8 De groote Beursspeculatie. BUITENLAND. BINNENLAND. 3e Jaargang, N<v. 834. 9e Zwdóchz SouAomt Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN. Interc. Telefoon 93S. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHI|NT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, 1:10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent. per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post f 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2VS cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Maandag Juli 1912. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 15 een ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Liberaal en neutraal. In Rotterdam had de Bond van N&- Iderlandsche onderwijzers een kinderya- ^antiefeest georganiseerd, en voor dat plannetje een subsidie van B. en W. ge- Een kindervacantie-feest! 't Is een juooi idee. „Een dag van zomerweelde voor de kinderen der zonlooze achter buurten", werd in de „N. R. Ct." geschre ven. En toch hebben B. en W. van Rot terdam geen steun aan dat plan willen pchenken, niet omdat zij dezen a,rmen kinderen een „zomerdag buiten" zouden misgunnen, maar omdat zij dit plannetje niet goedkeurden in zoover het uitging .van den „Bond van Ned. Onderwijzers", ,wijl de burgerij alles behalve eenstemmig over deze organisatie denkt. De afkeer voor genoemden Bond is zeer zeker bij hun ouders, op wie B. en W. bij hun weigering doelen, gerechtvaardigd. In de laatste aflevering van „De Bode" ib.v., het officieele orgaan, komt onder meer fraais, de mooie wensch voor, dat er een nieuwe Jean Jacques Rousseau moge verrijzen, die zijn vurige welspre kendheid zal verheffen tegen de erger lijke domheid van het catechismus onderricht. Het besluit van. B. en W. is even prij zenswaard, als dat van ouders, die hun kinderen niet" een dagje willen uitsturen onder geleide van een God en Godsdienst bespottende ondergeschikte. En tochtoch weeklaagt en jam mert een neutraal blad hier ter stede over dat besluit van de Rotterdam- ische B: en W. „Twee duizend kinder tjes", zoo verzucht het, „waren voor het ïeest opgegeven, twee duizend, van alle scholen, zoowel bijzondere als openbare, 't Was zoo'n rustig gevoel, de kinderen te weten onder leiding van hen, die er dagelijks mee omgaan!" Ja-wel: de kinderen van de bijzondere school mogen ook mee, evengoed als die van de openbare; we gelooven het graag. SMaar of het vooral voor de ouders van de eersten „zoo'n rustig gevoel" zal zijn, liun kinderen te weten onder leiding van den Bond van Ned. Onderwijzers; dat betwijfelen wij. De schrijver in het neutrale dagblad §qhijnt er zich slecht te kunnen indenken, •wanneer Christelijke ouders een „rus tig gevoel" hebben, als het hun kinde ten geldt! Hij -schijnt geen andere illusie te koesteren dan de sahrijver in de libe rale „Nieuwe Rotterd. Courant". Maar er iis toqh een verschil: Niet in de [hier geuite meening van de twee dag bladschrijvers, maar in die van degenen .welke hun geschrijf lezen. De tweede, die in de „N .Rott. CL", zal men liberaal, anti-godsdienstig vinden, maar de eerste neutraal, een man met ruime opvatting! tin toch is er we herhalen het in beider meening geen werkelijk onder scheid: beiden laten hoogere, godsdien stige be'Jangen buiten beschouwing, de liberale merkbaar, de neutrale óp bedekte .wijze. En dat is juist het gevaar van ide neutraliteit. FEUILLETON. 1) „Mijnheer!"- riep de schrijnwerker Lin gen uit, „spot niet met mij, ik ben heden niet in zulk eene stemming, dat ik mij (door u voor den gek Jaat houden!" „Maar mijnheer Lingcn", antwoordde ide kleine, zeer levendige man, die voor iden grooten, sterkgebouwden schrijn werker stond, „als u het dan niet wilt gelooven, moet ik het u zwart op wit toonen. Hier, hier staat het, in deze krant: Staatsloterij no. 62123 60000 friark.,?' „Dat is ons nummer", riep juffrouw .Lingen zeer verheugd uit. De schrijn werker antwoordde niets, maar ging naar zijn secretaire, maakte eene lade open, waarin naast verscheidene spaarbank boekjes eene kleine som gelds lag, zocht leen oogenbli'k en hield ten slotte het strookje papier in de hand, waarop het ïrummer stond. Zijne vrouw zag begeerig (en nieuwsgierig tevens op het veel- beteekenend stukje papier „62123.", las Lingen. ALGEMEEN OVERZICHT. Zaterdagmorgen i|S door het vertrek van Ide Iiohenzollern met de schepen die haar begeleiden naar Swindemunde de ontmoeting in de Oostzee afgeloopen. De keizer dacht hedenoch tend naar Potsdam te gaan en morgen naar Swinemunde terug te keeren voor zijn reis naar het Noorden. Van de ontmoeting der beide vorsten wordt gezegd dat zij een buitengewoon hartelijk karakter heeft gehad en een nieuw bewijs was voor de betrekkingen van vriendschap, die de vorsten reeds lange jaren verbindt. De gedachtenwis- seling, die heeft plaats gevonden, leidde tot het hernieuwen van het vaste besluit om de van oudsher bestaande tradities tusschen de beide landen hoog te hou den. De uitlatingen die op politiek gebied werden gedaan en betrekking hadden op alle kwesties van den dag, maakten aan beide kanten de overtuiging hech ter, dat het voor de belangen van de beide naburige rijken en den vrede in het algemeen voortdurend van het hoogste belang blijft om de wederzijdsche vriend schappelijke gezindheid, berustend op wederkeerig vertrouwen, onveranderd te bewaren. Er kon evenmin sprake zijin van nieu we verdragen want daartoe bestond geen 'bizondere aanleiding als van eenige wijziging te brengen in de groe peering tyan de groote mogendheden, waarvan de waarde voor het behoud van het even'wicht en den vrede' reeds be proefd is. Terwijl de ontmoeting te B,altisjiki- port aan den eenen kant getuigenis af legt van de hechte, duurzame vriendschap tusschen Duitschland en Rusland, geeft zij aan den anderen kant ook op wel sprekende wijze uitdrukking aan de vreed zame beginselen, die der politiek van beide rijken in gelijke mate tot richtsnoer dienen, aldus heet het in een officieus communiqué. Later, zegt de St. Petersburgsche cor respondent van het „Berl. Tageblatt" zal er nog een officieele verklaring ver schijnen van deze ontmoeting waarbij de beide partijen tot algeheele overeenstem ming zijn geraakt op alle punten. Nog schrijft de „Nordd. Alg. Ztg." Het verloop van de ontmoeting te Bal- tisjkiport is in overeenstemming geweest met wat voorgenomen was. De schoone dagen van ongestoord bij eenzijn, onzen Keizer door de gastvrij- jhet^L van Tisaar Nicolaas gegeven, brach ten de vorsten door in hartelijk en om gang. Er was gelegenheid, zoowel voor de vorsten als hunne ministers om ver trouwelijk en openhartig over politieke kwesties te spreken. Verrassingen zou den daarbij niet worden voorbereid. De waarde van de gesprekken ligt daar in, dat zij aan beide kanten den wil heb ben versterkt om de voortdurende voe ling tusschen Rusland en Duitschland „Ziet ge", juichte de kleine oude man, terwijl hij in de kamer rondsprong, „nu zijt ge opeens een welgesteld man ge worden en kunt ge de schaaf wel in den hoek werpen!" „Hoezee!" riep thans Lingen uit, ter wijl hij met zijne vrouw door de kamer danste, „op ons briefje vallen dus 60000 mark, hoezee!" „Stil, stil!" riep de vrouw. „Misschien is het wel eene drukfout Dat is al meer gebeurd." „Dwaze menschen!" riep de kleine imaji uit. „Zou lik dan bij u gekomen zijn, als het niet waar was? De collec teur zendt mij, hij zal het toch wel het beste weten „Vrouw, het is zoo, het kan niet anders, 'tis te duidelijk", sprak Lingen met een van vreugde stralend gelaat „Nu zijn we rijke lui en kunnen het er van mernen. Hier, man, hier hebt ge eene kleinigheid voor' uwe moeite." Hij ging naar zijn secretaire en nam tien mark uit het geldkastje, welke hij den looper in de hand drukte. Deze voelde als man van 'tvak terstond hoe veel de gelukkige schrijnwerker gegeven had en pruttelde: „Oude gierigaard." Daarop nam hij zijn smoezeiigen vilten hoed en ging heen. «Ja, ia, beste vrouw", zejde Lingen in in de groote kwestie van den dag tot waarborg van den Europeeschen vrede te 'onderhouden Verscheiden Russische bladen hebben zich op vriendischfappelijke en onbevan gen wijze over Duitschland uitgelaten dat wij den geest die daaruit spreekt deelen, spreekt van zelf. In Tripolis zullen spoedig de eerste woestijn krui sers aankomen, Dezer dagen zijn twee auto-mitrailleuses te Genua ingescheept met bestemming naar Boekames. Elk van deze gepantserde voertuigen kan 12 man schappen en 4 sne:vurende kanonne me devoeren met den daarbij behoor end e!n schietvoorraad, benevens benzine voor 300 kilometer. De wagens kunnen 40 kilometer per uur afleggen. In den loop van deze maand zal het arsenaal te Turijn nog 10 van derge lijke oorlogsmonsters afleveren. Zoo schijnt men met machines te wil len doen wat de menschen niet kunnen, uithouden. In Europa toch, zoo schrijft de oorlogscorrespondent van de „Voss. Ztg." kan men er zich geen begrip van maken, aan welke ontberingen de Ita lianen bij Boekames zijn blootgesteld op marsch in deze zomerdagen. De streekl bij de grens van Tunis is een onafzien bare vlakte: strand, duinen, steppen en woestijn, geen boom, geen struik. Met vreeselijke kracht brandt overdag de zon des nachts is het zoo koud alsof men in het hooge Noorden'was. Toch blijft de gezondheid van de soldaten vrij goed, een bewijs van het weerstandsvermogen van het Italiaansche ras. Het nieuwste in het kamp is het ver schijnen van twee dagbladen. Een daar van zal een Iialiaai/sch -Kainerafgcvaar- digde redigeeren. De correspondent voorspelt deze couranten geen lang lea ven, daar er geen de minste behoefte aan bestaat. De Italiaansche censuur, zoo schrijft de correspondent ook, is in Tripoli haar macht ikwijt Telegrammen gaan met Fransche schepen naar Dzjerba en wor den vandaar over Tunis verder geseind. Wel brengen Italiaansche postbooten de postpakketten, op het Fransche postkan toor afgegeven, naar Syracuse, maar van daar worden ze in verzegelde zakken naar de Fransche grens vervoerd. Al leen al wegens den Iageren vrachtprijs geeft de handel te Tripoli aan de Fran sche post de voorkeur boven de Italiaan sche. In zake den oorlog is nu het nieuwste nieuwtje ihet volgende bericht van de Berlijnsche corr. der „N. R. Ct." Vol gens deze liep Zaterdag in Berlijn het gerucht, dat een wapenstilstand tusschen Italië en Turkije zeer spoedig te ver wachten is. Er werd zelfs beweerd, dat de oorlogstoestand binnen drie dagen zou .eindigen. Het was niet mogelijk hierover nadere inlichtingen te krijgen.! Dat is begrijpelijk. Het wordt zoo zoet jes aan warm en de komkommers zetten al zaad. Misschien mogen we daarom ook niet te veel geloof schenken an de ietwat opgeschroefde berichten over een den besten luim, „zoo moet het gaan, als men rijk wil worden. ,Met de schaaf wordt men geen millionair, en de tijd, waarin het handwerk een gouden bodem \had, is lang voorbij. 60000 mark, dat is een heele hoop geld!" „Als het ons maar zegen brengt!" zuchtte juffrouw Lingen. „Hoe dikwijls hoort men niet: zoo gewonnen, zoo ge ronnen „Laat mij daarvoor maar zorgen", ant woordde Lingen op een toon van zelf bewustheid. „Ik zal het geld wel goed bezorgen en zoo plaatsen, dat de som grooter wordt. Wat zoudt ge .er van zeggen, als we de werkplaats eens ver grootten en met stoom gingen werken „Dat in geen geval, beste man!" riep juffrouw Lingen geschrokken. „Buiten dien, de zaken gaan zoo slecht en het ziet er niet naar uit, dat ze beter zullen worden." „Och wat", hernam Lingen, „dat be grijpt ge toch niet. 'tls waar, de zaken gaan niet best, maar het wordt er niet beter op, als men de handen in den schoot legt. Men moet de zaken dwin gen, anders dwingen zij ons. Met stoom werkt men sneller en veel goedkooper. Dan kan ik ook concurreeren met de rijke fabrieksheeren en en hij vveifeide jeen oogenblikie en liet er toen monarchisten-inval in Portugal. Toch zal het wel iets meer zijn dan de regeering aanstonds officieel deed bekend maken. In het Noordein van Portugal, zoo heette het, zijn onder een gedeelte der bevolking wanordelijkheden van weinig beteekenis voorgevallen, die de plaatselijke overheden terstond heb ben onderdrukt. Deze voorvallen hebben een geheel onbevestigd gerucht doen ontstaan, dat royalistische uitgewekenen van uit Galicië strooptochten op Por- tugeesch gebied hadden ondernomen. De regeering heeft maatregelen genomen om de orde te bewaren. De kruiser Vasco di Gama is reeds naar Oporto vertrokken, van Waaruit een bijzondere trein met troepen met machinegeweren naar het opstandgebied vertrokken is. Wat de mededeeling over de aanval lende royalisten aangaat, bewijzen latere berichten, dat ze volkomen onjuist isL Volgens een telegram uit Tuy toch werd gistermorgen Valenga door een - sterke afdeeling monarchisten belegerd. Onder de muren van Valenga werden ge weerschoten gelosteen sergeant van de Portugeesche douane werd gewonde De monarchisten namen hieropi de vlucht. Terwijl de gewonde sergeant een inter nationale brug over de Minko overstak werd hij gearresteerd en ontwapend.' Eveneens twee monarchisten. Een ander telegram meldt, dat voor Val en ga het geweervuur hervat werd gev- durende een tiental minuten. Een Span jaard werd gewond. De monarchisten maakten zich meester van het station, en ,de strijd duurt in de stad voort!.: Het spoorwegverkeer en de' telegraafver binding itusschen Valenga en Portugal zijn gestoord. GEMENGD. Volgens een bericht uit Sa 1 o n i ki is het heele wilajet in opStancL De meerderheid der officieren heeft gewei gerd tegen de opstandelingen uit te ruk ken. Verscheidene muitende officieren uit Monastir hebben de bergen in de nabij- heid van Saloniki bereikt en zich met de andere muiters vereenigd. Uit Marseille meldt men dat de post- en telegraafbeambten besloten heb ben om den stakenden ingeschre venen hun sympathie met hun houding uit te spreken en 50,000 franc in hun stakingkas te storten. Het onderzoek in de veel bespro ken spionnagezaak Kostewitsch is zoover gevorderd, dat thans een for- meele aanklacht is ingediend. De zaak zal voor het gerechtshof te Leipzig in behandeling komen. Generaal' Lyautey heeft weer een noodkreet laten hooi en en weer om. ver dere troepenversterkingen gevraagd. Drie bataljons koloniale troepen, zul len binnenkort naar Marokko vertrek ken twee uit Parijs en een uit het gar nizoen van Brest. Generaal Lyautey motiveeert zijn ver zoek met de bemerking, dat de toestand in Marokko nog steeds zeer ernstig is en dat een nieuwe revolutionaire be weging aan den dag treedt, die door snel op volgen„en dan word ik ten islotte zelf fabrikant." „Dat wordt ge nooit", antwoordde zijne vrouw met overtuiging. „Meent ge dan, dat ge met 60000 mark groote sprongen maken kunt? We zouden dan •ons huis, hier bijna in het midden der stad, waar onze klanten ons gemakkelijk kunnen vinden, verlaten en in de buiten wijken der stad een nieuw onderkomen vinden. Dan verlieten ons natuurlijk een groot deel der klanten, want het zal (slechts weinigen invallen ons na te lioopen." „Daarvoor komen anderen in de plaats, beste vrouw", zei Lingen, best geluimd, „voor honderd oude klanten komen er twee honderd nieuwe in de plaats. Men moet mede vooruit, Agnes, anders is men verloren. Als ik met stoom werk, kan ik deelnemen aan de groote bestel lingen voor de stad en het land, terwijl ik nu slechts kan denken aan kleine be stellingen „Ha, daar komt Frans aan!" viel hem juffrouw Lingen in de rede, en snelde de deur uit. Buiten weerklonk de vaste tred van eer. voorbijganger. Terstond [daarop trad juffrouw Lingen met een slanke1;, elegant geklee'den jongen man de kamer binnen, op wien de schrijn werker aanstonds toeliep. twee pretendenten wordt gösteimd. De) eene is in het Noorden, de ,andere in hetj Zuiden werkzaam. i> Men kan den negeroplstand tq Cuba als feitelijk geëindigd beschouwend Estenos, de voornaamste aanvoerder, is gedood. De meest opstandelingen heb ben zich onderworpen. Slechts in def provincie Santiago di Cuba zijn nog eeni ge kleine troepen van oproerlingen, wiefc onderwerping aanstaande is. De Vereenigde Staten hebben beslotehj de oorlogsschepen terug te roepen. 1 Koninklijke besluiten. Bij kon. besluit is benoemd tot ridder, in de Orde van den Nederlandsche Leeuw! de gepensioneerde generaal-majoor E. F. C. A. Henckens, lid van den Militairen,' Pensioenraad is aan J. Slavekoorde eervol ontslag! verleend als adjunct-commies bij de Rijksverzekeringsbankj zijn benoemd tot leeraren aan de Mid delbare Koloniale Landbouwschool tel Deventer H. Couvert te Enkhuizen, B. Alkema te 's-Gravenhage, I. G. de la: Fontaine Verwey te Zutphen en M. .Wi Beekhuis te Rijswijk. Tweede Kamer. De Tweede Kamer is bijeengeroepen' tegen morgen des namiddags te halfl. twee. De oproeping bevat de dringende uit- inoodiging om zooveel mogelijk tegen woordig te zijn. Ouderdoms- en Invaliditeits verzekering. De commissie van voorbereiding voor het wetsontwerp in zake de ouderdomst en invaliditeitsverzekering is reeds tegen 20 dezer en volgende dagen opgeroepen om te vergaderen. Dan zal mondeling overleg worden gepleegd met Minister Talma. Het nieuwe ontwerp-Bakkerswet. Naar het „Centrum" verneemt, is in' dit ontwerp niet opgenomen het pa troonsverbod. De patroon zal dus kunnen, werken als hij wil. Wel is daarentegen opgenomen het drieploegenstelsel, waar door het mogelijk zal zijn, dat ook 's nachts kan worden gewerkt Voor een en ander zijn echter voor waarden gesteld. Waar het drieploegen stelsel is toegelaten moet de acht-urig<e| arbeidsdag worden ingevoerd, terwijl de arbeiders in dit bedrijf van de drie weken er niet meer dan één 's nachts zullen mogen werken. Ook zullen zij, die 's nachts werken, niet vóór een bepaald uur het brood mogen vervoeren. Op deze Wijze hoopt men het concurrentie bezwaar te onder vangen. Bij algemeenen maatregel van bestuur zal dit uur, dat.naar plaatselijke omstandigheden verschillen kan, worden vastgesteld. Actie in het bloembollenbedrijf. Sinds eenigen tijd wordt door de ar beiders, aangesloten bij de R>-K. ver- eenigingen van Bloemistarbeiders in! „60000 mark, mijn jongen!" riep hij. „Hoe? Wat?" vroeg deze verbaasd. In vliegende haast bracht Lingen zijn zoon, die leeraar was aan het gymnasium, op de hoogte, in de vaste overtuiging, Wat deze even als hij jn groote opge wondenheid zou raken. Maar dr. Lingen bleef kalm, reikte zijn ouders de hand en sprak vriendelijk: „Ik feliciteer u, nu kunt ge de toe komst gerust ingaan. „De toekomst geritst 'ingaan?" riep Lingen uit. „Mijn hemel, wat zegt de jongen dat kalm! Neen, Frans, nu ga ik eerst terdege aan het werkhet geld moet verdubbeld, verdriedubbeld worden „Denk eens", zeide juffrouw Lingen,- angstig haar zoon aanziende, „vader wil een fabriek oprichten." „Ja, zeker, eene groote fabriek van kunstmeubelen", voegde Lingen er ter stond aan toe. „Och, vader", antwoordde de zoon lachend, „zet u die grootste plannen uit het hoofd. Waarom zoudt gé u op uw oucifn dag nog zorgen „Zacht wat! Ik ben vijfenvijftig jaar'L riep Lingen. {Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1912 | | pagina 1