Uit de Pers.
DE TWEE VRIENDEN.
Ingezonden Medeueelingen.
Gemengd Nieuws.
Derde Blad, behoorende
bij DeLeidsche Courant van
Zaterdag 19 Oct. no. 922.
Middenstand en Tarief.
De Tariefvereeniging heeft
een belangrijke beschouwing uitgegeven
lover de tariefsherziening en de midden-
istandsbed rijven, waarvan wij hier een
gedeelte laten volgen.
Het is een opmerkelijk feit, dat vele
«middenstanders van weinig ingenomen
heid met het voorstel tot herziening van
het tarief van invoerrechten blijk geven.
Zij meenen veelal daarin een uitslui
tende bevoorrechting der fabrieksnijver
heid te zien. Geheel ten onrechte éven-
avel, daar de als gevolg van de bescher
mende rechten te verwachten ontwikke
ling der nijverheid alle andere bedrij
ven en niet het minst den middenstand
ten goede komt.
Niet te ontkennen valt intusschen, dat
"er ook enkele schaduwzijden zijn aan
'te wijzen.
Niemand heeft méér het „groote ge
vaar" voor de middenstandsbedrijven in
helle kleuren afgeschilderd dan de Heer
L. B. J. Görris in zijne redevoeringen
voor de Algemeene Winkeliersvcreeni-
gingen te Amsterdam en te 's-Gravenha-
ge. Zijn fout is evenwel, dat hij (bewust
of onbewust) de groote voordeelen een
voudig heeft verdonkeremaand en alzoo
zijn gehoor eenzijdig inlichtte.
Bijzonder opmerkelijk is het, dat deze
ivrijhandelaar bij al zijn zoeken naar ar
gumenten, niet in staat is geweest ook
maar één krachtig argument te ber
de te brengen, doch zich heeft moeten
bepalen tot het wijzen op nadeelen, die,
zelfs al zouden zij1 werkelijk' te duchten!
fcijn, toch geen der 1 e vein svoor-
iw aarden van de middenstandsbedrij
ven ook maar in het minst kunnen aan
tasten.
In de brochure worden vervolgens be
sproken de nadeelen, die de heer Görris
iuit de tariefwet ziet voortvloeien voor
den middenstand. Eerstens: hij verwacht
beperktheid van keuze en e Jnvormigheid
in modellen als noodzakelijk gevolg van
jde omstandigheid, dat de winkeliers
tneer dan thans zullen zijn aangewezen
pp afname ran de binn enlandsche ^ij-
Verheid.
Zeer waarschijnlijk zal dit nadeel bij
1de voorgestelde beirc-kkelijk lage rech
ten zich in Nederland niet doen gevoe
len, daar -;ié '/inneriL nijverheid den
voorsprong op buit. nijverheid nood
zakelijk1' v*r b roaden co dus voor vol
doende 7-s* o in tfrtcsrtgeüjk'e waren zal
moeten zorgen, te mevr daar de voofteir
van (het Nederlanc^ene publiek voor
vreemde voortbrengselen toch altijd zeer
groot blijft en #ït »ubiiék daarom spoe
dig geneigd is, beperktheid van keuze
en eenvormigheid van modellen in het
binnenlandsche voortbrengsel, ondanks
dei hoogeren prijs, het buiten!andsche
'ce koop en. Eigen belang (ook' geprik
keld door de, .verrn moerde öinncnland-
sche mededinging) a de. binnenland
sche fabrikanten nopen ook voor ruime
fkeuze zarv. i_> w ,_J. g. De nooge invoer
rechten In Diüiecliland, Ecigic en vooral
[Frankrijk hebben "dan ook geen bep'erkte
keus of eenvormigheid ten gevolge ge
had.
Vervolgens: De agenten en glossiers
iln buitenlandlsche voortbrengselen zul-
llen schade lijden. Daarop wordt geant
woord
In de eerste plaats doet mei.' het voor
komen alsof de tariefsherziening de bui-
tenlahdsche mededinging op slag onmo
gelijk' maakt. De vermindering in die
mededinging zal natuurlijk langzaam en
geleidelijk zijn en verband houden met
de geleidelijke uitbreiding van de bin-
jnenlandsche nijverheid, die ook niet da
delijk aan de geheele behoefte kan vol
doen. In de tweede plaats heeft dt? uit
breiding der binnenlandsche nijverheid
ials gevolg meerder vraag naar vertegen
woordigers van het binnenlandsch voort
brengsel, terwijl bovendien de invoer van
FEUILLETON.
19)
Aan het e'inde van die laan bevond
zich een groot grasveld, dat in de lente
mollig groen was, doch nu kaal en met
gele bladeren bedekt, die de storm van
de boomen had meegesleept, en naast dat
grasveld was een vijver, door wilgen
«overschaduwd en omzoomd met dik en
hoogstaand riet.
In de verte had men nog het uitzicht
op twee pachthoeven, die tot het kasteel
behoorden en waarvan de roode dakem
even boven het stuikgewas uitkeken.
Het kasteel was een zwaar gebouw
met dikke muren, opgetrokken van gra
niet, dat door den tijd zwart geworden
Was. Twee verdiepingen hoog, met een
Spits dak, waaruit verscheidene kleine,
puntige venstertjes opstaken, werd het
jbeheerscht door een forschen, vierkanten
itoren en was Jiet voor een groot deel
•begroeid met klimop en slingerplanten.
Bouwkundige schoonheden bood het
biet, 'thad niet eens eeh bepaalden bouw-
Btijl, want *men kon zien, dat er door
verschillende menscliengeslachten aan ge
onbelaste waren en van waren, die hier
te lande niet kunnen worden voortge
bracht, sterk moet toenemen, als gevolg
van het grooter verbruik door de verhoo
ging van de koopkracht van het geheele
volk.
Een derde bezwaar is
De meerdere behoefte aan bedrijfska
pitaal en het grooter risico (gevolg van
de vermeerdering van het voor te schie
ten bedrag voor invoerrechten). Dit is
een nadeel, dat alle winkeliers, die
vreemde voortbrengselen in voorraad
hebben, zonder onderscheid, treft. Zij
staan daarin dus allen gelijk, en kunnen
daarom de meerdere rente van het be
drijskapitaal en de grootere risico ver
halen op hunne afnemers.
Onduiking van invoerrechten, en dus
voorsprong van oneerlijke kooplui, is
ook een argument tegen de tariefwet.
Maar indien ontduiking van invoerrech
ten mogelijk is (wat in ieder igeval slechts
sporadisch zal kunnen voorkomen) is dit
niet het gevolg van de heffing van in
voerrechten, doch van gebrekkige invor
deringsbepalingen.
Het voordeel, (een ander bezwaar), in
het binnenland tegen lagere prijzen te
kunnen inkoopen dan bij de buitenland-
sche winkeliers, kan 'door tariefsherzie
ning niet ontnomen wordenzelfs is het
mogelijk, dat de buitenlandsche fabrikan
ten met het oog op den verkregen voor
sprong van de inlandsche nijverheid al
licht nog meer geneigd zullen zijn hunne
prijzen voor hunne Nederlandsche afne
mers te verlagen.
Tegenover deze betrekkelijk weinig
beteekeiiende nadeelen staan voor de
middenstandsbedrijven belangrijke voor
deelen.
Deze zullen wij den volgende keer aan
de hand van de genoemde brochure uit
eenzetten.
Een normaal verschijnsel.
Aan den vooravond van de behan
deling der Invaliditeitswet door de Kar
mer is door de zorg der socialisten
op verschillende plaatseri in het land
tegen die wet een protestmfeting, gehou
den. Oppervlakkig gezien zou men zeg
gen dat het vreemd is, te protesteeven
tegen de behandeling van een wet, die
zóóveel goeds aan de arbeiders belooft.
Maar, zegt de (A. R.) Rotterdammer
de klassesirijdleer geeft de oplossing.
Orn haar prikkelen tot een geest
van wantrouwen on verbittering mag aan
oprechte lipfde voor maatschap pel ijke
hervormingen bij hen die deze leer aam-
hangen, niet worden geloofd.
Niet genoeg kan worden gewezen op
de voosheid der legende, alsof alle so>-
ciale hervormingen van de beziitende
klasse worden afgedwongen door het
onvervaard optreden der soc.-democra-
tie waarbij dan ten slotte de „burger
lijke" elementen zich schoorvoetend
aansluiten.
Gewezen kan worden op meer dan
één zegenrijk instituut dat van socialis
tische zijde krachtig is bestreden.
Wij herinneren aan de houding, in
genomen tegenover het collectief ar
beidscontract. Heftig is gefulmineerd
tegen de slaven-, die zich in „Tarifknecht-
schaft" begaven. Nog in 1896 scholden
de meest principieele Marxistische bla
den, de „Vorwarts" en de „Leipziger
Volkszeitung," het pogen der boekdruk
kers om tot eene collectieve regeling
te komen als het zwartst verraad aap'
de arbeidersklasse.
Een onverdacht getuige als Fanny
Imle moet dan ook erkennen hoe door
het optreden der Christelijik'e vakorga
nisatie vooral, der socialisten schaaf
eene zwenking moest maken.
Ten aanzien van meerdere insteliinr
gen als b.v. de coöperatie, landverschaf-
fing enz. enz. zou op dien zelfden bitteh
ren tegenstand kunnen worden gewezen,,
De fatale werking van het klassem-
strijdsdogma brengt dit mede.
Daar moet ontevredenheid gezaaid,!
verbittering gewekt worden.
Protesten en agitatie, ze. kunnen nim
mer worden gemist.
In dat licht bezien zijn dan ook' de
protestmeetings van Maandag een volko
men normaal verschijnsel.
bouwd was en bij den bouw was geen
rekening met het reeds bestaande gehou
den. Wel echter maakte het kasteel, zoo
wel als de omgeving, den indruk van
welgesteldheid, met vermijding van alles
wat naar weelde zweemde.
Ook bij de stoffeering van de eetzaal
was alle weelde achterwege gebleven.
De wanden waren met kalk bedekt, ter
wijl een lambriseering van kastanjehout
er op een manshoogte langs liep, terwijl
de zoldering rustte op zware balken,
Eén der korte wanden van het vertrek
werd bijna geheel ingenomen door het
buffet, waarop borden en schotels ston
den van gekleurd aardewerk, tinnen
drinkkroezen en schenkkannen en ook
eenige stuks zilverwerk. De tafel en de
stoelen waren van zwaar eikenhout en
de laatste met leder bekleed.
Rondom die tafel zalen vader, moeder
en dochter. Alle drie waren in ;t zwart
gekleed, als,was er rouw in de familie.
Rose de ,Trémazan was een slank en
rijzig meisje met overvloedig kastanje
bruin haar en oogen vol glans, maar nul
was die glans droevig, alsof zij zooeven
geweend had.
Dat was ook' zoo.
Ternauwernood raakte zij de spijzen
aan, dié voor haar stonden.
Zij was een indrukwekkende schoon
heid en geleek op haar inpeper jn zop-
ÏN 1828 werd de cacao
poeder uitgevonden door
Van Houten, die daarvoor van
Koning Willem I een octrooi
verkreeg. De Van Houten's
Cacao vindt sedert zijn weg
over de geheele wereld, en
dit product van den uitvinder
werd nog nimmer geëvenaard.
Sedert eenigen tijd werd door
de Koninklijke Cacaofabriek
van C. J. van Houten Zoon
ook een tweede soort onder
den naam RQNA cacao in
den handel gebracht, om te
voldoen aan de vraag van het
publick naar goede en goed-
koope cacao. Van alle cacao-
soorten nadert dit fabrikaat
RONA het meest het oor
spronkelijk product van den
uitvinder. Het heeft weer
den echten krachtigen cacao-
smaak, zooals door bevoegde
beoordeelaars wordt erkend.
Eij de bereiding moet er
vooral op gelet worden dat
slechts weinig cacaopoeder
noodigïs voor een èmakelijken
kop. Daartegen wordt nog al
dikwijls gezondigd, misschien
omdat men van andere soorten
gewoon is nog al veel te
gebruiken. Op een kop moet
men niet meer nemen dan
een theelepel RONA cacao
(ongeveer 6 7 gram), en bij
bereiding van grootere hoe
veelheid tegelijk kan men
volstaan metongeveer35gram
(P/a 2 eetlepels) op 1 Liter
melk. Uit een Liter (kan) melk
schenkt men gewoonlijk 7
koppenrzoodoende maaktmen
dus wel 200 koppen smakelijke
melkchocolade uit 1 kilo
RONA cacao van ƒ1.50.
Men ziet, het is een uiterst
goedkoope drank, veel ge
zonder dan koffie en thee, die
de zenuwen prikkelen, en veel
aangenamer van smaak. Op
de goede bereiding moet
echter wel worden gelet;goed
kokend water of goed kokende
melk brengen den heerlijken
smaak veel beter tot zijn
recht, dan wanneer men alleen
maar warm water of warme
-melk neemt.
Toch een zuur werlc, dat altijd ophit
sen van de bevolking. De „Rotterdam
mer" spot er een beetje mee, 'en vraagt,
of men niet vaste protestdagen zou uit
schrijven doch denk het in, veroor
deeld te wezen tot altoos maar protes
teeren 't is hard.
Wolken aan den horizont.
De Standaard driestart
Die groote vraag, d'ie het wereldpubliek
thans bezig houdt, is, of er een generale
oorlog broelii, dan wol of 't bij een Bal
kan-epiisode zal blijven.
Hiervan [nu is op dit oogenblik nog
niets te zeggen.
Slaat Turkije de vier Christelijke
Staten, dajn is er geen reden denkbaar,
waarom hetzij Rusland, hetzij Oosten
rijk ziich in 'tgeding mengen zou, tenzij
de Turk van zijn overwinning gebruik
maakte om de politieke verhoudingen
op den Balkan op eenigszins beduidende
wijze 'te wijzigen; iets wat voorshands
niet te vermoeden is.
Gebeurt daarentegen het omgekeerde,
en wordt het Turksche leger terugge
slagen, zoodat een wijziging in de ver
houdingen op den Balkan niet zou
kunnen uitblijven, dan komt 't hachelijk
te staan. Die wijziging zou alsdan in
het voordeel van de Christelijke bevol
king zijn, 'iets wat Rusland zonder leede
oogen zou aanzien, maar Oostenrijks
plannen op Saloniki in gevaar zou
brengen. En met het oog hierop nu trekt
'tthans reeds de aandacht, op wat on
verantwoordelijke wijs Oostenrijk op
Poincaré's voorstel wist af te dingen.
Nog pas toch heeft Oostenrijk, met
klinkklare schending van het Traktaat
van Berlijn, de annexatie van Bosnië en
Herzogewiina doorgezet, en thans ver
nam men, hoe datzelfde Oostenrijk zich
juist op het Traktaat van Berlijn beriep,
om aan Turkije de integriteit van zijn
door Oostenrijk zelf geschonden grond
gebied te waarborgen.
,Wfi<e zoo te werk gaat, verlaat openlijk
het pad van het recht, om door misbruik
van overmacht anderen voor zijn wil te
doen bukken.
De annexatie nu van Bosnië en Her-
Z'Ogevina kon Oostenrijk alleen daarom
doorzetten omdat 't EMtschland achter
zich had, en dit juist doet de vraag
rijzen, of Oostenrijk, zoo 'tten tweeden
male ingreep, op gelijken steun zou
kunnen rekenen, en zoo ja, of Rusland
dat ten tweeden male dulden zou.
Met het oog hierop is zelfs uitstel van
executie tot het voorjaar volstrekt niet
wiskunstig zeker.
Van de Schipkapas bleef de heugenis
over, id at tien graden vorst voor een
verre een meisje van '20 op een vrouw
van 60 jaar gelijken 'kan.
Op de trekken der moeder zoowel als
op die der dochter was onrust merkbaar,
als hadden zij een voorgevoel van öUn
gevaar, dat hen bedreigde.
Van waar kon dat gevaar komen?
Wat hadden zij zich te verwijten?
'Helaas, in die dagen behoefde men niet
schuldig te zijn en was vaak een aan
klacht, hoe ongerijmd ook, al voldoende
om menschen te doen gevangennemen,
vonnissen en ter dood brengen, wien
men ternauwernood gelegenheid had ge
geven om zich te verdedigen.
De gravin Trémazan vroeg zacht aan
ih'aar echtgenoot:
Gelooft gij, Louis, dat zij de ko
ningin zullen durven veroordeelen
Somber antwoordde de graaf:
Zij hebben den koning wel ter
dood gebracht.
Maar een vrouw! Denk eens na„
dat zou toch inderdaad afschuwelijk zijn
en" ik kan het niet gelooven! Wanneer
zullen Wij haar lot kennen?
Spoedig.
En njpt een zucht voegde de grijs
aard er bij:
Te spoedig misschien.
Hij Was een forsdi gebouwd, krachtig
man, wien men het goed kon aanzien
d,a,t hjj steeds ^Is Ia,ndezelina(n had ge
Russisch leger even voordeelig kan zijn,
als inadeelig voor troepen, die minder
tegen de koude !zïjn gehard.
Premie-loten. In ons nummer
van heden komt een advertentie voor-,
waarmede de Hollandsche Credietbank
den aankoop van 5 verschillende solide
premieloten aanbeveelt en deze tegen
geringe maandelijksche stortingen ver
koopt. Zooals uit de advertentie blijkt,
hebben er bij die loten bijna elke maand
een of eenige trekkingen met vele hooge
prijzen plaats.
Bij aankoop vóór 1 November a.s.
neemt de kooper na betaling van dien
eersten termijn, zijnde fl of f2 of ƒ3,
reeds aan de eerstvolgende trekkingen
deel, en heeft het recht op de volle
prijzen, die op zijne loten vallen.
M e 1 k o o r 1 og. Te Utrecht dreigt
een melkstaking. Er heeft zich een comité
gevormd, dat aan de vereeniging van
melkverkoopers voor 30 Oct. antwoord
heeft verzocht op de vraag waarom de
melkprijzen daar ter stede steeds worden
verhoogd. Het comité acht herhaalde ver
hooging zeer ongemotiveerd. Wanneer
de redenen, door de melkverkoopers op
gegeven, niet steekhoudend zullen wor
den bevonden, zal het comité een reus
achtige agitatie op touw zetten tegen
de meiksüjters.
Ver dronken. Gisternamiddag is
de 13-jarige C. v. d. B. te Sliedrecht
op het werk van de heeren Kraayeveld
en Noordenne aan de Nieuwe Merwede
bij het water scheppen over boord ge
slagen en verdronken.
W i ld e z w ijn en. „Vanochtend
hebben wij van hier (Apeldoorn) uit' een
fietstochtje gemaakt naar Wiessel. Wij
reden met een omweg door een bosch en
waren nog maar in 't begin toen iemand
ons attent maakte op een wild zwijn,
dat vlak aan den weg stond te grazen.
Een interessant geval! We bleven een
oogenblikje naar het beest kijken, dat
ons even kalm opnam en toen weer
doorat. Een eindje verder in het bosch
zagen we heele kudden en één keer
moesten wij van de fiets stappen voor
een zwijnen-familie, vader, moeder en
kinderen, die ons den weg versperde."
De brief, waaraan dit verhaal is ont
leend, is van den lOden van deze maand,
en geschreven door iemand uit Rotter
dam, die reeds eenigen tijd te Apel
doorn vertoeft. (N. R. Ct.)
Oudemunten. Woensdag zijn bij
het uitgraven van de fundamenten van de
afgebroken huizen der Versteeg te Has-
leefd, te midden van velden en bossohen
met ihet besturen van zijn grondbezit
als bezigheid en de jacht als eenige
ontspanning.
Ofschoon hij meestal te paard zat, kon
|hij ook te voet verre afstanden afleggen,
want hij behoorde tot dat onvermoeibare
ras weermee de Gorsikaan, Napoleon
Bonaparte, die omstreeks dezen tijd als
kapitein der artillerie zijn eerste groote
wapenfeit volbracht, de terugname van
Toulon op de Engelschen, en daarmee
op 24.jarigen leeftijd den generaalsrang
verwierf, als overwinnaar geheel Europa
door zou trekken.
Eensklaps keek hij naar buiten en riep:
Bezoek.
Inderdaad vertoonde zich een ruiter
aan het einde van de kastanjelaan, nog
te ver weg dat men zijn gelaat kon
onderscheiden.
Hij bereed een Bretonsch paard welk
ras niet uitmunt door groote snelheid,)
maar daarentegen een bijzonder uithou
dingsvermogen iheeft en als bestemd
schijnt om onschatbare diensten te ber
wijizen in een land van rotsen eh heide,
zooals Bretagne.
De ruiter was gekleed naar den laat-
sten smaak en met veel zorg, waaraan
men onmiddellijk kon zien, dat hij niet
in deze afgelegen streken woonde, want
de menschen hier waren eenvoudig en
selt gevonden 78 oude zilveren munten'
tusschen «en vloer on de gewelven van
een kelder. Ze zaten waarschijnlijk in
een linnenzakje, dat, vergaan, in de na
bijheid lag. Ze waren voor een deel
goed bewaard gebleven.
Moll en vangers. Sedert eenige!
weken zijn, volgens de „Zutph. Crt.", al
daar een zestal Friesche mollenvangerS
gelogeerd, die van daar uit in de om
liggende dorpen hun bedrijf uitoefenen
en een finale uitroeiing der mollen op
het oog hebben, door de weilanden te
„bevrijden" van deze nuttige, doch nog
niet bij wet of verordening beschermde
wormenverdelgers.
's Morgens ziet men de mollenvangers
op de fiets uitrukken, den speciaal tot
mollenvangen afgerichten hond in een
mandje aan bun fiets vervoerende, ten
einde het dier niet onnoodig te ver
moeien.
Dat hun bedrijf winstgevend is, blijkt
uit het feit, dat .een hunner onder Warns-
veld op één dag 85 stuks gevangen heeft;
welke ter plaatse dadelijk gestroopt wor
den en waarvan de huid voor 19 a 20
cent per stuk verhandeld wordt.
Zoolang de mol niet beschermd is, kan
do boer zich echter vrijwaren tegen deze
menschen door hun den toegang tot de
weiden te Verbieden.
Gevangen genomen. .De mare
chaussee te Vlachtwedde heeft nabij de
Duits ene grens te Boertange gevangen
genomen den milicien F. Goerée, die se
dert Pinksteren 1911 was gedeserteerd
van het Te reg. infanterie te Assen. Hij
is gisteren daarheen vervoerd.
Hevige brand. De Londensche
berichtgever van het „Hbld" meldt van;
Dinsdagavond
^Omstreeks half zes brak in de zet
terij van de bekende drukkers-firma Eyre
Spottiswood in Harding Street b'lj
Fleet Street, eeii brand uit, dit: zich
buitengewoon sn.el verspreidde en in dit
bebouwde deel der City een dreijgqrid
aanzien n,am. Hartroerende tooneëJien
speelden zich af, omdat gevreesd werd,
dat een aantal meisjes, in, het reusachtige
gebouw werkzaam, in de vlammen zou
den zijn omgekomen. Gelukkig kon la
ter geconstateerd worden, dat zij allen;
ongeveer een honjderd, in tijds het ge
bouw hadden kunnen ontvluchten. De
brandweer trad op met veel materieel
doch haar taak' was in de nauwe straf
ten hoogst moeilijk. Binn,en drie uur was;
zij echter het vuur meester, dat tot eeni-
bovenverdiepingen, van het gebouw
beperkt bleef. De schade is nog moeilijk}
te schatten, doch wordt gezegd dui
zenden pon,den te bedragen."
bekommerden zich om geen mode.
Bezoeken waren zeldzaam in deze.ln!
gedrukten tijd en vader, moeder en doch
ter keken vol nieuwsgierigheid door het
venster naar den naderenden ruiter, die
door Rose het eerst werd herkend, want
zij riep
Hubert Nollan
Hij was- het werkelijk.
Aan den toon, waarop zij dien naam
uitsprak, was duidelijk merkbaar dat de
ze bezoeker Rose verre van aangenaam
was, integendeel, die toon drukte mis
noegdheid uit.
Op den graaf en de gravin bracht deze
nam een zeer verschillende uitwerking)
teweeg.
Zijn gezioht klaarde op, terwijl de uit
drukking van het hare nog bezorgder
werd en zij zich met zekere ongerustheid
afvroeg
Wat komt hij hier doen?
Verstandiger of minder liohtgeloovig
dan haar echtgenoot, had de gravin gen!
instinctmatigen afkeer van den dokter,-
wiens verfijnde manieren haar te veel
herinnerden aan Parijn, vanwaar alles
was gekomen dat zij als een onheil voor
het land beschouwde.
(Wordt vervolgd.)
