DE TWEE_VRIENPEN.
Tweede Blad, behoorende
jij De Leidsche Courant van
Woensdag 17 Sept. no. 1198.
KAMEROVERZICHT.
TV\ EEDE KAMER.
De aanwfig-
1 ,De nieuwe voorzitter van de Tweede
Carnet is,zooals bekend,nogniei(benoemd.,
1 jister werd het praesiidium waargenomen
loorden heer Lieftdnck, als oudste ini jaren
üe het nieuwe zittingsjaar opende met
I en gemoedelijk speech je. Gemoedelijk,
ifschoon hier en daar wel eens de partijh
nan kwaip doorgluren. Zoo constateerde
ij, dat er oneindig is geredeneerd, ge
gedebatteerd,, en zelfs ge
leden voor de gunst van de stembus,
uidelijfk den nadrulk leggend op gebe
den. iDe heer De Savornin Lohman in-
errumpeerde den voorzitter met de juiste
pmei'king waarvoor hij echter wel
en beteren tijd had kminèn 'uitkiezen -
II at er oo'k veel is gelogen (adres,
:t an de linkerzijde).
Intusschen is de Tweede Kamer zeer
eranderd. De anti-revolutionaire vleugel
verzwaktdr. Kuyper is naar de Eerste
(amer verhuisd. De chr.-historisiche heeft
en waardigen en eminenten Lohman
In de rangen der Katholieke
i teruggekeerd de .man, die krachtig
en voorzittershamer hanteerde geduren-
A e het vorig jaar. Ongetwijfeld een aan-
wist.
Uit de Pers.
rj De 1 roonrede.
ii Wij laten hier volgen eenige persstem-
i len over de Troonrede, Eerst enkele
Uchtsche bladen.
1 De Maasbode zegt o.m.
i Is het een Kabinet van grondwets-
1 erziening^f een Kabinet «als andere, dat
I nder andere ook kiesrechtherziening
ren gen wil.
1 Nu daarop het antwoord niet te ge-
i en is, weet men ook niet, waarop de
andacht te concentreeren.
1 Wil dit Ministerie maatschappelijke"
n wetshervormingen tot stand brengen,i
an heeft het zin te wijzen op eenige
r belangrijke lacunes in zijn program. Dap,
raagt men, of er niet plaats had moel-
nen geruimd worden voor de herziening
is Ier gemeentefinanciën, voor lotsverbe-
i ering van hoogere en lagere ambtena-
n en, en zoo veel meer.
i Staat grondwetsherziening op den
oorgrond* dan moeten .allereerst die
i ansen daarvan worden overwogen,
li Terecht heeft de Regeering begrepen,
lat ze daarb ijgeheel van de rechterzijde
fhankelijk is. D,aar moest dus iets ver-
icht worden om deze in eenig opzicht tel
emoet te treden.
Men leest dan ook, dat een Staatscom-
lissie zal worden belast met een on-
lerzoek van de mogelijkheid eener be
ledigende regeling der subsieering varï
iet bijzonder onderwij».
Hoe zij het algemeen kiesrecht voor
nannen en de mogelijkheid van vrou
wenkiesrecht in de Grondwet brengen
al, weet deze Regeering. Moet dpar-
ntegen aan het bijzonder onderwijl
vorden recht gedaan, d,an is een diep
gaand onderzoek noodig!
Werd op den uitslag van dat onder-
oek gewacht, niemand zou er bezWaar
egen hebben. Doch de grondwetsher-
iening zal dien tijd iniet kunnen rusten;,
echts zal zich moeten gewonnen ge-
•en voor een vogel in de Lucht.
Indien het met een concessie aan do
echterzijde slechts ernst .was, zou deze
(egeering den wetsvorm weten te vin-
len voor de rechtmatige eischen, sincfa
ientallen van jaren door de rechterzij-'
le met nadruk gesteld. Wat is daar te
mderzoeken, wat niet evengoed ten de-
lartemente kan geschieden?
Zelfs indien een regeling der subsi-
lieering in grove trekken werd voor
gelegd, zou de rechterzijde in deze orn-
FEUILLETON.
!90l
Reeds neigde de zon ter 'kimme.
Hubert Nollan wierp een blik pver het
'itgestrekte bosch, dat men van het ter-
as van het kasteel Argouges af geheel
ton overzien.
Wat behoefde hij nu nog langer te
>;ij»en op dit kasteel, bijdeze oude dame,
'ie hij voor zich gewonnen Lad geliijlk
:°oveel anderen met zijln kunst in, het
'einzen en zijn geslepen, weloverwogen
voorden.
Zijns ondanks voelde hij weer eenige
vrees in zich opkomen.
Hij moest door dat bosch gaan of
ppnieuw( een grooten omweg maken om
het te vermijden.
Aan Malo, die juist voorbij ging, ver-
tocht hij zijn paard te laten brengen.
Daarop nam "hij -afscheid van de baro-
nes en Rose.
Toen het meisje hem vroeg, welken
hij dacht te nemen, wilde hij niet
ba"g schijnen en met een glimlach ant
woordde hij:
Den kortsten weg natuurlijk.
Door het bosch?
standigheden vernemen moeten, hoe men
de (meerdere uitgaven zal (dekken.
Zonder profeet te zijn kunnen we dus
gerust voorspellen, dat deze verzoe
ningspoging als al te naief zal worden
afgewezen en de kansen der grondwets
herziening niet al te schitterend staan.»
De T ijd merkt op:
Het program, in deze Troonrede ont
wikkeld, is er een, zooals men mocht
verwachten van een Regeering, niet al
leen van eigen kracht bewust, maar te
vens overtuigd in beide Kamers der
Staten-Generaal op eene sterke meer
derheid te kunnen rekenen.
(Het blad concludeert dan:
Vergissen wij ons ook verder niet,
dan gaan wij met dit Ministerie een tijdH
vak, vol van politieke wisselvalligheden
incoha eren tie en onvruchtbaarheid te ge-1
moet.
Dat dit tijdvak niet al te lang moge
duren, dat het niet al te veel schacte
moge toebrengen aan onze nationale be
langen, maar spoedig voor een vastereri
en meet verzekerden toestond moge
plaats maken, nis de ellendige gevol*
gen der jongste algemeene verkiezin
gen door een nieuwe uitspraak van het
kiezersvolk zullen zijn goed gemaakt, is
onze oprechte wensch.
iHet Centrum schrijft o.m.:
Wat in deze Troonrede allereerst treft
is de mededeeling inzake de Grondwets
herziening. De herziening, die „onver
wijld zal worden voorbereid", zal zich
bepalen tot het kiesrecht-vraagstuk en
eenerzijds beoogen het invoeren van al
gemeen kiesrecht voor de mannen, an
derzijds het wegnemen der grondwette
lijke belemmeringen tegen het toeken
nen van kiesrecht, aan vrouwen. Dat
wordt dus een revisie op één bepaald)
punt, in tegenstelling met de meer al-
gemeene voorstellen van het ministerie-
Heemskerk. Het onderwijs-vraagstuk is
dan ook uit de door het nieuwe Ka£
binet voorgenomen herziening uitgescha
keld; van grondwettelijke gelijkstelling
tusschen openbaar en bizonder onder-»
wijs zal dus voorloopig geen sprake zijn,
en het eenige wat de Regeering in 't
vooruitzicht stelt is een Staatscommis
sie, welke over een „algemeen bevredi
gende regeling" ter zake de subsidiee»-
ring en de daaraan te verbinden voor
waarden zal hebben te beraadslagen.
De vraag is nu maar, wat dit Kabinet
onder een „algemeen bevredigende rege
ling" en de daaraan te verbinden „voor
waarden" verstaat. Veel hangt daarbij!
natuurlijtk af van de samenstelling der
Comissie, maar voor 't overige staan wij
nog voor een vraagteeken. Wel blijkt)
uit den hier bedoelden passus, dat del
Rechtsche koers van vóór de verkiezin-i
gen is losgelaten, hetgeen overigens wel
niemand verwonderen zal.
Wat de sociale wetgeving betreft, zal
blijkbaar niet worden overgegaan tot het
intrekken, of 'buiten werking stellen van
de Invaliditeitswet, zooals op vrij hoo-
gen toon tijdens de behandeling en na<
de aanneming dier wet door verschillen-)
de pen- en woordvoerders van Links-
werd verlangd. Ze zal alleen worden
„vereenvoudigd," evenals de Radenwef,
terwijl de Ziektewet zal worden uitge
breid. Het „stuk Staatspensioen," dftt;,
naar men beweerde, in de Invaliditeits
wet stak, wil de 'regeering! aanvullen
met de bepaling, dat de ouderdomsrente
zal 'Worden gegeven aan allen,: die ge-1
durende een zekeren termijn 'geen on
dersteuning genoten van een instelling
van weldadigheid. Wiordt hierfnee eep
systeem van staatspensionneering in al-
gemeenen zin voorbereid? Het lijkt niet
waarschijnlijk. Trouwens, het Kabinet is,
volgens mr. Treub, die het weten kan,
niet pro en niet anti. Handhaving van;
de Invaliditeitswet en ialgemeene staats
pensionneering zouden ook moeilijk sa*
men gaan.
IWiat de financiën betreft, worden een
algemeene Inkomstenbelasting en een
wijziging en verhooging der successie
belasting in 't vooruitzicht gesteld. Van
tariefsherziening wordt natuurlijk niet
Zeker, -Gij begrijpt, dat ik spoedig
te Lambatle wil zijn, want hoe eer de
noodige formaliteiten zijn vervuld, hoe
eer ik het toppunt van mijn, wenschen
zal bereikt hebben.
Zij knikte hem lachend toe.
Gij hebt gelijk.
Hij sprong in den zadel.
Moedig igaloippeerde hij door een laan
van het paric, die regelrecht uitliep in
het groote bosch van Hunaudaye en hij
wuifde nog van verre met de hand, toen
een kromming van den weg hem aan het
oog der dames onttrok.
Komaan., zeide de barones, terwijl
zij haar beschermelinge aankeek, alles
gaat zoo goed als wiji het maar wenschen
kunnen. ,Hjj doet zich goed voor, die
dokter en men moet hem wel kennen
om te weten welk een huichelaar hiji is.
Hubert NoLIan draafde, zoo- snel zijn
paard maar loopen kon, tusschen, het
dichte kreupelhout door onder de hooge
boomen, waar het al -yrijt duister was.
Zijn paard was vlug en sterk,' een, goed
ros, waarop men 'kon vertrouwen.
Het liep rustig, met volmaakte zeker
heid en sdheen in het minst geen angst
te voelen in het donkere bosch, waar de
hoefslagen hol klonken op den steenach-
tigen bodem.
Zij nberijder was niet zoo gerust, maar
keek voortdurend om zich heen in het
gerept, ook niet van een Bscale of techr
nische herziening. Het buitenland
heeft de meeste reden daarover voldaan)
te zijn. s
De IN1. Haar 1. Crt besluit een ar
tikel:
Onbevredigend in hooge mate, ^ie-
diar de eerste indruk van heel dit staats
stuk.
't Onderwijsvraagstuk onopgelost in
ei:n hoek geduwd, grondlwetsherzie-
n:ng voor een onderdeeltje, terwijl er
zóóveel al voorbereid, uitgewerkt en be'-»
sproken is, dat noodzakelijker nog dan
d e kiesrechtuitbreiding, die het volk ab
soluut niet verlangt, op grondwetsher*
n'ng wacht, een ommekeer van de
sociale politiek die een gezond voort-»
schrijden weer voor geruimen tijd zal!
verhinderen, een Indische politiek die
de revolutionaire en anticleriqale harts
tochten dreigt te versterken in plaats va,n
te beteugelen... ziedaar een schema van,
parlementairen arbeid ons voorgezet, dat
het grootste deel des volks onbevredigd
moet laten, zoo het werkelijk het be
lang van het algemeen en het heil vart
het gansche vaderland wil zien voor-
u tgebracht
De (A.-R.) Standaard beschouwt
d.; „vijf icritieke punten" en zegt dan:
Voor Indië geen syllabe tegen missie
O' kerstening, maar enkel generale „op
wekking tot verdraagzaamheid op het
gebi.ed van den godsdienst", dus zoo
wel van de Christenen jegens Mohame-
d.inen als van de Mohamedanen jegens
do Christenen. 'En. zoo ook ras tegen
over ras.
Van een oorlogsverklaring aan onze
missionaire actie in Indië alzoo geen
zweem.
Ten tweede, Talma's sociale wetten
niet ten doode verwezen, maar voor ver
eenvoudiging aanbevolen, en in de Ziek-»
te wet doctorshulp ingelascht; en zulks
met daarbij Staatspensioen voor behoef-
tigen van 70 jaar en ouder, die geen vol
doende hul'p van de weldadigheid erlan
gen. Een soort subventieve'Staatsarmen*
zorg in 7t beginsel, maar zelfs nu reeds
in zwang. Van het zoo hoog aanbevoleri
Staatspensioenwezen niets dan de schim
achtige schaduw.
Ten derde voor het Kiesrecht wat we
boven reeds aanstipten, en wat zoo in
niets precies voldoet aan wat de heeren
Socialisten' en Vrijzinnig-democraten''
sinds jaar en dag als onafwijsbaren eisch'
hadden gedecreteerd.
Ten vierde inzake het Onderwijs geen
enkel-troostwoord ter geruststelling van
de dweeprs met het Openbaar riOder-
wijs; van traktementsverhooging geen
idee; maar eeniglijk een Staatscommis
sie, om de quaestie van het Bijzonder
Onderwijs definitief te regelen, onder
voorwaarden die in de Wet te stellen
zullen zijn.
Een zinsnede ons meer dan den Ned.
'Bond van Onderwijzers in het gevlij ko
mende.
En nu het laatste punt, de Financiën.
Geen syllabe om voor Vrijhandel te
pleiten. Óver afschaffing van het be
staande Tarief geen woord. Dat zelfs'
posten verhoogd zullen worden, is dus
niet uitgesloten. "En voorts heil ge
zocht in het bekende redmiddel om
Vermogens- en Bedrijfsbelasting in hoo
gere eenheid op te lossenf; en ter supple
tie, dat de successiebelasting zal worn
den opgezet. Dit „allereerst". Dit staart
er uitdrukkelijk bij. En wat nfci dit aller*
eerste volgen zal, blijkt ministerieel ge
heim, om den goeden burgers niet op<
e«ns al te kouden schrik op 't lijf Tq
jagen. "Maar ook dit andere komt En ge
zult zien, dat er dan ook pilletjes voon
het Tarief b!ij fcijn.
Kort saamgevat, een Troonrede, die
naar ons zoover overbuigt als het ver
schil in beginsel slechts even gedoogt,,
maar wel te verstaan in termen en uit
drukkingen, die uiterst rekbaar zijn, en
daardoor straks een bedenkelijk karakter
ki nnen erlangen. Maar in elk geval geeft!
deze Troonrede den hardsten slag aart
de groep der Socialisten.
kreupelhout, waarin 2$'n blilk! slechts ter
nauwernood kon door dringen.
Toch werd zijn moed niet op de proef
gesteld.
Hij hoorde niets, geen krekel, geen
signaal, geen enkel verdacht geluid, zoo
lang hjj in het bosch was.
Juist oip het oogenblik evenwel, dat
hij den zoom er van "bereikte en de
vlakte zou opgaan met een zucht van
verlichting, want daar voelde hij zich
veiliger dan in dat donkere woud, deed
hij eensklaps zijn paard stilstaan.
Op eenige schreden van hem af, boven
zijn hoofd, deed een uil rijn lang gerekt
klaaglijk geschreeuw hoören, dat kras
send klonk door de stilte van het bosch.
De dokter luisterde met ingehouden
adem.
Was dat een signaal?
Zou hij in een dier hinderlagen vallen,
waarvan reeds zoovelen het slachtoffer
waren geworden 1
iHet geluid stierf weg, maar werd in
de verte nog eenige malen herhaald.
Toen niets meer.
(Hjïj) haaldeide piah'oufders op en mompelde1
Wat ben ik laf.
Daarna zette hij zijn ros. weer in be
weging.
Een oogenblik had hij vreeséiïjken
angst gevoeld.
Zonder verdere wederwaardigheden
Ons dunkt, heel 7t land door zullen
'de „Genossen" perplex staan.
De (A.-R.) Rotterdammer vraagt
vooral de aandacht voor drie punten.
De financieele paragraaf, de verzeke
ringswetgeving en de grondwetsherzieA
ning. En juist bij deze onderwerpen
staan wij' voor tal van yragen, zegt het
blad, en moet geklaagd over die duister
heid.
In de eerste plaats de financiën. Ver
hooging van successierechten en eene
algemeene inkomstenbelasting It
werd door ieder verwacht. Meer dan
één 'lid van het huidig Kabinet wij
denken aan Treub had hieraan zijn
liefde verpand. Maar eenige nadere aan-)
duiding van dit vage plan, iets wat lijkt
op een openbaring van 'de geheimzin
nige grootspraak die wij vóór de ver
kiezingen vernamen: „wij Weten het wel,
mi ar zeggen het niet", ontbreekt tem
'ee ienmale. Ze zeggen het nog niet.
Onhelderheid bestaat oo*k mei betrek-
dong tot Treub'si plannen. Positief en
ondubbelzinnig is het toekennen van een
recht op geneeskundige hulp aan de ver
zekerden krachtens de ziektewet. Maar
wat te denken van het kosteloos verlee-
nen van ouderdomsrente aan behoeftige5
ze/entigjarigen? Slechts een uitbreiding
va de tegenwoordige overgangsbepa-
lirg tot andere zeventigjarigen dan loon
arbeiders? Maar dan toch slechts tijde
lijk als overgangsmaatregel, want hier
nevens wordt vermeld vereenvoudiging
en niet intrekking van. Invaliditeitswet
en Radenwet. Naar goede logica moetl
uit het uitdrukkelijk vermelden van da
opname der geneeskundige behandeling
in de Ziektewet worden afgeleid, dat
aan materieele verandering in de Inva
liditeitswet niet wordt gedacht en de
vereenvoudiging zich tot formeéle wij-,
zigingen bepaalt.
Het Treub-concentratie-staatspensioen
probleem blijft alzoo bestaan.
Eindelijk de grondwetsherziening. Al
gemeen kiesrecht zal worden voorge
steld niemand die er aan twijfelde.
Maar dan ten aanzien van het onderwijs
de toezegging eener staatscommissie.
Evenwel schijnt te moeten worden afge
leid uit de woordenkeus dat de grond
wetsherziening in zake het kiesrecht
niet zal wachten oip'de verwerking van
de resultaten waartoe de Staatscommis-
missie voor het onderwijs leidt. Hier
zal voor de rechterzijde de grootst mo
gelijke omzichtigheid vereischt worden
dat triomfeering van het recht in de!
schoolkwestie, van welken eisch wij niet
mogen afzien, door toekomstige vage
staatscommissie-plannen niét worde ver
ijdeld. i
De (Chr.-Hist.) Nederlander her
innert er aan dat minister Treub de
„ouderdomsrente", die hij nu voorstaa,t
vroeger heeft veroordeelt en gezegd
heeft er een onoverkomelijk 'bezwaar te
gen te hebben, en vervolgt dan:
De nieuwe Minister van Financiën
heeft hem blijkbaar weten te overtuigen
dat uit de door Minister Kolkman
reeds ontworpen algemeene inkom*
stenbelasting, gepaard aan eene verhoo
ging van de successiebelasting, waarbij
ongetwijfeld ook de vererving in de\
rechte lijn zal worden getroffen, genoeg
te halen is om te voorzien in de kostenj
niet alleen van de reeds in werking ge-)
treden sociale wetten, maar ook van de
Staatsarmenzorg, die het Kamerlid Treub
„een bij uitstek bedroevend" resultaat
van jarenlange sociale propaganda eif
sociale opvoeding heeft genoemd, ,vanj
een maatregel, die volgens het Kamerlidl
Treub, het volkskarakter niet versterkt,
maar verslapt.
Niet alleen op het volkskarakter, ook
op politieke leiders schijnt deze bewe
ging bij uitstek verslappend te hebben
gewerkt.
Voor 't overige bepalen de reactie
plannen van den heer Treub zich tot
„vereenvoudiging van de Invaliditeits
wet", waarmee wel bedoeld zal zijn, eert
poging om het bureaucratisch karak
ter der wet te wijzigen, en een aanvul-
volbracht hij zijn tocht.
Toen de poort van zijn hotel aan de
place Cornemuse achter hem dichtviel
en hij zich weer volkomen veilig voeld<$,
spotte hij met zijn vrees van zoo even en
mompelde
Wat ben ik 'dwaas )nog angst te voe
len. Zij, die ik zou kunnen vreezen, zijn-
niet meer.
'Hij bedroog zich.
De kreet, dien hij zooeven in het
bosch gehoord bad en die hem had doen
sidderen, was niet door een uil of ande
ren nachtvogel geslaakt.
IHet was Gagnard geweest cjie, ver
scholen achter een boom, met zijn ge
weer, dat nimmer miste, in de hand, den
ruit'er bespiedde en mompelcfe:
Wanneer ik geen orders had, die ik
moet gehoorzamen, ellendeling, dan
zoudt gij vannacht niet op uw bed sla
pen, maar op den bodem van dezen poel,
onder het slijk. Geduld.
XX 1
HELDERZIENDE.
'Na een reis^ gedurende welke Pierre
Lasson en zijn metgezel de graaf de Tré-
mazan ternauwernood enkele woorden
.hadden gewisseld, want zij voelden zich
ontroerd door het groote werk, dat zij
gingen ondernemen en waren in gedach
ten verdiept, kwamen zij des avonds aan
oop op de hoeve Vaudreuil, waar zij
ling der Ziektewet met verschaffing vaq
geneeskundige hulp. Dit laatste laat zic'j
oplpapier gemakkelijk (zeggen^ jwij zuLku
maar eens afwachten hoe de heer Tre-i)
zich dd zaak in de practijk voorstelt, i
De liberale bladen zijn niet zonder
critiek in hun oordeelvellingen over de
Troonrede.
Zoo oordeelt de N. R o 11. C r t.
De sociale paragraaf heldert zeer wei-
nig op; zij is schier aan een rebus ge
lijk. Kostelocze verleening ouder
domsrente aan behoeftige zeventigjarigen
staat voorop. Het ontwerp wordt nieÜ
als een wijziging van de Invaliditeitsvxïfi
(art. 369) aangekondigd. Deze wet
lézen wij in eene zinsnede, die op zich
zelve staat zal worden gehandhaafd.,
schoon vereenvoudigd; niet uitgebreid'
totfniet-loonarbeiders, noch ingekrompen
tot zuivere invaliditeitswet dit is al
thans niet wat men gemeenlijk onder,
vereenvoudiging verstaat. Slaat dus het*
geen omtrent de ouderdomsrente wordt
aangekondigd op eene zelfstandige wet,,
die/betrekking Iheeft iop (degenen, die nieï
reeds onder art. 369 der InvaliditeitsA
wet zijn begrepen? En krijgen Wij dan
tweeërlei ouderdomsrente (staatspensioi
neering): een, naar het beginsel-Treub,
bij wijze van overgangsmaatregel tot de
verplichte verzekering der Invaliditeits
wet, en een echte concentratie-staatspen-
sioneering voor wie niet-loonarbeiders
zijn? Het lijkt ons vreemd. Doch wat
dan? Heeft men wellicht te doen met
een verschil tusschen wat in deze zitting!
zaKworden ingediend -en (wat wordt voor
bereid, zoodat de eerste zinsnéde toch
ook op eene wijziging van 'de Invalidi
teitswet betrekking zou hebben 'Als men
aan (het vragen gaat, (haar wat bedoeld is,
komt men van de eene vraag 'in de an
dere, maar, ronduit gezegd, de bewoor
dingen der Troonrede geven ons zoo
weinig houvast, dat wij er niet verder
aan willen beginnen.
Ook het Handelsblad is niet te
vreden over de sociale paragraaf. Hef
blad zegt o. m.
In de Troonrede is heden aangekon
digd welke regeeringsdaden wij van het
nieuwe extra-parlementaire ministerie
verwachten mogen. En daaruit is af te
leiden, dat deze regeering wil zijn eerj
liberale regeering, die een liberale re-
geeringspolitiek wil voeren, die in vele
opzichten het concentrafieprogramma wil
verwezenlijken, maar zich blijkbaar nief
aan het concentratieprogramma gebon
den acht en er op sommige belangrijke
punten van afwijkt. De eerst aangekon
digde regeeringsdaad, grondwetsherzie
ning tot verkrijging van het algemeen
kiesrecht en tot wegnpming van de be
lemmeringen voor 't vrouwenkiesrecht^
bewijst dat de regeering rekening hou
den wil met de bij de verkiezingen ge*
dane uitspraak.
Doch, wat de verwondering barende
opneming van den heer Treub in het mi
nisterie reeds deed vermoedendit kabi
net wil de voorziening 'in de nooden vani
oude behoeftigen op andere wijze rege
len'dan |de geconcentreerde/partijen wen
schen. Zal dat met steun der kerkelijke
minderheid in de Kamer geschieden De
invaliditeitswet blijft gehandhaafd, zal
slechts herzien en vereenvoudigd wor
den De ziektewet blijft gehandhaafd?
en de beginselen dienaangaand'e in; hef|
concentratie-program verkondigd wor
den niet uitgevoerd. Wiel zal echter wor
den voorgesteld de staatsuitkeering aan
oude behoeftigen uit te breiden: allen
die zeventig of ouder zijn en behoeftig
ontvangen een staatsrente, zoo zij nie|
bedeeld zijn geworden. Doel en strek
king van die beperking is ons niet dui
delijk. Zooals bekend, worejt thans die
rente slechts verstrekt aan ouden die
krachtens de invaliditeitswet bij vroe
gere invoering dier wet verzekerings-
plichtig zouden zijn geweest. In dit op
zicht wordt dus getracht het concentraier
programma gedeeltelijk uit te voeren.
Duidelijk en krachtig wordt echter het
hoofdpunt van dat programma naar vo
ren geschpven.
met ongeduld werden verwacht.
Lasson, dé oud-graankooper, had'
slechts twee hartstochten in zijn leven:
zijn zoon en zijn vermogen.
Na een huwelijk van slechts enkele ja
ren weduwnaar geworden, had hij al de
liefde van zijn hart op zijn eenig kind
samengetrokken.
Pierre was tegelijkertijd het zwak en
de kracht van dezen in den handel rijk
geworden boer, die steeds begeerig was
naar winst, die verstandig was op zijrf
manier en een doorzicht had in zaken,
dat hem maar zelden bedroog en hemj
de wegen aanwees, die hij te volgen
had om zijn doel te bereiken, dat was 3
geld verdienen, zijn kapitaal ^ergrontcn,
dat hij opzamelde met nimmer rustende
werkzaamheid gelijk de mier haar "win
tervoorraad bijeenbrengt.
De kracht van zijn vader was Pierre,
omdat hij het was, die, zonder het zelf
te weten, het handelsinstinct van den
ouden Lasson scherpte, hem aanmoedig
de tot onverdroten arbeid, hem voort
stuwde bij het zoeken naar goede ge
legenheden om winst te maken, terwijl
.hij, zoo hij alleen geweest was en bij de
weinige behoeften, die hij had, zeker al
lang zich uit de zaken zou hebben terug
getrokken en een rust gaan genieten, die-
hij na 40 jaren ijverig werken zeke»
wel verdiend had. (Wiordt very.).
