Uit de Pers.
DB TWEE_VR1ENBEN.
BINNENLAND.
Uit Stad en Omgeving.
'erde Blad behoorende
|j De Leidsch e Cour ant van
aterdag 18 Oct. no. 1224.
Een crisis.
Onder dit opschrift schrijft het Cen-
nr".
V/ij hebben er reeds vroeger op ge-
zen ,dat onze S. D, A. P. th,ans een
re crisisperiode doorleeft.
Misschien its het beter te zeggen
or worstelt, want het einde
lijnt nog verre en niem|and kan vtoor-
ellen, wat hiet brengen zal.
De uitslag der verkiezingen heeft op
rkwaardiger w'ijlze verhaast en tot
eller ontwikkeling en uitbarsting g(e-
icht, wat reeds lang kiemldé en broei-
in de partij.
De urgente vraag, of zij rechtstreeks
iét deelnemen aan 's lands bestuur,
rft de twee stroomingen in haar mid-
q hevig degen ëlkander 'doen botsen,
slechts een voorloopige beslis!-
g werd daarbij verkregen.
Welbeschouwd kan men zeggen, dat;
crisis pas is begonnen en de ver-
lijnselen van prikkelbaarheid en ze-
vachtigheid, waarvan mén telkens ge-
ge is, doen nog m!enig} conflict ver-
öhtenl.
De partij, die tot dusver haar kracht
:ht in felle woorden en hoogdravende
chen, zal, nu zij tot eenige ontwikke-
g gekolmlen is en mede eenijg|e aa n-
r a k| e 1 ij 'k h e i d h eeft te d ra gjen^
ir optreden daarmée in overeen stem-
ng hebben te brengen.
l\] móet van een o u d e rol overgaan
een nieuwe.
Maar dat lukt .zoo gemakkelijk niet,
idat zij veel van wat haar tot dusvtêr
it afging en flatteerde, zal moeten
js geven.
Vooral de propaganda taal en de pro-
ganda-m'anier hjirer vroegere periode,
lérwille dier propaganda werd er
ar op los gesproken en geschreven,
[de men het er zóó dik op, dat zelfs
eigen leiders al te hevigel ontboezë-'
ngen als „litteratuur" betitelden.
Maar het is juist die litteratuur, wel-
Zich thans wreekt en aan de crisis
lk een gevaarlijker karalkter dréigt te
ven. i
Want de mlassa der gewone volge
den, die geen onderscheid! weet te
iken en alles letterlijk en' noordelijk
eft opgenonnen, voelt zich ontnuch-
d, wanneer een kalmer toon wordt
igeslagen en de partij aanstalten
ikt geheel of gedeeltelijk datgene te
ivaarden, waartegen weleer allerhe
lst werd gefulmineerd.
Van propaganda-leus en stembus-be
te te komen tot de werkelSjlkjheid',1
voor de S.D.A.P. een geweld ij ge
ip, waarb'ij haar risico groot is en
aanhoudende vinnige kritiek eter S. D.
de moeilijkheden nog vergroot.
En toch wordt zij door de werkelijk-
id gedwongen, zich te voegen naar
eischen vlan het nuchtere levjeo.
Van een.benoeming.
D|e| M aa sb ode schrijft over de be-
leming van dn. Dagevos tot genees- en
elkundige bij het burgerlijk armbe-
lur (zie Binnenland) o.m|. h:et vob
tide:
Toen1 het verrassend feit zich Voor-
ed, dat niet nulmkner één van de voor-
acht, gelijk gewoonlijk gebeurt, 'maar
owner twee werd benoemd^ hoorden
een vrijzinnig collega op de .pers-
bune de vraag tot ons richten:..wu
dat somls weer een dirisjtelijke be
aming?"
Hij wilde daarmiede aangeven, dat 't
s onbehoorlijks was, alleen van de
rkelijken te Wachten, om! een als num-
e r één voorgedragene niet te be-
lëmén.
Edoch' het geval dééd Zich anders
or
Numlrnimler één, ,Dir. Koning, bleek te
FEUILLETON.
4)
Maar eensklaps riep zïj:
Ja toch, het is Jean de Trémjazan.
Zijt gij er zeker van
Ja, hij is al in de vestibule ven zal
dadelijk hier zijn.
Jeanne snelde naar de deur der ©et-
*1> opende die en een oogenblijkl
Ier stond de officier voor haar.
had zich niet vergistL i
Hetwias inderdaad Jean de Trém[a-
die in drie jaren' tijdS nauwelijks
ïeken van leven had gegevfeln. 1 i
Zjijlii' vriqnden hadden m|eer uit de dag
gen dan uit zijn brieven olmtrent hem'
öftémien.
Rechts nu eni dan schreef hij enkele
jgels in haast, gedateerd uit het een
ander kamp, tusschen twee marschen
tusschen twee veldslagen, waarin hjj
eldde dat het hem goed ging, dat hij
J steeds gezond en ongedeerd was,
hij aan hen allen dacht: aan zijn lieve
®ter, aan zijn vrienden, aan de barones
aan Jean d'Argouges, maar zonder
bijzonderheden omtrent zijn
Eerwaardigheden te ffeven en zonder
zijln1een Katholi ek1, en werd dus
gepasseerd. 1
De vrijzinnige heeren, van den heer
iDroogleever Fortuyn af tot den heer
Hendrik Mol toe, kwamen niet in beroe
ring over deze schandelijke partijbenoe-
m'ing.
De hartstochtelijke zitting van 5 Juni
Kvaarin de heeren Mees, van Aalten,, Ha-
velaar en Spiekman boos-rood als kal-
koensche hanen zijn tekeer gegaan over
de schandelijke partijbenoeming van Dr.
van Eijsselstein als geneesheer-directeur
van de ziekenhuizen was blijkbaar heele-
'miaal vergeten:.
Er toonde zich niet de mlin'ste ont
roering onder de heeren, Zij luisterden
nauwelijks naar hetgeen de president Man
Ihfet stembureau voorlas, 'v maakte ab
soluut geen indruk* op hen, zlij ladhtenj
praatten en dronken een glas.
De politieke eerlijkheid' scheen dood
én begraven.
De politieke verontwaardiging uit de
Zitting van 5 Juni bleek louter comedie
(te zijn geweest.
Zelfs de hartstochtelijke verontwaar
diging van den leider der Rotterdams
sche socialitische raadsfractie.
En toch was °t juist de heer Spiek
man, die bij de benoeming van den heer
Dr. van Eysselstein er het méést den
nadruk op heeft gelegd, dat de tweede1
voorgedragene altijd minder in aanmer
king moet komen dan de eerste, omdat
het usance is te veronderstellen, dat op
een niet-alphabetisdhe voordracht 'de
eerste ook als de beste en de inee'sit
aanbevelenswaardige geldt.
Mr v. Aal ten, de scherpe fortn'u-
Ifst, ramende ook,, i maar 't was in defzfut-
ting van 5 Juni' en. nSet gisteren 'dat
(mén wien men het 'méést geschikt acht
steeds numjmer één op de voordracht
plaatst.
Maar Mr. v. Aal ten die zich anders
zoo goed te herinneren weet, was nu
opeens niet bij en deed zeer distrait.
De h,eer M e es, zakelijk als altijd, gaf
ook op 5 Juni niet onduidelijk te ver
staan, dat m'en nummer één op 'een voor
dracht heeft te kiezen.
Sterker nog, als slot van al die be
schouwingen oordeelde Mr. v. Aalten
zelfs, dat als een voordracht niet alpha-
betisch. is opgemaakt, men haar heeft te
beschouwen als een voordracht b ij
vo or keur.
Hier had rnlen' nu te doen mét een
voordracht bij! voorkeur, opgelmlaakt doof
h|ét Burgerlijk Armbestuur zelf. i
En nu waren al deze heeren, al deZe
brave vrijzinnige politici, opeens hun
memorie kwijt van louter schrik, dat een
Roomiache als numm'er één op een
voordracht bij voorkeur stond.
En zijstémden bij vergissing
nummer twee, gelukkig niet ka
tholiek.
De „N. R. Ct." heeft 't nu dezen mor
gen heelemaal niet over ergelijke partij
benoemingen.
Ein de schandelijkheid 'dezer benoe
ming zal absoluut niet door de liberale
bladen circuleeren. 1
De sodaal-démtoicraten1 stemden Dr.
Dagevos ojmdat deze de minste prak
tijk hjeeft.
Goed, miaar Df. Dagevos js pa® eeni
jaar ift den staldzal ih[ij een volgend jaar
ook nog minder praktijk hebben dan (dr.
Koning?
Dr. Koning Ts hier vier jaar geVestig|d
én| heeft vier jaren lang de vrije beurten
in den armendienst waargenomen.
Weten de sociaaldemocraten precies,
hoe dus de praktijk van Dr. Koning is'?
En zal tuit weelde zijh van over
drukke praktijk, dat peze Doctor nog
solliciteert naar een stedelijke armlen-
praktjijk, die hiém! duizend g u 1 d{e n
's jaars geeft.
Ons dunkt, het argument van de soci
aal-democraten, lijkt ons niet alovenve-
gend.
In elk geval kunnen onze méns chen
weer naar waarde begrijpen, dat het' na
tuurlijk weer een Roomsche is, een
Kathol i ek, die de dupe wordt van
dé fraaie liistorie.
Dr. Dagevos werd benbémd miet 19
eenige toespeling op het verleden.
Geen woord schreef hij ooit over de
ongelukkige Thérèse Noll an.
Het was alsof hij hiaar vergeten had.
Welk een vreugde gevoelde men bij
hét weerzien.
Hij nam1 "het eerbiedwaardige hoofd
der barones tusschen zijn vh,anden en,
kuste haar op beide wangen, zoo vol
liefde, alsof hij haar zoon was geweest.
Daarna omhelsde hij Jeanne en zag
mét groote voldoening dat zij nog even
schoon was als vroeger, dat haar gelaat
bloosde van gezondheid en dat het ge
luk uit haar oogen straaldie.
Ten slotte drukte hij de huid van zijn
vriend Jeane d'Argouges en zeide op
een toon van welbehagen:
Eindelijk!
Al Zijn vreugde, Zich weer in deze
omgeving te bevindein, lag in dat enkele
woord uitgedrukt. v
Jeanne haastte zich heml van zijn man
tel te ontdoen, terwijl Victoire een cou
vert aan de tafel toevoegde.
De barones keek hem oplettend aan
om' te zien pif hlij niet verand/erd iwas).
Zdj zeidev
Gij ziet er prachtig uit in uw uni
form, het staat u voortreffelijk, een knap
soldaat, ntóar wat zijt gij mager gewor
den mijn arme jongen, wat zijn uw trekken
ingevallen, wat as uw gelaat gebronsd.
stemmen!, (terwijl op Dn. [Kjonlng 16 st'e'm1-
failön werden uitgebracht.
In de raadszitting waren aanwezig 17
rechtsche leden.
Dus 't is apert, dat onder hen ook een
valsche broeder schuilt
Dit maakt de benoeming van dr. Da
gevos nog schandelijker.
En wij kunnen ons de verontwaardi
ging van een man als den heer Stule-
meijer begrijpen, die zich den haat en
de verbolgenheid der vrijzinnigen op" den
hals haalde, door met overtuiging de
oenoeming van een christelijk-historTsch
man tot G>eneesheer-Ï)irecteur en tot Di
recteur van de openbare leeszaal ;te ver
dedigen, terwijl hij.nu moest zTen, hoe
een van de christelijk en Zelf onttrouw
werd aan zijn gegeven woord, omdat 't
nu maar gold een Katholiek.
Wij laten daarom' tegen icleze schande
lijke partijbenoeming van gisteren ons
protest hooren, en vragen, of er onder
da Katholieke raadslieden niet een man
zal gevonden worden, die in een inter
pellatie in den raadi met ons zijn pn>-
test zal laten klinken over de grievende
bejegening ons Katholieken gisteren aan
gedaan.
Centrale commissie voor Plan 1913.
De Centrale Commissie voor Plan 1913
vergaderde dezer dagen te 's Gravenhage
onder voorzitterschap van ^jhr. Cb. E,.
van de Poll,
iDe secretaris, de heer G. S,. de Clercq,
deed verslag van zijln bezoek aan de ten
toonstellingen in den afgeloopen zomer
en bracht (hu^e aan al de personen,
die in de verschillende steden tentoonsitelr
iingen, optochten en feestelijkheden had
den georganiseerd en internationale con
gressen hadden gdhouden.
De tentoonstellingen, zeide &pr., heb
ben ons geboden een groote verscheiden
heid en de lijst der plaatselijke beziens
waardigheden, waarin zij stonden, ver
hoogde de aantrekkelijkheid ervan voor
landgenoot en vreemdeling. Niet één
enkele stad, maar geheel Nederlandl is
dan ook door deze reèks van 'tentoon
stellingen heter bekend geworden, getui
gen de talrijke waardeerende artikelen
welke in -buitenlands che dagbladen etn
tijdschriften aan Nederland! zijn geWijdi.
Met groote dankbaarheid memoreerde
spr., dat öi. M. de Koningin' en Z\. Kj. ifcil.
de Prins der Nederlanden schier alle
tentoonstellingen met' .een bezoek hébben
vereerd.
;Hiet vreemdelingenverkeer, dat 'in ge
heel Europa dit jaar 'te lijden had' van
do gevolgen van den Balkanoorlog, de
malaise in Amerika en een hoogst on
gunstige weersgesteldheid in de eerste
helft van het reisseizoen, heeft zidh, zoo
dra deze laatste factor in den loop van
Augustus verkeerde, ïn buitengewoon
groote mate ontwikkeld, zoodat spr., op
grond van de hem verstrekte Inlichtingen,
meent te mogen cohstafeeren, dat di/t
verkeer nog nimmer zoo groot is ge
weest als in Augustus en September van
dit jaar.
Spr. besloot zijn verslag met er op'te
wijzen, dat in den; afgeloopen zomer een
groote mate van energie opl allerlei ge
bied is ontwikkeld, welke naast het nuit
dat zij direct heeft opgeleverd, ook voor
de toekomst nog véle goede vruchten
zal kunnen afwerpen.
De secretaris van desubcommissie
voor de reclame, de heer j, Knoote, gaf
verslag van hetgeen deze commissie heeft
gedaan om buitenlandsche journalisten
het reizen door het land gemakkelijk te
maken. Een veertigtal periodieken uit
alle deelen van de wereld was vertegen
woordigd door eigen correspondenten;
ongerekend de speciale verslaggevers, die
voor de opening van het Vredespaleis
overkwamen.
De heer P. 'A. Arriens, de vertegen
woordiger van de !H|. IJ.. S. M< in 'de
commissie, weeS er op, dat de cijfers,
die tot dusverre betreffende kien omvang
van het vreemdelingenverkeer waren ge
publiceerd, als maatstaf geen 'wiaarde
Zij miaakte een gebaar van droevige
verrassing.
Tot zelfs in ^ijh haren, (die ravenzwart
waren bij zijn vertrek, begonnen .-Zich!
zliverdraden te vertoonen!.
Nu reeds 1 i i i I
Hij glimlachte.
Het is geen gémakkelijk leven, dat
van den soldaat ten velde, zeide hij, al
heeft het zijn schoone dijden en is het
rijk aan .afwisseling, maar drie jaren in
den oorlog, barones, zonder een dag
rust, dat iblijfr! u Keft (in de kleeren zitlten.
Maar ook drie Jaren', waarin gij
slechts overwinningen h.ebt behaald!.,
Diat is waar.
En wat snelle bevorderingen hebt
gij gémiaakt, nu reeds luitenant-kolonel.
J a, dat w eten wij ook, (al hebt gij hét ons
niet (mleegedeeld, liet dei barones1 ©r op
een toon van zacht Verwijt op volgen.,
Hij zegdé bescheiden]:.
Ik bén pa's acht (dagen (kolonel. Men
komt zoo snel vooruit in het leger, om
dat er altijd zooveel op hét appèl ont
breken. Goede kaméraden, die £ijn ge
vallen op het veld van eer.
Hij was aan tafel gaan zitten, onge-
dfwongen, alsof hij thuis was.
Het ongeluk, waarin zij elkander had
den leeren kenneln, had omerbreekbare
banden tusschen (hen gelegd.
Hij was nu kolonel, m'aar hij had zijn
hebben, daar 'de vervoermaatschappijen
Zelve eerst aan het einde van (het jaar,
bij de verrekening der biljetten, een zui
ver beeld kunnen verkrijgen. "Ook de
opgaven der hotelhouders kan niet maat
gevend zijn, daar vele personen 'bij par
ticulieren afstappeen en tegenwoordig
door het snelle vervoer ,en de nacht
treinen ook vèle^ personen uit de dicht
bijgelegen grensplaatsen 'dagbezoeken
brengen. De H. IJW S. M. had zich echter
de moeite getroost om het aantal reizi
gers in de internationale treinen op hare
voornaamste grensstations te laten tellen,
en daarbij is gebleken, dat het aantal
reizigers, dat de grèns heeft overschre
den, buitengewoon groot i® "geweest
Zélfs in de slechte maand Juli was dit
verkeer verre boveri het cijfer der "Vorige
jaren gestegen, terwijl over de maanden
JuniAug. ongeveer |10 pet meer inter
nationale reizigers vervoerd werden dan
verleden jaar. Over September zal dit
percentage zeker nog hooger zijn. Wat
het algemeen vervoer betreft (buitenland-
sche en binnenlands che reizigers te za-
men genomen), dit was op "de lijnen
der Hi IJ, Si. M. van den zomer zoo
overstelpend groot, dat tie meest opti
mistische verwachting jis overtroffen. De
heeft Arriens besloot zijn mededeeliwg
met de betuiging, dat de vervoermaat
schappijen de Commissie voor Planl913
dan ook zeer dankbaar waren voor het
door haar genomen initiatief.
De heer N. van de Roemer, directeur
van de Batavierlijn, sloot zich daarbij
aan en verklaarde, dat het vervoer op
zijn lijn in Juni en Juli met 2 pet, in
Aug1, en Sept. met 13 pet. het cijfer yan
het vorige jaar heeft overtroffen.
Besloten werd, dat de ervaringen tier
commissie zullen worden vastgelegd in
'een verslag, dat aan de Regeering zal
worden uitgebracht
In verband hiermede werd de vraag
besproken of de werkzaamheid der com
missie hiermede zou zijn afgeloopen.
Hoe men algemeen van oordeel was, dat
inderdaad de commissie met dit verslag
formeel aan het eind van hare taak zou
zijn gekomen, werd 'toch van verschil
lende zijden er op gewezen, dat het te
betreuren zou zijn, wanneer de eenheid
van actie, door de commissie verkregen,
weer verloren ging. Betoc^d werd, dat
of althans oen permanente organisatie
het van belang zou zijni "indien de Com
missie hetzij zelve zou blijven bestaan
zou in 'het leven roepen, waardoor ook
voortaan meer eenheid zou worden ge
bracht in de actie der v^reeniglilngeni en
andere lichamen, die b 'iet vreemde
lingenverkeer direct of indirect betrok
ken zijn. t
Na discussie werd aan het uitvoerend
comité opdracht gegeven om deze kwes
tie nader te overwegen en daarbij over
leg te plegen met degenen, die daarvoor
in aanmerking mochten komen.
LEIDEN, 18 October.
„St. Augusitnus".
D|e pra es es der vereeniging, de heer
P» A. Vos, opent de vergadering en
heet de talrijk opgekomen leden en de
hospitanten Welkom,. Daarna begroet hij
de heeren dn Vilamlng en dir. Niemer
en in 'tbijzonder prof. Mag, de Groot,
van Amsterdam, die 'dit jaar zijn ,40-
jarig Priesterfeest gevierd had. De groote
leiding, welke van dezen zeer gevierden
studentenvriend was uitgegaan, had) spr.
aangezet prof. de .Groot zelf uit te noo-
digen, omdat hij ons het beste kan aan
geven welk zijn streven steeds) was ge
weest en welke daden hij van ons ver
wachtte.
Prof. de Groot, alsnu het woord ver
krijgende, braeht allereerst dank vooT de
herdenking van den dag, waarvoor hij
God steeds 'dankbaar zal bilijven, en ver
telde daarna van zijne blijdschap, weder
om onder de leden van St. Augustinus
te zijn, met welke hij niet enkel feesit
vierde, maar ook actie wilde voeren.
Actie moet er zijn naar buiteik Geen
vrees om te sidhrijlven in het Annuariuim
graad rui'm&choots verdiend. i
Ondanks zijn jeugdigen leeftijd hiiaak-
tö hij deel uit van den general en sfaf
van den beroemdsten Veldheer van zijn
tijd, ofschoon die zelf niet veel' ouder
was dan hij.
Men sprak nog slechts! over generaal
Bonaparte en de glans van zi(ji joem!
straalde 'ook af oq zjjn omgeving.
Hij wist zijn mlannen goed te kiezen.
Met Zijn scherpen blik en groote mén-
schenkennis had hij dadelijk de eigen
schappen van den graaf de Trémlazan
waargenomjenZijn dapperheid, zijn
doorzicht, Zijn trouw.
B;ij elke gelegenheid toonde hij hekb
zijn sympathie, hij ging met hem om|
als imJet een kaméraad.
,De graaf had daar trotsdh, op kunnen
zijn, bijna gelukkig. i i
Helaas, zelfs de eer, door 'n groot man
als Napoleon als vriend te worden behanr
deld, kon hem niet meer gelukkig maken.
Hij keek om' zich' heen. 1
iDe barones vroeg: i I i
Zoekt ge uw zuster? 1 t
Ja en Pierre.
Zij zijn niet te Parijs. 1
Waar dan?
Op la Guyonnière. I
Al lang?
Neen, ze zijn eerst m paar dagen
geleden vertrokken.
of het Roomsdh Studentenblad, zij mo
gen dan artikelen feilen, die beter ge
zwegen waren; het géheeï ademt kracht
en grootheid
Daarnaast sociale actie. Niet genoeg
is het te doen aan zëtfcultuur, aan zich
opwerken in geestelijk werk van geloofs
daden en aan degelijk studeeren; er moet
meer zijn, de Katholieke student moet
leven in gemeenschap en er straks niet
voor terugschrikken congressen te hou
den met alle Katholieke studenten van
Groot-Nederland of Europa.
Wlelk moet het motief zijn der actie?
Niet zooals Butelot zegt, dat hij zich
in de actie werpt om de wanhoop te
ontgaan. Niet zij Zijn de geschiktsten,
die de sterren niet zien van het Christe
lijk geloof, die de idepressie kennen en
uitwegen zoeken cm zichzelven te ont
vluchten. Neen, wij moeten sterk zijn
in het Christelijk geloof, in den 'grooten
eefbied voor het Sacramenteele leiven,
in de groote wijding der liefde.
Sterk in geloof. ;Wat baten eenige jaren
van uiterlijke actie dn de studentenwereld,
wat helpt hoog opbloeien, als de inner
lijke geloofskracht niet sterkendi werkt,
als niet vermeden wordt wat bederft?
Alle mannen van actie, die naar buiten
forseh hun Credo uitriepen, naar binnen
verstikten door ongeloovige lectuur, ge
raakten vroeg of laat iin verwarring en
tot vervaL
Spr. herinnert aan Lamenmais en zoo
velen; machten, die stroomen meesleep
ten, maar bijl de verleiding de kracht
misten om door de stormen heen het
schip naar de veilige haven te voeren.
|W]ie actie wlil voeren, moet ook het
Sacramenteele leven cultiveeren. H|et
blijft de verordening Gods en Christus,'
onveranderde wet, dat de vruchtbaarheid
gevonden wordt en de gezondheid aan
den wijnstok. „Ik ben de Wijnstok, gij
zijt de ranken." Gij moet haar Boven
kijken; in een verbitterd gemoed as
geen geloof.
(Wie actie wil, moet de liefde culti
veeren. Liefde is vriendschap én het uit
zicht op een eeuwig verbond Zoekt uw
vrienden onder dezelfde banierdrager®
met hetzelfde „Sursum corda". Laat vooral
de intiemere vrienschapd niet zijn als die
van den blinde, die idoor den blinde ge
leid wordt leder heeft Zwakke momen
ten, maar dan moet hij een vriend heb
ben, die den struikelende staande houdt
en den gevallene opricht.
|W|ie actie yvtil, zoeke ook vriendschap
en "Wijding van liefde. Die kan kort zijn
en voorbijgaande als het leven der roos,
en dient dan slechts alsl vorm, van hoffe
lijkheid bij feestmaaltijden. Zij kan ook
serieus zijn, en dan misleidt geene
jonge genegenheid. Verwart u niet in
netten, waaruit gij niet meer ontkomt
Speelt niet met iets heiligs, beschouwt
de liefde met een jeugdig! hart, en reser
veert ook uw jeugd voor wat God in
het paradijs sprak: „Crescite ét üiulltir
picamini".
Uw doel zij niet eerzucht, mensidhelijk
opzicht of bijredenen; voert actie om
de groote 'Christelijke daad, om het
groote doel^ om de belijdenis van bet:
„Ik geloof in éénen God! en iin éne [ware
Katholieke Kerk".
Gevoelt ui één met de Apostelen, de
groote Martelaren, met [W|illibiroird|, met
Servatius en Maxentius, één mét de
Bisschoppen, die van vroegere eeuiwen
tot nu Utrechts zetel bezet hielden; één
met de mannen, die heden nog strijdén
voor het groote ideaal: onze vrijheid.
Onze vrijheid ook van het aar'dsche va
derland, want wie tie Kerk liefheeft, be
mint zijn vaderland. Die liefde uite zich
niet door geweld naar buiten, 'maar door
opbloei en krachtig leven binnen, de
landspalen.
Bemint uw vaderland. Ook wanneer,zoo-
als bij de laatste verkiezingen,men ons met
modder werpt, men het dierbaar Geloof
schendt en onteert,oiet door de kracht
dier overtuiging^maar door laster. Heft dien/
smaad, dis zouden Katholieken niet tot
regeeren in staat Zijn, op door eerl|ijke
middelen, Idoor overtuigde actie. M,aar
bovenal' 'tfoor geloofsijver en pledhtbesef.
Geen/nieuws? I I 1
Niets. Wlanneer Zij geweten had
den, dat gij zoudt komlen, dan 2£>udjen
zij wel op u gewacht hebben. Waarolm!
hebt ge ons niet gewaarschuwd1?
Dat kon ik niet, ik wist zelf 'niet
vooruit dat ik verlof zou krijgeni.
Eensklaps barstte hij uitL
Komaan, ik wil u liever alles zeg
gen, zeide hij. Er is daarginds een soort
vain vrede. Ik geloof niet dat hjj lang
zal duren, hoogstens een wapenstilstand,,
de tijd oml weer wat tot adem te komen..
Te Milaan viert mien feesten als bij een
koning. Zoo rust men uit.
Hij streek mét de hand over het voor
hoofd. I i
Ik had daar een gedachte, die m'ij
niet niét rust liet, Zij vervjol'gt (mij overal
eni of ik al tracht h;aar te Verdkijvlen, 'zij
keert telkens terug en zelfs op het slag
veld verlaat zlij tm|ij niet.
Generaal Bonaparte |m|erkte mijn treu
righeid op en vroeg: i l
Wat deert u?
Het verlangen naar m'ijn land, ge
neraal.
Hij is altijd even goed Voor mij en
ook nu zegde hjj dadelijk:
Ga er dan heen, ik geef u een
maand verlof, gij kunt dan tevens eenige
rapporten naar Parijs brengen, maak u
reisvaardig. "{Wordt verv.).
