28
De Eenzame.
BUITENLAND.
2e Jaargang,
No. 573.
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAQ, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
I 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Maandag
Augustus
1911.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 15 een
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
V Samenwerking.
Nu Land en Volk als vrijzinnig-
democratisch orgaan den geest geeft ,en
daarm'ede de geringe* getalsterkte ve!r-
l'raad der vrijzinnig-demoóraten, doet des
iheeren Roodhuizen's Vaderlander
[een poging om de volgelingen .van Mr.
'jprucker weder tot den schaapstal (der
Liberale Unie terug te voeren,
i Samenwerking acht het U n i e-blaadje
iheel gemakkelijk, want „over het hoofd
punt, waarop men uiteenging^ ïs thans
vrijwel overeenstemming gekregen, n.I.
jover het kiesrecht", terwijl bovendien
(niet de afscheiding, maar wel eensge
zindheid de zaak der democratie zou
hebben gebaat.
In hoeverre een en ander juist is' inbr
ge Landen Vo lk nog gauw even on
derzoeken. .Wij wilden even wijzen k>p
het bezwaar, tegen samensmelting, door
'de Vaderlander zelf geopperd.
Het blad ontveinst zich niet, dat |de
hereeniging moeilijkheden zal hebb'en eta
wel
„Zeer. verdrietige moeielijkheddn,
omdat ze niet van principieelen, maar
van persoonlijken aard ?ijn. Een [be
zwaar voor het samengaan zouden p.i.
eenige personen zijn, die in den broe
dertwist van 1901 geheel vooraan ge
staan hebben, en die, m'et of zonder
opzet, gevoeligheden hebben opge
wekt, die nog altijd niet vergeten zijn.
Maar geeft dit moeilijkheid, een ón-
overkomenlijfc bezwaar kan dat niet
zijn. Die mannen moeten zichzelven
dan maar reticeeren, en zich offeren
op het altaar der vrijzinnige demo
cratie. Om het maar eens met ronde
woorden te zeggenIn die nieuwe Li
berale Unie zooals wij die ons denken,
zou nimlmer de vraag kunnen (rijzen
[Wie zal daarvan voorzitter wezen,
de tegenwoordige voorzitter van (de
Liberale Unie of die van den Vrijzin
nig- Democratisch en Bond geen van
'beiden zouden dat moeten wonden,
daar zouden we een man [móeten heb
ben, die niets te maken had gehad
met het geschil van 1901, die zelfs
nooit verdacht kon worden van eeni
ge persoonlijke voorliefde".
Inderdaad: het brengen dezer per
soonlijke offers voor zooverre üit
dan werkelijke offers kunnen genoemd
[worden zou de sam'ensmelting Jzeer
kunnen vergemakkelijken, indien de oor-
Zaak der afscheiding niet dieper zat.
We kunnen 't natuurlijk heel goed mis
hebben, maar o. i. sproot de splitsing
ïiiet zoozeer voort uit politieke overwe
gingen, dan wel uit deze omstandigheid^
dat mannen als Treub en Drucker zich
niet wilden blijven scharen onder iden
grooten hoop, die andere leiders volg
de. Zij hadden er bij volhardende actie
[wel in kunnen slagen, de Liberale
[Unie gaandeweg hun richting uit te
drijven, maar zij gaven er de voorkeur
Ban, een eigen partij te vormen eer»
partij, wier „soldaten" niet talrijk zijn,
[maar wier „officieren" er mogen wezen.
En zouden nu deze „officieren" toch
ïn'aar weer oversteken naar de Li be-
FEUILLETON.
i)
Vrij naar het Duitsch.
„Is u nog niet in de rust, tante?"-
[vroeg op bezorgden toon een jong meisje,
[terwijl zij op het late avonduur de deur
[achter zich sloot en op de oude vrouw
[toetrad, !die in een gem akk el ijken stoel
[haast den open haard gezeten was. „Ik
Zie het al, u hebt weder over oude tij
den zitten denken", ging zij voort, toen
zij een schrijfcassette ontwaarde, die op
de tafel stond.
Dc groote, doffe oogen van de dame
toet het sneeuwwitte haar staarden we
zenloos voor zich uit, terwijl de angstige
.uitdrukking, die aan blinden eigen (is,
niet van haar bleek, gerimpeld gelaat
week.
„Hoe heb je het vanavond gehad, Gor-
Idula", vroeg zij daarop aan haar nichtje,
[dat bezig was haar handschoenen uit te
trekken; „was mevrouw Meilij vandaag
(niet goed te spreken? Je zegt zóó weinig
'kindje, en anders ben je altijd zóó opge
wekt, als je van daar komt. Cordula zucht
te even en nu, met den bitteren trek om
Sden mond en de somber saamgetrokken
wenkbrauwen, vertoonde het gelaat van
r a I e Unie, omdat deze in politieken
zin is bijgedraaid?
[We gelooven er niets van?
Bovendien, de vrijzinnig-dem'ocraten
kunnen zeer terecht aldus redeneeiren
indien de Unie moet toegeven, dat zij
't in zake het kiesrecht 'bij 't rechte eind
hebb'en gehad, laten de U n i e-mannen
dan tot ons overkómen.
Dit laatste zal wel niet gebfeureh,
want een meerderheid pleegt niet tot
een minderheid te komen. Het zelf-re's-
pect dezer minderheid zalevenwel ,de)
verwezenlijking der illusie van de Va
derlander stellig en wellicht blij
vend in den weg staan.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Von Kiderlen-Wachter is een weinig
van zijn vacantie gaan genieten te Cha-
monix en Cailleaux is voor eenige da
gen uit Parijs vertrokken. Wel hebben
die leiten direct niets met elkaar uit
staande, maar men kan er toch uit zien
dat Duitschland een kalm afwachtende
houding aanneemt en Frankrijk zich'
over den toestand niet zeer bezorgd
maakt. [Wat de
Marokko-onderhandelingen
zelve betreft, deze zullen eerst 3 of 4
September hervat worden, als men ten
minste de besprekingen die nog gere
geld plaats hebben tusschen De Selves
en den Duitschen gezant te Parijs von
Schoen niet als zoodanig beschouwt. Ju
les Camibon moet weer vrijwel hersteld
zijn en zijn instructie moeten geree'd
liggen.
Vrijdag j.l. heeft het Fransche minis
terie een vergadering gehouden op het
ministerie van binnenlandsche zaken on
der voorzitterschap van minister-presi-.
den Caillaux.
De minister De Selves, minister van
buitenlandsche zaken, stelde zijn am'btj
genooten toen in kennis m'et de instruc
ties, die de ambassadeur Cambbn zal
medekrijgen, als hij heden of [mórgen
weder naar Berlijn vertrekt. Deze in
structies, van tevoren goedgekeurd door
president Faillières, zijn op schrift ge
steld en zullen als grondslagidienen voor
de verdere onderhandelingen tusschen
Frankrijk en Duitschland.
Tot dusverre zijn slechts móndelinge
besprekingen gehouden. Thans echter zal
de Fransche ambassadeur met bepaal
de nauwkeurig omschreven eischen voor
den dag komen, waardoor de onderhan
derhandelingen een meer zakelijk karak
ter zullen verkrijgen en een bepaald re
sultaat, hetzij dan al of niet gunstigj
móet worden verkregen.
De „Temps", die dikwijls door de
Fransche regeering als spreektrompet
wordt gebruikt, zegt, dat de besprekin
gen voornamelijk zullen loopen over de
volgende drie kwesties.
Ten eerste zal Duitschland m'et een
nauwkeurigheid, die alle dubbelzinnig
heid uitsluit, moeten aangeven, welke
nieuwe positie Duitschland aan Frank
rijk en Marokko wil inruim'en.
het jonge meiisje een opvallende gelijke
nis met datgene, waarop zorgen en ver
driet hun sporen hadden achtergelaten
en dat zich nu zoo marmerwit afteeken-
de tegen het donkerrood pluche van den
hoogen fauteuil. Daarop schoof zij haar
stoel naast dien van haar tante en viel
zij er, blijkbaar vermoeid, op neder.
„Hoe het bij de [Walferdorffs was, tan
te? Wel, zooals altijd," luidde het onver
schillige antwoord, „er werd gepraat en
muziek gemaakt, dat is alles,..."
„En jij hebt zeker weder den geheelen
avond op de piano moeten accompag-
neeren, is 't niet?"- vroeg de oude dame
op strengen toon. „Kind, hoe kun je
toch altijd die uitnoodigingen aannemen,
waarom volg je mijn raad niet op om
thuis te blijven? Als men geen geld heeft
is het beter niet met inenschen in aan
raking te komen. Zelfs het weerbarstigtst
gemoed wordt in de eenzaamheid wel
tam en leert daar berusten.'-
Cordula wierp nu, ietwat gebelgd, het
hoofd in den nek en riep driftig uit:
„Ik ben nog jong, tante, en Meilij is
-de eenige band, die mij nog aan het leven
doet hechten, ik heb verder in het geheel
geen ontspanning."
„Zijn die avonden bij de Walfers-
dorffs dan zulk een genot voor je, dat
dit opweegt tegen de vernederingen, die
je aldaar moet ondervinden? Neen, .wil
Verder zullen de economische rechten
van Duitschland in Marokko móeten wor
den vastgesteld. i
En ten slotte de territoriale compen
saties in den Congo, die Frankrijk aan
Duitschland zal toestaan.
Wat dit laatste betreft, raadt de Temps
Duitschland aan vooral niet te over
vragen. Frankrijk zal niet meer toe
staan dan een equivalent voor hetgeen
het zelf verkrijgt. Indien het verder!
ging, zou het een bewijs van zwakheid
geven en dat doet het beslist niet en
daarvoor is ook niet 'de minste aanlei-
1 ei ding.
In nationaal voelende Duitsche krin
gen wordt echter de ontstembiing met
den dag grooter. Onder den titel „Stand
houden" bevat de National-liberale Kor-
respondenz, het officieele partijorgaan,
een artikel, waarin gezegd wordt dat er
in alle nationaal denkende kringen van
het Duitsche rijk groote opwinding is.
De onverbloemde bedreiging van En
gelsche ministers, de aanmatigende en
uitdagende taal van officieuze Fransche
tijdschriften hebben bij menigeen de
vraag doen opkomen, of het aanzien
van het Duitsche rijk dan werkelijk in
de laatste jaren merkbaar heeft geleden
daar -men zich dergelijke taal tegenover
Duitschland durft veroorloven".
„Onwillekeurig, zegt het blad, komt
het gezegde van Bismarck omtrent de
imponderabilia van de volksziel ons in
de gedachte. Geen diplomaat mag deze
volksuitingen verwaarloozen, want in
oorlog en vrede handelt de r^geering
het verstandigst, wanneer hare handelin
gen steunen op het gevoel van het volk
vooral van d^t gedeelte, dat tot dusver
re in nationale kwesties de steun der
regéering was en welks opvattingen het
'beste bolwerk vormen tegen de toene
mende socfaar-dem'ocratische stemming.
Juist in die kringen echter beschouwt
menden toestand als zeer ernstig en
is men van meening, dat er buitenge
woon gevaar dreigt voor het aanzien
van het Duitsche volk en deze opvat
ting is volkomen gegrond. Wij betwijfe
len dan ook niet, dat ook' de Rijksdag
deze m'eening zal deelen en dat .geen
verdrag zal worden goedgekeurd, dat
de Duitsche belangen in Marokko prijs
geeft en dit land zelf aan Frankrijk'
overlevert."
Het artikel eindigt met de woorden:
„Het gaat niet alleen om Marokko, talaar
om: de positie in de wereldpolitiek van
de groote beschaafde volken, die voor
de toekomst beslissend zal zijn. Het
Duitsche volk heeft milliarden betaald
om zich te wapenen en nu mag men ver
wachten, dat deze wapeningen pij de
onderhandelingen in de schaal zullen
geworpen worden".
Eigenaardig in dit verband is ook de
Rede van Keizer Wilhelm
aan een feestmaal te Hamburg dezer
dagen gehouden. Daarin verklaarde hij
zich te kunnen voorstellen, dat de zich
ontwikkelende Duitsche handel door me
nig ander in de wereld m'et leede oogeta
wordt aangezien. Concurrentie is op het
ik je eens zeggen, wat je noopt daar tel
kens weder heen te gaan? Het is de
hoop, zoodoende nog eens tot een hu
welijk te komen. Maar droomen zijn be
drog, vergeet dat niet, kind. W:ie trouwt
tegenwoordig nog een arm meisje? En
was je nu nog mooi, maar je weet zelf,
dat diit niet het geval is. Kon ik je nog
maar eens even zien, Cora", voegde zij
er even later aan toe, terwijl de hand Ider
oude vrouw liefkozend over het gelaat
van haar nicht heengleed.
„Als ik maar geld had, tante, zou nie
mand mij leelijk vinden
De blinde glimlachte even bij deze 'drif
tige woorden „Je bent een fladderend vo
geltje, [meisje, dat niemand zal vangen,
bereid je daarop voor."-
Cordula zag nu minachtend naar het
eenvoudig zwart zijden japonnetje, dat
haar slanke gestalte omvatte.
„Als ik mij maar eens één enkele maal
kon kleeden zooals Mellij", riep zij eens
klaps onstuimig uit „Ach, tante,, laat mij
één enkel van mijn papieren verkoopen,
laat [mij eens een enkelen winter genie
ten."
,Een paar maanden genieten, om daar
later een geheel leven om te treuren.
Neen, neen, neen, Oordula", zei de blin
de op droeven toon. „Wacht maar ge
duldig meisje," ging zij daarop voort, „in
ieder ^ensdienjevexi [komt er ,wel één
gebied van den handel noodzakelijk, en
de handelsstrijd der natiën kan qp 'n
vreedzame wijze gevoerd worden. Be
scherming van de handelsvloot is 'door
het Duitsche volk zelf gewaarborgd in
de zoo krachtige ontwikkeling van de
oorlogsvloot.
Ik meen te mogen verwachten, zei de
keizer, dat ook de Hamburgers wen-
schen onze vloot in de toekomst steeds
meer te versterken, zoodat niemand ons
de ons toekomende plaats zal bestrijden.
De „Köln. Ztg." komt nogmaals terug
op de
uitlatingen van den Engelsche gezant
in een artikel in de „Neue Freie Presse"
vastgelegd.
Zij zegt, dat de openbaarmaking ervan
maar al te geschikt is om de uiterst
opgewonden stemming onder de groote
burgerlijke partijen nog te versterken. In
de Marokkaansche kwestie is <le spanning
hierom zoo sterk geworden, omdat gaan
deweg onder het Duitsche volk de over
tuiging steeds meer veld wint, dat de
kern volstrekt niet meer in een Duitsch-
Fransche verzoening van de wederkeerige
politieke en oeconomische belangen ge
zocht moet worden, maar in het stelsel
matige streven van alle aan Duitschland
vijandige bestanddeelen, om bij deze ge
legenheid Duitschland te vernederen. Dit
verandert het heele aanzien van de zaak
en daartoe dragen nu de Weensche uit
latingen nog bij. Deze zullen nog meer
verbittering wekken, omdat zij van En
gelsche zijde uitgaan en verraden, met
welk een vooringenomenheid zekere En
gelsche kringen elke politieke aangelegen
heid beoordeelen, zoodra Duitschland er
bij betrokken is. Voegt men daarbij nog
het Fransche gestook, dan vindt men den
sleutel voor het vraagstuk, hoe de op
gewondenheid onder het Duitsche volk
zich zoozeer heeft kunnen ontwikkelen.
De eensgezinde houding van de Duit
sche pers in de afweer van het geweld,
dat de nationale eer wordt aangedaan,
is de vrucht van de vreemde inmenging.
Intusschen os op de beschuldigingen
tegen den gezant nog geen besliste tegen
spraak gekomen, zoodat deze wel eenigs-
zins in een benauwd parket geraakt is.
Zaterdag meldden wij reeds iets over
de inbeslagname van een
geheimzinnig schip
■in de Theems bij Londen. Op deze aan
houding is nog die van twee andere ge
volgd. De aangehouden schepen behooren
aan dezelfde reeders. Allerlei verhalen
daarover doen nu de ronde, waarvan
dit wel het merkwaardigste is. De Foam
Queen, voorheen de Boreas, is een klein
stoomschip van 518 ton, in 1906 hier te
lande gebouwd bij v. Vliet en Co. te
Hardinxveld. Tot een paar maanden ge
leden behoorde de Foam Queen aan de
London and Channel Islands Steamship
Company. Deze verkocht het schip aan
de Shipping Agency Ltd. en deze weer
aan een ongenoemde Londensche reederij.
En nu het geheimzinnige van de zaa"k.
Het schip, dat te Erith bij Londen lag en
deze week zou vertrekken, is in beslag
genomen en ligt te Oravesend vast. .Wat
dag, of althans één uur van oprecht ge
luk, en de glans daarvan verheldert zelfs
het somberst bestaan. Wacht dus, Cora
wacht maar."
Cordula Adria antwoordde niet op de
ze toespraak, maar de uitdrukknig van
haar gelaat werd hoe langer hoe som
berder. Moest zij, ter wille ran haar tante
haar jeugd aan banden leggen. O, als
er maar een mensch was wien zij haar
nood Icon klagen, wien zij kon zeggen,
welken smaad men haar ook heden we
der had aangedaan.
Zij was bijna van haar geboorte af
ouderloos. De eenige zuster van haar
vader had zich over haar ontfermd; of
schoon deze als kapiteinsweduwe slechts
zes honderd gulden pensioen had, had
zij het toch zoo ver weten te brengen,
dat zij liet meisje een goede opvoeding
had kunnen geven. Met onvermoedden
ijver had mevrouw von Felsen eerst voor
een handwerkenwinkel, later, toen haar
oogen minder werden, voor een zaak in
wollen goederen gewerkt en zoodoende
was het haar gelukt er jaarlijks nog een
sommetje bij te verdienen.
Zulke vrouwen zijn er meer, dan men
gewoonlijk denkt, maar hun bestaan blijft
meestal voor de wereld onbekend, want
de meesten pogen aan hun omgeving
nog een zweem van welgesteldheid en
gezelligheid te geven, dje de wereld zoo
de reden is, weet het publiek niet, maar
men zegt, dat er onlangs aan boord
maatregelen zijn getroffen om op voor
plecht en achtersteven een kanon te
plaatsen; ook is het schip van een in
richting voor radiotelegrafie voorzien. Op
een paar man na is de oude bemanning!
afgedankt. (Waarheen de bestemming was,'
wist men niet te zeggen. Een van de be
manning meende naar Mexico, een ander
sprak van Buenos-Aires. Deze zei, dat het
schap bij het vertrek de Engelsche vlag
zou voeren, maar welke vlag er op zee
zou geheschen worden, kon hij niet
zeggen.
Men kan dus vermoeden wat men wiL
Een schip voor Castro? Of ziet liet ont
stelde brein in Engeland er een Duit
schen hulpkruiser in, die Engelands koop
vaarders in den grond gaat boren?
Wat het zij, het Engelsche ministerie
van buitenlandsche zaken weigert inlich
tingen omtrent de inbeslagname te geven,
.Terwijl sommigen zeggen, dat de schepen
voor een gewapende expeditie naar Zuid-
Am erika bestemd waren, verluidt thans,
dat Portugeesche monarchisten van plan
waren de Foam Queen en de te Barrow;
aangehouden vaartuigen te bezigen voor
een gewapende expeditie teneinde Dom
Manuel op den troon te herstellen. Por
tugeesche monarchisten in Brazilië zou
den het geld verschaft hebben.
Deze laatste veronderstelling blijkt in
den laatsten tijd nogal opgeld te doen. Als
het voor niets anders is, is het voor
Portugal. Dat houdt de belangstelling ten
minste gaande.
GEMENGD.
Een te Belgrado verschijnend blad
bevat het opzienbarend bericht, dat ko
ning Peter van Servië onmiddellijk nadat
het huwelijk van zijn dochter voltrokken
zal zijn, afstand van den troon zal doen
ten behoeve van den kroonprins. Daarna
zal de verloving van den troonopvolger
met een Russische grootvorstin worden
bekend gemaakt. De Tsaar van Rusland
zou den afstand als voorwaarde van de
verloving gesteld hebben.
Braamcamp is tot voorzitter van den
Portugeeschen Senaat, Forbes Bessa tot
voorzitter van de Kamer gekozen.
Morgen zullen de twee voorzitters met
den president overleg houden over de
vraag, aan wien de opdracht tot vorming
van een kabinet verstrekt zal worden.
Het gerucht loopt, dat de Turksche
groot-vizier den Sultan zijn ontslag heeft
aangeboden, [doch dat deze geweigerd
heeft het te verleenen.
De oud-consul-generaal van Vene
zuela in België, Pietri Daudet, meldt aan
de Belgische bladen, dat Castro, de vroe
gere president, in Venezuela geland is
over het schiereiland Coagira. Hij heeft,
volgens Dandet, zonder tegenstand te
ontmoeten, het om zijn strategische lig
ging belangrijke San Cristobal genomen
en maakt zich gereed naar Caracas op
te rukken.
Volgens Reuter moet noordelijk Per-
zië van Hotchan tot Hadjour in den
macht zijn van den ex-Sjah. De partu
culiere berichten uit Teheran, die over-
licht misleid. Mevrouw von Felsen sprak
ook nooit met iemand over haar gelde
lijke omstandigheden, trouwens niemand
dan de oude huishoudster, die naast haar
woonde, betrad ooit het kleine huisje, dat
niets anders bevatte dan één woonkamer
één slaapkamer en een keukentje.
Sedert meer dan vijf en twintig jaren
woonde de blinde aldaar, en zoodoende
kende zij den weg daar zoo nauwkeurig,
dat zij volkomen gerust in huis rond kon
loopen. [Buiten was zij nooit meer ge
weest, sedert zij volslagen blind was. Zij
genoot de lente en zomerlucht door het
open venster, dat op een tuintje uitzag,
waarin zich een groote lindeboom bevond.
Bijna ieder jaar stierf er een tak af van
den ouden stam, want de huizen die men
in het rond bouwde, werden hoe langer
hoe hooger en zoodoende benamen zij
alle licht en lucht, maar niettemin kwa
men er toch ieder jaar ook weer nieuwe
takjes bij, zoodat de heerlijke geur van
den bloesem tot de oude dame door
drong. Boven in den kruin gonsden som
tijds duizenden bijen en de blinde luister
de dan met alle aandacht naar dat zo
merlied, zooals zij dat geluid noemde. En
zoodra de herfst aanbrak zei zij tegen
haar nichtje: „Het wordt winter, Cor
dula, zou ik "het volgend voorjaar den ou
den lindeboom nog hooren ruischen?/-8
(\J£ordt vervolgd.! j
