Aymar.
Uit de Pers.
Gemengd Nieuws.
Tweede Blad, behoorende
bij DeLeidsche Courant van
Woensdag 22 Nov. no. 646.
KAMEROVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
De Indische Degrooiing. Christelijke
politiek in Insallnde.
De algemeene beschouwingen over de
Indische begrooting leveren dit jaar wel
belangrijke momenten op. Niet door de
bespreking der Tirnorquaestie, noch door
beschouwingen over den economischöi
of linancieelen toestand, maar door de
.viaa.» welke richting de Indische Regee-
riug inzake de ondcrwijsquacslie moet
■volgen en welke roeping NefcJerland als
Christelijke nalie iu zijn uitgebreide be
ril lingen heeft te vervullen.
Liepen de beschouwingen van de hee-
reu Bogaard!, Schem er en v.Vlijrncn meer
over algemeenheden, dr. Kuyper heeft in
zijn reeds uitvoerig besproken rede de
lijn uitgestippeld, welke de Regeering
ten opzichte van het onderwijs heeft te
volgen.
tii ziet, merkwaardig genoeg, komt
verzet van de linkerzijdedezelfde te
genstand, die zich in Nederland bij de
behandeling der ondcrwijs-quaestie even
eens openbaarde.
Dr. Kuyper wil aan het particulier ini
tiatief de oprichting van scholen over
laten, onder toekenning van belangrijken
regeeringsstemi. Iedere godsdienstige of
neutrale richting kan dan tot uiting ko
men en aldus zullen de scholen 't meest
voldoen aan de behoeften van de betrok
ken streken. Men krijgt ccn vrijen con
currentiestrijd tusschen dc Christelijke,
Mohammedaansche en neutrale scholen
cm de toekomst zal leeren, wie in dien»
strijd' overwint.
Aan dien vrijen concurrentiestrijd wil
len de vrijzinnigen niet meedoen. Zij
erkennen wel den heilzarneu invloed van
Christendom en zending, maar durven de
consequenties van die erkenning niet te
aanvaarden. Deden zij dit, dan zouden zij
.aan de bevordering en uitbreiding 'me
dewerken van die beginselen, die lijn
recht tegenover de hunne staan. Daarom
moet 'tis het oude liedje het gou-
verüönients-onderwijs „ondogmatisch"
zijn. hetgeen tot practiscli effect heeft,
dat het ongodsdienstig is en aldus dienst
baar wordt gemaakt aan de vrijzinnige
beginselen.
Wel moeten die beginselen zwak zijn,
dat de liberalen en socialisten, den vrijen
strijd niet aandurven. "Of ontbreekt net
htm oms aan offervaardigheid voor hun
principes en hebben vrijzinnige, neutra
le, irreligieuze, of modernistische scho
len slechts bestaansrecht en bestaans
zekerheid als zij uit de staatskas worden
bekostigd?
Dat de liberalen en socialisten vicr-
kani stelling zouden nemen tegenover
dc rede van clr. Kuyper, was dus te voor
zien. Gisteren deden dat dc hceren Bos,
Thomson- en Hugenho'tz. En daarbij
kwam weer opduiken het oude deunde,
dat het Christendom dc verstandelijke
ontwikkeling van den Javaan zal tegen
houden en dat de bijzondere school ver
deelt, onverdraagzaamheid zaait, enz.!
De hceren ter linkerzijde begrijpen
heel goed, dat de Oosterling met zijn
goclsciienstigen aanleg niet spoedig hun
vrijdenkers ideeën zal aanvaarden, wan
neer door Christelijk of religieus onder
wijs reeds in het gemoed van hetkiudde
kjc -i gelegd is voor een ^geloovig leven.
.Vandaar hun streven om' het onderwijs
te bemachtigen.
Dc redevoering van dr. de Visser over
di; onderwerp liet aan duidelijkheid te
wenschen over. Vechter voor godsdiens
tigheid, gelijk dc afgevaardigde voor Lei
den is, wi.de hij den Islam geene belemme
ringen in den weg leggen. Doch hijeischt
eveneens vrijheid, van belijdenis voorden
christen-inlander op. Aan dit laatste ha
pert af en toe nog wel eens wat.
Het standpunt van dr. Snouck Hur-
gronje kan door de Regeering niet wor
den aanvaard. Maar dr. dc Visser is het
ook niet eens met den leider der A. R.
fractie, dr. Kuyper. Hij meent, dat waar
FEUILLETON.
Naar het Fransch.
46J
Zij, die u dit gezegd hebben, hebben
u bedrogen, Magdalena; de maatschappij
schenkt nooit volledige vergiffenis aan
hem, die hare wetten heeft overtreden,
l-en indien gijuw hart in allen ernst
onderzoekt', gij, dé onschuldigste, dc
zachtzinnigste van allen, zult gij zien,
dat het in zulk een geval oninggelijk js
ten volle ie vergeven en te vergeten.
Daar kom ik tegen op, riep het
meisje uit; tegen deze bewering kom
ik op met al mijne kracht.
Wilt ge er een zeker, onomslqotelijk
bewijs van? hernam mijnheer Koechler,
zijn pleegkind zoo doordringend mogelijk
aanziende. Eertijds zoudt gij er jn heb
ben toegestemd, uwe hand aan Aymar
te schenken, zoudt gij dit op heden ook
iiog willen doen? Zoudt gij dien naam
aannemen, die door de rechtbank js pnt-
ieerd en geschonden? Spreek, zoudt gij
'dien aannemen?
Magdalena was .ecuigszUis bleek ge-
de rechterzijde opkomt voor de stelling
„bijzonder onderwijs regel, Gouverne-
in entsonder wijs aanvulling", men daar
uit niet de gevolgtrekking mag maken,
dat het Gouvernementsonderwijs alleen
kan hebben een ongodsdienstig karakter.
Wat bedoelt dr. de Visser met dit laat
ste? Wil hij godsdienstige overheids-
scholen of scholen met 'n christendom
boven geloofsverdeeldheid Wil hij de
openbare school een Christelijk tintje
geven? Misschien maakt de lieer de
Visser bij de replieken eens precies dui
delijk wat hij wenscht.
Uii. de redevoeringen vermelden wij voorts
dat de heer Hugenholtz, die pleitte voor
het Mohammedanisme, verwantschap ont
dekte tusschen den Islam en de S. D.
A. P. in zooverre beide verzamelplaatsen
zijn van ontevredenen en menschen, die
meenen dat hun onrecht is aangedaan.
De heer de Stuers, op wiens jaarlijk-
sche Atjeh-grüwelen-rede wij meenden
ditmaal tevergeefs te moeten wachten,
stelde ons daarin teleur en hield als
laatste spreker een betoog, dat bij de
pacificatie van Atjeh nog te veel bloed
vergoten wordt.
Heden zal de Minister aan 'i woord
komen. Wij zien belangstellend naar zijn
rede uit.
Talma's dag.
Onder clir opschrift schrijft h.t „Cen
trum" ecne nabcaachliug over de zoo
goed geslaagde betoogiug der R. K. Vak
beweging voor sociale weigevang.
Wij onüeenen er aan:
Met allerlei geharrewar en politieke-
kunstjes tracht men de wetgeving van
minister Talma te belemmeren. Conser
vatieven en sociaal-democraten reiken
daarbij elkander de hand. Als de laatst
genoemden obstructie voeren, zijn de
eersten niet ontevreden: iioe minder er
gebeurt, hoe beter, is hun leus. En wat
dc liberalen betreft, ook h u u houding
is van twijfelachtig, gehalte. De een
heeïi dit bezwaar, de ander dat; <ie
een is hierom tegen Talma, de ander
daarom, en zoo is er tegensiroom
van alle zijden. Overdreven eischen aan
den eenen kant, angstvalligheid en partij
belangen .ter andere zijde dreigen voort
durend een spaak in 't wiel te sicken.
Ook door aanhoudend wat anders ie
willen, maakt men den minister zijn taak
steeds lastiger.
De katholieke arbeiders, die men ook
al tegen den heer Taima heeft pogen
op te zetten, hebben thans vrij en vrank
hun vertrouwen uitgesproken in der.
minister. Een drieiai pittige rede', je rin
gen, waaraan de president der katholieke
Kamerclub een kort, maar niet minder
belangrijk woord toevoegde, gingen daar
aan vooraf. Geen enkele wanklank werd
op deze imposante vergadering gehoord.
De katholieke arbeiders hebben opnieuw
getoond, dat zij niet slechts kunnen
bogen op een sterk vfcreenigings-leven
en uitstekende redenaars, maar ook, dat
zij zich nauw verbonden voelen aan de
vertegenwoordigers, welke onze parlij in
het Parlement telt, en aan het Kabinet,
dat door de verkiezingen van 1909 is
bevestigd. Alle pogingen, om onze werk
lieden af te trekken van dc katholieke
partij, hen in te lijven bij het socialisti
sche allegaartje, hen te doen meewerken
aan de verguizing der sociale politiek
van Rechts, zijn op een totale misluk
king uitgcioopen.
De betcekenis van den dag van Zondag
is daarom onder meer dan één opzicht
zeergroot. Onze arbeiders zijn temidden
van het politieke gchartewar den weg
niet bijster geworden. Met hun beginsel
vastheid en gezond Ho! lands dl verstand
zijn zij noch naar den cenen, noch naar
den anderen kant verdoold, of ookslcchis
afgeweken. Sociale wetgeving voorop
dit is van ineet af aan de eisch ge
weest en daaraan honden zij zich. Vol
komen terecht. De eisch heeft zijn volle
waarde behouden, wordt steeds klem
mender, en langer uitstel kan niet wor
den geduld.
Noch met het gelamenteer der con
servatieven, noch met het ijdcle woor-
öengescliettcr aer socialisten, zelfs niet
wordenhare lippen bewogen zich, en
toch bewaarde zij het stilzwijgen.
Gij zwijgt, mijn kind, gij ziet dus
wel, dat ik gelijk heb. W-elk .meisje zou
vijf jaar geleden geweigerd hebben met
Aymar Koechler te huwen? Daardoor
eerde hij haar, die het voorwerp zijner
liefde was. Maar nu weigert de zacht
zinnigste, de beste, tot hem af te dalen,
Gij vergist u, dat durf jk u ver
zekeren, stamelde Magdalena.
Geen ijdel-e uitvluchten, zij ziju u en
mi/ onwaardig, jk heb u jïi alle oprecht
heid eene vraag gesteld, beantwoord ze
mij even openhartigZijt gij geneigd
Aymar Koechler tot echtgenoot te nemen,
dan zal ik hem mijne armen openen als
aan mijn zoon.
Wat er op dat oogeublik jn het hart
van Magdalena omging, is God alleen
beleend. Zij verbleekte steeds meer; maar
hare stem beefde niet, toen zij ant
woordde
Daartoe ben ïk berekf, mijnheer.
Zou dat mogelijk zijn? Magdalena!
inijn kind!...
En de grijisaard strekte beide handen
naar zijn pleegkind uit, die ze greep en
er haar aangezicht mede bedekte. Daar
na voor mijnheer Koechler nederknielend,
zeide zij hem:
Spoedig zult gij zoo uwe beide jrin-
dereq zegeneu.
al verkrijgt h:t een onafzienbare lengte,
zijn de arbeiders gebaat. Zij geven, even
als de verstandige vader uit het tooneel-
spel van Molière: aan een goed maal
de voorkeur boven mooie praatjes!
Spraakverwarring.
De „Standaard" driestart:
Eindelijk waande uien van Links er
dan toch te zijn. Het Cartel zou op „Al
gemeen Stemrecht" worden gesloten
won men, xlan zou onverwijld de wijzi
ging van art. 80 der Grondwet aan de or
de komen; dan werd de Kamer op
nieuw twéémaal ontbonden: eerst na de
eerste stemming» en daarna om de Kamer
naar hel nieuwe kiesrecht te laten kie
zen hier zou twee jaren mee heengaan
maar dan was men er ooken van de sa
menstelling der Kanier, die uit de laatst
bedoelde verkiezing volgde, zou het dan
afhangen, welke politiek ons. land had
tc volgen.
Door uitvoering van dit plan waande
men het doel van den Cartel, althans in
den eersten aanloop te kunnen berei
ken. Aile politiek verschil zou men op
zij zetten. Om als krachtige eenheid bij-
de stembus tc kunnen optreden, zou men
uitsluitend het Algemeen Kiesrecht voor
op schuiven. Zoo.toch had men een leuze
waarin allen samen konden gaan. Alle
politiek geschil zou zoodoende zijn uit
gesloten. De verloren eenheid zou her
wonnen zijn. Zelfs was er sprake van,
om de Vrijzinnig-Democraten weer in de
Liberale Unie op te nemen. In die een
dracht zou macht schuilen. Tegen zulk
een volmaakte eenheid zou Rechts niet
bestand zijn. De Kamer zou omgaan, het
Kabinet afgedankt. Nieuwe toestanden
zouden intreden. Reeds werd het vuur
werk voor den feestavond in Juni be
steld.
Jammer slechts, dat nu reeds bij de
eerste ontmoeting op de pijnlijkste wij
ze bleek, dat de leuze „Algemeen Stem
recht" niet op eenheid van opvatting
kon bogen, maar door fractie bij fractie
nu reeds op zeer uiteenloopende wijze
geïnterpreteerd werd. Deels lag dit aan
de uitsluitingen, en deels aan de nadere
Grondwetsherziening, die de methode
van het Alge neen Stemrecht, zijne strek
king en zijn or.tuining nader zou hebben
te bepalen. Re jus uu gold hier bij het
tot capita tot sensus. Van eenheid vare
opvatting was geen sprake. Eer klom dc
spraakverwarring van cogenb'.ik tot
oogcnblik eu nu reeds viel Je gissen iu
wat chaos incri zich verliezen.zou, zoo de
4 groepen van Links zich na 1913 tot de
vaststelling van een nieuw Artikel SO
cum annexis iiadden op te maken.
Gevorderd is men met het afgeloopcn
debat dan ook geen steek.
De Roode Dinsdag wo.i cr niet bij,
maar moest het gelag betalen; en het
parlementair vuurwerk, dat bedoeld was
als slotveriooning ter verheerlijking van
het petitionnement, sloeg voor den grond
eer het kon worden afgevuurd.
STATEN-GENERAAL.
TWEEDE KAMER.
Zitting van Dinsdag 21 Nov. (Very.)
Na de pauze werd bij eene regeling
van werkzaamheden besloteu de
Justitiebegrooting te behandelen. Don
derdagavond a.s. en Maandag- en Woens
dagavond der volgende week. Daarna zal
de begrooting van buitenlandsche zaken
behandeld worden. Aan de agenda is nog
toegevoegd de motie-Dolk betreffende'de
gebouwen aan het Binnenhof.
Bij de voortzetting van het algemeeuc
debat over de Indische Begroo
ting, sprak de heer Thomson (U.
L.) allereerst zijne instemming uit dat
van de linkerzijde krachtige woorden zijn
vernomen tegen den anti-liberalen klank
die in de jongste dagen van de rech
terzijde naar aanleiding van onze Indi
sche politiek geklonken heeft, en waarbij
dr. Kuyper wel het summum bereikt
heeft. Spr. betoogt dat als men werke
lijk gaat doen aan de actieve christelijke!
politiek, waartoe geadviseerd wordt van
Kuyper tot Bogaardt, reactie niet zal
kunnen uitblijven.
Uitvoerig behandelde spr. de rede van
Zal het voor u niet een te groot
offer wezen?
Magdalena schudde het hoofd en
poogde te glimlachen.
Pas er voor op, mij hoogmoedig te
maken, zeide zij.
Zij zwegen beiden, want er zijn oogen-
blikken, waarop het hart te vol js om
woorden te uilen.
Eene zeer ailedaagsche uitnoodiging
kwam een einde maken aan dit tooneel
Jeanneton deed eensklaps de deur open
en zeide:
Moet hier vanavond niet gegeten
worden?
Door een beweging kalmeerde Magda
lena de ontevredenheid van haar voogd.
O, als ik u stoor, vervolgde -de
oude Jeanneton op eenigszins s po tienden
toon, dan spijt mij dit .wel, jnaar mejuf
frouw heeft anders de gewoonte niet,,
hier hare gebeden te verrichten.
Ga heen, riep mijnheer Koechler,
niet in staat zich nog langer te be
dwingen.
Jeanneton liet zich dezen uitroep niet
herhalen; aan den toon van haar gebieder
had zij wei gemerkt, dat het voorzichtiger
was te gehoorzamen.
Toen Magdalena, alvorens ter ruste te
gaan, afscheid nam van haar pleegvader,
zeide hij haar:
ik kat my tprg it»ver, om
dr." Kuyper eu spr. hoopt vaan harte
vernemen van Minister de Waal Male-
fijt, dat de regeering nog steeds staat op
het standpunt van 1910, nl. godsdienst
vrijheid geen rechtstreékschen steun aan
de zending, geen agressief optreden te
gen den Islam.
Gok spr. brak tenslotte een lans voor
vrijzinnige politiek tegenover devreem
de Oosterlingen.
De heer de Visser (C. H.) neemt
geheel voor zijn rekening de stelling dat
Nederland als Moederland en Christelijk
land Jen opzichte van Indië behoort te
staan. Alleen moet regcering de taak
der Kerk geenszins overnemen en mag
geen dwang uitoefenen met betrekking
lot de religie der onderdanen. Geloofs
vrijheid wil spr. echter zoowel voor In
landers als voor Christenen, dodi uit
sluitend tot op het oogenbük waarop het
staatsbelang de Regeering noopt de
godsdienstvrijheid ie belemmeren. Te
gen direcien steun zou spr. niet wezen/
uit beginsel, maar hij zou haar niet wen-
schelijk achten voor de zending zelf. Wat
het werk van dr. Snouck Hurgronje be
treft, kan spr. eerbied hebben voor diens
overtuiging, maar deze mag niet door de
regeering worden overgenomen.
Wat de rede van dr. Kuyper betreft
deze is spr. eigenlijk te onchristelijk ge
weest, omdat dr Kuyper daarin het
christelijk element in liet gouvernements
onderwijs heeft uitgeschakeld en dat on
derwijs als ongodsdienstig heeft geken
schetst. Daardoor toch zal het jonge
lieden van chrisielijken huize onmogelijk
zijn zich in Indië in dienst van het on
derwijs te begeven.
De heer de Stuers (R. K.) betoogt
dat hei moeilijk is na te gaan of de toe
stand op Atjeh normaal is geworden en
zulks omdat van Atjeh zoo weinig be
trouwbaars vernomen wordt: het Ko
loniaal Verslag is onvolledig, de pers
geen betrouwbare bron en de Minister
te optimistisch. Wel wordt gezegd dat
1/3 Atjehers minder is doodgeschoten
dan in 1910, maar men inoet daarbij in
aanmerking nemen, dat de Atjehsche be
volking begiui te dunnen en er dus van
zelf minder dood en kunnen vallen. Ove
rigens beweert spr., dat onze pacificatie-
methode nog steeds gepaard gaat met
dezelfde drama's als vroeger door hem
herhaaldelijk geschilderd.
De Kamer ging hierop over tot liet
trekken der afdeelingen, waarna de ver
gadering verdaagd wordt tot Woensdag
lOi/s uur.
Begroeting voor Buitenlandsche
Zaken-
De Minister van Buitenlandsche Za
ken zegt in zijn memorie van antwoord,
dat ook hij allerminst bevredigd is door
dien loop der onderhandelingen met Vene
zuela. Hij meent, dat zulks geenszins aan
de Neder). Regeering te wijlen is, doch
uitsluitend aan de Venezolaansche; dat
hij de wenschelijkheid van hei herstel
der betrekkingen mei Venezuela beaamt,
blijkt uit d'e voortzetting der onderhan
delingen.
Z. i. wordt de arbitrage-idee geenszins
gediend door een zoo beperkt verdrag
tusschen Nederland en België als laatst
genoemd land met Italië heeft gesloten.
Begrijpelijk acht ook de Minister het,
dat de Koningin hare toespraken heeft
gehouden in het Fransch.
Voor den Neder!, handel is alle reden
om met waardeering te begroeten het
belangrijk diplomatiek succes, verkregen
met de gelijkheid der mogendheden op
economisch terrein in de Marokko-over-
eenkomst.
De verlenging van herhalingsoefenin
gen zal in mindering worden gebracht
aan den nog te volbrengen vverkelijken
dienst.
Geen enkele klacht omtrent belemme
ring van het landverhuizersverkeer door
Pruisen is meer vernomen. Herhaling van
moeilijkheden, als zich hebben voorge
daan, wordt niet meer gevreesd.
Subsidie voor de vereeniging Neder
land acht de Minister niet gewenscht,
maar naar aanleiding van een adres van
de Vereeniging van Nederi. Arbeidsbeur
zen om verhooging van het subsidie van
f3000 zal hij een onderzoek instellen.
alles te regelen, mijn kind; ik meen, dat
het 't beste wezen zal, dat noch u, noch
ik aan Aymar schrijven; het zal beter
wezen, een ander hiermede te belasten,
mijnheer Davimart bijvoorbeeld.
O neen, hem niet, riep Magdalena
opgewonden uit.
Maar zij herstelde zich aanstonds en
hernam
Wel, mijnheer, doe u zelf dit verzoek
aan Davimart, vertel hem, wat er js voor
gevallen dezen avond tusschen ons bei
den, deel hem onze overeenkomst mede...
die hij zeker zal goed uren, .want dit
is «en onderwerp, dat ik niet persoonlijik
met hem kan behandelen.
Gij hebt gelijk, mijn kind', ik zal
hem schrijven.
Toen Magdalena alleen was, bad zij
lang, maar geen traan kwam hare oog
leden bevochtigen. Zij wilde niet meer
terugblikken op het verledene, maar in
alle oprechtheid en liefde hare nieuwe
bestemming aanvaarden; zij begreep, dat
de zekerheid, op edele wijze haar plicht
vervuld te hebben, een waarborg jls voor
het geluk.
XX.
EEN SCHOONE DAG.
Mjjnheer K,cv.echler schreef zonder uit-
Steun voor een Neder!, school in Ar
gentinië acht de Minister niet gewenscht.
Voor een subsidie voor Nederlandsch
onderwijs te Smima gevoelt hij nog niet
veel. i.
Ingezonden Stukken.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie,
Mijnheer de Redacteur.
Beleefd verzoekt ondergeteekende een
plaats voor het volgendeOok ik las wel
licht nog met meer verwondering dan
de heer Sassen het verslag van Tuin-
dersbelang te Roelofarendsveen, maar ik
dacht dat kan mijn vriend de secretaris
zoo niet bedoeld hebben; ik kon dat
denken door omstandigheden, die mij
wellicht beter bekend zijn dan den heer
Sassen. Ook kon het wezen dat het ver
slag niet juist was weergegeven, maar
nu de secretaris zwijgt ondanks de inge
zonden stukken van een Veender en den
heer Sassen, nu mag ik toch wel aanne
men dat hij hei zoo bedoeld heeft en het
verslag juist is geweest. Waarom dan
las ik het verslag wellicht nog met meer
verwondering dan de heer Sassen? De
secretaris van genoemde vereeniging
heeft, zooals meerderen tuinders aihief
bekend is, al 2 jaar bedekte propaganda
gemaakt om de Tuinders van hier aan
zijn vereeniging aangesloten te krijgen,
maar wij zijn niet van die vlugge over-
loopers. Wij tedeneeren wel eens, het zal
daar ook geen boter, tot den bodem zijn,
maar nu dat maar niet zoo vlug van èta-
pel loopt, komt d'e geachte secretaris met
een verslag, dat als het ware den toon
aangeeft om de Tuinders, die buiten Roe
lofarendsveen tuinen, den strop om te
doen. Of dit nu werkelijk Tuindersbelang
zou zijn, zou d'e tijd moeten leeren, ik
betwijfel hei op dezelfde gronden als de
heer Sassen want dan zou hij toch nog
een gegrond bewijs moeten leveren dat
de augurken uit de Veen van beter ge
halte zijn dan van hier, maar in ieder ge
val zou ik van den geachien secretaris
toch wel eens willen vernemen hoe zijn
propaganda nu te rijmen is met zijn ver
slag. Hiermede zou hij mij ten zeerste ver
plichten.
U, geachte Redactie, dankend, verblijf
ik, hoogachtend,
Uw getrouwe lez:r.
S. STRIJK.
Rijp wetering, 20 Nov. 1911.
Effecten dieven geknipt. Op
den lOdcn Februari 1907 is ten huize
van den rentenier den heer v.d. W., te
Rotterdam, een bedrag van f 14.000 on
geveer aan effecten gestolen, waaronder
een aantal obligatiën, uitgegeven door
het Ontvang- en Betaaïkantoor op den
Middensteiger aldaar. Reeds in Augus
tus heeft men te Amsterdam getracht
coupons van deze obligaties te verzilve
ren.
Zaterdag j.l. zijn te Amsterdam aan
een van de bureau's van de Disconto-
en Effcctenbank een man en een vrouw
aangehouden, toen zij trachtten daar cou
pons ingewisseld te krijgen, welke ge
signaleerd waren als toebehoorende tot
de geldswaardige stukken van bovenge-
noemden diefstal.
Reeds vroeger had het 2-tal met suc
ces dergelijke coupons aan een ander
kantoor van dezelfde instelling ter ver
zilvering aangeboden, toen daarna ech
ter de herkomst van die stukken bleek,
werden alle filialen gewaarschuwd. Zoo
werd er, zoodra Zaterdag dezelfde man
en vrouw aan het kantoor in de Beurs
straat verschenen om opnieuw stukken
te verkoopen, die tot de gesignaleerde
behaoren, om politie getelefoneerd en
werden' zij aangehouden.
Bij hun verhoor op het politiebureau
in de Warmoesstraat gaven zij op te zijn
Van Asselt en vrouw Smit, vroeger we
duwe van Kort. Het. zijn een paar be
kende Zeedijkfiguren.
Bij de overbrenging naar het politie
bureau heeft van Asselt getracht eenige
coupons, die hij nog bij zich had, te
verdonkeremanen, door ze, tot een prop
stel naar Leopold, heizij dat hij voorko
men wilde, dat Mag'dalcna nog haar
woord introk, hetzij dat deze langdurige
scheiding van zijn zoon zwaarder op ziju
hart woog dan hij het zich zeiven wilde
bekennen.
Leopold ontving zijn schrijven met een
zonder.inge mengeling van droefheid en
voldoening.
Hoe zwak ook nog zijne hoop was,
eens de hand van Magdalena te beko
men, hij leed, nu hij ze zich ontrukt zag;
maar van den anderen kant, hoe wenschte
hij zich zeiven geen geluk met deze ver
zoening tusschen vader en zoon, die toch
het voorwerp was van Aymar's vurigste
verlangens
Aymar alleen, zeide hij tot zich zei
ven, hij alleen was sinds langen tijd het
voorwerp harer liefde! Hij heeft zooveel
geleden; dat ik zijn geluk niet durf be
nijden.
Leopold begaf zich onmiddellijk op
weg, want hij zou het zich zeiven ver
weten hebben, indien hij gedraaid had
met het overbrengen dezer heerlijke tij
dingen aan zijn vriend.
Hij kwam tegen het vallen van den
avond bij Aymar, toen deze nog in de
werkplaatsen was; de weduwe Arnold
maakte het avondmaal gereed, in afwacht
ting van zijne thuiskomst
(Wordt vervolgd).
