DE VLIEGMACHINE.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
5e JaarfcariK
No. 1446.
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week
1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, f 1.30 per kwartaal. Franco
per post /1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1—5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent. met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentlëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
'geen handels-advertentlën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
aetrekkingen 1—5 regels 50 cent, Iedere regel meer 10 cent.
V* De Haagsche staking.
De burgemeester der Residentie zal
'twel heel best meenen met het .perso
neel .der Hf. ,T. M.» maar gelukkig waren
zijn mededeelingen in de gisteren ge
houden Raadszitting jiiet.
iW;at is toch het geval?
!Bi. en jW|. boden vóór de staking in
het hangende geschil fiun be'middelinlg]
aan. ilHiet personeel accepteerdede
Tram'maatschappij- weigerde,
|B|. en ,Wj. herhaalden na het uitbreken'
Ü'er staking hun aanbod. Het personeel
accepteerde; de .Trammaatschappij wei
gerde weer, ditmaal echter met verzoek
aan ÏB. en |Wi. om in overleg met dit
college arbeidsvoorwaarden te mogen
yaststellen.
jWat had nu moeten geschieden?
B. en ,Wi., eenmaal ongevraagd nog
wel opgetreden zijnde als bemidde-
lingscommissie, hadden aan het perso
neel1, hetwelk hun tot tweemaal 'toe het
anderzijds geweigerde vertrouwen schonk,
moeten vragen: wat dunkt ge van dat
aanbod der Tramdirectie?
Zulks geschiedde echter niet. B.en Wl
vielen uit hun bemiddelingsrol en spra
ken eenzijdig tot de Hl. T. AL: laten'
■we daar eens over onderhandelen.
Zoo bleek gisteren ter Raadszitting de
stand van zaken -en terecht werd o. i.
erop gewezen, dat /zulks niet in den
haak was.
In dit verband juichen we toe, dat de
zitting niet eindigde 'met de gjoedkeuringl
Van het beleid *yan [BI ien (W[.(er was een
motie in dezen zin >- an et de aan
neming eener andere tnoiT; oin eenvou-
Idig uiteen te gaan.
De burgemeester ,biach( u laatste
nrotie, als zijnde van de verste strekking,
het eerst in stemming en deed daarmede
weer wel een gelukkige greep.
IWiijl de kwestie nu onbeslist bleef,
kunnen B. en iWj. de heele Raadsver
gadering als een ongèwenscht intermezzo
beschouwend' r— hun ibemiddelingstaak
weder opvatten.
'Mogen zij spoedig het rechte spoor
terugvinden .en de rit zonder verdere
ongelukken tot een spoedig einde
brengen.
Niet gerust.
Men schijnt aan de overzijde zich niet
heel gerust te gevoelen over de nawer
king der verkiezingsbeloften en voor
spiegelingen. Wat hebben ze gescholden
op den rijksdaalder voor ,,'n dooie"en
wat 'n gouden bergen, wat 'n zonnigfej
toekomst werd den kiezers voorspeld,
als rechts toaar was Weggejaagd voor-i
al die minister Talma ihad 't hem gedjaauf
En nu i s rechts van de kussensi, verdre
ven en nu hebben we Treub in plaats}
Van Talma. En wat nu? Wie weten het:
De rijksdaalder is tweö gulden gewor
den, de leeftijdsgrens Van zeventig jaar
is niet verlaagd, en.., de ,allerbehoef tig-
sten, de bedeelden, iijn buitengesloten'.
Wie hebben dus nu: Twee gulden voor
,/n dooie'', behalve als die „dooie" tot./
de bedeelde klasse behoort.
Dat zoo iets onder de kiezers, die
FEUILLETON.
26)
De oogen van den ouden edelhan
begonnen vroolijk te schitteren.De slag,
de kanonnade, het gevaar, dat was zijn
leven Li i
Maar Iaat m'ij het verzoek vafn
Miss Heuzey nog eens herhalen, zegde
de jongemanstel u niet aan het gevaar
bloot, commandant..
Wiees maar niet bang. En al heb
ik wel eens in m'ijln leven wat geWaag'd',
op "Cuba :en éld'ers, sedert miijn dochter
niemand meer heeft dain mij alleen, zal
ik mijn l'evcn niet in de waagschaal
stellen en haar alleen laten onder zulke
omstandigheden.
Het meisje kwam1 weer binnen en
hield op haar armen uitgespreid een
prachtige roode vlag met witte strepen
de zijde was dun en soepel, om1 goed
in den wind te kunnen wapperen en
in den blauwen rechthoek van een der
hoeken schitterden de Vijf-en-veertig zil
veren sterren die de staten van de Unie
voorstellen.
Kate was bekoorlijk zoo, slank en be
vallig en grooter geworden door de lan
ge plooien, die haar bijna geheel om
ringden.
in Juni links hebben gestemd, Veront
waardiging en verbittering wefct, is,
'voorzoover zij nog over een greintje
zelfstandig oordeel kunnen beschikken,
een van-zelf sprekend feit
Die verontwaardiging moet nu; wor
den gestild en die verbittering in slaap
gesust. Dies hield dezer dagen de voor-
uitstrevend-liberale klesvereeniging te
Rotterdam een vergadering, waarin,- nal
een lezing van Ülen 'heer D|. de Klerk,
een mo'tie werld' aangenomen, inhoujdende
allereerst ,een hulde-betujging „aan mi
nister Jreub. (Zeker voor het verknoei',
en van Tal'ma's werk!) en verder eeni
critiek op het wetsontwerp van dienzelf-
den Treub inzake de ouderdomsrente aan
behoeftigen. 'liet slot van de motie luidt
n.l. als volgt:
„Overwegende, dat bedeelden niet uit
gesloten behooren te worden
van oordeel, dat de leeftijdsgrens van
70 jaar behoort te worden teruggebracht
tot 65 jaar en ide uitkeering van rente
hooger dient te Worden .gesteld»
besluit deze motie te zenden aan de
Tweede Kamer en afschrift hiervan aan
de ministers van Landbouw, Nijjverheid en
Handel, van binnenlandsche zaken en
van financiën."1
Ziezoo, (de linksche kiezers zijn weer..,
tevreden gesteld; ze hebben een mo-
t i e ingediend.
Maar hun voormannen moeten toch
heel goed weten, dat de regeering aan
(het jn (die imotie gewenschte niet zal
en niet kan voldoen.
iRente hooger leeftijdsgrens la
ger wie zal dat betalen
't Is nu al tobben om' er te komen
dank zij de vele diensten, die wij door
onzen „vrijhandel" aan de bidtenlandsche
industrie bewijzen, en die door deze dan
ook ten zeerste wordt geapprecieerd! Die
belastingbetalers vooral de middenstan
ders, zullen nu al, volgens de belasting
plannen van deZe rejgeering, als citroenen
worden uitgeknepen. .Wiaar moet het geld
vandaan komen
Kort saatn'gevwf i Die Jbed'oeflde motie
isu. .volksverlakkerij.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Frankrijk
De nieuwste sensatie in Frankrijk is
het onvoldoende oorlogsmaterieel
van het Fransche leger, waarover in den
Senaat ,een hartig woordje is gesproken.
Gisteren hervatte de 'Senaat de beraad
slagingen over de buitengewone credie-
ten yan J20 Imillioen gulden voor de
nationale verdediging, "die reeds jd,oor de
Kamer zijn aangenomen.
De heer Humbert was rapporteur der
commissie. Hij hing een bijzor.der zwart
tafereel op van den toestand waarin
Frankrijk zich. bevond. JD|e driejarige
dienstplicht is aangenomen en de man
netjes zijn er, maar ze moeten ook wor
den uitgerust en bovendien moet alles in
orde zijn waarmede men te eeniger tijd
zal moeten optrekken als de vijand naakt
Ol Miss, smeekte Maurice iRim-
baut, bl'ijf zoo een^oogenblik staan, want
u herinnert me aan een der heldenverha
len van een onzer beste schrijvers, die
over oorlog hebben geschreven,..* aan
Esparbès.., I
Ik heb van hem gelezen, zegde
zij lachend.. Ik heb het gelezen: het is
aardig, heldhaftig, half waarheid, half
legende. Ik houd veel van die jidder-
verhalen, die zooveel verschillen van de
l'eelijke werkelijkheid van tegenwoordigI
Tegenwoordig is het een onverhoedsche
aanval, yerraad' A AM&ar wat is uu dat
Verhaaltje, waar u door mijn geïmprovi
seerd kleed aan wordt herinnerd.
De titel doet weinig ter zake, maar
ik zie het tafereel Weer voor mijn oogen
en jk herinner me de namen, alsof ik
ze gisteren gelezen had „De dragonders
van Villleguen hielden er van kokette
goudkleurige uniformen te dragen. Men
noemde hen aan het hof de „feuil'eté's'*,
maar koning Lodewijk maakte er
hun kolonel.een verwijt van dat zij zulke
fantastische kl'eeren droegen jen een af
keer hadden van tucht..*
Wiel, mijnheer Rimibaut, onderbrak
het meisje, nu herinner ik het mij.
Gebogen onder dit verwijt, dat midden
in den oorlog betrekking had op een.
kwestie van uniform, en er over 'bedroefd,
dat de koning het regiment met zijn
moed en bijval vergat geluk te wenschen.
of als men verplicht wordt aan te vallen.
Het materieel, dat de Fransche industrie
verstrekt, is minderwaardig vergeleken
bij dat waarin dc Diuitqchers zich mogen
verheugen. Terwijl de Fransche soldaat
één paar schoenen heeft en nog van voor
historisch maaksel, beschikt de Duitsche
soldaat over drie paren. Diat zijn klei
nigheden, zou men zeggen, maar in wer
kelijkheid komt het dikwijls op deze
kleinigheden aan. Maar er is erger te
vermelden. De vestingartillerie en de
munitie is onvoldoende. Het verdedf-
gingsmaterieel bij de geschuttoren is van
onvoldoende kwaliteit. Het materieelom
de (Moezel en den Rijn over te trekken J—i
pontons t- ontbreekt. (De Versterkingen!
van de vestingen Tootl'en yerdun zijn ten
eenenmale onvoldoende. De toestellen
van de draadlooze telegrafie zijn niet
krachtig genoeg. De kustverdediging is
onvoldoende. Het geld, nu weer ge
vraagd, is weggegooid geld. Als de lei
ding niet gewijzigd wordt bij het leger,
als de organisatie niet wordt veranderd
dan zag hij de toekomst van Frankrijk
zoo donker mogelijk in.
Het gesprokene had een geweldige
uitwerking. Die Senaat |was bijna voltal
lig en volgde ontroerd': de verschillende
mededeelingen.
„Maar is dit alles wkar?" vroeg Cle-
menceau aan den minister van oorlog.
Die minister stond daiar figuurlijk met
den mond vol tanden. Hij had niet veel
te zeggen, want in hetgeen Humbert ter
sprake had gebracht, was veel waars.
Hij pleitte intusschen verzachtende om
standigheden en erkende dat tot dusver
niet al wat noodig was, is gedaan. Dat
er milliarden zijn weggesmeten is on
waar. De munitie voorraad is voldoende.
De kanonnen van 75 m.M. zijn beter dan
de Duitsche. Wij spannen, zegt de mi
nister, ai onze krachten in om voortref
felijk zwaar geschut te krijgen; wij gie
ten kanonnen van 105 m.M., die 12 K.M.
dragen, en zullen binnenkort geschut
hebben, van 120 m.M., dat 13 K. M.
draagt. Er zijn nieuwe torens in aan
bouw, alle forten zijn door telegraaflij
nen verbonden. Enkele forten aan de
Maas, dateeren uit 1880, maar die wor
den enkel nog beschouwd als bijkom
stige versterkingen.
Het materieel voor het slaan van brug
gen zal nog dit jaar geheel gereed zijn.
Voor het aanschaffen van het noodige
schoeisel zijn gelden uitgetrokken.
Wat voor enkele deelen geldt, gold
daarom nog niet voor 't g=heel. Overi
gens zou hij gaarne de feiten door de
rapporteur vermeld eens nader in oogen-
schouw nemen. 'tDieed hem leed dit
niet meer vóór de vacantie te kunnen
doen, maar hij hoopte later het noodige
licht te kunnen verschaffen.
Maar de Minister stond tegenover een
vertoornd lichaam en een zeer boos te
genstander en hij kwam er niet zoo ge
makkelijk af als hij wellicht venvacht
had. „Hoe is het", rtop Clemenceau,
en den Senaat?" En hij voegde er bij,
„moet de verdediging van Frankrijk nu
vertrok de graaf van Villeguen met Zijn
mannen naar Duitschland en maakte
iederen slag mee van ILawfeld tot Fon-
tenoy, en toen het regiment weer tel
Versailles kwam, telde "het nog slechts
vijftien dragonders en dan nog bijna
allen gewond C
En de graaf van Villeguen vroeg
voor hen een gehoor bij den koning^
Miss, en dat weerzien,..*
1Ja, dat weerzien is waarlijk een
van de roerendste ,tooneelen, |die LEsparbè$
beschreven heeft Ik gelooft dat ik er
een schilderij van jieb gezien; zou het
verhaal waar Zijn?
Vertel verder, Kate^ zeide Ide majoor,
ik ken het jniet;
i[Hoor, vader: toen de koning met
zijn gefriseerde en lachende hoveimgem,
in de ontvangzaal kw|am, was hij ver
wonderd, deze vijftien mannen te zien,
gekleed in fantastische, prachtige, geheel
van elkaar verschillende kleedercn; hun
borst was met zijde bedekt, barb aars che
teekeningen, cijfers, sterren en zwans)
vogels met stekelige vecren.
Weer een nieuwe maskerade van
Villeguen, mompelde vrij hard 'de mi
nister van d'Argensou.
Toornig vroeg de 'koninjg
Wat moet die aardigheid beteekener.,
graaf? Strikken en linten zijn u niet vol
doende; vindt ji nu zelf uniformen ,uit?
Neem me "niet kwalijk, sire, zeide
wachten op de vacantie van de Kamer
dat er nu licht moest gegeven worden.
Kon de regeering niet onmiddellijk ant
woorden, laat zij er dan 1 of 2 maal 24
uur voor nemen. Öp zulke ernstige on
rustbarende verklaringen moet een ant
woord worden gegeven. „Verdaag dan die
zitting", luidde het slotwoord.
Die minister Messimy antwoordde nog
eens en zeide dat vele van de door Hum-
bert genoemde feiten voortgevloeid wa
ren lUit ide wisseling, die op de departe
menten van oorlog en marine de laatste
jaren viel waar te ntemjen, en ook -uit
de eischen van zuinigheid, door Üen mir
nister van financiën gesteld.
Maar ook deze verdediging had wei
nig succes. Nu was het Ribot, die zich
met de zaak bemoeide en er ofp \vees,
dat boven den Minister van Financiën
stond de voorzitter van den Ministerraad
•die, zoo noodig, kon tïisschenbeide tre
den. Die premier Viviani zag zich ver
plicht ook zijn invloed te doen gelden.
Hij vroeg uitstel, uitstel desnoods voor
een dag, in welker tijd er allicht gele
genheid zou zijn nog eenig licht te ge
ven, en verdier verklaarde "hij, dat de
regeering zoo spoedig mogelijk alles zou
doen wat noodig was ter geruststelling
en verklaring.
Die Senaat liet zich raden en er werd
besloten een commissie in te stellen,
welke een rapport zal uitbrengen.
Die rede van Humbert was de
de zwaarste aanklacht
ooit tegen een generalen staf uitgespro
ken.
Een blad der regeeringspartij schrijft
dat (de diepe indruk, di'e Humbert's red^
in den Senaat maakte,, in het land na
werking zal vinden. Wij zijn dus niet
gereed. Duitschland is ons op militair
terrein in de meeste opzichten de baas.
Wij konden den vijand, als het uur van 't
noodlot sloeg, slechts een onvoldoende
artillerie en een onvoldoend toegerust
leger tegemoet zenden. Evenals in 1870
zou het schoenwerk onzer soldaten den
veldtocht niet uithouden en wij zouden
gevaar loopen voor de tweede maal ver
pletterd te worden. Dat de Duitsche
pers met bijzonder veel belangstelling
de hiergenoemde besprekingen weer
geeft en het niet aan de noodige toe
lichtingen ien tevtens bezwarende opmer
kingen Jaat ontbreken, zal men allicht be
grijpen.
GEMENGD.
Opzienbarende uiting van
kien Duitschen kroonprins. De
kroonprins heeft pan den gepensioneer
den luitenant-kolonel Hl. F rob en i us, die
een brochure geschreven Ibieeft ondier dep
titel „'Des Deutschen Reisches SiChicksals-
stund'e", het volgende telegra'm gezon
den „Ik heb uw voortreffelijke brochure
toet de grootste belangstelling gelezen
en wensch haar in ons Duitsche volk
die grootst mogelijke versipreiding toe."
Dit telegram zal zeer de aandacht trek
ken, daar de brochure tot de volgende
conclusie komt: „De geprikkelde wraak-
de kolonel, deze hebben het leven van
vierhonderd soldaten gekost
Wat?
De kolonel van Villeguen groette met
den hoed.
Die uniformen, Sire, zijn de vijande
lijke vlaggem.
Het meisje had haar geschiedenis ge
ëindigd met een frisschen ernst, die aan
haar schoonheid een zekeren adel gaf!
Al de frisChheid van haar geslacht
al .de voorvaderlijke deugden waren in
haar tegelijk schitterenden en zachteu
blik, waarvan Maurice Rimba,ut Zich niet
kon losmaken, toen Zij de vlag aan haar
Vader overreikte om1 er een palladiulm/
Voor het fort van te maken.
Zijn ontroering nam 'toe, Zijn liefde
werd nog sterker en 'met een doordrin
gende stem zegde hij:
De drie kleuren van Frankrijk kan
men op de vlag terugvinden, Miss, en
omdat het uw werk is, laat to'ijfdan zwe
ren op dit zinnebeeld van onze beide
Vaderlanden, dat ik, als ik het eiland kan
verlaten, de vlag niet op Midway za|
zien wapperen, dan wanneer ik mijn
Zending heb volbracht
Ge moet terugkomen, mijnheer,
zegde zij Warm; wij wachten.
Gelooft ge nu werkelijk, riep de
majoor nog altijd ongeloovig uit, dat
mijnheer iRimbaut naar San Francisco
zal vliegen
zucht van Frankrijk tegen het Duitsche
Vijk, de ontvlamde haat van Rusland tegen
Oostenrijk-Hongarije, dat zijn streven in
iden weg staat, hebben in beide Janden
een geweldige opdrijving van oorlogs
uitrustingen veroorzaakt, die slechts een
korten tijd gehandhaafd kan worden,.
Feitelijk is deze voorbereiding niet meer
te onjderscheiden van gereedheid' Voor
(dien oorlog en in het voorjaar Van 1915
zal deze zoo volledig zijn, dat men ietderen
(dag het binnenrukken kan verwachten!
van zoo geweldige legers, als in Europa,
ja, op de geheele aarde nog nooit aan
schouwd' zijn. Dan zal voor het Duitsche
rijk en voor zijn bondgenooten de Schick-
salsstunde slaan."
De reis van president Roin-
"caré. President Poincaré is te midder
nacht in gezelschap van Viviani naar
Duinkerken vertrokken, waar hij scheep
gaat naar Rusland.
üuerta afgetreden. Officieel
fwordt meegedeeld, dat Huerta gjsferenr
toiddag om vier uur zijn ontslag bij het
Congres heeft 'ingezonden. Carbajal, de
toinister van buitenl. zaken, volgt hem
op als president. Alle leden van het ka
binet hebben ook ontslag genomen.
Suffragetten-wandaden.' Op
het oogenblik, dat Mac Kinnon iWpod, de
staatssecretaris voor Schotland; gisteren),
taorgen te Londen zijn woning verliet,
vielen twee sUffragetten (hem aan en
sloegen hem met zweepen. ,ID)e vrouwen
zijn in hechtenis genomen.
Het tekort van de tentoon
stelling n Rome. Drie jaren ge
leden vierde Italië met groot ver.oon het
veertigjarig bestaan van zijn eef,heidl In
Rome, Florence en Turijn verden, naar
men weer, ienloonsxeuingen gehouden.
Terwijl nu die in Turijn tamelijk wel
de kosten goedmaakte, leed .die tentoon-
stelling van Rotoe, welke eigenlijk nooit
geheel gereed is gekomen, een volslagen
fiasco. (Sedert heeft men een nog steeds
voortdurend onderzoek ingesteld naar de
wijze, waarop het geld is vermorst, na
tuurlijk zonder dat rfien tot "Gen bevredi
gende .uitkomst geraakt. Senator Santini
Verklaarde iji den Senaat, dat het tekort
van de Rómeinsche tentoonstelling twaalf
millioen bedroeg, waarvoor geen dekking
voorhanden js. En de heeren, clie huil1
zakken gevuld hebben, zijn buiten schotI
R.K. organisatie in onze dorpen.
Naar aanleiding yan het Patronaats
congres wezen ovij gisteren op de wen-
schelijkheid van ipatronaten ten platen-
lande. .Baron (A. van Rijnbergen schrijït
een artikel van eenzelfde strekking in
het j,Centrum" yan gisteravond. Tevens
bespreekt de schrijver de R. K. organi
satie ten plattelande in het algemeen en
zegt dan:
„Mochten toch allen thans inzien, dat
er meer gedaan moet worden aan de
godsdienstige en (maatschappelijke ont
wikkeling van ons platteland, en dat we
daarvoor noodig (lebben onze R. K. or-
Ik ben er zeker van, vader. Ik heb
het iU gezegd1, ik geloof aan zekere stem
men, die van verre komen, en ik heb er
een gelioord, die me zegt, dat ik! moet
hopen. En vervolgens moet ik bekennen
dat het me zeer aangenaam zou zijn het
leven schuldig te zijn aan 'n Franschman,
1Commandant, mompelde de inge
nieur, wiens hart sneller begon te klop
pen, mijn schuitje../., ik moet het gaan
opzoeken..,, alles hangt er van af.
Geen onvoorzichtigheid, M. Rimbaut,
zeide 't meisje. Ge hebt er geen recht toe.
iEn met haar ppgehevjein vinger, maakte
z!ij een bevallig gebaar.
Ik ga naar boven* zeide de majoor.
Als ge htet gedonldcjr van onze zes kanon
nen holort, ICate, Weeft dan, dat plnze kleu
ren in de lucht wapperen.
Toen de jonge Franschman, die over
de rotsen klom, zijn schuitje had bereikt,
ontsnapte hem een kreet van wanhoopt
Een stuk van het schuitje was eenige
meters weg geslingerd, zoodat het ge
heel open was, het staal was reeds ver
roest door het zeewater, de gereed
schapskist zonder bodem, de schroef ver
wrongen en de metaaldraden, die een
deel van de samenstelling van het kurk
Uitmaakten, Vingen veitward door de ope
ning.
.Wordt vervolgd).