11 Erna von Harneck. BUITENLAND. 2e Jaargang;, No. 533. S)e S^icbelie Sourcmt Bureau OUDE SINGEL 34, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2l/s cent met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Dinsdag Juli 1911. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Voor de a. s. HERSTEMMINGEN bevelen wij den Katholieken aan hun stem uit te brengen op de onder staande candidaten: Dis t ri ct I. L.. Bosch. District J I. J. Karstens. A F. L. iW. Xepe. L,. A. Werner. Dis t ri ct 11. P. J JVI. Aalberse. L Ml. J. II Kerstens. Leimuiden: G. Bernard. Ons belastingstelsel. Met ons belastingstelsel zijn maar wei nigen ingenomen. Telkens als een nieuw kohier js vast gesteld, regent bet reclames en hoort men legio klachten. Eene herziening mag dan ook niet lan ger uitblijven. Zeer zeker zal deze herzie ning eene omvangrijke voorbereiding ieischcn en zullen B. en W. een moeilijke puzzle hebben op te lossen. Wat echter vaststaat gezien de stem ming in den Raad - is dat de belasting druk voor de lagere inkomens verlicht zal worden. Dit is een dringende eisch. Een onbe lastbaar inkomen van f400 is voor een stad als Leiden bespottelijk. De kinderaf trek is bovendien veel te weinig. Men dwingt de menschen als het ware de belasting te ontduiken, ware er niet een controleur, die de belastingpennin gen tot de laatste duit uit de zakken der burgers klopt. Met dit instituut van controleur hebben wij nooit veel op gehad. Sinds de contro leur in Leiden is, neemt de ontevredenheid over de belastingheffing toe. En 't is te begrijpen. De menschen wor- jden verblijd met verlaging van het per centage, maar krijgen ondertusschen een aanslag thuis, die weer etteljjke guldens ïhooger is dan die van 't vorige jaar. 't Is geen kunstje telkens de aanslag hooger op te voeren. Wij misprijzen echter, dat vooral de middenstand en de arbeiders, die Leiden als woonplaats niet kunnen verlaten, dc dupe worden. De Raad, die het kohier vaststelt en dus feitelijk verantwoordelijk is, kunnen wij echter van dezen misstand geen ver wijt maken. Hij kan weinig of geen ver anderingen aanbrengen en moet wel af gaan op het werk van anderen. De controleur ,en de commissie van aanslag uit de burgerij zijn de lichamen, die het kohier opmaken. Zelfs de wethou der van financien staat er sinds de be noeming van den controleur buiten. Door 1de nieuwe werkwijze heeft hij met de voorbereiding van Jiet kohier niets te ma- hen. FEUILLETON. Naar het Duitsch. 62) Het vertrouwen in Erna von Harneck had zoozeer Hans Otto's ziel vervuld, dat de bekentenis, zich in haar vergist te hebben, hem tot in het diepst van zijn wezen schokte. Als verlamd stond hij tegenover die onomstootelijke waar- beid. Gedurende de uren, die hij noodig had, om op Amaliënhof zijn have en goed te ordenen, greep het hem bijzon- Her aan. In dat oorde, waaraan zooveel aangename, lieflijke herinneringen ver bonden waren, meende hij bijwijlen, dat .een booze droom hem hart en zinnen benevelde. Des morgens vroeg liet hij nog een maal het paard zadelen, dat hij op Ama liënhof bereden had. Hij ging den kant 'paar Hartenstein uit. Grauw en droef, zooals de lucht er om heen, lag bet slot spoedig voor hem. Dp de heldere dagen van vorst was voch- Noch den wethouder, noch den Raad mag dus de onbillijke belastingdruk wor den verweten. Wel verwachten wij, dat de in voor uitzicht gestelde herziening tijdig vóór 1912 zal binnenkomen. Wij bouwen op de toezegging van den burgemeester en ho pen dat hij ons niet zal beschamen. Misschien kan men 's Gravenhage als voorbeeld nemen. Daar betaalt iemand, die een gezin heeft met 2 kinderen, met een inkomen van f600 tot f700 van zijn zuiver inkomen 0.12 pet.; iemand met flOÜÜ a f1200 0.9 pet.iemand met f 1800 tot f 2000 11/2 pet. van f2800 tot f3000 wordt betaald 1.8 pet.; van f5000 tot f5500 2.15 pet.; van f 10.000 tot f 11.000 2.41 pet.; van f 15.000 tot f 16.000 en ook wat daarboven is, 2.46 pet. Zoo mooi geregeld zullen wij het in Lei den wel niet kunnen krijgen. 'Maar met iets minder zijn wij ook tevreden. Leimuiden. De vorige week hebben wij de Katholie ke kiezers van Leimuiden aangespoord op den heer O. Bernard te stemmen. 't 1 s niet mogen gelukken den heer Bernard bij eerste stemming in den Raad te brengen. Er moet een herstemming plaats hebben op D o n d e r d a g 13 j u 11. Met klem willen wij de Katholieke kie zers „nogmaals adviseereu den candidaat der Katholieke kiesverecniging te steu nen. Waarom zouden zij een ander nemen? De lieer Bernard is een der onzenhij is een algemeen geacht ingezetene en met de toestanden in de gemeente tot in bij zonderheden bekend. Zoo'n man zal een aanwinst voor den gemeenteraad zijn. Wil men hem de overwinning bezorgen, zal de laatste Katholieke kiezer ter stem bus moeten gaan. Doch niet alléén ter stembus gaan, maar stemmen op den heer Bernard. Ieder Katholiek moet het als een eere plicht beschouwen mede te werken den lieer Bernard ju den Raad te brengen. 't Zal Donderdag spannen. De tegencandidaat had slechts 8 stem men voorsprong. JJie kunnen wet inge haald worden, mits alle Katholieke kie zers den heer G. BERNARD, candidaat der Katli. kiesverecniging, tot hun man maken. V Dc „Balans"-candidatert. De „Balans", bet blaadje, dat het zoo fel opnam voor de candidatuur-Botermans is anti-Cliristelijk. Het bestrijdt de Chris telijke partijen op een Asmodée-manier en de baat-zaaiende wijze, waarop het voor den stemmingsdag tegen ons te keer ging, doet niet veel goeds voor ons ver wachten als eens >1Balans"-candidatcn van het type-Botermans in den Raad de meer. derheid zullen Jiebhen. De „Balans" scheldt op ons, omdat wij on9 Christelijk noemen, eigenlijk zijn wij slechts een troep huichelaars, die het tig weder gevolgd de sneeuw, grooten- deels reeds gesmolten, bedekte in ver lichte kleur, nog hier en daar den bo dem. De vele, voor 't meerendeel door blinden verduisterde vensters van liet gebouw, vermeerderde nog den troos- tcloozen eenzamen indruk. Steinfcls hield de teugels in en staar de voor zich uit. Hij was gekomen om afscheid te nemen, afscheid van de wen- schen en verwachtingen, die zijn ziel blij hadden gemaakt, zoo vaak hij den steencn weg naar liet slot had ingesla gen. Een wijle zat hij bcwegcnloos, in zich zelf gekeerd in het zadel daarna verhief hij dé rechterhand als lot een laatstcn groet en wendde den kop van het paard huiswaarts. Den man, die cenige uren later den trein besteeg, welke hem zoo onver wachts spoedig naar het ouderhuis te rug zou voeren, was het plotseling of hij arm, doodarm geworden was. De oogen vast gesloten, stoomde hij uren lang door het winterlandschap, met 't bran dende verlangen, van een, die dorstl heeft. Eindelijk was het kleine station be reikt, van waar hij voor weinige dagen het geluk tegemoet dacht te ijlen. Tot Hans Otto's verrassing stond voor het nederige stationsgebouw het eenvoudige woord Christelijk misbruiken om de men schen te bedriegen. Het democratisch blaadje eischt yoor zich de ware Christe lijkheid op en in naam dier ware Christe lijkheid hitst het Roomsch tegen on- Roomsch op, om stemmetjes bij de stem bus te winnen; zaait het tweedracht waar het kan. Dat schijnt volgens de „Balans" de toepassing van liet „den naaste lief te hebben als zich zeiven", door het blad op profan eerende* .wijze aangehaald om er politieke munt uit tc slaan. Wat ons van de „Balans"-mannen wacht? „Geheel ons land zucht onder den scepter der politieke geestelijkheid, Roomsche en Protestantsche, haar juk moet voor alles worden afgeschud." „Bezuiniging op gemeente-uitgaven!? Kan het armzaligerDe ver zuchting van den vrek, die arm is te midden zijner schatten, die vergaat in zijn vuil op een armzalig leger, in een vunzigen hoek sterft aan gouddorst." „Niemand worde geweerd uit die colleges of .uit openbare ambten en be dieningen, wanneer niet blijkt dat hij handlanger is der politieke geestelijk heid, werktuig van het priesterschap." Deze drie citaten uit het nieuwste num mer zeggen genoeg. Uit alle spreekt ecu geest van onver draagzaamheid en uitsluiting jegens het Christelijk volksdeel, betiteld als „hand langers" der politieke geestelijkheid. Voor dat volksdeel is geen vertegen woordiging noodig. 't Moet onderdrukt worden. Dat Christelijk volksdeel moet worden uitgesloten van ambten en bedieningen, niet wegens zijn ongeschiktheid, zooals de liberalen altijd zeiden, maar omdat het ,C h r i s t e I ij k is. De bczuinigingsleuze- is armzalig. De democraten van de „Balans", de voorstan ders van Botermans, zullen het geld wel te grabbel gooien De kiezers weten nu, welke onverdraag zame en tyrannicke lieden de „Balans" in den Raad wcnscht. ALGEMEEN OVERZICHT. In de hangende kwestie tusschen Frankrijk en Duitschlaiid over Jiet ingrijpen in de Marokko-aangele. genheden wordt van beide kanten de meest mogelijke geheimzinnigheid be tracht. De Fransche pers en voornamelijk de „Temps", schijnt het ook beter te vin den om maar af te wachten en te zwijgen. Hoe minder er geschreven wordt, zegt het blad, hoe beter het in de gegeven om standigheden is. Wat de onderhandelingen aangaat, die schijnen tegelijkertijd te Parijs en te Ber lijn gevoerd te worden. De officieuse Bcr- lijnsche correspondent van de „Köln. Zci- tung" seinde dienaangaande: Vaii het .onderhoud, dat de heeren von Kiderlen dn .Cambon gisteren hebben ge had, bericht een gisteravond gepubliceer- voertuig zijns vaders. Toen hij op het rijtuig toetrad, en den koetsier vroeg, op wien hij wachtte, staarde deze hem gebroken aan. De jonge mijnheer ziet er zoo wonderlijk uit, scheen de knecht wel te denken. Hij had een vreemden houtvester naar den trein gebracht en was nu blij, niet terstond teruggereden te zijn, verklaarde de man. Zonder nog een woord te zeggen, steeg Steinfcls in het voertuig en lang zaam ging het vooruit over den door weekten bodein. Vergeefs wendde de koetsier cenige malen met opmerkingen over de paarden, over de resultaten van den oogst, en dergelijke tot den zoon van mijnheer. De eertijds zoo spraak zame jonge mijnheer gaf nu de kortst mogelijke antwoorden. Hoe groot was de verbazing van va der en moeder, toen hun zoon plotse ling bij hen binnentrad, Wat was er ge schied. Toonloos zeide hij: Daar ben ik weer. Welkom mijn zoon, gaf de opper houtvester ten antwoord. Je moeder en ik verheugen ons altijd als wij je zien. Welkom klonk het als een echo uit den mond der teedere vrouwengestal te, die Hans Otto naderde. De vader nam den door de vorst ver kleumden reiziger jlen jas af, schoof hem de officieele nota op kalmecrende wijze, zonder in bizonderheden af te dalen. Men is hier niet van plan verdere mededeelin gen te doen over Tiet onderhoud en het zelfde voornemen schijnt blijkens een Ha- vas-nota ook te Parjjs te bestaan. Bij het beoordeelen van beweringen over de jn- luiding der onderhandelingen van gisteren dient met een cn ander rekening worden gehouden. lntusschen is de Fransche Kamer kalm weer bezig met moties en dagorders en als gevolg daarvan met belecdigingen to smijten. Telegrammen melden daarover het volgende: In antwoord op een vraag over het op perbevelhebberschap in tijd van oorlog verklaart Caillaux, dat het leger op ieder oogenblik gereed is voor den strijd. De afgevaardigde .Quenin dient een mo tie in, waarin hij voorstelt aan allen, die naar aanleiding van de onlusten in Cham pagne wegens meeningsdelicten veroor deeld zijn, amnestie te verlecnen. Caillaux antwoordt, dat de regeering er niet aan denken kan een dergelijk voorstel aan te nemen. Het oogenblik zou niet slechter gekozen kunnen zijn. Alle republikeinen en alle goede Franschen zullen er zoo ofer denken.. De motie wordt met 475 tegen ,96 stem men verworpen. Verder is aan do orde een motie, tot het weer in dienst nemen van ontslagen spoor wegpersoneel. Caillaux herhaalt, dat de regeering alles zal doen, wat uit een oog punt van mcnschelijkhcid van haar ver wacht kan w orden, maar op de democrati sche en demagogische maatregelen van Jaurès kan zij niet ingaan. Jaurcs valt ju zijn antwoord Caillaux heftig aan en wraakt dc politici, die steu nend op het volk, zich omhoog hijschen om nog Jiooger tc komen. Er ontstaat een heftig tumult. JEr worden belecdigingen over en weer geroepen. IX.* afgevaardig den Dumas en Dusevcl gaan elkaar te lijf. De voorzitter laat de tribunes ontruimen. Na heropening der vergadering aan vaardt Caillaux een eenvoudige dagorde als motie van vertrouwen, die met 433 te gen 86 stemmen wordt aangenomen. Daarna wordt een besluit over de vrij heden van vakvereenigingen en opheffing van de bemiddeling tusschen werkgever en werknemer besproken. IX: minister van arbeid deelt mede, dat hij de wetgeving in zake bemiddeling bestudeert en zegt dat hij voor 'de Staatscommissie het ontwerp zal verdedigen, dat de Kamer heeft aange nomen. Vervolgens wordt besloten de zitting te sluiten. I>e socialisten veroorzaken een onbeschrijfelijk lawaai. Niettemin neemt de Kamer met 384 tegen 78 stemmen een motie-Périssoud aan, waarin de vcrklan ring der regeering wordt goedgekeurd. Toen werd de vergadering gesloten, 't Was hoog tijd. Castro is dan eindejijk, zooals we gisteren meld den, Ln Venezuela opgeduikeld en aan stonds heeft hij de gemoederen ernstig in beroering gebracht. Men schijnt toch nog lcelijk bang voor hem te zijn. een stoel naast den zetel zijner moeder en reikte hem zijn eigen dampend grog glas toe. Daarna kflikte hij zijn levens gezellin bemoedigend toe en ging nu oogen schijn lijk rustig op zijn gewone plaats zitten. Zijn heldere scherpe oogen blikten vol verwachting naar zijn zoon; doch geen vraag werd gehoord. Het was zoo stil in het woonvertrek, dat men het getik van het Schwartzwalder uur werk aan den wand hooren kon. Hans Otto had plaats genomen, deed een flinken teug uit het glas en sloeg toen zijn oogen tot zijn ouders op. Dc opperhoutvester verstond die taal, er was iets te berichten, dat den zoon en dus ook hemzelf van nabij betrof. Zoo zeide hij dan Spreek op, jongen. Zeg, wat je tot ons gebracht heb. Het is in weinige woorden gezegd, klonk het nu uit Hans Otto's mond, terwijl zijn linkerhand zich krampachtig opende en sloot. In de oogen van veel menschen is Hans Otto von Steinfels spoedig een eerlooze, die men terecht als een schurfterig schaap uit den offi ciersstand gestooten heeft. Daarna vertelde hij in korte woorden de gewichtige gebeurtenissen der laat ste dagen, niet ophelderend waardoor hij zich dc haat van Ncinstetten op den De correspondent van de „New-York! Sun" te Caracas, seint aan zijn blad, dat generaal Castro over aanzienlijke sommen beschikt, en dat zijn volgelingen met mo derne geweren zijn uitgerust Sedert eeni- gc maanden was, volgens den correspon dent, de revolutie in de lucht, de verplaat- plaatsingen en de bedoelingen van den oud-president, werden door een groot deel der bevolking met instemming be sproken. Naar verluidt, heeft de Vcuezolaansche regeering besloten het leger te mobilisce- ren. Een telegram uit Caracas aan de „New-York Times" zegt, dat bij dc hooge ambtenaren in Venezuela dc meening heerscht, dat alleen maar een buitenland- sclie interventie of een onverwachte tus- schcnkomst der Vcreenigde Staten zal kunnen verhinderen, dat Castro zijn voor nemens ten uitvoer brengt. Indien, /egt de Londcnsche „Times", dc toestand inderdaad zoo slecht is, als hij wordt afgeschilderd, dan kunnen noch Ve nezuela, noch dc Vcreenigde Staten over den loop van zaken tevreden zijn. Castro heeft zich tijdens zijn presidentschap als een der meest boosaardige potentaten doen kennen, waarvan de geschiedenis melding maakt; Jiij was gedurende een lange reeks van jaren de aanstichter van allerlei onlusten en van verbitterende ge schillen met dc Vercenigde Staten. Veel geruster schijnt de Venezolaansche gezant te Berlijn tc zijn hij doet ten min ste alsof er niets gebeurd is. Volgens hem /ijn de berichten over Castro's actie on juist. De streek, waar Castro geland en troepen verzameld zou hebben, is volko men woest en 't lijkt den gezant onmo gelijk, dat Castro hier zooveel menschen om zich geschaard heeft. i Hoogstens kan hij over twee- a vier honderd volgelingen beschikken, dan zoui het de regeering niet moeilijk vallen hem in te sluiten en onschadelijk te maken. De tegenwoordige regeering is sterk en wordt door de bevolking beslist ge steund. De rust in het land zal door Castro niet verstoord worden. Dc gezantthad ook officieel nog niets vernomen en hij vermoedt, dat de be richten over dc actie van Castro van do Antillen uitgaan, waar een groot aantail ontevredenen wonen. Na het boven medegedeelde blijft het de vraag of dc gezant zelf gelooft wat hij beweert. i GEMENGD. Uit I sell I wordt gemeld, dat Keizer Frans Joseph daar Zaterdag in den bes ten welstand is aangekomen. Op 18 Juli zal de Keizer naar Weenen gaan, om den Rijksraad te openen. Naar men zegt, zal de troonrede zeer kort zijn en hoofdzakelijk bestaan in het uit spreken van den wensch, dat Tsjechen en Duitschers zich iu het belang van het Rijk met elkander zullen verstaan. De „Vossische Zeitung" verneemt uit Tandzjer, dat daar het gerucht gaat, dat spoedig een Engclsch eskader de haven zal binnenloopen. Naar men weet,' hals had gehaald. Ook noemde hij Erna von Harnecks naam niet, toen hij de slede vaart als de oorzaak van de gebeurlijk heid tusschen ritmeester von Eichstctt cn Ncinstetten opgaf. De vader had reeds bij dc eerste woor den zijns zoons de pijp ter zijde gezet; het hoofd .voorover gebogen, luisterde hij in gespannen aandacht. 1 Iet ycrweerdc, gerimpelde gezicht gloeide, de oogen schoten vuur, toen Hans Otto van de hein aangedane bdcediging sprak. Toen deze geëindigd had, bedekte hij liet aangezicht nadenkend met de rechterhand. De moe der streelde de hand van haar zoon, lief devol ^tot dezen opziende. Gij zi/t officier der reserve, sprak de opperhoutvester als Hij zichzelf, 't Eerste gevolg zal dus zijn, dat deze aangelegen heid voor een raad van eer komt. Jk zal mijn ontslag moeten nemen, vader, voltooide Hans Otto bitter. ,HH is mij wel beduid: een man als jk mag den rok des konings niet meer dragen. Ja, Hans, zoo zal het gaan. De slag treft n zoowel als ons. Laat het je echter tot troost zijn, dat niet alleen je vader, maar ook een menigte andere welgescha pen menschen, die het gebod Gods hoog houden, aan je zijde zullen staan. (Wordt vervolgd,}

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1911 | | pagina 1