DE TWEE VRIENDEN.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
4e Jaargang
0
No. 1164.
.iS.iiJ.
bureau OUUE 34. "Ji
Interc. Telefoon 035. Postbus 6.
)|T BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAü. UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraaRl met GRATIS POI.'S Ongevallen ver?ekenne
het OHILI.UST'RHERI) ZONDAGSBLAD voor I. •idon 'i cent |ier week
I 10 per kwartaal bij onre agenten 10 cent per week. 1 30 ,iei i.uico
icr post ƒ1.50 per kw.ima!
AfzoiMui'ij't-.e mim ners 2'., cc.u, met GeïllusTcenl Z.»n<! i-'shl n.
Donderdfig
7
Augustus
1013.
Ij i,i vui i regels /'0.75, elke regel meer 15 cent
in r<'7 i tui «ieJe Seeiingc.i van 1-5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent. mei gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Oroote letters naar plaatsruimte.
Kleine \dverientiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen hnmiels-advertcntiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
„In den mist".
Toen minister Heemskerk iin de Twee»
e Kamer voorspelde, dat een linksche
tembusoverwinniiinig ons zou brengen» „de
oode vaan in den mist", toen werd ter
inkerzijide gesmaald: dat zullen we eens
nders waar maken.
Nu moet ge echter de linker mannen
lelf eens hooren. De hoefijjzermiedewer-
•er van 't Hibld. b.v. erkent onoimwon-
len: „Naar alle kanten is het politieke
jitziiCht 'kort en vaag. "Als in den mist."
Genoemd orgaan verzekert wel, dat het
'erucht, als zou de aan mr. 'Gort van
Ier Linden gegeven opdracht een zuiver
aken-kabinet gelden, waarbij groote her
vormingen zijn uitgesloten, van allen
rromd ontbloot is, maar aan zulk een
jelofte hebben we vooralsnog weinig:
:e doet den mii'st niet optrekken.
Integendeel: de mist wordt er dikker
loor, want zoodra inen. aan „groote her
vormingen" begint, komen aan alle zijden.
Ie pohtieke dampen opzetten, terwijl van
len anderen kant een eenvoudig zaken-
tabinetje het tooh ook niet zou kunnen
>olw erken.
En iryj -moet ge bcyzendien eens zien,
ïoe verdeeld de socialisten zijn, op wie
Ie concentratie moet steunen^ vtfil tij iets
[unnen doen.
De roode „heeren" hebben 'Maandag
an half 11 tot half 9 met sleclhts IV2
mr ischaft geredekaveld over de re
solutie, welke zijl aan ''t partijcongres zul
len voorleggen en zoo 'gelukkig zijn ze
>ij -dien arlbeiid geslaagd, 'dat ze er ten
ilotte twee haddeneen van de mieerdier
heid eii een van de minjdeihieitd.
De meerderheid 12 man 'bestaan
de uit Ankersimit, Duijs, Helsdingen, Her
mans, 'Hugenholtz, Van Kol, J. ter Laan,
JC ter Laan, Ed. Polak, Schaper, Jroel-
stra en Vliegen, heeft den steen der wij
zen, de befaamde „conditio sine qua non"
(voorwaarde zonder welke nietj gevonden
en wil het daarom zidh baseerend op
resolutie no. zooveel wel met wat
portefeuilles probeeren.
De minderheid 8 man, edh-ter,
gevormd door ALbarda, Geriiard, v.
Goes, KI eerekoper, Van Kuijkhof, Men-
dels, Henri Polak en W|iibaut, will er nog
j'. niemandal vam weten en wil door
het congres doen uitspreken, ,jdat in de
machtsverhoudingen en in de politieke
situatie van thans^ het toetreden van so
ciaal-democraten tot een burgerlijke re
geering in strijd zou zijn met het belang
van het proletariaat."
Het aongres, bestaande- uit deskundi-
ai van den kouden grond, moet het
nu maar uitzoeken!
Wat te minder een gemakkelijke taak
zal zijn, wijl ter conferentie een der aan
wezigen, de V o lk-kameroverziichtschrijr
ver De Roode zich om nog niet jge-
pi&liceerde redenen met geen der bei
de moties kon vereenigen, terwijl van
hen, die tot bijwoning der -conferentie
gerechtigd waren, door afwezigheid schit
terden Hegeraat, Van Leeuwen, San-nes
en Spiekman.
'Aangezien 't verschil tussdhen meer-
FEUILLETON.
257)
Zij trachtte uit de sombere herinnerin
gen, die deze pllaats in haar opwekte, 'de
kracht te putten, om' tob het 'einde toe
haar werk van misleiding vol te 'houden,
den moed om vergevingsgezindheid te
veinzen, terwijl haargeheele wezen trilde
onder de smart, die zij te verduren had'
gehad, de vernederingen, die zij had' on
dergaan.
Na een oponthoud van slechts enkele,
seconden vervólgde zij haa rweg en wel
dra stond zij tegenover Jiem'.
Eindelijkriep hij uit. Zij't gij daar?
H)oe goed van u gekomen te zijn! I-k
beefde reeds bij de gedach.te u niet te
zullen zien.
Met merkbare moeite zegde zij:
Ilk ihajd u |£it onderhoud moeten wei
den toch ben ik gekomen spreek.
Maar voordat hij nog een woord had
kunnen zeggen, hernam zij1:
Weet gij waaraan ik zooeven dachf
daarginds bij het betreden van dat vree
wijk plein, waar zooveel drama's zijn
^gespeeld v 1
derheid en minderheid slechts 4 was, kan
't nog best gebeuren, dat de heeren con
gressisten niet zullen weten- uit welken
hoek de wind nu eigenlijk waait En
^plks te minder, wijl Troelstra met alle
winden mee schijnt te draaien.: eerst was
hij tegen zijn „politieken dood'^-nu haakt
hij er naar, wat straks?
'"""t Is links overal mist. Je kunt 't haasit
ruiken, zoo dik!
Inmiddels zitten, wiji veilig op den vuur
toren onzer vaste beginselen.
V Waar zij goed voor zijn.
In de N. Rott. Crt. konrt een mede
werker de meening verkondigen, dat een
vrijzinnig-socialistisch,e regeering tot de
onmogelijkheden behoort, en de sociaal
democraten dus groot gelijk h,add en, toen
zij besloten geen ministerieele porte
feuilles aan te nemen.
Er moet ruiterlijk worden erkend, zegt
de bedoelde medewerker aan Wiens,
epistel de N. Rott. Qt. in'haar redactio
neel gedeelte een zeer ruime plaats in
ruimt, er ;ech,ter -bijverklarencf, dat zij
het er niet met eens is „dat pen re
geering met principieele tegenstandiers
zelfs van enkele /jaren onmogelijk is,
omdat een regeering niet .is een commis
sie van wetgeivTing, maar bovenal de
draagster van den geest, die het staats
leven moet bezielen. In voortdurend con
flict verkeerende elementen «ils de
ico-mlbi natie Bos-Tro els tra zoude blijken
te zijn vormen geen geest, ,dte een!
leiding kan geven ten goede."'
En toch keurt de schrijver het samen
gaan van vrijzinnigen en sociaal-democra
ten bij de stembus volstrekt niet af. Inte
gendeel zij konden immers „als hulp
troepen dienst doen tegen een regeering
die allerlei verkeerde maatregelen nam,
ana Indisch rijk rn gevaar bracht, on
geschikte en onwaardige individuen tot
vertrouwensposten riep, den staat ver
laagde tot een Consortium van onderling
gunstbetoon."
De sociaal-democraten moesten dus
dienen om in bondgenootschap met de
\ifrijzimnigen derechtscihe regeering te wip
pen niet om te zamen te strijden Voor
iets positiefs, voor aligem-een Kiesrecht of
Staatspensioen, idat waren maar leuzen
om den 'kiezers zand in de ooigen te
strooien. Neen, zij moesten medehelpen
om een regeering te verdrijVen, die „(al
lerlei verkeerde maatregelen nam", en
onder die maatregelen worden dan ge
noemd: de kerstening van Indië, £n het
niet uitsluitend bevoordeelen van
vrijzinnigen b ijhet uitdeel en van baan
tjes vooral dat laatste is een gruwel,
daar er nu christelijke oftewel „onge
schikte en onwaardige individuen" tot
vertrouwensposten werdén geroepen.
Intusschen geeft dit geschrijf van den
„zeer gewaardeerden" medewerker ons
een zeer juisten kijk op wat voor eeif
groot deel der vrijzinnigen het doel was
bij het samengaan met jood: enkel en
alleen, de haat tegen ideze regiering,!
de haat tegen de Christelijke beginselen
te laten botvieren.
Hoe zou ik dat weten
I'k zegde tot m'ijzelve dat ik een laf
heid beging nog een stap verder te gaan.
Het was mij alsof ik stepimen hboilde,
die mij toeriepen: „Houd op! Keer te
rugToch liep ik voort. Hier ben ik.
Ik doe er verkeerd aan. Nu
,zeg wat gij mij te zeggen heft.
Maar hij zweeg.
Vol bewondering staarde h'ij haar aan.
Haar zwarte rok van soepele stof
deed haar op het voorde el igsti uit
komen; een kanten doekje a la Marie
Antoinette was kruiselings vastgeknoopt
over haar boezem.
Het kastanjebruine haar met die heer
lijke weerschijn was half bedekt onder
een sluier van zwarten 'kant, waardoor
de albast-blankheid van gelaat en hals
nog des te sterker uitkwam.
Nog nooit was zij hem zoo onver
gelijkelijk voorgekomen.
Op dit oogenbli'k vergat h'ij zelfs de
belangen, die voor hem verbonden wa
ren aan een huwelijk met haarhkij zou-er
nu bijna toe kunnen komen haar alleen
om haarzelf te beminnen, iets waartoe
hij zich nog nimmer in staat h'ad geacht.
Zij maakte een licht gebaar van onge
duld.
Spreek nu toch, herbaalde zij ten
slotte, ik kan u maar enkele minuten»
ALGEMEEN OVERZICHT.
Werkelijk is het gerucht dat de Bal
kankwestie nog voor Vrijdag zou zijn op
gelost nu officieel bevestigd door hlet
bericht dat de
vrede is gesloten
tusschen Bulgarije en zijn jongste te
genstanders. Voornamelijk is dit te wij
ten aan den druk door .Roemenië op
Bulgarije uitgeoefend.
Op de vraag toch van oen „der Bu!1-
gaarsch.e vredesgedelegeerden welke
houding Roemenië zou aannemen indien
de Bulgaren de vijandelijkheden tegen
Servië en Griekenland hervatten, zou
Mlajorescu verklaard hebben: In dat ge-
va! zullen de Roemeensche troepen Za
terdag reeds Sofia binnenrukken.
Bulgarije ken dus niet beter doen dan
het vredesverdrag te teekenen.
Van den anderen kant heeft Roemenië
ook zijn invloed doen gelden bij de an
dere BalkanStaten, door er o,m. op aan te
dringen, dat Griekenland zijn aanspra
ken op Kavalla £n op een deel van'
het achterland zou laten vallen en dat
Servië zou afzien van Radowitsj, Stroem^
nitza en Kptsjane. Roemenië 'is van mee
ning, dat het handhaven van die eischen
Bulgarije zou verzwakken op een wijze,
die Roemenië niet kan toestaan. Kon
men niet tot een overeenkomst geraken
op dien grondslag dan zou Roemenië)
zelf een protocol voorstellen, dat voor
alle partijen aannemelijk zou zijn en dan
de aanneming ervan dpor ,de oorlogvoe
renden eischen.
Welke der twee"mógelijkheden nu be
waarheid is, ligt nog in het duister daar
nadere bijzonderheden niet gemeld wor
den en we het met de bloote vermelding
moeten dioen dat de vrede geteekend is.
De .„Times" gelooft echter in groote
trekken te kunnen meedeelen hoe in de
toekomst de grenzen -in Macedonië zul
len loopen. De nieuwe grens tusschen
Servië en Bulgarije zal beginnen bij het
punt, waar de oude Turkscli-Bulgaan-
sclie grens Servië raakte. Vandaar zal
zij over korten afstand zuidwaarts loo
pen; het district E|gni Paianka komt aan
Bulgarije, Kratowo aan Servië.
Vervolgens zal de grens naar 't zuid-
\oosten gaan in de richting van Kotsjana,
voorbij Radowitsa en Stroemitsa (die
waarschijnlijk aan Bulgarije zullen ko
men) naar h,et meer van Dojran, waar de
B'ulgaarsch-Griék'sche grens begint. De
ze Toopt oostwaarts langs het Belasa-
hjtsa gebergte, naar het punt waar $e
spoorlijn naar Saloniki de Karasoe kruist.
Demir Hissar, Seres, Drama en Kawala
komen aan Griekenland.
De grenslijn zal verder óf tot de uit
monding langs de Karasoe gaan óf naar
de golf van Lagos. Bulgarije heeft voor
t eeyste, Griekenland voor 't tweede
gepleit. 1
Het 'kustgebied aan de Egeisch.e zee,
dat volgens dit tracé aan Bulgarije komt,
is ongeveer 120 K.M. breed.
De Se,rvisch-Grieksche grens van Die-
tqestaan. Over .twee uren zal ik Parijs
verlaten hebben en er wellicht nooit te-
rugkeeren. 1
Zacht vroeg hij:
Hebt ge dan niet reeds geraden*
wat ik u zeggen wil
Neen.
Het zijn slechts drie woorden.
Welke?
Ik... bemin... u.
Zij haalde de schouders op.
Dat hebt ge mij al meermalen ge
zegd, zeide zij, maar i'k geloof u niet.
Hoe kan ik het u dan bewijzen
Nu bewaarde zij het stilzwijgen.
Hij had weer al zijn zelfbeheersching
herwonnen.
Opnieuw bezwoer h'ij zijn onschuld,
dat hij ten onrechte was verdacht in die
ongelukkige geschiedenis met den baron
de Quern.
Hij bepleitte zijn ,zaak met warmte,
verdedigde zich tegen het hem ten laste
gelegde verraad, tegen de hebzuchltigfe
berekeningen, die hem waren toegeschre
ven hij beschreef zijn (hartstocht voor
haar, hoe voor hem alle schatten der we
reld niets waren, bij haar vergeleken',
hoe zonder haar voor hem geen geluk
denkbaar was.
Langen tijd hoorde zij hem met groote
koelhgid aan, maa rten slotte scheen zij
mir Hissar wetswaarts, is reedèf vast
gesteld. Wodina en Fiorina zullen Grie
kenland toebehooren.
Montenegro zal, naar reeds gemeld,
van Servië een deel van het Sandzjak
van Nowi Bazar krijgen.
Men berekent dat de Balkanstaten in
hun nieuwen vorm de volgende bevol
kingscijfers zullen h.ebblenRoemenië
7,690,000. Bulgarije 5,000,000 Grieken
land 4,500,000. Servië 4,000,000. Alba
nië 2,000,000. Montenegro 500,,000,
Wat de kwestie aangaat van
Adrianopel
komt uit Konstantinojjel het bericht dat
eenige gezanten afzonderlijk stappen
hebben gedaan bjj de Porte en haar aan
geraden AdrianoDel te ontruimen in ruil
voor een herziening, van de erensliin
En osMidi a en andere vergoedingen.
De groot-vizier hpeft in afwijzenden zin
geantwoord. Hij heeft gisteren -een be
zoek gebracht aan den Russischen gezant,
aan wren hij rondweg verklaard zou heb
ben dat een ontruiming van Adrianopel
onmogelijk was. De Engelsche gezant
heeft, in afwachting van instructies^van
ochtend een Tangdurig onderhoud ge
had met den groot-vizier.
GEMENGD.
Naar de „Germania" meldt, hebben
de geneesheeren den H. 'Vader weten
Over te halen, om een gedeelte van Zijn
arbeid in den tuin 'te verrichten. Eerst
was men van plan kamers jn den Leo-
toren voor Z. H. in te richten, m'aarmen
heeft van dit plan afgezien, wijl die
kalmers te vochtig zijn. Daar de pelgrims
tochten den gieheelen zomer duren hleeft
de Paus bijna geen rust, en ial het wer
ken in den tuin zijn eenige „zoinerva-
cantie" uitmaken.
De Engelsche torped oboor
ten, na afloop der vlootmanoeuVres ver
mist, zijn terecht.
De Vesuvius vertoont de laat
ste dagen verhoogde werking. Eergis
teren borrelde vloeibare lava in de kra
ter op, "terwijl wolken stoom en rook
ontsnapten. Ook werden ontploffingen
gehoord.
Oosten rijk-Ho ngar ij e heeft
naar men weet plannen tot een belang
rijke u i t b r e i d i n g v a n hef leger.
Daarmede zal gepaard gaan een reorga
nisatie der artillerie. Volgens de_,,Neue
Frefe Presse" krijgt elk der 42 regimen
ten artillerie een batterij van zes stuk
ken geschut meerv zoodat dan elk regi
ment over 36 kanonnen en 12 houwitsers
beschikt. In het geheel zal het aantal
stukken geschut van 19QD tot 3000 ver-
fneerderen.
Deze uitbreiding zal nog dit jaar, of
uiterlijk in het begin van 1914. haar
beslag krijgen.
Men weet dat F e 1 i x D i a z, onder
wiens leiding dc opstand tegen het be
wind van Madero begon en die het pre
sidentschap der Mexicaansche jepubliek
atnbieert, onlangs Mexico heeft ver
laten, met een diplomatieke zending naar
Japan. Thans wordt uit -Jokohoma aan
een Amerikaansch blad gemeld, dat de
toch door zijn smeekbeden getroffen te
worden.
Daarginds, zeide zjj langzaam', 'zal
ik er over nadenken. Ver van Parijs zal
ik trachten te vergeten, jnijn hart tot
rust te brengen. I'k heb een tweede moe
der gevonden, even ongelukkig als ik,
een mede-gevangene in l'Abbaye die,
evenals ik, ternauwernood ontkomen is
aan het mes, dat zooveel levens heeft af
gesneden. Zij is rijk en goed. Wanneer
ik toegeef aan uw wenschen, wanneer
ik mij aan uw wil onderwerp, vraag mij
dan nooit naar de reden daarvoor.
Zult ge?,...
Ik zou u voor eeuwig moeten h,a-
ten. Welke toekomst ons wacht, ik weet
h.et niet.
Ros,e, gij overstelpt mij van vreug
de. Laat m4j u volgen1. In ons Bretagne,
b iju, zal ik er wel in -slagen, .u te ofvern
tpigen. Zeg m ijdat ge mij vergunt u (te
zien, u te spreken, .u de eedetn te (h'er-
nieuwen, die ik gestand zal doen, dat
zweer ik u. 1
Zij bleef lang bij hem. 1
Hij z.ette haar al zijn plannen uiteen.
Met-feiten wilde bjj de zuiverheid van
zijn bedoelingen bewijzen, zich van elke
verdenking zuiveren, zich doen beminnen
door weldaden om zich iheen te strooien
m.et kwistige hand en daaraan het vermo-
oude Porfirio Diaz, de 82-jarige oud-
president-dictator van de Mexicaansche
republiek, zich den 15en dezer te Sout
hampton heeft ingesch.eept met bestem
ming naar het Verre Oosten. Het zou het
plan zijn zijn Porfirio Diaz om met Fe
lix Diaz zijn neef naar Mexico te
keeren. 1
Z. Em. Kardinaal van Rossum
in Nederland.
Aan de „Tijd" antieenen we twee brie
ven uit WJttem. De eerste is gedateerd
van 5 A lig.
Terwijl Dinsdag juist Z.Em. Kardinaal
Van Rossum heel den dag in 't klooster
zelf te Wittem zou toeven om daar o.a.
in strikt intiemen kring ee.n letterkundige
hulde der paters- en priestersstudenterï
van Wittem te ontvangen, kwam de on
verwachte telegrafisdhe tijding, dat 'L D!
H. Mgr. Drehmanns, bissah/op van. Roer
mond, plotseling in den H.eer was ont
slapen.
'Deze tijding trof den Kardinaal diep.
Want Z.Em. was een persoonlijke vriend
en vereerder van den grooten Roermond-
schen Kerkvorst, wiens priesterdeugden
hij eerde, wiens wijs beleid 'hiij hoog
schatte.
'Het moet daarom den Nederlands ah en
Kardinaal een zoete troost zijn 'den be
minden ontslapene persoonlijk 'de laatste
groote vreugde zijns levens, 'de laatste
en wellicht hoogste openbare onderschei
ding te hebben mogen brengen, toen' Z,
Em. ten aanhooren van de hoogste gees
telijkheid van Roermond, ten aanschou
wen van heel Nederland, den doorluch-
tigen Kerkvorst in speciale opdracht de
innigste, de oprechtste tevredenheitdsbe-
tuiging van den Heiligen .Vader over
bracht, zoowel ten opzichte van zijn per
soon als het wijs bestuur en de geeste
lijkheid van het Bisdom.
En 't is van den gestorven bisschop
de laatste openlbare akt van aanhankelijk
heid aan Jesus' Stedehouder op aarde
geweest, toen hij, zóó luttele dggen voor
zijn dood, met den luister zijner bis
schoppelijke waardigheid diengeen ^wilde
omgeven, die ails een afgezant des Pausen
deze lage Janden bezocht. Men wist, dat
zijn gezondheid wanikel was, maar nie
mand zal de dood zóó nabij gedacht heb
ben, toen de kaarsrechte figuur van de
zen innemenden priester, omgeven door
de Roermondsche booge geestelijkheid,
den Kardinaal in plechtige processie tege
moet trok, om den rood gepurperde in
te halen binnen de feestgetooide kathe
draal, die toen het roodi zich aan het
paars zag paren, en, welke nu nóg
ge?n week later zich het rouwkleed
omhangen ziet!
Gansch het diocees is in. rouwe. Aan
het huldebetoon kon niet meer gedacht.
Zoo vaardigde Maastricht dat morgen
dtn Kardinaal glorievol wilde eeren, en
zich nu reeds in feesttooi gestoken had
een deputatie uit, bestaande uit de
heeren mr. v. Gppen,, burgemeester, en
Em. Holman; voorzitter-secretaris, van n\
gen besteden, dat hij zoo gelukkig was
geweest aan de hebzucht van speculanten
te ontrukken. 1 1
Het was een betooverend tafereel dat
hij ophing van het leven dat'hun wachten
zou in het geliefde land, waar zij beiden
geboren waren, waar zij genieten zou-
d.en van een overvloed, waarin zij er zoo-
v.elen zouden doen' deelen, ver van Ji(et
Parijs, waarvan hij een afschuw had ge
kregen door de ifitspattingen en de
wreedheden, die hij daar had moeten'bij
wonen.
Wie had die ook kunnen voorzien
Terwijl hij tot haar sprak, verbrijzel
de hij alle afgoden, waarvoor hij een
maal had geknield.
Toen zij eindelijk scheidden, scheen
Rose reeds overtuigd, gewonnen voor
zijin zaak.
Hubert kon meenen, dat hij haar voor-
oordeelen had overwonnen, haar hart
reeds voor zich had ingenomen.
Toch. beefde haar hand, toen zij die
in de zijne legde, welke hij haar tot af
scheid toestak. 1
Zij keek naar zijn hand ,met starende
oogen, alsof zij daarop bloedvlekken
•waarnam van hen, {lie zij zoo bitter be
weende.
(Wordt vervolgd).
