De Eenzame.
tweede Blad, behoorende
5ij De Leidsche Courantvan
Donderdag 7 Sept. No 582.
5TATEN-GENERAAL.
TWEEDE KAMER.
Kort Verslag van de vergaderingen
der Kamer.
Het Kort Verslag der vergaderingen
yan de .Tweede Kamer der Staten-Oene.
Taal verschijnt in den avond van eiken
lag, waarop de Kamer vergadert.
De abonnementsprijs bedraagt f 1.
•yien abonneert zich voor den tijd van een
geheel zittingjaar. Voor de verzending van
(aet "Versiag aan abonnementen binnens
lands is geen port verschuldigd.
Wij stellen onze lezers echter in de
gelegenheid, mits zij dit TIJDIG opge-
Ven, het Kort of Analytisch Verslag te
bekomen voor den prijs van
50 cent.
De verzending van het Verslag ge
schiedt ook in dit geval portvrij.
Alle betalingen van het Kort Verslag
geschieden
bij vooruitbetaling.
De aandacht van hen, die reeds voor
ie vorige zitting op het Kort Verslag
waren geabonneerd, wordt er op ge
vestigd, dat het noodig is, om, wan
neer zij ook gedurende de nieuwe
litting het Verslag weder wenschen
;e ontvangen, zich opnieuw te abon-
seeren, en dat het, met het oog op
tene geregelde toezending van het
aegin der zitting af, gewenscht is
1at vooral TIJDIG te doen.
Om de bestelling te vergemakkelijken,
komt in dit nummer een formulier voor,
yetwelk duidelijk ingevuld, aan
je Administratie, OUDE
BENGEL 54, LEIDEN,
moet gezonden worden.
DE DIRECTIE.
Uit de Pers.
Sociale Verzekering.
Onder liet opschrift Tegenwind lezen
*vij in ",,P a t r i m o n i u m"
Toen de eerste berichten over Lloyd
(George's Nationale Verzekeringswet uit
jEngeland tot ons overkwamen, klonken
alle berichten zoo sympathiek en was de
verwachting op een spoedige tot stand
koming van deze beiangrijke hervorming
zoo hooggestemd, dat onwillekeurig het
getob, dat wij hebben met onze sociale
verzekeringswetten in nog ongunstiger
jicht kwam te staan. En natuurlijk werd
daaruit dooi de tegenstanders van Mi
nister Talma politieke munt geslagen.
Dat kan bij ons nu eenmaal niet an
ders.
Het „knap stuk werk" van Lloyd Ge
orge werd geplaatst tegenover het „ellen
dig geknutsel" van Minister Talma.
Vanzelf is hetgeen uit het buitenland
komt, in veler oogen beter, dan wat eigen
inenschen leveren, maar vooral is het
gemakkelijk eene wet, die men niet, of
slechts ten halve kent, te prijzen boven
eene wet, waarvan men zich voorgeno
men heeft, geen haar goed te vinden.
Vooral Mr. Patijn maakte zich bij het
laatste verzekeringsdebat in onze Tweede
Kamer tot tolk der lofzangers van Lloyd
George.
Een oogenblik scheen het, of inderdaad
ölle partijen zich zouden scharen om Mi
nister Lloyd George, en in Engeland door
(eendrachtige samenwerking van alle groe
pen eene Nationale Verzekeringswet tot
stand zou komen
Doch dat oogenblik duurde slechts kort
k,The Catolic Times" van 16 Juni j. 1.
Schreef: „Maar langzaam kwam de critiek
op. Eerst heel voorzichtig. Dan luider
hier, dan weer Idaar. En nu i s t't e e n 1 a-
(waai van alle kanten."
Dat lawaai is gebleven en heeft zich
'krachtig geopenbaard bij de tweede le
zing van het wetsontwerp in het Lager
huis. En thans is het zoover, dat de oppo-
FEUILLETON.
Vrij naar het Duitsch.
9)
„In ieder geval hebben die jaren van
ieenzaamheid u iels eigenaardigs aan
trekkelijks verleend wat men tevergeefs
bij andere jonge meisjes zoekt," zcide
iKersten langzaam, als in gepeins ver
diept. Daarop stond hij eveneens van zijn
stoel op, en zag hij haar recht in de
oogen.
Cordula's hart bonsde opnieuw bij de
ze woorden, maar zonder iets te zeggen,
ging zij haastig langs hem heen, naar de
ontvangkamer terug
Van dat oogenblik af was Cordulaniet
tneer gerust. Zij besefte maar al te goed
■dat deze man haar gewaagd spel door-
Zag, maar haar trots was sterker dan haar
langst om ontmaskerd te worden en nog
altijd nam zij iedere gelegenheid te baat
jom zich te vermaken.
Tante Renate was gemakkelijk te mis
leiden, doordat zij niet kon zien, hoe
kostbaar thans Cordula's toiletten wa
len, maar z.ij schydde toch jmenigmaal
sitie ertegen met den dag grooter wordt.
.Voor Minister Lloyd George is dat
natuurlijk een erge tegenvaller. Met be
minnelijk optimisme had hij op eene
spoedige totstandkoming van zijn wets
ontwerp gerekend. Vol moed had hij zich
bereid verklaard tot samenwerking met
de Afgevaardigden van de meest belang
hebbende groepen, de Friendly Societies
en de Doktoren. Maar dat viel hem al niet
mee.
Van de samenkomst met de doktoren
zei hij zelf: „Ik heb twee uren met de
medische heeren gediscussieerd. Ik ge
loof niet, dat er zoo iets is ge
weest sinds de dagen, dat Dani
el trad in den leeuwenkuil."
Sinds is die leeuwenkuil weer beroemd
geworden, maar Lloyd George is er n'fttt
zoo ongeschonden uitgekomen, als wel
eer Daniël.
In het Lagerhuis werd hij nog erger
aangevallen. Conservatieven zoowel ais
radicalen gingen hem te lijf en af en toe
raakte de Minister zoo in de knel, dat hij
er zich niet anders uitredden kon dan
door concessies.
Wat er nog van terecht moet komen,
is hoogst onzeker.
Een correspondent van één onzer groo-
te bladen schreef dan ook: „Het is dus
een geweldige stroom, waartegen Lloyd
George heeft in te roeien, om zijn ont
werp van wet in veilige haven te bren
gen. H ij k a n daarin licht falen,
wat wezenlijk jammer zou zijn.
Want dan zou deze belangwekkende
zaak, die heel wat weldaden voor de
werklieden inhoudt, voor onbepaalden lijd
worden verdaagd. Een half ei is beter dan
een ledige dop, maar waarlijk Lloyd
George bood den arbeiders meer dan een
half ei, al is het niet precies een heel."-
Dat klinkt heel wat somberder dan de
fanfares, die eens gehoord werden en in
Mei jl. zoo juist van pas kwamen om ze
tegen Minister Talma uit te spelen.
Ook liet „Sociaal .Weekblad" ten on
zent erkent den tegenwind, die opgestoken
is tegen Lloyd George's ontwerp en
schrijft daarvan
Hier te lande verkeeren velen, nog in
hetzelfde geloof als de heer Susan (die
een lofrede op L. G. gehouden had) dat
nl. Minister Lloyd George het kunststuk
heeft volbracht een wetsontwerp betref
fende de ziekteverzekering tot stand ie
brengen, dat met overgroote meerderheid
en met instemming van alle belangheb
benden aangenomen zal worden. Nu is
niets minder waar dan dat. Bij een zoo
i n g r ij penden maatregel als 'n
ziekteverzekering kan men het
o n m o g e l ij k alle p a r t ij e n naar
den zin maken.
Een oogenblik heeft heel Engeland ver
bluft gestaan over de werkkracht en het
initiatief van een minister, die te midden
van de grootste politieke crisis, die En
geland ooit heeft doorgemaakt, in korten
tijd een zoo belangrijk ontwerp heeft we
ten samen te stellen. En omdat bijna ieder
een het principe genegen was, heeft dit
krachtig initiatief aanvankelijk bij alle
partijen enthousiasme gewekt. Maar dit
enthousiasme is bij velen slechts van kor
ten duur geweest. Lloyd George
heeft het bijna even hard met
zijne ziekteverzekeringswet te
verantwoorden als Talma met
de zijn e.
Al spoedig begon in de arbeiderskrin
gen een agitatie tegen het wetsontwerp,
hetwelk volgens velen te zware lasten op
de arbeiders legde. Nog voor eenige da
gen hebben de Fabian Society en de In
dependant Labour Party in eene gecom
bineerde vergadering het wetsontwerp,
zelfs geamendeerd, onaannemelijk ver
klaard.
De artsenvereenigingen vergaderden en
stelden tal van amendementen op van
zeer ingrijpenden aard; amendementen
die door het Lagerhuis aangenomen zijn,
omdat de artsen anders weiger
den hunne medewerking tot de
uitvoeringder wette verleenen.
Bij tweede lezing is niet alleen
de vrije artsenkeuze ingevoerd,
maar ook de geheele medische
behandelingaandeFriendlySo-
cieties ontnomen en opgedra
gen aan overheidsorganen, de
Local Health Committees."
het hoofd over het vele uitgaan van haar
nicht. Niet omdat deze haar nu zoo dik
wijls alleen liet, maar het baarde haar
zorg dat het meisje pret had in deze nie
tige vermaken en bovendien ontnam dit
haar zooveel tijd voor haar werk haar
verdienste. Want zij hechtte geen geloof
aan de herhaalde verzekering van Melly
dat Cora nog eens een goed huwelijk
zou doen en daardoor voor altijd bezorgd
zou wezen.
Het bleek echter al spoedig dat de
heer Stangen inderdaad vast besloten
was Cordula ten huwelijk te vragen.
Walfersdorff, dien hij hierover in den
arm nam, beloofde hem1 Cordula op den
man af te vragen, hoe groot het fortuin
was, waarover zij te beschikken had.
Toen Cordula hem nu wel moest be
kennen dat dit slechts zeer weinig be
droeg, ofschoon zij toch het verhaal van
de erfenis volhield trok de jonge luite1-
nant zich al dadelijk terug en wist hij
te bewerken dat hij bij een ander regi
ment werd overgeplaatst.
Zoodra men echter daardoor begon
te vermoeden dat juffrouw Adrian geens
zins was wat men „een rijke erfgena
me" noemt, bespeurde zij maar al te
spoedig hoeezer zij haar vroegere triom
fen alleen aan haar vermeende rijkdom
tfi danken had gehad, £erst verbitter -
Zoo staan de zaken nu in Engeland.
Alle Friendly Societies loopen nu te hoop.
Zelfs wordt de voorloopige staking van
de behandeling van het wetsontwerp ge
wenscht en krijgt Lloyd George minder
gewenschte opmerkingen te hooren over
zijne houding.
Het Sociaal Weekblad meent dan
ook, dat Lloyd George Daniël nimmer
in den leeuwenkuil had moeten gaan,
omdat nu ten slotte in Engeland waar
schijnlijk eene wet tot stand komt, die
nog meer het doktersstandpunt inneemt
en nog meer aan overheidsorganen op
draagt.dan het ontwerp-Talma.
Zoo kan 't verkeeren in de wereld.
Voor Lloyd George is de wind ge
keerd. Zijn scheepje, zoo voorspoedig
van stapel geloopen, heeft in de parle
mentaire wateren met heftigen tegenwind
te kampen en komt stellig niet onge
havend binnen.
Bij ons blies de tegenwind van meet af
fel. Zal de ervaring, in Engeland opge
daan, dien wind doen luwen?
In elk geval strekt de geschiedenis van
Lloyd's George's ontwerp ons tot leering
en staat nu reeds vast, dat slechts kalm
beleid gepaard aan stoere wilskracht een
ingrijpend werk, als eene Arbeiders-
ziekteverzekering tot stand kan brengen.
„Bij een zoo ingrijpenden maatregel als
een ziekteverzekering kan men het on
mogelijk allen naar den zin maken."
Deze woorden van het Sociaal
WeeTcblad zijn volkomen juist.
Uit Stad en Omgeving.
LEIDEN, 7 September.
Gerardus Majeila.
In het gebouw van den R. K. Volks
bond vergaderde het kleermakersgilde St.
Gerardus Majeila, onder voorzitterschap
van den heer Wijtenburg, die de aan
wezigen het welkom toeriep. Daarna wer
den de notulen gelezen en onveranderd
goedgekeurd.
Aan de orde was nu de propaganda.
De voorzitter besprak de plannen, die het
bestuur daarvoor had. Op Zondag 15 Oct.
zal er een propagandavergadering wor
den gehouden, waarin als spreker zal op
treden de heer J. H. van Diemei, uit
Utrecht, bondsvoorzitter. Daar het gilde
dan zijn eerste lustrum viert, zal er des
morgens om half 8 in de Hartebrugskerk
een H. Mis met algemeene H. Communie
plaats hebben. Verschillende leden voer
den hierover het woord, waarna de ver
gadering de plannen van het bestuur
goedkeurde. De voorzitter achtte het zeer
gewenscht, dat allen aoor huisbezoek de
leden moeten bewerken tot bezoek op
deze vergadering.
Punt 5 van de agenda was de beschrij'-
vingsbrief voor de jaarvergadering van
den Bond, welke-zal gehouden worden te
Nijmegen op 12 November. Bij de be
spreking van de verschillende punten
kwam het bestuur het gewenscht voor, om
in de eerstvolgende ontstane vacature van
het hoofdbestuur een lid van het hisdom
Haarlem daarin op te nemen, daar het bis
dom Haarlem niet vertegenwoordigd was
in het hoofdbestuur. Dit werd met alge
meene stemmen aangenomen.
De heer v. d. Boog besprak de uit
gaven voor reis- en verblijfkosten van het
hoofdbestuur en zaj* gaarne, dat de afge
vaardigde daaraan zijn aandacht zou
schenken. Verder kon de vergadering zich
met den inhoud van den beschrijvingsbrief
vereenigen. Tot afgevaardigde voor de
jaarvergadering werd benoemd de heer
Wijtenburg.
Bij de behandeling van het bondsregle-
ment was de tijd zoo ver gevorderd, dat
men besloot de tweede helft op a.s. Maan
dagavond te behandelen.
Niets meer aan de orde zijnde, sloot de
voorzitter met een woord van dank op
de gebruikelijke wijze de vergadering.
Den Burcht.
In „Eigen Haard" schrijft J. Adel
over Leiden. Wij ontleenen aan zijn op
stel eenige bijzonderheden over den
Burcht alhier.
„Het oudste bouwwerk van Leiden
en van geheel Holland is de Burcht
een cirkelvormige ringmuur, die aan
de binnenzijde 22 spaarbogen heeft,
de haar dit slechts en bleef zij het hoofd
even fier in de hoogte dragen, zich even
elegant kleeden als te voren, maar toen
zij ten slotte wel moest zien hoe ook dit
haar niets baatte en men haar alleen
maar de gewone burgerlijke beleefdheid
meer betoonde, trok zij zich uit de ge
zelschappen terug, doch dit had ten ge
volge dat ?ij zich thans ongelukkiger
gevoelde dan ooit te voren, totdat ten
slotte na een langdurig onderhoud met
haar biechtvader, die haar onder het oog
bracht wat zij had misdreven, haar be
ter ik in haar ontwaakte en zij eensklaps
begon in te zien dat datgene waarom
zij gelogen en haar goede tante be
drogen had, dit geenszins waard was ge
weest. Diep verootmoedigd belijdde zij nu
haar schuld, zij zag eensklaps haar ver
leden in een gansch ander licht en zij
verwenschte maar al te zeer haar licht
zinnigheid, waardoor zij ook nog haar
klein kapitaal had verloren, een som, die
haar wellicht in later jaren nog zoozeer
van dienst had kunnen zijn.
Maar, jong als zij was, besloot zij niet
bij de pakken te blijven zittenzij trachtte
dadelijk weder werk te krijgen, om daar
door wat zij verkwist had weder aan te
vullen. Van den vroegen morgen tot mid
den in den nacht zat zij over haar bor
duurraam gebogea yopjt ging zij meer
waarop eene gaanderij rust. Van deze
gaanderij kon de vijand door kanteelen
in den ringmuur beschoten worden.
Voorts waren er vroeger nog tal van
schietgaten in den ringmuur, welke ech
ter dichtgemetseld zijn. Het bouwwerk
ligt in zijn geheel op een vermoedelijk
daarvoor aangelegden heuvel. De Burcht
heeft twee groote poortopeningen en
de hoofdingang is met gothisch lijst
werk en met de wapens der opeenvol
gende burchtheeren sinds 1651, versierd.
In 1889 is de Burcht eenigszins geres
taureerd en bij de herstellingswerkzaam-
heden is er nog een oud uitvalspoortje
voor den dag gekomen. De open ruimte
binnen den ringmuur heeft een middel
lijn van bijna 37 Meter en is met eenige
boomen beplant. Ook treft men hier den
bekenden put aan, die volgens oude over
leveringen in een tunnel uitkomt, wel
ke naar den Brittenburg bij Katwijk aan
Zee zou leiden. Doch reeds Orlers
de oudste beschrijver van Leiden, zegt
van dit verhaal, dat het „bij velen (ehde
dat met goede Redenen) voor een out
Wijfs fabelken ende ongelooflick ghe-
houden werd." De overlevering, dat men
ten tijde van het beleg van Leiden zee-
visch in dezen put gevangen heeft, zal
men evenzeer naar het rijk der „out
Wijfs fabe'kens" kunnen verwijzen. Wan
delt men op de gaanderij boven de
spaarbogen, dan geniet men een aller
schoonst panorama van Leiden en om
streken. Op de glooiing om den eigen
lijken Burcht is zwaar en lommerrijk
houtgewas met tal van vruchtboomen
reeds in Orlers' tijd was dit zoo. Hij
zegt toch„De opgaende schuynsich-
heyt van den Burch is rondomme met
allerley gheslachten van Fruytboomen
beplantet, de welcke de selvighe in de
ghenoechlicke Lenten so vermoeckelick
ende cierlick maeckt, dat het schijnt, dat
de Goddinne Pomona alhier hare woon
stede genomen heeft." En wat Orlers
ruim twee en een halve eeuw geleden
zei, is nog altijd waar. Het oog weidt
over dicht groen en boven de huizenzee
steken de torens van Leiden uit. Vlak
voor ons ligt de Hooglandsche- of Pan-
craskerk, waarover straks nader, en ook
op korten afstand merken we den toren
van 't stadhuis op. In de verte zien we
de groene weiden van Rijnland en in 't
westen merken we flauw de duinenrij
bij Katwijk op. Alleen het panorama,
dat men van den Burcht af van Leiden
en omstreken genieten kan, loont zeer
de moeite van een bezoek aan de oude
sleutelstad. Voor twee stuivers heeft men
den toegang tot bet bouwwerk vrij en
kan men naar hartelust den oogen den
kost geven. Vroeger was het inwendige
van den Burcht met cirkelvormige heg
gen beplant en diende het den uitgaan-
den Leidenaar tot Doolhof. Als de kermis
in de laatste volle week van Juli aan
brak trok op den eersten dag der week
van pret alles wat tot liet kermishouden-
de gedeelte van Leidens bevolking be
hoorde naar den Burcht om daar te do
len. Het doolhof is echter verdwenen
de Leidsche kermis is den weg van alle
kermissen gegaan en thans wordt de
oude sterkte eene enkele maal gebruikt
om buitenpartijen te geven."
Brieven aan miliciens.
Men verzoekt ons het volgende onder
de aandacht van belanghebbenden te
brengen
De brieven en andere poststukken, be
stemd voor de militairen van het 4e
Regiment Infanterie die aan de najaars
oefeningen deelnemen, moeten de na
volgende adressen bevatten
van 11 tot en met 17 September a.s.
bijvoorbeeld
Aan
den milicien J. Jansen
le Compagnie. 2e Bataljon, 4e Regiment
Infanterie
Legerplaats bij Harderwijk,
van 18 tot en met 27 September a.s.
Veldleger
le Divisie
Aan
den milicien J. Jansen
le Compagnie, 2e Bataljon, 4e Regiment
Infanterie.
HAARLEMMERMEER. In de raads
zitting werd benoemd tot wethouder in
de deur uit, behalve naar de kerk. Kwam
zij dan- toevallig iemand tegen uit de
deftige kringen, waarin zij vroeger ver
keerde, dan zag .deze haar medelijdend
aan, meenende dat het terugtrekken van
Stangen het jonge meisje zoodanig had
doen veranderen. Meilij was ook van dit
gevoelen en daar zij meende, dat haar
man daar schuld aan had, vermeed zij het
haar oude vriendin te bezoeken. Cora
had toch zelf moeten begrijpen, meende
zij bovendien, dat een arme luitenant haar
niet ten huwelijk kon vragen.
Langzamerhand begon het harde wer
ken Cordula echter zwaar te vallen, te
meer daar de betaling zoo karig was.
Meer dan 'eens was zij op het punt alles
neer te leggen, maar het schuldbesef
noopte haar dan weder te volharden, om
haar echter telkens tot de overtuiging
te brengen, dat zij in tien jaren tijds het
verlorene nog niet weder ingehaald zou
hebben.
Zoo kwam eindelijk de zomer in het
land en Cordula begon zich juist een
weinig in haar eentonige levenswijze te
schikken, toen er iets gebeurde, wat haar
geheel verpletterde.
Op zekeren dag uit de kerk thuisko
mende, vond zij tante Renate als levenloos
op den vloer liggen. Doodelijk verschrikt
ging zij juffrouw Bunger, de buurvrouw
de vacature Verkuijl, de heer J. H. M«
Evelein.
De levering van grint voor de wegen
en schoolterreinen werd gegund aan den
laagsten inschrijver, den heer de Breejem
alhier.
Ingekomen was een schrijven van de
Commissie voor drinkwatervoorziening#
houdende o. m. eene uitnoodiging tot bij*
woning van eene bijeenkomst op 1 Sept.
a.s. te Breukelen om te zien de uitkom
sten van de boringen, welke aldaar wor
den gehouden, tevens tot het houden van
eene vergadering ter bespreking van do
vraag, of de gezamenlijke gemeenten zul
len trachten die watervoorziening tot
stand te brengen. De burgemeester zal
de gemeente op die vergadering vertegen
woordigen.
Aan mej. C. A. Grimmon wordt eer
vol ontslag verleend als onderwijzeres.
De gemeente-rekening wordt goedge
keurd met een bedrag in ontvangsten
van f 149843,57, in uitgaven van
f 144215.S9V2- Zij sluit dus met eepi
batig saldo van f 5627,671/2-
Aan mej. Klaver wordt eervol ont
slag verleend als onderwijzeres.
HILLEGOM. In den gemeenteraad
werden de nieuw benoemde raadsleden
beëedigd.
Tot wethouder werd herbenoemd de
heer Th. Lommerse en tot leden der,
gascommissie worden herkozen de aftre
dende leden de heeren J. van Til Rz. en'
R. A. van der Schoot.
Tot onderwijzeres aan de O. L. School
werd benoemd mej. P. Klaver van Hoofd
dorp.
Een voorstel van den heer Heemskerk!
de rooilijnen voor de Wilhelminalaan
te bepalen aan de Noordzijde op 5.5C M.
uit het hart van den weg en aan de Zuid
zijde op 4 M. uit de erfscheiding melt
intrekking van vroeger daaromtrent ge
nomen besluiten, werd aangenomen. De
onbewoonbaarverklaring der woonhui
zen van de Amerikastraat in eigendom
aan de 's-Gravenhaagsche Hypotheek
bank werd ingetrokken.
Aan de Hiilegomsche Vereeniging tot
vol ontslag verleend als onderwijzeres
aan het openbaar herhalingsonderwijs.
aAn de Hiilegomsche eVreeniging tot
Bestrijding der Tuberculose werd een
subsidie verleend van f 300. Onder voor
waarde, dat het derde lokaal alsmede dö
tuin ter beschikking blijve van de ge
meente besluit de Raad de voormalige,
school met onderwijzerswoning aan de
Kerkstraat van jaar tot jaar voor f 250 te
verhuren aan den heer C. G. F. Flen-
trop. j
Bij een voorstel van den heer P. Hk.
van Waveren Hkz. tot heffing va. Hoof-
delijken Omslag op progressieven grond
slag verklaart de raad zich met 8 tegen
4 stemmen tegen het beginsel.
De salarissen van Burgemeester, Se
cretaris en Ontvanger werden verhoogd
met resp. f 100, f50 en f 100 tot op.
het minimum.
De Voorzitter geeft toezegging dat hij
met een voorstel zal komen tot geleide
lijke vervanging van grintwegen door
straatwegen.
LISSE. In de alhier gehouden raads
vergadering werden de herkozen raads
leden Graaf van Lynden, Lefeber, v. Parijs
en Veldhuizen van Zanten beëedigd.
De aftredende wethouder G. van Parijs
werd als zoodanig herkozen.
De beide aftredende leden van de Gas
commissie, de heeren van Zanten en
Lefeber, werden ook weder als. zoodanig
herkozen.
Besloten werd eene geldleening aan tej
gaan van f33.000, in plaats van f25.500,
zooals eerst besloten was.
N1EUWVEEN. In de raadszitting wer
den de herkozen raadsleden de heeren
van Bemmel, Habermehl en Kiebert be-
eedigd.
Aan de orde was de verkiezing van 2
wethouders (vacature van Bemmel, pe
riodieke aftreding en vacature Kiebert
wegens periodieke aftreding als raads
lid.) Beide heeren werden met algemee
ne stemmen herkozen.
Daarop kwam in stemming de missive
van Ged. Staten inzake de verordening
omtrent het melkventen, waaromtrent
roepen om met behulp van. deze de blinde
op het bed neer te leggen, en terwijl zij
haar best deed om de levensgeesten op
te wekken, snelde de huishoudster naar
den dokter.
Angstig luisterde Cordula of deze niet
kwam opdagen. Eindelijk belde hij aan.
Het was Kersten. Zij schrok zoodra zij
hem zag, maar de zorgen voor de oude
vrouw legden alle andere gevoelens het
zwijgen op en zij deelde nu den arts
mede hoe zij1 hare tante bij haar thuis
komst gevonden had.
De jonge geneesheer nam met een
onderzoekenden blik de schamele woning
op; daarna ging hij naar het bed om
de bewustelooze oude vrouw te onder
zoeken, die al spoedig weder bij kennis
kwam, doch bitter klaagde over een on
dragelijke pijn aan het rechterbeen. Bij
nauwkeurig onderzoek bleek, dat dit door
den val op den vloer gebroken was.
Toen Cordula dit hoorde, was zij als
verlamd van schrik, maar al spoedig wist
zij zich zoover te beheerschen, dat zij
kon helpen waar het noodig was. Zij
haalde verbandmiddelen, hielp den dokter
zooveel zij kon en streelde telkens de
wangen, van cte oude vrouw, die, nadat
de dokter weder vertrokken was, kalm ea
rustig op het rustbed lag uitgestrekt
{Wojrdt .vervolgd^
