BUITENLAND.
Erna von Harneck.
BINNENLAND.
2e Jaargang,
No 568.
e £ctcbehe (Sou/tont
Bureau OUDE SINGEL, 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
■IT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
a h:t GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 pi.' kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
»er post 11.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2'/« cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Dinsdag
33
Augustus
1911.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels f 0.75, elke regel meer 15 ce n
ingezonden mededeelingen van 15 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Qroote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop
(geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 1--5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
i" Van and're soort?
Roerend eens zijn we het met de vrij
zinnige bladen, die den staf breken over
ie dubbelslachtige houding, door Het
Volk ten aanzien van de Amsterdam-
*che staking aangenomen.
Eerst ophitsen tot staken, daarna zeg
gen: de organisatie deugde niet zie
daar een hoogst laakbaar spelen met de
belangen dergenen, die vaak blindelings
*an de leiders, i. c. misleiders, gehoorza
men.
Zaterdagavond betoogden we dit reeds
tn met groote belangstelling slaan we
gade, hoezeer in menig linksch orgaan
gelijke opinie wordt geuit.
Roerende eenstemmigheid.
Doch stappen we nu even onze Zui
dergrenzen over en dan zien wedat
de vrijzinnigheid arm in arm kuiert met
de partijgenooten dergenen, over wier
snoodheid Hbld., N. Crt enz. niet uit
gepraat komen.
In Bedgië hebben immers socialisten
en liberalisten een verbond gesloten, het
welk te Brussel met een plechtigen eed
werd bezegeld.
Nu zou men mogen verwachten, dat
de bladen, welke hier zoo tegen Het
V o 1 k en zijn aanhang sputteren, die Bel
gische comb-.ttie hoogelijk zouden af
keuren. J immers compromitteerend,
{zich te vereenzelvigen met een partij,
kvelke men terecht volksmisleiding ver
wijten kan.
We lezen echter in onze vrijzinnige
pers van dergelijke afkeuring niemendal
wat vreemd, zeer vreemd mag geacht
iworden.
Zoo vreemd, dai aag rijst of de
•Belgische socialist >..i misschien van een
andere soort zijn de Hollandsche.
Voor zoover ons end, moet echter
pp deze vraag o^^ennend geantwoord
jworden. De roode beginselen zijn hier
;en ginds dezelfde; de propaganda daar
voor staat ginds zoowel als hier in dier
baar aanzien; Het Volk prijst altijd de
'Zuidelijke broeders, welke loftuitingen
,wel wederkeerig zullen worden toege
zwaaid.
Maar waarom xeuren dan onze vrij
zinnigen dat blauw-roode verbond in Bel
gië niet af?
Deze vraag zou schier onoplosbaar we
zen, indien niet in België en hier op ge
lijke wijze werkten de drijfveer van het
anti-clericalisme.
Hier komt ook nog eens zoo'n blauw-
roode combinatie, let maar op. Bij me
nige verkiezing zagen we de voorteeke
nen er ai van.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Niettegenstaande het zegevierende te
legram van de stakingsleiders waarinde
staking voor geëindigd werd verklaard
schijnt toch niet in geheel Engeland aan
opheffing der staking
gedacht te worden.
De voornaamste trams, waarop de sta-
FEUILLETON.
Naar het Duitsch.
06)
Mijn hemel, gij zijtik dacht....
men had mij gezegdstamelde Erna.
N/at moet gij van mij1 denken.... Hoe zou
ik het gewaagd hebben, mijn schuld zoo
rouwmoedig te bekennen, als men mij
niet voor de vaste waarheid had ver
teld....
- Dat ik een ander had Hef gekregen
En Erna Harneck geloofde dat? Dwaas
kind. ik mag de menschen wel dankbaar
zijn, die mij van ontrouw betichtten.
Hij liet haar los, deed een schrede te
rug en sprak b 'ogen
Zoo vraag ik dan, of Erna Harneck
Üe mijne wil zijn voor goede en kwade
dagen, tot de dood ons scheidt?
Blozend sloeg zij de oogen, die blon
ken van tranen, met deemoedige inni
ge uitdrukking tot Steinfeb op.
"ij: de dood ons scheidt, antwoord
de zij.
-- Mijn lieve Erna, mijn bruid! Geluk
idat de hemel mij schenkt, riep hij uit.
kingen gehandhaafd blijven zijn die van
York, Sheffield, New Castle, Middles
brough en Sunderland. Elf handerd man
tioepen van York zijn naar Bishop Auck
land en Darlington"gezonden, waar, naar
men zegt, ernstige oproeren hebben
plaats gehad. De stakingen blijven ook
gehandhaafd te Carlisle en aan andere
Midland-stations, terwijl de conducteurs
van den Midlandspoorweg besloten in
Cricklewood in het noorden van Londen
de staking te hervatten.
De toestand te Liverpool daarentegen
is gister veel verbeterd, doordat de com
missie van reeders en de commissie van
de stakers samen besloten dat de sta
kers in de haven van Liverpool het werk
zullen hervatten op de op 3 dezer over
eengekomen voorwaarden. Lord St. Ald-
wyn wordt algemeen genoemd als de
voorzitter van de nieuwe verzoenings
commissie.
Ook het reizen met de spoor te Londen
gaat nagenoeg weer op den ouden voet.
Over het behaalde voordeel is men het
in de verschillende kringen niet eens. De
woordvoerders van het personeel spre
ken van een zegepraal. Het Parlements
lid Thomas, 2de secretaris van het Ver
een igde Verbond van Spoorwegpersoneei
(Amalgamated Society of Railway Ser
vants) zei„Het is een overwinning voor
het vakvereenigingswezen. Het personeel
zal in de commissie vertegenwoordigd
worden door parlements-Ieden van
de arbeiderspartij". .Williams, de eer
ste secretaris, zeide: „De schikking be
vredigt onze verlangens niet volkomen,
maar onze instemming is er door ge
rechtvaardigd. De ervaring, die verkre
gen zal worden uit een vriendschappelij
ke beraadslaging met commissarissen en
ambtenaren van de maatschappijen, zal
den weg banen voor uitbreiding van het
beginsel van erkenning der vakvereepi-
gingen."
Een unionistisch blad deelt daarente
gen mede, dat de meesten, naar wier
oordeel was gevraagd, van meenlng wa
ren, dai de maatschappijen meer hebben
gewonnen. De verzoeningsraden worden
gehandhaafd, de koninklijke commissie is
aanvaard en de maatschappijen zullen,
zoo noodig, hun vrachten kunnen her
zien. Het leek echter niet duidelijk, of
de commissie ook de kwestie van erken
ning der vakvereenigingen zou onderzoe
ken.
Ook minister Burns schijnt van gevoe
len. te zijn dat het voordeel aan den kant
der stakers is. Zaterdag heeft hij in het
havenkwartier een menigte arbeiders toe
gesproken, en hen geluk gewenscht met
de overwinning, die zij in hun strijd be
haald hadden. Maar hij rekende er nu
op, dat zij zich aan de overeenkomst zou
den houden.
De Koning heeft eveneens zijn vreug
de over het einde der staking uitgedrukt
en wel in een telegram aan minister Bux
ton, luidende:
„Verheug me te hooren, dat spoorweg
staking geëindigd is verklaard. Wensch
vertegenwoordigers van spoorwegmaat
schappijen en vertegenwoordigers van
En haar tot zich trekkend, gaf hij haar
den eersten kus.
Ach, .Hans, fluisterde de gelukkige.
De straf scheen mij haast te zwaar voor
mijn schuld, toen ik hoorde dat gij op het
punt stond eer. ander te nemen. Zoo is
het werkelijk Gods hand, die u aan mij
terug geeft. Had ik aan dat gerucht geen
geloof geschonken, dan zou ik heden
mijn schuld en mijn berouw niet beleden
hebben. Gij zoudt gelijk gehad hebben als
gij van mij weg waart gegaan. Ik echter...
Huiverend, alleen reeds bij de gedachte
aan wat nu toch onmogelijk was, verborg
zij haar hoofd aan zijn borst
Toen freule von Harneck den brik we
der besteeg ,en plaats nam naast de huis
houdster, die zich woordenrijk veront
schuldigde over de vele korven en pakjes
die de ruimte verkleinde, keek Peter eens
steelsgewijze om en keek de freule eens
aan. Eerst zoo'n treurig gezicht, een re
gendag ,nu een heldere zonneschijn.
En de jonge baron was plotseling ook
verschenen, en liet zijn zwart paard zoo
sierlijk rijden, dat het een lust was om
te zien. Peter was heel wijs van oordeel,
dat het niet anders had kunnen gaan.
Met een sierlijken boog reed hij tot
voor het bordes van Amalienhof, waar
mevrouw von Glo_ckner met een bezorgd
personeel geluk met gunstig besluit van
onderhandelingen. Ben overtuigd, dat de
ze bevredigende oplossing in hooge ma
te te danken is aan uw onvermoeide
pogingen van de laatste paar dagen."
Het uitvoerend bewind van de stakers
heeft een manifest .uitgevaardigd, waarin
het heet:
„Na een korten, maar schitterenden
strijd is een schikking verkregen. Zoo
schitterend hebben de mannen aan de
oproeping gehoor gegeven, dat binnen 2
maal 24 uur vertegenwoordigers van de
vereeniging van spoorwegmaatschappijen
met vertegenwoordigers en ambtenaren
van de vereenigingen van het personeel
van aangezicht tot aangezicht over een
schikking hebben onderhandeld.
„Die schikking verzekert, dat de man
nen, die zijn ontslagen of het werk heb
ben neergelegd, allen zonder uitzondering
weer in dienst worden genomen.... ,Wij
hebben ook de zeer besliste verklaring
gekregen, dat de oude grieven van het
personeel dadelijk overwogen zullen wor
den, en anders dan wij het gewend zijn."
Vervolgens zet het manifest uiteen, wat
de schikking inhoudt en geeft dan, zoo
zij juist is, dc belangrijke verzekering,
dat de commissie van onderzoek ook de
kwestie van vertegenwoordiging van het
personeel zal behandelen, en dat de maat
schappijen zich schriftelijk hebben ver
bonden zich bij de slotsom van de com
missie neer te leggen, „zelfs als zij de
erkenning van de vakvereeniging aanbe
veelt."
Het manifest gaat voort: „Wij aarze
len niet, bovendien te zeggen, dat wij bij
de onderhandeling over den loopenden
strijd officïeele erkenning hebben verwor
ven. Wat wij voor de commissie zullen
getuigen, geeft ons het recht te zeggen
dat wij eerlang het charter zullen hebben
gewonnen, dat elke andere stand in de
maatschappij al lang heeft bezeten." D.
w. z. het recht van de spoorwegwerkers
om zich In een geschil met de patroons,
door het bestuur hunner vakvereeniging
te laten vertegenwoordigen.
De pers
is eveneens verdeeld in de beoordöeling
van den stand van zaken.
De „Standard" (conservatief) zegt, dat
het personeel zich misleidt als het van
een overwinning spreekt. In het wezen
der zaak, beweert het blad, behelst de
schikking wat Asquith de mannen Don
derdag aanbood en zij toen met zooveel
minachting hebben verworpen.
De „Morning Post" (cons.) verheugt
zich over het krachtige optreden van de
regeering, waardoor de orde is gehand
haafd en het spoorwegverkeer, schoon
beperkt, kon doorgaan.
De „Daily Chronicle" (liberaal) ver
heugt er zich daarentegen over, dat de
staking h eeft bewezen, dat het land van
den werkenden stand afhangt, en hoopt,
dat alle standen van de maatschappij er
uit zullen leeren, dat men de arbeiders
welwillend en rechtvaardig moet beje
genen.
Wanneer men dit met deze staking
heeft kunnen bereiken dan zou er on-
gezicht in de deur stond.
Goddank, kind, dat gij er zijt. Ik
wilde al een knecht uitzenden om naar
je te zoeken. Hoe komt ge zoo bij de
huishoudster in het rijtuig?,
Medelijdend spottend blikte Peter van
zijn hooge zitplaats naar zijn gebiedster.
Verwonderd keek echter tante Marie van
Erna naar Steinfels.
Eerst toen dë deur van de gezellige,
vertrouwelijke huiskamer, waar de heer
von Glockner behaaglijk met zijn pijp in
en leunstoel zat, achter hen gesloten
was, sprak baron Steinfels het eerste
woord. Hij nam Erna bij de hand, voer
de haar naar mevrouw von Glockner, en
zeide eenvoudig:
Mijne Erna en ik vragen den ze
gen van onze moederlijke vriendin.
Van harte, van ganscher harte, kin
deren, antwoordde tante Marie, geroerd
de armen uitbreidend. Hoe lang heb ik
al gewenscht, dat gij elkander vinden
mocht. God zegene u.
Kinderen, zoo klonk het uit den leun
stoel, en oom Frans sprong zoo haastig
op, dat de pijp uit zijh handen viel. Kind
Erna, dat hebt ge goed gedaan.
Kom, Erna, geef mij een kus en vergeef
mij, dat ik, oude ezel, u indertijd zoo'n
slechten raad gaf.
Het tegenovergestelde zou u anders
oie.t vgel geholpen hebben, geloof jk, zei
eindig veel gewonnen zijn. We gelooven
echter dat, mochten die goede gevoelens
op het oogenblik al bestaan, er zoodra
de kou van de lucht is heel wat van zal
afbrokkelen.
Een revolutionaire samenzwering
is, zoo meldt de „Agence d'Extrême
Orient" wederom in Kanton ontdekt.
Drie revolutionairen, die admiraal Li-
Chun dooclen wilden door hem een bom
voor zijn voeten te werpen, zijn daarbij
zelf om het leven gekomen. Bij onder
zoek zijn in hun woningen proclamaties
gevonden, waaruit men heeft kunnen op
maken, dat de revolutionairen in Kanton
buitengewoon goed georganiseerd zijn.
Admiraal Li-Chun was bij de revolutio
nairen bijzonder gehaat, omdat hij den
laatsten opstand onderdrukt had en een
honderdtal oproerlingen, had laten neer
sabelen. De proclamaties waren aan het
Chineesche volk, aan het leger en aan de
overheden gericht. Zij leggen in hun
proclamaties een wel overlegd plan van
hervorming voor China bloot. Zij ver
klaren, dat in de eerste plaats er voor
gezorgd moet worden, dat de Mantsjoes
die nu al 2u0 jaar lang China onderdruk
ken, verjaagd worden. Verder staan ze
een politiek van decentralisatie voor, en
willen ze China tot een republiek ma
ken. Ze willen daarom beginnen met een
militaire periode, die ongeveer 2 jaar
zou duren, en in welken tijd imen krach
tig werken zou aan de verandering in
een modernen staat. Daarop zou een
overgangstijd volgen waarin leger en
volk dichter bij elkaar zouden komen en.
in het derde tijdperk zou de grondwettige
regeling volgen. Het geheele plan zou
binnen 5 jaar afgewerkt moeten zijn. In
de proclamatie aan de overheid verplich
ten de revolutionairen zich om' all e ver
dragen die China met het buiteniand ge
sloten heeft, te eerbiedigen. De onder
koning van de provincie Kanton is druk
bezig om de aanhangers van de bewe
ging te ontdekken en aan de beweging
zelf met geweld een einde te imaken.
Alsof dat zoo maar gaat!
GEMENGD.
Uit Lissabon komt bericht, dat
Zondag in Oporto 10 soldaten van de
republikeinsche garde gevangen geno
men zijn, omdat zij ir. verbinding zouden
gestaan hebben met de koningsgezinde
samenzweerders in de gevangenis van
Aliube. In Lamego zijn twee mannen, die
in het bezit waren van koningsgezinde
stukken, onder verdenking van samen
zwering aangehouden.
De „New York Herald" (Parijsclie
editie) heeft eergisteren uit Cap Haitien
bericht ontvangen, dat de Vereenigde
Staten besloten hebben voortdurend twee
oorlogsschepen in de wateren van Haïti
te houden. Ook hebben de Europeesche
mogendheden aan hun gezanten te Port
au Prince opgedragen om aan te dringen
op deelneming aan de werkzaamheden,
wanneer de Vereenigde Staten in Haïti
tusschenbeide mochten treden.
President Leconte's ministerie is zon
der twijfel het krachtigst, dat daar ooit
freule von Harneck ernstig. De ware weg
werd mij duidelijk genoeg getoond, maar
ik was blind en offerde mijn geluk aan
mijn trots
Dat ligt achter ons als een droom,
zoo viel Hans Otto haar in de rede. .En
thans wacht ons het geluk.
XVII.
Eenige weken later tante Marie was
al bezig aan den uitzet van haar nicht
hadden in Nesthausen gebeurtenissen
piaa*ts, die een schaduw op het geluk van
het bruidspaar zouden werpen.
De politie te Nesthousen had bericht
ontvangen, dat een gelukzoeker, zekere
Hochstapler, dien men reeds langeren
tijd zocht, zich naar alle waarschijnlijk
heid daar bevond. Dientengevolge werd
het koffiehuis in de Hollenstrasse, dat
reeds lang verdacht werd, aan eene huis
zoeking onderworpen, om zekerheid te
verkrijgen over de geruchten, die daar
omtrent liepen en ook om te zien of
daar niet wellicht een spoor van den ge-
zochten rfoon te vinden was.
Ouder ui voering van wachtmeester
Wuchlig, naderde op zekeren avond op
een laat uur een poliüe-patrouille de in.
richting. De ingang werd afgezet. De
aanvoerder ging met eenige zijner lieden
bjniic.n en besteeg terstond de trap; het
geweest is, maar het kan niet bijeen,
blijven wanneer het onvermijdelijke po-
litieke geknoei begint. Men verwacht, dat
Frankrijk en Engeland gisteren zijn re-
geering erkend zullen hebben, maar dtf
Duitsche gezant laat zich niet uit.
Uit Saloniki wordt aan de „Kölni-
sche Zeitung" gemeld, dat Zondag, dooc
de bemiddeling van eenige invloedrijke
derwiesjen en door tegemoetkomingen!
aan hun verzoeken, een duizendtal Alba-
neezen naar A.rgirokastro en andere
plaatsen zijn teruggekeerd. Er bevinden
zich nog slechts enkele kleine benden
in de bergen.
De bladen vera-...on uit gezag'
bende bron, dat de eerstvolgende sa:
spreking tussclien Cambon en Kiderluu-
Wachter op 4 September is bepaald*
Daarmee zijn alle onrustbarende berich-
ten over den stand van de Marokkaan-
sche kwestie weerlegd.
Het woord voerend aaii cst-
maaltijd, heeft de Fransche minister van
oolog gezegd: Het is mijn plicht om,
in verband met de gebeurtenissen, de na
tie vol vertrouwen in haar kracht in te
boezemen. Wij zijn vredelievend, maar,
wij wenschen van geen enkele overle
vering afstand te doen. Ons vertrouwen
in de toekomst van Frankrijk is in geen
enkel opzicht verzwakt, noch wat de
werkelijkheid van heden, noch wat de
mogelijkheid van morgen betreft.
De Temps" verneemt uit goede Rus
sische bron. dat een mondelinge overeen
komst (accord verbale) hot Russisch-
Duitsche verdrag zal aanvullen. Deze zou
inbonden, dat geen van beide landen zal
deelnemen aan een vereeniging tegenl
een van beide gerichtdat de twee lan
den zich met elkander zullen verstaan
over de handhaving van het statu quo op
den Balkan, van welke zijde het oolc
bedreigd wordedat Duitschland geen
plannen van Turkije in Perzië zal steu
nen. Ook schijnt Duitschiand bereid te
zijn, aan Rusland zijn concessies voor
de scheepvaart op het meer Oerrnia af te
staan.
Koninklijke besluiten.
Bij Kon. Besl. is benoemd t t leeraar
aan de R. H. B, S. te Groningen, Jf
Daams, thans tijdelijk leeraar aan di*
school j
is aan dr. J. Geest eervol ontslag ven
leend als leeraar aan de R. H. B. S
te Gouda;
zijn voor het tijdvak van 1 September
1911 tot en met 31 Aug. 1912 benoemd
tot ieeraar aan de R. H. B. S. te Alk
maar ;W. B. Peters; aan de R. H. B.
S. te Veendam j. C. Appeldoorn, te 's
Gravenhage, en aan de R. H. B. S. te
Hoorn F. H. H.olzmüller en W,. M. Ma
artester Loup;
is aan W. H. Wdsselink eervol ontslag
verleend als directeur van de R. H. B.
S. te Heerenveen;
is benoemd tot leeraar aan de R. H. By
S. te ?s Hertogenbosch, A. L. H. Bingen,
thans leeraar te Leeuwarden.
geraas in de beneden gelegen gelagka
mer verdoofde ide schreden der mannen*
Boven waren de vertrekken voor devoor-'
name gasten; daar kon mogelijk het ge
zelschap, waaromtrent men vermoeden
had, zijn verboden spel spelen. Boven!
zonder aarzelen 'n deur openend, stond
de wachtmeester tegenover den waard.
Bleek van schrik vroeg deze, wat de bin-
nentredenden verlangden. Barsch wees de
beambte den man af en stapte op de
nevenkamer toe, waar duidelijk stem-
mengemompel hoorbaar was. Wuchtig
kon niet verhinderen, dat de waard door
luide te spreken de aanwezigen trachtte
te waarschuwen, doch hij liet hiin geen
tijd voor ontvluchtingsmaatreglen. Met
een koel„Goeden avond, heeren", s.tond
hij het volgende oogenblik in de kamer.
Op de tafel lagen dobbelsteenen en
kaarten verward dooreenook meerdere
stapeltjes goudstukken vielen den wacht
meester in 't oog. Een aantal heeren
stond verschrikt op. Onderzoekend 'iet
de beambte zijn blikken van den een op
den ander gaan. Een der overvallenen
trachtte met ïo 't oog vallenden angst
zich aan den lichtkring van de lamp tsi
onttrekken. Een oogenblik monsterde d<ï
wachtmeester dezen bijzonder scherp.
Daarop d* hand op den schouder des De*
zoekers leggend, sprak li'j:
(Wordt vervolgd.)»
