Uit de Pers.
Aymar.
BINNENLAND.
.gBSgg"!BÜBBSBgg-i
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Maandag 9 Oct. no. 609.
Uoksch Cartel.
De „Standaard" wijst er óp, dat
link's gaandeweg, steeds meer doelbe
wust voor 1013 aanstuurt op een Cartel.
Samenwerking bestond er tusschen de
.partijen van Links, op ongeregelden voet,
Ssinds lang. Plaatselijk en jn de Kamer
nam deze sa menwerking' soms zelfs Coa-
'Jitie-vorm aan. Maar wat nog ontbrak',
jyvas het Cartel.
Het blad zet uiteen, dat, toegepast
óp staatkundige partijen cartel beteekent
zekere public Ic ge m a a kt e a f-
6 p r a a k of overeenkomst, om op
Vooraf vastgestelde voorwaarden samen
ite werken.
Zoover nu .was men Links ten onzent
dusver niet, maar hiertoe schijnt het voor
j|1913 te zullen komen. Natuurlijk! gaat dit
jmet horten en stooten. Van een verloving
.uit liefde is geen sprake. Het is alleen
beduchtheid voor den gemeensdhappelij-
Ic'en tegenstander die vereenigehd werkt.
jElke partij is er o,p bedacht om haar
haan 411 het Cartel koning te labeïïï
(kraaien. Het loopt uit op een loven en
bieden. Ieder staat op zijn eigen pro
lgram, en is er op uit om het toongevend
artikel hiervan ook in het Cartel-pro-
Igram bovenaan te doen prijken. Maar al
haspelend en afdingend komt men elkan
der toch nader. Er is nog een jaar tijd,
eer het Cartel den vofke behoeft te wor
den kond gedaan, maar toch is men nu
ireeds zoover, dat voor de in eesten liet
Samengaan een uitgemaakte zaak is. De
[een maakt avances, een tweede Iaat zich
meelokken, en een derde stribbelt altoos
nog tegen, maar van maand tot maand
Waargenomen, schuift het 'drietal tooli
.te!ke maand wéér een pas twee driel
•dichter naar elkaar toe. De omarming
toeft nog, maar de scherpe pagels van
voorheen zijn toch reeds weggeknipt en
;de eertijds gebalde vuist ging in 't flu
weel.
Hierin ligt logica.
Ook' in België en elders heeft het Li
beralisme zich een kwart eeuw lang van
elk contract met het Socialisme verre ge
houden. Een liberaal voelde zich te voor
naam om aan een socialist' handslag te
geven, en daar de liberaal meest de geld
man was, hinderde "hem "dat gejclttiig
'dreigen der socialisten met xenietdoe-
iting van het eigendomsrecht geweldig.
jMaar in 't eind trok' toch de familieband
Bchier overa;. In Engeland gaan dc twee
groepen liefst in één partij samen. In
[Begië is het Cartel gesloten. In Duitsch-
land staat hetzelfde op de komst. Het is
'de algemeene strooming der geesten,
die naar het Cartel heenleidt. En daar
om ligt er voor ons niets vreemds in,
jdat het Cartel ook ten onzent op de
dagorde staat.
Zelfs kan men verder gaan, en de
forming van zulk een Cartel een eisch
der beginselen noemen. Want wel heeft
"Prof. Van der Vlugt in de Tweede Kamer
de familieverwantschap tusschen den li
beraal en den socialist ontkend, maar
principieel kon ook deze talentvolle re
denaar dit beweren toch niet waar ma
ken. Wel immers bewegen beide staat
kundige groepen zich veelszins in afwij
kende, ja niet zelden zelfs in tegen
overgestelde richting, maar beide kiezen
toch voor hun beweging geheel het
zelfde terrein. Zonder Hoogeren
oorsprong voor hun beginselen of voor
de verklaring der historie te zoeken of
té erkennen, trekken ze het gebouw hun
ner staatkunde uitsluitend op uit den
in e n s c h, is uitsluitend m e n s c h e 1 ij k
inzicht hun tot richtsnoer, en m e n-
s c h e 1 ij k e -wilsuiting de hen drij
vende kracht. Hierin ligt voor hen de
oorsprong van hun recht tot spreken,
'en gaven ze ooit toe, dat een Hoogere
macht aan al wat fuensch is ook op
politiek gebied de wet stelt, zoo stortte
igeheel hun Staatsgebouw in puin.
'Ware het ilu het inzicht en de wils
uiting van al wat inensch is één, zoo zou
^ïet dit stelsel vooruit zijn te komen.
'Juist dit echter is niet het geval. Zelfs
FEUILLETON.
Waar het Franseh.
9)
Hier hield Magdalena op. Tfare stem
begaf haar.
„\Velnu, wat scheelt er aan? zei Mr.
Koechler eenigszins ongeduldig.
Och, ik kan niet meer zien, stamel
de het meisje.
Wat nu, ik zelf zou het nog wel
kunnen lezen, hernam Mr. Koechler, ter
wijl hij de krant opraapte, die aan de be
vende handen van zijn pleegkind oln't-
Èlipten.
Wat scheelt er dan toch aan
Zijt gij ziek Magdalena?
"Neen mijnheer. Dat is te zeggen.
Hoe kunt gij zoo plotseling onge
steld worden.
Het heeft niets te beteekenen, een
duizeligheid.
Davimart, ik: geloof, dat zij haar
bewustzijn zat verliezen. Roep Jeanne-
ton.
Maar Leopold scheen aan den grond
vastgenageld të zijn, hij zag haast even
mag gezegd, dat die eenheid, ook waar
ze vroeger althans ten deelc bestond,
sinds al meer te loof ging. Zelfs de ze
delijke beginselen laat men stuivertje
wisselen, en aan een Wetenkschappelijke,
al wie nadenkt en meeleeft dwingende'
constructie gelooft niemand meer. Het
kon dan ook1 niet anders, of op het door
de Liberalen zelve met veel zorg geko
zen terrein deed zich al spoedig het pure
sibjectivisme geiden richting kwam te
gen richting over te staan.; en nadat eerst
de Manchesterschool had getriomfeerd,
bracht al' spoedig Mar* heel het huis op
stelten. Door hen kwam gemeenschaps-
dwang tegenover liet individualistisch
liefhebberen te staan. Bij de hierdoor
opgekomen worsteling bleek al spoedig
het dwangstelsel steeds meer aanhangers
te vinden, en dit vooral onder de lage
re klassen, terwijl het subjectieve stel
sel, except de intellectueels en kapita
listische kringen, steeds meer aan aan
hang verloor.
Dit merkt men nog minder, zoo men
alle liberalen saam tegenover de socia
listen stelt, maar die tegenstelling werd
steeds meer onjuist. Liberalen van het
oude stemepl, in subjectievcn zin, zijn
thans ten onzent alleen de Vrij-Liberaien
plus een smaldeel dat onder de Unie-
Liberalen schuilt. De Vrijzinnig-Demo
craten daarentegen hebben principieel
het liberale subjectivisme losgelaten, en
het dwangstelsel aanvaard, alleen nog
met een remschoen onder het wiel. En
scheidt gc van de Unie-Liberalen af wie
eigenlijk'bij de Vrij-Liberaien hoort, dan
houdt ge bij de Unie niet anders over
dan wordende Vrijzinnig-Democraten.
Een eigen positie hebben de Unie-Libera
len dis corps niet, noch principieel,
noch tactisch.
Steeds meer nadert dus de toestand,
dat men Links slechts twee groepen
heeft. Éenerzijds de subjectivisten die ge
vindt in het Yrije-Liberale corps en in
het ééne deel van de Unie-Liberalen, en
anderzijds de mannen van den gemeen-
schapsdwang, die ge vindt hoog gekleurd
in de Socialisten, gewoon getint onder
de Vrijzinnig-Democraten, en mat ge
verfd, zou men haast kunnen zeggen, on
der de meer actieve Unie-Libéralen.
Terecht is daarom op drie mogelijk
heden gewezen. De subjectievcn, d. z. de
Vrij-Liberaien met een deel van de Unie-
Liberalen, kunnen zich saam plaatsen te
genover Soci ai s tenV r i jz i n u i g-Dem o ca -
ten en geavanceerde Unie-Liberalen. Of
wil men dit niet, zoo kan men de Vrij-
Liberaien uitstooten, als buiten de bewe
ging staande, eu de Unie-Liberalen een
goeden stap vooruit laten doen. Of ein
delijk kan men zich allen saam tegen
Recht coaliseeren, ecnigüjk om in V) 13
weer meester van het terrein te worden.
Het tweede van deze drie is daarom
onaanneemlijk, omdat juist in de groep
die men zou willen uitstooten, het rijp
ste intellect en liet rijkste patrimonium
wordt gevonden. Het eerste plan kon
en zou passen ,op den toestand, maar
zou voor 1913 opnieuw nederlaag spel
len. Daarom verstaan we het uitnemend,
dat men bij deze groepen liefst voorstelt
om het met plan 3 te beproeven. Dit legt
tijdelijk aan de tegenstellingen in eigen
kring het zwijgen op. Het belooft even
als in 1905 een niet groote, maar toch
kleine zegepraal. En men zal de voldoe
ning h.fjben, dat men weer op hét paard
zit.
Noch uit politiek, noch uit moreel
"oogpunt hebben we daarom op dit derde
plan critiek te oefenen. En wat onze
eigen positie betreft, zien we niets lie
ver dan dat 't hiertoe komen zal, en het
Cartel staat gesloten te worden. Plan
3 toch is uitnemend om, bij de stembus
zijn slag te slaan, maar een cauchemar
voor wie het bewind moet opnemen.
!Wat op plan 3 geconstrueerd wordt,
brokkelt in minder dan geen tijd vanzelf
weer af. Immers Troelstra kan nu nog
geen Kabinetsformateur worden, en
neemt een ander, wie dan ook', deze taak
op zich, zoo heeft Troelstra toch de lei
ding in de Kamer, en de Kabinetsfor
mateur blijft zetbaas.
De droogte en de kapitalistische
maatschappij.
Wij leven in een duren tijd. En het
bleek als het meisje. Mijnheer Koech
ler keek beiden beurtelings aan en een
vaag vermoeden van de waarheid trof
hem. Hij verzette zich echter tegen de
gedachte, die hem onzinnig toescheen
toen riep hij uit:
„Hebt gij beiden uwe bezinning ver
loren En schaamt gij u niet, Davimart
op het punt te staan in zwijm te vallen,
omdat een meisje ongesteld isEn
eerst wil ik weten, wat gij haar zeidet,
toen ik binnenkwam ik wil het weten
mijnheer, wat zeidet gij tegen tn'n pleeg
kind, antwoord toch.
Werkelijk, mijnheer, ik weet niet...
Gi' weet niet... Magdalena, ik be
veel je, mij zijn woorden te herhalen,
ik gebied het je, verstaan
Ik' heb ze vergeten, stamelde het
meisje, zonder de oogen te durven op
slaan.
Mijn wensch was, mijnheer, her
nam de jeugdige advocaat, wien de woor
den met moeite ov.er zjj nlippen wilden
komen, dat deze noodlottige lijding u
met meer omzichtigheid zou worden me
degedeeld, en...
De grijsaard Het hem niet voleinden.
Is liet Aymar, is het mijn zoon, die
men aangehouden heeft? Spreek, mijn
heer, spreek.
Ja, maar...
is nu wel merkwaardig, zegt het „Han
delsblad" „dat van de schaarschte
van levensmiddelen, een gevolg van het
mislukken van de oögsten in 't groot
ste deel van Europa c-n zelfs buiten Euro
pa, het „kapitalistische stelsel" dc schuld
krijgt. Zlüö lezen we bijv. in hel „Volk"
waarin eerst een lijstje wordt ge-
g'even, waaruit blijkt hoezeer dc groen
ten, aardappelen en vruchten in prijs
gestegen zijn -i- het volgende
„De oorzalin der verschillende stij
gingen zijn Verschillendniet alles
heeft dc strenge zomer op zijn gevre
ten. Er is ook bijv. in suiker, opjaging
van den prijs door speculanten. De
kapitalistische maatschappij s a it hier
tegenover, even onmachtig ais tegen
over een natuurramp. In een tijd waar
in alles moet worden gedaan, om
althans wat er is, voor de economi
sche zwakken zoo goedkoop mogelijk
verkrijgbaar te stellen, maakt het ka
pitalisme van den nood een nieuw
middel, om 'te geven aan wien heeft,
en aan wien niet heeft, nog datgene
wat li ij heeft, te ontnemen."
Hiertegenover wijst het „Hbl." erop,
dat juist de „kapitalistische maatschap
pij" bij deze natuur rtimp veel doet om
de uitwerking het minst schadelijk te
maken.
Allereerst dan die z.g. speculatie, die
de suikerprijzen zou hebben doen stij
gen. Indien Je- bietenoogst mislukt,
zooals inDuiïschland en Oostenrijk is
geschied komt er suikerschaarschtc.
Dan moet er minder verbruikt worden,
waartoe men gedwongen wordt door
een verhooging der suikerprijzen.
Men kan echter in goede tijden voor
raden maken zal men zeggen Maar juist
dat doet de speculatie. In tijden dat dc
productie groot is en de prijzen iaag,
koopt zij op en houdt voorraden vast in
de verwachting dat de omstandigheden
veranderen zullen, dat de productie ver
minderen zal. Door die speculatie dalen
bij zeer groote productie 'de prijzen dus
iets minder terwijl bij zeer slechte'
productie de voorraden grooter zijn en
de prijzen minder hoog worden. Zelfs
maakt de speculatie, dat de prijzen reeds
stijgen wanneer de schaarschte wordt
eerwacht. Lr is thans nog geen schaarsch
te der suiker, maar overvloed. Toch
dwingen de suikerprijzen reeds tot zui
nigheid bij het suikerverbruik wordt de
gemeenschap gedwongen suiker ie spa
ren voor de komende tijden, Gebeur
de dat niet, dan zouden de toestanden
wanneer de schaarschte werkelijk kwam
neg veel erger zijn.
De speculatie maakt dus dat dc nadee-
!ige gevolgen van een mislukten oogst
over een veel grooter tijd verdeeld
worden, zorgt dat het verbruik vermin
dert reeds zoodra er leans op schaarschte
komt en maakt in tijden van overvloed
voorraden voor mogelijke tijden van
schaarschte.
Het is wel bijzondere dwaasheid te
zeggen, dat de „kapitalistische", maat
schappij'niets doet om de gevolgen van
een natuurramp te verminderen. Wan
neer men nagaat wat de gevolgen van
mislukte oogsten zijn bij volkeren, waar
men kwalijk van een „kapitalistische;
maatschappij" kan spréken, hefc in lan
den, waar geen „speculanten" wonen,
in tijden van overvloed en iji tijden van
schaarschte .geleefd en gestorven
wordt, zal men dat dadelijk erkennen.
Zoo is het ook met de groenten, gaat
het blad voort:
De oogsten zijn geheel of gedeeltelijk
mislukt. Reeds dadelijk werkt de prijs-
vérhooging uit, dat niet de boer, de pro
ducent, alleen de financieele gevolgen
draagt vgn den mislukten oogst. Voor
den oogst dien hij nog heeft, wordt hij
in verhouding althans beter betaald. Het
„kapitalistische" stelsel geelt hier al
thans aan, wien zulks het meest 1100-
dig heeft beter betaling.
In groenten kan men echter niet of
weinig „speculeeren". Groenten kunnen
niet in Egyptische voorraadschuren ge
borgen worden, zij bederven. Daarom is
ook haast nergens de prijsstijging zoc
reusachtig als juist bij .de groenten. De
stijging is zoodanig, dat men zeggen
kan dat alleen zeer, zeer rijken niet tot
Hij heeft zijn eer verzaakt.
Men houdt hem voor schuldiger,
dan hij in werkelijkheid is, vervolgde
Leopold met vuur.
Mijnheer Koechler beefde over al zijn
leden het bloed steeg hem met geweld
naar liet hoofd, zijn oogen werden/
vochtig.
In 's hemelsnaam, wees kalm,
waarde voogd, riep Magdalena snik
kende, er moet eene vergissing begaan
zijn, die ptellig opgehelderd zal wor
den.
Neen, neen, zulk een schandaal
moet zijn beweeggronden hebben, dat
weet ik maar al te goed. Davimart, geen
ijdele uitvluchten de waarheid, de ge-
heefe waarheid. Al moest ik er ook van
sterven.
Gij zijt nu niet in staat mij aan te
hooren, mijnheer. Ik herhaal u slechts
dit: Aymar is niet zóó schuldig, als men
wel meent, hij is bezweken in een on
gelukkig oogenblik, maar....
Waar het geldt de eer, jongeling,
zijn'alle verontschuldigingen iideldurf
mij zweren, dat hij zich niet onteerd
heeft, of wel, spreek geen woord meet,
over dit onderwerp, hij toch, die de ge
heiligde wetten van het eigendomsrecht
heeft overtreden, is mijn zoon niet meer
ik ken hem niet, en ik verbied dat men
ccujlgc- bezuiniging bij verbruik worden
gebracht.
Het „Volk" wil echter, dat men dan
de groenten toch „voor de economi
sche zwakken zoo goedkoop mogelijk
verkrijgbaar" stelt. De „economische
zwakken'" echter zooals liet „Volk" dit
bedoelt, vormen de overgroote massa*
van de bevolking. Een onderwijzer met
een inkomen van f1600 af 2000 per
jaar, een uitnemend werkman die f 20
:n de week verdient, zij behooren in ver
band met dc tegenwoordige gepenteprij-
zeu evenzeer tot een economisch zwak
ken.
Wat wil men nu met dat „zoo goed
koop mogelijk verkrijgbaar stellen? Dat
zij meer groenten, meer kool, nicer aard
appelen kunnen gebruiken. Maar er is
niet meer groenten, er zijn niet meer
aardappelen. Over een groot deel van
Duiïschland, in Friesland, in Noord
brabant is de oogst mislukt,
Ten slotte juicht het blad de instel
ling van dc z.g. duurte-commissies toe,
doch wijst er op, dat een commissie in
de schaarschte geen verandering kan
brengen, geen kool, geen appelen, geen
aardappelen op de markt kan bren
gen. En dat dus zeer licht zulk! een com
missie er toe zal komen het eene deejl'
van de economisch zwakken in staat te
stellen wat meer van de productie tel
veroveren op kosten en ten kostej
van het andere deci dat dan met nog
wat minder tevreden zal moeten zijn.
Politiek van de zeer smalle soort
Men herinnert zich, wat voor eenige
weken te Brussel met dr. Kuyper is ge
beurd eu hoe de eerste Reutertelegram-
rnen, die nog al een tendentieus karak
ter droegen, door nadere berichten en
inlichtingen werden tegengesproken, zoo
dat het voorgevallene, in zich niets bij
zonders, alleen aan een minder geluk
kige samenloop van omstandigheden
was toe te schrijven.
Een deel der linksche pers heeft ech
ter verschillende schampere opmerkin
gen aan liet adres van dr. Kuyper ge
maakt.. Voorop stonden het „V o 1 k" en
de „N o t e ii k rake r". Het laatste blad
nam allerlei schunnige teekeningeii ei
moppen op.
De heer F. M. W(ibaut) komt in het
Marxistische Weekblad van het „Yj^lk"
dit gedoe afkeuren. Hij schrijft:
Het voorval was, hoe het ook zij, van
persoonlijken aard. Een van beiden: het
verhaal van dr. Kuyper is juist en dan
is hij door onbedachtzaamheid 't slacht
offer geworden van minwaardig mis
baar. Of de andere lezing' is juist; dan
verschijnt liet gebeurde als een ziekelij
ke afwijking, in zijn complicatie met de
onware voorstelling medisch al of niet
belangrijk, doch slechts medisch te be
schouwen.
Doch in beide veronderstellingen ont
breekt aan het voorval het element, dat
liet voor de openbare zaak van beteeke-
nis maakt. Dus was het niet geboden
en daarmede niet geoorloofd, het in den
politieken strijd te betrekken. De rid
derorde-geschiedenis had ten vollen de
ze algemeene 'beteekenis. Aan wat nu
genoemd wordt „de naaktlooperij" ver
mogen wij, trots alle grollen die er om
heen worden gemaakt, een algemecne
zijde niet te ontdekken.
Zoo achten wij de exploitatie van dit
voorval politiek van de zéér smalle soort
Enkel dienstig voor wie zich niet ver
oorloven kunnen den politieken strijd
té voeren met scherpe scheiding tusschen
het persoonlijke en het algemeene. Dus
onbruikbaar voor de penvoerders en den
tcekenistiftvoerder van onze partij.
Eerste Kamer en Sociale Wetgeving.
De hoefijzer-correspondent van het
„Hbl." schrijft over het jongste debat in
de Eerste Kamer.
Minister Talma heeft door het aannemen
van deze ontwerpen ook door de Eerste
Kamer, een versterking van positie ge
kregen die, mede in verband met zijn
politiek succes bij de behandeling der
Ziekteverzekeringspunten in de Tweede
er mij van spreekt, ik verbied het, be
grepen
O, mijnheer, riep Magdalena, de
handen wringend, zoudt gij dan stren
ger zijn dan de rechter, die zelfs de
grootste misdadigers aan hoort en die
hun zelfs verdedigers toestaat, om hunne
zaak te bepleiten
Zwijg, vervolgde mijnheer Koech
ler, heftiger dan te voren, ik ben slechts
verantwoordelijk voor God en mijn gewe
ten en ken u het recht niet toe, mijn ge
drag te laken.
Helaas! ik laak u niet, ik smeek
uindien de vader zelve van Aymar zich
onverbiddelijk toont, wie zal dan mede
lijden met hein hebben? Wil toch Mijn
heer Davimart aanhooren.
Mijnheer, hernam Leopold, de toe
stand waarin ik uw zoon heb achtergela
ten, zou mededoogen opwekken bij zijn
grootsten vijand, en het is nu tot zijn
vader, dat ik mij wend.
Hij lijdt!.... En ik dan, gelooft gij
dan dat ik niet lijd door de schande mij
aangedaan door mijn eigen zoon, mij, een
ouden afgeleefde» grijsaard? Meent gij
dan, dat ik niet lijd, door den dag te
moeten verwenschen, waarop ik vader
werd.
Brandende tranen, zooals grijsaards
schreien, stroomden langzaam over het
Kanier, vroegere verzwakkingen wel weer
te niet doet.
Alleen heeft de stemming o ver de Steen-
houwerswet bewezen, dat de Minister met
de Eerste Kamer een weinig voorzichtig
moet zijn.
Maar tevens dat hij heel wat met haar
kan wagen, dat tien jaar geleden roeke
loos ware geweest.
Staatsspoor.
De Directeur-Generaal der Staatsspoor
heeft, naar het „Centr," meldt, bij dienst
order bepaald, dat voortaan personeel
boven 31 jaar niet meer in hulpdienst
der Staatsspoor mag aangenomen worden.
Moet in sommige gevallen toch iemand
boven dezen leeftijd aangenomen worden,
dan moet voor ieder geval speciale ver
gunning hiertoe aan den heer Directeur-
Generaal gevraagd worden.
Yereeniging voor Eer en Deugd.
Het Hoofdbestuur der vereeniging Voor
Eer en Deugd heeft eene algemeene ver
gadering uitgeschreven van alle directeu
ren der Jongelingen- en Mannenafdeelin-
gen, alsmede van de bestuursleden der
laatste.
De heer mr. dr. D. A. P. N. Kooien zal
op deze vergadering eene rede houden
over de wet tot bestrijding der zedeloos
heid.
De vergadering zal plaats hebben op
23 Oct. e.k. in het Dominicus-patronaat,
Plateraakerstraat 11, Nijmegen, des namid
dags 3 uur.
Gebrek aan spoorwagens.
't Is gebleken, schrijft de „Tijd" dat
het gebrek aan spoorwagens in 't Oosten
van Drente (N. O. L. S.) is ontstaan, door
dat Duitschland zijn spoorwagens terug
hield, terwijl die van Nederland daar ook
achterbleven. De heer j. Blom te Meppel
voorzitter van het Drentsche Landbouw-
genootschap, is uitgenoodigd, niet be
trekking tot het klaagadres inzake boven
bedoeld gebrek, door dat genootschap
aan den betrokken minister, tot een con
ferentie met den drrecteur van den Land
bouw, te Coevorden te houden.
Men seint aan de „Ned."
De Domaniale mijn te Kerkerade heeft
het bedrijf tijdelijk stop gezet en de
arbeiders tijdelijk ontslagen, wegens ge
brek aan wagons.
Koloniën.
De cholera.
In haar nr. van 13 Sept, schrijft de Deli
Courant"
Na de vele minder geruststellende be
richten kunnen we gelukkig' eindelijk eens
met een zeer gunstige tijding komen. De
ziekte is nl. over het algemeen zeer sterk
aan het minderen.
Deli is sedert het begin dezer maand
geheel vrij van cholera, zoo ook Langkat,
Serdang en Padang en Bcdagei. In den
naasten omtrek schijnt dc ziekte dus ge
heel geweken te zijn. Uit Asahan wer
den nog 5 gevallen gemeld, maar ten op
zichte van de vele gevallen, die van daar
gemeld zijn, is ook dit vrij geruststel
lend.
We vroegen, waaraan die gunstige
wending te danken is. Het antwoord luid
de: aan de maatregelen, waarmee men
allerwegen zeer streng is opgetreden.
Een zeer geruststellend bericht dus.
De pestin Madioen.
Het Soer. Hbl. doet mededeelingen
over de pest in Madioen, waar behalve
de builenpest, huid- en bloedpest lieerscht
De ziekte heerscht in twee dessa's 3
paal buiten de kotta. In bedoelde dessa's
wonen werklieden voor 't tot stand bren
gen van nieuwe werkplaatsen der staats
spoorwegen, bij wie reeds gevallen wa
ren voorgekomen.
Verduistering van f80.000.
De Semarangsche raad van justitie be
handelde de strafzaak van den voortvluch
tige» procuratiehouder van de Handels
bank S., beschuldigd van verduistering
van fSO.000. De raad verklaarde hem we-
derspannig aan de wet en gaf last om
hem in hechtenis te nemen, indien hij ge
vonden 'werd.
Diefstal op een politiebureau.
Te Soerabaja is een brutale diefstal op
gelaat van Mijnheer Koechler.
Toen herhaalde Aymar, met den meest
mogelijken klemtoon de bekentenis, door
Aymar zeiven afgelegd. Mijnheer Koech
ler hoorde hem aan, met gefronste wenk
brauwen en bevende lippen, zich zei
ven geweld aandoende het verhaal niet
te onderbreken dat, niettegenstaande de
jeugdige advocaat al zijn redenaarstalent
omzichtig aanwendde, niet minder druk
kend was voor den schuldige.
„Gij ziet, eindigde Leopold, dat ik u
alles heb medegedeeld ais vriend, niet
als advocaat, die eene zaak bepleit. Dat
komt, wijl ik spreek tot een vader, eene
verloofde
Hier is noch vader, noch verloofde
meer hernam de grijsaard met een kalm
te, pijnlijker nog dan zijne opgewonden
heid van zoo even de mcnscli, die zich!
door eigen schuld, verbannenlieeft uil de
gemeenschap inet anderen heeft alle fa
miliebanden verbroken meld dit aan uw]
cliënt, want ik ben er van overtuigd, dat
hij, als gij rechtuit spreken wilt, opge
houden heeft uw vriend te zijn."
Leopold wilde hiertegen het zijne in
brengen maar de strenge grijsaard be
lette hem dit,
(Wordt veivoigd.)
