Zijn optreden is het logische gevolg van
den toestand, die geboren was, toen er
geen enkele partij de meerderheid in de
Tweede Kamer had.
Kerknieuws.
Lourdes.
Deze week, den 11 Februari, vierde
de Katholieke Kerk het feest van de
verschijning van Qnze Lieve Vrouw te
Lourdes.
Het feit is nu 56 jaren geleden en
wordt in de lessen van de tweede noc
turne van het officie, door den Pause
lijken Stoel ter eere der verschijning van
O. 'L. Vrouw van Lourdes vastgesteld,
op de volgende treffend-eenvoudige wijze
beschreven. i(JWjij ontleenen de vertaling
aan de „N. Tilb. Crt.")
„In het vierde jaar na de verklaring
der Onbevlekte Ontvangenis der Aller
zaligste Maagd aan de oevers van de
rivier de Gave, nabij de stad Lourdes,
in het diocees van Tarbes, in Frankrijk,
is de Maagd zelf verschillende malen ver
schenen in de holte van 'n rots, boven
de grot Massabielle, aan een wel is waar
jong <?n arm, maar onsc-iiu.dig en vroom
meisje, Beinadette genaamd in de volks
taal. De Onbevlekte Maagd, waarvan het
uiterlijk jong en vol goedheid was, droeg
een als sneeuw zoo wit kleed en witten
sluier; zij had een blauwen gordelband,
een gouden roos versierde haar bloofce
voeten. Den eersten dag der verschijning
die was de elfde Februari van 't jaar
1858, leerde zij het kind met eerbied en
godsvrucht het teeken des kruizes maken
en, op haar voorbeeld, den heiligen 'Rozen
krans bidden, terwijl zijl in haar hand
liet glijden een rozenhoedje, dat tevoren
aan haar arm had gehangenzij deed dit
nog gedurende de andere verschijningen.
Den tweeden dag den verschijning
wierp het jonge meisje, dat in den een
voud haars harten een list van den dui
vel vreesde, met wijwater naar de Maagd,
maar de Allerzaligste Maagd toonde haar
goedig lachende een nog lieflijker gezicht
Toen zij voor de derde maal aan het
kind verscheen, noodigde zij het kind uit,
veertien dagen lang naar de grot te
komen. Van af dat oogenblik sprak zij
dikwijls ,tot haar, en zette haar aan te
bidden voor de zondaren, de aarde te
kussen en boetvaardigheid te plegen. Ver
volgens beval zij haar, aan de priesters
te zeggen, dat zij jvoor haar daar een
kapel zouden bouwen en er plechtig in
processie heen te komen. Zij beval haar
bovendien, te drinken van en zich te
wasschen in het water yan een bron.
nog onder het zand verborgen, maar die
weldra zou naar buiten wellen. Eindelijk,
op den dag van het feest van Maria
Boodschap, wijl het jonge meisje aan
houdend naar den naam vroeg van de
gene, die zich zoo dikwijls aan haar had
vertoond, legde de Maagd hare handen
op de borst, richtte de oogen ten hemel
en antwoordde: „lk ben de Onbevlekte
Ontvangenis".
iHet gerucht der weldaden, welke de
geloovigen zeiden te hebben ontvangen
in de heilige grot, verspreidde zich overal
en de toevloed der menigte naar deze
grot, getrokken door de vereering dleu*
plaats, nam van dag tot dag toe.
Daarom verklaarde vier jaar ria de ver
schijningen de bisschop van Tarbes, daar
toe aangezet door den roem der wonde
ren en de onschuld van het jonge meisje,
en op een juridische opgave der feiten,
dat het karakter der verschijning boven
natuurlijk was en stond hij toe de ver
eering der Onbevlekte Maagd in die
zelfde grot
jWeldra werd de kapel gebouwd; van
af dier 'lag kwamen daar ieder jaar bijna
ontelbare scharen geloovigen oeioiten ^er-
vullen en weldaden vragen, uit Frank
rijk, Beigië, Italië, Spanje tn de andere
(kerkelijke) provinciën van Europa en
zelfs uit de verwijderde streken van Ame
rika, en de naam der Onbevlekte van
Lourdes is beroemd over geheel de
wereld.
'Het water der bron, ,naar alle gedeel
ten der wereld overgebracht, geeft den
zieken de gezondheid weer. De katholieke
wereld, dankbaar voor zooveel weldaden,
heeft er wonderbare gebouwen opgericht
Ontelbare banieren, welke voor de dank
baarheid voor verkregen gunsten getui
gen, zijn door de steden en volken toe
gezonden en versieren den tempiel der
Maagd op prachtige wijze.
Op die plaats, als haar bijzonder ver
blijf, wordt de Maagd voortdurend ver
eerd: overdag door gebeden, godsdien
stige gezangen en andere plechtige cere
monies; des nachts door gewijde pro
cessies, waarin bijna ontelbare menigten
van pelgrims, met brandende kaarsen en
fakkels in de hand, godvruchtig voort
trekken, zingend de lofprijzingen der
Allerzaligste -Maagd."
Ingeeonden Stukken.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie.
Socialistische voorlichting.
Dat de groei der Christelijke vakbe
weging in het algemeen en die der Ka
tholieken in het bijzonder de heeren
sociaal-democraten leelijk in hun maag
zit, is al genoegzaam bekend. Immers
de vooruitgang der Katholieke vakbewe
ging is indirect in het nadeel der socia
listen, daar de arbeiders ondervinden, dat
zonder klassenstrijd en zonder opheffing
van privaat bezit toch wel verbetering
van positie is te verkrijgen. Om echter
den groei onzer vakbeweging tegien te
gaan, worden geen middelen onbeptoefd
gelaten,. Dat deze „middelen" 'echter alles
behalve kieskeurig zijn, bewees de j.l.
Donderdag plaats gehad hebbende ver
gadering van den Leidschen (Soc.) Bie-
stuurdersbond, waar door den bekenden
Oudegeest gesproken werd' over 1de Chris
telijke vakbeweging. De daar gebruikte
en aangevoerde argumenten zullen wij
in het belang der waarheid aan een korte
bespreking onderwerpen.
Alhoewel het onderwerp van bespre
king moest zijn de Christelijke vakbewe
ging, was het grootste gedeelte van het
betoog gewijd niet aan de vak-, doch
aan de algemeene sociale organisaties,
als 'Patrimonium, Chr. Nat. Werkmans
bond, Ned. ,R. K.. Volksbond enz. De cri-
tiek, daarop gevoerd, kunnen wijl stil
zwijgend voorbijgaan, en wiji zullen ons
bepalen tot de zaak, jwaar het om gaat,
en niet, zooals door Oudegeest is ge
schied, er omheen draaien.
Zooals gewoonlijk, trachtte de spreker
eerst de lachers op zijn hand te krijgen,
waardoor de ernst der izaak op den achter
grond geraakte^ Teeken end was het 'even
wel, dst hij srrak ven de neutrale, mo
derne en christelijke vakbeweging, waar
door hij toegaf, dat er tusschen neutrale
en moderne vakvereenigingën oen prin
cipieel verschil bestaat, hetgeen door
ons dan ook altijd beweerd en bewezen is.
Als een bewijs van de beteekenis van
onze vakbeweging noemde spr. ,de hou
ding van een Katholiek patroon te Bpxtei
tegenover zijn Katholiek georganiseerd
personeel, dat hij dreigde met ontslag,
zoo zij niet bedankten als lid van hun
organisatie. Daar ook door ons een der
gelijke houding altijd wordt afgekeurd,
bewees spr. door dit feit de kracht, welke
door onze vakbeweging wordt ontplooid,
ook wanneer het een 'Katholiek patroon
geldL (Met deze (zaa'k ^weerlegde (d|ej spreker
reeds zijn eigen opwerping van „de Chris
telijke of Katholieke vakbeweging doet of
durft toch niets",.
'Hoe Oudegeest in verband rnet de po
litiek den tienurendag aan een bespre
king durfde onderwepen, is mij een
raadsel Immers, met dergelijke argu
menten, als door de Katholieken zijn aan
gevoerd tot het laten voor-gaan van de
sociale verzekeringswetten vóór den tien
urendag, wordt thans door de sociaal
democraten de tienurenwet van Schaper
op den achtergrond geschoven.
Verrassend was ook de mededeeling
van spr. dat de moderne vakbeweging
streeft naar samenwerking tusschen pa
troon en arbeider. Verrassend, ja, want
door het zich stellen op het standpunt
van den klassestrijd is een goede samen
werking tusschen patroon en arbeider
buitengesloten. Doch wegens nog niet
voldoende sterkte en nog niet genoeg
zame doordringing der socialistische be
ginselen, is de moderne vakbeweging
verplicht een niet-socialistisch beginsel
te aanvaarden door de afsluiting van een
collectief arbeidscontract.
Door spreker werd nog beweerd
niet bewezen dat wanneer de katholie
ke arbeiders in Brabant staken, het hun
door den Bisschop verboden wordt. Het
zoude evenwel meer met de waarheid
overeengekomen zijn, wanneer spr. b.v.
gezegd had, dat door den Bisschop aan
de katholiek georganiseerde sigarenfabri
kanten verboden was om dc uitsluiting
te proclameeren voor hun arbeiders. Een
klein verschil, nietwaar, lezer?
De bewering van spr., dat Patrimo
nium en de R.K. Volksbond niet zijn
opgericht voor standsverheffing, doch en
kel !gn alleen om 'het socialisme te bestrij
den is al even valsch als de andere. Dat
docr het pracfjsch werken dezer organi
saties, het socialisme een knak krijgt,
is logisch, doch geeft niet het recht de
werking dier organisaties zoo voor te
stellen als spr. doet.
Door spreker werd nog becritiseerd
het optreden van Patrimonium tijdens
een staking in Enschedé, welke zij om
verschillende redenen niet kon goedkeu
ren. Stel daartegenover het feit, dat tij-
jdens een conflict om de erkenning der
katholieke vakorganisatie bij Philips te
'Eindhoven, door het hoofdbestuur van
den (soc.) Alg. Ned. Metaalbewerkers-
bond voor onderkruipers gezorgd werd.
In Enschedé was het een algemeene or
ganisatie, doch in Eindhoven een vakver-
'eeniging, die den rechtvaardigen strijd
der Roomsche Metaalbewerkers trachtte
te doen mislukken. De bewijzen zijn hier
voor te verkrijgen bij de redactie van de
„Katholieke Metaalbewerker". Voorwaar
zulk een optreden toont wel het ware
karakter der z.g. moderne vakbeweging,
want een succes der katholieke vakorga
nisatie bij Philips was een strop, niet
voor de vakbeweging, maar voor de S.
D. A. P. In verband met een bericht in
een Duitsch katholiek blad becritiseerde
spr. nog het willen uitstooten door een
patroon van socialistisch georganiseerde
'arbeiders. Ofscnoon een patroon het
.recht heeft arbeiders van eigen richting
de voorkeur te geven, beteekent dit toch
nog niets, bij hetgeen „Het Kath. Volk"
zoowat wekelijks publiceert, van de tak-
tiek der Duitsche socialistische vakbon
den, die van een patroon eischen, dat hij
geen christelijk georganiseerde arbeiders
mag aannemen, anders gaan zij in sta-
king om dit te verhinderen. Leve de.
vrijheid. Commentaar overbodig.
Door spr. werd nog gehekeld dat de
Katholieke of Christelijke vakbeweging
altijd werd opgericht, wanneer de mo
derne reeds bestond. Dit zoo op 't oog
nogal dwaze argument blijkt echter bij
nadere beschouwing ook >niet veel te
beteekenen, want toen de tegenwoordige
moderne vakbonden werden opgericht,
waren het nog niet meer dan gecentra-
seerde ziekenpotten, waarbij van een
goed vakvereenigingsbegrip geen sprake
was. Bovendien waren deze organisa
ties neutraal in den meest eigenlijken
zin des woords, zoodat voor ons Katho
lieken in dezen geen direct gevaar dreig
de. Echter doordat de leiding langza
merhand in handen der sociaal-democra
ten kwam, werd het voor ons noodzake
lijk om ons, evenals zij, principieel te or-
ganiseeren. Daarenboven kwam in 1891
de Encycliek Rerum Novarum aan de
Katholieke arbeiders den weg aanwijzen
op welke wijze in de maatschappelijke
wanverhoudingen verbetering moest
worden gebracht.
Volgens Oudegeest is de opheffing
van het privaat bezit geen doel der mo
derne vakbeweging, doch wel van haar
onthouden s.v.p. bondgenoot
d e S. D. A. P. Maar waar blijft dan de
beteekenis der woorden neergeschreven
ir. „Dc Vakbeweging"„Wij zijn de S.
D„ A. P. en de S. D. A. P. zijn wij."
En waar blijft dan het standpunt van den
klassenstrijd, waarop het N. V. V. zich
plaatst? Waar dus de S. D(. A. P. en
de moderne vakbeweging zoo goed als
hetzelfde beteekent, en waar de klas
senstrijd toch gaat om de opheffing van
het privaatbezit, is het mij onmogelijk te
begrijpen hoe spr. een dergelijke verkla
ring durfde geven. Met is mij alleen te
verklaren door het feit, dat de Christ,
arbeiders anders met voor de moderne
vakbeweging te winnen zijn, daar anders
haar socialistisch cachet te duidelijk
wordt.
De Katholieke vakbeweging in Blrabant
aldus Oudegeest voert geen wer
kelijke vakactie, doch houdt niets an
ders dan jaarfeesten enz. Een dergelijke
brutaler bewering is niet denkbaar. Noe
men wij de voordeden door de Kath.
Lederbewerkers, kalk en steenbewerkers,
goud- en zilversmeden, typografenbond
enz. in Birabant, voor de arbeiders be
reikt, dan kwam men reeds tot een flin
ke totaalstaat. Doch, a la Voltaire, lieg
er maar op los, er blijft allicht wat
van hangen, zal Oudegeest gedacht heb
ben. i j
Wij zijn zeer kort geweest in onze
kritische beschouwingen. Er was nog
meer te weerleggen.
Moge het bovenstaande voor onze vak-
vereenigingsmannen een aansporing zijn
om op den ingeslagen weg met volhar
ding voort te gaan. De sociaal-democra
tische vakbeweging is zich geweldig aan
het versterken, centraliseert zich zoo
veel in haar vermogen is, zij tracht een
zoo sterk mogelijke machtspositie te ver
krijgen, kortom, niets wordt ongebruikt
gelaten om haar op de een of andere
manier te versterken. Blijven wij dan
werken aan de grootmaking van onze
R. K. vakbeweging, bevorderen wij zoo
veel mogelijk hare eenheid, trachten wij
ook vooral het peil onzer vakbeweging
te verhoogen.
Daarom vrienden, geen oogenblik on
gebruikt gelaten. Spoort uw kameraden
aan tot Roomsche organisatie. Wijst hen
op hunne plichten als katholiek en als
huisvader. Voorwaarts met onze R. K.
Vakbeweging. Het is meer dan tijd. De
Lcidsche (soc.) Bestuurdersb'ond omvat
reeds 1400 vakvereenigingsleden, waar
onder, helaas, verschillende Katholieken'.
Tegenover de gecentraliseerde socialis
tische organisatie moet een flinke macht
worden gesteld, een macht, die sterk
door haar één-zijn met succes zal'kun
nen optreden voor de rechten der Kath.
vakbeweging, die ook heiaar, hier in Lei
den nog miskend wordt. In het belang
van een goede samenwerking tusschen
patroon en arbeider, in het belang van
onze maatschappelijke samenwerking,
'steunt en bevordert de R. -K. vakbewe
ging-
Roomsch Leiden vooruit. Vooruit door
de standsverheffing van den arbeider.
Ieder kenne ook in deze zijn plicht.
Leiden. J. A. DE ZWART Jr.
Leidsche - Kleermakers.
Daar thans in Leiden ,de firma Smits
uit Almelo, waar eene eerlijke staking is
uitgebroken, tracht zijn werk hier te doen
vervaardigen, wil ik u door deze er op
wijzen, nooit aan zijn verzoek te vol
doen, daar dit zeker voor de actie daar
ter plaatse, waar het nog niet eens om
loonsverhooging, doch erkenning der or
ganisaties gaat, een terugslag zou zijn.
Nu wij hier in Leiden ook reeds ver-
keeren in een spannendein, toestand,
meen ik u allen er niet verder op "be--
hoeven te wijzen en hoop ik, dat niet
één uwer onderkruipiersdiensten zal yer-
vullen* Voor inlichtingen omtrent deze
staking is ondergeteekende ten allen tijde
bereid, J. A. WIAjRMERDAM,
Voorz* Ger. Majella.
Ter Aar, Febr» 1914.
Mijnheer de Redacteur.
Zoudt u zoo goed willen zijn, om. md|
een kleine plaatsruimte te verleenen in
uw veelgelezen blad. Biij voorbaat Mijn
dank.
!Het is nu ongeveer een jaar geleden,
dat hier een adres, onderteekend door
meer dan 80 ingezetenen, aan den Ge
meenteraad is verzonden, met. verzoek,
het daarheen te leiden, dat de inwoners
van Ter Aar gebruik zouden kunnen
maken van gasverlichting. De afleiding
hiertoe was, dat voor een gedeelte der
inwoners de aanleg heel gemakkelijk zou
zijn vanuit het naburige Aarlanderveeu.
|Het gevolg is geweest, dat door den
Raad uit zijn midden een commissie is
benoemd, om te onderzoeken in hoeverre
het mogelijk zou zijn de ge heel e ge
meente van gas te voorzien, en wat de
voordeeligste manier zou wezen. Hoever
deze raadscommissie met haar arbeid ge
vorderd is, weet ik natuurlijk niet, maar
wat mij nu naar de pen deed grijpen
is dit: Nu schijnen er invloeden te
werken en menschen te zijn, diie al dien
arbeid voor niets zouden verricht willen
zienen zouden wenschendat de
Gemeenteraad besloot om van electrische
verlichting gebruik te maken.
En, Mi- de R., nui zou ik willen vragen
is gas niet tamelijk wat goedkooper voor
lichtgebruik dan electriciteit? Is voor een
plattelandsgemeente gas met veel doel
matiger dan electriciteit, voor koken enz.,
omdat hier absoluut geen industrie be
staat ?-
Daarom hoop ik, dat ook Ter Aar
nog eens (zij het spoedig) voorzien worde
van gas. Of kan u, M. de. R.> of een
der lezers van uw blad' nantoonen op
goede gronden, dat electriciteit beter len
doelmatiger is?
U nogmaals dankzeggende voor de ver
leende plaatsruimte, heb ik de eer te zijn
Uw dw. dn.,
EEN INGEZETENE VAN TER-AAR.
Mijnheer de Redacteur!
Onlangs verscheen in U|W blad een op
stel, feitelijk een mop, over den Geer-
dijkh Ofschoon zuilk een schrijven weinig
ter zake dienende is, is het toch een
uitvloeisel van hetgeen in de kringen der
bevolking omgaat.
De ;Ueerdijk is een verbindingsweg tus
schen Nieuwveen, Langeraar en Leimui-
den, Een weg van beduidende beteekenis.
Al wie hem bewandelt of er langs gaat,
zal zich verbazen over den treuirigen toe
stand van dezen verkeersweg» |Hiet is
modder en nog eens modder van het
begin tot het einde*
Deze toestand duurt sedert onheuge
lijke tijden en is in de laatste jaren veel
slechter geworden. Nu over de verbete
ring onderhandelingen worden gevoerd,
laten die betrokken eigenaren hun hoef
slag maar aan het lot over. Over den
reditmatigen eigenaar verkeert men in
het onzekere, en zoo schuift de een het
op den ander en het publiek moet de
gevolgen ondervinden.
Kan zulk een toestand blijven voort
bestaan? In- geen geval; er moet iets
gedaan worden. En het is geenszins
noodig, dat men weet, aan wien de ver
plichting rechtmatig Toekomt, Zulk een
weg behoort aan de gemeenschap, en
de gemeenten hebben den plicht dezen
te verbeteren, Bieide gemeenten, zoowel
Ter Aar als Leimuiden, zijn voor het
openbaar verkeer verantwoord. Dat men
in den laatsten tijd den polder in de
onkosten wil betrekken, is meer -een
voorwendsel ,dan een recht. Het open
baar verkeer op de schouders van de in
gelanden van een polder te leggen is
zeker wel een oude gewoonte, die men
bij gebrek aan argumenten uit het archief
heeft opgedolven, Hoe dit zijl, laat ons
echter op het oogenblik koud, maar zeker
is dat de gemeenten de verantwoording
voor zulk een toestand dragen. M,en kan
zich niet rechtvaardige;i inet te zeggen
„wij zijn in onderhandeling"* Die onder
onsjes van 'Polder- en Gemeentebestuur
hebben al zoo lang geduurd, zijn al zoo
veel jaren hangende geweest, dat mien er
den indruk van krijgt, dat zij? gehouden
werden om de zaak op de lange baan te
Êchuivenj, v
Vroeger ging dat goed, wij hadden
toen allen laarzen, waren aan armoe ge
woon en wisien er dan wel door te
baaien.
Thans is dat niet meer noodig en 'bo
vendien zeer schadelijk wat een koste-
lijken tijld wordt er verknoeid met sjorren
en trekken, terwijl velen een omweg kie
zen. 'tls weggewoipien geld. En als wij
dan eens even de kosten aan een doel
matige verbeter,ng besteed overwegen,
dan zal men het toch moeten toegeven,
dat hier een zekere misplaatste zuinigheid
eigenlijk krenterigheid, de volksopinie be-
heerscht.
Veronderstel, dat voor Kattenburg tot
den afrol aan den Vriezeweg voor f5000
aan grint of puin (of wat men het beste
oordeelt) wordt opgebracht dan is het
zeker dat de weg aan veler leischen bes-
antwoordt En wat is nu toch zulk een
som voor 2 gemeenten Stel dat dit
bedrag in 20 jaren wordt afgelost, dan
wordt dit met wegslijtende renten
f355,00 per jaar. Ter Aar telt 3005 en
Leimuiden 1786 zielen, tezamen 4791 in
woners. Dat werd dan per hoofd en per
jaar circa 7% cent .IWjie zou zich daar
tegen verzetten?
Laten wij dus hopen, dat de verga
deringen spoedig moge aanvangen en
vruchtbaarder zijn dan weleer, opdat men
weldra uit dezen toestand worde verlost.
Ui dankend, .Mf. (de jRf., ivoor de verleende
plaatsruimte.
L. VAN TOL.
Gemengd Nieuws.
Het spoorwegongeluk bij
Hooghalen. Verschillende verkla
ringen van personen, werkzaam aan de
spoorlijn bij Halerbrug, bevestigen het
geen Stevens heeft medegedeeld. Een
hunner verklaarde pok, dat" dfc?"bewuste
rail een weinig zijwaarts was verbogen.
Ongeluk, rWoensdagmiddag had
de timmerman Coolen, knecht van de
firma Simling te 's Hertogenbosch, het
ongeluk van het dak op den beganen
grond te vallen, terwijl men bezig- was
asphalt te leggen op dat gedeelte van
het dak, dat aan den tuin grenst. Die
man was onmiddellijk dood* Hij laat een
vrouw met drie kinderen na.
Pos tdief stal t e ;H,a a rl em. r— De
Haarleinsche berichtgever van .de „Tel."
meldt: |Het blijikt nader, ,dat de ontdek
king van de verduistering door den
post-assistent Rj,, op het Haarlemsche
postkantoor, te danken is aan de activi
teit van een besteller, die 's nachts op
't kantoor werkzaam was en opmerkte,
dat Pl de brieven van de Ainerikaan-
s'che post betastte en sommigestukken
niet in de loketten, doch ter zijde legdie,
Toen P,. een poos later naar de kleer
kast van een ander lokaal ging, waar hij
niet noodig had, waarschuwde de be
steller den hoofdbesteller, die de kleer
kast doorzocht en in.de jas van P* dertig
brieven uit Amerika vondi ,|IL ontkende
eerst,, ook tegenover den .directeur, die
ontboden werd, maar legde den volgen
den dag een bekentenis af. In zijn kastje
op 't postkantoor vond men nog waarde
stukken en voorts nog een brief uit Ame
rika. P. zeide op ;t denkbeeld gekomen
te zijn, om de brieven weg te nemen,
toen in September 1.1. zijn collega V.
gesnapt was, die een dergelijk misdrijf
pleegde.
'Die 31 brieven berusten bij den officier
van justitie. Aan de geadresseerden wer
den afschriften verstrekt
iPli werd reeds sinds geruimen tijdl zoo
zeer gewantrouwd, dat men hem nooit
dienst liet doen in diensttakken, waaraan
geldelijke verantwoordelijkheid verbondleji
was. ;Die besteller, die de verduistering
ontdekte, heeft een bijzondere tevreden
heidsbetuiging van de autoriteiten ont
vangen.
Een Mich iel de Ruyter in den
dop. Een avontuurlijke jongen is die
Jan Willem Greef, uit de Langestraat te
Amsterdam wiens signalement dezer da
gen op verzoek der politie wiermeid werd,
omdat de knaap het ouderlijk huis stil
letjes verlaten had en ,er van door ge
gaan was. Zijn ouders hebben van ^'1
Januari tot 5 Februari in doodelijke on
gerustheid verkeerd. Gisteren is de jon
gen weer thuisgebracht.
De bengel wilde naar zee en had het
nieuwste schip van de stoomvaart-maat
schappij „Nederland", de „Prins der Ne
derlanden" uitgekozen, om er het ruime
sop mee te kiezen. Brutaal was hij Za
terdag, den laatsten dag van Januari,
op de IJkade aan boord gestapt en mee
naar IJmuiden gevaren. Toen het schip
in de sluizen lag, verborg hij zich de
deugniet kwam eerst weer voor den dag
toen de „Prins der Nederlanden" goed
en wel de pieren uit was. Hij wist wel,
dat er nu geen kans meer was, aan wal
gezet te worden en vrijmoedig stapte
Jantje nu naar kapitein Versteeg toe om
hem te vragen, of hij de heele reis
mocht meemaken. De gezagvoerder was
natuurlijk niet weinig verbaasd, toen hij
vernam, dat het jongske niet aan boord
te maken had. Hij gaf den avonturier
een flinke sclirobbeering, maar toen de
jongen aanhield met zijn„Toe, alsje
blief, neem me toch maar mee", draaide
de kapitein wat bij ,en kreeg hijl schik
in den jongen. In vroeger dagen zou
allicht een gezagvoerder gezegd hebben:
„Nou, vooruit dan maar, "je kunt blijiven
en mee-eten."
Echter kapitein Versteeg begreep, dat 't
zijn eerste plicht was naar Amsterdam te
seinen, dat er een vreemd jongetje aan
boord geslopön was. |H,ij gaf order Jan
Willem Greef een flink middagmaal te
verschaffen en zeide tegen den strop1, dat
hij tot Southampton aan boord kon bliji
ven. jHij moest dan maar aan'de directie
te Amsterda'm vragen;, of} Rij! Voor den zee
dienst opgeleid mocht worden»
Zooals de kapitein beval, geschiedde*
De jongen werd in Southampton aan wal
gezet en kwam <joor de zorgen van den
gezagvoerder in goede handen. Met het
s,s. „Oranje" is hij weer naar Amster
dam gebracht, 'Een aardig zeereisje had
de knaap dus alvast gehad*
En zijn hoofddoel heeft hij ook bereikt*
Hij stevende kort na Zijjn aankomst aldaar
op de directie der stoomvaartmaatsch.
„Nederland" af, om te vragen of hij een
plaatsje kon krijgen. Dat ging natuurlijk
niet zob (dadelijk. Eerst moest Jan nog
wat leeren. Men zegde hem toe, dat hij
in dienst kon treden op het Matrozen-
instituut op de „Pollux". Later zou hij
dan wel kunnen aanmonsteren! als stuur
mansleerling.
Jantje in de wolkenR;.. Z'ijn ouders
vonden 't ten slotte ook goed, want hij
had nu eenmaal al voet aan boord' gezet*
't Moest nu maar zoo blijven,
(Nj v. d. D.)
Een wagen manufacturen ge
stolen. Op de markt aan den Gouid-
schensingel te Rotterdam is Wjoensd'ag
van de koopvrouw J. van .W)., van den
Crooswijkschenweg, een wagen met ma
nufacturen gestolen, een waarde van f700
vertegenwoordigende. De dief reed miet
den wagen naar het Noord'plein, waar hij
J. O,, uit de Agniesestraat aansprak en
met hem overeenkwam, dat hij de manu
facturen voor gezamenlijke rekening zou
uitventen. J. O. reed met den wagen
naar de Bergschelaan, om met den ver-
