Katholieken. DE TAEEJRIEMEN. BUITENLAND. 4e Jaargang. No. 1017. Bureau OUDE SIIMGËL 34, LEIDE.Y Interc. Telefoon 935. Postbus 6. dit blad verschijnt elken dag, uitgezonderd zon- en feestdagen de abonnementsprijs bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week l.lü per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2VS cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Donderdag 13 Februari 1013. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 een Ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent. met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, Iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Zonder eenigen twijfel is hei een plictit van iederen staatsburger om te zorgen, dat hij, als het hem mogelijk is, op de kiezerslijst komt. Laat niemand tan ons, Katho lieken, dien plicht verwaar lozen. Hij zou zich mede schul dig maken, als straks ons christelijk kabinet mocht vallen. Denkt er daarom aan, dat het morgen, der 14en de laatste dag is om zich als kiezer op te geven. De belastingkiezers herinneren wij er aan, dat met de woorden „laatst- verloopen dienstjaar" in art 1 der kieswet ten aanzien v.cin de ver mogens- en bedrijfsbelasting bedoeld wordt het dienstjaar 1911-12, dus niet het dienstjaar 1912-1913. Vervolgens, dat z'j, die dit of het vorig jaar verhuisd zijn en in een vorige gemeente hun rijksbelas ting betaalden, zich in de gemeente hunner inwoning uiterlijk morgen moeten aangeven met overlegging van het voldaan geteekend belastingbiljet. V Leve de Vrijheid. Men weet dat de vrije burgers d|eir Vereenigde Staten vgn Noord-Amerika zeer prat zijn op hun zeden, gewoonten en Staatsinstellingen. Deze schoone zaken zijn er so.ms wel naar, zooals de nog steeds voortdfurende New Yorksche politieschandalen bewijl- zen, maar dat neemt niet weg: wie melt een Vereenigdestater op goeden voet wil omgaan moet niet zijn land criti- seeren. Leve de vrijheid, is gingd's het parool, behalve als je me iets zegt wat nieit naar m'n zin Ts, want dan Deze karakteriseering van gindschen volksaard is zoo juist, dat 'd|e Ameri- kaansche correspondent van 't H b 1 d. in een critischen brief over de zelfgenoeg zame opvattingen der Sterrenenstreiepers schrijft „Ik ga liever naar het kleinste nest in Spanje en beweer daar midd/en op den openbaren weg „de Paus is niet onfeilbaar" dan dat ik hier in beslo ten gezelschap durf betwijfelen of Jan en Alleman het wel steeds bij het rechte einde heèft." Als men nu weet hoe1 ongunstig onze tegenstanders graag denken over Room- sche verdraagzaamheid, dan beseft menj hoe bevreesd hij is voor zijn vrije me deburgers in de Amerikaansche repu bliek. De man denkt minstens, dat hij in FEUILLETON. 114) In haar gedachten verdiept, merkte zij den man niet op, die haar al van dat zij de gevangenis -verlaten had' af, had bespied en die haar blijkbaar volgde, doch op een afstand, groot genoeg om haar aandacht niet te trekken. Het meisje liep de rue Dauphine door, terwijl zij' den gevel der huizen afzag en de .uithangborden las, maar zij kon niet besluiten ergens binnen te treden» De huizen zagen er somber, vervallen en armoedig uit en onwillekeurig dacht zij bij' het aanschouwen daarvan: Wielk een verschil met ons mooie, kalme La Guyonraère, waar wij zoo ge lukkig zijn geweest. Hier was het mooi noch kalm. In de straat liep een dagbladverkooper te schreeuwen Koopt „Le Père Duchesne", den grootsten vijand van de aristocraten en d-devants en ook van de leveranciers, die de natie bestelen, twee sous! En kort achter hem trachtte een con- curent hem te overschreeuwen: „het kleine Spaansche nest" zal ge&tee- nigd worden als hij d(aar op straat .wat gaat staan beweren hetwelk tegen de godsdienstige opvattingen der bewoners indruischt. (Wees gerust, beste manVoor zoo- Ver men in dat „nest" uw zonderling optreden snapte zou men u eenvoudig zeggen„Wat ge niet gelooven wilt of kun];, moet ge zelf weten. Ga in vredei ergens je licht opsteken." Dit gelooft ge natuurlijk ook niet, want de afkeer voor Roomsche onver draagzaamheid zit in u vastgeroest. Maar juist hierdoor laat ge ons nog eens goed gevoelen, hoe treurig! het met de gedachtenvrijheid, bij uw vrije mede burgers gesteld is. Eén troost hebt ge daarbij: 't gaat meer zoo op de wereld. „Vrijdenkers/" plegen de ergste onderdrukkers der ge dachtenvrijheid te Zijn. KAMEROVERZICHT. TW fcEDE KAMER. Amende rrient-D\e Visser, Met een overweldigende .meerderheid 68 tegen 26 stemmen is, gelijk men weet, het amendement-De Visser aangenomen (bedoelende dje risico-over dracht aan rechtspersoonlijkheid bezit tende fondsen). Tot die 63 stemmen be hoorden die d,er vrijzinnigen, 13 Katho lieken, 12 anti-revolutionairen en alle Christelijk-Historiischen. De overige le den der rechterzijde vereenigden zich 'met minister Talma, die de aanneming van het amendement-De Visser een sprong in het duister had genoemd! We laten hier volgen de namen dergenen, die voor en die tegen het amendement van Lei den's afgevaardigde stemden. Voor stemden d,e Katholieken Beo- kers, v. d. Bergh v. Heemstede, van Sasse van IJss,elt, de Ram, Janssen, van Wichen, van Wijnbergen, Aalberse, Fleskens, Fruytier, v. Vuren, de Wij- kerslooth en O. van Nispen tot Seve- naer (de voorzitter), tegen de 'heeren, Duynstee, Ruys de Beerenbrouck, de Stuers, van Vlijmen, Bolsius, van Besft, Nolens, Bogaardt en Kooien. Van d,e an ti-revolutionairen* stemden voor het amendement de heeren Pollefna, van dfer Molen, Middelberg. Van Lynxen van Sandenburg, Heemskerk, v. Asch vanx Wijck, de Monté Ver Loren, de Vlugt, Duymaer van Twist, Blum, van de Velde en van der Voort van Zijp. die hun ielub- genooten Elhorst, Oosterbaan, van Vliet, v. d. Borch van Yerwolde, van Hoog straten, Schreurer, Rutgers en Brum- melkamp tegenover zich vonden. Van de christelijk-historischen j[die voor .zoover aanwezig allen voor stemden) ontbraken de heeren van Diedlem, van By landt, van Idsinga en Bichon van IJsselmonde. De drie eersten wegens; ongesteldheid. Openbaarde zich bij deze .stemming een verschil van beginselen bij de rech terzijde? Ons inziens, volstrekt niet. De leden der rechterzijde, 'die voor Tief, amendement Die Visser stemden, grondi- „Le Mercure", leest de jongste redevoering van den grootsten patriot Robespiierre Maar de koopers bleven weg. Die men- schen waren aan bun werk of bij bun zaken en de geestdrift voor Robespierre bekoelde merkbaar. Wiat verder ontmoette Rose een troep Jacobijnen, die hun woeste „ga ira" uit brulden. Schuw week zij terug in een portaal en liet de bende geweldenaars voorbijgaan; gelukkig dat zij haar niet opmerkten. Toen de Jacobijnen uit het gezicht waren, vervolgde zij haar weg, die haar op den Pont-Neuf bracht. Op een sternen bank, bij het standbeeld van Frans I, zette zij zich neer en legde haar pakje naast zich. Zij scheen van ver moeienis uitgeput. Leunend met de (kin in de hand, staarde zij in d'roef gepeins voor zich uit Hoe hopeloos zag zij de toekomst in. Eensklaps stond zij op, ging naar de leuning van de brug, boog zich er over heen en staarde in de Seine, die daar diep beneden haar vloeide. D|e man, die jiaar nog steeds bespiedde, dacht, dat zij in het water wilde sprin gen, en snelde toe. Zacht pakte hij haar bij den arm en toen zij' haar hoofd om draaide en hem verwonderd aankeek, liet hij haar dadelijk weer los, ging een den zich op het beginsel, dat bij dp so ciale wetgeving de Staat een aanvul lende taak heeft te vervullen slechts heeft op te treden als het particulien initiatief te kort schiet. Eerst en voor alles moet men het particulier initiatief laten doorwerken. Maar konden zich d,è andere leden der rechterzijde niet var-j eenigen met dit beginsel Stemden zij Itegen het amendement De Visser, omdat zij niet zulk een eerbied haddien voor het particulier initiatief, en betreffende het recht en den plicht van den Staat om in te grijpen een rutmer opvatting, huldigden. Dat een Katholieke afge vaardigde als Dr. Nolens zich onder de tegenstanders schaarde, zegt ree.djsf dui delijk, dat het hier niet ging tegen heit bovengenoemde beginsel, door dten zelfde afgevaardigde meermalen zoo klaar en scherp uiteengezet en verdedigd* Voor hem en zijne betrekkelijk weinige mede standers is; het gewees,t de p r a d t W s c h e vraag, of door de risico-overdracht d,e financieele berekeningen van dep mi nister niet in de war zouden loopen. De linkerzijde tenminste de vrij zinnigen, niet de sociaal-democraten stemden ook voor het amendement-De Visser, dus. ook voor het daarin neer gelegde beginsel. Wonderlijke veran dering in de richting d,er vrijzinnig^ democraten Zij verklaarden zich in 1900 bij de invaliditeitsverzekering tegen de risico-overdracht, omdat zij de meening verwierpen, dat de Staat in het econo-i Imisch leven zijner burgers slechts, nood gedwongen, schoorvoetend behoort in te grijpen. „Alles kan verkeeren" in de politiek. Intusschen is de v.ag van gis,ter er een geweest van allerhoogst belang. ALGEMEEN OVERZICHT. Terwijl 'in de krijgsbedrijven eenige stagnatie schijnt gekomen, komt er nu een bericht over de Expeditie van Enver Bei die met 60.000 man zou trachten te lan den. Deze landing is te Eregli goed vol voerd onder bescherming van de kanon non van de vloot. De Bulgaren zijn blijk baar naar de liniën aan de rivier d(ë Ergene teruggetrokken, waar men nu een algemeen gevecht verwacht. Andere Turksche .troepen rukken uit Tsjataldzja op, trachtende om met dje strijdmacht van Enver bei samen te wen ken. Het legerbestuur heeft vierder ver scheidene honderden Lazen en Tsjerkes- sen naar de kust bij Midia gezonden, waar zij geland zijn. Zij hebben last om benden te vprmen ten einde dje Bul- gaarsche verbindingslijn te teisteren. De eerste poging d'aartoe is v,rij sma delijk mislukt. De manschappen vielen in een hinderlaag en werden bjj Po» drina zoo goed als vernietigd. De meening van Enver Bei over den tegenwoordigen toestandv is; wel eigenaardig om na te vertellen. Te- schrede terug, nam beleefd zijn breed- gerandem hoed af en zei-de op den toon van iemand, die zijn verontschuldiging wil maken Gij deedt mij waarlijk schrikken, burgeres. Wat dacht gij dan? Wiel, ik dacht.... En hij maakte een veelbetsekenend gebaar naar de Seine, wier golven tegen de brugpijlers klotsten. Zij glimlachte bitter en zeide op zachten toon Misschien was dat het beste, wat ik doen kon. Wieineen. Maar het was mijn voornemen niet, mijn godsdienst verbiedt het mij» O! Aangemoedigd' door het medielijdpn, dat zij op het gelaat van den onbekende meende te lezen, vroeg zij: Wioont gij hier in de buurt, burger? Ja. Kunt gij mij dan een buis aanwijzen, waar ik een kamertje zou kunnen huren, maar het'moet heel goedkoop zijn, wamt ik ben arm. En met een zucht voegde zij e.r bij: Zeer arm. Zeker, zeide hij, zulk een huis 'kan ik u wel aanwijzen, niet ver hier van gen een correspondent van deft^Köln. Ztg." verklaarde hij. „Wij moeten wat wagen, als wij wil len winnen. Veel hebben we niet meer le verliezen, daarom va banquel" „Maar wij hebben nu soldaten, de keurbenden van Erzeroem en Trebizonde zijn aan het front gekomen, en moge on ze artillerie al wat zwakker zijn dan die van den vijand^, dat ,is zoo erg niet, als wij maar zorgen dat zij goede stel lingen inneemt." Over de houding der mogendheden ,zeide hij de volgende merkwaardig^ woorden: Naar mijne meening hadd;en Duitschland en Oostenrijk niet werke loos moeten blijven. De groote afrekening moet toch vroeg of laat eens komen, en dan hoe eerder hoe beter voor Duitschland. Frankrijk en Rusland bouwen met koortsachtige haast nieuwe oorlogsschepen, het Duit- Sche leger wordt door het lange tijd/perk van vrede niet beter, het Russische wordt; evenwel dagelijks sterker, en ook Enge land denkt ernstig aan een reorganisa tie van zijn landleger. Wel rekent men er op dat Bulgarije na den oorlog zich. bij het Drievoudig 'Verbond zal aan sluiten en dat is ook wel jnogelijk, maar ft zal alleen voordeelig zijn voor Bulga rije, dat door dit verbond sterk gewor den, Servië zal overvleugelen. Dan zal het niet lang meer duren of de Bulga ren zien hun toekomstdroom: Grotft- Bulgarije, vervuld. Dat dit een groot gevaar is voor Oostenrijk-Hongarije, kan ieder kind begrijpen. Als Bulgarije eenmaal machtig is geworden, zal het 't Drievoudig Verbond niet meer noodijg hebben, dan zal het als Slavische s^taat zich met Rusland yerstaan. Eerst dan, want Bulgarije wenscht geen voogjdij en zal Rusland daarom pu nog op een af stand houden." Bij Skoetari is naar de „Sud Slavische Correspon- denz" meldt het succes niet zoo heel schitterend geweest, vooral niet wat aangaat de actie tegen Tarabosj. De vestingwerken zijn volkomen intact ge bleven. Van een capitulatie kan geen sprake zijn, dpar voldoende levensmid delen aanwezig zijn. De berichtgever van het blad zegt, dat deze mededeelingl beslist juis.t is, daar zij ontle,end is aan rapporten van de consuls te Skoetari. Verder m;eldt hij, d;at de Serviërs voor Skoetari werkelijk een ernstige neder- laig geleden hebben. De colonne van kolonel Popowitsj werd aangevallen door 3000 Mallisoren en 1500 man in fanterie en volkomen verslagen. De Ser viërs 'hadden vooral verschrikkelijk te lijden van de machinegeweren d/es vij- ands en moesten terugtrekken tot Boes» jaki, een punt door de Turken opgege ven als volkomen waardeloos. Het verlies moet daarbij, volgens een bericht aan de „National Ztg." 6000 dooden en gewonden bedragen. In Mexico begint het er steeds donkerder uit te zien. Gisterochtend jpjn de opstande lingen begonnen het nationale paleis en daan, een rustig huis in de rue Saint- Honoré. Ga maar mee. Ik zal uw pakje wel dragen, wamt gij schijlnt vermoeid'. Hij had op vriendelijken toon gespro ken, zóó, dat ze [vertrouwen (in hem steldei Ja, zeide ze, ik ben vermoeid 'en' moedeloos. Tranen vloeiden over haar wangen. De man streek troostend met zijn hand over haar schouder. Niet moedeloos zijn, zeide hij1, kom aan, gij zijit jong en dat is een groot voordeel. Zij antwoordde niet, maar die weinige woorden deden haar toch goed! en zij droogde haar tranen. De man nam haar pakje op en zeide: Willen wij gaan? Werktuigelijk volgde zij dezen gids» dien het toeval haar verschafte. Het toe val? Zoo dacht zij althans. Zij vergiste zich. De rol van het toeval werd hier vervuld door dokter Hubert Nollan, het weerzinwekkende wezen, dat voorbe stemd scheen om de booze geest van de familie de Trémazan te zijn. Hubert Nollan had er op gerekend, dat de beul hem geheel zou ontslaan van de mensehen, tot wier ondergang hij had besloten, maar de revolutionnaire rechtbank was, ondanks Fouquier-Tin- ville, er voor teruggedeinsd dit onschul- de hooger gelegen gebouwen in de handelswijk te bombardeeren. Op vele dier huizen waren schutters en machi- nigeweren van de bondstroepen opge steld. Het vier verdiepingen hooge, sterke gebouw van de „Mutual Life Assurance Company" werd door de kanonnen der rebellen in brand geschoten. Het gevecht duurde den geheel en mid-, dag voort. De granaten der federalen richtten be langrijke schade aan in de handelswijk ken. Volgens een telegram uit Mexico te New York ontvangen, hebben zich de Amerikaansche en Duitsche .gezanten al daar naar het paleis begeven om er op' aan te dringen, dat aan het vech ten een einde zou worden .gemaakt. Tegen den middpg was in het paleis het plan in overweging tot het houden van een conferentie tusschen de leiders der opstandelingen en ver tegen woo rd[i- gers van de regeering. Resultaten zijn echter nog niet bekend De 'Amerikaansche r'egeering zendt voortdurend meer marine naar de Mexi- caansche baters die zal zorg dragen zoo wel voor de veiligheid van Europeanen en Aziaten als voor die van Amerikanen. GEMENGD. Uit Arabische bron wordt aan de „Times" gemeld, dat dje onafhankelijke Arabische regeering van Tripolis de organisatie n.l. van de Baruni Beysin Jeffren, de v ij an d"e 1 ij k h e dje n te gen Italië weer begonnen heeft, Kaïd Seid el Nasr is in Fezzan met vierduizend goedbewapende mannen aangekomen. Te Suara en Adgila zijn daarenboven tweeduizend!» mannen aan gekomen. Reeds zijn deze oproerlingen met dje Italianen slaags geweest, waarbij de laatsten verschillende dooien en verlies van vee te betreuren hadden. - Die chef van den Zweed'schen marinestaf heeft de .regeering een plan voorgelegd voor den bouw van een lu chtvloot. Om te beginnen zouden tien watervliegtuigen worden aange schaft ,die in 1914 klaar kunnen zijn. De Zwitsersche regeering zal aan de staten, die de overeenkomst betreffen de internationale arbcldersbescherming van 1906 mede onderteekendi hebben, voorstellen, om in September van dit jaar een nieuwe conferentie te houden, die de hoofdtrekken van een internatio nale overeenkomst nopens het verbod van industri cel en nachtar beid van jeugdige arbeiders zal vast stellen. De conferentie zal verder be raadslagen over een overeenkomst be treffende de vaststelling van een werk tijd van ten hoogste tien uur voor ar beidsters en jeugdige arbeiders in de nijverheid. Het nationale comité voor de al» gemeen e staking te België nam een besluit, waarbij de arbeidende klas se wordt uitgenoodlgdl den arbeid op 14 April neer te leggen. Uit Saarbrückcn wordt gemeld', d(nt de gemeenteraad aldaar besloten heeft, dige meisje van 20 jaar, dat niet ver antwoordelijk was voor de idadieri harer ouders en dat zich voor den wil van haar vader had moeten bulgen, naar die guillotine te zenden. Wat kon, men haar in ernst verwijten? De graaf de Trémazan had een schuil plaats verleend aan den baron de Guem, die als oproerling vogelvrij verklaard was. Maar zij? Had zij de dieur kunnen sluiten, die haar vader had geopend? Zelfs de w'reede revolutionaire rechters hadden haar onschuld erkend en, haar vrijgesproken. Het werk der vernieling, dat de dok ter had ondernomen, was hierdoor even wel onvolmaakt. i Die graaf en de gravin de Trémazan waren dood. j Jean de Trémazan was, naar alle waar schijnlijkheid, omgekomen bij zijn po ging om in Frankrijk terug te keeren en er zou wel een wonder moeten ge beuren om hem weer te doen verschij nen» Hubert Nollan geloofde niet aan won deren. Hij was dus gerustgesteld omtrent hem dien hij met .recht als zijd gevaar lijksten tegenstander beschouwde. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 1