26 BUITENLAND. 2e Jaargang, No. 572. S)e Seidóelxe ©otvtomt Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN. latere. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG. UITOEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, f 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2l/i cent> met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Zaterdag Augustus 1911. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 een ingezonden mededeelingen van 1—5 regels t 1-50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiën: gevraagde betrekkingen, huar en verhuur koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN en een GEÏLLUS TREERD ZONDAGSBLAD. De Tariefwet en de Landbouw. De Holl. Maatschappij van Landbouw heeft een agitatie tegen de tariefwet op ,touw gezet. In sombere kleuren wordt in een concept-adres aan de Tweede Ka lmer de gevolgen van deze wet voor den landbouw geschetst en de conclusie ligt jiogal voor de hand: de wet dient niet ie worden aangenomen. Met deze conclusie zijn wij het niet eens. Vooreerst had het hoofdbestuur zich wel eens mogen afvragen of 't op den weg eener neutrale landbouw- ïnaatschappij ligt in dezen een oordeel uit te spreken. De Holl. Maatsch. van Landbouw moest toch overwegen dat zij in haar gelederen opneemt vóór- en te genstanders van het tegenwoordige Ka binet en dat een der punten van den ver kiezingsstrijd die dit Kabinet in zijn positie bevestigde, de tariefsherziening .was. Men heeft daarbij eenmaal 't feit te aanvaarden, dat links voor den vrijhan del gestemd is, terwijl men ter rechter zijde de protectionisten vindt, zoodatimen bij behandeling van dit onderwerp in ,eene neutrale organisatie de mogelijk heid niet ontgaat politieke hartstochten op te wekken. Verstandiger houding heeft de Fede ratieve Nederl. Zuivelbond aangenomen, die eene bespreking van de tariefwet op haar jaarvergadering niet van pas achtte, omdat dit ontwerp-wet zoo nauw verband ihoudt met algemeene staats- en politieke belangen. Deze zienswijze kunnen wijlb'e- grijpen en billijken. Zij getuigt van waar deering en erkenning van de meeningen der yoor- en tegenstanders. Het hoofdbestuur van Landbouw heeft evenwel gemeend, dat het op den weg der Maatschappij lag zich over deze wet in ongunstigen zin uit te laten. Hoe ge vaarlijk dit praeadvies is, blijkt reeds hieruit, dat het hoofdbestuur wegens zijn samenstelling den schijn van partijdig heid niet kan ontgaan. 't Is immers wel merkwaardig, dat de Landbouw Maatsch. tot een geheel te genovergestelde slotsom komt als b.v. de Liniburgsche Landbouwbondmerk waardig eveneens, dat van de geheel e tariefwet niets deugt. Terwijl verschil lende industrieën hun ingenomenheid te kennen geven met den steun, dien het ontwerp-Kolkman aan de vaderlandsche nijverheid wil verleenen, heeft bij Land- bouw niets genade kunnen vinden. Gewillig schijnt men in de afdeelingen te slikken, wat het hoofdbestuur voorzet. In de afdeeling Leiden ging slechts één stem over het concept-adres op. In den Haag aanvaardde men het onder applaus. jWassenaar en Reeuwijk vonden 't even eens goed.... nergens, voor zooverre uit de courantenverslagen blijkt, nergens toonde men lust zich aan een debat te wagen. Moet hieruit besloten worden, dat-on ze boerenbevolking en-bloc tegen de wet is Geen quaestie vanWie de boeren kent, weet echter dat zij over een zaak als de tariefwet niet gauw zullen de- batteeren. Zij hebben amper tijd gehad ,om van het praeadvies van 't hoofdbe stuur kennis te nemen en wie 't gedaan hebben, zijn op den loop gegaan voor de bangmakerijen van een aantal lib'erale heeren, die bovendien geprofiteerd heb ben van voor hen gunstige omstandighe den. De toestand op menige boerderij toch is op 't oogenblik zoo gunstig niet; veel schade is geleden door de duizen den gevallen van mond- en klauwezer, en de aanhoudende droogte doet de toe komst kommervol inzien. Een geest van moedeloosheid, van groote zorgen heerscht op 't platteland. Al ïrioge goede jaren voorafgegaan zijn, het nadeel van (een slecht nadeel weegt vaak ruimschoots ;op tegen 't voordeel van vele goede. Geen wonder, dat men in eenigszins pes simistische stemming verkeerende, bij het lezen van het adres heeft uitgeroepen* [Hangt ook nog dat ons boven 't hoofd. Velen zijn van de vergadering wegge bleven in Reeuwijk b.v.' waren maar pl.ni- 20 leden present en het aantal .eigenlijke boeren op de Leidsche verga dering bleef beneden dat van id,e overige belangstellenden. Al zouden dus alle afdeelingen [zich tegen de Tariefwet uitspreken, was daar mede itog niet aangetoond dat die ta riefwet voor den landbouw zoo nadee- lig is. i Een eerste fout, die men meestal ten qpzichte van de tariefsherziening maakt, is, dat men wegcijfert, dat voor sociale wetgeving vele millioenen noodig zijn. Over de noodzakelijkheid der so ciale wetgeving bestaat weinig verschil van opinie, maar wat baat het zich te verklaren vóór sociale wetten als men niet aangeeft hoe de kosten te bestrij den. De tariefwet heeft als voornaam1- ste doel de Regeering het geld voor sociale wetten te verschaffen en als ne vendoel beschermiïg der industrie. Het gevolg van de wet %al dus wel zijn, dat de vaderlandsche nijverheid op bloeit, maar een industrie, als men in Duitschland onder een sterk protectio nistisch stelsel heeft zien groeien, zal in Holland niet ontstaan. Men behoeft dientengevolge in Holland niet te vree zen, wat in Duitschland is geschied, dat nl.de industrie de arbeiders aan den land bouw zal onttrekken. Te minder gevaar zal hiervoor bestaan als eens Minister Tal- ma de plannen kan verwezenlijken, die hij nopens grondverstfekking aan land arbeiders heeft. De plattelandsbevolking zal dan meer gehecht worden aan den geboortegrond en het dorpsleven pre- fereeren boven het zoovelen teleurstel lend stadsgedoe. Wij vreezen daarom niet voor een grooteren trek naar de stad $an thans het geval is. De ontwikkeling van het platteland en de bloei van den boeren stand zal de landarbeiders weerhouden hun bestaan buiten prijs te geven om in de stad de massa's proletariërs te vermeerderen, die in 't zweet huns aaii- schijns moeten zwoegen dag in dag uit in eene benauwende fabrieksatmosfeer voor een karig stuk brood. Wat het duurder worden der levensbe hoeften aangaat, vermeerderde welvaart zal een koopkrachtiger volk maken. Maar ook deze boeman behoeft geen schrik aan te jagen. Het invoerrecht op glas, paklinnen^ touw, kaasstremsel, klompen en land bouwmachines wordt in het request van de Holl. Maatsch. van Landbouw aange voerd voor het duurder worden van voor werpen van dagelijksch gebruik. Maar al deze artikelen worden ook in Holland gefabriceerd voor Hollandsche afne mers een invoerrecht op de buitenland- sche producten zal slechts aan de Hol landsche industrie ten goede komen, ter wijl de onderlinge concurrentie den prijs der waren op normaal pijl zal houden. Het voornaamste argument tegen de tariefwet is het nadeel, dat .onze uit voer verondersteld wordt te zullen on dervinden. De bloei van land- en tuinbouw is het behoud van dezen uitvoer, aldus het adres der Holl. Maatsch. van Landbouw, en dien uitvoer kunnen wij ons alleen verzekeren door een „vrijzinnige handels politiek", die de in de naburige landen heerschende protectionistische neigingen zooveel mogelijk ontwapent. Wij ontkennen, dat wij onzen uitvoer alleen door een „vrijzinnige" handels politiek kunnen behouden. Het buiten land heeft onze producten evenzeer noo dig als wij het behoeven als afzetge bied. Het koopt onze producten om' hun goede qualiteit. Toen voor eenige jaren bij den exporthandel met boter ontzag lijk geknoeid werd, raakten wij onze re putatie en daarmede ons afzetgebied opi de buitenlandsche markten kwijt ten spijt van onze „vrijzinnige" handelspolitiek. Het buitenland heeft onze bloembollen noodig en de ondernemingsgeest der ex porteurs zocht telkens nieuwe streken om den handel uit te breiden. Evengoed als het kleine België en Zwitserland door handelstractaten voordeelen voor hun ar tikelen hebben weten te bedingen van de machtige naburen Duitschland en Frank rijk, evengoed zal een energiek Hol land bij een cordaat optreden voordee len voor onzen uitvoer weten te verkrij- gxen, die het nu niet bezit. Wordt boven dien thans onze export nooit belemmerd? Wij kunnen dan ook begrijpen, dat het bestuur van den Limb'urgsdhen Land- bouwbond, dat eveneens het uitvoer- vraagstuk onder de oogen ziet, geen na deel van het tarief verwacht. Het wijst echter op een ander punt, waaraan de Regeering blijkens haar ontwerp reeds aandacht schonk, „Het is echter noodig" aldus het meergenoemd rapport „dat de eens ver kregen goede naam', die van zoo grooten invloed is op uitvoer en prijs, in het buitenland behouden .blijve en dat daarom verhinderd'worde, dat minderwaardige buitenlan;dsche pro ducten van hier onder Nederlandsche vlag kunnen uitgevoerd worden. Zulks zal het best kunnen geschieden door deze artikelen bij invoer in ons land met vol doende rechten te belasten." Zoo blijft er dus weinig meer over van de argumentatie der bevooroordeelde Landbouw-Maatschappij. Want zelfs het retorsie-argument, met zooveel beslist heid voorgedragen, is op de keper be schouwd niet steekhoudend. Men weet, dat de Regeering retorsie maatregelen in het ontwerp wil opnemen, d. w. z. dat tijdelijk het tarief voor goe deren uit een bepaald land verhoogd kan worden, als dat land den invoer van onze producten belemmert. In alle tariefwetgevingen is een soort gelijke clausule opgenomen, waarvan de wenschelijkheid en de noodzakelijkheid nogal voor de hand ligt. Er is geen ander middel denkbaar om onzen uitvoer te beschermen tegen belemmerende be palingen in het buitenland. Het hoofdbe stuur van Landbouw velt er het vonnis over. „Een regeering", zegt het, „die zich door zoogenaamde retorsie-maatregelen in een tarievenstrijd zou durven wikke len zou zich aan de belangen van land en tuinbouw vergrijpen in zulk een mate, dat wij aan de mogelijkheid daarvan niet willen geloove^i." 1 Zulk een "schetterende argument doet de deur dicht. Vergelijk nu eens de houding van de Holl. LandbouwMaatsch. met di,e van den Limb. Landbouwbond. Dan treft da delijk, dat men in Limburg met méér practischen koopmansgeest bezield is dan in Holland. Limburg juicht niet alleen de retorsie-maatregelen toe,, maar wil zelfs in zulke gevallen véél hooger ta rieven heffen dan de Regeering, om hem die onzen uitvoeren treffen^ 't nog beter aan Ten lijve te doen gevoelen. Wanneer wij nu niededeelen, dat het rapport van den Limburgschen Land bouwbond is goedgekeurd door het hoofdbestuur van den Ned. Christ. Boe renbond een organisatie, die 62000 leden omvat dan zullen onze lezers begrijpen dat wij ons liever scharen aan die zijde dan aan den kant der Holl. Maatschappij van Landbouw. Tegenover de vernietigende critiekdief Maatschappij, waar de „boeren" zich door liberale „heeren" de les laten voor schrijven, plaatsen wij het oordeel van den Landbouwbond en hierm'ede wil len wij besluiten „Met de strekking van de wet kon men zich in hoofdzaak zeer goed vereenigen." Vervroegde winkelsluiting. Deze maand is door een aantal win keliers een proef genomen, die aanvan kelijk goed geslaagd is. Bij onderling overleg kwamen n.l. verschillende zaken in manufacturen en gemaakte goederen overeen om 9 uur te sluiten, een voor beeld, dat door anderen is gevolgd, die zich daartoe aanvankelijk niet wilden [ver binden. j Het vraagstuk der vervroegde winkel sluiting is daarmede wederom aan de orde gesteld. Enkele jaren geleden toch is eene poging, om het sluitingsuur bij gemeentelijke verordening vast te ,stel len, mislukt. Maar... W gaan vooruit. Kon voor eenige jaren te Amsterdam een (sluitings uur voor winkels in den Raad geen meerderheid vinden, sindsdien is ook daar kentering gekomen en dit jaar kwam de door velen begeerde verordening tot stand. Zoo móge het in Leiden eveneens gaan. Als alle winkeliers om 9 uur sluiten, behoeft niemand b'evreesd te zijn voor de concurrentie van een ander. De win kelier is minder als slaaf aan zijn winkel gebonden zijn debiet zal 't zelfde blijven en hij zal tijd hebben om1 zich nog eens even in den huiselijken kring te vermeien of elders ontspanning te zoe ken. Ook de bediende vindt onder meniger lei opzicht baat bij een vervroegd slui tingsuur. In deze quaestie loopen de belangen vm patrqo.q £n, ondergeschikts d^s pa rallel, terwijl het publiek spoedig aan een sluitingsuur gewend zal zijn. De proef van de Augustus-m'aand kan dus de stoot hebben gegeven aan een actie voor een algemeen sluitingsuur. Als deze tot stand zou komen, ware de proef dubbel goed geslaagd. Wie.zal daartoe het initiatief nemen? Kloeke woorden. Een treffende speech heeft de |Duitschd keizer gehouden bij zijn bezoek1 aan Al- tona. Een speech op zijn gezin. In gewone omstandigheden zou zulk een toespraak nauw aan bluf verwant zijn, maar waar we hier te doen hebben met een zoo hoogstaand man als Wil helm II, wiens voor ieder open levens boek ook door ieder zonder schroom lean worden gelezen, daar mag zulk1 een woord wel worden gesproken. In antwoord op een redevoering van den „Ober-president" wijdde de Keizer eenige woorden aan de Keizerin, ,een dochter van Sleeswijk-Holstein, die aan het huis Hohenzollern een familieleven wist te schenken, zooals voor haar mis schien alleen koningin Louise had ge daan en die een voorbeeld is geworden voor de Duitsclie moeders door zes zo nen op te voeden tot ernstige, flinke mannen, die geenszins trachten alleen de voordeelen van hunne titels en positie te genieten en als zooveel jongelieden van onzen tijd slechts te leven voor hun vermaak, maar die in harde, strenge plichtsbetrachting hunne krachten aan het vaderland wijden en gaarne bereid zullen zijn, om als gevaar dreigt, hun leven op het altaar des vaderlands te offeren. Wij allen gevoelen, dat er waarheid tintelt in deze woordendat hier niets te veel is gezegd. De oogen der wereld plegen scheep gevestigd te zjjn op de tronen der mach tigen, maar die oogen vinden op of rond den Duitschen troon niets te misprij zen. Er wordt op en naast den troon een navolgenswaardig voorbeeld gegeven van een goed gezinsleven, wat te meer te prijzen valt wijl het zoo sterke beenen moeten zijn die de weelde kunnen dra gen. Niemand zal ons dan ook van byzan- tinisme verdenken, als wij de Duitsche natie gelukkig prijzen, wier hoofd tmet onbevangen gemoed dergelijke woorden kan spreken wier hoofd een zoo navol genswaardig voorbeeld vermag te stel len voor al zijn onderdanen. En te eer wijzen we op dit schoone geval, wijl wij de Duitsche natie er niet om' behoeven te benijden en wij met on vermengde vreugde weer den jaardag van onze Souvereine kunnen te gem'oet ALGEMEEN OVERZICHT. Ondanks den dreigenden toon die door verschillende bladen in de Marokko-kwestie wordt aangeslagen heeft het er niet den schijn van of het op een oorlog zal uit draaien. In Berlijn zegt men dat de kei zer zich door geen raadgevers tot wel ke oorlogsverklaring ook zal laten dwin gen, zelfs als de onderhandelingen, waar van men 't beste hoopt, afgebroken wor den. Van het bestijgen van den troon af zeide mijn zegsman heeft de keizer den vrede gewild en gehandhaafd. Ook nu, als hoogste instantie, is hij beslist voor den vrede. Die weinig oorlogszuchtige stemming blijkt ook wel uit het feit, dat, terwijl de Fransche manoeuvres, speciaal voor de korpsen aan de Belgische en Zwit- sersche grens, zeker wel door de zenuw achtigheid van het ministerie van oorlog zijn afgelast, de Duitsche manoeuvres kalmweg doorgaan. Gister is de keizer naar de keizerparade te Hamburg ver trokken en wel met zoo groot gevolg als nog nooit te voren het geval was. Zoo is bijvoorbeeld de geheele generale staf daar aanwezig. Julis Cambon, de Fran sche ambassadeur moet plotseling na een bespreking aan het ministerie ongesteld zijn geworden. Deze ongesteldheid moet echter niet van zulken aard zijn dat de onderhandelingen er door opgeschort zouden worden. Overigens zijn de be richten niet van verontrustenden aard. Allfi Jöuit£che bladen getuigen van ,een aanzienlijke ontspanning in de Marokko* aangelegenheid en spreken de hoop uit, dat de onderhandelingen een uitnemend! einde zullen nemen. De correspondent van het „Tageblatt" verwijt Kiderlen Wachter, dat hij door zijn voortdurend onderhandelen achter gesloten deuren aan gewetenlooze couranten de mogelijk* heid gegeven heeft door sensationeels berichten de openbare meening op te hit* sen en het tegelijk aan ernstige dagbla* den 'moeilijk heeft gemaakt met 'betrouw* bare inlichtingen geruststellend te wer* ken. Uit Keulen wordt geseind, dat in de West-Duitsche zakenwereld sedert gis teren een hoopvolle stemming heerscht en zulks door berichten uit Holland* sche en Belgische regeeringskringen, welke ambtelijke mededeelingen uit Pa* rijs ontvangen moeten hebben, dat het gevaar van een Fransch-Duitschen Ma-t rokko-oorlog uitgesloten is. In het bij zonder heeft de Belgische regeering maatregelen, waartoe zij reeds besloten had, ingetrokken. I Ten zeerste opzienbarend is een telc* gram aan de „Vossische Zeitung" uit Weenen. Daaruit blijkt, dat de artikelen in de „Neue Freie Presse", welke in den laalsten tijd herhaaldelijk de aandacht trokken, en o.a. op de Berlijnsche beurs! een paniek veroorzaakten, door de directe inblazing van de Engelsche en Fransche gezanten te Weenen ingegeven werden. Het artikel dat de „Neue Freie Presse"- gister publiceerde en dat van een hoog* geplaatst Engelsch diplomaat afkomstig heet te zijn, is, zegt men, van den En- gelschen gezant te Weenen zelf. Dit artikel, dat in Duitschland zeer veel kwaad bloed zal zetten, zegt otidec meer, dat het te voorspellen is^ d'at Duitschland slechts met een armoedig resultaat uit den strijd der diplomaten te voorschijn zal komen. Ik zeg 't open lijk zoo staat in 't artikel dat men het gevoel heeft, dat Duitschland de din gen provoceert. Dit eeuwige provoceeren wordt ten slotte bedenkelijk. Vanaf het zenden van de „Panther" naar Agadir tot nu toe zfijn er nog niet anders dan provocaties geschied. Het artikel zegt dan ten slotte, da£ Engeland geheel aan Frankrijk's zijde zal staan en de provocaties niet langer zal dulden. Naar aanleiding van deze uitlatingen schrijft dan ook de „Köln. Zeitung": „Wij willen voorloopig die onderstel* ling, dat het artikel door den Engel- schen gezant zou zijn geschreven) niet aanvaarden, want wij kunnen niet geloo- ven dat een staatsman op zulk een be langrijken post over de staatkunde van een mogendheid, met welke ^ijne regee* ring niet op voet van oorlog verkeert, dergelijke dingen gezegd zou hebben, welke niet anders dan een mengelmoes; van hatelijkheid, onwetendheid en licht vaardigheid zijn. Heeft de .gezant zich' echter werkelijk zoo uitgelaten, dan krijgt de zaak een zeer ernstig aanzien. Wij verwachten vol vertrouwen spoedige grondige opheldering." j Waarschijnlijk zal deze vreeselijket kwestie met eeii simpele ontkenning van dien kant uit de wereld zijn. De Kretenzer-kwestie wil met alle geweld ook weer grooter, en dreigender omvang aannemen. We hebben al gemeld datide Porte on langs haren gezanten bij de beschermen* de mogendheden had opgedragen de aan dacht der mogendheden te vestigen op de nieuwe revolutionnaire plannen der Kretenzers in verband met het afloopen van het mandaat van den hoogen oom* missaris Zaïmis. Omtrent het door de ministers van buitenlandsche zaken der betrokken mogendheden gegeven mon delinge antwoord, waarvan we eveneens al iets hebben medegedeeld, verluidt nog iets naders. De ministers moeten n.l. be sliste verzekering hebben gegeven dat van een vernieuwing van het mandaat van Zaïmis of de benoeming van den anderen commissaris, die door den Koning van Griekenland zou worden voorgesteld, nooit sprake geweest is. De beschermen de mogendheden, zo oheet het verderf zetten de gedachtenwisseling over een voorloopige modus vivendi voort. Een telegram uit Kandia meldt nader dat de Kretenser Nationale vergadering nu maar besloten heeft zelf een konink lijk Grieksch Commissaris te benoemen die in de toekomst het bestuur over Kre ta zal voeren. Dat kan dus tot niegw0 vfirwikkelingen aanleiding gfivefi.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1911 | | pagina 1