DE TWEE VRIENDEN.
tweede Blad, bei oorende
bij De Leidsche Courant van
Zaterdag 25 jan., No. 1004.
KAMEROVERZICHT.
TWfchDi- KAMER.
Onderwijsdebatten
De "heer Ter Laan heeft afgedreund
de alom bekende cis die n> die de sociaal-
lemocratiscihe partij stelt op het gebied
van liet onderwijs,, Natuurlijk, allereerst
deze: de openbare school moet vrij /ijo
van godsdienstige dogma's. Verbeeldt tv,
dat tot die onschuldige 'kindertjes met
(eere hersentjes gesproken wordt over
:en goeden God. Diat zou te bar zijn.
/ervolgens moet de openbare school vrij
jjn van politieke dogma's, d.w.z.de
(oningin moet d'er buiter. blijven. Laten
ve hier zonder commentaar het verdere
erlangens-lijstje maar eens ueerschrij-
-en. 't Begint al niet een zonderlinge te
enstrijdigheid: de opvoeding zij licha
melijk, geestelijk en zedelijlk. D|e openbare
chool zij toegankclijdc voor allen, rijk
:n arm, zonder s-dhoolgelcL De school
erstrekke ikosteoloos voeding en kl.ee-
ling. Mocht de leerplicht'oorzaak zijn,
lat de ouders schade lijden, doordat zij
iet kind niet kunnen missen, dan moeten
f daarvoor worden scliadeloos gesteld,
leerplicht worde tot een ouderen leef-
jd verlengd.
Dat is geen bespotting of illusie van
is, het zijn wenschen, geuit docr
it Kamerlid Ter Laan in de zittir.g van
steren.
Van de vrijzinnig-deiraocratiische partij
eld de heer Ketelaar een pleidooi voor
n'e openbare school, natuurlijk samen-
g ande met 'm vette erdtiek ojp 't'bijzonder
denvijs. En uulk een schitterend-gé-
icumenteerde critiek, dat mirJsJer
eems,kerk getuigen moest: „Ik zit
aar al te ltfisjteren, maar ik hoor niets
a lemen, dat tot verbetering van het on»
e} rwijsi kan strekken."
Van de oud-liberalen trad dfe heer Ty>-
man en van de unie-liberalen de heer
Jongh op alsi paladijn voor hetcpen-
ar en dus, als tegenstander en bestrij-
r van het bijzonder onderwijty.
•gj Slot van de vergadering was; een dis
mie tusschen de heer Blum (A. R.),
spciaal-democraat Troelstra en den
izinnig-democraat Ketelaar over.... het
Iden voor de verkiezingen op een bli
ndere sjchool, v/aarbij de heer Blum
al echt opmerkte, dat het eigenlijk geen
3 heeft over deze kwestie te dis-cussi-
en met hen, die op de school het
jbed heelemaal willen uitbannen. Dat
reken over ,jkinderen" en „gebed"
zulke mens-dien is als het mikken
ti keisteen en op een kostbare poree-
raj len vaas. De zaak is te teer, clan dat zijl,
ie God en Godsdienst willen barmen uit
-ju openbare leven, ze zouden kunnen
fatten.
g )ins|dag belooft het een mooie dag
worden. Dan komt de minister aan
woord en waarschijnlijk de paladijn
ons Katholiek bijzonder onderwijs,
baron van Wijnbergen.
Uit de Pers.
Onze Oorlogsbegrooting.
',t is wel geen geld'dat men over het
"eijcmecn met grooter tegenzin uitgeeft,
dat wat dienen moet voor onze na-
lale verdediging, merkt de Gelder
der op. Lu dan schimpt men grar-
op onze Ministers van Oorlog, die
defensielasten steeds hooger opdrij-
terwijl men daarbij vergeet van
enorm beiang ons eigen volksbe-
ook financieel voor c ns is.
boogie van ons oorlogsbud'get
lang niet zoo'u slecht figuur
:n wel meenen.
iuitschland geeft jaarlijks voor iml'
doeleinden ff 12.90 per hoofd van
>evolking uit. Frankrijk f 16.25 en Fn
ind f 19.31 Daar zijn 'dan de vlootuit-
l^en in begrepen. Zonder ons Mariue-
get, dat intusschen aanmerkelijk la-
is, dan de legerujtgaven, gaven wij
rk(
FEUILLETON.
•m
ijvi 'n
isg
in 1910' per hoofd van de "bevolking
5.05 vcwr militaRe doeteindea uit. Ia
den oorlógswedloop der greotere mo
gendheden blijvers w! dus belangrijk ach
ter.
Maar ook tegenover (Staten, die een
billijker vergelijking veroorloven, zijn
wij wat de uitgaven betreft eer in het
voordeel dan in het nadeel.
Belgic gaf volgens Minister Colijnhet
zelfde jaar 1910 uit f5.64 per hoofd,
Zweden f6.60 Zwitserland met z'jn
hooggerocm-d volksleger f5.52, dus
'bijna. f0.5ö per h<x?fd meer dan wij.
Voor de Balkanstateu Bulgarije, Rov.'.e-
nië en Griekenland bedroegen dto cijfers
f 4.45, f4.20 en f4.08. Aangaande
laatste landen gaf de Minister echter bij
zonderheden die er op wijzen, dat het
leven, vooral het voedsel daar veel goed-
kooper is dan bij ons.
Wie deze cijfers gezien heeft, moge
er nog spijt over gevoelen, dat er jaa;-
lijks zooveel geld „voor het behoud van
den vrede" noodig is, hij kan niet bewe
ren, dat de kosten voor het leger bij ons
in vergelijking met andere landen te
hoog worden opgedreven.
Ons oorlogsbudget is zwaar; wij ron
den dc eersten zijn om op verlichting
aan te dringen als het kan. Maar liet is
niet overladen, En de loop der politieke
gebeurtenissen der laatste 'jaren geeft
weinig hoop aan degenen die een qlge-
meene ontwapening wenschen, dat daar
toe in afzienbare» tijd zal worden over
gegaan. Integendeel, de wedloop houdt
aan, en wij zullen, zij het dan al zoo
langzaani mogelijk, mee moeten loopen,
wil'en wij niet dat ons leger tegenovej
den beter toegerusten vijand alle gtr-
vechtewaarde mist.
Goede Voornemens.
Wij lezeti in de N e d e r 1 a 11 u t r
De heer Roodhuyzen is brandend van
ijver om te doen zien, op we^ke wij ze
Zijn jongste politieke, vrucht, de Drie
hoek-formatie, haar vrijzinnigheid in de
toekomst bewijzen zal.
Hij heeft thans uitgevonden, dat door
de bijzondere scholen („clericaal" noemt
de heer Roodhuyzen ze) een „truc"
wordt gebezigd om de openbare school
een onbillijke concurrentie aan te doen.
Die „truc" is heel eenvoudig, zij is bo-
venedien volkomen wettig, maar dat belet
den heer Roodhuyzen niet om nu re.-ds
te verklaren dat eb wetgever „aan zulke
toestanden noodig een einde moet ma
ken."
Heel de „truc" bestaat hierin, dat bij
zondere schoten zoogenaamde surnume
rair-onderwijzers aanstellen, waarvoor
de wet een subsidie toestaat van f 260
voor één overtaliigen onderwijzer, indien
het aantal leerlingen tusschen de 40 en
310 bedraagt, en voor twee overtalb-
gen, indien het aantal leerlingen boven
de 3'JÖ gaat, en dat zij dan aan d.eze
surnumerairs niet meer dan hef bedrag
der Rijkssubsidie toekennen. Zij zijn
daarin volkomen vrij en doen niets on
wettigs. Aangezien echter gemeenfebo-
stuffen ook voor hun overtallige onder
wijzers gebonden zijn aan dc ealarisc
regeling, die voor allen inoet gelden,
kunnen „op deze wijze clericale scholen
feitelijk hun onder.vijs verbeteren ten
koste van de openbare.'' Aldus de heer
Roodhuyzen.
Vergist hij zich niet een weinig? Wij
dachten dat die verbetering hu o,ge ter:
gezegd kan worden ten r van
surnumerairs te zijn, die met een zoo
laag salaris genoegen nemen, 't eg om
dat zij vooralsnog nergens plaats, kun
nen vinden, 't zij omdat zij eenige pne-
tische ervaring wenschen op te doen,
alvorns te .solliciteeren naar een onder
wijzersplaats.
Maar natuurlijk, indien met de aan
stelling var. surnumerairs, het onderwijs
wordt verbeterd, gelijk de heer Rood
huyzen toegeef dat geschiedt» dan is het
tnogelijk, cat dc openbare school zou
worden benadeeld, indien eene gemeen
te nalie. te doen wat zij in het be
lang van het onderwijs noodig acht;
Wiu heeft daar echter ooit van gehoord
Zelfs in gemeenten wier geldmiddelen
voor de gewoonlijk zeer hooge kosten
Och, dat heb ik al bij voorbaat
dfan-
En gaat gij nu vanavond nog op reis
Ja-
Wees voorzichtig.
Ik beloof het u.
it was üe eenige aanbeveling, die de
tui graankooper zijn zoon gaf.
Egen jijn vriend zeide Pierre;
Nu zijit gij gered, maar gij' moet er
denken, dat Jean de Trémazan dood
'erdronken bij Sit.-Cast, en dat gij
Rocher heet, zoon van een 'klein
yaJdbezitter uit den omtrek van Pon-
het gehucht Dies Broses.
J j vertrokken..
VIII.
iing
GER JEAN ROCHER EN BURGER
PIERRE LASSON.
tire Lasson was van een duiken
aad assignaten voorzien. Z>'vader
er niet van zich af te tuigen
hij het noemde van de munt
en van gouid en zilver uit den ouiden
tijd. Zij waren steviger en meer ver
trouwbaar in zijn oogen van practisch
zakenman dan die papieien vodden, waar
mee de regeerinjgFrankrijik overstroomde.
Van assignaten moest de oude Lasson
niets hebben. In het buitenland, dat
tegen de repub'iek samenspande, maakte
men de Fransche assignaten bij massa
valsche natuurlijk maar het was
moeilijk er den oorsprong van vast te
stellen, en zij waren evengoed in om
loop als de echte, omdat de nabootsing
ongeveer volmaakt was.
De vijand beoorloogde de republiek op
haar eigen kosten en putte de nationale
sohackie* uit, waardoor gróote verwar
ring en ondergang in het land kwam.
Op dit oogenblik evenwel dat wil
zeggen in begin "Maart 1794 werden
de assignaten nog gemakkelijk uitgege
ven, dank zij den gedwongen koers, of
schoon mer er toch al eenigszins op
moest verliezen, en zij, die ze ontvingen,
ze al met wantrouwen aankeken.
De beide vrienden, op postpaarden
gezeten, reden kalm over den grooten
weg en legden nu en dan eens aan dn
een herberg, waar zij een vriendelijkeu
waard, goede bediening en een welvoor
ziene tafel vonden.
Voortdurend (rokken er troepen vrij
willigers door, die van Parijs kwamen,
op marsch naar de Vendée, naar Bre
ven het c'per.ba r onder v ijs ontoereikend
zijn, past'het Rijk L-ij. Lê openbare kas
slaat abijd ter jcech'ukl-r *;:-l de open
bare school.
Begrijpen wij den heer Rocdhuyzen
wei, dan ïz zijn uiring eer stéeven naar
rechtsgelijkheid. Ik uit lofwaardig stre
ven zullen we hem gaarne slcv ien. De
bijzondere school \v<i, Indien liet Rijk
tegenover haar op al ie pun^a even vrij
gevig is r.ls tegenover da (pe.ibare, on-
getwi/Md ook asa haar overtallige on-
ur>'»vijzero ecu a,nhria het wette
lijk minimum vtto.'kmc.v gelegen-
j beid zullen wc gaarne eens vernemen
j of dit dc brdooiirig is van deu lieer
floodRuyien. Indien we dit hi de Vader-
j lm der lezen, H ons oprecht
genoegen doen.
L'n anders moet de heer Roodhuyzen
iiju ycronVwaavdiging nog maar sparen
rot tijd en wijle zij grond is,
Dyidfi'ijk.
Mui keet in de „Nckrlando-r"
„Van welingelichte zijde meldt men ons
na.dep v:.t dat aldaar opge
richte kicsverte'ugmg ""j'eultjk die cle-
m raten bcvet, wclkv im- cj Vfocg'if in den
Clrrlst-liist. KWr--ï»fc':A zo/- zoeken.
Mr.n is ot; h :..'dox- H e.Yvj nnd, vooral
„sterk Rome", tiiêii ijverde voor
den iiee? Bi cl ion va.? Ijs»:' monde, doch
acht zich in dezen teleurgesteld, nu h;ij
het bestaan.sfftcijt der co b'.ue erkende.
Daartegen over wilde mén den invloed
j Tegengaan vr-n openbare onderwijzers in
I bet distrlcc 6^ vele orthodox-Hervorm-
j den naar b':kr. trekken. Hoewel de naam
i van mr. van der Lear gedoemd Is, zou
j men eigenlijk ve>:N-:.* in iemand als dr.
I Bronsveld den man zijn; c keuze zien,
i omdat r.c.v de bvgmet'-en der Chr. so-
.cialc partij niet woivrht aanvaarden."
Dit Is ten miirde duidelijk, merkt het
j Centrum hierbij op.
Men ic vooral ..sterk tegen Rome"
en zqw in iemand ah dp, Bron'sveld^, 't
liefst den man zijncv zien'.
Van de coalitie nmet mc.n dan ook
niets hebban.
Zoo staan dus de zaken.
Er, wanneer de heer HBron'sveld zich
thans ook Ii:t candid.ïtt stellen door
deze vereeniging v.vie daar dc. vlag in
top gohcaeïica.
Het district is Brcn-yeldinnnsch ge
worden, scheef "do „Ncivrlandji-r" in
dertijd.
1'? uildruki.iiig *.VhS :.l c'jgojr.ccn, zei
tA cel.
Maar ccn deel vau het district, en
alit'haus liet klw-c/scorpr., .-at bij' deze
vcreei, ;.r.g ziel: acnsluit (trtoont zoo-
zeetr d* Iv •R3v«.!diiianschv kleuren, dat
verder a!:e twijfel is c ui «enge sloten.
Dit zal straks den spriid Kunnen1 ver
een voudigerr.
De Week
In hei Buikinland.
Door de opeenvolgende berichten der
laatste d^gen hadden we zoowaar den
indruk gekregen dut het karretje van den
vrede, zoo inooi op teil zandweg reed,
en door het mulle poortje wel langzaam
maar zeker in veiFger, stal zou aanko
men. r I
Wel had het moeite gekort eer het zoo
ver was gekomen en nog keek men met
c.enij? wantrouwen uit naar de bijeen-
-'u'. van den Natioru 'en raad. Of-
s-c'ioon toch de Turksche Maden reeds
l-jgoncen ti. zinspelen op een be-
cindiging van dcu strijd en het volk
trachtte vroor te bereiden op een toe
geven zonder meer aan de eischen in d'e
rota der mogendheden vervat want
werkelijk - me, tussehen de zoo zacht
mxigelijk gestelde regels we) eenige drei-
y •"»-«- icr hoogvvaardigheidsbeklee-
1 de re liever den oorlog wilde voortzetten,
dan he. pnet van Adrianopel toege
ven. Zoo Lai i'ich oo'k uitgesproken de
Kroonraad, bestaande uit de leden der
dyiasO en prinsen van het keizerlijke
!iu;s. (Jit: na de overhandiging der nota
door de gezanten der mogendheden was
bijeengeroepen. De financieele bezwaren
tagne o? naar de Maine. Zij zagen er
ai net eender uit als die, welke Jean
de Trémazan op zijn vorige reis ontmoet
had, toen hij Uiit Parijs terugkeerde,waar
hij zich nu weer met spoed heen begaf.
De Vendée en de royalisten vaii'Qui-
beron en de Chouanen in Bretagne zou
den slechts overwonnen worden door
echte soidatuuen echte generaals, die
dapper en tegelijk grootmoedig waren,
overwinnaars en tevens vredestichters.
Nergens, waar Pierre Lasson en zijn
reisgenoot verplicht waren hun papieren
te vertoonen, ondervonden zij eenige
moeilijkheid. TIiui gunstig voorkomen
boezemde den overheidspersonen reeds
vartrouvveji in, en de noot onder het
paspoort van Pierre Lasson, door vader
Canteleui geschreven; „Zoon van een
held der Bastille", deed hen zelfs met
eenige onderscheiding behandelen.
v'Toen zij aan dc barrière de Sèvres
kwamen, vertoonden :ij die papieren voor
de laafde maal.
De nationale garden maakten plaats
voor hen eu brachten hun liet militair
saluut.
Zij waren te Parijs.
Jean de Trcuvazan herademde. Hij was
nu weer in de nabijheid van zijn zuster
Rose :n, d.w.k zij zijn vriend Pierre
Lasson had hij •;!!<- hinderpalen, die hem
van haar scheidden, overwonnen.
schenen voor hen niet te gelden omdat
men hardnekkig bleef vasthouder, aan
d« berichten dat de legers bij Tsjataldisja
en Gallipoli er goed voorstonden, en
vooral door de geruchten der overwin
ningen in spoedig op elkaar volgende
zeegevechten. Vooral dit laatste was het
ook, dat indruk op den Sultan maakte
en groot was derhalve zijn verslagen
heid toen eindelijk de ware stand van
zaken hem door Kiamil pasja werd uit
gelegd. Niet overwinnend was de vloot
teruggekomen uit den strijd, maar over
wonnen en deerniswekkend gehavend.
Zoo groot was toen de verslagenheid
van de Por te, dat hij aanstonds beval
de leugenachtige berichten tegen toespre
ken, haar verzettegen dien vrede was ge
broken en met het ministerie was zij
overtuigd van de noodzakelijkheid vun
den vrede, al meende men ook de be
slissing dienaangaande aan den natio
nale» raad te moeten overlaten. Toen
deze Woensdag werd samengeroepen,
hadden de ministers maar weinig moeite
om ook deze vertegenwoordigers vair
alle standen des volks te overtuigen,
door het blootleggen van den benarden
toestand. In jdie vergadering knoeten zelfs
geen stemmen zijn opgegaan om tegen
werpingen te maken.
De laatste dagen schijnen dan ook
steeds meer bekommernis over den Turk
gébracht te hebben en de raadgevingen
der mogendheden na het overhandigen
van de nota moeten niet zonder grim
migheid zijn geweest. Van alle kanten
toch blijkt men overtuigd te zijn ge
weest dat het den Balkanstaten ernst
was toen zij verklaarden bü een. weige
rend antwoord op de nota een uliimaturn
te zullen stellen, fn Konstantinopel ^rees-
de men zelfs dat aanstonds een hervat
ting der vijandelijkheden door dc Lon-
densche gedelegeerden zijn geprocla
meerd worden. Toch zou het zoc-'n vaart
niet geloopen hebben omdat de Balkan-
atatan evengoed inzien dat het hun be
lang is de hoffelijkheid {jegens de grootc
mogendheden niet uit het oog te verlie
zen. Er zou dan ook eerst onder voorzit
terschap van den Engelschen minister
Grey een laatste vergadering worden
belegd om eikaars, meening nog eens
te hooren uiteenzetten, waarna voor het
einde dezer maand alles in het reine
of dc oorlog hernieuwd zou zijn.
De Turk koos, echter eieren voor zijn
geLd cn besloot,natuurlijk toch nog onder
eenige op andere punten beperkende be
palingen, wat Adriauopei aangaat, toe
te geven. Echter had bij al Ir. besprekin
gen dc vrees voorgezeten, dat niet bij een
eventueel sludien van den vrede, de troe
pen van Tsjata'dsjn, die vooral sedert de
aankomst van den Tri politie id Enver bei
zich tegen alles, opgewassen achtten,
zich tegen Kons.tantinopel zouden kec-
ren. Naar men beweerde werd, om dit
te voorkomen of tcnmins,te af te slaan,
bet leger bij Gallipoli zoo s.terk mogelijk
gemaakt.
Wat gevrees.d was, gebeurde echter
toch en wel op zulk een kalme wijze,
dat men geneigd was, zich af te vragen
of dit niet weder een nieuwe truc van de
s,luwe Turksche diplomatie was. De ma
nier toch waarop Enver bei zijn staats
greep volbracht, ginig zoo verbluffend
gemakkelijk in zijn werk dat men moet
meenen dat al het voorafgegane sjechts
comediespel is geweest om weer uitstel
le verkrijgen. Een ding is. zeker, dat er
nu weer een kabinet is„ dat tegen vre
desluiten gekant is, en wc dus weer
even ver zijn als, dagen geleden. Maar
zal nu niet aan de lankmoedigheid d.er
mogendheden en het geduld] der Balkan
staten een eind komen. V.
Weekpraatje.
Je wordt niet vet van de leuze .„Al
gemeen Kiesrecht" en ook niet van het
vooruitzicht op een staatspensioen, waar
voor toch het geld niet te vinden zal
zijn. En daarom is er voor de noodlijdende
klassen der maatschappij reden t£ over
om blij te zijn, dat van cfe week zuiver
rechts tegen links beslist is om na afloop
Zij hadden reeds hun bestemming be
reikt. Voor jean. de Trémazan was een
woning gehuurd naast die van zijn toe
vallige vriendin, de Bretonsche uit Pian-
coët, de kantwerkster Jeanne Legtier.
Daar begaven zij zich heen.
De graaf, nu burger Jean Rocher ge
worden, vroeg aan de portierster:
Burgeres Jeanne Legner?
Maar hem wachtte een teleurstelling.
De oude vrouw ^antwoordde
Zij is hier niet meer.
Vertrokken
In een betrekking.
Waar?.
Ik zou het u piet kunnen zeggen,
maar zij heeft hier nog altijd haar wo
ning, waar ze nu en, dan komt.
Hal
Om te hooren of haar buurman al
teruggekomen is cic jonge man, voor
wicn zij de woning naast de hare heeft
gehuurd
Die ben ik.
Burger Rocher?
Ja.
De oude vrouw keek hem goed aan en
riep nu uit:
Inderdaad! dat ik u niet eer her
kend heb! Ga naar boven, gij z.ult daar
■alles in orde vinden. Ja, ja, zij heeft
goed voor uw huishouden gezorgd.
Zij gaf de sleutels, aan den jongen!
van den begreotingsarbeid geen va cautie
te gaan hloudem doch \a-.t en /eker
den 4en Februari de behandeling van die
Ouderdoms- en Invaliditeitsverzekering
voort te zetten. Vacantie houden! Ja
wel, eerst obstructie voeren en dan cp
vacantie of reces gaan; is de beste
manier om .de rechterzijde te beletten
iets tot stand te brengen. En teen....
toch zal d<* linkerzijde haar voorstel om
de beraadslagingen veertien dagen of eon
week te schorsen, weten uit te spelen
tegen rechts. In vrkiezingsspcechcu zul
len de heeren bet voorstellen,, alsof zij!
dat plan hebben geopperd louter en
alleen'in het belang van het lieve vader
land, louter er. alleen om kalmer eri
bezadigder over [s lands welvaren te
kunnen beraadslagen.
■Och jay je kumit zooveel onder 'o mode
en veilige vlag binnenloodsen. Als een
„neutraal" blad b.v. zijin kolommen wa
gen-wijd oprn zet voor de opruiende
taal van „Het Volk" tegen het gezag
bij onze Marine, dan geschiedt dit om
rijn lezers volledig in te lichten, be
grijpt u! En als een „neutrale" midden-
standsvereeniging zooals te Utrecht is
gebeurd een liberalen candidaat voor
den gemeenteraad aanbeveelt, dan ver
klaart de voorzitter, wanneer de R. IC
leden dier vereeniging komen klagejt, dat
die aanbeveling bedoeld was als.....
Ironie. En als een groot liberaal blad
al de hatelijkheden en van fanatieke on
verdraagzaamheid overloopendc phraseri
van den anti-paapad'.en professor B. D.
Eerdmans in den breede overdrukt, clan
doet het dat niet om partij te kiezen
tegen Romeof tegen de „fanatiek opge
leide Jezuitisdie geestelijkheid'', zooais
de rector magnificus dc Leidsche H.oo-
geschool die, zelf fanatiek, schijnt
overgebleven te zijn uit een lang vervlo
gen, onverdraagzaam tijdperk der Neder-
landschc geschiedenis onze priesters
gelieft te betitelen. Hoc zou ^nen zoo
iets kunnen veronderstel len. Die redactie
zegt het immers niet zelf, ze laat het
slechts voort vertellenZoo meet je de
zaak opvatten l
„Je kunt voor alles een reden vinden",
zeide kapelaan v. d. Cammen in zijn
rode op de lustrum-viering van dn pro
paganda-Hub „Sb Bionifacius", o-nderaf-
deelirig *van de Leidsche afdecling van
den Ned. R. K, Volksbond. Je kunt voor
allco een reden vinden: als je liever
een neutraal hl a id leest dan een Katho
liek, dan zeg je maar „H,et Katholieke
blad is achterlijk". En klaar is Kees.
Daar zijn er nog altijd genoqg, die z.irl'k
een stevig „argument" als zoeten koek
willen slikken. Maar dat was een mooie
avond, die lustrumviering van genoemde
propaganua-ciub! Hoe jammer en hoe
.schaii del ijk is het, dat er nog te weinig
jonge eil ook oudere mannen gevonden
worden, die zich geven aan het propa-
ganda-vverkl Als iedere socialist een pro
pagandist is, dan moet iedere Katholiek
een apostel zijn, zeide de gevierde re
denaar, de Fran cis caansche pater Borro-
maeuts de Greeve op de schitterend ge
slaagde disftrictsdag te Alphen. IDiat woord
moest in aller harten nadreunen en de
waarheid er van moest helder worden
ingezien en worden doorvoeld. De 15de
Februari nadert. En in welke gemeente
is er geen te kort aan propagandisten,
die trachten zooveel mogelijk mensühen
op de kiezerslijst te krijgen. Diie 15de
Februari is toch de dag! Laat nu ieder
eens door de daad toonen, dat hij die
woorden van pater de Greeve enden*
schrijft, jaat ieder zijn eqn Katholiek van
de daad!
'Katholiek van de daad! En hier rijrt
voor ons op de figuur van den pas
overleden Minister van Justitie, mr. E.
R. H. Regout Dai was een man, die
werkte, zooals weinig anderen, die op
wetenschappelijk, rechtskundig en staat
kundig terrein een arbeid heeft gewrocht,
die eerbied afdwingt van een ieder, maar
hij was ook een man, die geluisterd heeft
naar het woord van den Paus over de
veelvuldige Heilige Communie en over
de gesloten retraiten, en die Z'jn leven
naar- dat woord heeft ingericht.
Ja, zulke mannen mogen we niet ver
man, die haar op het eerste ge zich i
reeds had gewonnen, even-als, zijn vriend.
Het ware* beiden welgemaakte jonge
lieden en goed in de kleeren.
Nog te meer had Pierre Lasson haat?
voor zich ingenomen, door haar een' as
signaat van 5 fr. in de hand te stoppen.
Geen Panische portier (ster) die daar
voor ongevoelig is, ook niet in de da
gen der Revolutie en het Schrikbewind.
De woning bestond uit een enkele ka
mer, zeer eenvoudig, niet groot, maaC
behaaglijk ingericht, waarin men dade
lijk de hand cener vrouw herkende.
Jeanne Legner had de som geld, haar
door Jean ter hand gesteld, goed be
steed duor cr een meubilair voor te koo-
pen. Het waren gebruikte, maar zeei?
schoon e meubelen, die zij er voor ge
kocht had en Jean verwonderde zich
er zelfs over, dat zij zooveel voor dat
geld had kunnen koopen, hetgeen toch
niet zulk een wonder was voor hem, die
bekend was met de Parijsche toestanden.
Ten tijde van het schrikbewind konj
men bij de uitdragers soms] zeer fraaie
meubelen koopen tot geringe prijzen,
want de kooipers waren zeldzaam in een
tijd dat niemand zeker was van den dag
van morgen, zoodat elk zich onthield van
alle niet strikt noodige uitgaven.
(Wordt vervojgd.)
