e Seicbctve Gomtant
3e Jaargang.
No. 682.
Maandag
Januari
19!2.
Liefde en Haat.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIINT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
f 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post 11.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2Vi cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels f 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels t 1-50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën: gevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Ende desespereert nimmer*
Binnenkort krijgen we hier weer een
Raadsverkiezing, noodig geworden door
het zoo plotseling overlijden van denj
heer van Hoeken. 1
Een verkiezing dus in Leiden II.
(Wijl dit een rechtsche zetel is, oren
ave liefst weder rechtsch willen neen:
moeten houden, hoorden we zoowaar
in onze kringen al verzuchtendat wondt'
.weer mis.
Hoort eens, vrienden, als we zoo gaani
praten, dan wordt het zeker mis. Laat
geen ontmoediging onder ons bin
nensluipen, want die werkt verlammend.
Zeker, we zijn den laatsten tijd niet
gelukkig geweest, doch daarom niet ge
aarzeld, om weer met frisschen moed
aan te pakken.
Baj iedere nieuwe verkiezing moeten
we de hoop koesteren, dat het nu wel
weer eens beter zal gaan. En als dan
pa den strijd b.v. slechts blijkt, dat ten
(minste ons stemmental is vooruit gegaan
Idaii moeten we daarin reeds reden tot
verheuging vinden.
En waarom zouden nu de zaken er bij
zonder slecht voor staan? 't Is nog te
vroeg om kansberekeningen te maken,
want 't is nog onbekend, wie onze can-
ididaat zal wezen, terwijl diens persoon
lijkheid natuurlijk van grooten invloed is
bij beschouwingen omtrent een vermoe-
Uelijken uitslag. Voortoopig zij alvast alle
pessimisme geweerd.
We móeten integendeel met verdubbel
de krachtsinspanning werken om thans
'ook naar de bus te halen wie voorheen
thuis bleven. W,e hebben toch manschap
pen genoeg in onze goede Sleutelstad
■piet haar drie bloeiende parochies! Wel
nu, dat dan alle hens aait dek komen en
lalle man in 't geweer, opdat minstens
getoond worde, lH>a veerkrachtig onze
pa i-tij is. Een nederlaag slaat haar niet
heer. Integendeelzij wordt er door ge
prikkeld tot verhoogde actie en vernieuw
den ijver.
Gaan we zoo aan den slag, dan zullen
We in ieder geval vooruitgang bespeuren.
V Zegeningen der neutraliteit
Je boft toch, als je lezer bent van
een neutraal dagblad. Behalve de stich
tende lectuur, die het dagelijks geeft,
vooral in zijn feuilletons, wordt ge in de
gelegenheid gesteld allerlei koopjes te
behalen. Zoo vind je er b.v. dikwijls ad
vertentiën waarin voor een prikje boeken
iworden aangeboden, idoch dievoor
een rechtgeaard katholiek verboden kost
zijn. Dat is de keerzijde der medaille.
Maar nog verder gaan ze dikwijls, ge
lijk nu ons neutrale D a g b 1 a d.
iHeït maakt reclame, en biedt zijin lezers
goedkoopc plaatsen aan voor een too-
neeistuk, voor welks intrige menig-
,een zijn neus ophaalt. De toe
schouwers, zegt het blad, moeten zelf
maar eens zien, of ze in hun leven zoo-
Iets hebben aanschouwd.
Geen hoogen dunk heeft het blad blijk
baar van zijn lezers.
„Hert stuk achten we voor den schrij
ver geen succes. De intrige is wat
grof."-
FEUILLETON.
ROMAN UIT WESTFALEN.
30)
Langzaam en moeitevol richtte Hed-
Iwig Menne zich op. Zij bedekte het gc-
Avonde gelaat met beide handenook
tussdhen haar vingers stroomde bloed.
beteekende dat eohter tegenover
sde schande, die haar wachtte?... Zou ze
öm genade smeeken? Wellicht liet Cle
mens zich tot inschikkelijkheid bewegen.
Schuchter als een klein kind streek
over zijn harde handen en zeide
vleiend„Zeg het niemandToe, zeg
(niemand iets, Clemens!"
„Zoo?" zeide Clemens hoonend, „zou
Ik dat niet doen
Zij &af geen antwoord en beet zich
.op de lippen. Wat zou zij meer zeg
gen
De oude richtte zich kreunend over
eind.
„Waarom ga je op stelen uit
vroeg Clemens bits en hard aan den
Jouden man.
„Wij hadden niets te eten", gaf Hed-
Svig in zijn plaats zacht ten antwoord.
„Is dat waar?" informeerde Clemens
ftan Menne.
Qeie knikte bevestigend. Hij \vagge|l-
(Todh mog goed genoeg voor de lezers
va!n ons blad, meende het, en geeft het
fraais als premie aan zijn lezers.
Gefeliciteerd, lezers van zoo'n blad!
ALGEMEEN OVERZICHT.
Er komen nog steeds verwarde berich
ten uit het Hemelsche rijk.
De opstand
is blijkbaar nog bij lange niet uit. Inte
gendeel schijnt men zich aan beide kan
ten tot een hernieuwing van den strijd
op te maken.
De „Daily Telegraph" verneemt uit
Peking dat Joeansjikai vast besloten is,
niet verder toe te geven aan de eischen
idoor de revolutionnairen te Sjanghai ge
steld. Hij gelooft nl. dat hij nu over vol
doende geld beschikt om nog gedurende
Idrie maanden de soldijen aan het leger
uit te betalen.
De „New York Herald" verneemt uit
Peking, dat Joeansjikai (de uitnoodiging
van Woetingfang om naar Sjanghai te
komen, ten einde daar in persoon te ko
men onderhandelen, heeft afgewezen.
Joeansjikai acht het beter, dat Woeting
fang naar Peking' komt.
De onbuigzame [houding, (die de revolu
tionairen op vele punten aannemen,
en het feit dat zij aan verscheiden dwa
ze eischen blijven vasthouden, hebben al
le buitenlanders en ook vele Chineezen
van hen vervreemd. Dientengevolge wordt
Woetingfang door tal van voormannen
der Chiineesche revolutionairen verloo
chend.
Anderen weer keuren het optreden van
Soenjatsen in Nanking af.
De „Daily Telegraph" verneemt nog
uit Sajnghai, dat Joeansjikai aan Woe
tingfang heeft voorgesteld, den wapen
stilstand met tien dagen te verlengen.
De vreemde mogendheden schijnen in-
tusschen vast besloten te zorgen dat den
hunnen niets overkomt. Overeenkomstig
het onlangs overwogen plan, hebben zij
nu de spoorweglijn van Peking naar zee
doen bezetten. De vreemdelingen in de
hoofdstad zijn met dezen maatregel zeer
ingenomen. In Amerika schijnt men de
toestand vooral zeer zorgelijk in te zien.
Het 15e infanterie te Manilla wordt ge
reed gehouden om naar China te vertrek
ken.
V redesgeruchten
die dezer dagen de ronde deden, worden
van Italiaanschen en Turkschen kant te
gengesproken.
Wat de uit Rome opfladdereude berich
ten over ieen zoogenaamd sterker wor
dende stemming voor den vrede onder
de gezaghebbende Italiaausche kringen
betreft, meldt men aan de „Politische Cor-
respondenz" zoo ontbreekt daaraan de
grondslag van welke feiten ook. In het
bijzonder is als een dwaling te kenschet
sen, dat zich 'te 'Rome een verlangen Jie.eft
kenbaar gemaakt om het sluiten van deni
vrede te bespoedigen. De veronderstel
ling, dat Italië zichi door de lasten van
(den oorlog zeer gedrukt voelt en vurig
de moeitevol naar den wagen en zétte
zich met een zucht neer.
Weder vleide Hedwig zich tegete Cle
mens aan en wederom poogde zij zijn
hand te vatten.
Had deze vrouw nog steeds invloed
op hem? Was het medelijden, dat hem
milder stemde? Kalm overlegde hij; neen,
de liefde was dood en moest dood
blijven. En zoo niets hen beiden
in den weg stand als deze nacht,
was dat alleen reeds voldoende om bei
den voor goed gescheiden te blijven.
Doch de woorden: „Wij hebben niets
te eten", hadden hem ontroerd. Zii kon
de waarheid spreken, want op „Heide-
hoeve" zag het er armmoedig uit. Spoe
dig was zijn besluit genomen.
Hij wendde zich tot At enne. „Ik wil
zwijgen", zeide hij, „maar je moet dan
nog dit jaar van hier vertrekken."
„Wat zal ik dan beginnen? Wat doe
ik met de keuterij? Wie koopt die van
me?", vroeg dc aangesprokene haastig.
Cleméns dacht slechts kort na en zei
de vervolgens kort en bondig en zoo
beslist, dat geen twijfel mogelijk was:
„Ik!"
Verbaasd keken beiden hen aan. „Gij",
riep Menne uit. „Ataar hoe wilt ge het
op liet boerderijtje aanleggen. Hoe'wilt
gij aan den kost komen
„Niet door §tclcndaar kunt gij ver-
naar het einde van de krijgsverrichtingen
verlangt, is in strijd melt de werkelijke
stemming.
Volgens een van officieele Turksche zij
de gemachtigde mededeeling, spreekt
men categorisch de geruchten over vre
de tegen, die de Italianen tendenzieus
verspreiden. In officieele kringen is men
geenszins geneigd onderhandelingen te
beginnen op grondslag der voorstellen
door Italië gedaan.
In verband echter met de vredege
ruchten is de volgende, blijkbaar geïnspi
reerde mededeeling, van de correspon
dent van de „Matin" te Rome interes
sant. -
Ongetwijfeld zegt hij zou het zelfs
voor eenTurksche regeering,die de nood
zakelijkheid inziet, op te houden met een
onmogelijke worsteling, zeer moeilijk
zijn, vrede met Italië te sluiten. Maar
is dit wel noodzakelijk? Kan men niei
de mogelijkheid aannemen van een ge
heel van achtereenvolgende maairegelen,
waardoor de vijandelijkheden in Afrika
gestaakt zouden worden, en die, hoewel
zij geen definitief einde aan den oorlog
zouden maken, daaraan toch langzamer
hand de scherpte zouden oninemen, zoo
dat met het aanbreken van de lente geen
oorlog meer een nieuw gevaar voor Eu
ropa kan opleveren door het prikkelen
van de opwinding op den Balkan.
(Wat hier van het in de kanselarijen
gesprokene doordringt,wettigt de gedach
te, dat de Mogendheden op het oogen-
blik voorstellen van dezen aard overwe
gen.
Toch wil men in Tripolis nog niet van
ophouden weten. Uit Derna werd ambte
lijk bericht naar Konstantinopel d.d. 5
Jan.: Bij Flelilsj hebben \vij de Italia
nen gisteren met 4200 man en 9 kanomL
nen aangevallen, toen zij hunne hieuwe
stellingen versterkten. Na een bloedig
gevecht,'dat tot 's avonds 10 uur duur
de, trok de linkervleugel der Italianen
zich in wanorde terug.
Wij hebben 77 dooden en 27 gewon
den. De Italianen lieten 3ó0 dooden cji
gewonden achter, o.w. een kapitein dood
cn twee andere officieren zwaar ge
kwetst. Men beweert, dat generaal Del-
buono licht gewond is.
Zoo seint Reuter ook uit Tripolis d.d.
7 dezer: „Twee Italiaansche bataljons
werden gisteren te Homs door groote
troepen Arabieren aangevallen. Het he
vige gevecht duurde drie uur. De Arabie
ren moesten zich gewonnen geven ina
belangrijke verliezen. 21 Italianen wer
den gewond.
De bezetting van Zoeara, welke, naar
wij onlagsn gemeld hebbenvolgens
een bericht van de Messagero door een
sterke troepenmacht zou geschieden, zal
binnenkort een feit zijn of is dat reeds.
Het 35ste en het 89ste regiment bene
vens 2 eskadrons en 2 veldbatterijeu zijn
daarheen vertrokken. Een brigade heeft
tien dagen geleden een landing beproefd
doch zij moest de poging wegens den
woeligen staat van de zee opgeven.
GEMENGD.
,Uit Sofia wordt aan de „National
zekerd van zijn", merkte Clemens op
en hij herhaalde: „Ik wil de keuterij
koopen en gij trekt er uit: hoe eerder
hoe beter."
„Doe het toch, vader", maande Hed
wig de oude man aan, „verkoop maar".
Menne stemde gaarne toe. Hij was blij
op deze wijze i;!t de ongelegenheid te
geraken. Bezorgd keek' hij echter om
zich heen, daar liet reeds begon te schlc-
meren en een zwak licht aan den ooste
lijken hemel glansde, 't Werd dus tijd
zich uit de voeten te maken, wilde men
geen andere lieden van dejn Schouten
hof aantreffen, die gewis elders op de
loer lagen, en die wel niet zoo goed
gunstig tegenover hen zouden zijn als
Clemens. Bovendien had het verzwijgen
van dendiefstal dan geen doel meer.Haas-
tig greep Menne de kar, waarop de zak
met rogge lag. Clemens lette niet meer
op hem en riep hem slechts toe: „Tot
Zondag, na de kerk ben ik' bij Roth-
inannwij kunnen daar onze zaak afma
ken."
Met deze woorden draaide hij zich
om en liep recht over den akker terug.
Menne en zijn dochter gingen den te-
genovergestelden kant uit. De honden
schenen met dezen vreedzame» aftocht
niet tevreden te zijn en renden met
woest gekef heide vreemdelingen na.
Menne irioest elk oogenblik stil bou-
Zeitung" geseind, dat men daar in het
koninklijk paleis diefstallen op groote
schaal heeft ontdekt, zonder de dieven
op heft spoor te kunnen komen. Verschei
dene kostbare erfstukken van het konink
lijk huls, waaronder vele die afkomstig
waren van de moeder des konings, prin
ses Clementine, zijui o.a. door de dieven
medegenomen.
Op den kruiser Stettin te Kiel is
een brandkluis in de hut van den lsten
officier, bestemd voor geheime dienstor
ders, opengebroken. Voor de ontdekking
van den dader is een prijs uitgeloofd.
Men acht het voor zeker, dat de
stemming onder de Engelsche mijnwer
kers algemeen gunstig is voor een alge-
meene staking op 1 Maart.
Het getal stakers in de Borinage is
Vrijdag 25.741 geweest op 26,267 werk
lieden, zoodat men de staking nagenoeg
als algemeen jnag beschouwen.
De samenkomst van de belanghebben
den met den gouverneur der provincie,
die eergisteren moestplaats hebben, werd
tot Zaterdag verdaagd.
Op de vergadering van vertegenwoor-
idigers der mijnwerkersvereenigingen, die
gisteren te Mons is gehouden, zijn blij
kens een Reuter-telegram de voorstellén
der werkgevers verworpen en is tot voort
zetiing van de staking tot het uiterste be
sloten.
Te Kleef is het Katholieke Tehuis,
'dat in aanbouw was, ingestort, vifaarbij 8
werklieden zeer ernstig werden gewond.
Vrijdagnacht hebben 1500 bootwer
kers gestaakt, wegens de weigering der
pa.iroons om de loonen te verhoogen.
Schepen van de White Star-Lijn, de Al-
kn-ïijn, de Ley!and-lijn en de Holland-
Amerika-lijn, 'die nog niet de volle lading
ingenomen (hadden, werden door de boot
werkers verlaten.
Te Sevilla is 'een gebouw ingestort,
waarbij verscheidene bewoners werden
bedolven. Er zijn zeven lijken te voor
schijn gebracht.
De Temps" verneemt uit Rome,
dat twee treinen bij Rocca San Casciano
(prov. Florence) in botsing zijn gekomen
met het gevolg dat er 5 dooden en 17
gewonden waren.
Aan het station Austerlitz te Parijs
is een trein van de banheue op een lo
comotief geloopen. Er zijn 53 gewonden.
20 gewonden.
Twee treinen kwamen bij Bondy in
botsing op een plaats waar enkel spoor
is. Er zijn 6 dooden en 20 gewonden,
den.
Volgens een telegram aan de vLo-
kal-Anzeiger" heerscht in geheel de Ver-
eenigde Staten strenge koude. Duluth
meldt 30 graden Reamur onder 0. Vele
menschen zijn doodgevroren. In het zui
den is schade toegebracht aandevrucht-
boometi.
.Uit New-York wordt aan de „Lokal-
Anzeiger" geseind: Uit een sneltrein zijn
in de nabijheid van Redding in Californië
alle aangeteekende brieven geroofd. De
roovers, die den trein tot staan hadden
gebracht, hebben een beambte gedood en
het lijk van 100,000 dollar beroofd.
De correspondent van de „Köln.
den om de verwoede aanvallers van zich
af te slaan, waardoor hij maar zeer lang
zaam verder kwam. De zon steeg reeds
boven den horizon en Menne had den
straatweg nog niet bereikt, of een nieu-
We hindernis verstoorde zijn aftocht
Dirk Tweehuis.
Deze herkenden de vluchtelingen da
delijk en 't bloed steeg hem daardoor
naar 't hoofd, vooral toen hij Hedwig
aanzag. Ruw prak hij hen aan: „Wat
doen jullie hier?"
De oude heidebewoner had zijn koel
bloedigheid inmiddels teruggekregen en
antwoordde, alsof er niets was voor
gevallen „Dat gaat je geen bl....
aan."
Dirk werd hierdoor nijdiger. Met 'n
sprong stond hij op de kar en pakte
de groote zak beet. „Geen stap ga je
verder", schreeuwde hij, „anders rotfp
ik mijn knechten."
Menne liet zidli niet overbluffen:
„Roep ze maar, domme jongen, roep ze
maar. Meent gij, dat ik bang voor jou
ben
De beslistheid, waarmede Menne op
trad, miste haar uitwerking niet. Al was
Dirk overtuigd, dat het koren van zijn
akkef was gestolen, toch bezat hij den
moed niet deze overtuiging uit te spre
ken. Hij wilde eerst hooren, wat Cle
mens zeide, die toch ook van de zaak
Ztg." te Madrid seint dd. gisteren: De
morgenbladen Manana .en A B C be-(
reiden de openbare rattening op een',
waarschijnlijk afbreken der Fransch!4
Spaansche onderhandelingen voor. Het
eerstgenoemde blad verzekert, dat del
regeering besloten is de wederzijdsche(
zones nauwkeurig te begrenzen en nier(
mands invloed toe te laten. Spanje ver-{
langt slechts de nakoming der verdra-l
gen en is bereid zoo noodig de tusschea-4
komst van een scheidsgerecht in te roe-!
pen, anders wil liet den status quo be-'
houden. i
Koninklijke besluiten.
Bij Konink. besluit is benoemd tot
ridder in de orde van Oranje-Nassau H.
van Randwijk, secretaris van het comité
van graanhandelaren te Rotterdam
is toegekend de aan de orde van Oran
je-Nassau verbonden eere-medaille in
brons aan J. Chr. van der Harst, knecht
bij de firma L. Slot en Zonen, spiegel
en Ijjstenfabrikanten te 's'-Gravenhagn?.
Hofbericht.
H. M. de Koningin heeft Zaterdag
voormiddag in Pulchri Studio in Den;
Haag een kort bezoek gebracht aan de!
Israëls-tentoonstelling, welke morgen
wordt gesloten. i
H. M. de Koningin-Moeder heeft
Vrijdagavond in de Kloosterkerk te 's-
Gravenhage de inzegening van 12 pleeg»
zusters tot diaconessen bijgewoond.
Sleepersstaking te Rotterdam.
Vóór eenigen tijd is er een collectief
arbeidscontract gesloten tussclien de
sleepersfirma's. Eenige niet-aangcsloten'
patroons bleven de goederen vervoeren
tegen de oude, lage tarieven.
Dat had ten gevolge dat een drietal
groote transportfirma's van sleepersfir
ma veranderden, waardoor een paar van
deze,, de firma's Bodegom Storm en De
Man, genoodzaakt waren een deel van
hun personeel te ontslaan. .Waar nu ge
vreesd werd dat de ontslagenen bij de
niet bij den patroonsbond aangeslote
nen werk zouden zoeken tegen Jagen
loon, i» door de sleepersgezellenvereeni-
ging, in overeenstemming met den pa
troonsbond besloten tot staking over te
gaan.
Tevens wil men van deze actie ge
bruik maken om bij alle patroons het
collectieve arbeidscontract doorgevoerd
te krijgen, en om zoo mogelijk de loo
nen met fl verhoogd en op f 16 geE
bracht te krijgen. i
Heden duurt de staking nog onveran
derd voort. I
Fabrikanten en expediteurs, die eigen
gerij hebben, trachten zoo veel mogelijk
huii zaken te doen. j
Hun personeel verlangt echter politie-
geleide en hieraan kan wegens de velé
aanvragen niet voldaan worden.
Langs de havens en bij de pakschuiten
worden de goederen op de kaden opge1-'
stapeld.
Eenige vrachtrijders uit Schevetiingen
scheen te weten, want zijn honden had
den voortdurend geblaft. Mogelijk' (had
Clerneins de spitsboeven reeds te pakken.
Maar de oude schelm .wilde hij todhj
schrik aanjagen en daarom voegde hij
hen toe: „Ga je gang; ik zal de politie!
er Wel mee in kennis stellen."
Hij keerde beide lieden den rug toé
en liep snel huiswaarts.
Menne en zijn dochter vervolgden stil
zwijgend hun weg. De duivel nale dien
vent", zei eindelijk de vader, toen zij de
woning naderden. „Ik: vertrouw hem in'
niets. Hij is tot alles in staat en wié
weet of hij ons niet de politie op onsi
dak stuurt."
Thuis gekomen liet de oude man zicli
doodejijk vermoeid op een stoel vallen
en verlangde brandewijn. Hedwig bracht
hem een flescli en eén glas, doch Menne
schoof het glas op zij en dronk uit de
flesch. Hij wilde door den alcohol dat
beverig gevoel door al zijn ledematen'
verdrijven.
„Ha ha", riep hij uit na een grooten
slok door 't keelgaat te hebben geslagen,
„dat heeft geholpen, nu gevoel ik mij;
weer opgeknapt. Nu kan ik' .weer flinkj
aan den slag gaan. Ik ga naar den kei-!
der om altes op te ruimen. Als zoo'nI
lompen politieman aanstonds komt, zal!
Inj niets vinden.'A..(W,or4t ygryplgd.)
