Uit de Pers.
BUITENLAND.
DE VLIEGMACHINE.
gen. Men zal Belgrado, dat bovendien
strategisch toch niet te houden is, geheel
ontruimen en de Oostenrijksche troepen
zonder den minsten tegenstand Servië
laten binnen marc^eeren. Reeds eenige
dagen geleden zijn uit het koninklijk
paleis alle voorwerpen van waarde en
de kostbaarheden van den koning en de
koninklijke familie naar Nisj gebracht/'
De houding van Rusland.
Te Belgrado twijifelt niemand er aan,
of Rutland ?a! Servië tegen Oostenrijk bij
staan en men is er zeker Van, dat Rusland
tengevolge van de buitengewoon groote
scherpte van de nota bij een gewapend
ingrijpen van Oostenrijk niet werkeloos
zal toezien.
Ook de Engelsche en Fransche pers,
men' weet dat Engeland, Frankrijk en
Rusland bondgenooten zijn, is van mee
ning, dat dit het geval zal zijn. De Times,
die in een fel artikel de |Oostenrijksche
regeering verwijt, dat zij aanstuurt op
den ondergang van Servië, noemt het
denkbeeld, dat een oorlog tusschen Oos
tenrijk en Servië gelocaliseerd zou blij
ven, een hersenschim»
De toestand is thans geheel anders (dar.
gedurende de annexatie-crisis in 1909,
zegt de Times, Thans is het Russische
leger Veel sterker dan het Duitschie. Aan
het slot van het artikel noemt de Times
het echter den plicht van de mogendhedjsn
der entente om invloed op Servië pit
te oefenen, dat het geen aanleiding tot
oorlog geeft \L
Onder tusschen is Rusland reeds voor
Servië in de bres gesprongen.
Uit Petersburg wordt geseind, dat d|e
Kabinetsraad, welke na het bekend wor
den van het Oostenrijksche ultimatum ge
houden werd, vier uur duuride.
Men verzekert, dat Rusland onmiddel
lijk tusschenbeide zal komen en van Oos
tenrijk zal vragen den termijn voor jhet
beantwoorden van het ultimatum te ver
lengen, teneinde aan de Europeesche di
plomatie den tijd te geven, al haar in
vloed aan te wenden.
;Het spreekt van zelf natuurlijk, dat de
Duitsche en Italiaansche pers op de han
den van "Oostenrijk is. Hoe de Engelsche
pers er over denkt schreven \yij boven
reeds. De Fransche is niet minder fel!
In een uiterst scherp hoofdartikel be
spreekt de „Temps" het Oostenrijksche
ultimatum. „Het is een document zonder
voorbeeld door de aanmatiging van dien
toon en de matelooze overdrijving van
de eischen," oordeelt het blad.
,,Eén van de gestelde voorwaarden zal
Servië zeker hooit aanvaardenden eisch,
dat de Servische rqgeering op Servisch
grondgebied de Oostenrijkers zou laten
medewerken aan het onderzoek» 'Deze
pretentie is in strijd met alle regels van
internationaal recht, sluit de onderwerV-
ping in zich van den Servischen staat aan
den naburigen staat. De rechtsgeleerden
van den Ballplatz zijn te knap om zich
daarin te veigissen» H|et is een erkentenis
van afhankelijkheid, die zij van Servië
wenschen te krijgen. Geheel de rest is er
maar voor 'den vorm bijgevoegd. Dit is
het doel, dit het programma/'
De „Temps" betoogt verder, dat de
toestand voor geheel Europa ernstig is.
Geeft Servië toe, dan wordt geheel de
bundel van Balkan-vrijheden, verbroken,
hetgeen ook in Rusland -een geweldige
echo wekken zou. En ook Frankrijk (en
Engeland kunnen zich niet onzijdig hou
den. Er bestaat dan groot gevaar voor
een algemeen Europeesch conflict
iWanueer men au bedenkt, dat dit alles
een voortvloeisel is van den politieken,
moord op den aartshertog, dan vraagt
men zich zeiven af, is het geneesmiddel
niet erger dan de kwaal? En zal door
een bloedigen Europeeschen oorlog aan
beide vorstelijke personen het leven weer
geschonken worden
GEMENGD,
iDe IR ij k;s dagy er kiezing in
Labia u-iW, e h 1 a ,u. Bij de herstemming
in het district Labiau-iWehlau werd "de
candidaat der vrijzinnigen, burgemeester
/Wagner, met 9072 stemmen gekozen» De
conservatief Sdhrews verkreeg 7650s,temu
mem
Lateerfcenning, Dertien Broe
ders van de Christelijke scholen te Pa
rijs., hebben thans de medaille van 1870
ontvangen wegens (hun moedig gedrag en
de toewijding, welke zij in het oorlogs
jaar betoond hebben aan de soldaten.
Onder een kogel regen hebben zij meer
malen op het oorlogsveld te Champiguy,
Bourget, Bu zen val de gewonden wegge
voerd, de stervenden getroost en de
dooden begraven. Deze moedige verple
gers de jongste is thans 70 jaar
Zijn wefkzaam geweest ondier het volk et/
hebben gearbeid aan de verstandelijke
en zedelijke verheffing van de jeugd..
Sedert 1904 mochten zij hun klooster
leven behouden. Het is te hopen, dat de
regeering nog de gelegenheid heeft om,
voor zij overleden zijn, deze giijsaardfe
nog het genot te gevien van een pönsioön,
waarop zij recht hebben.,
Viviani en het Katholiek
onderwijs. Tot de 142 Broederscho
len, door de jongste besluit der F rants Che
regeering opgeheven, behooren ook de
instellingen, door Kardinaal Lavigerie in
Algirië gesticht Een dezer scholen telde
als leerling den .huidigen Minister Vi
viani, die er door Br. Revocatus werd!
onderwezen, opgevoed en later, van een
studiebeurs voorzien, .naar het lyceum
van Oran gezonden.
Sch eepsongeluk! Er is te
Stettm een droevig scheepsongeluk ge
beurd* 't Stoomschip „Benin" is gisteren
in de nabijheid van de haven in aanva
ring gekbmlen (met de sleepboot „Ostzee"
die een vrachtboot sleepte.. Zoowel de
„Berlin" als de „Ostzee" verdwenen na
eenigen tijd in de diepte..
Er was veel hulp bij de hand, zoodat
er vermoedelijk geen dooden zijn te be
treuren. Maar wel zijn velen gewond.
De Ulsterquaestie. As,quith
deelde in het Lagerhuis miede, dat
daar de Conferentie niet in staat Was
geweest principieel of in details over
eenstemming te bewerken over het
grondgebied dat van de werking .der
„Home Rule-bill" uitgesloten zou wor
den de onderhandelingen gesloten
Zijn- De tweede lezing over de „Amen
ding bill" zal op 28 juli plaats hebben..
Het „Volk' over de R.K. vakorganisatie
„Wat ze niet verdragen kunnen" zet
de T ij'd boven het volgend artikel
„Ook een vak-centrale"' schampert
„Het Volk", als het de feestviering van
het Rü K. Vakbureau bespreekt en het
doet voorkomen alsof de prestaties; van
het R(. K. Vakbureau zioo goed als nihil
zijn voor de verheffing van het levens
peil der 'arbéidérsklSspte.
iDe heeren 'kunnen de zon niet in 't
water zien schijnen! ,W,ant wil men
feiten:
Als voornaamste instelling van het Bju-
reau mag zéker genoemd worden het
Fonds tot steun bij staking en 'uit
sluiting!. In vijf jaar tijds keerde dit
fonds f 50.000 uit.
Als tweede instelling kan de vrijwil
lige steunbeweging genoemd worden,
welke de kapitale som: opbracht van
f 5'Ö.OOQ.. Vervolgens het Tuberculose1
fonds „Herwonnen Levenskracht", dat
reeds vóór de Bloemendag van 1.1. Zon
dag een kapitaaltje bezat van f 3449.60.
De commissie van beheer, die zich voor
genomen had met de praetisclie verpie-
ging te beginnen, wanneer er f 25.000
aanwezig is, dacht na den Bloemendag'
de verpleging te kunnen doen aanvan
gen-
De vierde instelling, die hier vermel
ding verdient, is de op te richten eigen
drukkerij voor de R» K. Arbeidersbe
weging! Voorts is te memoreeren het
tijdschrift „de R; K. Vakbeweging", dat
zijn 2e jaargang is ingegeaan, de biblio.-
theek, waarvoor in den loop van dit jaar
jaar een catalogus zal worden uitgege
ven, de brochurehandel, door welks be
middeling 109.209 exemplaren zijn ver-
Tweede Blad, behoorende
bij De Leldsche Courant van
Zaterdag 25 Juli no. 1454.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Oostenrijk en Servië.
Als een donderslag heeft de inhoud
van de nota, die door den Oostenrijk-
Hongaarschen gezant namens zijn regee
ring aan de Servische regeering werd
overhandigd, te Belgrado gewerkt. Er
werd dadelijk een buitengewone minis
terraad gehouden, waarin de nota be
sproken werd.
In de stad zelf heeft de stap van Oos-
tenrijk-Hongaiije groote sensatie teweeg
gebracht.
In alle café's werd de nota levendig
besproken. In opgewonden stemming be
spraken cafébezoekers in groepen den
stap der Oostenrijksche regeering. Hef
tig werd de houding der Oostejirijksche
regeeriiig gecritiseerd, waarbij het tot
ernstige demonstraties tegen Oostenrijk
kwam.
En geen wonder, de nota op korten
termijn, die Oostenrijk aan Servië ge
steld heeft, is niet malsch, vooral de
eisch der onderdrukking van de Groot-
Servische propaganda binnen Servië. En
het is eenigszins te begrijpen dat de Ser
vische regeering aan den eisch niet zal
voldoen. Die minister-president zeide gis
teren aan een redacteur van de Lokal
Anzeiger: Oostenrijk stelt eischen die
een zelfstandige staat niet kan aanvaar
den zonder zijn zelfstandigheid prijs te
geven. Diezelfde meening is ook het of-
ficieele Servische blad „De Politika"
toegedaan. Wanneer Oostenrijk, schrijft
het blad, de absurde eisch zou blijven
stellen, nl. de ontbinding van de vader
landlievende vereenigingen, dan kan zij
zich verder alle moeite sparen om tot
een vredelievende oplossing te komen,
want zulke eischen zullen van a tot z
van de hand gewezen worden. Er is
geen Servische regeering te vinden, die
het zou kunnen wagen, iets dergelijks
aan te nemen.
,De bedreigingen met oorlog laten Q,ns
koud. Wie werkelijk oorlog wil voeren
dreigt niet. Ook moest men te Weenen
weten, dat het tegenwoordige Servië niet
meer dat is uit den tijd van de inlijvings
crisis. Servië is door twee bloedige oor
logen zich niet alleen bewust geworden
van zijn kracht, maar het heeft ook kost
bare vriendschapsbanden en betrekkin
gen gevonden. De andere bladen in Bel
grado uiten zich in dcnzelfden geest.
Minister-president Pasjitsj, die zicli iop
een verkiezingsreis bevond, is onmiddel
lijk na het overhandigen der nota in
Belgrado teruggekeerd tot het bijeen
roepen van den Ministerraad, welke 4
uren achtereen duurde. Ofschoon liet re
sultaat geheim gehouden wordt, gaat
toch het gerucht dat door de regeering
aan de eischen niet zal worden voldaan.
Die regeering zou de eischen onaanne
melijk beschouwen voor een souvereinen
staat en zij zal slechts antwoorden met
een protest bij de groote mogendheden.
ïntusschen heeft de Oostenrijksche ge
zant te Belgrado, baron von Giesl, de
opdracht gekregen in geva! de Servische
regeering vóór Zaterdagavond te zes uur
niet heeft meegedeeld, dat zij de eischen
vermeld in de nota van 23 juli, onvoor
waardelijk zal .inwilligen, met het ge
heel e gezantschapspersoneel Servië te
verlaten.
In Servië is men ook op een oorlog
voorbereid.
De correspondent van de „Nationaal
Zeitung" seint uit Semlin: „Uit goed
ingelichte bron verneem ik, dat de Ser
vische regeering zoo lang mogelijk wil
talmen met het antwoord aan Oosten
rijk. In het alleruiterste geval, wanneer
Oostenrijk-Hongarije tegen Servië met
wapengeweld zou ojitreden, zou Servië
zich in het begin geheel passief gedra-
^FEUILLETON.
34)
Hij had bijna altijd gewaakt, de
kleinste werkzaamheden in de smederij'
nagezien, de verschillende onderdeeien
van zijn machien gewogen, talrijke bere
keningen gemaakt, het zwaartepunt be
paald en het evenwicht yastgesield.
.Midden in die berekeningen en proe
ven had hij voortdurend het bleeke ge
laat van Kate Heuzey voor ooger, gebo
gen over liet bed van haar vader en hij
nam alle gelegenheden te baat om maar
zoo dikwijls mogelijk een bezoek aan de
kazemat te kunnen brengen'.,
'Maar de onrustbarene ito es tand van
den commandant had hemi niet veroor
loofd met het meisje over iets anders
te spreken dan over de gezondheid van
den gewonde en het vorderen van de
werkzaamheden!,'
Van hare kant zag Kate de koorts niet
afnemen, die veeleer heviger werd; zij
weende hartverscheurend ma ieder be
zoek1 van Dr„ Sandelson.
Olivia nam haar dan in de armen en
Maurice Rimbaut, die den dood in deze
kamer voelde zweven, dacht met schrik
aan het oogenblik, dat hjj vertrekken
tnoesU
Hij zou ver van haar verwijderd zijn,
als de noodlottige slag haar zou treffen.
Deze gedachte benam den jongen man
eenige ©ogenblikken allen moed en alle
hoop!.
Hij herstelde zich echter en, haastte
zich van de machinekamer naar de grot
spoorde koortsachtig de werklieden aan,
legde zelf de hand aan het werk en nu
en, dan, als de werkzaamheden het eisCh-
ten, stelde hij zich aan de granaten bloot,
Van 't steenkolenterras af sloeg hij de
Japansche schepen gade, die voortdurend
vrij nauwkeurig schoten, ofschoon het
vuren minder hevig begon te worden
de schepen kruisten overigens) op groo-
ten afstand, om pp deze wijze beter de
geschutstorens, van Midway te kunnen
rakeit l 1
Als hij er dan aan dacht, dat hij door
een dag te winnen, misschien den vader
van Kate levend terug zou kUnnen vin
den, haastte hij zich opnieuw naar zijn
toestel, waarvan alles af zou hangen,
en waarvan hij, ondanks zijn vurig ver
langen het vertrek .te verhaasten, zorg
vuldig de onderdeden nazag.
Hij verscheen niet meer in zijn kaze
mat, dan om er zijn kostbare cyclamens
te begieten inet een gedeelte van hét
water, dat hem evenals aan iederen ver
dediger van Midway, werd verstrekt,
want hij had er op gestaan, dat iedereen
op gelijke wijze zou worden behandeld.
Wat den commandant aangaat, hij
scheen nieuwe krachten te ontvangen,
als de jonge ingenieur bij zijn bed kwam;
hij luisterde oplettend naar zijn uitleg
gingen, die hem werden gegeveu over
de werkzaamheden, die op den dag had
den .plaats gehad en aan den zenuw-
aehtigen handdruk, dien hij ontving, be
merkte Maurice Rimbaut het stille ver
zoek om1 zoo spoedig mogelijk te ver-
trekkenu 1
i»
Door ingespannen werk had Maurice
Rimbaut een dag gewonnen., Dank rij
de buitengewone bekwaamheid van Ker-
dok was de aeroplaan binnen zes dagen
gereed gekomen! i
Het was Donderdag. i
De namiddag was gebruikt om op
nieuw den motor te probeeren, de wer
king van verschillende onderdeeien te
onderzoeken, de regelmatigheid van het
smeren, het werken van de sturen, het
stellen der vleugels-
Toen hij zijn werk gereed zag, dacht
Maurice Rimbaut, dat hij nog twaalf
uur zou winnen, als hij den zelf den avond
nog vertrok.
Maar luitenant Fors ter merkte op, daf
het roekeloos zou zijn te vertrekken,
zonder een proefvlucht te hebben ge
maakt»
Een proefvlucht, antwoordde de
ingenieur, zou de aandacht van de Ja-
koCht, alsmede de groote cursus,sen te
Leiden. j
Tijdens het bestaan van het R! K.
Vakbureau werden ijn studie genomen en
door inleiders behandeld het gewijzigdg
ontwerp „Arbeidswet", het ontwerp ziek
tewet en werd geijverd voor de wettel-
l'ijke regeling van den 10-urendag, waar
voor 26 gewestelijke meetings en een
generale meeting op 25 September 1910
te 's-Hage werd gehouden!. Over deze
3 onderwerpen is aan de Refeering ge
adresseerd. Eveneens inzake de afschaf
fing van den Bakkersnachtarbeid- In
herinnering zrif nog gebracht de actie
voor de sociale wetgeving, "waaraan, dank
zij den socialisten, nu een einde isj ge
steld. De sociaal-democraten moeten rui
een Treub steunen, die de Talma-wetge-
ving gaat verknoeien.
Zie, daarom mag er geen goeds ge
zegd van het R. K. Vakbureau, dat juist
zooveel deed ter wezenlijke yerherfingi
van het levenspeil der arbeidersklasse!
De Katholieke vakactie kan wijzen o,p
zeer gunstige resultaten, maar daarom
juist zijn de roode heeren er zoo be
ducht voor. Oudegeest constateerde in
het Nederl. Verbond van Vakvereenigin-
gen, dat in de plaats der anarchistefri'
nieuwe vijanden zijn komen opdoemen
nl! de Katholieken. Nu, voor vijanden, (die
niets uitvoeren behoeft men immers niet
bang te wezen! Maar zijns ondanks moet
het N.V.V. het tegendeel constateeren.
En vandaar de ontsteltenis, de kleinee
ring en spot in het roode kampi;
Doch de katholieke vakvereenigings-
mannen, die in 5 jlaar tijds hun getal ge-
organiseerden van 9356 op 5(MK)0 brach
ten, zullen daarop antwoorden met het
blijven stellen van tal van zegenrijke da
den ter verheffing van de arbeidsklasse,
niet alleen naar het lichaam doch ook
naar de ziel!
„Grimmig" noemt het Centrum de
houding van „Het Volk"'.,
De kracht, welke van de katholieke
organisatie uitgaat schijnt de socialisjten
geducht te hinderen, zegt het blad.
Het verwondert ons niet, het zou ons
slechts kunnen verwonderen indien het
anders ware1.,
Maar dit geeft „het Volk" nog geen
recht, om zoo brutaal tegen .het Vakbu
reau uit te pakken, als het jneernt te mo
gen doenC.
Immers, na een nijdig commentaar op
de rede, welke mri Aalberse hield,
schrijft het blad:
En inderdaad, alleen de kerkelijke
arbeiders kunnen die (de coalitie) red
den! ,Er is alle reden Voor de vrees,
dat rij hjet zjullen beproevfen opk, opdat
daarna de coalitie wederom de arbei
ders kan verraden!. Tot dit doel is
het R. K. Vakbureau gesticht, met deze
hoop in het hart vierde het R. K.
Vakbureau feest! Wel moge het hun
bekomen!
Het is niet noodig aan zulk ge
schrijf ook maar een enkel woord te
verspillen!
Wij halen het alleen aan, om' nog eens
te doen uitkomen, hoe men in socialis
tische kringen en niet de geringste!
over de katholieke arbeiders en de
rechtsche samenwerking gelieft te oor?
de-elen! -
De klove, welke de katholieken van
die kringen scheidt, blijkt telkens .weeT
diep en onoverbrugbaar te Zijln, al be
let d^t den rooden heeren niet, op den
steun der katholieken arbeiders naarstig
te speculeeren, indien zij meenen, dat
daarvoor de kans schoon is*
De Week
in het Buitenland.
't Is .soms typisch, hoe het toeval der
omstandigheden je ^plotseling het ver
band der gingen doet kennen. Zoo iben
ik dezer .dagen voor het eerst Van mijn
leven aan 't zeilen geweest. Ben jprachtig
opgetuigd zeiljacht, dat luisterde naar den
naam van .Henriëtte; een proviandeering
van een hoeveelheid, dat we best Ivoor
panners trekken en een paar granaten
uitlokken../.
Als zeven of acht granaten tegelijk
aankomen, is liet met ons toesnel gedaan
'...jen met o,ns ook.
Het kan toch, dat onze berekenin
gen onjuist zijn en dat wiji bij het ver
trek in het water vallen!
Neen, zeg ik u. Bij het vliegen
kan de berekening niet missen met zulk
een draagkracht correspondeert zulk een
gewicht, bij zulk een snelheid van de
schroeven, zulk een snelheid door de
luCht Voor luchtballons gaat dit nieH)
op, omdat het gas, dat den ballon vult,
is onderworpen aan de temperatuurzoo
komt het dat men daar meer met onder
vinding uitricht dan met bereken in geul
Ge hebt misschien geluk, beste |Miau|-
rice, maar ik zou zekerer zijn ,als we,
eenige kilometers rondom Mitway doen,
voor ons boven den onmetelijken Stil
len Oceaan te wagen denk er aan, dat
het voor mij de eerste keer is!.
Hebt ge dus geen vertrouwen in
m'ij?
Integendeel, anders zou ik niet
meegaan. Maar daarom behoeven we nog
niet roekeloos te -rijnC,
Er bestaat een andere reden, waar
om' ik niet aan uw verlangen kan volc
doen, beste Archibald, ik vrees namelijk
dat bij de terugkomst op Midway een
van onze vleugels tegen een rots zou
de tweede mgal Leiden hadden kunnen
ontzetten, kortom, alles was tot in fcie
puntjes in orde, op één ding /ha, n»l,
de wind. Die hield Zondagsrust en door
het gebrek aan medewerking van deze
zijde is, trots alle mogelijke voorberei
ding, onze voorgenomen zeiltocht een
roei- en sleeptocht geworden, met hei
noodlottig gevolg, dat we onze handen
vol blaren hadden en een der deelnef
mers thuis Jcwam met een ontvelling aan
zijn tien yingers. v
Door deze ondervinding werd het me
eensklaps duidelijk, waarom men in Al
banië op dit oogenblik nog even tver
is als toen men begon.
De bekwaamste officieren van verschilr
lende landen zTijn daar nu reeds maarnoen
bezig om Alhanic te hervormen. Zij heb
ben hun krachtige schouders onder dit
werk gezet, de mogendheden hebben er
reeds millioenen aan ten koste gelegd,
maar niets baat Waarom? Alleen omdat
de man, van wien de kracht, het initia
tief moest uitgaan, niets meer is dan een
ledepop. Vorst .Wilhelm is niet berekend
voor zijn taak. 't Is een man zonder fut,
zonder eenig verantwoordelijkheidsge
voel. Hij laat zich door iedereen leiden,
zelfs door een beeldhouwer zich advies
geven over het opstellen van de kanon
nen. Ziehier het raadsel ontsluierd. Hij
alleen is de man, die de goede stoot kon
geven, maar is er helaas niet ioe in
staat En nu mogen de anderen nog zoo
uitstekend berekend zijn voor hun taak,
hun maatregelen nog zoo goed zijn jgie-
troffen, alles zal op niets uitloopen, zoo
lang de tegenwoordige M,bret aan heit
hoofd van den Staat blijft. H|ij' is een man,
die lijdende is ,aan grootheidswaanzin, d|ie
niets anders doet dan invitatie's zenden,
met de gebruikelijke aanhef: Sa Majesté
le roi, kortom ,een koning alleen yam,
naam, maar verre van een koning yan
de daad.
Door Oostenrijk is thans de beslissende
stap te Belgrado gedaan. De Oostenrijk
sche gezant te .Belgrado heeft het pjti-
matum van Oostenrijk aan de Servische
regeering overhandigd. Het zou in de
meest hoffelijke vormen worden gesteld,
zoo heette Ijet officieel, maar de .krach
tige uitdagende toon, welke er in ligt
opgesloten, heeft weinig met het hofflefc-
lijke gemeen, waaruit weer blijkt, hoe
weinig waarde men aan officieuse demen
ti's en verklaringen hechten kan. H,et is
thans de groote vraag, öfde Servische re
geering bereid zal zijn de Oostenrijksche
eischen In te willigen, 't ls te hopen^
dat het bij dreigementen blijft, want komt
het tot een conflict, dan is het niet aan
te nemen, dat de ooriog gelocaliseerd
blijft. Rusland zal nooit dulden, dat (d|e
invloed van Oostenrijk 'in den Balkan
grooter wordt als ze nu reeds is.
In Frankrijk heeft men dezer dagen
wederom kunnen smullen van het sen-
satieproces Caillaux. Voor ons _Neden-
landers is zoo iets wat daar in het par
leis van justitie geschiedt onbegrijpelijk»
Arme juryleden, die verplicht zijn uit leen
dergelijke chaos een oordeel te moeten
vellen. Wat dezer dagen wederom voor
het Parijsche gerechtshof wordt vertoond,
geeft weer een droef beeld van het ze
delijk peil, waarop Frankrijfk staat 'tls
een film uit de meest moderne sensatie
roman, gespeeld door levende beelden)
Men ziet er een man iiit de leidende po
litieke kringen, eens Fratiikrijk's eerste
minister, iemand, die verwacht binnen
korteren of langeren tijd andermaal die
positie in te nemen, de laagheid 'begaan
in het openbaar de vrouw, met wie hij
eens gehuwd was, de door hem aan ihaar
bewezen finandeele weldaden verwijten.
En door dergelijke zedelijk laagstaande
individuen wordt Frankrijk geregeerd,
worden reine kloosterzusters en broeders
over de grenzen gejaagd. Ziehier eejn
beeld van Frankrijk, nadat het gebroken
heeft met het Christendom.
Gebroken is haar zwaard, geschand
vlekt zijn ihaar schilden»
Hour tooisels zijn verguisd, heur
krone is stuk gesmeten.
De roovers deelen 't goud..»»
Deze woorden, door Dr» Schaepman
breken, als de proef is afgeloopen Wij
rijn nog zoover niet als een vogel, die
voorzichtig kan neerstrijken, waar hijiwit
Daarbii komt nog, dat ons platform
niet breed' is en daarachter een muur,
waartegen we wegens de blijvende snel-
hied kunnen worden geworpen. Het is
nu al avond! Hoe zouden we in het don
ker het platform terug kunnen vinden.
Als ik het niet meer terugvind1 zelfs zon
der tej|en de rotsen te stooften, als^ ik)
op een ander punt van het eiland aan
kom, dan moet men midden in den nacht
door de rotsen een gewicht van zeven
honderd veertig kilo sleepen van het
Zuiden naar 'het Noorden... Neen, ge
loof me, beste Archibald, als we een
maal vertrokken rijn, komen we niet meer
terug, tenminste niet'per vliegmachien'..R
De officier was door deze aanwijzin
gen overtuigd, maar vooral door het ver
trouwen van zijn vriend!,
Men bepaalde, dat de aeroplaan den
volgenden morgen zou vertrekken bij het
aanbreken van den dag, dat hij een hal
ven cirkel om1 Midway zou beschrijven
aan den tegenovergestelden kant van de
Japansche kruiser^ om1 de juiste werking
van alle onderdeeien waar te nemen.
Als er niets in die eerste mijlen zou
gebeuren, zou men recht op het Oosten
afgaan!
(Wordt vorvojgd.)
