26
Februari
M) MAGNA.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
5e Jaargang
No 1330.
Bureau OUÖE S!NGEL 54, IUEIOJBM.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAOEN
DE ABONNEMENTSPRIIS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GRILLUSTRGERD ZONDAGSBLAD voor Lelden 9 cent per week
ƒ1.10 per kwartaalbij onze agenten 10 cent per week, f 1.30 per kwartaal. Franco
per post f 1.50 per kwarto -L
Afzonderlijke nummers 2V„ cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Donderdag
50 S 4.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeellngen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent. met gratie
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Qroote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiön) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Onze Eerste Kamer.
;W,e zouden dit college van hooger be
roep niet gaarne missen in onize Staats
inrichting, want voor een goeden gang
van zaken in de samenleving is noodig,
dat ingrijpende dingen niet eer geschie
den vóór ze de overtuiging van hun nut
of noodzakelijkheid gevestigd hebben. En
nu is het zeer goed, dat na de vaak op-
bruischende Tweede Kamer (met haar snel
gtroomend bloed ook de meer bedaagde
Eerste Kamer een beslissend woordje
mee te spreken heeft. Begrijpelijkerwijze
gaan we hierbij uit van de onderstelling,
dat beide colleges een goed inzicht too-
van hun taak, waarover trouwens
waarlijk niet te klagen valt. Ons Lager
huis al spreekt het wat lang houdt
van een nieuwtje, ons Hpogerhuis ziet
Ier dege toe, wat meermalen bleek.
Heetgebakerde Nederlanders Vinden
natuurlijk, dat alles te langzaam gaat, ook
wat betreft de doorwerking der nieuwere
denkbeelden, en wijten zulks dan aan
de Eerste Kamer, welke ze bij zoo'n ge
legenheid met allerlei onvriendelijke be
namingen betitelen.
Nu ware een en ander een onschuldige
liefhebberij, indien er geen politici ge
vonden werden, die ook heetgebakerd
doen en dan met eenige bezorgdheid in
de richting der Eerste Kamer kijken.
Aldus handelt nu weer De Vader
lander, orgaan der Liberale Unie,
welke Oj.m. schrijft:
i,Sinds lang zijn ernstige manjneni uit
alle partijen, die prijs stellen op het
behoud van een Eerste Kamer, die haar
taak begrijpt, niet weinig bezorgd over
de toenemende neiging in onzen. Se
naat, om aan de Tweede Kamer haar
taak uit de handen te nemen. De ver
werping der Ongevallenwet in 1900,
van de wet op het ,H;ooger Onderwijs
in 1904, van de begrooting-Staal in
1907, van de achterstandsontwerpen-
Nelissen in 1910, zijn alle bedenkelijke
teekenen, die er op wijzen, dat sinds
lang de Eerste Kamer de juiste appre-
ciatie van haar beteekenis in ons staat
kundig leven kwijt is."
Met aldus te schrijven zal De Vader
lander wel een pluimpje verdienen van
kv. Het Volk, dat alles wel ineens
per Tweede Kamer zou willen regelen,
maar gelukkig is men 't ook op dit stuk
links niet eens.
Zoo teekent De Nieuwe Courant
il dadelijk pan, fclat zijk.vrijfiwil blijven van
elke poging om van den gezamenlijken
strijd, die wellicht tegen de rechtsche
meerderheid der Eerste Kamer zal moe-
worden gevoerd, gebruik te maken
tot het opzetten van een campagne tegen
de Eerste Kamer als cpnstitutioneele in
stelling".
En het orgaan voegt hier zeer duide-
jk aan toe, dat „over elk der vier gé
vallen, die het weekblad als „bedenkelijke
leekenen" noemt, heel wat in het mid
den te brengen zijn zou ten bewijze dat
de Eerste Kamer over het geheel haar
constitutioneele taak zeer goed heeft be-
FEUILLETON.
't Zal nog wel erger worden, veel
riep de tweede op boozen toon uit*
Vandaag zetten zij de orden 't land uit,
morgen zullen zij de bisschoppen ge-
Vangen zetten. Het eenige wat ons te
doen blijft is het stof van de voeten te
schudden en dat gansehe gezelschap daar
®aar zijn heksensabbath te laten vieren.
De spreker maakte zulke groote passen
als wilde hij aan zijln voorstel tot ver
trekken dadelijk uitvoering geven.
Halt! Niet zoo gauw bij die hitte,
"ep een dikke, gemoedelijke heer, wiens
natuur hem reeds zulk een overijling
verbood. Rustig zijn is de eerste
targerplicht en waar zult gij heen loo-
Pcn, mijn waarde baron? Ik vrees, dat
Ê'j het stof van veel landen van uw
voeten zoudt moeten schudden, voor gij
een streek gevonden hadt, waar gij
alle toestanden tevreden kondt
ZlJi. In onze eeuw is niets standvastig;
Vandaag voert de strooming der meeJ
JMgen hierheen, morgen daarheen. Het
komt er s'echts op aan aan zijn grondbe-
Pnselen vast te houden, die stroomingen
ii .allen verloopen, onze kleine exc
ellentie 1) heeft mij heden zeer gieïtn,po-
grepen en van haar bevoegdheden een
cellentie 1) heeft mij heden zeer geimpo-
geoorloofd en heilzaam gebruik heeft ge
maakt,."
Zoo is het inderdaad, al deed ook
denk b,.v. aan 1904 de politiek zich in
onzen Senaat soms geducht gelden, zoo-
dat wij ons gaame scharen aan de zijde
van De Nieuwe Courant bij haar
pal staan voor het behoud onzer Eerste
Kamer. De jongere generatie vindt haar
orgaan in de Tweede Kamer; de oudere
in de Eerste en deze twee samen hebben
tot dusverre de Staatsmachine behoorlijk
aan den gang gehouden. Af en toe werd
eens gestopt, maar dat kwam dan aan
't eindresultaat ten goede.
ALGEMEEN OVERZICHT.
D;e lEngelsche bladen geven kolommen-
la nge verhalen over de aankomst van
de negen Afrikaansche labourleiders
te Gravesend.
De negen ballingen weigerden', zooals
bekend, eerst pertinent van boord te
gaan, waardoor zij de „feestelijke" ont->
vangst, niet zonder propagandabedoelin-
gen natuurlijk, welke hen door de Engel-
sChe Labourpartij zou worden aangebo
den, 1 eel ijk in de war stuurden. Dit
werd hun door de Engel'sehe Labourlei
ders dan ook kwalijk genomen.
Maar na lang over en weer praten
en nadat twee Engelsche labourleiders
v.erlof gekregen hadden om aan boord
van de „Umgeni" te gaan, waar zij nog
volte twee uren noodig hadden om' de
gedeporteerden te overreden, gingen de
ballingen dan toch aan land. Van Grave
send vertrokken ze per trein naar Lon-J
den, waar ze het middelpunt aller be
langstelling vormden en door drommen
journalisten werden omringd. Tot 50
pond toe werd hun zelfs geboden, wan
neer zij een artikeltje wilden schrijven
voor de krant. Die aanbiedingen werden
echter (afgewezen. i
Te vermelden valt alleen nog, hoe vol
gens de gedeporteerden de Afrikaansche
regeering hun van hun verbanning op de
hoogte had gebracht. Toen zij op dc
„Umgeni" waren gebracht, kwam ma
joor Trew hun het volgende melden:
Op instructie der regeering zijt gij naar
Engeland verbannen. Ik waarschuw u,
dat, als gij naar Zuid-Afrika terugkeert,
gij gearresteerd zult worden. Ik kan u
niet melden, op welke gronden gij ge
deporteerd zijt.
Uw vrouwen en kinderen zullen, als
gij wilt, vrije passage naar Engeland
krijgen. De som van drie pond per man
is aan den kapitein van het schip ter
hand gesteld om onmiddellijk na aan^
komst in Engeland te worden uitge-i
reikt. Zoodra het schip de grens van
drie mijlen overschreden heeft, zult gij
vrij zijn.
De gedeporteerden brachten hierop 'n
protest uit tegen het optreden der re
geering, welk protest majoor Trew be-
neerd, toen hij, de kleine, zwakke man,
den grooten overmacht der tegenstan
ders zoo rustig tegemoet ging. Dat wa
ren gevleugelde woorden, die hij sprak:
„Wiij willen den vrede, wij willen den
keizer geven wat des keizers is, maar als
men ons op zoo ruwe wijze den oorlog
verklaart, daar zult gij dien hebben, daar
wij tot verdedigen met volle energie ge
dwongen zijn." Ik ben overtuigd, dat
die woorden in duizenden harten weer
klank zullen vinden.
Zal wat helpen! bromde de ver
toornde moeder. Wij zijn nog niets ver
der dan bij een verloren post.
Teruggeworpen is nog niet versla
gen! antwoordde de eerste. Wij Duit-
schers zijn nog niet aan den parlemen
tairen strijd gewoon; daarom moeten wij
een nederlaag niet zoo zwaar tellen. Gij,
mijn waarde Landraad, hebt ons dapper
ter zijde gestaan, kan u dat in uw po
sitie niet schaden.
Zooveel onafhankelijkheid moet
men bezitten, antwoordde Behrenberg
gelaten. Als de Regeering het mij kwa
lijk wil nemen en mij dit wil doen ge
voelen, zal ik het moeten dragen. Ik
hoop intusschen niet, dat wij het Fran-
schen prefecten-huishouden zullen na
doen, waarvan den hoogsten tot den> laag-
sten graad alles aan 'n draadje hangt
De hemel weet, wat er nog ge-
Hoofde over te zullen Lengen.
Het blijft tobben en sukkelen met de
behandeling van de
Belgische schoolwet
Nu de wet eindelijk door de Kamer
is afgehandeld, beginnen de moeilijkhe
den in den senaat. Gisteren heeft zich
reeds de eerste moeilijkheid voorgedaan.
De commissie van den senaat, die rap
port over het ontwerp heeft uit te
brengen, had n.l'. een rapporteur te kie
zen. De commissie bestaat uit elf leden,
zeven rechts en vier linksche leden. Van
rechts had men besloten senator Des-
camps tot rapporteur te benoemen, die
naar het heette, dan ook reeds zijn rap
port voor een goed deel had opgesteld,
om de behandeling der wet zooveel mo
gelijk te bespoedigen. De drie rechtsche
stemmen Nverden dus op baron Descamps
uitgebracht, maar de drie linksche ver-
eenigden zich op den liberaal Fléchet,
die als de oudste in jaren gekozen werd
Verklaard.
Wat zal1, zoo vraagt nu het B'russel-
sche „N. v. d. Q." Tiet gevolg daarvan
zijn? Het verslag van de commissie,
waarvan de meerderheid gunstig voor
de school\vet is, zegt het blad, zal te
gen de schoolwet zijn, doch er zal een
gunstige nota, door senator Descamps
opgesteld, bijgevoegd worden. Deze no
ta zal het verslag van Descamps zijn,
dat, naar men verzekert, nagenoeg opge
steld is. Doch de commissie zal den
liberalen [verslaggever niet kunnen belet
ten het verslag te laten slenteren, zoo
lang het hem zal believen, in andere
woorden het verslag f*. sabbte-eren.
|De afwezige Katholieke leden zijn aan
hun plicht te kort gekomenzij zijn
verantwoordelijk voor het verwekt gei
harrewar. 1
,De icommissie zal aanstaanden Dinsdag
opnieuw bijeenkomen. De senaatzitting;
welke dien dag moest plaats hebben,
is bijgevolg uitgesteld.
GEMENGD.
De staking der Fransche mijn
werkers is mislukt in de departementen
Noord en Nauw van Calais. Men heeft
daar geen gehoor gegeven aan den op
roep van den Bond van mijnwerkers.
Te Monceau les Mines wordt gestaakt
en ook in het geheele kolenbekken van
Aveyron ligt de arbeid stil.
De minister van binnenlandsche za
ken heeft in den ministerraad medege
deeld, dat er van de 225,000 mijnwer
kers ongeveer 40,000 het werk neerge
legd hadden.
Gisterenavond raakte in het cinema
theater van Marcussi te Salerno een
film in brand. Onder de toeschouwers
die den rook zagen, ontstond een pa-1
niek.
Wanhoopskreten uitend, vluchtten zij
in wanorde naar den ingang, die weldra
versperd was* Verschillende peirsonen ge
raakten onder den voet. Dank zij de ge
neeskundige hulp, werden verschillende
gewonden spoedig bijgebracht. Vijf ech
ter, waaronder twee soldaten, stierven
beurt. Ik zie de toekomst duister in.
Behrenberg scheen dit ook te doen.
De heeren hadden intusschen hun doel
bereikt en traden het restaurant binnen,
waar zij hun partijgenooten bijeen von
den, allen min of meer vervuld van het
zooeven voorgevallene.
Eén groep had zich verzameld om
een opvallend kleinen, kaalhoofdigen
heer, die er, geheel anders dan de ove*-
rigen, allerminst bedrukt uitzag. Hij
wreef zich met zekere behaaglijkheid de
handen en zag ietwat ironisch naar het
zoozeer vertoornde lid op, dat spoedig
weder begon zijn wrevel te luchten.
Bernard Behrenberg begroette den
kleinen man eerbiedig.
iUw Excellentie heeft heden weder
het zwaarste deel van het debat op zich
genomen. Gij hebt ons allen weder moed
ingesproken.
De aangesprokene keek een oogenblik
vragend naar Behrenberg op.
Ah, zijt gij het, mijn waarde Land
raad, zeide hij plotseling en reikte hem
de hand. Vergeef mij, ik herken de per
sonen altijd zoo slecht, mijn zwakke
oogen hinderen mij zeer. Gij moet mij
verontschuldigen.
Uw Excellentie ziet in alle ande
re dingen zoo scherp, dat dit slechts
een kleine vereffening met de andere
menschen is. Wij hebben, ondanks al
aan hartverlamming. Er zijn tal van ge
wonden, waaronder vijf ernstig. Het on
geluk bracht groote opschudding in de
stad teweeg.
De werkeloosheid in tal van
groote steden in ,de Unie heeft den laat-
sten tijd aanzienlijke afmetingen aange
nomen.
De in de Amerikaansche arbeiderswe
reld welbekende „generaal Coxey", wil
zich aan het hoofd stellen van 50.000
werkloozen in New-York, die van daar
den tocht naar Washington zullen aan
vaarden. 1 j
Ook uit andere groote steden, binnen
een radius van 3J00 Eng. mijl om Was
hington, moeten de werkloozen-contin-
genten op Washington aanhoudenen
Cexey Jioopt er een millioen te brengen
en daarmee de regeering te intimideeren
en te overtuigen van den geweldigen
omvang der werkeloosheid.
Cexey beweert dat er thans 4 k
5000,000 werkloozen zijn in de Unie.
In de bosschen van Socerro, in
Nieuw-Mexico, is een jager, die onbe
kend gebleven is, op gruwelijke wijze
omgekomen. Hij had een val ge
steld voor groote roofdierenmaar door
een onvoorzichtige beweging van den
jager klepte de val toe en werden 'diens
handen er in vastgeklemd. Het was hem
onmogelijk, zich te bevrijden. En blijkens
den staat, waarin zijn stoffelijk overschot
werd aangetroffen, moet de man levend
verslonden zijn door de dieren voor wie
de val bestemd was.
Duizenden werfclloo zen hielden
een betooging in de straten van Boeda
pest en wierpen in vele huizen de ramen
in. De politie moest met de blanke sabel
ingrijpen en vele arrestatiën hadden
plaats.
Een drietal van de vier nog verj
mist (wordende paarl'en van het kost
bare collier dat onlangs tusschen
JParijs en Londen gestolen werd, is gis
teren gevonden. Onder deze drie bevindt
zich ook de kostbare middelste parel
van het collier, waarvan de waarde
240.000 fr. bedraagt. De vondst is te
'danken aan de ijverige nasporingen van
Lloyds agenten. Thans worden nog
slechts 1 parel en het'slot van het col
lier vermist Volgens geruchten zouden
deze zich te Antwerpen bevinden..
H. M. de Koningin.
Met ^en gewonen avondtreiu der
Staatsspoor is JL M. de Koningin gister
avond ten 10 uur 56 m. van haar be
zoek aan den Prins in den Jaunus te
's Gravenhage teruggekeerd. Per auto ber
gaf H. M. zich naar het Paleis»
Staatscommissie onderwijsvraagstuk.
Heden en morgen komt de Staatscom
missie voor het onderwijsvraagstuk in
Den Haag bijeen.
Ouderdomsrente.
Gelijk bekend, heeft het bestuur der
Rijksverzekeringsbank het vorig jaar be-
onze pogingen, toch weer een verloren
slag te noteeren.
Men moet zijn plicht doen, mijn
beste Landraad, met of zonder gevolg.
Iets van de woorden dringt toch tot het
volk door. Dat is ten minste iets goeds
van het parlementaire stelsel. De voor,-
oordeelen in de heden behandelde zaak
zijn zoo sterk, zelfs de redelijkste en
beste onzer tegenstanders konden zich
daarvan niet losmaken. Zij vermoeden
niet hoe zij hun eigen kerk schaden. De
storm is toch tegen ieder positief geloof
gericht Maar, mijn waarde landraad,
gij moest u liever van mij verwijderd
houden. Ik ben vandaag al in een erg
slecht blaadje geraakt..^. Was ik niet
een zoo gevaarlijk mensch, ik had u
verzocht, mij vanavond naar het conr
eert eener zigeuner-kapel te vergezellen.
'Dat is muziek, waarvan ik bijzonder
veel houdt, en na zooveel disharmonie
doet zoo iets goed.
Bernard antwoordde, dat het hem een
bijzondere eer zou zijn, hem te bege^-
leiden, maar dat hij helaas dezen avond
reeds bezet was. Hij had beloofd, een
bevriende familie te bezoeken.
Er is een schoone dame In het
spel, Excellentie, schertste een der anr
dere heeren.
Aangenomen als van zelf sprekend,
sprak de kleine. Onze landraad heeft
sloteneventueele tweede aanvragen
buiten beslissing te laten. Ter nadere
toelichting van dit standpunt eu mede
als antwoord op verschillende vragen
dienaangaande tot het bestuur gericht,
heeft dit het volgende aan 'de rente-
commissies geschreven:
De bedoeling van de gezonden circu
laires was om gedurende den beroeps
termijn op een door ons gegeven beslis
sing niet terug te komen, zoodat de
belanghebbenden gedurende dien termijn
niet moeten pogen door een nieuwe aan
vrage verandering in onze beslissing te
krijgen, maar zich daartoe tot den be
voegden Raad van Beroep zullen hebben
te wenden,
'Worden bij het instellen van beroep
nieuwe gronden aangevoerd en aanneme
lijk gemaakt, dan zal de Raad van Be
roep daar rekening mede hebben te hou
den bij zijn uitspraak, zoodat de belang
hebbenden niet behoeven te vreeze®, dat
aan hun latere, bij klaagschrift aange
voerde gronden voor hun recht op rente
geen aandacht zal worden geschonken^
Nu doet zich de mogelijkheid voor, dat
de belanghebbende zijn beroepstermijn
ongebruikt heeft laten voorbijgaan en
daarna tot de meening komt,'dat in
dien hij nog andere gegevens had ver
schaft zijn aanvrage wellicht niet zou
zijn afgewezen. In die gevallen nil willen
wij op eer tweede aanvrage beslisser-
met de bedoeling over de rechtmatig1-
heid van zoodanige beslissing een uit
spraak van den rechter uit te lokken..
Ten slotte wordt door somiraige rente
commissies het geval veronders'ld, dat
de belanghebbende, nadat zijn aanvrage
hetzij dan in een of twee instanties
bij onherroepelijk geworden rechter
lijke uitspraak is afgewezen, alsnog nieu
we gronden voor zijn recht op ouder
domsrente zou willen aanvoeren.
|Wij merken naar aanleiding vani deze
veronderstelling op, dat, waar "de be
handeling in beroep, zooals reeds gezegd
is, gelegenheid geeft om ook nieuwe
gronden onder 's rechters aandacht te
brengen, het aan klager zal liggen, wan
neer hij den rechter niet voldoende in
licht en hij de eventueele gevolgen daar
van zichzelf zal hebben te wijten* Die
gevolgen zijn, naar onze meening, dat
de belanghebbenden zich zal hebben neer
te leggen bij een rechterlijkte beslissing,
die niet meer voor beroep vatbaar is*
Wanneer hij er echter op staat, om door
een nieuwe aanvrage 'onder aajwoering
zoo mogelijk van nieuwe feiten of gron
den andermaal onze beslissing uit te
lokken, teneinde zich zoo noodig ander
maal in beroep te kunnen voorzien, dan
zullen wij hem een nieuwe afwijzende
beschikking moeten zenden, waarbij wij
ons uitsluitend zullen beroepen op het
feit, dat zijn zaak is beslist en de pop-
spronkelijke afw.ijjzing in staat van ge
wijsde verkeert* Deze tweede afwijzende
beslissing zal hij dan, desgewenscht, we
der aan het oordeel van den rechte*
kunnen onderwerpen,.
in alle dingen den besten smaak. Hij zal
zich toch niet alleen met „Frau Politi
ca" vergenoegen? Die willen wij ech
ter nu ook met vrede laten, meende hij,
zich behaaglijk nederzettend.
s s
0
Toen Bernard thuis kwam, vond hij
daar een kaartje van Frans Hellbrinck.
Het deed hem leed hem gemist te heb
ben. Sinds hun eerste ontmoeting aan
het station had hij hem nog slechts eens
aangetroffen. Hij had zich toen zeer te
vreden getoond en gemeend, dat hij in
den dienst wel wennen zou. Bernard
was sindsdien van plan geweest hem
te gaan opzoeken, maar in het gewoel
van de groote stad en bij de overlading
met arbeid voor het parlement was hem
dit nog niet mogelijk geweest
Des avonds dan ging Bernard naar,
den Regeeringsraad Schultze, wiens
schoone nieuwe villa eerst kort geleden
door de familie betrokken, wel van zich
deed spreken; gedurende den bouw wa
ren de dames natuurlijk uit de stad ge
weest
De Regeeringsraad had eenige dagen
geleden Behrenberg bezocht en hem
voor hedenavond uitgenoodigd.
1) Windthorsta
(Wordt vervolgd).
