324
HOE EEN NACHTAUTOMOBIEL OVER DE
GROOTE PONTVEREN VAN ONZE GELDER-
SCHE RIVIEREN WORDT GEZET:
het overzetten van. een auto over onze rivieren is
kelijk! Dat toont onze foto Dat loont onze foto
voLdoende!
Commercuc. Deze zou fortuin gemaakt hebben, als hij ge
bleven was .aan het hoofd van zijn invloedrijk dagblad; maar
onnoozele die hij was, hij ging zijn rust nemen, omdat, zooals
hij beweerde, de zaken en de menschen hem hadden vermoeid.
En dat als men zooveel geld verdienen kanEn hij verdiende
geld, dat verzeker ik je. Zijn geroemd proza werd met goud
betaald. En eensklaps gaf hij zijn schitterende carrière op,
hij staakt zijn schrijven en komt zich hier vestigen in een
kleine witte villahet huis van den goeden God, zooals
men het noemt, in het land, omdiat daar alle gespuis van Pkra-
nac en omstreken met open armen ontvangen wordt."
Yvonne dacht bij zich zelf
„Hoe treffend is deze naam door de armen aan de woning
va/n mijnheer Commercuc gegevenhet huis van den goeden
God."
Job ging brommend voort:
Verkwisting!- Al die geleerden verstaan niets van spaar
zaamheid.' Die mooie d'Elbris heeft hard noodig, evenals zijn
oom, dat hij wat leert rekenen.... Hij maakt verzen1! Hij
schrijft tooneelstukken op rijm. En hij verbeeldt zich daar
mede fortuin en roem te behalen. Hij zal zien, dat hij lucht-
kasteelen heeft gebouwd!"
En de arme Job lacbte spottend. Het was deze sati
rieke lach, die reeds sedert drie dagen het jonge meisje
had doen verstijven van schrik.
Men naderde het kasteel Kerlaur. De oude equipage
reed door het dorp; Yvonne wilde d!e stoere dorpsbe
woners met een glimlach groeten. Ze verschenen op den
drempel Van hun lage granieten huisjes; maar ,met Ver
wondering en droefheid bemerkte zij, dat allen den
'baron als een vreemdeling aanstaarden. Onder de kap
pen met wapperende linten schitterde geen oog, geen
hoed of pet werd afgenomen en de kinderen verscholen
zich bij hun nadering achter hun moeder, alsof ze b,ang
waren. Het was duidelijk, dat de magere hand van ba
ron Herzei nooit liefkoozend over hun wang gegaan
was, dat hij nooit met zijn spottende stem een vriende
lijk woord hen had doen liooren. Hij hield er niet van,
zooals de oude heer Commercuc het woord' van den
grooten Kindervriend tot het zijne te maken „Laat de
kleinen tot Mij komen!"
(Wordt vervolgd.)
DE VERNIELING DOOR DEN STORM TE BRUINISSE:
de ontzaglijke vernieling in het Zeeuwsche dorpje Bruinisse, waar de geheele vis-
schersvloot bijna werd vernield, en gekraakt op dijken en kribben werd gewor
pen, is Avel een der ernstigste rampen geweest die de jongste Octoberstorm te
weeg bracht. Onze fotograaf kiekt e te Bruinis.se een en,ander van de verwoesting.
DE HERDENKING VAN LEIDEN'S ONTZET WEER FEESTELIJK OP 3 OCTOBER GEVIERD: EEN GECOSTUMEERDE OPTOCHT
VORMDE DITMAAL DE CLOU DER FEESTELIJKHEDEN:
1. „InsuLinde", in den optocht voorgesteld door do Leidsohe \vieLrijders-vereeniging „All Right"; 2. Noord-Holland; 3. een kiekje op den
optocht-zelve in de straten der Sleutelstad; 4. De provincie Utrecht, in den stoet voorgesteld door een groep Spakenburger vissobers.
