Uit de Pers. DE VLIEGMACHINE. BINNENLAND. Tweede Blad, behoorende bij De Leldsche Courant van Woensdag 15 Juli no. 1445. De Haagsche Tramwegstaking. Onder het opschrift „Verouderde op vattingen" schrijft het Huisgezin. Het beheer dor H;aags<!he TramlwtógH maatschappij, dat thans met zijn perso neel in moeilijkheden ligt, iblij'kt omr- trent vakvereenigingen min of meer Verouderde opvattingen te huldigen. Met politieke vakbonden wil het be heer niets te maken hebben. Ook niet met Christelijke als nict-neuf- traal. i Met Weemoed denkt het bestuur /terug aan den tijd, toen er enkeil een kleur- looze vereeniging uit het personeel be stond t Dat het bestuur over het verdwijnen dier neutrale personeel-Vereeniging met, Sis aanhangsel, muziekkorps, tooneel- en zangvereeniginjgl, leedwezen gevoelt^ laat zich verstaan. Maar het is hoogst onverstandig van 'de directie, tegien idlen stroom der nieu^ were opvattingen inzakte vakorganisatie te willen oproeien!. En het toppunt van onverstand is het wel, de nieuwe vakvereenigingen, waarbij de leden naar politiek en godsdienstig inzicht zajn ingedeeld, tdöod te verklar- ren en alle onderhandelingen met haar te weigereni- Dit schept, afgezien Van! de kwestie waarover de strijd loopt, leenl voor de directie ongunstige ^publiekje! opinie. Over de vraag, of loon- en arbeidsP, duur-eiscfci op een gegeven oogenblik billijk en rechtmatig zijn, bestaat allicht verschil van inzicht Maar hierover zijn 'thans Wel nagenoeg allen het eens, dat men moet beginnen met de vakvereenigingen te erkennen en dat wie dit weigert een zwakke ten wei nig sympathieke stelling inneemt „Over ide schreef' zet de Tijd bb- Ven het volgende artikeltje. „Bij de staking-te 's Gravenhage wordt nog al vrijmoedig verzekerd, dat /het thans ontslagen trampersoneel de sym pathie heeft van het publiek en ook van de pers. Men moet zulke verzekeringen nooit op een goud-schaaltje wegejn. Van die sympathie der pers is al zeer wei nig te bemerken eta die van het publiek te 's-OraVenhage uit zich op een Wijze, die zelfs den sociaal-dtemocratischen heer Hoejenbos zal doen uitroepen „Be waar njij voor mijn vrienden, met mijn Vijanden zal ik zelf wel afrekenen". Als die sympathie nog lang zoo practiseert, zal de residentie spoedig in een toestand komen van volslagen wanorde. Intusschen willen wij niet verhelen, dat ons som'm'ige verschijteselen hoogst onbegrijpelijk voorkomen." Het blad wijst dan op een vergadering, die Maandagavond' gehouden is voor de vrouwen der trambeambten, en vervolgt: „Die personen, die daar het woord voerdenspraken een taal, 'die.als er katholieke vrouwen in de zaal zijn geweest, haar Wel mbeft hebben veront rust. .En dat zij er waren, is w£l zeker, gezien de plaats, waar de vergadering; plaats had. Het bestuur van den „,Ned. RJ? K.I Volksbond" kan bezwaarlijk aansprake lijk worden gesteld voor hetgeen men- schen, die zijn zaal betrekken ,ten beste geven. Maar dit is wel zeker: als er te '(s-GraVenhage sympathie is voor de staf- kers, dan is deze, met nóg leen paar van die vergaderingen, spoedig onder nul gedaald. Het stakings-Comité, dat de Ver antwoordelijkheid voor de ongeregeld heden op straat van zich afwerpt, kan zich, .hetgeen er op deze vergadering) gezegd is, niet van den hals schuiven* en zal er straks voor aansprakelijk zijn,, wanneer, evenals te Almelo, de staking FEUILLETON. 25) En al deze berekeningen, en al deze cö,mbdnaties, die levendig in het ganndu zoen werden besproken, sinds mjen het plan van den ingenieur kende, haddenj het verbouwen weer opgewekt Als het eskader wist, dat ^Mjdway nog stand 'hield; als het bijgevolg zeker was, er kolen te zullen Vinden, zou het binnen zeven of acht dagen aankomen en op 22 of 23 Juni zou men het eskader aan den rook in 't .Westen herkennen. Maar op 22 of 23 Juni zou ook de voorraad drinkwater zijn verbruikt |Men zou ieder èen bepaald rantsoen moeten geven, want in normale omstan digheden 'zou men (slechts tot 20 Juni voldoende hebben,, •Er was geen pogenblik meer te ver liezen en ongeduldig, koortsachtig wacht ten werktuigkundigen en werklieden op het oogenblik, dat Zij aan den (bouw van den aeroplaan Zouden kunnen beginnen. Maar wat was er geworden van het voornaamste gedeelte van den aeroplaan, de machine, die zes en dertig uren ge leden was achtergelaten onder de Ja- pansche granaten? iEr was niets te beginnen, voor dat breekt, omdat de Katholieken zich niet door alles heen jaten meesleuren. In verband niét de bbvenbedbellde ver gadering der stakersvrouwen op Maan dagavond wordt aan de )rMsbd." van de zijde der katholieke organisatie gemeld^ dat deze bijeenkomst door een samem- loop van omstandigheden gehouden werd zonder (dat (de orde der vergadering door de drie betrokken besturen was goed gekeurd. i i i i i I i Er zijn maatregelen (getroffen, teneinde een herhaling van (het gebeurde te voor kom,en. i i i 1 I i Nationaal congres van R.K. Jongenspatronaten. Voor de eerste maal kwamen gisteren 'te lUtrecht in „Tivoli" bijleen ,da afge vaardigden van R. iK. Jongenspatronaten1 in Nederland. Voor de opening van het congres werd in (de O. L. Vrouwekerk door den Hoog eer wi. (Zeergel. heer Mgfi. "dr. HL J. Th. Brouwer, Vicaris-generaal van "het Aarts bisdom, een Hj (Mis opgedragen om ,Go.ds zegen over het patronaatswerk af te simeeken. C Olm ,1,1' uiuir had de openingsvergaid'e- triog plaats, 'waarin Lwij o>.,m. opmerkten^ den afgevaardigde van "het Doorluchtig Episcopaat, den Hoogeeryv. heer B. A. de (Wit, den afgevaardigde van de regee ring, mr. dr. ,D|. A. P> N. Kooien, lid der [Tweede Kamer, den generaal-president van het verbond van katholieke jongen lingenvereenigin(g1en yan JDuitschland, dö vertegenwoordigers van den [AntwerpL schen Patronatenbond en, die van .Brussel 'en voorsteden, algevaardigden van het (gemeentebestuur van Utrecht, enz. Nadat allen, w.o. zeer veel geestelijken, hadden plaats genomen, bekwam de Z|.- eerw. voorzitter van "de plaatselijke con grescommissie, pastoor Wj. A. G. M. (Meuleman, van Utrecht, het w'oord om de vergadering het welkom toe te roepen, (In het bijzonder ide dignitarissen van Kerk en Staat. Hierna werd het congres geopend dóór den voorzitter, den (Zeereerw. heer pas toor .Van Stee, |die zich verheugde over de belangstelling van het Episcopaat, de regeering, (le gemeente d-Jtrecht ien de buitenlandsche vereenigingen voor het werk, dat hier ondernomen wórdt. Na pastoor v. Stee kwam mrZAalberse aan het woord voor Zijn doorwrocht be toog over „Die zorg der katholieke Kerkl voor ide schoolvrije jeugd",. Na (de rede van mr. Aalberse kwamen aan het woord de heeren mr. dr. Kooien, als afgevaardigde van ide regeering, en Carl Mosterts, als afgevaardigde van het centraal comité voor jongelingspatronaten, in Diuitschland. 'Alvorens de inleiders in de namiddag- vergadering 'het woord kregen, deelde de Hoogeerw. Deken van Utrecht, Mgr. de iW|it, namens het Episcopaat de volgende conclusie mee inzake de bekende kwestie van het al óf niet aansluiten .der patro naten bij de vakvereenigingen „De gevraagde adviezen der patro- naatscommissies over gewenschte aan sluiting (der patronaten aan de vakver eenigingen en het ingediende plan der vakvereenigingen werden niet genoeg be paald gevonden. iDiaarom werd besloten, dat o'p het Patronaatscongres deze aan sluiting nog eens moest worden bespro ken. ;Vast moest echter staan bij die be sprekinglig. dat de patronaten niet alle elementen kunnen opnemen; 2e. dat wie in ,het patronaat niet wil of kan opge nomen worden, niet mag worden losge laten en voor (dezen dus iets anders moet (worden gevonden; 3e. idat zoowel' de sub '1 als, s,u|b' 2 bedoelden op 'ben of andere wijze aan jde vakvereenigingen. (moeten .verbonden zijn, zoodat zij van Ide voordeelen, (die deze vakvereenigin gen kunnen aanbieden, genieten, maar zonder dat de patronaatsjongens in onge- :wenschte aanraking komen met ,de anderen." L op deze angstige vraag was geantwoord en Maurice Rimbaut maakte er zich een verwijt van, dat hij niet eerst aan 'den majoor verlof had gevraagd zijn schuitje te gaan terughalen, alvorens hem over zijn plan te .spreken,. Een overigens onverdiend verwijt, want de commandant, (die zeer spaarzaam was met de imienschenlievens, die hem waren toevertrouwd, zou aan niemand van het garnizoen toegestaan hebben, zijfn leven in gevaar te stellen om. den motor, die van geen nut was voor de verdediging, binnen het fort te brengen. Toen hij door Zijn dochter overtuigd was, dat het plan tot het maken van een vliegmachine niets onmogelijks was, stond hij Maurice Rimbaut en luitenant Forster toe, te gaan :zien in welk een staat het schuitje van den bestuurbaren ballon zich bevond, ofschoon het middag was en de ophaalbrug voor patrouilles en bekenden niet meer werd neergelaten dan bij het vallen van den avond. (Htejt was overigens ,een van de zeld zame oogenblikken, dat de vjjand het vuren staakte en aan "de officieren, did de geschutstorens commandeerden, werd order gegeven Zoo weinig mogelijk te schieten .tijdens den loop vanTiet onder zoek, om den .vijand niet aan te zettep te antwoorden, want het spreekwoord „H;et vuur roeplt het vuur" is even waar op zee als in veldslagen. Nadat de Hoogeerw. Deken er op ge- fwezen had, hoe deze beslissing van het Episcopaat 'blijk geeft zoowel van de 'groote belangstelling voor, als van den (diepen en helderen blik dier Bisschoppen op de patronaten, "kwamen de inleiders aan het woord. De eerste inleider, kapelaan v. d'. Ven ue, besprak de organisatie der R. KT mannelijke jeugd; de tweede inleider, pater Blanken, de oprichting en inrich ting der R. K. jongenspatronaten,, In de avondvergadering besprak' pas toor de Grijs den toestand der R.K|. jen gel in'gs-patronaten in Nederland. (Roomsch Nederland telt op dit oogen blik 21Q patronaten en jongelingslvfer- èenigingen, die zijn aangesloten bij het Centraal Comité. Van deze zonden 179 de vragenlijsten terug, waaruit dit ver slag is saamgesteld Wiat den aard en den werkkring, betreft onzer patronaten, zij (meegedeeld, dat bij) slechts 30 de bescherming tegen' gods diens tig-zed|eli J- ke gevaren op den voorgrond staat en het hoofddoel der werkzaamheden vorïnt B|ij de overigen wordt ontwikkeling en opvoeding als het voornaamste be schouwd. Geen enkel patronaat ontvangt subsidie van rijk, provincie of gemeente. 'Wiel ontvangen sommige cursussen o.aL teekencursussen enz., subsidie. Van onze patronaten ontvangen op eejniger- lei wiijze subsidie van het |Rijk! 40 tot! een gezamenlijk bedrag van f 11.942.40, van de provincies wordt door 24 patro naten aldus indirect subsidie genoten, tot een bedrag gezamenlijk van f2570.50 en ,!van de gemeenten krijgen 20 pa tronaten f6897.89 'dus een tonaal van f 21512.79/ Dit bedrag moet Voor de verschillende doeleinden, waarvoor het moet besteed, aldus worden verdeeld; voor teek;enscholen f 18615.50, voorher- halingsonderwijs f3045,39, voor tuin- bouw-onderwijs f750. 116 patronaten beweren een eigen ge bouw te hebben. De indeeling in klein en groot patronaat bes/jaat bij 92 paro- naten. Geen scheiding naar leeftijd be staat bij 73, terwijl bij 1|2 patronaten Wordt gegeven een indeeling in klein, midden- en groot-patronaat. 'Biij deze laatste sluit aan het groot patronaat en GezellenV,ereeniging als tusschenschakel tusschen patronaat en mannenorganisatie, vooral bij de werk- liedenvjereenigingen. Bij de andere wordt de leeftijdsgrens verhoogd tot die welke Voor het lidmaatschap van de R. Ki werkliedenvereenigingen wordt gesteld of bestaat er naast het patnonaaft een af zo n d erl'i jk'e G ezellenVereen iging. De heer H. Wf. MW;irtz ,uit Utrecht hield' vervolgens een bespreking .van de tentoonstelling, Welke p,p de galerijen van de vergaderzaal was ingericht. Apologie. Door Lourdes bekeerd. Dezer dagen is dr. Chaix, 'geneesheer te Moulins, naar Lourdes getogen, om' aan de H. Maagd dank' te brengen voor de radicale genezing van een zijner pa tiënten, mejuffrouw Ducros. Ofschoon niet geheel en al ongeloovig ,was dr. Chaix echter langen tijd een rationa listisch bestrijder van de waarachtigheid] der mirakelen, welke t e Lourdes geschie den. De volslagen genezing van mejuffrw Ducros, die hij ten doode had opgeschrë-' ven, heeft hem echter volslagen bekeerd. In het .„Bureau des Constatations"' te Lourdes heeft dr. Chaix de volgende Verklaringen afgelegd: Over mej. Ducros hadden al mijn collega's, met wien ik consult had ge houden, het doodsoordeel geveld. Ik zou u beter kunnen beschrijven, wat zij wel dan wat zij niet had Z,ij was niet alleen lijdende aan een snel vorderende borst ziekte, die haar longen vernielde, maar ook aan zweren in de maag, been ge zwellen, zweren in den rug en andere kwalen, vermeld in het Certificaat d.<f. 19 Juli 1913. Het graf Wachtte reeds lang op dit door ziekten ondenmijind lichaam, en toen zij verklaarde, naajr Lourdes te willen vertrekken, heb ik haar Ik zal zelf van boven het fort obser- veeren, Zeide de majoor,. Ik zal! u door mijn' kijker gadeslaam 'Als het schuitje onbeschadigd is, moet g.ij met uw 'hoed zwaaien, dan zal aanstonds een corvee het fort verlaten (met touwen len hef- boomen, om het schuitje tot aan den overdekten weg te hijschen, Daar zult ge een wagentje op rails vinden, dip het schuitje binnen eanige oogenblikken naar onze machinekamer zal brengen* Kate Heuzey kwam in de kazemat op het oogenblik, dat haar vader de laatste bevelen gafw r— Vader, zeide zij, waar is het goed voor, u aan gevaar bloot te stellen boven in dat observatorium, dat zoo weinig is beschermd? Gij hebt zelf erkend, dat er gevaar in bestaat, omdat u aan een der geschuts commandanten verboden hebt er meer dan twee of drie minuten te blijven. 'i Ik zal' er zelf ook niet lang blijven, lieve, maar ik wil u niet verbergen, dat ik van de gelegenheid gebruik zal maken om een formaliteit te doen p'laats hebben, die ge me tot nu toe verplicht hebt uit te stellen,. De verwonderde blik van het. meisje ondervroeg hem.. Raadt (ge {iet [niet?, Uw (borduurwerk is af, uw laatste ster is klaar, hebt ge mij gisteren gezejgcl -Het is waar, vader, gij vergeet (niets,. niet levend terug, verwacht Den 6en Augustus 1913 ontving ik! een tele gram1, dat Zij volslagen genezen was, na een bad in de piscine. Ik geloofde het niet en Iacnte erom. Toen de- berich ten over haar genezing aanhielden, dacht ik, dat zij misschien tot een der velen behoorden, die, volgens mijn meenïng uit die dagen, door een laatste krachtin spanning en wat suggestie eenige ver lichting hadden verkregen. Zij keerde terug en ik ging haar on derzoeken, nog steeds volslagen onge loovig omtrent de werkelijkheid van haar genezing, waarover ik mij tot een mijner collega's nog spottend uitliet, /ioen ik mij reeds op weg begaf naar haar wo ning. Ik meende haar te bed te vinden, maar zij kWam mij tegemoet en lachte om mijn verbazing. Ik onderzocht haar en vond haar wonden gesloten, hare) zweren verdwenen, van de wegvloeien de kwade fcftppen geen spoor meer, de borstkas scheen hersteld, haar geiheele lichamelijke gesteltenis herbonen. Ik was Verbluft en vroeg mij af, of ik niet aan geestesVerwarring leed. Toen ik wat kal mer geworden was, onderzocht ik! haar opnieuw zeer kritisch en nauwkeurig. Er moest iets abnormaals met haar ge beurd zijn. Volgens |de wettejn der we/ten- scha Jpkon ik haar plotseling herstel niet verklaren, ik tastte hejtf Wonder met den- Vinger. Ik4 riep mijn collëga'is die d'e patiënte met mij verzorgd hadden, voor een gezamenlijk onderzoek bijeen' Zij wilden eerst niet komen, een vroeg me of ik gek geworden was door te spreken van een miraculeuze genezingl Ten slotte kwamen en onderzochten ook zij en stonden verbaasd over een gene zing, die zij niet konden loochenen, maar evenmin veikllaren. Vóór haar vertrek naar Lourdes had 5k mej. [Ducros gezegd: „Als gij daar ginds geneest, zal ik het volgend jaar opnieuw met u naar Lourdes gaan."!? Ik verwachtte toen niets anders, dan dat de arme zieke hier sterven zou. Nu haar genezing een voldongen feit is, ben ik 'hierheen gekomen om, 'mijn be lofte te houden. Ik moet bukken voor die feiten en erken de miraculeuze gene|-. zing van mej. Ducros, die menschelij- kerWijze ongeneësel'ijk was. Voor de Vrouwen. Het dienstbodenvraagstuk. Over bovengenoemd veelbesproken on derwerp schrijft O. S. M. in het „Huis gezin" eenige niet nieuwe, maar toch nog niet voldoende in practijk gebrach te waarheden. I Vrouwen en dienstboden staan, -zoo zegt de schrijfster, in menig huis tegen over elkaar, als op voet van gewapen de vrede; en daar moet voor in de plaats komen wederzijdsch vertrouwen. Daar moge een zekere afstand tusschen beiden zijn, een klove mag tusschen hen niet bestaan. Waarlijk een huisvrouw vernedert zich niet, als zij zich leidsvrouw betoont van haar onderhoorige. Diaar moet van de vrouw des huizes zedelijke invloed uit gaan op haar dienstboden, die zij nooit beschouwen mag als werktuigen of werk krachten slechts, maar veeleer als le den des gezins. Onze vrouwen vergeef mij dames deze berisping dienden ook nog iets anders voor hunne gedienstigen te doen, dan het geven van vrije avondjes. Zij konden toezien op het gezelschap harer dienstboden, te rade gaan met de ou ders, waar dat noodig bleek, zorgen voor goede lectuur in de keuken, wijzen op gebreken of hebbelijkheden, zonder daar bij hard te zijn of uit de hoogte te spre ken..... in een woord daar moest tusschen meesteres en dienares meer samenleving zijn, en 't zou er voor beiden aangena mer en het huis voor allen, die er in wonen, gezelliger door worden. Maar wat is er te verwachten van het meisje, dat op jeugdigen leeftijd het huis van haar ouders verlaat, om te komen in het huis van vreemden, die haar al- - tijd als vreemden behandelen en zelf al Maar laat ;mij ui dan vergezellen. Denk er eens aan, dat ge mij beloofd hebt, dat ik de sterrenvlag zelf op) ons fort mag hijschen Maar de oude officier onderbrak haar: r— Dat nooit, kind. Dring er nu niet op aan, £e weet nu eenmaal, dat het niet gaat. Mijn belofte had slechts be trekking op den vredestijd; nu hebbenj we ,oorlog, .en de eer komt mij alleen toe de sterrenvlag te "hijschen boven op) ons fort r i—i Vader, toch iNeen, Kate, neen. "Kijk, wilt ge onzen gast een pleizier doen? Laat uw werk eens zien. En terwijl hét meisje naar haar kamer ging, herhaalde de majoor: Ik ben er zeker van, dat ge ver wonderd züjft geweest, beste ingenieur, omdat ge, toen gij in het fort kwaamt, <je Amerikaansche Vlag niet hebt zien wapperen. Mijn dochter is daar oorzaak van, en ik heb het meer dan eens be treurd, vooral .in deze omstandigheden,, dat ik heb toegegeven, want onze sche pen, die hier langs komen, kunnen onze vlag niet in den kijker (k'rjjgen, en zij zouden meenen, dat het fort in. handen,1 der Japanners is. Met haar zachte hardr nekkigheid verkrijgt Kate te dikwijls wat zij wilL Zij wilde, dat Ide vlag van Midway door haar werd geborduurd'; Zij heeft er nu juist de laatste hand aan ge- tijd vreemd blijven? Wat is er te ver wachten van het meisje, dat, drijvend op eigen wieken, zonder vorming of leiding opgroeit, kijkend en luisterend naar anderen, onkundig als zij zelve is van de eischen en plichten des levens, niet in 't minst voorbereid op het inne men van de plaats in de maatschappij, die haar, als vrouw eerst, als moeder dan, de hoogste verplichtingen oplegt? Inderdaad, het is een zaak van maat schappelijk belang, het lot onzer dienst boden ons aan te trekken, haar gehalte te verbeteren, "haar geluk en de toe. komst van man en kind te bevor^ deren. En verder xegt de schrljfstwj Een groot euvel, waarvoor vooral in de steden moet worden gewaakt, Is het uitgaan der dienstboden. Zoogenaamd straatloopen is een euvel, dat ontzettend groot is aan gevaren voor de zedelijk heid. Ook de omgang met personen bui tenshuis moet streng worden nagegaan, want al het goede dat in den familie kring wordt gekweekt, raakt zoo vaak verloren bij verkeerden omgang. Onze dienstboden houdende mevrouwen mo gen dat straatloopen nooit toestaan en moeten eischen, dat de meisjes, als ze beslist willen uitgaan, hun avonden pas- seeren in de lokalen der R. K. vereeni gingen, die voor haar in de meeste ste den zijn opgericht. (In Leiden de Zita- vereeniging). Indien men steeds bedenkt, dat de verantwoordelijkheid voor onze dienst boden niet minder groot is dan die voor onze eigen kinderen, zal de dienstboden kwestie voorzeker met al den ernst be- handeld worden, welken zij verdient. Rechtszaken. Kantongerecht te Leiden. 'De kantonrechter veroordeelde: ■Wegens Joopen op verboden grondA. M., J. de V. ieder tot f 1 of 1 m. tuchtsch. |P|. M. jS. te Sassenheim tot f0.50 of lm. tuchtsch. Wegens als opkooper geen register bij. houden: J. B. te Leiden tot f10 of 5 d. Wegens op den openbaren weg een trekdier onbeheerd laten staan;G. v. d. E. te Katwijk tot f2 of 2d. Wegens dronkenschap: J. H. v. S., C. K. tot f2 of 2d.; j. v. d, a tot f 1 of ld.; D. K. tot f3 of 2d.; P. v. d. L. tot f2 of 2d.;B» ten fd. tot f0.50 of 1 m. (tuchtsch.; F. v. S. tot f2 of 2d.; G. K., J. v. Tf, B. B., O. |HL, allen tot fl of ld.; J. ,H. tot f3 of 3d.; E. W,. v. K. to f2 of 2d., alien te 'Leiden, J. B. tot f2 of 2d.; H. v. E. tot fl cf ld., beiden te Rijnsburg; L. G. te Arnhem tot f2 of 2d.; A. S. te Voorhout tot fl of .1 d.;J. P. te Katwijk.tot f3 of 3d.; C. Z. tot f3 of 2d.; FL iDt Jzn. tot f3 of 3d.; P. FL H., N. FL to f2 of 2d.; J. C. de K. tot fl of ld.; Wi A. tot f2 of 2d., allen te Noordwijkerhout; A. O. te Amsterdam, H. D., Ghr. G. allen tot f2 of 2d.; A. v, den [Bf., 2 m^ ge pleegd tot 2 in. f2 of 2 m. 2<L; J. M, B„ 'H, R., A. FL tot f2 of 2d.; P. v. d. O. 2m. gepL tot 2m. f3 of 2m._2d.; Fr. Ff:, tot f3 of 3d., allen zonder domi cilie. l Wegens dronkenschap, tweemaal gepl. J. C. L en J. Wf W, tot 2 m. f3 of 2 m. 2 d. |Wiegens dronkenschap bij tweede her haling: |G. J. ,B, tot drie hedhtenisstraf- fen, elk van 7 dagen. IWlegens overtreding VisscherijlwetHj. R. tot f0.50 of 1 m. tuchtsch.; H. v. M,. tot f.1 ojf T<L> beiden te Sassenheim; C. |S. te Rijnsburg tot f2 of 2d. Wegens (tfe snel varen: C. K. tot f5 of 2 d. c Wegens stoomen in Rijnlands boezem water zonder vergunning: M. C. S. tot f 2 of 2 d.P. de P|. te Niemween tot f 3 of 2d.; A. C. ,W|. tot'fl of ld.; J. C. B. te A'dam en J. A. K. te R,dam tot f3 of 2 d. Wegens overtreding Motor- en Rijwiel- wet: P. v. d. H. te Lisse tot f2 of 2cL, en voor het meer ten laste gelegde vrij spraak Ji. v!. ld. Azn, te Noordwijker- lëgd Wiij móesten de vlag in grooteu praal en luister hijsdhen1, zeide de oude officier weemoedig, heel het garnizoen buiten, !bij het geschetter der klaroenen en het gedonder van een en twintig ka nonnen, met buskruit geladen. Kate zelf moest de vlag hijschen en ik geloof wel, dat ïk een redevoering gehouden zou hebben, gedachtig aan hetgeen in Frank rijk plaats heeft, waar geen enkele in wijding geschiedt, zonder dat er bij ge sproken wordt Al onze schoone plannen izlijln in het' water gevallen. f—(Maar ^voegde hij ,er na eenige oogen blikken van stilzwijgen aan toe, al is de plechtigheid eenvoudiger, zij zal toch niefl minder roerend zijn. De plechtigheid zal aanstonds plaat9 hebben, zonder dat er iemand bij tegen woordig is: ik zal wachten tot dat li met uw schuitje binnen is om' niet te vroeg de aandacht van de Japanners te trekken en een j)aar gevaarlijke scho ten uit te lokken. Zoodra ik weet, dat u in veiligheid is, zal ik de vlag van onze natie zelf hijschen aan den stok die reeds is vast gemaakt. Drie van onze geschutstorens zullen salvo's geven, maar met granaten van drie honderd twintig kilo's en goed gemikt..*. Geen enkele redevoering is meer waard dan een kanonschot, mijn heer de ingenieur vWordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1914 | | pagina 3