Liefde en Haat.
Uit de Pers.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Dindsag 28 Nov. no. 651.
KAMEROVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
Indiö en Justitie.
„Hoeren", zei gistermiddag bij den
aanvang der vergadering de gemoedelijke
voorzitter graaf van Bylandt, „heeren, als
ijidlre zoo blijven kletsen, als ge niet meer
beperking toont in discussies, dan
loopt alles in 't honderd, dan kolnen wij
«iet onze werkzaamheden niet klaar."
Als antwoord op deze vriendelijke ver-
jnaning begon Vliegen een klein uur vol
te praten en bracht Hugenholtz eenige
Wachten" over, waarom trent hij op ver
doek van den Minister geen nauwkeurige
ïpt t« controleeren feiten kon noemen, 't
JWaren alzoo „praatjes voor den vaak."
iMaar Duys heeft in de avondvergadering
de kroon gespannen. Bij een onder-
èfdeeling van de Justitiebegrooiing heeft
hij 't klaar gespeeld drie y o 11 e uren
achtereen te ratelen, zonder iets belang
rijk» te zeggen, zonder de aandacht der
Kamer te bezitten, zonder acht te slaan
op de leiding van den voorzitter (thans
jhr. van Nispen.) Hij heeft een speech af
gestoken, waarmede hij wel dc held
wordt van een roode kiezers- of protest-
vergadering, welker bezoekers hij doet
Klappen en trappen om de verkochte tien-
perrts bombarie, maar waarmede hij jn de
Kamer bij alle partijen slechts pen min
achtend schouderophalen in oogst.
Duys sprak over arbeidscontract, Pa-
peinfredit, rechtersbenoemmgen en
over klasse-justitie. Dit laatste puirt, het
stokpaardje der socialisten, spon hij prg
uil Hij besprak rechterlijke beslissingen
van zelfs 30 jaar geleden; letterlijk at es
.werd er bij gesleept. Bovendien waren 't
geen vonnissen, die Duys aanhaalde;
de overwegingen van de uitspraak wer
den niet gereleveerd. Niets van dit alles;
Duys had een verzameling couranten-
knipsels en daarop werd een rede ge
bouwd, die een smet moest werpen op de
justitie van Nederland!
De grofste onzin en banaliteiten wor
den er ui.t geflapt met een kwajongens
achtige brutaliteit. De beruchte Frans Ro
sier werd door Duvs genoemd den toc-
koinstigen president van den Hoqgen
Raad en 't zal niemand verwonderen,
meent Duys, als er in de Nederlandsche
„Staatscourant" een oproeping verschijnt
waarin sollicitanten worden gevraagd, die
minstens een meineed' of iets dergelijk*,
op hun geweten hebben.
Zulke beweringen, welke het vermoe
den wettigen, dat de-spreker niet de draag
kracht van zijn woorden begrijpt, werden
er legio door Duys gezegd.
Een man te Utrecht, vertelde Duys voorts
kreeg 18 maanden voor diefstal van zes
kippen, d. i. 3 maanden per kip.
Dat is geen redeneering, riep de libe
raal van Hamel uit en de Minister dikte
in zijn antwoord dit nog pens aanwie
zoo spreekt redeneert als een kip zon
der kop.
Minstens tweehonderd onwaar
heden, constateerde de Minister, heeft
Duys in zijn rede opgestapeld, en na de
rede van dezen socialist gevoelde de Mi
nister dan ook geenszins lust het verwijt
van socia li stis ch e propaganda
met de z.g. klasse-justitie terug te ne
men.
Waarheid is, aldus betoogde mr. Re-
gout, met welsprekendheid en kracht,
dat de Nederlandsche rechter naar
eer en geweten r echts preekt, zonder aan--
zien der persoon De rechter houdt wel
degelijk rekening met het milieu social
^an den beklaagde, 't Arbeidscontract
bijv. wordt over liet algemeen in zeer
arbeiterfreundiichen geest uitgevoerd.
'Jdoc kon dit, als onze justitie een klasse-
justitie was? En onze kinderwetten
ïWat zijn deze anders dan arbeiterfreund-
liche wetten? !s 't klasse justitie, ons re-
plasseeringsinstituutWij bevorderende
reclasseerlng, maar dan mag Duys niet
hier namen noemen van menschen, die 30
jaar geleden veroordeeld zijn. Dat moest
FEUILLETON.
ROMAN UIT WESTFALEN.
Eerste deel.
I) 1.
Zacht en melodieus klonk de nagalm
van het klokkenspel door de blauwe
tucht, dan dreunden tien zware slagen.
Op het groote onbeslrate kerkplein
van Sengen heerschle een diepe feeste
lijke stilte. De lindeboomen gluurden
flo r de \c.iS ers n de kleine dorpske k.
Zij fluisterden elkaar wat toe: Paschen
jis nabij! dan springen spoedig onze
knoppen open. Laten we blij zijn, want
de lente is nabij.
In het landelijk eenvoudig godshuis be
gon het orgel te spelen. Men sloeg de
gebedenboeken langzaam en aandachtig
open. De vrouwen keken niet om zich
tieen; zij baden en maakten den goeden
God hun wenschen kenbaar. De lente
wilde toch maar niet komen. Het vee
leed honger. En dan de onrustige tijden!
Jn alle landen pakten zich grauwe on
weerswolken aan den jhorizosn saam; op
men laten, want nu haalt hij opnieuw
hun vroegere misstappen op. Waarom
moet een veroordeelde steeds aan zijn!
misstappen worden herinnerd
Maar wat deert dat den socialisten,
als er voor hen maar propaganda-mate-
riaal in zit.
Sarcastisch merkte de Minister op, dat
hij zich zou beperken, omdat de heer
Duys zoo veel tijd heeft voor zich geno
men. Dit wilde de Minister de socialis
tische fractie echter in overweging ge
ven een juridische zaak als deze door
een jurist te laten behandelen. Dan is
er reden om aan te nemen, dat de bedoe
ling het recht is. Nu was alles propagan
da!
Om 's nachts één uur werd de vergade
ring gesloten. We hebben nu al twee
nachtvergad'eringen gehad! Dat belooft
wat voor de Decembermaand!
De Invaliditeits-verzekering voorop.
Over dit onderwerp heeft de (A. R.)
„Rotterdam m er" een artikel, waar
in er op wordt aangedrongen, dat, nu
door de aanneming van de miiitiewct
in 't begin van Jiet volgende jaar vrij
komt voor de verdere sociale wetge
ving, de invaliditeitsverzekering voorop
ga. Het blad toont aan, dat de gang,
van zaken in Duitscliland ook dien weg
uitwijst
De gang van zaken in Duitschland
bevestigt die mcening. Reeds in 1889
werd bij de tweede lezing in den Duit-
schen. Rijksdag voorgesteld o;n den ti
tel van het ontwerp „Gesetz betreffende
die Alters- und Invatiditatsversicherung"
aldus te wijzigen, dat eerst de Iuvalida
ta cs- en daarna de Aders- of ouderdoms-
verzekering kwam. Nog verder ging men
in 1899 toen de wet werd betiteld als
Invaliedenversicheru ;gsge;etz. Die naam
is geheel in overeenstemming met doi
feitelijke» toestand. De Duitsche cijfers
toch zijn sprekend. In 1908 werden in
Duitschland toegekend 117.124 duurza
me i n v a 1 i d i t e i t srenten tegen slechts
11.006 ouderdomsrenten.
Van de invalieden waren cr 70 jaar eu
ouder 10.97 pCt., 65 jaar en ouder 29.27
pCt., 60 jaar en ouder 48 pCt. Aan het
eind van 1909 liepen er in Duitschland
893.516 i n val i d i t e i tsrenten tegen
102.362 ouderdomsrenten. Zoo om
vat dus de eerste ongeveer negtM maal
zooveel personen als de tweede groep.
De „Rott." doet dan zien, dat perso
nen van onderscheiden politieke richting
aan het vooropgaan van de invaliditeits
verzekering de voorkeur geven en looft
het, dat Minister Talm a niet het voor
beeld van den voorganger volgt, die de
invaliditeitsverzekering aanvankelijk liet
schieten. Hoewel de redenen eerbiedi
gend, waarom de Minister niet de ziekte
verzekering beginnen wil, zegt 't blad
Volkomen begrijpen wij die rederaee-
ring. Hoezeer wij buiten de techniek!
staan schijnt het ons technisch juist,
Maar anderen denken anders, ook in de
kringen der rechterzijde. Zij voelen voor
dat vooropstellen der ziekteverzekering
niets. Daardoor dreigt eenig gevaar. En
wij zouden den Minister wel willen vra
gen Gij acht het goede wetgeving om
de orde der aanhangig te makeen verze
keringen te doen beheerschen door di?
belangrijkheid van het onderwerp in stee
van door de eischen der techniek. Niette
min zijt gij dien doordrongen van de
noodzakelijkheid der invaliditeitsverze
kering'. Het rapport over den economi
sche» toestand der landarbeiders zal dit
besef ongetwijfeld hebben verlevendigd.
Welnu, als door liet vasthouden aan uw
volgorde de invaliditeitsverzekering eeni-
germate gevaar liep, is dan niet betere
gedragslijn te volgen?
In meer dan één zin zoo besluit het
blad geldt het de invaliditeitsverze
kering voorop.
Slechte tijden.
De „Standaard" driestart:
In dé klacht over de slechte tijden is
een b 1 ij v e n d en een v o o r b ij g a a n d
elementen nu is dit hef vreemde, dat
van het blijvende kwaad bijna [niet
gerept wordt, en dat op het tijdelijke en
roei' en onlusten dreigden, zelfs in Mün-
sterland.
Bewaar ons, Heer, voor zulke rampen,
smeekten de vrouwen.
De pastoor preekte van de teekenen
des tijds. De beproefden moesten zich
niet door oproerkraaiers laten meeslee-
penhij deed een beroep op hun geloof
en hun verstand en schetste in schrille
kleuren de gevolgen van oproer en ge
welddadigheden.
Zij, wien deze woorden aangingen,
lachten even. Zóó dom waren ze niet,
dat ze tot zulke gevaarlijke daden zouden
overgaan. Oproer, gewelddaden! Hoe
verschrikkelijk.
Alleen een paar heethoofden dachten:
de pasfoor mag gelijk hebben, maar een
beetje „revolutie" zou nog zoo erg niet
zijn; 'tbehoeft daarom niet met geweld
te geschieden.
De kerkdienst was geëindigd; op het
plein liepen de geloovigen heen en we
der. Joris Hanmeier, de veldwachter, kon
d'igde met een krakend hoog stemgeluid
de gemeentelijke bekendmakingen aj.
Langzamerhand verdween de jnensclien-
massa; de jeugd ging huiswaarts; de
vrouwen deden haar inkoopen en de
mannen dronken een borrel in Roth-
manns herberg, waar de nieuwtjes van
den dag besprojkftu .werden,
zoo men hopen mag snel voorbij
gaande kwaad alle klacht zidh op
hoopt.
Zal men over de tijdelijke ongelegen
heid ook wel heenkomen, dank den steun
van Regeering, gemeente en particulie
ren, van veel ernstiger karakter is, naar
het blad meent, het thans aan hjet licht
komen van duidelijke sporen van een blij
vende duurte, die niets met den heeie»n
zomer te maken heeft, maar uit ganscli
andere oorzaken opkwam. Met name
blijkt, dat de woninghuur in tal van
plaatsen op in het oog loopende manier
steeg, vooraL door de gevolgen van de
Woningwet. «€n daarbij komt dan, dat
de noodzakelijkheid, waarin de Nijver
heid keer op keer gebracht werd om de
loonen te verhoogen, zich alm eer wreekt
in het stijgen van de prijzen der goede
ren, die door dit loon voor aflevering be
schikbaar werden.
Dit zou nu niets zijn, zoo het uitslui
tend artikelen góldt, die gekocht wer
den door wie over zekere ruimtie van
geld beschikt, maar het feit ligt er nu
eenmaal toe, dat gelijk verschijnsel ook
te bespeuren valt bij tal van waren en
goederen, die door het groote publiek
worden gekocht. En dit nu brengt ons
in den cirkelgang. In een arbeidersgezin
komt dan zeg f 2 meer in, maar voor het
duurder worden van woning en tal van
andere artikelen moet f2 meer besteed
worden. Dan is men niets gevorderd,
kreeg meer, maar moet ook meer betalen.
En de kans op profijt gaat veeleer over
op de Nijverheid, die zich in trusts aan
eensluit en de prijzen soms hooger op
zet, dan 't hooger te betalen arbeidsloon
wettigt.
Reeds nu gaan er stemmen op, om er
bij de Regeering op aan te dringen, dat
ze ons weer met een oude broodzetting
en wat hiermee saamhangt, zal helpen.
En dit verstaat men. Er is toch geen
kwestie van, of nu reeds speculeert imen
op slechte tijden, om het publiek er te
laten inloopen. Aanhouden zal dat wel
niet, want 't kwaad zal zich zelf straf
fen. Maar het vervalscht toch den toe
stand, doet den druk grooter lijken dan
hij is, en loopt uit op een spelen met an-
derer ellende.
STATEN-GENERAAL.
tweede kamer.
Zittjng van Maandag 28 November.
Voortgezet wordt de beraadslagingen
over de Indische begrooting.
Opnieuw komt in stemming het amen
dement de Meester o.n geen gelden toe
te siaan om de controle op de landschaps-
kassen te brengen bij het bureau voor de
buitenbezittingen. De stemmen staakten
over dit voorstel met 28 voor en 28 tegen
zocdat later nog eens hierover zal moe
ten gestemd worden.
Bij de post agrarische hervormingen in
clc Vorstenlanden dringt de heer Vlie
gen (S. D.) aan op verbetering der ar
beidsvoorwaarden der arbeiders die op
de bouws werken. De heer S c h e u r e r
(A.R.) betoogt, dat de regeering in de
Vorstenlanden niet alleen voor de belan
gen der bevolking, maar ook voor die der
land verhuurders moet optreden.
Ook de heer B o g a a rd t (R. K.) wijst
op de belangen der landverhuurders, uit
eenzettende dat men den inlander in de
Vorstenlanden niet al te ernstig moet
voorstellen. De Minister van kolo-
n i n, de heer de Waal M a 1 ef i/t,
verklaart, dat de voorgenomen hervor
mingen wel degelijk de instemming van
den vorst hebben, zijnde zij. van Ihem uit
gegaan. Het streven der regeering zal
gericht zijn op zoo aangenaam mogelijke
samenwerking met de landverhuurders.
Bij het verdere debat verdedigt'de foeter
Van Hoogstraten (A. R.) het op
deze begrooting uittrekken van 9 ton
in totaal voor de verbetering van het cre-
dietleveren als een uitstekend middel
voor de verbetering der economische ont
wikkeling van Indië. De heer Bos (V.
D.) wijst op den gunstigen invloed van de
credietinstellingen, die veel goeds belo
ven. Het plan der Regeering, tot instel
ling van een Centrale Kas, heeft spr.'s
groote sympathie. De Minister van
k ot 1 o n i n verklaarde voornemens te
zijn mettertijd aan het hoofd van het
De jonge meisjes van den Brink (een
brink is een groene heuvel) maakten met
het naar huis gaan zeer veel haast Zij
moesten een uur loop en en wanneer er
veel nieuwtjes te vertellen waren, duurde
de weg nog langer. Thans .was er stof
tot babbelen in overvloed, de eene onge
lukstijding volgde op de andere.
De mannen bleven in den herberg na-
redeneeren.
Hendrik Weikamp, die op den $chou-
tenhof aan den Brink een „manusje van
alles" genoemd werd, omdat hij buiten
zijn schooluren allerlei bezigheden ver
richtte, ging met de meisjes mede. Hij
kon ze dan af en toe toon en, dat hij
niet voor niemendal op de schoolbanken
zat Zoo schimpte b.v. Fina Jfiolterling,
een jongedochter van 42 lentes, geweldig
op de Pruisen, waarvan zij geen erg
hoogen dunk bleek te hebben.
Als land reeds had zij niet veel goeds
van die lieden gehoord; haar vader had
dikwijls verteld, hoe de Pruisen jn de
maand Augustus 1802 bezit van Munster
land hadden genomen en dit ,was een
verstorend ingrijpen in den bestaanden
gang van zaken geweest die niet door
het vertrek van de soldaten ,werd goed
gemaakt
En thans stookten de Pruisen revo-
Jyti<v pat wist Aj van haar broeder.
geheel? Indische crédietwezt'n iemand te
stellen, die zijn sporen verdiend heeft oj>
het gebied van het bankwezen.
De heer Huigenfooi tz (S. D.) dringt
bij de desbetreffende afdeéling aan op
verbetering in het vervoer van mindere
Indische militairen door de Paketvaart-
maatschappij. De Minister van ko
loniën ried aan die grieven goed ge
documenteerd aan de Regeering kenbaar
te maken.
Bij de afdeeling onderwijs en eere-
dienst bespreekt de heer Roessingh
(U. L.) de reorganisatie van het onder
wijs in de Minahassa en op de Sangi- en
Talaud-eilanden. Spr. vreest dat het ex
tra-sub-i die aan het protestantsche comi
té van christengemeenten zal leiden tot
overgang, in de Minahassa, van de gou-
vernementsscholen in handen van de zen
ding. In den breede somt spr. de nadee-
len daarvan op.
De vergadering wordt daarna verdaagd
tot 's avonds.
Avondvergadering.
Voortgezet worden de beraadslagingen
over de Justiticbegrooting.
De heer Roodhuyzen (U. L.),
vroeg ten aanzien van de benoeming van
mr. Van Dam tot kantonrechter te Am
sterdam, bij wien de mcnsch gezegevierd
heeft over den ambtenaar, of, maar in Ihet
V. V. deze benoeming werd gecritiseerdi
iedere misstap elke carrière moet onmo
gelijk maken.
Doch dc benoeming van mr. Van Rhede
van der Kloot heeft spr. met groote ver
wondering gelezen. Na de herinnering
aan het over Papendrecht in de Kamer
gesprokene, sloot spr. zich aan bij de
critiek, door het „Hbl-d." geoefend op
den arbeid van mr. Van Rh ede van der
Kloot als rechtercommissaris in de Pa-
pendrechTse :e strafzaak: hij hieeft zidi
daarbij het willig werktuig van het O. M.»
getoond. De argumenten, die de Minis
ter voor de benoeming van mr. v. R. v.
de K. aanvoerde, achtte spr. onvoldoen
de en hij vroeg aan de Kamer te geven an
dere overwegingen, die hem geleid heb
ben.
Dc heer Duys (S. D.) besprak het
door den Minister toegezegde onderzoek
inzake de malversatiën, in de gemeente
administratie van Doornspijk. Door deze
zaak in handen te siellen .van de justitie
te Zwolle is de Minister terechtgekomen
■óf bij inr. Roosenburg, den oud-officier
te Dordrecht, óf bij mr. iRoyer, die met
mr. v. Rhede v. d. Kloot „die excentrieke
gehoorpi ocven heeft genomen". Het O.
M. te Zwolle kan dus zeer wel met
Dordtsche baccillen zijn geïnfecteerd.
Spr. zétte vervolgens uiteen, dat cr bij
de rechterlijke macht is standenvooroor-
ded en dat als gevolg daarvan door de
rechters onderscheid gemaakt wordt tus-
schen menschen van hoogere en Jagere
klasse. De Regeering gebruikt haar po
sitie om haar vrienden in de rechterlijke
macht te brengen. Bij economische con
flicten blijkt ten duidelijkste, dat politie
en justitie de belangen van de bezittende
klasse identificeert met h.t algemeen be
lang. Elke staker is voor den rechter een
„boef"; een werkwillige wordt inet on-
derscln-fding behandeld.
Spr. trad vervolgens in een scherpe,
herhaaldelijk door den voorzitter onder
broken critiek, op de benoemingen van
rechterlijke ambtenarenvan mrs. Rhede
v. d. Kloot, Pelerin, Weniholt en van
Dam, ten betooge dat alle rechterlijke
ambtenaren,- die iets op hun kerfstok heb
ben, door den minister van justitie wor
den beioond.
De spreker, die door den voorzitter
met ontneming van liet woord werd ge
dreigd, eindigde na 3 uur te hebben
gesproken.
De M i n s te r v. Justitie, de heer
E. R. H. RegouVdie tegen 12*4 aan
het woord kwam, verdedigde -de benoe
ming van mr. van Rhede van der Kloot,
die in de Papendrechtsche zaak vergissin
gen, geen opzettelijke fouten beging. Van
bevordering van dezen rechter is geen
sprake geweest; iedere rechtbank heeft
gelijk werk, Mr. van Dam, zou naar dè
overtuiging des Ministers, een goed kan
tonrechter blijken. De Minister bestreed
vervolgens de beschuldiging dat onze jus
titie zou zijn een klassejustitie.
Konden die menschen den vrede jlan niet
bewaren?
Hier mengde Hendrik zich in het
onderhoud. Hij was immers eveneens een
Pruis! „Waar ligt liet Pruisenland'?"
vroeg hij met zeker leedvermaak.
Fina lachte minachtend over zulk een
naïeve vraag. Haha, wat ging haar het
Pruisenland aan?
Doch Hendrik hield voet bij stuk en
liet zich niet gemakkelijk van den wijs
brengen.
„Zijn wij dan geen Pruisen?" vroeg
hij aan Fina.
„Schaapskop!" antwoordde Fina ver
ontwaardigd. „Wij zijn Münsterlanders en
geen Pruisen." Hoe dom kon deze jon
gen toch zijn! dacht ze.
Hendrik begon nu hardop te Jachèn
en poogde Fina aan het verstand te
brengen, dat het Munsterland al 35 jaar
bij Pruisen was ingelijfd. Maar fina
was niet te overtuigen en Jiield vol be
woonster van Münsteriand en geen Pruis
te zijn; daarmede basta.
De andere meisjes gichelden verge
noegd. Ze hadden echt schik jn Hendrik,
die Fina zoo fijntjes te pakken had ge
nomen.
Toen werd het programma voor den
namiddag vastgesteld. 'tWas wel is waar
voor eiken Zondag hetzelfde: men ging
De klassejustitie bewijst men uit on
juiste gegevens. Men werkt met maat eïf
gewicht; zooveel maanden per kip. Dat it
de redeneering van een kip zonder kop!
Heel de rede van den heer Duys had tof
doel socialistische propaganda.
Daartegenover zette de Minister, dat
de Nederlandsche rechter recht spreekt
naar eer en geweten, zonder aanziens des
persoons en rekening houdend met het
milieu social van den beklaagde.
De algemeene beschouwingen werden
gesloten en de vergadering daarna tegen
1 uur.
Rechtszaken.
Kantongerecht te Leiden.
Tegen J. W. W. te Leiden, die off.
de Haarlemmerstraat op 16 Octoberf
nachtrumoer had gemaakt, wordt na het
hooren van den verbalisant f 2 of 2d.
geëischt. Bekl. hield vol, evenals op dé
vorige rechtszitting, nief te hebben ge
schreeuwd.
In de zaak van J. P. te Noorctwijkl
aan Zee, die „helm" zou hebben ge
sneden, doch ter vorige terechtzitting!
ontkende, bewerende „kweek" te heb
ben gesneden, wordt de verbalisant ge
hoord. Deze zegt dat helm is gesneden.
Nog wordt gehoord de heer den Hollan
der, die mededeelt dat bekl. geen helm!
doch kweek heeft gesneden, waarna did
ambtenaar vrijspraak vraagt.
Tegen J. D. te Noord wijk wordt
bij verstek wegens openbare dronken
schap en verzet tegen de politie f 5 of 6
d. geëischt.
P. van D„ herbergier te Oegis'H
geest, heeft op 1 November aldaar
met een hengel gevischt in een sloot,
Spr. meende dat het stroomend water
was, zoodat hij volgens de nieuwe wet
vrij was in het visschen. Eisch f 2 of T
d.
Adrianus B. te Sasscnheim moest
vervolgens voorkomen.
Ben je Adrianus B., vroeg de kr 1-
rechter.
Neen.
Hoe heet je dan?
Arend B.
Dan ben je dus niet Adrianus B,
Woon je te Sassenheim
Ja, mijnheer de ketonrechter.
Ben je te Wassenaar geboren.
Neen.
Waar ben je dan geboren.
Te Sassenheim.
Ben je 21 jaar.
Ja-
Ben je op 8 Augustus jarig.
Nee op 7 Augustus.
Maar hebt je clan te Leiden zonder
licht gefiets?
Heen.
Nou ga dan maar heen, je ontspringt
nu precies de dans.
A. v. d. B., expediteur te Leid a
is veroordeeld, tot tweemaal f 2 of 1 d.,
wegens het doen rijden met .wagens zon
der licht. Bekl. had de paarden geleverd
om de wagens van de stooincaroussel
van Benner op het Schuttersveld te trek
ken. Hij was echter de houder der wa
gens niet. Vandaar kwam hij tegen liet
vonnis in verzet. Er wordt thans met ver
nietiging van het vonnis vrijspraak ge
vraagd.
De Kantonrechter veroordeelde gisteren
Wegeits straatschenderij: H. B. 2 maal
f2 of 2 inaal 2 d., J. v. W. f2 of 2d.,
A. v. T. f2 of 1 week tuchtschool, allen
te Leiderdorp.
Wegens strooperij: G. N. te Leiden
tot f5 of 1 mnd. tuchtschool; G. T. tot
f 10 of 2 d., J. L. tot f3 of 3 d.f beiden
te Noordwijkerhout.
Wegens loopen op verboden grond:
J. D. W. te Leiden, K. O. te Katwijk
a. Zee, M. B. te Leiden allen tot f 2 of
1 d. W. v. d. Z., P. v. d. B. Azn., W.
v. d. B. Azn., J. v. d. B. Jzn., J. v. d.
B. Azn., J. v. ct B. Jzn., allen te Noord
wijkerhout, tot f 2 of 2 d.A. A. J. v. d.
T. tot f2 of 2d., J. B. tot 4 maal f2
of 4 maal 2 d., beiden zonder vaste woon
plaats; J. G. C., G. W. de R. en P.M.
V., allen te Amsterdam, tot ft of 1 d.
Wegens het op verboden grond doen
naar de vespers te Sengen en babbelde
verder tot de schemering; maar toch
sprak men gaarne af, waar men elkaar
zou ontmoeten. Langzamerhand werd het
gezelschap kleiner. Rechts en links van
den weg lagen boerenhofsteden en boer
derijen en van den Brink met zijn drie
hofsteden was men niet ver meer ver
wijderd.
Naar de middelste der drie hofsteden,
den Schoutenhof, lichtten Hendrik Wei
kamp en Trees Tweehuis hun schreden,
Hendrik was een zeer weetgierige knaap
en'daar hij met Trees, de dochter van
den schout, op goeden voet stond, had hij
haar altijd veel te vragen. Vandaag wilde
hij eens vernemen, waarom de hofstede
„aan den Brink" werd genoemd, zijn
bezitters echter Schouten Tweehuis be
titeld werden.
Gaarne ijgde Trees dit uit De Brink
was een hooger gelegen grasveld, naar
alle kanten doorkruist van wagensporen.
Twee boerenplaatsen lagen betrekkelijk
dicht bij elkaar: die van Jhlolterling en
de Schoutenhof. Zulk een ligging was
hier te lande niet gebruikelijk; de eene
boerenplaats stond meestal op een eer
biedigen afstand van de andere.
(Wjordt vervolgd
