VAN HOUr.NS
ONA Cacao
BUITENLAND.
DE TWEE VRIENDEN.
Ingezonden Mededeelingen.
BINNENLAND.
4e Jaargang:,
No. 940,
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, f 1.30 per kwartaal. Franco
per post 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2V, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Maandag,
II
November
1912.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop
(geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Na die laatste berichten over het om
trekken der Tsjataldsja-linie, is er weinig
ine er bekend geworden van het
oorlogsterrein in Thracie
iW|d wordt nu bevestigd, dat de laatste
(gevechten buitengewoon moorddadig zijn
iweest. Men schat het aantal soldaten,
Jdie sinds het begjn van de vijandelijk-
Iheden zoowel van Turksche zijde als aan
ld en kant der bondgenoot# buiten ge
vecht werden gesteld, op 150.000 man.
iWeer gaat het gerucht, dat Adrianopel
jgevall'én is. Nu weer meldt het de„Intran-
(sigeant", die z^gt, dat het garnizoen ten
jgetale van 50.000 m&n is gevangen ge-
(nomen. Over de actie der verbondenen
(tegen Konstantinopel bericht de „Daily
IC bromide"
De Grieksche vloot ontscheept troepen
£>p den linkeroever van de rivier Maritza,
}en wel met een tweeledig doel: eerstens
Som door het ontschepen van troepen bij
jGallipoli, in staat te zijn de vestingen
laan de Dardanelles aan te vallen en ten
(tv cede om voor de vloot den weg vrij
(te maken naar Konstantinopel.
Het oorlogsplan der Grieken is,.zooals
'reeds meer is medegedeeld, zich met de
[Bulgaren te vereenigen, om gezamenlijk
Stnet hen de Turksche hoofdstad binnen
Ite rukken.
De Turk gaat nu zijn laatsten troef
(uitspelen en zendt de Fransche kanonnen
Van Servië, die hij in beslag heeft ge
nomen, naar de linie. Of dit zal helpen?
De bevelvoerders «der voor de stad lig
gende oorlogsschepen izijn thans jereed
<piet het treffen van maatregelen om de
orde in Konstantinopel
rjt® bewaren. Men is van plan de stad te
bezetten, bij «de geringste mogelijkheid,
Jdiat er moordpartijen zullen plaats grijpen,
ptfk ®fiaatr.egelen zijn getroffen, alle voor-
SVTï'ga» genomen.
bsftsfcskit; gebouwen zijn ais verzamel-
ïAa-atsen aangewezen. Voor de Duitsche
Kolonie Is liet gezantschap, het consu-
üaat-generaal en het gebouw van de Duit-
is chs cl ids aangewezen. Vrouwen en kin-
Jtieien zuflen onmiddellijk, nadac men het
perste bericht van den terugtocht der
(Turken naar Konstantinopel gekregen,
(heeft, op de schepen gebracht worden.
Voor de Duitschers liigt een schip van de
levantlijn gereed. Ook de oorlogsschepen
(zullen natuurlijk vluchtelingen opnemen.
Vooral in Duitsche kringen geloo'ven ech-
•ter maar weinigen aan een ernstig gevaar.
JMen vreest eigenlijk geen moordpartijen
van het vluchtende leger, maar plunde
ringen van levensmiddelen en de uitge
hongerde soldaten zullen geen verschil
(maken tusschen Mohammedaansche en
'christelijke bakkerswinkels. In den tuin
van het Engelsche gezantschap zijn s-e-
(dert gisteren twee machinegeweren opge-
fcteild.
Uit betrouwbare bron, zegt genoemde
(correspondent, heb ik vernomen, dat de
verschillende gezanten hun regeeringen
hebben gewezen op het gevaar, dat de
vreemdelingen te Konstantinopel loopen,
FEUILLETON.
37)
De gravin da Trémazan antwoordde
hem op denzelfden vastberaden toon als
haar echtgenoot
Zij verklaarde:
Wanneer de baron de Guern onze
(gastvrijheid was komen inroepen, zouden
jyij die niet geweigerd hebben. Dat zou
(een lafheid zjjn geweest, beneden onze
iwaardigheid. Mijn echtgenoot, mijn doch-
jfccr noch ik laten ons in met de zaken
yan de Nationale Conventie.
Maar gij zoudt toch wel wenschen
jdat zij onderging in den vernielingsstrijd,
(dien men tegen haar heeft aangebonden?
Hierop bleef de gravin de Trémazan
het antwoord schuldig.
Sicard gevoelde zich eenigszins ge
boerd tegenover deze familie, die zoo
(Waardig scheendeze moeder,, op wier
W laat de deugdzaamheid lag uitgedrukt
in wier oogen hij alle teederheid las,
[Airelke zij koesterde voor haar echtgenoot
'pn haar dochter en dit bekoorlijke meisje,
\wier jeugd en schoonheid op elk indruk
"faoest^n maken,
zoo het verslagen Turksche leger hier
heen Vlucht.
Dienovereenkomstig hebben de mo
gendheden stappen gedaan te Sofia,
waarop zij tot antwoord ontvingen, dat
de Bulgaarsche bevelhebbers aan de ver
slagen Turksche troepen nooit de ge
legenheid zouden geven naar deze stad
te vluchteln, maar hen integendeel in noor
delijke richting zouden drijven.
Uit Adrianopel! ontving ik bericht, dat
•er opstand was in de stad en dat de sol
daten geweigerd moeten hebben om ver
der, te vechten.
Verschillende berichten blijven binnen
komen over
Wapenstilstand en bemiddeling
Zoo verneemt de „Köln. Zeitg." uit
Sofia: Volgens mededeelingen van ge
zaghebbende zijde, zouden de verbon
den Balkanstaten een voorstel voor een
wapenstilstand alleen aannemen onder
voorwaarde, dat zij: hun militaire voor-
deelen handhaven. Daartoe is de bezei>-
ting van de linie van Tsjataldzja noodig,
onder den waarborg van Europa dat het
troepenvervoer uit Kleim-Azië ophoudt en
dat de nog in Macedonië en Thracië
vechtende troepen krijgsgevangen wor
den. Overigens gelooft men hier dat het
einde van den oorlog binnenkort te ver
wachten is en dat de dipllomatie nu aan
het woord komt.
De bijzondere correspondent van de
„Köln. Ztg." in Oud-Zagora meldt, dat
daar ter gezaghebbende plaatse geen!
neiging bestaat om een wapenstilstand
zonder onderpand voor een verzekerde
sluiting van den vrede te aanvaahden.
Over de voorwaarden is niets zekers te
vernemen. Men neemt echter aan, dat
de ontruiminjg van Adrianopel of van de
stelling bij Tsjataldzja misschien zelfs
van Konstantinopel tot de voorwaarden
van een wapenstilstand béhooren.
Uit Petersburg wordt aan het „Berl.
Tageblatt" geseind: In Russische diplo
matieke kringen verzekert men dat een
nieuw voorstel van Poincaré door dezen
door bemiddeling van den gezant Louis
aan den heer Sasonof is voorgelegd. Zijn
bedoeling zou zijn t^i spoedigste pen
internationale conferentie inzake de Bal
kankwestie bijeen te roepen. De heer
Sasonof zou verklaard (hebben dat hij!
hieraan zijn goedkeuring hecht, dat hem
echter de deelneming aan deze conferen
tie van de vertegenwoordigers der Bal
kanstaten zoowel als van Roemenië
noodzakelijk schijnt.
Deze conferentie zou, naar de „No-
woje Wremja" verneemt, te Brussel bijl
eengeroepen worden.
Oostenrijk en Servie
schijnen het nog niet eens te kunnen
worden over het bezetten van Albanië
en den uitweg naar zee.
De president van den Servischen mi
nisterraad heeft gezegd'dat Servië een
uitweg naar de zee moet hebben, zelfs
indien het hier nog een oorlog voor zou
moeten voeren. Tegen de pretenties van
Oostenrijk-Hongarije zal zich niet alleen
Servië, maar de geheele Balkan-Unie ver
zetten.
Hij zegde halfluid:
Ik zou niets liever wenschen dan
tl onschuldig te bevinden, maar die in
lichtingen, die men mij gegeven heeft,
bewijzen mij integendeel hoe schuldig
gij zijt.
En nog zachter ging hij voort:
Ik zou mijn hoofd wagen, wanneer
ik geen bewijzen vond. Ik wil ze hebben
en ik zal ze hebben. Misschien deedt gij
beter met zonder moeielijkheden te be
kennen wat er gebeurd is. De rechters
zijnniet meedoogenloos. Zij zullen on
getwijfeld hetgeen gij gedaan hebt ver
geven, oindat gij het deedt uit een oog
punt van nienschlievendheid. De oude
vriendschapsbanden met den voormaligen
baron de Ouern, uw bloedverwantschap
met hem en de onwetendheid, waarin gij
omtrent zijn plannen verkeerdet, verkla
ren zeer goed, dat gij hem een schuil
plaats hebt gegeven. Dat hij hier geweest
is, is niet te ontkennen. Gij stort u in
het verderf door bij-uw stelsel te vol
harden. Ik moet bewijzen hebben en
ik herhaal u, dat ik ze vinden zal. Mis
schien heeft de vrederechter ze al ont
dekt. W,at mij betreft, ik heb de kamer
gezien, waar de vluchteling heeft ver
toefd, het bed, waarop hij ziek gelegen
heetf en waarschijnlijk gestorven is.
Terwijl hij deze. woorden sprak, waren
Toch wil Oostenrijk niet toegeven.
Naar de „Voss. Ztg." uit Boedapest ver
neemt, is de Oostenrijksche gezant von
Ugron naar Belgrado teruggekeerd en
zal hij aan do Servische regeering mede-
deelen, dat Oostenrijk-Hongarije onder
geen voorwaarde dulden zab dat Servië
Albanië inlijft en aan de kust van de
Adriatische Zee een haven in bezit
neemt. Verder zullen na v. Ugron de
Duitsche en de Italiaansche gezant even
eens een bezoek aan Pasjitsj brengen
om hem mede te deelen, dat zoowel
Duitschland als Italië een bezetting van
Dura'zzo of van San Giovanni di Me-
dua door Servië onder geen omstandig
heden zullen dulden.
Rusland steunt echter Servie
Naar toch aan de Temps wordt ge
meld, schijnt de Russische diplomatie
vast besloten de eischen der Serviërs
betreffende een uitmonding aan de Adri
atische Zee te steunen, in geval Oos
tenrijk zijn eischen handhaaft, is een
conflict te voorzien. De correspondent
meent te weten, dat de ministerraad eer
gisteren maatregelen trof inzake de man
schappen, die hun dienst volbracht heb
ben. Besloten zou zijn hun voorloopig
onder de wapenen te houden.
Ook zou het Zaterdagnummer van de
„Nowoje Wremja" naar de Times me
dedeelt, een artikel openbaar maken
waarin de onmogelijkheid wordt be
toogd, dat Oostenrijk-Hongarije Servië
alle voordeelen van hare overwinningen
zou onthouden. Het blad verklaart met
voldoening, dat Rusland besloten is,
een krachtige houding aan te nemen,
pn rlriiLF_7jjn vpxftox-virfin jiit in den cfeun
van Frankrijk en Engeland.
Met geweld van wapenen
ischijnt Oostenrijk echter van plan te
zijn op te treden. De Temps verneemt
uit Belgrado: Oostenrijk heeft 18 ba
taljons naar Bosnië en Herzegowina ge
zonden. Men gelooft, dat Rusland en
misschien ook andere mogendheden aan
Oostenrijk om opheldering zullen vra
gen.
En uit Berlijn verneemt hetzelfde blad
dat daar het gerucht loopt dat Oosten
rijk zijn vloot in de Adriatische zee sa
mentrekt. Het is niet onmogelijk, dat,
als Servië tot aan een haven aan de
Albaneesche kust doordringt, Oostenrijk
derwaarts een kruiser zal sturen.
De „Pali Mall Gazette" publiceert
daarentegen heel wat geruststellender be
richten, als het volgende:
Er verluidt, dat Oostenrijk en Servië
weldra een schikking zullen treffen,
waarbij Servië een uitvoerhaven zal krij
gen, zij het ook niet aan de Adriatische
Zee en voorts dat de Bulgaren beslo
ten zouden zijn, om na de vermeestering
van Konstantinopel daar niet te blijven,
maar er op staan, om, evenals de Duit
schers in 1871 de Champs Elysées, na
de overgave van Parijs drie dagen be
zet hebben gehouden, eenige wijken van
Stamboel zekeren tijd bezet te houden.
Wat Saloniki aangaat, Griekenland
zou bereid zijn er een vrijhaven van
te maken.
zijn oogen op het gelaat van Rose gericht.
Zij verbleekte, maar het was van ver
ontwaardiging.
Haar wantrouwen tegen Hubert Nol-
lan nam voortdurend toe en nu vroeg
zij zich af:
Wie kan hem zoo goed hebben in
gelicht?
Met dokter Bachelin, een achtenswaar
dig man, boven elke verdenking ver
heven, was hij de eenige geweest, die
op La Gyonnière was gekomen, hij had
den baron de Guern gez'en, hij had hem
behandeld en hij was in l\et vertrouwen
genomen door hen, die hem zoo onvoor
zichtig een schuilplaats hadden verleend.
Wie kon hen verraden hebben, wan
neer Hubert Nollan het niet gedaan had?
Toch wierp Rose die gedachte nog van
zich af als al te monsterachtig.
Zij wilde er niet aan gelooven, maar
hardnekkig keerde het vermoeden telkens
weer.
Op het binnenplein klonken hoefslagen,
did ivoor de dêur stilhielden.
Het was de dokter uit Lamballe, die
door twee gendarmen werd gebracht.
Jdij werd naar de ridderzaal geleid en
verscheen daar voor den vrederechter.
Deze rechter was irc werkelijkheid een
braaf man, ontwikkeld en beschaafd, op-
ge.Yost( in flutie begrippen. jv&arv<bi
GEMENGD
Het gerucht loopL dat in de hoofd-
stad van den staat Ceara, Brazilië,
ernstige gebeurtenissen plaats grepen, die
het gevolg zouden zijni van politieke par
tijtwisten. Men verzekert, dat de huizen
en fabrieken, die toebehooren aan de
familie van den oud-president Nogueira
Acaioty, in brand gestoken zijn. Ver
scheidene afgevaardigden werden door
het gepeupel mishandeld. Vele families
verlaten de stad, waan volledige anarchie
heerscht.
De Duitsche Keizer heeft eën
bespreking gehouden met den Pruisi-
schen minister van oorloge den chef van
den generalen staf, den chef van zijn
militaire kabinet, den inspecteur-generaal
van den •trefuï en den voorzitter van de
commissie van inspectie voor de artil
lerie.
De Fransche pakketboot -„Calado*
n!ië" is in het Sue sk anaal aan dert
grond geraakt, waardoor het verkeer ge
stremd is.
hij alleen afstand had gedaan uit vrees,
door de gebeurtenissen, die hij beleefde.
Dokter Bachelin verklaarde met alle
teekenen van oprechtheid, dat hij ge
roepen was bij de dochter van burger
Trémazan, die een ongesteldheid had,
waarvan de gevolgen niet ernstig waren,
dat hij gelijktijdig zijn hulp had ver
leend aan een reiziger, die vrij ernstig
was verwond door een val van zijn paard
in een ravijn nabij La Guyonnière.
Die reiziger heette Michel, naar men
hem gezegd had; hij was eenige dagen
op het kasteel gebleven en toen hij
eenigszins hersteld was, weer vertrokken.
Dat was alles wat dokter Bachelin wist.
De keukenmeid, de kamermeisjes en
Oagnard legden verklaringen in gelijken
zin af.
Zij hadden van den baron de Guern
nooit gehoord en wisten ook niets van
een bezoek, dat hij op La Guyonnière
zou gebracht hebben.
De vrederechter stelde zich met die
verklaringen tevreden.
Hij deed ze door zijn griffier opschrij
ven in verzachtende termen, waartegen
Sicard, die het proces-verbaal over las,
zich niet verzette, zeker als hij was,
dat hij de bewijzen, die hij noodig had,
toch wel vinden zou.
Pe vrederechter scheen zeer voldaan
Koninklijke besluiten.
Bij kon. besluit is aan den ritmeesterl
A. L. van Harpen Kuyper, van Ih'et 4e(
reg. (huzaren eervol ontslag verleend
is aan dr. H. J. Slijper te BÓIswardl
eervol ontslag verleend als leeraar aan!
de Rijks zuivel school aldaar onder in*
trekking van zijn benoeming tot leeraar,
aan de Middelbare Koloniale Landbouw*
school te Deventer;
is benoemd tot leeraar aan; de Middel*
bare Koloniale Landbouwschool te Del-
venter, A. M. Valeton, aldaar.
over den gunstigen loop van het onder
zoek voor de familie de Trémazan, met
welke hij, zooals de meeste inwoner*
van Lamballe, op vriendschappelijk en
voet verkeerde.
Maar tegen 7 uur -s avonds veranderde
het tooneel.
Gedurende deze verhooren, die dreig
den den geheelen nacht te zullen voort
duren, had de bezetting van het kasteel
zich daar reeds behaaglijk ingericht, ge
zorgd voor een goede slaapplaats en een
goed maal.
Onder de nationale garden waren men-
schen van allerlei slag,- zelfs landloopcrs
en dieven.
De kruidenier Ledoux nam zelfs bi}
voorkeur dergelijk gespuis aan.
Op hen kon hij in alle omstandigheden
rekenen, want als nationale garden kon
den zij vrij plunderen en rooven.
Zij beschouwden zich als overwinnaars
m een vijandelijk land, waar zij op kosten
van de ingezetenen konden leven.
Zoo ging het ook op La Ouyonnière.
Onder de kippen, duiven en eenden
werd een ware slachting aangericht en
wat er aan brood en verdere levensmid
delen op het kasteel was, namen de ruwe
klanten zonder eenig bezwaar.
(Wprdt vervolgd.)
