RONA Cacao v V JANTJE WEET buitênTIand Ingezonden Me edcclinven Van Houtan's 4e Jaargang. No. 987. Bureau OU')E SINGEL 54, LEIDEN. 'nterc. Telefoon 935; Postbus 6. UiT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNK-MENTSPRIlS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GH.ILLU3TRHLRD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, ƒ1.10 per kwjrt,»albij otiza Meuten 10 cent per weeK, 1.30 per kwartaal. Franco ppr post 1.50 per kwartaal. Alzonderlijke nummers 2' cent met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Donderdag Januari 1013. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke rege' meer 15 een ingezonden mededeellngen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, mei jr1 bewijsnummer. B.j contrici ulzien! jke korting, Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop (geen handels-advertentiën i 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent tangeboden betrekkingen 1 -5 regels 50 cent. iedere regel meer 10 cent. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. V Wist u, dat 't zoo erg was? We hebben wel eens hooren zeggen, Beter gezegd: we hebben wel eens ge lezen, want de verzekering is al heel, heel oud, dat het Pirotestantisjne de ba kermat is der vrijheid op godsdienstig gebied. We zullen dit nu niet nader uitspin nen, doch liever eens naar de practijk kijken en wel onder de ongetwijfeld bevoegde leiding van den schrijver in 't „Hbld." over „Godsdienstig leven in Nederland". Deze ingewijde want hij geeft tel kens blijk er allea van te weten ver zucht „Het is maar zoo, dat in heel den lande domme geestdrijver aan hun gestudeerde voorgangers durven voor schrijven hoe ze zich kleeden, hoe ze reizen, en..., hoe ze preeken moeten. 't Is maar zoo, dat naar 't believen van de menigte dr: predikanten ge zangen laten zingen of niet, Heer of Heere zeggen en in honderd en één vergadering bidden of niet bidden. 't Is maar zoo, dat het onbes.chjaafdc publiek bepaalt met wie de dominee en mevrouw omgaan mogen en of ze een comedie mogen bezoeken, al dan niet. En 't is maar zoo, dat negen en negentig honderdsten van de predi kanten en hoofden van kerkelijke schb- len zich gehoorzaam naar deze voor schriften schikken, ten minste zoolang ze onder de a^gusoogen van hun pu bliek zijn. Dat men wel te Amsterdam een comedie of concert zal bijwonen, maar niet in eigen stad, wegens, den aanstoot, weet u De voorbeelden zijn 1 bij dozijnen te geven." Daar wordt een wèl pleizierige toe stand geschetst..... En we zouden zoo vragenwaar is nu die sinds een paar eeuwen geroom de vrijheid? In stede van het gezag der geestelijke overheid hebben de Protestanten de „meest volgaire „tirannie" om met den schrijver in ^t .„Hbld." te spreken. Neen hoor, dan vinden we de orga nisatie der Katholieke Kerk toch maar veel, veel beter. En rulks te meer, wijl onder die Pro- •testantsche toestanden het godsdienstig leven lijdt. We lezen toch verder bij onzen voorlichter: ,,'t Is geen medelijden met de hon derden „ambtsdragers" onder 't juk der gemeente, die ons er toe drijft deze dingen eens uit te sj>reken al moge medelijden met de al. te zware straf, die de inschikkelijkheid hier mee brengt, op zijn plaats zijn. De tirannie van de bekrompenen, van 't vttlgaire deel der orthodoxe gemeente, is een kwaad, dat zich op' haar zelve en dpi heel het godsdienstig leven in den lande wreekt. Waren de predikanten alleen de slachtoffers, dan zou men nog kunnen zeggenzij oog-sten 't welverdiende loon voor veel fiffe toe gevendheid. Maar aan het kerkelijk le ven wordt al te groote schade gedaan Wie de minachting en den spot kent, waarmee door velen, vooral jongere orthodoxen, gesproken wordt over de kerk, wie opmerkt hoevelen, juist ook in die kringen, zich van allen openba ren godsdienst afwenden en wie ziet hoe de volgelingen van een die de zui vere leer predikt bedorven worden door hun averrechtsche goedsdienstig- heid, die kan 't niet onverschillig: la ten, dat daar de vulgariteit tiert. En men zegge niet, dat dit winst moet zijn voor de modernen want dat is niet waar. Men wordt niet sterk van andermans zwakte. Enkele gemoede lijke elementen mogen ten leste vrede vinden in moderne prediking, de mees ten niet." Om de waarheid te zeggenvan al deze droeve dingen hebben we wel eens meer gehoord, maar we wisten niet, dat het zóó erg was. Vrienden, laten we ons aan dit voor beeld spiegelen en der Katholieke Kerk getrouw blijven. V Vrijheid in de industrie. Verschenen is een statistiek over den loop der bevolking in Neder.Iamd over 1911, uitgegeven door het Centraal Bu reau voor de Statistiek. Een zéér of ficieel stuk dus. Op een andere plaats in dit blad hebben wij er eenige inte ressante en markante cijfers aan ont leend. Maar een van die cijfers moet krachtig naar voren worden geschoven, moet' in het helle licht worden geplaatst 't Zou zoo erg jammer zijn, als dat aan de aandacht dex lezers ontsnapte. Ziet hier: Uit de statistiek der woonplaatsver andering blijkt, dat ons land meer be volking aan het buitenland afstaat dan omgekeerd, waardoor ons land in de laatste 10 jaren 53.989 personen verlo ren heeft. Heerlijke gevolgen van het door de vrijzinnigheid in alle toonaarden bezon gen vrijihandel-systeem. Och, door deze simpele statistiek wordt als met één slag de bewering dood ge slagen, dat bescherming de industrie zou verzwakken en vernietigen. Wij, gezegend door het vrijhandel-sy steem, hebben in 10 jaren tijd 58.989 personen over onze grenzen moeten laten trekken naardoor een tarief be schermde landen, omdat zi)i hier geen brood konden verdienen. Wordt het geen tijd, dat daarin ver andering komt? V Vrijheid in de moraal. Aan dezelfde statistiek ontleen en we nog een ander cijfer. Terwijl in 1840 op de 1000 gehuwde paren 0.10 echt scheidingen voorkwamen, bedroeg dit cij fer in 1911 0.91. Schrikkelijke toename. En nu verstaan wij onder echtscheiding natuurlijk niet de scheiding van tafel en bed, maar die scheiding, waardoor elke band tusschen de gehuwden verbroken wordt en zij dus vrij zijn volgens de wet althans een nieuw huwelijk aan te gaan. En toch jammerden de bladen, toen minister Regout enkele maanden gelei den een nieuwe wet op de •echtscheiding indiende. En toch verzuchtten ziji, dat de minister het huwelijk niet door al te stevige banden moest omknellen, dat hij de echtscheiding niet al te bezwaarlijk moest maken. Wel ja, zoo'n wet op de echtscheiding is beter toevertrouwd aan een vrijzin nige regeering; dan hebben we kans een uj>to-date modern heidendom tot bloei te zien komen, toestanden te zien verrijzen, zooals die in Frankrijk bestaan, waar gelijk kap. Bekkers in zijn laatste zoo leerrijke conferentie over het hu welijk opmerkte het getal huwelijken, dat gesloten wordt,bijna even groot is als het getal echtscheidingen. Vrijheid in alles, vrijheid in de indus trie, vrijheid in de moraal, endoor de vrijheid zal een volk het zekerst en het spoedigst ten gronde gaan. ALGEMEEN OVERZICHT. •Omtrent den stand der onderhandelin gen in 'z'akede B'alkankwestie is vanwege de schorsing natuurlijk niets te vermel den en loopt thans slechts de kwestie over de bemiddeling der mogendheden Een Balkandiplomaat verklaarde dienaangaande: „De Balkangedelegeerden zullen nooit de bemiddeling der mogendheden inroe pen. Toen wij de zitting ophieven, ga- yen wij te kennen, dat wij de geheeld zaak aan de mogendheden zouden over laten. Wat wij toen deden, was een be leefdheid tegenover de mogendheden. Wij wisten, dat zij beëindiging van den oorlog wilden en stelden haar in staat 'dezen te verhinderen. Haar houding ech ter doet mij denken, aan een staking op een groot schip. De bemanning wil niet meer werken en nu zal de kapitein de zaken in handen nemen hij zou dan ech ter verkeerd handelen, indien hij wacht te tot de bemanning eischt.dat het schip verder gebracht wordt. De mogendheden nu schijnen te wach ten, tot wij hun bemiddeling vragen Wij zitten hier echter rustig en zulleh nog acht dagen zoo blijven zitten. Wer ken de groote mogendheden in dezen tijd aan totstandkoming van den vrede, dan is het goed. Wij blijven intusschen in verbinding met onze regeeri.ngen. Komen ,de Turken tot ons om ons te verzoeken de onderhandelingen te heropenen oip den grondslag, door ons vastgesteld, dan zullen wij onderhandelen Gaan echter deze acht dagen voorbij, zonder dat de groote mogendheden bewerkt hebben, dat de onderhandelingen hervat wor den, dan breekt de oorlog weder uit Een andere uitweg is er niet." De Turksche gedelegeerde Resjid pas ja zeide: „Wij zullen nooit verzoeken om heropening der conferentie. Die Balkan- gedelegeerden hebben de zitting ver- daagyd zij moeten de nieuwe zitting bij eenroepen. Voorloopig onderhandelen wij met onze regeering. Krijgen wij van deze nieuwe instructies, hetgeen wij ech ter niet gelooven, dan zullen wij een houding aannemen, die overeenkomstig onze waardigheid is." Zooais men ziet wordt van beide zij den de oplossing van den onmogelijken toestand geheel gesrteld in handen der mogendheden. Van Turksche zijde is een dergelijke indolentie te begrijpen. De Turken hebben zich nooit druk gemaakt, Doch de Balkansiaten moeten wel zeer goede reden hebben om te denken dat hun zaak er gunstig voorstaat, dat zij zoo kalmweg de zaken haar loop laten nemen. De Londensche correspondent van de „Herald" meent dat dit optimis me gemakkelijk te verklaren is, als men weet, welke inlichtingen zij omtrent den toestand in Adrianopel ontvangen heb ben. De Bulgaarsche regeering heeft hun n.l. medegedeeld dat de toestand in dp belegerde stad van dien aard is, dat zij spoedig zal moeten capituleeren.jDnder de bevolking en de militaire bezetting zouden niet minder dan 80.000 zieken zijn, fciie alle verpleging het noodige voedsel en verwarming missen. De Balkan-gedelegeerden weten ver^ der dat Turksche en B.ulgaar$che offi cieren reeds over de capitulatie onder handelen, dat Turksche generaals van de Tsataldsja-linie aan de Porte hebben weten, dat zii den oorlog onmogelijk kunnen voortzetten, allemaal redenen, waarom Daneff, de leider der Bulgaar sche afgevaardigden, gisteren kon ver klaren Ik ben volkomen gerust en heb het volste vertrouwen, dat onze eischen zullen worden aangenomen en de vrede spoedig zal verzekerd zijn. Een derde reden is, dat zij de mogend heden achter zich weten. De kwestie van Adrianopel zouden dezen toch ten gunste der Balkan- staten willen oplossen. Uit Rome meldt men, dat de beide tritsen van verbonden mogendheden tot overeenstemming gekomen zijn nopens de hoofdlijnen van hun optreden in de kwestie van Adrianopel en de eilanden. De mogendheden zouden hebben be slist, dat Adrianopel aan Bulgarije zou komen, doch dat Turkije eenige tege moetkoming zou worden betoond, in ver band met de moskeeëu en de graven van de Chalifs. Deze zouden zij willen ex-territoriaal maken, ten einde de godsdienstige ge voelens van de Turken te sparen. Tur kije zal Adrianopel afstaan, de Sultan zal echter in het bezit van de moskee blijven en het recht hebben daar schild wachten te posteeren. Verder zou daar Turkije het bezit van Adrianopel noodza kelijk acht tot verdediging van Konstan- tinope!, voorgesteld wordeij, dat .Euro- pa het blijvend bezit van Konstantioprpei aan Turkije garandeert. In dit .geval zou echter het verbod van doorvaart door de Dardanellcn overbodig worden. De Dar- danellenvestingen zouden dus eveneens geen doel meer hebben, zoodat deze ge slecht zouden kunnen worden. Aan den anderen kant zouden de mo gendheden, om overwegingen van aard rijkskundigen aard, van meening zijn, dat Oriekenland de eilanden aan Turkije moet teruggeven. Men vreest, dat, als Oriekenland ze behoudt, er een .Azia- tisch-Turksche kwestie zal ontstaan, te meer daar in Aziatisch Turkije de toe stand verre van geruststellend is. De officieuse Turksche „Ikdam" ver zekert, dat Sir Edward Oréy aan Bul garije en Turkije een nieuwe oplossjng van de kwestie van Adrianopel heeft voorgesteld. Tus.schen de twee staten 2jou een onzijdig gebied komen te lig gen, waarin Adrianopel wordt opgeno men. Ambtenaren v,an een onzijdig land zouden in dat gebied het bestuur uit oefenen. Oostenrijk en Italië dreigen "het oneens te zullen worden 65 hoe Uika\ smaakt, es üjn moeder weet ba§ gezond bet voor hem RONA Cacao is ces Ideale dago- lijksche drank voorkinderen. Voedend en toch licht verteerbaar. omtrent de kwestie van Skoetari. De „Secoio" maakt inlichtingen openbaar waaruit blijkt dat Italië beslist zich ver zet 'tegen de denkbeelden van Oosten rijk omtrent Skoetari. Het bezit van •Skoetari is voor Montenegro van zoo groot strategisch belang, dat dit laatste zou overwegen hiervoor aan Oostenrijk ter vergoeding den LorcenbeTg af te staan, waardoor de versterkingen bij Ca- taro, die door dezen berg worden be- heerscht, hare volkomen strategische waarde zouden herwinnen. Het even wicht, in de Adriatische Zee zou zoo ten nadeele van Italië worden verbroken. En om deze reden zou, volgens de „Se coio", de Italiaansche regeering Oos tenrijk hebben doen verstaan dat de be langen van Italië in deze zaak tegen over die van Oostenrijk staan. Oostenrijk echter, meldt de Weensdfe correspondent van de „Qiornale d'Itaiia", zal niet toelaten dat Montenegro Skoe tari krijgt, zelfs al mocht dat tot een geschil met Italië leiden. De voorzich*- tige drang door Italic uitgeoefend, om de regecring te Weenen te bewegen zich niet regen den afstand van Skoetari te verzetten, is tot nog toe onvruchtbaar gebleven en men kan niet verwachten dat een hernieuwd aandringen van Italië meer succes zal hebben. uMen gelooft volgens dezen correspon dent in diplomatieke kringen te Wee nen» dat de meening van de militaire partij de overhand begint te krijgen en men ziet er met optimisme de mogelijk heid van een oorlog onder oogen. In Duitschland schijnt men ook weer ernstig aan oorlogsmogelijkheid te den ken. En dat in het vredejaar '13. GEMENGD De Spaansche „E,poca" meldt, dat in den laatsten tijd tusschen het .Vati- caan en de Spaansche regee ring zeer verzoenlijke telegrammen zijn gewisseld, die doen aannemen dat de normale betrekkingen spoedig hersteld rullen zijn. Naar het Vaticaan zal een Spaansch gezant, naar Madrid een pau selijke nuntius terugkeeren. In een vergadering van Spaan sche conservatieven las markies Pidal, die voorgedragen was als hoofd der partij, een brie fvoor, waarin werd medegedeeld, dat de ontslagaanvrage van Maura beschouwd moest worden als niet te zijn geschied. Een nieuw Portugeesch mi- n i s t e Ir i e is als volgt samengesteld president en binnenlandsche zaken: Af- fonso Costa, koloniënAlmeida Riberra, oorlog: Bastos, openbare werken en marine: Freitas Ribeiro, buitenlandsche zaken: Teixeira. De „Soir" meent te weten, dat de Belgische regeering, gehoor gevende aan den wensch van den voorzitter van het hof van aplpèl, dat er een overeenkomst tusschen de regeering en de prinsessen nopens de erfenis van Koning Leopold zou tot stand komen, er in heeft toegestemd, dat de drie prinsessen een som van over de 36 millioen francs onderling zullen verdeel*n. Onder de Schotsche mijnwer- k e r s is het aan het broeien. Tn de bumt van Bellshill zijn een 3000 man aan het staken, omdat er door de directeuren niet-aangesloten arbeiders in dienst ge nomen waren. Gisteren weigerden te Kilsyth een 1500 m§n het werk te be- ghinén, ook al wegens ëeh* vereenfguïgjs- kwestie. Vandaag zou te Qlasgow een vergade ring gehouden worden van afgevaardig den der verschillende vereenigingen^ waarin besloten zou worden, of men al dan niet tot een verdere uitbreiding der staking over zou gaan. Naar uit Los Angeles wordt ge meld, heeft de strenge koude den oogst van citroenen in Califomiëë ver nield. Een vijfde deel is, naar men hooprt, nog te redden. Men schat de scha de op 20 millioen doifar. Volgens de „Daily Telegraph" is een kist, inhoudend vijfduizend pondstukken, bestemd voor Brazi lië, geroofd tusschen Berlijn en Ham burg. Het blad zegt, dat deze herhaalde diefstallen van goud in de kringen van Lloyd's te meer ongerustheid wekken, daar de Engelsche politie verklaart niet in staat te zijn de spoorloos verdwijnen de dieven van deze diefstallen, die bui tenslands gepleegd worden, te achter halen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1913 | | pagina 1