Ótaten-Generaal. 5 Tweede Kamer. Uit de Pers. DE TWEE_VRIENDEN. "weede Blad, behoorende «iij De Leldsche Courant van L! Voensdag 23 Juli no. 1151. ort verslag van de vergaderingen der Kamer. gi Het Kort Verslag der vergaderingen e an de Tweede Kamer der Staten-Gene- lal verschijnt op den avond van eiken g ag, waarop de Kamer vergadert. De abonnementsprijs bedraagt fl. C len abonneert zich voor den tijd van en geheel zittingjaar. n Wij stellen onze lezers echter in de 61 elegenheid, mits zij dit t ijd i g opgeven, et kort of analytisch, verslag te be- omen voor den,prijs van «i 55 cent elk bedrag per vooruitbetaling i loet worden voldaan door het inzenden r| an postwissel of postzegels aan ons si dres. rij Op bestellingen, waarbij het versch,ul- a igde bedrag niet gevoegd is, wordt bef list geen acht geslagen, en wij beschjlo jjj en er ook niet over t egelijk met het 5 bonnementsgeld voor onze courant. De aandacht vpn hen, djg répds voor !e vlofige Zitting op het Kopt Verslag men geabonneerd', wordt erop. gevies- Igd, dat het noodlg is om, wannéér gij 0 èk gedurende de nieuwe Zftting Het li 'erilag wéder wenscüpn te ontvangen, ich OPN/EUWi te abonneéren.. Om de bestelling te vergemakkelijken omt in dit nummer een formulier voor,, letwelk, duidelijk ingevuld, aan de Ad ministratie, Oude Singel 54, Leiden 1 loet gezonden worden. )e Directie. 5e oorzaken van onze nederlaag. j In de Maasbode sidhrijffit de Wiel- Jerw]. heer P|. Goulmy pen artikel waarin1 Jij vijf oorzaken aanw£j|sij, 'die naar sichrij- aeijs overtuiging (hie;blblen med'egewierkt to Ij p Inze 'nederlaag blij die (stdmbusi. ,Wjij| lateM lier in groote treklkehi ibledoeld artikel! olgen,. Als eerste oorzaak duirf iik nolemeni de weinig sympathieke houdiingl, door ben Staatsminister dr,. Kuyper in zijn lijforgaan „D|e(n) Standaard" en elders* ).v. in de Twee'd|e Kamer in im forp- jhures als „Afgeperst", tegen,over het ninisterie-Heemskerk of deszelfs imdivi- lueele leden aangenomen. Z,ulk een oor- Baa'k 'te mpeten no;emeb, doet reeidsi pijirt, r- want veel is Chris telijik Nederland aan lezen staatsman verschuldigd, diaar hij 'ei( iluitengemejen veel toe bijdroeg, dat het ^hristelijlk deel van ons volk „.uit het tiensfhluis uitgeleid" Werd j zulk een| ►orzaaJk te (gaan bespreken, ware nog ujnlijlker en) ten 'deele verkeerd, omdat vij in de poalitie nu meer dan ooit féhpefte hehlben aan eenheid), welke eent- teid door deze oorzaak uit te rafelen al Beer slecht zouJde worden gediend. Bij nij staat evenwel vastt dat de bbven gesignaleerde houding van. den oucl- ninister jn .anti-revolutionaire kringen in neerdere of mindere mate het zoo noo- lige „feu saicré" wel wat gedoofd heeft; Als dfweede oorzaak geef ik de rolgorde in de cijfers duidt niet .teyens üp het pi eerdere of mindere gewicht dep jenoemde oorzaken thiet zoogenaamde Pectoraal accoord niet betrekking tot hnmeu, Leiden en Ede. ,Het gehaspel >ver deze zetels duurde nog 'lang voort, ïadat de vijand reeds geruimen tijd in lagorde gesldhaard stond. En wat heeft ie anti-revolutionaire partijl, welke er dp lijni hoogst één zetel mede winnen kotn|„ daaraan nu géh(ad Vbor de coalitie zijnj nu, als men rechtuit spreekt, feitelijk èn Leiden, èn Ommen, èn Ede verloren: Leiden aan de Concentratie» Ommen aan de anti-coalitiemannen, Ede aan een ouden coalitiegenoot, die zich misschien nu wild voelen zal. De derde oorzaak komt mij voor te zijn de vorming van e enige nieuwe partijen. De Christelijk-historische Unie is ont staan uit eene bijeenvoeging van vier christelijke partijen, nl. de vrifantirevo- lutionairen, de christetijk-historischen van dr.. de .Visser en rar. Verkouteren, d-a Friesohrchristelijk-historisdien en de na- tionaal-historisdhen. Onder de leden 'van deze partijeni zijn er, die aan anti-papisme doen, ent ande- r.en, die van dr.. Kuyper inietsl moeten) ihébben. Dlientengevol|ge is de coalitie, w.elke Rome en "Dordt bijeenbrengt, hun weinig sympathiek, (Van boven af evenwel werd gedecreteerd: aan de coalitie vast houden. .Weshalve er scheuring kwam en .scheiding* Eenige anti - coalitie-mannen zochten heul bij mrk dr. van de Laar, die reeds lang van de coalitie nietsi hebben moest, en richtten metj hem de christe-i liij'k-soriale partij, van den aanvang af een doodgeboren kindje, op. Weer andere anti-coalitie-mamnen vereenigden zioh in een Nederlandsdhen Bond van Protestantsche kiezers, terwijl te Utrecht nog immer de (oud)-chrisrtelijMiistorische Ikiesvereeniging van dr» Bronsveld in de weer was, om de coalitie, Bironsvelds nachtmerrie, ^ooveel mogelijk afbreuk te doen. ,WJel is geen candidaat der christen, Ujk-socialen of van den bond dq Kamer bdnnenjgegaan, maar toch hebben in som mige districten, als Apeldoorn, Kampen, Leiden, Ridderkerk, jde candidaten dier partijen eene herstemming veroorzaakt; waardoor Apeldoorn en Kampen bedreigd •werden Ridderkerk en Leiden verloren gingen. En hoevele kiezers zullen ten gevolge van het noodgeschreeuw van die partijen links gestemd hebben? Wel zag de Bond zulks vóór de herstemming nog in, maar toen was het reeds te laat; toen was de strooming naar links; zelfs, naar uiterst links; niet meer in' eene rechtsdh'e -bedding te leiden» (De opgeroepen geesten konden toen niet meer bedwongen worden! Als vierde 'oorzaak zij genoemd de Tariefwet, waarover men kort kan zijn. Immers dit wetsontwerp is onder de be werking van links en niet te vergeten v-i van de zich bedreigd achtende buiten- landsche firma's, geworden een 'carica- tuur, een nachtmerrie, een boeman. Wjare ihet volk de \veiking van een Tariefwet bekend, dAvi.z. had men de gevolgen van een Tariefwet ondervonden, weest ervan verzekerd: kreten als „eene (belasting op •de eerste levensbehoeften" zouden geen. opgeld meer doen en een Anti-Tarief- 'wet-comité zoude weinig of geen succes meer hebben. Ten slotte rijst de vraag en hier mede is de vijfde oorzaak genoemd of rechts bdj dezen stembusstrijd wel vol doende activiteit betoond heeft, of ter rechterzijde wel het zoo hoog noodige „feu sacré" aanwezig was? Met name zoride men kunnen vragen, óf er wel genoeg gedaan is, om het volk de voor deden van een matig tarief voor oogerf te brengen? Ik meen, dat als men de voortreffelijke redevoeringen van min. dr,. van .Best een o ogenblik ter zijde laat 1onze pro-tarief-actie nu juist niet uit geblonken heeft De weigering van de sociaal democratie. De meeste bladen wijden reeds een beschouwing aan de weigering van de sociaal-democraten om op uitnooddging van den Kabin ets-formateur dr. Bos zit ting te nemen in een ministerie. Wij zul len beginnen met twee bladen van vxijiitt- zinnige richting te laten hooren die zijn er het meest bij geïnteresseerd! en zijn er wel wat onthutstvan. De Nieuwe ,Ro11 Crt. begint met af te geven op de herstemmingen. Het liberale orgaan zegt: „(Het is een zonderling volkje, de so ciaal-democratenEn het lijkt .wel, of de uitnoodigiingl van drj., Bos* om sa mep met hem en de vrijzinnige concentratie deel te nemen qaji de vopming van een kabinet, hen totaal van streek heeft gebracht Eerst wordt, ten einde .over de vraag van dr. Bos te beslissen, op langen ter mijn een partijcongres bijeengeroepen. Die zaak was, heette het, van zoo buiten gemeen gewicht, dat daarover maar niet door een partijbestuur, een Kamerfractie? een dagbladredactie, of welk orgaan der partij ook, kon worden beslist De partij democratisch ingericht .als ,zij was, zou erover zelve, in volksvergadering ver- eenigd, na rijp overleg haar oordeel moe ten vellen. Dochi nauwelijks heeft Jiet land den tijd gehad, zich) naar deze op- Mattingen te schikken, of de pai lij-heeren komen in klein-comité bijeen, en beslis sen alleen, zon'der dat de ^ewuste" burgers gelegenheid hebben, hun stem te doen hooren. Het partij-congres gaat, zonder meer, over boord." Op het eind van haar artikel stelt het blad als conclusie deze vraag: ,;Wil dit nu zeggen, dat het tot stand komen van een concentratie-kabinet vol strekt uitgesloten is 4 En geeft dan het volgende vage ant woord „jMeai weet, hoe wij hjerover denken. Er js o.i. een weg, om tot £en concen tratie-kabinet te geraken. Ook mr. Troel- tsra scfiijnt daarover aan de Koningin e ndr. Bos eenige mededeelingen te heb ben gedaan. In Het Volk lezen wij", d<zt de sociaal-democraten zich willen ver- bindien tot steun aan een .concentratie- regeering, „zelfs yoor jnilitaire begroo tingen". Waarin de verbintenis precies bestaan zou, weten wij echter niet; zoo dat wij niet.beoordeelen kunnen, of hier indjerdaad een weg is geopend, dóch wan neer wij zien, dat de steun is toegë-< zegd ,Jop voorwaarden en in den .vorm als die door d,t nieuwe Kamerfractie! met algemeene .stemmen is besloten""* dan vreezen wij, dat maar zeer weinig; in elk geval niet genoeg, wordt geboden Ook hier, trouwens, treft, dat de rollen worden omgekeerd, en met .den thans geschapen toestand geen rekening wordt gehouden. Immers, nu de sociaal-demo cratische partij de aansprakelijkheid voor hare verkiezingsbeloften v,an zich\ af schuift, staat het niet langer aan .haar„ of aan „de nieuwe Kamerfractie", doch aan een eventueel concentratie-kabinet de ^Voorwaarden" te ontwerpen, waarop het, onverplicht en zonder dpi dit ooit in het vooruitzicht is gesteld, de regee ring zou kunnien aanvaarden, en den „vorm" aan te geven van deni steunl, die van de sociaal-democraten zou wor den geëischt."* De Van-djag^-tot-dag-schrijver in het Handelsblad vaart al even gewel dig uit tegen de vroegere bondgenoo- ten. f v „De minderheid van 8 gaf aan 1het ongeluksgetal van 13 het ware antwoord. Men leze dit, overwege dit en onthou- de dit JDe minderheid is van .oordeel, dat de Partij zonder gevaar voor hare een heid en innerlijke kracht op het voor stel kan ingaan, vooral wijl bet slech'fs een medewerking in een ministerie be^ treft voor een te voren precies afgeba- de taak (de verwezenlijking onzer her- stemmingseischen), terwijl daarentegen het vertrouwen dat duizenden in de par tij hebben gesteld, als sterkste en meest vertrouwbaar element in den strijd voor algemeen kiesrecht en staatspensioen^ door de weigering diep zou worden ge schokt, welke teleurstelling de positie dér partijen in hooge mate zou schaden." Volkomen juist en ontegensprekelijk! Maar dertien generaals verkozen het vertrouwen der duizenden „diep te schokken". I Dertien generaals, die met veel ge weld van woorden ten strijde trokken, kiezen het h.azenpad als ze verantwoorde lijkheid op zich moeten nemen, en heb ben dus „op diepe wijze geschokt het Vertrouwen dat duizenden in de z partij Stelden". Hun moedig besluit om1 terug te dein zen voor een zware taak, dat yan zoo Ik denk aan alles en wil ,u niet in onge legenheid brengen, 'maar u redden, zoo ik kan. IWij hebben dus een huurcontract noodig, dat ons de beschikking over het kasteel Argouges geeft en ons maahtigt het als huurders te bekomen. Wilt gij zulk een contract aan de barones geven? Gaarneu Pierre Lasson wendde zich daarop tot de oude dame en vroeg: Wilt ge het, barones? Rose verzoekt er u om. Hij wierp een blik op Rose 'de Tré- mazan om haar van de noodzakelijkheid dezer reis te overtuigen. Zij schikte zi,db geheel naar den wil van den vriend haars broeders,. Jean had haar, toen hij afscheid van haar nam, bij zijn laatsten kus gezegd Pierre zal bij u Imijm plaats in nemen. Luister naar hem, zooals gij naar mij zoudt luisteren. Zij mompelde, terwijl zij de handen vouwde O ja, mevrouw, laten wij voor eenigen tijd daarheen gaan om te ver geten. De voortreffelijke vrouw had niet veel tijd tot bedenken noodig. Wellicht had zij het eigenlijke doel van deze reis al begrepen. Zooveel was voor haar al zeker, dat Rose slechts diende tot een machtig zelfvertrouwen blijk geeft in h,un kracht -en in hun beginselen, d,oet mij denken aan een spotversje, dat iip Eijge-i land eens gemaakt werd op een hertog, die zich roemrijk onderscheidde door te retireeren en zijn txxndgenooten te laten vlechten Naar sterken heuveltop Klom George manhaftig op; Daar keek hij naar wie streden... En trok weer naar beneden I De Maasbode merkt op: „Er wordt toch door de leiders der S. D. A. P. wat erg gesold met het Nëder- landsche publiek. In afwachting, wat >yel door de roo- de heeren over ons land zou word,en be slist, of de portefeuilles zouden worden aanaard of niet, kregen we opeens ,te hooren, dat de „leiding"1 over bét aan vaarden of weigeren van portefeuilles niet beslissen kon. Daarvjoor was noodig een congres, waar de afgevaardigden uit het heele Jand de kwestie zoudjen ko men uitmaken, welk antwoord aan Dr. Bos zou moeten gezonden op zijn porte feuille-aanbod. In de verwachting van het ..congres werd dan voortgeleefd; door het partijs- bestuur werd het voorbereid, terwijl in ,jHet Volk" de discussies vóór en tegen reeds werden ingeleid. E nzie, daar opeens wordt nu dit con gres weer afgelast en neemt die Jeiding, ee naantal heeren, toch, maar de beslis sing, de aangeboden portefeuilles af t'e wijzen. 1 1 Nu weet het ,Nederlandschie publiek niet meer, wat het aan die roode klanten toch eigenlijk heeft. Maar, wat voor hen erger is? hun eigen partijgenooten zullen toch ook vVel ee noogenblik perplex gestaan -hebben. Ruim een week gelezen lazen dezen de volgende woorden in hun lijforgaan, dTe hun het democratisch hart v^n -vol doening en trots deden zwellen JWant de verantwoordelijkheid zoowel voor de aanvaarding als voor de wei gering, is een verantwoordelijkheid, dje in onze partij door geen j>ersoon en door geen orgaan kan worden aanvaard, noch door de Kamerfractie, noch door het Partijbestuur. Een kongres alleen zal in deze kunnen beslissen." Sinds dien waren Jan en Piet er zelfs op hun werk nog druk over, of ze Troel stra en Schaper wel zouden toestaan een portefeuille aan te nemen. Dat was nu eerst je zuivere democra tie. i Helaas Ikwlam daarin een rare wending. Opeens heet het daar van uit de ge heime vergadering van een-en-twintig socialistische „grooten" alle gekheid» in dit geval de mooie democratie, op een stokjegeen kongresDe verantwoorde lijkheid, eerst door geen j>artijbestuur,i geen kamerfractie en gaan orgaan te dra gen, wordt nu plotseling door deze drie corporaties samen maar opgenomen, draagbaar of niet. Dat is daar bij die heeren een menge ling van wispelturigheid en oligarchie 1 In ieder geval is de democratie ^geheel zoek en begrijpt een gewoon partijge noot, al is hij nog zoo bewust? er nie mendal van. De T ij d schrijft o.m. Het voorstel-Bos is dus nu formeel afgewimpeld, op het zegelmerk yan het partijcongres wordt niet eens gewacht. In de geheele geschiedenis van ons con stitutioneel leven valt geen enkel feit aan te wijzen, als waarvoor thans de S. D. A. P.* met een politieke brutaliteit en een cynisme zonder weerga den Kabi netsformateur en zijn onmiddellijke last- geefster, H.M. de Koningin,! heeft,ge plaatst De voorspelling van Vliegen wordt thans bewaarheid, dat de van het kies recht uitgesloteneri en de Rulpeloóze ouden van dagen het recht krijgen tot dé socialisten te zeggen: ,?Wij hadden h|et kiesrecht kunnen hebben, indien gij ge wild hadwij hadden Stjaatspensioenl kunnen hebben, indien gij niet langs kronkelwegen vaif .partijdige redenee ring, anderen een taak had opgedron gen, welke het u een eer en een plicht werktuig in handen van hen, die al haar handelingen bestuurden. Zij vroeg den markiesr. Hebt ge het gehoord, mjjn vriend? Zeker» En ge stemt toe? Met vreugde^ Hoe zou ik u iets kunnen weigeren? Wanneer wilt .ge ver trekken? De barones antwoordde: Zoodra gij getrouwd zijt. Denzelfden morgen was er een lang gesprek gevoerd tussdien de barones de Frévent en Jean d'Argouges (en over diens liefde tot Jeanne Legner en over de rwensohelijMieid om dat verbond' te bezegelen, omdat hij slechts één begeerte had: te trotiwen met haar, die hij zijn hart had geschonken. Het huwelijk kon gesloten worden door den priester in de geheime kapel aan de rue du Bac. Den vorigen dag had Jeanne Legner er in toegestemd haar beminde dit bewijs van haar liefde te geven- Later, zoodra zij konden, zouden zij hun huwelijk door de wet laten be krachtigen. Thans hernam Jean d'Argouges: Gij weet wel, dat dit voor mij het toppunt van geluk zal zijn. Rad moeten zijn, zelf te volbrengen". Maar ook kien Nederlandschen kie zers, Idio- zich door de politieke mislqi- dres der vorige maand lieten overhalen, om aan de sociaal-democratie de macht te bezorgen, welke deze thans uit .enge partijbelangen van zich afstoot, zullen de oogen opengaan. En bij een volgende stembus zullen zij zich wel tweemaal bedenken, eer zij opnieuw ,met deze po litieke egoïsten het avontuur zullen aan gaan, dat thans op zulk een staatkundige misère uitloopt Wat de Concentratie aangaat, die krijg,t het haar toekomende loon en de ver diende slagen thuis. Want vooral "haar haat en lasterlijke verkiezingscampagne tegen de christelijke partijen hebben ons in den ellendigen toestand gebracht waarin de bliiunenlandsche staatkunde gaat voortsukkelen. Ondanks het zekere vooruitzicht, dat ook bij den meest gun- stigen uitslag der stembus niet geregeerd zou kunnen .v/ordien zonder den steun en ..de.gunst der socialisten, heeft men toch den teugel gevierd aan de machts begeerte, de anti-kerkelijke hartstochten en den haat tegen de politiek der christe lijke partijen, belichaamd in het Ministe rie-Heemskerk. Zal men nu leering trek ken uit de harde les?. ,ilk geef elke regeering in overweging) om haar bestaan niet afhankelijk fe stel len van de sociaal-democraten," had mr. Troelstra de concentratie gewaarschuwd', en desondanks leverde deze zich wanhp- pig over aan de groep, waartegen zij in een officieel document tier had ver klaard te zullen strijden als tegen een Verderfelijke partij, die „zich stellende op het standpunt van den klassensttyjd', bereiking van een hersenschimmig eindi- doel, de .grondslagen van dc bedendaag- daagsche maatschappij ondermijnt". Aan een artikel in het C e|tift r u(m ontleen en we jHet heeft heel wat voeten in de aar de gehad, alvorens de S. D. A. P. haar besluit kon nemen. Juister nog; zij bleek een massa woorden en een berg van overwegingen noodig te hebben, om tot het resultaat te komen, dat het tegen1- ovfergestelde van een positief resultaat is. Het zou er mooi gaan uitzien en de zaken zouden wel goed opschieten i nons staatkundig leven, wanneer elke partij zooveel tijd behoefde, als de 5- A A. Pl.s om in een zaak van jgewlcht. neen te zeggen I De socialisten kunnen bovendien niet de verontschuldiging doen gelden, dat het aanbod tot mêèrqgeeren ben, rauwe* lijks op het dak is kojnen vallen. Z|ij hebben kunnen voorzien en ook inder daad voorzien, dat? «ging de J£amer om, bunnc partij ministerieel en ministrabel zou worden. De heer Troelstra tochi sprak reeds een half jaar geleden over den ministerieel en rok en verklaarde toen, dat hij nog niet den „politieken dood" wenschte te sterven. Aan tijd, om over de mogelijkheid der portefeuillö- aanbieding na te denken, ontbrak het hem en zijnen mede- bestuurders dus geenszins. Ook uit het interview, dat,- terstond na afloop der verkiezingen de socialistische leider aan den medewer ker van een Pers-bureau toestond, kon men opmaken, dat de zaak in bizonderhe- den overwogen werd, terwijl tevens viel waar te nemen, dat men weinig of geen lust in het aanvaarden der portefeuilles had. Het is dan ook niet heel duidelijk, waarom men maar niet terstond! en in klare woorden „neen"' heeft ^gezegd., Maar wat nog minder duidelijk schijnt, is, dat nu plotseling een beslissing werd genomen en een antwoord gegeven, zon der dat aan de partjj in haar geheel.ge legenheid werd gegeven zich, uit te spre ken. Het bijeenroepen van een Congres was toch' welbeschouwd de éénige reden, waarom het antwoord zich; Wachten liet. Een vergadering van de leiders, als ihans gehouden is, h,ad onmiddellijk kunnen bij eenkomen."' (De (Cbrk-H.) Nederlander consta teert, dat er nu geen concentratiennegeen ring kan komen, dodhl alleen ee)m zaken kabinet. „Door de weigering der sociaal-demo- Dus' dat is afgesproken? Al naar ge Wilt. Over eenige dagen, de tijd om alle toebereidselen te maken, zal het huwelijk bij nacht voltrokken worden, en terstond daarop vertrekken wij, terwijl wij u hier achter laten met Louise om u te bedienen. Barones, gij zijt de goedheid zelf. Bega vooral geen onvoorzichtigheid. Ik stel er vertrouwen, in,, dat ons no^^wel een betere 'toekomst zal wachten, en dan zult gij eens zien. hoe wij u met teederheid zullen omringen. Dan zullen mijn laatste jaren nog (gelukkig zjjn. Ik hebt slechte jaren gen noeg dóórleefd om dat te verdienen. De oude dajne zag weer, als in een visio en, de ongelukken,die haar "hadden getroffen, de angsten; die zij te door staan had gehad en waar,aan zij alleen door haar buitengewone geestkracht had weerstand kunnen bieden. i Zou zij inderdaad nog in de laatste jaren van haar leveni het geluk terug vinden f .Zou de vrede wederkeeren na zooveel beproevingen, die jij -had .doorstaan Zij zou het ten volle verdiend hebben. (Wordt vervolgd.) FEUILLETON. 44) Bovendien kwam hij Pierre Lasson als reinig gescjhikt voor om vrees 'in te loezemen, zelfs niet aan zijn vijanden. De litdrukking van zijn gelaat was te vrede- ievend, de blik jijner oogen te zaaht- innig, dat (hij een wreker zou kunnen ijn en gedachten aan verwoeden strijd >pwekken. Pierre drong en daarom ook öaar niet verder op aan. Ik |heb mij met uw belangen bezig jelhouden, hernam hij. Zooeven was ik >ij Barras en sprak ihiem over u. Ik heb iem uw geschiedenis verteld. Uw dossier s wel verdwenen, maar gij en uw vader staan nog altijd op de lijst van de uit gewekenen. Adhter den naam van uw rader zal nu gesdhreven worden: „over- eden". De dood maakt elk ingrijpen van te justitie, zelfs van de wreedste, onmo gelijk. Adhter uw naam moet een andere >emerking komen en wel deze: „W,as looit uitgeweken, Iheeft Parijs niet ver aten, doch er verborgen geleefd. De be wijzen daarvan zijn vooihanden." Dtaar- roor moeten wij evenwel hulp hebben. Mej. Lange heeft een grooten invloed op Barras en verscheidene andere re- geeringspersonen, en dien zal zij aanr wenden, zij heeft het mij beloofd, maar op één voorwaarde. Welke? Pierre Lasson Ihad op zijn gewonen vriendelijken toon gesproken en tegelij kertijd richtten zijn oogen zich met een simeekende uitdrukking op de barones de Frévent en Rose de Trélmazan, wier góedkeuring hij scheen te verzoeken. Alvorens de vraag van Jean d'Argouges te beantwoorden, wierp hij een blik door den salon. Alle deuren waren zorgvuldig gesloten. Nielmand kon hen zien of beluisteren. Toen hernalm hij: De broeder van Rose en ik hebben een plan, en olm dat alle kans van slagen te geven, is het noodig, dat de barones en haar gezelschapsjuffrouw oï "bescher melinge, hoe ge haar noemen Wilt, eenige weken in Bretagne gaan doorbrengen. Daarvoor zouden ze het best haar intrek kunnen nemen op het kasteel d'Argouges, het eenige, dat in een omtrek van eenige mijlen nog bewoonbaar is. Het is tot uw dienst. Met uw verlof, Imaar het behoort u niet lm eer toe, tenminste niet voor liet oog der mensahen en van de overheid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 3