DE VLIEGMACHINE. BUITENLAND. BINNENLAND. 5e JaarfcariK No. 1446. Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, f 1.30 per kwartaal. Franco per post /1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent Ingezonden mededeelingen van 1—5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent. met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentlëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop 'geen handels-advertentlën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden aetrekkingen 1—5 regels 50 cent, Iedere regel meer 10 cent. V* De Haagsche staking. De burgemeester der Residentie zal 'twel heel best meenen met het .perso neel .der Hf. ,T. M.» maar gelukkig waren zijn mededeelingen in de gisteren ge houden Raadszitting jiiet. iW;at is toch het geval? !Bi. en jW|. boden vóór de staking in het hangende geschil fiun be'middelinlg] aan. ilHiet personeel accepteerdede Tram'maatschappij- weigerde, |B|. en ,Wj. herhaalden na het uitbreken' Ü'er staking hun aanbod. Het personeel accepteerde; de .Trammaatschappij wei gerde weer, ditmaal echter met verzoek aan ÏB. en |Wi. om in overleg met dit college arbeidsvoorwaarden te mogen yaststellen. jWat had nu moeten geschieden? B. en ,Wi., eenmaal ongevraagd nog wel opgetreden zijnde als bemidde- lingscommissie, hadden aan het perso neel1, hetwelk hun tot tweemaal 'toe het anderzijds geweigerde vertrouwen schonk, moeten vragen: wat dunkt ge van dat aanbod der Tramdirectie? Zulks geschiedde echter niet. B.en Wl vielen uit hun bemiddelingsrol en spra ken eenzijdig tot de Hl. T. AL: laten' ■we daar eens over onderhandelen. Zoo bleek gisteren ter Raadszitting de stand van zaken -en terecht werd o. i. erop gewezen, dat /zulks niet in den haak was. In dit verband juichen we toe, dat de zitting niet eindigde 'met de gjoedkeuringl Van het beleid *yan [BI ien (W[.(er was een motie in dezen zin >- an et de aan neming eener andere tnoiT; oin eenvou- Idig uiteen te gaan. De burgemeester ,biach( u laatste nrotie, als zijnde van de verste strekking, het eerst in stemming en deed daarmede weer wel een gelukkige greep. IWiijl de kwestie nu onbeslist bleef, kunnen B. en iWj. de heele Raadsver gadering als een ongèwenscht intermezzo beschouwend' r— hun ibemiddelingstaak weder opvatten. 'Mogen zij spoedig het rechte spoor terugvinden .en de rit zonder verdere ongelukken tot een spoedig einde brengen. Niet gerust. Men schijnt aan de overzijde zich niet heel gerust te gevoelen over de nawer king der verkiezingsbeloften en voor spiegelingen. Wat hebben ze gescholden op den rijksdaalder voor ,,'n dooie"en wat 'n gouden bergen, wat 'n zonnigfej toekomst werd den kiezers voorspeld, als rechts toaar was Weggejaagd voor-i al die minister Talma ihad 't hem gedjaauf En nu i s rechts van de kussensi, verdre ven en nu hebben we Treub in plaats} Van Talma. En wat nu? Wie weten het: De rijksdaalder is tweö gulden gewor den, de leeftijdsgrens Van zeventig jaar is niet verlaagd, en.., de ,allerbehoef tig- sten, de bedeelden, iijn buitengesloten'. Wie hebben dus nu: Twee gulden voor ,/n dooie'', behalve als die „dooie" tot./ de bedeelde klasse behoort. Dat zoo iets onder de kiezers, die FEUILLETON. 26) De oogen van den ouden edelhan begonnen vroolijk te schitteren.De slag, de kanonnade, het gevaar, dat was zijn leven Li i Maar Iaat m'ij het verzoek vafn Miss Heuzey nog eens herhalen, zegde de jongemanstel u niet aan het gevaar bloot, commandant.. Wiees maar niet bang. En al heb ik wel eens in m'ijln leven wat geWaag'd', op "Cuba :en éld'ers, sedert miijn dochter niemand meer heeft dain mij alleen, zal ik mijn l'evcn niet in de waagschaal stellen en haar alleen laten onder zulke omstandigheden. Het meisje kwam1 weer binnen en hield op haar armen uitgespreid een prachtige roode vlag met witte strepen de zijde was dun en soepel, om1 goed in den wind te kunnen wapperen en in den blauwen rechthoek van een der hoeken schitterden de Vijf-en-veertig zil veren sterren die de staten van de Unie voorstellen. Kate was bekoorlijk zoo, slank en be vallig en grooter geworden door de lan ge plooien, die haar bijna geheel om ringden. in Juni links hebben gestemd, Veront waardiging en verbittering wefct, is, 'voorzoover zij nog over een greintje zelfstandig oordeel kunnen beschikken, een van-zelf sprekend feit Die verontwaardiging moet nu; wor den gestild en die verbittering in slaap gesust. Dies hield dezer dagen de voor- uitstrevend-liberale klesvereeniging te Rotterdam een vergadering, waarin,- nal een lezing van Ülen 'heer D|. de Klerk, een mo'tie werld' aangenomen, inhoujdende allereerst ,een hulde-betujging „aan mi nister Jreub. (Zeker voor het verknoei', en van Tal'ma's werk!) en verder eeni critiek op het wetsontwerp van dienzelf- den Treub inzake de ouderdomsrente aan behoeftigen. 'liet slot van de motie luidt n.l. als volgt: „Overwegende, dat bedeelden niet uit gesloten behooren te worden van oordeel, dat de leeftijdsgrens van 70 jaar behoort te worden teruggebracht tot 65 jaar en ide uitkeering van rente hooger dient te Worden .gesteld» besluit deze motie te zenden aan de Tweede Kamer en afschrift hiervan aan de ministers van Landbouw, Nijjverheid en Handel, van binnenlandsche zaken en van financiën."1 Ziezoo, (de linksche kiezers zijn weer.., tevreden gesteld; ze hebben een mo- t i e ingediend. Maar hun voormannen moeten toch heel goed weten, dat de regeering aan (het jn (die imotie gewenschte niet zal en niet kan voldoen. iRente hooger leeftijdsgrens la ger wie zal dat betalen 't Is nu al tobben om' er te komen dank zij de vele diensten, die wij door onzen „vrijhandel" aan de bidtenlandsche industrie bewijzen, en die door deze dan ook ten zeerste wordt geapprecieerd! Die belastingbetalers vooral de middenstan ders, zullen nu al, volgens de belasting plannen van deZe rejgeering, als citroenen worden uitgeknepen. .Wiaar moet het geld vandaan komen Kort saatn'gevwf i Die Jbed'oeflde motie isu. .volksverlakkerij. ALGEMEEN OVERZICHT. Frankrijk De nieuwste sensatie in Frankrijk is het onvoldoende oorlogsmaterieel van het Fransche leger, waarover in den Senaat ,een hartig woordje is gesproken. Gisteren hervatte de 'Senaat de beraad slagingen over de buitengewone credie- ten yan J20 Imillioen gulden voor de nationale verdediging, "die reeds jd,oor de Kamer zijn aangenomen. De heer Humbert was rapporteur der commissie. Hij hing een bijzor.der zwart tafereel op van den toestand waarin Frankrijk zich. bevond. JD|e driejarige dienstplicht is aangenomen en de man netjes zijn er, maar ze moeten ook wor den uitgerust en bovendien moet alles in orde zijn waarmede men te eeniger tijd zal moeten optrekken als de vijand naakt Ol Miss, smeekte Maurice iRim- baut, bl'ijf zoo een^oogenblik staan, want u herinnert me aan een der heldenverha len van een onzer beste schrijvers, die over oorlog hebben geschreven,..* aan Esparbès.., I Ik heb van hem gelezen, zegde zij lachend.. Ik heb het gelezen: het is aardig, heldhaftig, half waarheid, half legende. Ik houd veel van die jidder- verhalen, die zooveel verschillen van de l'eelijke werkelijkheid van tegenwoordigI Tegenwoordig is het een onverhoedsche aanval, yerraad' A AM&ar wat is uu dat Verhaaltje, waar u door mijn geïmprovi seerd kleed aan wordt herinnerd. De titel doet weinig ter zake, maar ik zie het tafereel Weer voor mijn oogen en jk herinner me de namen, alsof ik ze gisteren gelezen had „De dragonders van Villleguen hielden er van kokette goudkleurige uniformen te dragen. Men noemde hen aan het hof de „feuil'eté's'*, maar koning Lodewijk maakte er hun kolonel.een verwijt van dat zij zulke fantastische kl'eeren droegen jen een af keer hadden van tucht..* Wiel, mijnheer Rimibaut, onderbrak het meisje, nu herinner ik het mij. Gebogen onder dit verwijt, dat midden in den oorlog betrekking had op een. kwestie van uniform, en er over 'bedroefd, dat de koning het regiment met zijn moed en bijval vergat geluk te wenschen. of als men verplicht wordt aan te vallen. Het materieel, dat de Fransche industrie verstrekt, is minderwaardig vergeleken bij dat waarin dc Diuitqchers zich mogen verheugen. Terwijl de Fransche soldaat één paar schoenen heeft en nog van voor historisch maaksel, beschikt de Duitsche soldaat over drie paren. Diat zijn klei nigheden, zou men zeggen, maar in wer kelijkheid komt het dikwijls op deze kleinigheden aan. Maar er is erger te vermelden. De vestingartillerie en de munitie is onvoldoende. Het verdedf- gingsmaterieel bij de geschuttoren is van onvoldoende kwaliteit. Het materieelom de (Moezel en den Rijn over te trekken J—i pontons t- ontbreekt. (De Versterkingen! van de vestingen Tootl'en yerdun zijn ten eenenmale onvoldoende. De toestellen van de draadlooze telegrafie zijn niet krachtig genoeg. De kustverdediging is onvoldoende. Het geld, nu weer ge vraagd, is weggegooid geld. Als de lei ding niet gewijzigd wordt bij het leger, als de organisatie niet wordt veranderd dan zag hij de toekomst van Frankrijk zoo donker mogelijk in. Het gesprokene had een geweldige uitwerking. Die Senaat |was bijna voltal lig en volgde ontroerd': de verschillende mededeelingen. „Maar is dit alles wkar?" vroeg Cle- menceau aan den minister van oorlog. Die minister stond daiar figuurlijk met den mond vol tanden. Hij had niet veel te zeggen, want in hetgeen Humbert ter sprake had gebracht, was veel waars. Hij pleitte intusschen verzachtende om standigheden en erkende dat tot dusver niet al wat noodig was, is gedaan. Dat er milliarden zijn weggesmeten is on waar. De munitie voorraad is voldoende. De kanonnen van 75 m.M. zijn beter dan de Duitsche. Wij spannen, zegt de mi nister, ai onze krachten in om voortref felijk zwaar geschut te krijgen; wij gie ten kanonnen van 105 m.M., die 12 K.M. dragen, en zullen binnenkort geschut hebben, van 120 m.M., dat 13 K. M. draagt. Er zijn nieuwe torens in aan bouw, alle forten zijn door telegraaflij nen verbonden. Enkele forten aan de Maas, dateeren uit 1880, maar die wor den enkel nog beschouwd als bijkom stige versterkingen. Het materieel voor het slaan van brug gen zal nog dit jaar geheel gereed zijn. Voor het aanschaffen van het noodige schoeisel zijn gelden uitgetrokken. Wat voor enkele deelen geldt, gold daarom nog niet voor 't g=heel. Overi gens zou hij gaarne de feiten door de rapporteur vermeld eens nader in oogen- schouw nemen. 'tDieed hem leed dit niet meer vóór de vacantie te kunnen doen, maar hij hoopte later het noodige licht te kunnen verschaffen. Maar de Minister stond tegenover een vertoornd lichaam en een zeer boos te genstander en hij kwam er niet zoo ge makkelijk af als hij wellicht venvacht had. „Hoe is het", rtop Clemenceau, en den Senaat?" En hij voegde er bij, „moet de verdediging van Frankrijk nu vertrok de graaf van Villeguen met Zijn mannen naar Duitschland en maakte iederen slag mee van ILawfeld tot Fon- tenoy, en toen het regiment weer tel Versailles kwam, telde "het nog slechts vijftien dragonders en dan nog bijna allen gewond C En de graaf van Villeguen vroeg voor hen een gehoor bij den koning^ Miss, en dat weerzien,..* 1Ja, dat weerzien is waarlijk een van de roerendste ,tooneelen, |die LEsparbè$ beschreven heeft Ik gelooft dat ik er een schilderij van jieb gezien; zou het verhaal waar Zijn? Vertel verder, Kate^ zeide Ide majoor, ik ken het jniet; i[Hoor, vader: toen de koning met zijn gefriseerde en lachende hoveimgem, in de ontvangzaal kw|am, was hij ver wonderd, deze vijftien mannen te zien, gekleed in fantastische, prachtige, geheel van elkaar verschillende kleedercn; hun borst was met zijde bedekt, barb aars che teekeningen, cijfers, sterren en zwans) vogels met stekelige vecren. Weer een nieuwe maskerade van Villeguen, mompelde vrij hard 'de mi nister van d'Argensou. Toornig vroeg de 'koninjg Wat moet die aardigheid beteekener., graaf? Strikken en linten zijn u niet vol doende; vindt ji nu zelf uniformen ,uit? Neem me "niet kwalijk, sire, zeide wachten op de vacantie van de Kamer dat er nu licht moest gegeven worden. Kon de regeering niet onmiddellijk ant woorden, laat zij er dan 1 of 2 maal 24 uur voor nemen. Öp zulke ernstige on rustbarende verklaringen moet een ant woord worden gegeven. „Verdaag dan die zitting", luidde het slotwoord. Die minister Messimy antwoordde nog eens en zeide dat vele van de door Hum- bert genoemde feiten voortgevloeid wa ren lUit ide wisseling, die op de departe menten van oorlog en marine de laatste jaren viel waar te ntemjen, en ook -uit de eischen van zuinigheid, door Üen mir nister van financiën gesteld. Maar ook deze verdediging had wei nig succes. Nu was het Ribot, die zich met de zaak bemoeide en er ofp \vees, dat boven den Minister van Financiën stond de voorzitter van den Ministerraad •die, zoo noodig, kon tïisschenbeide tre den. Die premier Viviani zag zich ver plicht ook zijn invloed te doen gelden. Hij vroeg uitstel, uitstel desnoods voor een dag, in welker tijd er allicht gele genheid zou zijn nog eenig licht te ge ven, en verdier verklaarde "hij, dat de regeering zoo spoedig mogelijk alles zou doen wat noodig was ter geruststelling en verklaring. Die Senaat liet zich raden en er werd besloten een commissie in te stellen, welke een rapport zal uitbrengen. Die rede van Humbert was de de zwaarste aanklacht ooit tegen een generalen staf uitgespro ken. Een blad der regeeringspartij schrijft dat (de diepe indruk, di'e Humbert's red^ in den Senaat maakte,, in het land na werking zal vinden. Wij zijn dus niet gereed. Duitschland is ons op militair terrein in de meeste opzichten de baas. Wij konden den vijand, als het uur van 't noodlot sloeg, slechts een onvoldoende artillerie en een onvoldoend toegerust leger tegemoet zenden. Evenals in 1870 zou het schoenwerk onzer soldaten den veldtocht niet uithouden en wij zouden gevaar loopen voor de tweede maal ver pletterd te worden. Dat de Duitsche pers met bijzonder veel belangstelling de hiergenoemde besprekingen weer geeft en het niet aan de noodige toe lichtingen ien tevtens bezwarende opmer kingen Jaat ontbreken, zal men allicht be grijpen. GEMENGD. Opzienbarende uiting van kien Duitschen kroonprins. De kroonprins heeft pan den gepensioneer den luitenant-kolonel Hl. F rob en i us, die een brochure geschreven Ibieeft ondier dep titel „'Des Deutschen Reisches SiChicksals- stund'e", het volgende telegra'm gezon den „Ik heb uw voortreffelijke brochure toet de grootste belangstelling gelezen en wensch haar in ons Duitsche volk die grootst mogelijke versipreiding toe." Dit telegram zal zeer de aandacht trek ken, daar de brochure tot de volgende conclusie komt: „De geprikkelde wraak- de kolonel, deze hebben het leven van vierhonderd soldaten gekost Wat? De kolonel van Villeguen groette met den hoed. Die uniformen, Sire, zijn de vijande lijke vlaggem. Het meisje had haar geschiedenis ge ëindigd met een frisschen ernst, die aan haar schoonheid een zekeren adel gaf! Al de frisChheid van haar geslacht al .de voorvaderlijke deugden waren in haar tegelijk schitterenden en zachteu blik, waarvan Maurice Rimba,ut Zich niet kon losmaken, toen Zij de vlag aan haar Vader overreikte om1 er een palladiulm/ Voor het fort van te maken. Zijn ontroering nam 'toe, Zijn liefde werd nog sterker en 'met een doordrin gende stem zegde hij: De drie kleuren van Frankrijk kan men op de vlag terugvinden, Miss, en omdat het uw werk is, laat to'ijfdan zwe ren op dit zinnebeeld van onze beide Vaderlanden, dat ik, als ik het eiland kan verlaten, de vlag niet op Midway za| zien wapperen, dan wanneer ik mijn Zending heb volbracht Ge moet terugkomen, mijnheer, zegde zij Warm; wij wachten. Gelooft ge nu werkelijk, riep de majoor nog altijd ongeloovig uit, dat mijnheer iRimbaut naar San Francisco zal vliegen zucht van Frankrijk tegen het Duitsche Vijk, de ontvlamde haat van Rusland tegen Oostenrijk-Hongarije, dat zijn streven in iden weg staat, hebben in beide Janden een geweldige opdrijving van oorlogs uitrustingen veroorzaakt, die slechts een korten tijd gehandhaafd kan worden,. Feitelijk is deze voorbereiding niet meer te onjderscheiden van gereedheid' Voor (dien oorlog en in het voorjaar Van 1915 zal deze zoo volledig zijn, dat men ietderen (dag het binnenrukken kan verwachten! van zoo geweldige legers, als in Europa, ja, op de geheele aarde nog nooit aan schouwd' zijn. Dan zal voor het Duitsche rijk en voor zijn bondgenooten de Schick- salsstunde slaan." De reis van president Roin- "caré. President Poincaré is te midder nacht in gezelschap van Viviani naar Duinkerken vertrokken, waar hij scheep gaat naar Rusland. üuerta afgetreden. Officieel fwordt meegedeeld, dat Huerta gjsferenr toiddag om vier uur zijn ontslag bij het Congres heeft 'ingezonden. Carbajal, de toinister van buitenl. zaken, volgt hem op als president. Alle leden van het ka binet hebben ook ontslag genomen. Suffragetten-wandaden.' Op het oogenblik, dat Mac Kinnon iWpod, de staatssecretaris voor Schotland; gisteren), taorgen te Londen zijn woning verliet, vielen twee sUffragetten (hem aan en sloegen hem met zweepen. ,ID)e vrouwen zijn in hechtenis genomen. Het tekort van de tentoon stelling n Rome. Drie jaren ge leden vierde Italië met groot ver.oon het veertigjarig bestaan van zijn eef,heidl In Rome, Florence en Turijn verden, naar men weer, ienloonsxeuingen gehouden. Terwijl nu die in Turijn tamelijk wel de kosten goedmaakte, leed .die tentoon- stelling van Rotoe, welke eigenlijk nooit geheel gereed is gekomen, een volslagen fiasco. (Sedert heeft men een nog steeds voortdurend onderzoek ingesteld naar de wijze, waarop het geld is vermorst, na tuurlijk zonder dat rfien tot "Gen bevredi gende .uitkomst geraakt. Senator Santini Verklaarde iji den Senaat, dat het tekort van de Rómeinsche tentoonstelling twaalf millioen bedroeg, waarvoor geen dekking voorhanden js. En de heeren, clie huil1 zakken gevuld hebben, zijn buiten schotI R.K. organisatie in onze dorpen. Naar aanleiding yan het Patronaats congres wezen ovij gisteren op de wen- schelijkheid van ipatronaten ten platen- lande. .Baron (A. van Rijnbergen schrijït een artikel van eenzelfde strekking in het j,Centrum" yan gisteravond. Tevens bespreekt de schrijver de R. K. organi satie ten plattelande in het algemeen en zegt dan: „Mochten toch allen thans inzien, dat er meer gedaan moet worden aan de godsdienstige en (maatschappelijke ont wikkeling van ons platteland, en dat we daarvoor noodig (lebben onze R. K. or- Ik ben er zeker van, vader. Ik heb het iU gezegd1, ik geloof aan zekere stem men, die van verre komen, en ik heb er een gelioord, die me zegt, dat ik! moet hopen. En vervolgens moet ik bekennen dat het me zeer aangenaam zou zijn het leven schuldig te zijn aan 'n Franschman, 1Commandant, mompelde de inge nieur, wiens hart sneller begon te klop pen, mijn schuitje../., ik moet het gaan opzoeken..,, alles hangt er van af. Geen onvoorzichtigheid, M. Rimbaut, zeide 't meisje. Ge hebt er geen recht toe. iEn met haar ppgehevjein vinger, maakte z!ij een bevallig gebaar. Ik ga naar boven* zeide de majoor. Als ge htet gedonldcjr van onze zes kanon nen holort, ICate, Weeft dan, dat plnze kleu ren in de lucht wapperen. Toen de jonge Franschman, die over de rotsen klom, zijn schuitje had bereikt, ontsnapte hem een kreet van wanhoopt Een stuk van het schuitje was eenige meters weg geslingerd, zoodat het ge heel open was, het staal was reeds ver roest door het zeewater, de gereed schapskist zonder bodem, de schroef ver wrongen en de metaaldraden, die een deel van de samenstelling van het kurk Uitmaakten, Vingen veitward door de ope ning. .Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1914 | | pagina 1