RONA Cacao 12 DE TWEE VRIENDEN. BUITENLAND. Ingezonden Mededeelingen, NU DE KOUDE DAGEN NADEREN Van Houten s 4e Jaargang, No. 941. Sfe KeidóeJae Sou/ta/nt Bureau OUDE SINGEL 54, UEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent. met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent Dinsdag November 1912. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Qroote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop (geenhandels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Het rommelt. „De Standaard" bevat een ingezxm- Iden stuk van den heer Pietersan jMoens te Veenendaal, die naar aanjei- iding van „de politieke knoeierij te Om- Jpien", o. m. vraagt: Zou Ommen gevallen zijn, als men in Ede flinker was opgetreden? Ommen dreigt nu Ede in de scha duw te stellen, maar wat er ook ge- beure en wat men ook voor coalitie- afspraken make de antirevolutio naire partij in 't district Ede legt zich nimmer bij een Ghr.-Hist. candidatuur neer, en zal niet vergeten, dat 't district, evengoed als Ommen, op schandelijke wijze, aan ons ontfut seld is. Dergelijke uiting past wonderwel bij jde 'klachten van de S tdrd., dat er een ibreuke is gekomen in de coalitie (waarbij het blad intusschen constateert, idat zijn verwijt niet gaat in de richting 'der R. K. bondgenooten. Wij hebben ons inderdaad steeds loyale medewerkers betoond, wat ons Idan ook de vrijheid geeft te herhalen: Imogen de andere reChtsche partijen het (gerezen geschil nu grondigl uitvechten^ topdat we er in '13 geen last meer van liebben. [Binnen de muren, moeten we dan (zuiver staan om met kracht den vijand buiten de muren te kunnen, weerstaan. De politie. Uit verschillende feiten en uit het vele (geschrijf wordt het meer en meer dui delijk, dat de geest, die in verscheidene ((neutrale) politie-vereenigingen heerscht, juist niet de meest gewenschte is. Waaraan moet dit worden toegeschre ven Eenvoudig hieraandat de bestuur ders en de leden dier vereenigingen dik wijls geen goed begrip hebben van den Aard, het karakter, het doel hunner ver- (eenigingcn. Zij beschouwen deze als mo derne vak v er e en iging en. En dat is ?ii groote, principieele fout. Zeker, het 'is gewenscht, dat de politie-vereenigin- jgen de gegronde verlangens der leden betreffende loom en arbeidstijd aan de «verheid bekend maken; het is ook ge- Syenscht, dat die vereenigingen de supe rieuren op de hoogte stellen van de ver langens der leden betreffende het inwen- 'jdige van den dienst Dat alles achten jyvij gewenscht en een recht van die .vereenigingen, waartegenover staat de plicht van de overheid, de superieuren, om naar die verlangens te luisteren, ze overwegen en deze, zoo ze redelijk ten gerechtvaardigd zijn, in te willigen. Maar de vereenigingen van politie agenten willen dikwijls verder gaan. Zij ;.|daatsm zich, zooals we reeds zeiden, £>p het standpunt van moderne vakver- 'Jeenigingen. Wat nu is de aard, het (karakter, het doel van een moderne vak- yereeniging? Deze stelt zich ten doel om jop voet van gelijkwaardigheid met de Werkgevers te onderhandelen over de krbeidsvoorwaarden. (De middelen, die Ëij voor dat doel wil gebruiken, in laatste instantie: een s Taking, laten we nu buiten beschouwing.) Als we nu slechts even oplettend be- FEUILLETON. 86) Bij het vallen van den avond werd ■ter in de keuken gebakken en gebraden jlils was er- feest op het kasteel en de jpmliggende vertrekken zagen er' uit als ^restaurants of herbergen. Men at en dronk volop; de eetlust der «Verdedigers van .de natie scheen onver- leadelijk en hun dorst onleschbaar. Het gevolg van den commissaris der Rationale Conventie was niet minder dan fj>0 man sterk, uitvoerders der wet en jgewapenden. ^•Oagnard, de boschwachter,was woedend. |p! wanneer de graaf hem maar eens liet (begaan,' dan zou hij er wel een einde aan piakeu. Met een half dozijn flinke kame raden had hij het wel tegen deze ge- jjbeele bende van roovers en plunderaars durven opnemen; èenige goed gemikte schoten zouden er een deel van in het teand hebben doen bijten en de overigen top de vlucht 6laan. Vervolgens zouden zich gevoegd hebben bij de dapperen, ïöie slechts op een teeken wachtten, om j&penlijk in verzet te komen en te doen schouwen dat doel, hetwelk de moderne vakvereemiging beoogt: ml. het onder handelen over arbeidsvoorwaarden op voet van gel ij k waardigheid, dan is het duidelijk, dat het aan arbeiders in privaatreichtelijken dienst, in dienst van een of anderen particulieren patroon of particuliere onderneming, rechtens geoor loofd is zulk een vereeniging te vormen, doch zulks aan ambtenaren, die in pu bliekrechtelijken dienst staan, in dienst van staat, provincie, gemeente, water schap, niet kan worden toegestaan gel ij k waardigheid toch bestaat wel tusschen een werknemer en een particu lieren patroon of particuliere onderne ming, omdat beiden van nature een doel van dezelfde waarde na streven, nl. hun eigen, particulier belang. Niet bestaat die g el ij k w a a rd ig- heid tusschen een ambtenaar en de overheid, in wier dienst hij is, omdat het doel, dat de overheid nastreeft, van hooger waarde is dan dat hetwelk de ambtenaar beoogt. De eerste heeft ill. van nature tot doel het algemeen belang, de laatste zijn eigen, particu lier belang. Daarom komt de eerste, de overheid, de beslissing toe in alle zaken den dienst, den arbeid betreffende en kan een vereeniging van ambtenaren zijn wenschen kenbaar maken (waarnaar de overheid tot plicht heeft te luisteren, ook omdat zij, als werkgeef ster, meer nog dan elke andere werk gever, op humane wijze moet op treden), maar aan die wenschen een dwingend karakter geven, zooals de vakvereeniging doen kan, kan zulk een vereeniging niet. Ziehier een korte uiteenzetting van het vraagstuk betreffende devereenigingen van ambtenaren. Ter gelegener tijd zullen wij deze kwestie uitvoeriger behandelen. Alleen zij dit nog opgemerkt een opmerking, die ons dezer dagen door een inzender werd gemaakt dat die verkeerde geest, waarvan wij in den aan vang van ons stukje schreven, zeker niet heerscht in de Katholieke vereenigingen van politie-agenten en men dus niet mag spreken van den verkeerden geest in de politieagenten-vereenigingen. ALGEMEEN OVERZICHT. Belangrijk nieuws valt er al weer niet te melden aangaande den Balkan-Oorlog De krijgsverrichtingen worden overal met kracht voortgezet en men beschouwt in deskundige kringen den oorlog voor zoo goed als geëindigd. Maar, zooals ge zegd, iets nieuws hoort men niet Wel komen ovefwinndngsberichten uit Turk- schen bron, maar die mogen we gerust naast ons neer leggen. De „Times" zegt waarom er zoo weinig nieuws komt. „Men laat", aldus zijn correspondent in Sofia, „geen -nieuws uitlekken over de krijgsverrichtingen tegen de linie van Tsjataldsja, maar men verzekert, dat de Bulgaren reeds Eregli en Siliwri aan de Zee van Marmora bezet hebben. Hier zijn Zaterdag twaalfhonderd ge als de menschen in de Vendee, die vochten tegen de dwingelanden uit Parijs. De trouwe Bretagner begreep niéts van hetgeen er voorviel. Alles wat hij wist was, dat men heni niet uit zijn huis zou gehaald hebben, zonder dat hij ge tracht had het te verdedigen. Bonnet, de tuinman, dacht er daaren tegen niet aan zich te verzetten. Op dien dronkaard had Burthe, de rechterhand van Sicard en door hem af gericht, al dadelijk liet oog laten vallen. Met hem was hij afgedaald in den wijn kelder van het kasteel. Hij had zich door hem de beste merken laten aanwijzen Bonnet kende ze goed. Hij zelf was immers tevens de bottelier van La Guyon- nière? De arme drommel werd bloot gesteld aan een verzoeking, waaraan hij mei geen mogelijkheid weerstand kon bicden. Hij dronk van de verschillende wijnen en het duurde niet lang of zijn tong werd los en zijn keel droog. Hoe meer hij dronk, hoe meer hij drinken wilde. De politieman kende zijn vak en had aanstonds begrepen, dat die dronkaard hein spoedig alles zou vertellen, wat hij weten wilde. Toen hij den tuinman in den ge- wcnschten toestand had gebracht, gaf hij een wenk aan zijn overste Sicaril, wonden uit Loeie Boergas aangekomen. Tot dusver beloopt het totaal, naar schat ting, tienduizend." Onder de menschen, die van het oor logsterrein naar Konstantinopel komen gevlucht, is cholera uitgebroken. Wel loochent de prefect van Konstantinopel, dat ook onder de soldaten zich gevallen zouden hebben voorgedaan, maar het gerucht loopt, dat 17 soldaten lijdend aan cholera, te Konstantinopel zijn aan gekomen. Barakken voor 400 bedden zijn in allerijl opgeslagen aan het station van Stamboel, niet ver vandaar kampeeren duizenden boeren met hun ossenkarren. Het aantal vluchtelingen, waaronder ook officieren, neemt steeds toe. In Siamboel is men er van overtuigd, dat de val van het Turksche rijk niet meer te keeren is. Over de bemiddeling wordt uit Sofia aan de „Petit Parisien" gemeldt, dat een generaal aan de cor respondent, op diens vraag om inlich tingen zei de: Op dit oogenblik kan de tusschenkomst niet Worden aanvaard om de zeer een voudige reden, dat de bij Tsjataldzja begonnen slag, de beslissende slag zal zijn. Gedurende twee dagen is het vuur verschrikkelijk. Indien wij nu onze mili taire actie zouden staken, zouden wij ver scheidene honderdduizenden manschap pen op de veroverde stellingen moeten immobiliseeren en hen verplichten het slechte jaargetijde in te moeilijke om standigheden door te maken; want het zou onmogelijk zijn hen een onderdak te verschaffen, terwijl de diplomaten aan het onderhandelen waren. Het Baïkanverbond geldt, naar men in Oostenrijk-Hongarije meent, slechts Hot aan het sluiten van den vrede. Daarna krijgen de Balkan- staten weder de vrije hand. Het schijnt, dat er reeds onderhandelingen gaande zijn voor een overeenkomst tusschen Bul garije, Montenegro en Griekenland. Met Servië heeft Oostenrijk-Hongarije echter nog geen onderhandelingen aangeknoopt en het schijnt er ook voorloopig nog niet aan te denken, waarover men zich in regeeringskringen te Belgrado zeer ver baast. Hartwig, de Russische gezant te Belgrado, moet de Servische regeering op het hart gedrukt hebben, haar uit breidingsplan te beperken. Ook dit moet er toe bijdragen in politieke kringen in Servië een onbehagelijk gevoel te wekken. Servië en Oostenrijk kunnen het nog wel niet eens worden, doch de toestand acht men niet zoo critiek als sommige persorganen zouden willen doen verwachten. Bij het bezoek van Von Ugron aan Pasjits heeft deze het Oostenrijksche standpunt over de Al- baneesche kwestie uiteen gezet. Pasjits heeft de plannen van Servië nopens Al banië uiteengezet. De stappen door von Ugron gedaan, hadden, in tegenspraak met wat zekere Duitsche bladen hebben gemeld, niet het karakter van een ulti matum. Hij is gisterochtend opnieuw naar het ministerie van buitenlandsche zaken gegaan. Pasjits is daarop naar Uskub die het gunstige oogenblik afwachtte. Bonnet werd voor den vrederechter geroepen. Sicard, die naast den rechter zat, nam deze getuige zelf in verhoor. De antwoorden brachten den uitslag, dien men er van verwachtte. Met de breedsprakigheid van een be schonken nian vertelde Bonnet alles wat er op het kasteel gebeurd was, met al lerlei bijzonderheden er bij, ofschoon die van weinig beleekenis waren; hij zegde ook, dat het wel deg.elijk de baron de Guern was geweest, die in een avond op het kasteel was gekomen en hij bood aan, de kamer aan te wijzen, waar de gast geslapen had. Sicard stemde natuurlijk toe en liet zich door Bonnet in de 'kamer van den vluchteling brengen, waar de dronken tuinman hem de kast aanwees, waarin de kleederen en de wapens van den ba ron geborgen geweest waren. De commissaris liet den dubbelen wand dier kast voor zich openen. Hij vond daarin het jachtmes en de pistolen van den baron, een tientlal ge weren, waarmee men de nationale gar den en haar aanvoerder, die nu bezig waren overvloedig te dineeren, wel op de vlucht had kunnen drijven en een groote kist inet goud- ,e,n zilverstukken en assig Houdt Uwe kinderen gezond en warm door hun 's morgens, 's middags en 's avonds een kopje te geven. Het bevat niet alleen vele voedende bestanddeelen, maar het volle vetgehalte (cacaoboter) verwarmt ook het lichaam. Daarbij zeer lichtverteerbaar. vertrokken, om den Koning verslag te doen. De oorlogsmaatregelen van Oosten rijk waarvan wij gister reeds iets ven- meldden, ilnebben in Servische hooge kringen niet weinig beweging veroot>- zaakt, dodh tevens den vasten wil doen geboren worden om weerstand te bieden aan alle pogingen tot vreesaanjaginjgj en te handelen tegen alle ingevingen van uit het buitenland in. Deze wil wordt gesteund door het groote vertrouwen, dat geput is uit de omstandigheden. Voor eerst uit den wensdh van Eurqpa om den Balkan-kwestie nu geheel geregeld te weten en daarmede in het belang van, de rust van allen te vermijden, dat niet bevredigde verlangens later nieuwe con flicten zouden kunnen, uitlokken Dan uit. de sympathie der triple entente, waarbij er op gewezen kan worden, dat de for mule van Po.incaré en Sasonof met be trekking tot de territoriale belangeloos heid de uitdrukking van den wensch der Balkan-staten is. Eindelijk schijnt men, de zekerheid te hebben, dat wat er ook gebeurt, men niet alleen zal staan, en dan niet slechts gesteund zal worden door de bondgenooten, dodh ook en op meer dan moreeie wijze door Rus land en door de Slavisdhe volken in Hognarije, wier stemming ten gevollgjel van de overwinningen, tvan de troepeaj der verbonden staten weinig gunstig ia) voor welke onderneming ook tegen dd Slavische staten. Op den steun der bondgenooten, kan. Servië echter niet onvoorwaardelijk reken» nen. ,De Balkanstaten, ,zoo wordt aan het „Berl. Tageblatt" uit Weenen geseind, zijn niet tegen ieder en voor ieder geval' verbonden en het is niet aan te nemenj dat zij, ingeval van een oorlog tusschen. Oostenrijk-Hongarije en Servië verplicht zijn de laatsten aan een haven aan d!e| Adriatisdhe zee te helpen. Te Athenel schijnt men te wenschen, dat de regee ring te Belgrado dezen eisdh vallen laat. De houding van de Bulgaarsche regee ring is nog .niet bekend. Het schijnt ech ter, dat Bulgarije een bemiddelaarsrol' wil spelen en dat het bezoek van DanefJ den president van het ^obranie te Wee^ nen, dit ten (doel heeft. Ook in Italië ziet men den toestand ernstig in. Uit Venetië wordt van parti culiere zijde aan de „Voss. Ztg." ge meld: „In goed ingelichte politieke krin gen alhier wordt de internationale toe stand als zeer ernstig beschouwd. Er wordt medegedeeld dat Italië van plan ia met Oostenrijk-Hongarije tegen Servië naten, die het gelaat van Sicard deden glimmen van hebzucht. Vlug deed hij de kast weer sluiten, nam den sleutel van het slot en stak dien bij zich. Teruggekeerd in de ridderzaal wilden de commissaris en de vrederechter het verhoor voortzetten, maar toen zij den tuinman vroegen, waar de baron nu was, scheen er bij den dronkaard toch een weinig helderheid te koimen. Zijn gelaat werd akelig verwrongen. Besefte hij welk kwaad hij had aange richt? Zag hij, als in een bliksemlicht, de blöeke, angstige gelaatstrekken der mees ters, döe zoo goed voor hem geweest waren -en die hij nu met zijn dronke manstaal deed ter dood veroordeel en? Dacht hij aan het lieve meisje, Rose de Trémazan, dat hij in het verderf stortte door zijn ellendig gebrek, dat hem al zoo menigmaal vergeven was? Alles is mogelijk. Hij antwoordde stamelend': Niets gezienweet van niets. Men kon niets .meer uit hem krijgen. Burthe was bij het verhoor tegen woordig. i Sicard gaf hem .een wenk. De agent nam ,den tuinman mee naar een der b en eden v er ir ekk en, ,waar hij al leen met hem ,was. Daar schonk hij hem opnieuw een glas brandëwijn in, terwTjl hij tegen "hem zegde: Gij zijt de ware broeder niet, gij li^jt. Daarmee zult gij evenwel uw meester toch niet redden, terwijl gij ge vaar loopt dat men ,u ook het hoofd zal afslaan als medeplichtige der aristo craten, terwijl, .als gij eerlijk alles zegt, gij 'nog een belooning zult ontvangen. Op uw gezondheid, burger. Burthe had voor zich z>elf ook een glas ingeschonken en hief dit tegen Bonnet op. Een dergelijke drinkers beleefdheid kon Bonnet niet onbeantwoord laten, dus ledigde hij het glas, waardoor hij nog meer beschonken werd, maar toch wildte hij nog niet spreken. Er werd i'n zijn binnenste een heftige strijd gevoerd, die tusschen zijn ver stand en zijn hartstocht. Koppig herhaalde hij: Neen, waarlijk, burger, ik kan het niet zeggen. Lieg niet, dat is nergens voor noo- dig. Gij weet dat. de voormalige baron; de Guern dood' is, dat weet iedereen. Drink. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1912 | | pagina 1