Rona
Cacao
Oud-Leiden.
DE-VOLKSDRANK
tDe beste voor den prijs..
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Zaterdag 27 jan. no. 699.
Een lied per week.
No. 41 uit „De Leeuwerk".
Patronaatsliied.
Muziek van H. Tijssen.
Omhoog de vaan, de vaan omhoog!
Laat golven thans haar baan.
He? op deez' standaard voor ons oog,
De jong'lingsschap treedt aan.
Wij groeten u, wij volgen u,
In liefde u toegewijd.
Gij blijft ons veilig teeken nu
In levens harden strijd.
Oii blijft ons veilig teeken nu
fa ?s levens harden strijd.
Qui leven toch, zoo jong, zoo broos,
'jHfaefê leiding noodig, kracht.
'Aas *s standaards voet vindt 't blijde
altoos
Ea eenheid, hulpe en macht.
iHoe satan ook zijn lagen legt,
Hot vleesch en wereld strijdt,
Die onder deze vane vecht.
Wij zegeviert altijd, enz.
Leid thans deez' fiere jongrenschaar,
Blij, vroom het leven in,
Behoed ons steeds voor elk gevaar,
•Sieclits deugd zij ons gewin,
Staan wij geschaard om uwen voet,
iDan duchten wij geen kwaad;
En elkeen roemt zich, onversaagd,
Trouw lid van 't Patronaat, enz.
Oa voor ons uit, gij heilsbanier.
iWijs ons den weg naar 't Licht,
iOnz' oogen blijven vrank en, fier,
!E« siaag op u gericht,
;Uv kleurenpracht drukt zinrijk uit.
De hoop der zwakke jeugd,
D'W beelt'nis spreekt tot 't harte luid,
rAk>ysius' sterke deugd, enz.
Omhoog de vaan, zingt luidt de faam,
iMei edel jong lingsvuur,
Bij haar staat pal, als broeders saam.
Tot in uw stervensuur/
„Verraad, verzaak,, verlaat haar niet,
De vaan van 't Patronaat,
ÜBiijf trouw haar, wat ook 't leven biedt
Zoo lang uw harte slaat, enz.
Uit de Pers.
De motie-Troelstra.
in onze artikelen over S.aatspension-
«eering merkten wij reeds op, zegt de (A.
kuiL;" der S.aatspensiormêerfng'
tootie-Troeis.ra in actualiteit had gewon-
Steu. Deze uitspraak dient nader te wor
den verduidelijkt en dies geven wij in
korte trekken den stand van zaken aan.
Het lange, veel te lange wachten moe-
•tie heeft Mr. Troelstra een daad verricht
die door meerderen als een „meesterlijke
politieke zet" is geprezen. Hij wil de
arme ouden van dagen direct helpen.
Op deTolstandkoming van de Invaiiditeits
wel, waaraan zoo groote parlementaire
roifislomp verbonden is, mag niet langer
worden gewacht Een eenvoudig middel
tan hier uitkomst brengen. Minister Tal-
eua toch heeft in zijn ontwerp een be
langrijk art. 357, waarin bepaald wordt,
dat aan hem, die bij het in werking tre
den van art 1 der Invaliditeitswet den
ouderdom van 70 jaar heeft bereikt onder
bejvaalde voorwaarden recht op een rente
wordt toegekend. Welnu, zegt mr. Troel-
üira: pas* dit artikel nu direct, losgemaakt
van de wet, toe en een breeae categorie
van burgers is daardoor geholpen.
Schijnbaar ligt er iets sympathieks in
dit voorstel. Als propagandamiddel heeft
het ongemeene waarde. Men denke zich
de zaaK sicchls even in: Op de voiksver-
gaclering met het gvesldriftlg woord of in
het vurig vlugschrift een meewarige
VII.
Pastoor Bertius over de Klopjes.
Door verschillende stormen van ver
volgingen bij hare opkomst geteisterd,
heeft zich de kerk van het vrouwelijke of
devote geslacht bediend voor velerlei da
den van godsvrucht en ter verdediging
van hef Evangelie.-In de zwakke perso-
üien der jongedochters schitterden groot
moedige geesten, die de kinderen der
Kerk van dezen weekelijken tijd in vu
righeid verre overtreffen. Men zag er van
tiaar met eenzelfde blijdschap ter marte
ling snellen, als repten zij zich naar den
bruiloft. Anderen gingen geestdriftig op
waarts, ten aanzien van het volk, naar de
■openbare schouwplaats, om aan de we
reld, aan de engelen en aan, de menschen
een edelaardig schouwspel te toonen van
hunne stand\aslighe!d en om van hun
maagdelijk lichaam aan God een onge
schonden offer op te dragen. Anderen
betraden den brandstapel, als ware
die een aangenaam rustbed. Nog anderen,
«treden met de wilde dieren, welke me-
ïiigmaamenschelijker dan de tijrannen,
Christus' bruiden eerden en die onbe
smette heiligdommen vari den Heiligen
peest niet anders dan met de tong lek
kend durfden aanraken. Zoodanig waren
de Thecla's, leerlingen der Apostelen,
tOoda:-ig de CalhaJna s, de Agnessen en
«stelbare andere karnL^ecjinters der
schep?, gegeven -van al de ellende die door
artfie ouden van dagen wordt geleden!
Dan gewezen op het eenvoudige van den
voorgestelden maatregel, die onmiddellijk
aan de stuitendste ellende ceu einde
maakt Eu vervolgens de meeslecpende
vraag gesteld: Wie, wie, die nog' eenig
sociaal gevoel bezit, zou durven weigeren
om de reddende hand uit te steken, die
zoovele ineengebogenen kan opheffen en
troosten? Worden er toch van die bar
baren gevonden, dan dienen deze harte-
loozc reactionairen met striemende slagen
te worden gegeeseld!
Waarlijk, we zeiden het reeds, als agi
tatiemiddel is het onverbeterlijk. Hoe
klonken de snerpende verwijlen reeds
door het luchtruim over het onwaardig
burgerlijk gedoe in onze Tweede Kamer,
toen behalve de sociaal-democraten, zich
slechts een drietal vrijzinnigen voor de
onmiddellijke behandeling van dit
voorstel verklaarden. Hoe voelde ook het
Partijbestuur der S. D. A. P., dat hier
kostelijke munt uit is te slaan. In een bom
bastisch manifest, dat de^gehcelc voorzg-
de van „Het Volk" besloeg, daet het in
schetterende fanfares een beroep op het
Nederlandsehe volk.
Uit dezen ganschen opzet blijkt aizoo
duidelijk dat het doemvonnis klaar ligt
voor ieder, die der motie-TrocIslra gram
is, en deze als onrein buiten den her-
vormingsgezinden kring wordt gesloten.
Dat vonnis zal ook over ons moeten
geveld worden. Wij aarzelen het niet
uit te spreken, dat Mr. Troelstra's voor
stel allen indruk maakt niet ernstig door
dacht te zijn.
Men oordeele slechts! Op den voor
grond staat de verzekering tegen i n v a li -
d i t e i t. Daarnaast worden echter ook
zij die zeventig jaar worden en nog uiet
invaliede zijn verzekerd. Verzekerd!
Zij ontvangen eene uilkeering, maar heb
ben daarvoor eene premie te betalen en
aan allerlei verplichtingen te voldoen.
Doordat echter vroeger die verplichte
verzekering ontbrak, moeten er uiteraard
maatregelen worden gelrofien voor reeds
oudere werklieden, welke niet meer aan
de gestelde verplichtingen kunnen vol
doen. Overgangsbepalingen zijn noodig.
Overgangsbepa.ingen ook voor hen, die
bij het inwerking treden der wet reeds
70 jaar zijn. Deze hebben uiteraard een
zeer bijkomstig karakler, zijn ten aanvul
ling, eën aanhangsel van de wet en kun
nen siechis naast deze bestaan. Mr.
Troelstra geeft nu echler in zijn voorstel
aan dat bijkomstig een eereplaats, gaat
eerst iets exceptioneels regelen voordat
het stelsel Ls vastgesteld.
Nu zou dit op zich zelf niet zoo ernstig
deren, wanneer daardoor geen gewichtige
belangen in het gedrang kwamen. Dit
echter is niet zoo. Het gansche stelsel der
invaliditeitsverzekering loopt gevaar. Voor
tegenstanders der staHspensionneering is
de motie beslist onmogelijk. Wordt vóór
een wet aangenomen, die aan hen, welke
den zevenügjarigen leeftijd bereiken een
recht op pensioen toekent, zonder dat zij
daartoe eenige premie betalen, tot Ld en
wijle de Invaliditeitsverzekering is tot
stand gekomen, dan laat zich het verloop
gemakkelijk raden.
Men ontvangt liever een pensioen zón
der dan mét premiebetaling. Bij een groo
te klasse 'gegadigden ontstaat alzoo het
streven om de totstandkoming tegen te
houden. De invaliditeitsverzekering raakt
op den achtergrond. Elke prikkel tot het
tot stand brengen dezer hervorming
wordt afgestompt. Zoo brengt de aanne
ming van het voorstel-Troelstra groote
ellende met zich.
Niet in den weg door hem aangegeven
ligt dus het middel om uitredding te
brengen. Dat middel is alleen en uitslui
tend: spoedige behandeling der verzeke
ringswetten. Op die verzekeringswezen
behooren alle krachten te worden saam
getrokken. Dan rijst ook de vraag of wel
licht andere overgangsbepaling weusche-
iijk is dan in art. 357 word! geboden, een
vraag die wij aanvankelijk geneigd zijn
bevestigend te beantwoorden. Ataar h >e
dit antwoord ook uitvalle, in ieder geval
is de methode van Mr. Troeisira faiikant
verkeerd. Totstandbrenging der Invalidi
teitsverzekering dat is thans eerst aan de
orde en daarna kan en moet met ernst
bedacht worden, hoe het best tijdelijke
maatregelen kunnen worden getroffen ten
behoeve van hen, voor wie deze verze
kering niet zuiver kan werken.
christelijke strijdmacht, welker gedach
tenis de katholieke Kerk jaarlijks viert.
In die rampvolle tijden, toen Chris
tus' geloovigen als schapen geslacht wer
den, herbergden die edelaardige maag
den de priesters, spijzigden zij Gods be
lijders en onttrokken de bisschoppen aan,
de handen der tyrannen» Dat ook de
pausen, de hoofden der Kerk, menigmaal
bij de heilige Priscilla en bij andere der
gelijke god gewij'de maagden geschuild
hebben, blijkt genoeg uit de kerkelijke
geschiedenis. Zij gingen er groot op,
maar in den Heer, die maagden, wanneer
zij eenig nut konden bijbrengen aan het
lichaam van Christus, dat de Kerk is.
Misschien hadden zij gelezen en bewaar
den zij het ingeprent in 't geheugen wat
de evangelieboeken tot lof van het vrou
welijk geslacht verhalen, waar wij iezen
dat twee zusters den Verlosser zelf als
gast ontvangen hebben, dat andere vrou
wen niet slechts de trouwe genooten van.
den lijdenden Christus zijn geweest en.
Hem tot den berg van Calvariën bege
leid hebben, maar ook zijn ontzield li
chaam met kostbaar reukwerk hebben ge
balsemd en Zijn Graf, dat volgens den
profeet heerlijk moest zijn, met hare tra
nen hebben besproeid en het maar niet
konden verlaten. De vrouwen der eer
ste eeuwen verlangden erfgenamen, te
zijn van de Apostolische deugden en aan,
Gods dienaren diezelfde liefde te be-
toonen, welke 7«'j a^n d°n Heer in. eigen
persoon weuscliien toe te wijden. Eer
BINNENLAND.
Onverdachte getuigenissen.
Uit een schrijven van de Tariefvereeni-
ging ontleenen wij het volgende:
Zoodra van onze zijde tegen de theo
rieën der Vrijhandalaars argumenten
worden aangevoerd,! wordt systematisch
schouderophalend beweerd, dat wij het
toch mis hebben en niet verder zien, dan
onze neus lang isdat ieder wel weet, dat
de welvaart in ons Vaderland groot is,
evenals in Engeland, dat dit te danken is
aan het onoverlrofren vrijhandelstelsel, en
dat wij terwille van enkele achterlijke
industrieëlen en uilra conservatieve agra
riërs, nijverheid en landbouw, handel en
scheepvaart willen opofferen, en alles
duurder maken.
Wij vinden het beter nu eens het woord
te geven aan mannen, wier getuigenis
stellig ook voor onze tegenstanders van
groot gewicht is, in de hoop, dat daar
door velen, die uit gewoon ie of traditie
zich scharen aan de zijde van hen, die
ons a outrance uestrijden, tct nadenken
zullen worden gebracht
Men hoort zoo vaak, dat wij eene bloei
ende nijverheid hebben, en dat wanneer
die door een tarief van invoerrechten als
het thans aanhangige kunstmatig zal
worden uitgebreid, er handen. ;e kort zul
len komen voor den landbouw.
In de Vergadering van het Koninklijk
Instituut van Ingenieurs van Zaterdag
15 October 1910 zeide de heer H. A. van
IJsselsteijn, Directeur-Generaal van den
Arbeid, vroeger Adjunct-Directeur der
Publieke werken, te Rotterdam, aan het
slot zijner voordracht letterlijk het vol
gende:
„Resumeert men den indruk van de sta
tistieken die ik u gegeven heb, dan kan
het toch zeker niet ontkend worden, dat,
al kunnen wij op menig gebied met groo
te voldoening op de ontwikkeling van zoo
menige industrie wijzen, een cijfer van
pl.nu 300.000 arbeiders, die door de nij
verheid gevoed worden, niet wijst op een
groote industrieele ontwikkeling.
Indien men in aanmerking neemt dat
Nederland, sedert de helft der vorige
eeuw in zielental verdubbeld is dan houd!
de toename der industrieele bevolking
slechts nauwelijks gelijken tred met dien
aanwas.
Het is m.i. niet tegen te spreken, dat
er een exces van werkkrachten in ons
land is! Niets wijst daarop sterker dan
Jaar 1903—1909 bij de
meldden 41.791 Nederlandsehe werldie-
den."
Men weet, dat vóór ruim 30 jaar
Duitschland van de zoogenaamde vrijhan-
delsrichéing is teruggekomen en de Duit-
sche industrie heeft trachten te ontwik
kelen o.a. door een tarief van rechten
van gelijke strekking als het thans in ons
Vaderland aanhangige Tariefontwerp.
En onze bestrijders wijzen ons tegen
woordig herhaaldelijk op Duitschland,
dat juist door dat vóór 30 jaar afwijken
van de volgens hen eenig juiste rich ling,
thans achterlijk zou zijn en door te groote
uitbreiding der Nijverheid economisch 'n
gevaarlijke crisis zou doormaken.
En als tweede argument legen een tech
nisch juister maar hooger tarief van in
voerrechten voert men aan dat daardoor
gevaar ontstaat voor het verbreken van
den vrede
Welnu, de correspondent te Berlijn, van
„Het Vaderland" schrijf: in zijn blad van
Woensdag 27 December 1911, No. 318
(ochtendblad) het volgende:
„Berlin ne peut pas"zoo fluisterden
enkelen ook dezen zomer, toen de Duit-
schers het onmiddellijke oorlogsgevaar
tijds zijn er ook in de Kerk oudere vrou
wen geweest, welke diaconessen ge
noemd werden, voor de opleiding der
jongedochters, voor dezer covoeding in
het geloof en onderrichting en voor der
gelijke godvruchtige werkzaamheden,
welke door vrouwen van beproefde
deugd verricht werden tot opbouw van
het lichaam der Kerk en tot vertroosting
der priesters.
Wij zien bijkans eenzelfde inrichting
der Kerk in deze Vereenigde Provinciën,
waar het geduld der geloovige Katholie
ken gesard wordt door verschillende ver
volgingen, zooveel gevaarlijker, als 2e
verlokkelijker zijn voor het vleesch. Gees
telijken en leeken samen verduren in Hol
land den aanval der zoogenaamde her
vormden, en daar is ook geene vrijstel
ling voor het vrouwelijke geslacht, dat in
dien geestelijken krijgsdienst onderwe
zen, met de grootste siandvastigheid des
geestes, tegen de hellemacht kamp voert.
Waar de katholieke godsdienst in vrij
heid bloeit, worden binnen de afsluitin
gen der kloosters de godgewijde maag
den bewaard, ten einde, vrij van alle
lichamelijke smet des bederfs, de bloem
der zuiverheid onbevlekt te bewaren en
des te veiliger den Bruidegom der maag
den te dienen. Maar in Holland zijn de
kloosters verbrand, verwoest, wegge
vaagd en heel en al uitgeroeid. Ook de
abdijen zijn aan wereidsch gebruik prijs
gegeven. En de overheden dulden niet,
dat er meer dan drie., maagden te zaruen
voor oogen ha-Jcl :;i Marine en Financiën
zouden een oorlog met Frankrijk en En
geland ernstig afgeraden hebben. Later
werd deze mededeeling tegengesproken.
Wat Marine aangaat, klonk het bericht
niet ongeloofwaardig, doch de financieele
kracht van Duitschland is in de laats'te
veertig jaren ontzettend toegenomen en
wordt, naar mijn vaste overtuiging, maar
maar al te vaak onderschat.
In financieele kringen acht men een
oorlog juist voor Duitschland van groot
gevaar, omdat het zich na den oorlog
van 187071 steeds meer tot een indu
strie-staat heeft ontwikkeld. Het onmid
dellijk gevolg van het uitbreken van een
oorlog zou zijn, dat de m e es tef abrieken
stop moesten worden gezet
Hoe meer Duitschland zich als indu
strie-staat naar voren dringt, hoe grooter
de partij, die het uitbreken van een oor
log zal trachten tegen te houden."
De correspondent van „Het Vader
land" is stellig geen voorstander van
onze beweging. En toch sterker bevesti
ging van wat wij steeds beweren, is wel
nimmer gehoord.
Eene krachtige industrie maakt niet en
kelen, maar het geheele land, ook de zoo
genaamd zwakken, sterk, en is een waar
borg voor den vrede.
Men weet dat vóór meer dan 60 jaar in
Engeland, door eigen steenkool- en erts-
mijnen en 'n sterk protectionistisch stelsel
zich eene industire had ontwikkeld, die
over de geh.ele wereld eene goede repu
tatie had. Toch begon deze, door de zich
in Duitschland en Frankrijk ontwikkelen
de industrie, concurrentie te ondervinden.
Aanvankelijk traehite men door „dum
ping", door het uitkoopen van den bui-
tenlandschen concurrent en dezen tot
handelsagent in zijn land voor de Britsche
industrie aan te stellen, die mededinging
den kop in te drukken. Toen dit echter
wat al te kostbaar bleek, vond men er
wat anders op. Men redeneerde in Enge
land als volgt: „Onze nijverheid is be
ter ontwikkeld, dan die in Duitsch.and en
Frankrijk. Wij hebben dus op de Engel-
schc markt geene concurrentie van Duit-
sche of Fransche artikelen le vreezen.
In Duitschland of Frankrijk zelf is voor
ons de toestand echter anders. Daar wor
den thans de artikelen nog niet zoo ge
maakt als bij ons, maar dank zij de daar
geheven invoerrechten, kunnen wij daar
niet zoo goedkoop leveren als de inland-
sche nijverheid. Deze zal zich daar dus
van lieverlede ontwikkelen en volmaken,
en tenslotte even goed fabriceeren als wij
Daar wij nu op dit oogenblik in ons land
die vreemde concurrentie nog niet hebben
te vreezen e n op de Duitsche en Fran
sche markt, als daar maar geene invoer
rechten ons tegenhielden, door onze voor
het oogenblik nog betere artikelen liet
minder goede inlaadsche product gemak
kelijk kunnen verdringen, moeten wij aan
dringen op afscha liung van de bescher
mende rechten e.i de leer van den vrijen
tn ae Qigtfe—
Het stelsel van den zoogenaamden vrijen
handel werd omhelsd. En de Duitsche in
dustrie zag zich in Duitschland haar af
zetgebied door Engeland ontnemen, en
in België en Frankrijk onderging de nij
verheid geen beier lot. Wanneer iets niet
uit Engeland kwara, dan deugde het niet,
en de Britsche n.jverheid ondervond de
„zegeningen van den vrijen handel" en
de industrie op het vaste land dreigde
ten onder te gaan.
Maar Frankrijk en België zagen spoe
dig in, dat maatregelen van verweer moes
ten worden genomen, Duitschland volgde
omstreeks 1879. En Nederland alleen
deed niets, verlaagde zelfs in 1877 zijn
tarief en rich.te de samenstelling der wet
zóó gebrekkig in, dat thans ook de meest
besliste vrijhandelaars een technische her
ziening van het tarief dringend noodig
achten.
Thans staat voor de Duitsche, Fransche
en Belgische Nijverheid, die zich zoo
krachtig ontwikkelde, Nederland open en
...Engeland. In Engeland, dat thans over
stroomd wordt met waren van het vaste
land, heeft eindelijk de stem des volks
ingezonden Mededeelingen.
(416)
verblijven. Men heeft aan diezelfde god
vruchtige dochters om ze uit te jouwen
den naam van Kloppen gegeven, op
dat zij door het gemeen bespot zouden.
Op aanhitsing der predikanten of oude
synodaa.mannen worden dagelijks stren
gere wetten tegen de godgewijde maag
den gemaakt. Menigmaal ook worden er
van Tiaar om wille van den godsdienst
ballingen. Want de zoogenaamde her
vormden kunnen dea geestelijken was
dom niet dulden, die opbloeit uit hare
aalmoezen, boetewerken, gebeden en uit
haar voorbeeldig leven, dat ook aan on
ze tegenstrevers genoeg bekend is.
Zulke dochters nu worden niet slechts
genomen en gekozen uit de gezirjien der
volksklasse, maar ook aanzienlijke ka
tholieke ouders in deze provinciën stem
men gaarne toe, dat zij zich in het
vaderlijk huis bescheiden, matig, kuisch
en nederig g-dragen en er ten dienste
der kerk verblijven. Eenigen hunner
huren woningen, opdat daar met meer
vrijheid de bijeenkomsten gehouden
kunnen worden Anderen maken de alta
ren gereed, anderen versieren de heilige
gewadenanderen gaan twee of drie
maal in de week de huizen der katho
lieken langs om de geloovigen te waar
schuwen voor het hooren der heilige
mis; nog anderen doen des Zondags ca
techismus en onderwijzen de jonge lieden,
in het geloof, zooals uit een volgend
hoofdstuk nvnr Vr' er zal blijken.
Een elk eindelijk vervult hare eigen taak
VAN HOUTEN'S
is bestemd om to worden:
bij uitnemendheid.
GOED en GOEDKOOP.
VOEDEND en
GEMAKKELIJK
VERTEERBAAR.
1 Kg. 1.50
- 0.80
V4Kcf. 0.4211
yiO.. - 0.18
zich verheven, die vraagt om werk en
brood. De Tariff Reform League wordt
hoe langer hoe krachtiger en men behoeft
geen optimist genoemd te worden, als
men voorspelt, dat wellicht reeds over
twee of drie jaren, Engeland, dat in het
belang van de eigen nijverheid en ten
koste van die van het vaste land, de leer
van den zoogenaamden vrijhandel uitvond
thans, omdat die leer door het buitenland
(Nederland voor het oogenblik u: gezon-
derd) niet meer wordt beleden, in hel be
lang dierzelfde Nijverheid haar ontrouw
wordt.
Kleine Kapitalistjes.
Voor de kleine kapitalisljes hebben we
een woord apart, dat vvc met bijzonde
ren aandrang uitspreken, schrijft de „Rot
terdammer".
Tusschen 1 en 15 Februari moeten al
le huur-, inkomen-, spaarbank- en exa
menkiezers, die nog in den jare 1912
kiezer willen worden, hun slag slaan en
Februari a.s. op politieke verovering
uit moet.
Een enkel tochtje naar de spaarbank
is daartoe voldoende.
Immers de zaak staat aldus: Spaar
bankkiezer is in het nieuwe verkiezings
jaar hij, die vanaf 1 Februari 1911 tot
1 Februari 1912 ten minste 50 gulden
als zijn eigendom in de spaarbank heeft
belegd.
Wie dus na Februari van het vorig
jaar zijn spaarduitj 2 wegbracht, mag dit
jaar niet meer meéstemmen.
AAaar nu komt er nog een jaar, het
groote jaar 1913. In dat jaar moet elk
antirevolutionair inee ten strijde optrek
ken.
Zulks kan, indien men slechts tijdig
op zijn hoede is.
Onze kleine kapitalistjes vooral behoo
ren thans waakzaam te zjjn.
Laat wie uit andere hoofde geen kie
zer is vóór 1 Februari vijftig gul
den brengen op de Rijkspost-
spaarbank, de gemeentel ij ke
spaarbank of een b ij zond ere
en wel volgens aan ii:h° der oversten
of priesters, opdat er zelfs niet de min
ste verwarring ontsta tusschen haar on
derling.
Naar mijn oordeel dan (om overeen
komstig de waarheid te getuigen), zou
ik niet zonder zeer groote zielsbezorgd-
heid zulke dochters, welke volgens mij
ne bevinding den echte*', .geest voor de
apostolische zending bcitten, tot het ge-
meenschannelijke of '*a l°wn
willen brengen met ontzaglijke scha
de voor de zielen. Want ik weet, dat
God in deze provinciën door middel van
dergelijke dochters onmetelijke winsten
maakt. Daarbij geven de Anostolische
Stoel zelf en de Oversten der voornaam
ste geestelijke Orden niet nlke-n ver'of,
maar zij noodigen er toe uit en keuran
het goed, dat de in deugden meest uit
stekenden, die zij hebben, zich aan deze
missies toewijden. En hetzelfde ziet men
bij de bisschoppen gebeuren, die de
meest uitgelezen priesters naar deze pro
vinciën zenden, opdat deze zich ook
met verwisseling van kleederdracht, aan
gorden voor het waarlijk apostolische
werk. Als wij dan letten op den geest
der Kerk en het oordeel van den Hei
ligen Stoel, is het plicht te erkennen,
dat zulke dochters in Holland standvas
tig moeten volhouden, om naar hare
krachten aan den droeven toestand der
Katholieken te gemoet te komen.
P. L D.
(Wordt vervolgd.)
