Uit de Pers.
,44) MAGNA.
Tweede Blad, behoorende
NJ De Leklscbe Courant van
t Woensdag 29April no. 1382.
KAMEROVERZICHT.
TVVEfcUE KAA1EK.
Kinderaftrek.
De minister beeft gisteren helaas een
succes gehad met de amendementen van
de heeren Van Vuur en en Drionv inzake
den kinderaftrek, "regen beide heelt hij
zich verzet; beide zip ook verworpen.
Het am en dement-Vuur en kon in
tweeën worden gesplitst Het eerste deel
beoogde den kinderaftrek niet te beper
ken tot inkomens beneden ide f 5000, zoo
als de minister wit Het werd verworpen
met 35 tegen 34 stemmen (dus juist op
het kantje af). Voor stemde |de geheele
rechterzijde op "den heer Bichon na, vieiv
vrije- en vier unie-liberalen.
"Ingrijpender was bet andere gedeelte
van liet amendement-v. "Vuuren en het
amendemient-Drioii. 'De voorstellers ber
doelden om de toelichting van den
'heer Van Vuuiren te citeeren rekening
te houden miet het feit, dat naarmate heit
inkomen klimt, meer aan de kinderen
wordt ten koste gelegd; doch omgekeerd
ook met dit andere feit, dat met het
klimmen van de inkomsten 'de draag
kracht toeneemt. "Zij1 hadden dit begin
sel op zeer verschillende wipe uitge
werkt de heer Drion had in het bijzonder
(ofschoon geenszins uitsluitend) aan in
komens van drie of vier duizend gulden
gedacht, de heer Van Vuuren daarente
gen stelde voor een afnemend percentage
in dier voege, dat van inkomens beneden
de f 2500 vijftig gulden kan worden af
getrokken, voordat het tarief daarop zou
worden toegepast, op hoqgere inkomens
daarentegen in 't algemeen resp. 2 pCt.
lYa pCt., 1 pCt en i/* pCt. Iemand met
een inkomen van f 8000 b.v. zou in Jiet
systeem van den heer Van Vuuren f 120
voor élk minderjarig kind hebben kunnen
aftrekken, wat "toch nog .maar voor den
aanslag een verschil van eenige guldens
zou beteekend hebben. Alleen bij zeer
hooge inkomens had bij! dit amendement
de aftrek een vrij aanzienlijk bedrag kun
nen vertegenwoordigen.
Dit gedeelte van het am'endement-Van
Vuuren werd m'et 43 tegen 26 stemmen
werd verworpen, en daarna onderging
het amendement-Dirion met 38 tegen 31
stemmen eenzelfde lot Voor hiet amende-
ment-Van Vuuren stemde [van links alleen
de heer D|rion; voor het aïniendemieht-
Diriosn stemde de geheele rechterzijde
(behalve de heeren Gierritson en Blidhon,
'die ook tegen het anrendemlent-Van Vuu
ren gestemd haidden), benevens de vrije
liberalen D|rion, Van Foreest, Nierstraslz,
Boissevain, Jer $pill en lóiobel. Van
deze zelfde fradtie stemd[eh de heeren
Tydeman, Visser en Die Bleaufort tegen,
evenals alle vorige fracties van de lin
kerzijde.
Duidelijk is weer gebleken, dat deze
regeering en de linkerzijde er niets voor
'gevoelen om de finandeele lasten der
'groote gezinnen te verlichten. De vaders
van de groote gezinnen weten nu, wat
hun te wachten staattwijfel is niet meer
mogelijk. Een uitzondering moet worden
gemaakt voor den heer Drion, die edh£e)r
niet heel veel bijval in deze ter .linker
zijde genoot 1
Separatisme.
De T ij d schrijft
In „De Vaderlander" kan men maar
niet het denkbeeld loslaten, dat het anjÖ-
papisme bij de stembus van 1913 veroor
zaakt werd door de Katholieken zeiven.
W!ij zouden er wel in kunnen berusten,
nu het blad eigenlijk niet veel miefe"
heeft te betoogen, daö wat eejn vrien
delijk heer zei^ die iem'and tegen het
lijf liep, n.l.„wat doet !U ook op mijn
weg te loopen".
Maar in het „Unie"-oigaan komt De
FEUILLETON.
Edith had eigenlijk eenige vrees voor
|Magna gekoesterd, want zij had zich
de gravin steeds als een strenge, trob-
sche ongenaakbare verschijning voorge
steld. Thans was zij echter geheel met
haar ingenomen. 'tWias haar toch, als
zagen Behrenbergs oogen haar aan, als
hoorde zij Behrenbergs stem. Alle geluk
en wee van dezen tijd doortrilde haar
hart, als zij zich in Magna's nabijheid
bevond, haar schitterende oogen hadden
een eigenaardigen vochtigen glans, als
zij tot haar opzagen. Magna begreep de
betoovering wel, welke dit lieflijke we
zen op haar broeder uitoefende.
Zelfs tante Clarisse, die lust had ge
had tegenover de jonge Berlijnsche zich
hoog te betoonen, was spoedig voor haar
gewonnen en bovenal in de wolken over
het groote aantal loten, welke de jonge
vreemdelinge zoo grootmoedig nam in
haar kloosterloterij voor de arme, ver
bannen nouinen, die allen over zee
moesten, mijn eenig kind ook", vertelde'
tante Clarisse steeds opnieuw.
De volgende dagen hernam Magna
haar drgeüjksche gewoonten en maakte
met haar gast verscheidene wandelingen
a de omstreken, zoodat de rentmeester
J. nog eens op het onderwerp terug
en geeft nu nader aan, hoe het komt,
dat er zotfn anti-papisme bestaat onder
een deel onzer Protestantsdie landge-
nooten. Dat komt, zegt hij, doordat de
Katholieken zich in de maatschappij
overal afzonderen en zich vereenigen in
eigen vereenigingen. En hij somt daar
van een aantal voorbeelden op. Het anti
papisme komt dus van ons separatisme.
Bij d eze verklaring kunnen wij ons neer
leggen. Wiij separeeren ons en vergade
ren waar dit eenigszins mogelijk is;
en vruchten belooft bij voorkeur met
onze eigen geloofsgenooten.
Doch nu zij er de aandacht op geves
tigd, dat het woord „separatisme" ont
leend is aan Jiet woordenboek der Nfej-
derduitsch Hervormde Kerknmannen, die
er irn'ee aanduiden Jhet afzonderen, het
afscheiden van ..Gereformieerdjein en Or
thodoxen van het oude Kerkverband en
die daarvan steeds hun afkeer te ken
nen geven. Separatisme op maatschappe
lijk gebied sdhijlnt een misdrijf tegen
de nationaliteit van ons volk, dat er
evenwel' nooit eenig nadeel' van onder
vond, maar integendeel er door won
'in kracht en beteekenis, zooals ook het
behoud van ons nationaal godsdiensjtig
leven.
Hoe ïnen in „De Vaderlander" - nu
boos kan blijven over het politiek se
paratisme is moeilijk tp begrijpen, daar
reeds een halve eeuw door voormannen
van alle christelijke partijen al het mo
gelijke gedaan wordt om dit te verzach
ten door een eerlijke en oprechte sa
menwerking van alle geloovige mannen
in het land.
Opmerkelijk is, dat men van Vrijzinni
ge zijde over separatisme durft schrij
ven, zonder te bedenken, dat m'et name
de Katholieken daarover klagen. Daar
n.11 waar zij zich niet zouden willen
separeeren, worden ze gesepareerd ais
het maar eenigszins mogelijk is„ n.l. bij
den openbaren dienst .Wij zullen dit
onderwerp hier niet meer ophalen. Maar
wie van het separatisme der Katholie
ken spreekt, zullen wij onder het oog
brengen, dat ^ij hier te lande wel 'als
kinderen in het vaderhuis levenmaar
als er gegeten wordt, moeten zij zoo
lang de deur uit.
Roepend in de woestijn.
Wij lezen in de (A. R.) Rotter
dammer:
Het kan geen verwondering baren, dat
het besluit van het jongste Congres der
S. D. A. P», om bij de komende stem
ming voor de Staten, waar zulks wensche-
lijk is, reeds bij eerste stemming de
liberale candidaten te steunen, onder de
meer (principieele socialisten ontstemming
wekt Eer verbaast het, idat er zoo weinig
van bleek. Toch is ze er.
Het Kamerlid Models maakt zich daar
van tot tolk in het „|W|eekblad".
Hij wijst er op hoe deze maatregel is
„een doorsnijden van de zenuw van eigen
kracht iter wille van een onmiddellijk
succes", en zelfs zonder dat dit bedenke
lijke middel bet daarvan verwachte succes
waarborgt.
En deze maatregel staat niet alleen,
maar is uitvloeisel van een algemeene
verschuiving der .partijl Hiet dogma van
den klassenstrijd raakt al meer in het
gedrang en de theoretische leer, dat libe
ralen al even erge ^bourgeois" zijn als
de mannen van rechts, wordt in de prak
tijk jptaal verloochend. De S. D. A. P.
is mooi op weg om 'te worden de meest
geavanceerde liberale groep, wier kracht,
zoo als bij de andere, schuilt in haar anti-
clericalisme.
- Mr. Mendels wijst >er op, hoe eerst het
deelen van het centrale regeeringsgezag
met de bourgeoisie in gemeenschappelijke
verantwoordelijkheid nu ja nog wel werd
afgewezen, maat toch serieus bediscus
sieerd als een kwestie van al of niet
„tijdigheid",. Voor het toestaan van al
klimmende militaire begrootingen wordt
volledige vrijheid van handelen verlangd.
Hij had er nog de benoeming van Ter
Laan als burgemeester en "de benoeming
boosaardig meende: „De gravin zal door
dat bezoek vlug ter been worden."
De gravin gebruikte de equipage van
haar gemaal in 't geheel nie meer;
zij liet rijtuigen uit Bruchhoven komen
of nam koets en" paarden van Feldhaus,
door haar broeder, die met zjjln vrouw
nog te Berlijn was, te harer beschikking
gesteld. Zij gingen nu ook eenige malen
naar Feldhaus, wat Edith bijzonder bleek
te interesseeren, ook ondernam deze van
daar uit verdere tochten. Magna bleef
echter iederen keer daar, om, naar zij
aan de lieden van Feldhaus zéiide, 't een
en ander in opdracht van haar schoon
zuster te verrichten.
Magna was gewoon bij haar bezoe
ken aan Feldhaus ook naar de Hèll-
brincksche familie te gaan zien, te meer,
daar de vrouw zoo ziek was, dat zij het
bed niet weder verliet. Zij verschrok dan
ook op zekeren dag in de hoogste mate
toen, tijdens haar vertoef op Feldhaus,
vrouw Hellbrinck plotseling met alle
teekenen van de grootste opgewonden
heid, de kamer binnenkwam.
Als voor jaren lag er iets theatraals
in de wijze waarop die vrouw weenend,
de armen hoog uitstekend, op haar toe
trad; maar alle ne'theid in haar uiterlijk
was verdwenen. De grijze haren hingen
verward om haar hoofd, de kleeren flad
derden haar wanordelijk om de magere
gestalte.
Hij is weg, mijn zoon... mijn zoon.
van Wiibaut tot wethouder in een raad
zonder socialistische meerderheid kunnen
bijvoegen.
En men kan zich begrijpen, wat effect
dit alles op de volgelingen moet 'uit
oefenen. Alle straat-demonstratie is niet
bij machte, om den invloed uit te wis-
schen, die >er van deze daden moet uit
gaan. Het „proletarisch bewustzijn" en
het „revolutionair besef', met zooveel
moeite in een vrij land als het onze ge
kweekt, zullen danig verslappen onder
deze politiek.
En de beer Mendëls is vrijwel de
eenige, 'die er althans nog een slap pro
test tegen indient De redactie van het
„Weekblad" verklaart in een naschrift,
dat ze wel wat voor dien gedachtengang
van Mendels voelt, maar adviseert toch
maar, om bij referendum het parfijbesluit
te bevestigen,.
En in <fie redactie zit nog wel, naast
Wibauf, de oude Marxist van professie,
de heer Van dier Goes
Om te desespereeren.
Onder dit opschrift driestart de Sta n-
d a a r d
Het is voor de Vredeminnaars om te
gaan wanhopen.
Schijnbaar liep 't alles nu zoo best
Amerika had zich fier en- open aan 'het
hoofd van het Padificisme gesteld. Nog
pas slhot het m'et ons een tractaa4 dat
bijna op verplichte arbitrage neerkwam'.
Achter de derde Vredesconferentie zou
spoed worden gezet. Reeds zag m'efi
de inorgen dagen, dat het para bettum
bijl de Departementen van Marine en
van Oorlog in alle landen uit het wa
penbord geschrapt werd.
En wat gebeurt nu?
B)ijl Vera Crnz in de h^ven krijgen
een paar Mexicaansche autoriteiten een
paar Amerikaansche Marine-soldaten te
pakken en eer een wejek om is, vuurt
men lustig van beide kanten op elkaar.
Over en weer vallen dooden. Dje ge-
Wonden worden in veiligheid gebracht.
De gezanten worden teruggeroepen. En
het perkament wordt reeds voor den
dag gehaald, om een formeele oorlogs
verklaring in gereedheid te brengen.
Het l'iep tenslotte over de splintfet
rige vraag, of het eeresaluut, van Huer-
ta's zijde aan de Amerikaansche vlag
te brengen, schot om schot, dan wel
opeens door zou gaan. Wiil'son zeiOp-
'eens door. Huerta antwoordde: «Schot
om schot. Noch de één noch de ander
wilde toegeven. Onmiddellijk daarop trok
de vloot van Amerika zich in Vera Cruz
en Tampico saam en het: Geef vuur!
ging beiderzijds als dotomando uit. En
nu reeds spreekt men ,van tweejmaal
honderdduizend man, die beiderzijds aan
de grens tegenover elkander zullen gaan
staan.
Nu zou dit, als hei ih Europa gebeurd
was, nog minder overbluft hebben. Hier
zijn we aan zulke diplomatieke en mi
litaire overgevoeligheid gewoon. Maar
,nu 't zelfs in Amerika zoo toegaat, is
men toch heusdi van het desespereeren
niet ver meer af.
Waarom1 kon- zulk een -nietszeggend
geschil van„Schot om schot of in eens|
door" niet aan ons Hof van Arbitrage
ter beslissjng zijn overgegeven
Als 't zelfs met zulk een bagatel niet
kan, wat blijft dan te hopen bij ernsti
ger verschil1
En nu eenmaal' de .vonk in de lont
is, wie zal zeggen, waar nu het altaar
zal staan, om het offer van yerzoening
te ontsteken?
Reeds spreekt men ervan om be/ell
Mexico er aan te wagen.
Erger nog.
In Mexico loert men reeds op het
Panama-Kanaal.
Als het Conflict doorgaat, kan het een
worsteling op leven en dood worden.
Van Republikeinen zou men zoo iets
£ian nog vermoed hebben, maar nu zijn
het zelfs de Diemocraten, die uit over
gevoeligheid de poppen aan het dansieln
brengen.
Van Roosevelt zou 't minder verbaasd
hebben,maar VV1ilsonl
Gij moet mij mijn zoon wedergeven, dat
moet gij. Hij heeft zich zei ven te kort
gedaan.
Magna was ontzet. Zou Frans Hell
brinck op eigen gelegenheid en zonder
hulp gewaagd hebben te vluchten.
Is Frans weg?
Neen, niet Frans, die heeft zijn on
geluk aan zich zelf te wijzen. August is
weg... Een schrijven van de politie is
gekomen, of hijj bij ons was, of wij iets
van hem wisten. En... daar juist is een
brief gekomen... Zij wachtte. Sinds acht
dagen is hij van Florence weg en... dit
briefje hebben zij gevonden,..:, dit briefje.
Zij hield Magna een halfvoltooiden
brief voor, met potlood en blijkbaar in
de grootste opgewondenheid geschreven.
Daar staat het: Bedrogen.. Wieg...
Wat zijn vrouwen?... Slangen... Ge
vloekt den mammon... Geld, geld alleen
kan alles.
Hij schijnt werkelijk in de grootste
opgewondenheid te zijng santwoordde
Magna. Maar van wie spreekt hij?
Van het vreemde vrouwmenschg (dat
hem toen verpleegd heeft, kreet de
vrouw. De graaf reisde haar achterna
en nu zullen zij er wel samen van door
zijn. Met een rijken en voornamen gaat
dat gemakkelijker d!an met een armen
slokker, hoewel deze haar liever was!
Steedfs opnieuw heeft zij hem tot zich
gelokt en nu... nu zal hij wel in 't water
liggen, mijin August... mijn lieve jongen.
STATEN-GENERAAL.
TWEEDE KAMEK.
Vergadering van Dinsdag 28 April
De beraadslaging over "het ontwerp-
inkomstenbelasting wordt voort
gezet met de artikelsgewijize behandeling.
De artt 1 tot en met 12 worden aan
genomen.
Bij art. 13 stelt de heer Tydeman
(V. L.) voor, de oorspronkelijke lezing
van de artt 13 en 14 van het ontwerp te
herstellen. De fiscus zal z. i. anders geen
houvast meer hebben voor de berekening
van het inkomen. Stelt men het alterna
tief: het gemiddelde inkomen van de
laatste 3 jaren bij geregelde boekhouding,
of het inkomen over Het laatste jaar wan
neer er ,geen geregelde boekhouding is,
dan zal d;e belastingschuldige, zoodra het
in zijin belang is, de boeken vernietigen.
Bovendien staat het begrip geregelde
boekhouding niet vast. Het is (daarom be
ter alleen het laatste jaar te jjemen.
De Minister van Financiën, de
heer Bertling, verdedigt de door hem
voorgestelde lezing, .vftjjst eT o.m» op, dat
de belasting geheven worïdt over het be
lastingjaar zelf en'hiet jnkomem derhalve
voor wisselende inkomsten moet worden
geschat
De heer Tydeman repliceert en
handhaaft zijin bezwaren.
De heer Ketelaar (V.-D.) beroept
zich op zijn ervaring, om "de bezwaren
van den heer Tydeman te bestrijden.
De heer De Meester (U.-L.) staat
daarentegen aan de zijde van den afge
vaardigde van TieL
Evenzoo de lieer Pat ijln (U.-L.) op
grond van het feit, dat de belastingambte
naar bij het vaststellen, niet van een ge
middeld inkomen, maar van het inkomen
van een bepaald jaar, veel juister inzicht
in den gang van het bedrijf krijgt.
De heer Vliegen (S. EX) is weer
juist van tegenovergestelde meening op
dit punt.
De Minister herhaalt bij dupliek
zij}n argumenten. Hij merkt o.a. op, dat
men te weinig rekening houdt met het
geval, waarin een bepaald jaar een btij-
zondere winst geeft JSpr. laat evenwel
de beslissing over het amendement aan
de Kamer over.
Het amendement wordt ten slotte
aangenomen niet 39 tegen 27 stem
men.
Bij art 15 (tijdelijk niet belegde fondsen
worden berekend naar de wijze, waarop
ze zullen worden belegd', of anders naar
een opbrengst van 4 ten honderd) merkt
de heer Van Doorn ,(U. JL) op, 'dat
dit stelsel in strijd is met het beginsel
van berekening van de belasting naar
den toestand' van het inkomen, zooals
die is op 1 Mei. Er zijn bijv. menschen,
die gaarne een ruime kas houden.
De Minister legt uit, dat men hier
niet liet oog heeft op kasgelden. Het
zijn tijdelijk niet belegde gelden, welke
wel degelijk bestemd zijn om er inkom
sten uit te halen.
De artt 15 tot en met 25 worden
aangenomen.
Op de artt r25 en 26 stelt de heer
Schim v. d. Loeff (U.-L.) een paar
redactiewijzigingen voor, die de Minis
ter overneemt
De artt 27 tot en met 32 worden aan
genomen.
Dan wórdt eerst art 34 (regeling v. dj
kinderaftrek) behandeld.
De heer v. Vuuren ,(R. K.) verde
digt (zijd ,amendemient ipm den, kinderaftrek
ook uit :ie breiden (over ide 'inkomstengrens
van f 5000, met een klimmend bedrag.
De heer Drion (V. L.) licht eveneens
zijn amendement toe oin het belastbaar
inkomen voor elk kind met een bepaald
bedrag te verminderen. Spr. vestigt daar
bij o.m. de aandacht op de belangen
van den middenstand en op het feit, dat
eenzelfde belasting op inkomens van de
zelfde grootte 'op verschillende wijize kan
drukken.
De Minister wijlst beide amende
menten af, als niet passende in een stel-
Magna was bij 'de woeste réde der
vrouw zeer bleek geworden. (Zpu gijl waar
heid spreken? Dat haar echtgenoot in
Florence was, tenminste "daarheen had
willen gaan, wist zijl uit een ambtelijk
stuk, dat naar Florence moiest gezonden
worden.
Magna beefde en kon zich nauwelijks
staande houden. Zou hij werkelijk zoo
volledig in de netten der vrouw ge
vangen zijin, dat hij zich aan trouwbreuk
schuldig maakte? Neen, zoo diep kon
hij niet gezonken zijn
Ik geloof, dat' gij niet weet wat gij
zegt, noch met wie ge spreekt, vrouw
Hellbrinck, zeide zijl hoog. Als uw zoon
verdwenen is, zal idlat wel andere redenen
hebben. Ik'ben overtuigd* d!at hij spoedig
weder voor !Üen dag zal komen, zeide
zij met het vertrouwen, dat ons altijd
bezielt als hi^t onaangename personen
geldt. Wees overigens maar kalm; ik zal
terstond mijn broeder in Berlijn vragen,
•door tusschenkomst van het Italiaansche
gezantschap nasporingen te willen laten
doenik hoop je dan spoedig betere be
richten omtrent je zoon te kunnen geven.
De lichtzinnigheid heeft hem zoover ge
bracht. Maar denk ook eens aan je twee
den zoon, Frans* die 't thans zoo zwaar
te verantwoorden heeft en steeds een
trouw zoon voor je geweest is.
Als hij vrij was, zou hij August
zoeken. Hij heeft altijd wat voor hem
over gehad, sprak de moeder, reeds wat
sel van inkomstenbelasting, welke alleen
rekening houdt met het inkomen, niet
met de wijze, waarop men het wil be
steden.
Het tweede deel van het amendement-
v. Vuuren komt het eerst in stemming
en wordt verworpen met 43 tegen 26
stemmen, links tegen rechts, behalve
dat de heer Drion (V. L.) voor, en de
heer Bichon van IJsselmonde (Wild C,
H.) tegen stemde.
Het amendement-Drion wortlt verwor
pen met 38 tegen 31 stemmen. Met den
voorsteller stemden de heele rechterzijde
en de heeren Ter Spill en Knobel voor.,
Het eerste deel van het amendement-
v. Vuuren wordt verworpen met 35 tegen
34 stemmen. Voor stemden de rechter
zijde zonder den "heer Bichon, en de
heeren De Meester, Boissevain, v. Raalte,
Ter Spill, v. Hamel, Rink en Drion.
Brieven uit Zoeterwoude.
XXL
Het gaat met onzen Boerenbond zooals
het wel 'eens met menschen gaat hij
werd het meest gewaardeerd toen hij in
zijn laatste levensdagen was en..,, na
na zijn dood ,W|ant onze Boeren
bond is niet meer. Met groote meerder
heid is op Maandag den 6en April het
besluit tot ontbinding genomen.
Aanleiding tot idït besluit was het be
kende (schrijven van Z» D. H. den Bis
schop van Haarlem Van 18 Jan. 1914
omtrent de organisatie der boeren. Het
bestuur van den Boerenbond; heeft zich
gehaast, te handelen in den geest van
dit schrijven. Weliswaar was het begin
ook hier moeilijk, maar den tijd, dien
anderen misschien gebruikt zouden heb
ben tot het verzamelen van allerlei be
zwaren en met te betoogen, dat het voor
ons toch niet noodig was of „voor ons
niet bedoeld", heeft het besteed om de
zaak in orde te brengen. Niet dat het
werk al af is, maar het moeilijkste is al
volbracht Hier is afbreken moeilijker dan
opbouwen.
Drieërlei hadden de Katholieken kuiir
nen doen:
1. Zij hadd'en bij periodieke aftreding
de beide niet-Kathoiieke bestuursleden
door Katholieke kunnen vervangen, dan
het reglement kunnen wijfeigen en zóó
(een Room'schie vereeniging kunnen ijcrijj.
gen. Dat zou wel ^principieel, maar
ook kwetsend geweest znrju De Room-
schen hebpen van hun meerderheid' (pl.m.
85 tegen pLm. 15) gelukkig niet zulk
een gebruik villen maken.
2. Zjij hadden elk voor zich kunnen be
danken. Dan waren alleen niet-Katho-
lieken overgebleven. Het is echter duide
lijk, dat het karakter dier vereeniging
daardoor geheel veranderd zou 2ijn: zoo
is de bond nooit geweest en nooit be
doeld, Was het echter zoo gegaan, ik
vermoed, dat dezelfde menschen, die hu
dezen weg aanprijzen, ach en wee ge
roepen hadden om het egoïstisch op
treden van ide Roomschen, die een krach-
telooze vereeniging met een nadeelig
saldo van f10 achterlieten» Me dunkt,
de heer E. Los, die dit denkbeeld Voor
stond, moet het zelf inzien. Of was het
tactiek van den heer L? Hoopte hij op
die wijze een paar Roomsche leden te
behouden Maar dat kan de heer L. toch
niet willen: „zijn bedoeling is niet, op
stand te prediken aan de ^Katholieken"
(verslag L Cf.). Voorlocpig lijkt het me
dus verstandig, dat de Roomschen ook
dezen weg niet insloegen.
3. Zij1 konden de vereeniging ontbinden.
En dit is voorgesteld en aangenomen» H!et
bestuur heeft openhartig gezegd hoe <ie
zaak stond. Duidelijk is gebleken, dat
alleen principieele redenen tot het besluit
geleid hebben len Üat Üe(Roomsche boeren
op samenwerking der op te richten af
zonderlijke vereenigingen hoogen prijs
zuller stellen; van bestuurszijde en uit
de vergadering werd dit duidelijk gezegd.
Ook bleek, dat, als de niet-Kathoiieken
er niet in slagen zich te vereenigen; zij
in de gelegenheid zullen gesteld worden,
getroost bij de verheffende gedachte, dat
men door het gezantschap naar haar zoon
zou doen zoefeen^ jk geef p (hier pet adres,
waar August in Berlijjn gewoond heeft,
ging zij voort, en ook zijn laatsten brief.
Altijd noemt hij Idat wijf zijin engel»
iIk wensch verdier geen verklaringen
meer, viel- Magna haar kortweg in de
rede. Wat ik doen kan oim je bericht te
verschaffen, zal ik niet nalaten, maar ver
der wil ik met ide zaak niets te maken
hebben.
Er lag iets in de woorden van de
gravin dat geen tegenspraak duldde.
Vrouw Hellbrinck vertrok dan ook ter
stond.
Magna zuchtte diep, zoodra zij ver
dwenen was» Z,ij moest er maarliever
niet over nadenken, wat nog aan 't licht
zou kunnen komen. Onwillekeurig 'dacht
ziji aan het tooneel, dat tien jaar geleden
op dezelfde plaats voorviel Zjj had zich
toen ook zoo beslist van vrouw Hell
brinck afgemaakt en in 't zelfde oogenblik
keek toen Josi Landskrons goed gezicht
door het venster, waarbij zij juist nu
stond. O, 'die trouwe, hooggestemde
liefde, die haar uit zijin oogen tegenblonk!
Neen, hij zou haar zoo niet gekrenkt
hebben! En zij bedacht; hoe afkeerig hij
steeds van Dornick geweest was. Zij
had toen nogal eenigszins medelijdend
om Josjt jgedacht en 'Dornick zooveel
hooger gesteld...»
(Wordt vervolgd.)
