naam hun het boutje voor den inond
wegkaapt. „Twee honden vechten om
een beenV.
Weekpraatfe.
Ik wil niet gaarne in herhaling verval
len, dit zou mijnen lezers niet aangenaam
zijn, ^alweer hetzelfde", hoort men dan.
Dit verwijt hoor ik liever niet en daarom
is ook herhaling voor mij zelf onaange
naam. Maar toch ik ben bang, dat ik on
danks mij zelf in die fout zal verval
len. Ja, als het ook zoo warm is, dan is
niemand geschikt tot een dragelijk werk,
en in plaats van werken zucht men maar
om de warmte. 'i Is te warm om te wer
ken, 't is te warm om te spreken, ja,
zelfs 't is te warm om te praten. Als ik
eens nadenk, kan ik niet begrijpen, hoe ik
het vóór twee weken reeds over de
warmte kon hebben, 't was toen nog koud
bij hetgeen nu geweest is, men had toen
misschien nog met een overjas kunnen
loopen, terwijl het deze weck toch wel
noodig werd niet alleen overajs maar
ook colbert, jacquet of gekleede jas uit
te laten, en zich slechts te toon en in een
vest mei hagelwitte overhemdsmouwen.
Ja, de records, daar is de wereld vol van,
die zitten te broeien in de lucht. Records
op allerlei gebied. Vooral luchtrecords,
records in snel vliegen, records duurvlie-
gen, records afstandvliegen, nu ook nog
het warmterecord, en dan zal het slot
wel zijn, dat we het zoo warm krijgen
dat we ze allen zien vliegen. We moesten
dat verdere record slaan maar afschaffen,
wie weet waar het op uitdraait, 't Is
er te warm voor, en we maken het nog
warmer ermee.
Doch cm nu eens verstandig te praten
(wat, zooals ik zeide, in de warmte een
hecle toer is, want men krijgt zoo nu en
dan last van bevliegingen), die warmte
brengt heel wat beroering, ik zou haast
zeggen werk in de wereld. Zoo bv. zullen
heel wat mensehen de warmtestuipen krij
gen, die moeten zorgen voor de levering
van ijs. Ijs is op het oogenblik natuurlijk
de eisch. Een ieder wil, moet en zal ijs
hebben, en zij die het moeten afleveren,
zijn de dupe, zc mogen den hemel dan
ken dat het materiaal nogal koud is, maar
als ze zich voor hun klanten niet inspan
nen cn warm maken, wordt hun natuur
lijk een zeer koele ontvangst bereid, waar
over ze zich misschien nog opwinden
en warm maken. Als hel eenigszins
kan laten de patroons in de verschillende
zaken het personeel in de vroege mor
genuren werken, dan kunnen ze 's mid
dags in de brandende zon „uitblazen".
Maar ofschoon vele menschen nu al
over de warmte klagen, toch, dunkt me,
zou het nog wel wat warmer kunnen
wezen, we hadden dan groote voor
deden. Luister. Voor de huismoeders is
de warmte thans even ondraaglijk als
vcor de huisvaders, maar als het nu nog
wat warmer werd, dan konden tenminste
de huismoeders nog ervan profiteeren.
Eten koken is een warm baantje, vooral
thans, bij stijging V3n temperatuur be
staat er echter kans, dat de groenten enz.
reeds gekookt en gestoofd zijn als ze van
het land komen. De huisvaders krijgen
het dan wel warmer, maar de huismoe
ders behoeven zich niet meer in te span
nen, en een man mag toch wel iets voor
z'n vrouw over hebben. Vervolgens
Maar neen, genoeg- Ik krijg het nu
al te benauwd, als ik aan de op het land
gekookte groenten denk. Je kan veel
beter denken aan een koelkamer, een
zwembad, een ijskast, desnoods aan de
Noordpool, jammer dat er nog geen ge
regelde scheepvaartdienst met de Noord
pool is, anders zou menigeen daar zijn
zomervacantie door gaan brengen en zou
menig hotelier daar goede zaken kunnen
doen. Onwillekeurig denk ik hierbij aan
onze eeuw van reuzeniritvindingen en ont
dekkingen. Vroeger zou men mij uitge
lachen hebben, als ik zeide: „Ga de
zomervacantie op de Noordpool door
brengen". Die was immers nog niet ont
dekt. Die toestand was nog zoo bij de
laatste warme zomer, die we hadden,
nl. in 1881. Doch de tijden veranderen,
en wij met hen. En ik waarschuw een
deder, die mij thans durft uitlachen, als
ik nu dien raad geef, Peary heeft im
mers de Noordpool ontdekt. Óf liever het
zou me koud laten uitgelachen te worden,
want die lachers zouden juist bewijzen,
dat ze van den toestand der geschiede
nis heelemaal niet op de hoogte zijn.
Enfin, dat zou ik hen met die warmte
niet kwalijk kunnen nemen.
STAN.
Brieven uit de Veen.
ui.
Een Groentenveiling.
Amice.
Neen, heer redacteur, ditmaal ben ik
als een Mummie, en of ge nu al knijpt of
veelzeggende blikken op mij werpt, ik
doe wat des Mummies is.
Van de Veen wil ik spreken en van de
veilingen, van de veilingen in hoofdzaak
en hoe wij langs den geleidelijken weg
der evolutie met eenige middelpunt
vliedende schokken tot het devies zijn
gekomen „Tuinders, vereenigt u'\
Ons gezegend Veentje met zijn teelt
van peulen, doperwten, snij- en prinse-
boonen, Augurken, die over de geheele
wereld bekend zijn door de volmaakte
hoedanigheden die ze kenmerken, om bv.
jets te noemen: doperwten, waar haalt
men betere, fijner van smaak en vraagt
aan onze'grootmoeders in heel het land
of zij niet ajtijd „Veensche snijboonen"
moesten hebben voor den inmaak, dat
was je snijboon geen betere ter wereld,
dat was malsch, een lekkernij.
Ge zult zeggen „grootmoeders" ja ze
ker de moeders gaan thans naar Wouter-
lood een busje koopen, weten dus van
geen inmaak meer af.
Van oudsher werden de Veensche pro
ducten peulen en boonen met de schuit
naar Amsterdam gebracht, alwaar bij
verkoop de prijs bindend was voor alle
andere plaatsen, zooals Rotterdam, Delft,
Maassluis, 's-Gravenhage, waarmede der
halve de commissiekoopers voor die
plaatsen rekening hadden te houden.
Amsterdam locatum, dat is de prijs.
De doperwten werden gewoonlijk bij
contract verkocht aan de fabrieken te
Leiden en ook wel elders. Ze wejden
met groote pramen bij de tuinders opge
haald en als de schipper zijn vracht had,
vertrok hij naar de Sleutelstad.
Na de peulvruchten de augurken toen
ter tijd gesorteerd in fijn, basterd, grof
en bommen.
De bommen gingen in hoofdzaak naar
Duitschland, de andere soorten werden
verkocht aan de inzouters die hier na
mens principalen alles wat zij machtig
konden worden in versche wijnvaten pe
kelden en kuipten, in goede jaren wel
van 20 tot 30.000 vaten.
Eer het echter zoover was, kwamen
de „Heeren" bijeen om den prijs vast
te stellen en die was dan voor zekeren
tijd van kracht om dan nog eens halver
wege den oogst, nadere prijzen te maken,
naar gelang de vooruitzichten, waarmede
dan het seisoen afgeloopen was.
Het was dan in dien tijd 's avonds
als de tuinders van het land kwamen een
loopen en draven om er zooveel mogelijk
te krijgen.
Pramen volgeladen kwamen dan aan
de Kuiploodscn waar het dan een ge
hamer en gekuip was van wat blief je
me. Kwam dan de Zaterdag, dan was
het hoogtij in de Veen. De kooplieden
van wijd en zijd trokken het dorp bin
nen torschende reuzenreiszakken met
klinkende rijksdaalders en wat er verder
in de portefeuille stak was niet te gissen,
want toen ter tijd bestonden de Röntgen
stralen niet.
Van de bommen nog een woord (groe
ne komkommers), dat ze naar Duitsch
land gingen. Tot mijne bevreemding ziet
men ze in onze steden weinig. Ik zag
onlangs op den Stationsweg te Leiden
een groejitenvenfer die waarachtig bom
men op zijn wagen had, a 2 cent per
stuk rente hij, had echter geen aanloop,
ofschoon 't smoorheet was. Ik vond ech
ter dat die venter op den verkeerden .weg
was, verbeeld je op de stationsweg met
bommen. Ik dacht man je hebt van Mer-
curius niet veel meegekregen in je her
senpan Ga naar de fabrieksbuurten,
waar de hard zwoegende man, een fris-
sche hap vvaardeeren zou en in een om
mezien zou je ze kwijt zijn. Die sappige
malsche bommen! Het is zeker onbekend
maakt onbemind. Neen dan zijn wij veen-
ders er beter achter zelfs de kleinste
peuter eet ze met huid en haar en ook de
volwassene schilt zoo'n groene komkom
mer en nuttigt die met smaak. En de
schooljongens... .als koek gaan ze naar
binnen. Laatst zag ik er een, die ivvas
aan het eten, had een born in zijn twee
de hand zijn blouse leek wel een zwem
gordel, allemaal bommen; in zijm mou
wen staken eveneens bommen en ver
moedelijk had hij er nog een paar in zijn
pet bovendien. Geen bezwaar hoorop
de keper beschouwd, niets dan gefiltreerd
water, beter dan het water in een klomp
uit de sloot, l3st hebben ze er niet van
geen ziekte, wel brengt het op ander
gebied veelvuldige werkzaamheid mede.
Dat was het verleden. Zacht aan kwa
men de moderne denkbeelden zich baan
breken. Wij kregen het verenigingsle
ven „de Veiling'Thomas a Kempis zegt
ergens in Zijne navolging dat het ijzer
daar het vuur moet gaan, etc. Zoo met
onze verenigingen die ook door het vuur
moesten, alvorens gezonde toestanden
konden ontstaan.
Bij de gebruiken der Hindoes behoort
dat bij het sluiten van een huwelijk het
hoofd van den Bruidegom met een doek
wordt gedekt, die eerst verwijderd wordt
bij het einde der plechtigheid als wan
neer hij zijne verbazing Iaat blijken dat hij
voor 't eerst de bmid ziet.
Symbolisch gebruik, dat gedekt zijn en
ik dacht daaraan bij het schrijven over de
tuinaersvereenigingen, de veilingen en
aankleve. Dat was in den beginne het on
derwerp bij uitstek maar het ging niet zoo
als in het versje „Lieve schipper haal mij
over", voelangels en klemmen iai over
vloed, maar onze brave tuinders gaven
het niet op. Eendracht maakt macht ont
stond en was in dei strijd. „Tuindersbe-
lang" kwam als vervolg en eindelijk
de coöperatieve groentenveiling. Uit den
chaos waren dus drie vereenigingen ont
staan, drie besturen, drie lokalen, drie
veilingen. Waarom niet één? Hier denk
ik weder aan den sluier. Deze drie vei
lingen hebben allen iets gemeens en zijn
toch werkelijk te onderscheiden. In Tuin-
dersbelang huldigt men het m. i. ver
keerde systeem van gelijktijdig veilen en
te koopmanschappen, water en vuur op
dat gebied in een hand schijnt mij niet
het juiste standpunt, de kooplieden zijn
over dat systeem niet best te spreken. Ais
een goede noot valt echter te constateeren
dat zij dit jaar met haar veilingslokaal
met annexe kantoorlokaal, los- en laad
plaats, pakkerij, goede verlichting, is ge
reed gekomen.
Van de moedervereeniging Eendracht
maakt Macht, mag ik méedeelen, dat zij
een heel warm veilingslokaal bezit maar
voor haar veilingen de electriciteit ter
hulpe heeft geroepen, waardoor alle zit
plaatsen genummerd en electrisch ver
bonden zijn met de cijferplaat, een
druk van den vinger en het nummer ver
schijnt op het bord en staat de wijzer stil,
dus nimmer verschil bij het „mijn" roe
pen, drukken er twee tegelijk, dan geeft
dat het bord ook te aanschouwen.
Heb je nog de vereeniging „Coöpe
ratieve groentenveiling", die werkt inde
open lucht. De afslager slaat op een klei
ne verhevenheid en het bestuur is ge
borgen in een kiosk, alwaar ijverig wordt
gepend en gerekend. Dat is de groote
combinatie van de mannen van stavast,
die van het oude niets loslaten, alvorens
over eenige winters ijs te zijn gegaan.
Vast staat hunne overtuiging als een
phalanx en moderne opvattingen zullen
daar niet gemakkelijk wortel schieten.
Het is daar als met de oude garde van
Napoleon waarvan de historische woor
den zijnZij sterft maar geeft zich niet
over.
Amice, dat zijn nu de algemeene be
schouwingen, zooals men in de Tweede
Kamer zegt. Wij beginnen nu met de ar
tikelen (in dit geval „eenig artikel".)
Zoo'n veilingavond is een echt leuk
zaakje voor physiologen, een terrein om
van te watertanden. Laten wij trachten
hiervan een flauwe schets te geven.
Het zonnetje van dit jaar was ons
Veenders eene openbaring. Voorheen
sprak Napoleon 1 reeds van de zon van
Austerlitz, wij spreken nu met recht van
de zon van Roelofarendsveen.
Warm hoor. Alles rustig op het mid
daguur in onze buurt. Men hoort de vlie
gen gonzen en lastig zijn ze. Ze zitten
op handen, hoofd en aangezicht, een
neemt plaats op mijn pen en laat zich rus
tig meevoeren. Alles wat handen heeft,
rept zich op de akkers. Geen sterveling
te zien. Opeens leven en beweging. Stoere
mannen niet pramen komen hex tooneel
verlevendigen. Zij trekken de Veenwe-
tering langs hier en daar stil liggende ten
einde de snijboonen en augurken ^scheep
te zetten. Hei aantal zakken is' groot
want die onsterfelijke zon stooft de boel
gaar dat het niet bij te loopen is. Bla
zende en puffende raken de- pramen top
vol cn dreigen te zinken onder hunne
vrachten. De dragers zijn vroolijk ge -
stemd en voort gaat het naar de veilings
terreinen, en het eenige wat inen in
spanning hoort is, hoe zal 't vanavond af-
Icopen, zooveel duizenden zakken gurken
Zeker een fameuze daling „van Graf en
Bommen", of wel: zullen de prijzen van
Zaterdag 5 Aug. zich staande houden,
en de goudader zich nog dieper uitstrek
ken?
Eindelijk zijn al die duizenden en nog
maals duizenden manden en zakken ge
deeltelijk gelost, of wel in pramen gebor
gen gedeeltelijk berghoog langs huizen
en langs den openbaren weg opgestapeld.
Het gaat tegen zessen. Reeds begin
nen kooplieden van hemde en ver aan te
komen. Auto's snorren voorbij, gevuld
met kooplui, rijtuigen volop, fietsen,
kooplui te voet. De besturen loopen met
gedenkwaardig gewichtige gezichten rond
secretarissen ziet men met groote boeken
en lijsten rondgaan, noieerend wat er te
veilen valt. Koopers dagen op in zwer
men, het zijn de bezoekers van de Lan-
geraarsche veiling, allen per rijwiel. De
drukte neemt toe.
't Is Maandagavond 7 Augustus.
Reeds lang was bekend, dat tengevolge
van het drooge weer de aiigurken.oogst
in Duitschland totaal mislukken zou en
onze Germaansche vrienden hun salat en
essiggurken bij ons zouden koooen. Zij
waren er dien avond in grooter getale dan
ooit te voren. ,Het was een echt internati
onaal gewtemel. Duitschers uit Leipzig,
uit Berlijn, uit Remscheid, uit Worms,
ze kwamen tot van de grenzen van Oos
tenrijk. En 't waren mannen van stavast,
hoor, echte zware buikige pootige „kerln"
ze mochten er zijn, en hunne portefeuilles
niet minder, 't Leek wel, of we reeds door
den Pruis ingeslokt waren. Heftig ge-
sticirleerend en 't refrein fürchtliche hö-
he Preisen, salatgurken essiggurken, so-
viel wagons, soviel sausende Ballen.
Kcopers uit Rotterdam, den Haag, Delft,
Noordholland, Langeraar, kortom wat au
gurken verhandelde; was present en een
soeza als de Amsterdamsche beurshoek
was er niets bij.
De klok slaat, het is half zeven, de
veiling begint. Gaan wij de electrische vei
ling binnen. Alle plaatsen bezet, een hitte
van 90 gr. in de schaduw. Hollanders
en Duitschers schouder aan schouder in
den strijd om salatgurken en essiggur
ken.
Het bestuur heeft op hare estrade
plaats genomen, de controleur van de
hoeveelheid zit op zijn tonnetje, de be
diende staat gereed aan de electrische
schijf met wijzer en getalle». De motor
snort, de wijzer wordt geprobeerd of alles
in orde is. Stil wordt het. Daar klinkt de
stem van den voorzitter: 1 zak snijboo
nen met de keus van 100 zakken, de eerste
-maal voegt hij er dan bij het getal zakken
dat geveild wordt. De wijzer begint zijn
circusgang, in werking gesteld door het
verzetten van eon handeL Hij roept of het
stuivers of centen zijn waarvoor men
koopt. Opeens klinkt de bel, de wijzer
staat stil, en op het bord ziet men een
nummer open, waaruit dan de koopers
beekend worden. Volgen de prinsenboo-
nen. Dat alles gaat echter in zekeren
zin onverschillig voorbij. Opnieuw klinkt
de stem van den voorzitter: 1 mand grof
met .de keus van 200 manden,, er zijn er
3ÓUU. Nu breekt het pnysiologische oogen
blik aan. Want al die Duitschers en al
die Hollanders die moeten grof hebben.
Allen zitten met gespannen aandacht, den
vinger aan het electrische contact om
af te drukken als het hun prijs is. Een
houdt zijn schrijfboekje over de hand, op
dat zijn buurman niet zien kan als hij
de beweging maakt, een ander legt er zijai
arm over, allen spiedende en acht ge
vende.
Op aller aangezicht is de vraag te le
zen zullen ze nog hooger gaan dan 5
Augs. toen reeds meer dan 4 gulden per
hal fmud hetaald was. Onophoudelijk ra
telt de telefoon dan de een dan de an
der wordt opgeroepen om wellicht nog
een order te krijgen voor een wagon of
tot hooger limite te gaan. Voort gaat de
wijzer op zijn tocht zonder einde de bel
klinkt S3 stuivers. Er ontstaat onrust
beweging, op gaan de prijzen bij toover-
slag 87 wordt er al betaald, de hoeveel
heid grof is bijna geveild. Voor 't laatst
roept de voorzitter nog 180: af gaat de
wijzer, zal het record gehaald worden,
90 stuivers, de bel gaai ae hoogste markt
voor grof en willicht voor het seizoen
in gehaald f 4.50 voor een J/2 mud grof.
Hoerageroep. Een prijs nummer bereikt
bij zulke hoeveelheden.
Komen aan de beurt de Bommen, het
stippel met dezelfde belangstelling. De
veiling is afgeloopen. Er ontstaat ge
weldige drukte buiten het gebouw. De
kooplieden als generaals aan het hoofd
hunner troepen rukken nu vooruit met
hun „volk" en gaan in het vuur, al die
duizenden zakken worden overgestort in
balen van 50 Kilo toegenaaid scheep ge
bracht en met honderdtallen worden ze
naar buiten gebracht, waar een vloot van
motorschuiten, lastdragers, enz. gereed
liggen de duizende balen te bergen.
Jiet leven en de beweging is alge
meen. Acytyleen-Iantaarns verlevendigen
het geheel er wordt gewerkt als paar
den, al het goed moet den volgenden
morgen tc Leiden en Rotterdam overge
laden worden in spoorwagons die dan
den volgenden dag over geheel Duitsch
land, onze Germaansche buren, van hun
Salat en essiggurken voorziet.
Sneller wordt er gewei kt, tot de laatste
baal scheep is. Het werk is afgeloopen,
't Is middernacht. Wagenaar sluit en de
rust keert terug. Tot morgen.
Amice, groet en zegenen smakelijk
bommenmaal. FLORES.
Verslag der gemeente Leiden
over 1910.
(Vervolg.)
II. Verkiezingen. Het aantal kie
zers bedroeg volgens de vastgestelde kie
zerslijst 191011 voor de .Tweede Ka
mer 6362, voor de Prov. Staten 6830
en voor den Gemeenteraad 5854.
De kiezers voor. de Tweede Kamer
werden onderscheiden in 5488 belas
tingkiezers, 828 huurkiezers, 290 loon-
en pensioenkiezers, 80 spaarbankkiezers
en 176 examenkiezers.
III. Gemeentebestuur. Bij Kon.
Besl. van 19 Jan. 1910 werd tot Bur
gemeester onzer gemeente benoemd Jhr.
Mr. Dr. N. C. de Gijselaar die op l#Maart
in functie trad.
Op dien datum werd hij als zoodanig
door den loco-burgemeester, den heer
J. A. v. Hamel geïnstalleerd.
Een zeer bekwaam ambtenaar zag de
gemeente heengaan in den Secretaris Mr.
M. C. de Vries van Heijst, dieden 21sten
December .plotseling overleed. In de sa
menstelling van den gemeenteraad kwam
dit jaar geen verandering.
Van de voornaamste besluiten door den
gemeenteraad gedurende 1910 genomen
stippen wij aan: het beschikbaar stellen
van f 14000 voor de vernieuwing van de
Piet Gijzenbrug, en van f 6000 tot ver
breeding van den Rijnsburgerweg" voor
de exploitatie der electriscne tram; het
besluit tot aankoop van perceelen onder
Oegstgeest tot een gezamenlijk bedrag
van f 113.000; het beschikbaar stellen
van f6500 tot ophooging van het Lu
strumfeestterrein; het besluit tot het
bouwen van een nieuwe school aan de
Haverstraat, waarvoor f 55,000 en van
de afdeeling voor jeugdige idioten nabij
het gesticht Endegeest, waarvoor
f210.000 werd beschikbaar gesteld; het
besluit tot opheffing van den tol aan de
Rijnsburgerweg voor welks onteigening
f 8000 werd beschikbaar gesteld.
Beschikbaarstelling van f1500 voor
het inwinnen van deskundig advies om
trent de inrichting van het toekomstig
reinigingsbedrijf der gemeentehet be
sluit tot toekenning van een subsidie van
ten hoogste f 4000 voor de te houden
landbouwtentoonstellinghet besluit tot
oprichting van een electrischen klokken-
dienst.
IV. G e 1 d m i d d e 1 e n. Volgens de ge
meenterekening over 1909 bedroegen de
ontvangsten f 2.482.952.96V2) de uitga
ven f 2.466.131.86, zoodat de reke
ning sloot met een batig safdo van
f 16.821.10.
Uit deze rekening bleek voorts dat de
gewone ontvangsten hadden bedragen
f 1.351.197.12, en de gewone uitgaven
f 1.339.493.36, zoodat het batig slot
van dit dienstjaar, dat voor de gewone
huishouding der gemeente kan worden
gebruikt, bedroeg f 11.703.76.
De buitengewone ontvangsten bedroe
gen f L131.755.84'':>, de buitengewone
uitgaven f 1.126.638.50, zoodat de bui
tengewone middelen een nadeelig slot
opleverde van f 5.117.341/2.
Na aftrek van een bedrag van
f 775.74 dat voor onbetaald gebleven
posten gereserveerd moest worden, bleef
een bedrag van f 10.928.02 als zuiver
slot over 1909 voor de begrooting van
1911 beschikbaar.
De begrooting voor 1910 werd vast
gesteld op: gewone ontvangsten
f 1.465.230, buitengewone ontvangst
f 1.578.364, totaal f3.043.594. De ge
wone cn buitengewone uitgaven werden
tot dezelfde bedragen geraamd.
Van de onderscheidene belastingen
brachten op:
40 opcenten op de hoofdsom
der belasting op de gebouwde
eigendommen cn 10 opcent
op de ongebouwde eigendom
men f 44.439.80
Opcenten op de personeele
belasting f 87.371.43
Plaats, directe belasting f 401.115.38
Uitkeering van het Rijk in
gevolge de wet van 24
Mei 1897 f 126.092.31*
Groenteveilingen i 272.18&
Kaasmarkt f 421.55
Wekelijksche markten i 828.19
Kermis 9.325.85
Beestenmarkt f 18.723.12
Hout- en Turfschippers f 448.00
Havengeld f 12.010.15
Bruggeld f 1.138.42*
Liggeld van vaartuigen f 1.482.00
Wecgloonen Gem.-waag 3.950.4 8*
Leges ter plaats. Secr. 3.133.39
Belasting op honden f 4.872.00
Museum van schilderijen in
de Lakenhal f 514.70
Vergun ningrecht i 10.496.S7*
Heffingen aan het openbaar
slachthuis f 48.497.66
Schoolgelden
Lager Onderwijs f 37.931.68
Middelbaar onderw. f 16.585.00
Gymnasium f 10.575.00
Bewaarschool f 1.479.80
Kweekschool v. Onderw. f 2.014.66*
Herhalingsondenvijs f 314.55
Gebruik v. gemeentew. 4.801.12
Het primitief kohier der plaats, direc
te belasting werd vastgesteld op een be
lastbaar inkomen van f S.446.915.00 ver
deeld over 9041 aanslagen. Het percen
tage werd daarbij bepaald op ,4.90. Op
het forensenkohier kwamen 162 aansla
gen voor, w.o. 95 van personen te Oegst
geest, 4 te Leiderdorp, 38 te Zoeter-
woude, 4 te Katwijk, 16 te 's-Graven
hage, 1 te Haarlem, 1 te Hazerswoude,
1 te Noordwijkerhoiit, en 2 te Voorscho
ten. De twee suppletoire kohieren be
droegen resp. f 7.758.26 en f3.972.86.
De belastingopbrengst van alle kohie
ren werd geraamd op f 431.349.17
waarvan op 1 April f 401.118.45 ge
ïnd was, terwijl afschrijving was ver
leend wegens reclames, overlijden of ver
trek tot een bedrag van f 20.347.07.
De netto ontvangst der plaatsel. di
recte belasting bedroeg in
1903 f 150.819,11 heffingsperc. 2 35
1901 147.080,57 2.25
1902 213.067,77 3.25
1903 246.126,04 3.72
1904 286.020,69 4.25
1905 285.520,40 4.11
1906 292.413,55 4,09
1907 310.543,79 4.25
1908 369.821,71 5.03
1909 367.998,22 4.62
Het totaal bedrag der gemeenteschuld
was bij den aanvang van het jaar
f 3,094.800, waarvan f 47.800 werd af
gelost zoodat einde 1909 de gemeente
schuld f 3.047.000 groot was.
De opbrengst der rijksbelastingen was
over de twee afgeloopen dienstjaren.
1909 1910
Grondbelasting
hoofdsom f 112.970.65 114.302.63
Opcenten prov. f 13.556.48 16.002.36
gemeente f 87.032.08 44,439.80
Personeel belasting
hoofdsom f 111.690.70 113.218.28
Opcenten prov. f 10.052.17 12.452.31.
gemeente f 87.033.08 87.371.43
Op 31 December 1910 bestonden 123
tap- en slijtvergunningen, 38 tapvergun-
ningen, 10 slijtvergunningen, 2 bijzonde
re vergunningen, en 12 logementsver
gunningen.
In den loop van 1910 werden verleend
2 tap- en slijt, 3 tap- en 2 slijtvergun
ningen en ingetrokken 10 vergunningen.
Vervallen zijn 1 bijzondere vergunning,
door het niet tijdig betalen van het ver
gunningsrecht, 3 tap- en sliitvergunnin-
sen door overlijden van den vergunning
houders.
V. Gemeenteeigendommen,
werken en inrichtingen. Blijkens;
het bij het gemeenteverslag gevoegde!
verslag van het bureau van Gemeente
werken werden aan verschillende ge
meente-eigendommen min of meer be--
langrijke herstellingen verricht O. M.'
werd het stadhuis, alsmede de toren van
een electrische lichtinstallatie voorzien
en een electrische illuminatie van dei;
hoofdlijnen van het middendeel van het
raadhuis aangeschaft. De oude school aan;
de Haverstraat werd afgebroken en een
begin gemaakt met den bouw van een
nieuwe.
Ten behoeve van den electrischen
tramaanleg werden de Utrechtsche,,
Hoogewoercfs-, Rijnsburger- en Poelbrug
versterkt, de laatste tevens verbreed. Int
plaats van de oude Blauwpoortsbrug diej
afgebroken is, bouwt men een electrisch
bewogen rclbasculebrug, terwijl aan ver-;
schillende bruggen herstellingen wegens'
breuk of slijtage werden verricht.
De toestand der singelwegen was oven
het algemeen gunstig te noemen, 0?-.
schoon door de meeste singels over hon^
derden meters sleuven werden gegra
ven voor het leggen van gas-, electrische-
