Erna von liarneck.
Uit de Pers.
Gemengd Nieuws.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Woensdag 5 Juli.
Brieven uit Minnesota.
De Paaschtijd in de Vereenigde Staten
is thans gesloten. De tijdsruimte, waarin
de Katholieken hier aan hun Christelijk*
plichten kunnen \oldoen, duurt van den
lsten Zondag in de Vasten tot den lsten
Zondag na Pinksteren. Nu hoor ik u zeg
genDe Katholieken daar hebben niet
te klagen, dat de tijd te kort is. Dat is
.waar, maar zulk een tijd is hier ook wel
noodig, want niet zelden gebeurt het, dat
iemand 30 mijlen van de kerk woont. Deze
heeft nu maar niet iederen Zondag ge
legenheid om ter kerke te komen. En
het is daarom lichtelijk te begrijpen, waar
om de Bisschoppen den Paaschtijd ver
lengd hebben.
De 2de .week na Paschen ben ik een
geheele week van huis geweest om in
CiVahkon de kinderen voor te bereiden
voor hun 1ste H. Communie.
Een goed Katholiek had mij aangebo
den zoo lang ten zijnentte vertoeven als ik
maar wilde, om zijn kinderen, 2 brave jon
gens, van 13 en 10 jaar, catechismus-on-t
derricht te geven. Met beide handen na
men wij het aanbod aan, en 's Zaterdags
's avonds vertrok jk, en werd bij mijn
aankomst verwelkomd door den oudsten
len Communicant.
Doe maar alsof u thuis waart, Father,
was het eerste woord, dat men mij zeide
na wederzijdsche begroeting, waarop ik
antwoordde, dat ze volstrekt geen moei
te VQor mij moesten maken, want dat ik
hun in geenen decle last wilde veroorza
ken.
O Father, niets geen last, we zijn blij
dat wij geheel de week een priester hier
in huis hebben, en dat onze kinderen
nu gelegenheid hebben hun 1ste H. 'Com
munie te doen.
Des anderen daags maakte ik onder de
,H. Mis bekend, dat ik geheel de week
daar zou blijven, en hoopte dat de kinde
ren geregeld iederen morgen in de H. Mis
zouden komen ,(wat ze ook allen ge
trouw deden) en dat ik iederen dag tia
schooltijd catechismus zou geven.
Ze waren iederen dag present, èn bij
H. .Wis cii bij catechismus c-u konden
hun les dat het een lieve lust was.
Gedurende de week moest ik ook een
paar malen schriftelijk onderricht geven
aan een doofstomme 1ste Communicante,
isje van ongeveer 20 jaar. Dat
was natuurlijk een lastig werkje. De ge
barentaal ben ik niet machtig, en ik moest
dus iedere vraag, die ik stellen wilde,
eerst op het papier schrijven, waarop ze
steeds vlug en netjes ook wederom op
papier het antwoord gaf. Het was haar
aan te zien dat zij blij was den goeden
Jezus tfci kunnen ontvangen, en gaarne
blijft zij nu des Zondags tot half twaalf
nuchter om te Communie te gaan.
's Zaterdags zouden alle kinderen, ook
zij, die hunne 1ste H. Communie nu nog
niet zouden doen, te biechten komen. Een
van die kleinen, die mij had hooren zeg
gen, dat men om te Communie te gaan
niets mocht gebruiken 's morgens, dacht
dat dit bij het biechten ook het geval was
en zijn moeder kon hem niet overtuigen
dat hij gerust zijn boterham mocht ge
bruiken.
Of de kleine 's middags ook honger
had.
Vrijdags reeds vroegen mij de jongens
of zij het altaar mochten versieren bij
gelegenheid van de 1ste H. Communie.
Ik vond dat natuurlijk uitstekend, en 's
Zaterdags trokken zij er op uit, om jji
bosschen en plassen al de bloemen te
plukken, die zij maar vinden konden.
En 's Zondagsmiddags prijkte het altaar,
anders zoo eenvoudig, ja armoedig, met
tal van bloemen en ook van kaarsen, die
de gelukkige moeders gaarne van huis
meebrachten. Gedurende de H. Mis wer
den door eene onderwijzeres enkele lied
jes gezongen, de jongens baden luidop
de verschillende actes van Geloof, Hoop
en Liefde enz. Kortom, het was een wel
eenvoudige doch aandoenlijke plechtig
heid.
FEUILLETON.
Naar het Duitsch.
57)
Gij vergeet, dat Steinfels zoowel het
duel als de uitdaging voor verwerpelijk
houdt, merkte von Glockner aarzelend
op. De kans zal verkeken zijn, nog ooit
in het leger te treden, arme man, zelfs als
hij van inzicht verandert. Hij zal als een
uitgestootene onder zijn standgenooten
zijn. Overweeg maar eens duidelijk wat
dat beteekent.
ja, antwoordde zij. Men zal zijn
weigering gebrek aan moed noemen en
hem voor heel zijn leven in den ban doen.
Gij hebt gelijk, Erna, bevestigde de
oude treurig. En gij?
Ik? kreet zij. Ik kan dat niet ver
dragen! O, neen, neen!En toch be
min ik hem.
Zij ontrukte haar oom heur handen en
wrong ze in vertwijfeling. Geprangd ste
gen zuchten uit haar hart op. Daarna
klonk het, bevend van smart, van haar lip
pen
Ik ben het, die laf is!..- Moest jk
Na de 1ste H. Mis vernieuwden de lste
Communicanten hun doopbeloften en zij
wijdden hun toe aan hun goede Moeder
Maria. Zij ontvingen ieder een scapulier,
en een plaatje als gedachtenis aan dezen
gewichligen dag. Dc plechtigheid werd
besloten door een gezamenlijke „Laudate
Dominum."
Een ieder keerde getroffen huiswaarts
en vonden liet alleen maar jammer, dat
er in den namiddag bij gebrek aan kerk
gebouw, geen oefening meer plaats kon
hebben. Gelukkig z^l dit echter hoogst
waarschijnlijk de laatste maal wel wezen,
dat wij in die halle op zulk een eenvou
dige wijze de lste H. Communie moeten
vieren. Ernstige pogingen worden thans
aangewend door de katholieken van Wah-
kon om ook een eigen kerkje te hebben.
Wij hopen dat deze pogingen met een
gunstigeu uitslag bekroond worden. En,
als u, geachte lezer, uw gebeden met de
onze wilt vereenigen, dan twijfelen wij er
niet aan, of dezen zomer nog dragen
wij het H. Misoffer op in de nieuwe kapel
van Wahkon.
fr. J. v. d. HULST,
Crosier fahtcr,
Onatnia (Minnesota.)
Ziekteverzekering.
Mr. A(alberse) schrijft in het „Ka
tholiek S o c i a'a 1 Weekblad":
Toen de Engelsche Minister Lloyd Ge
orge zijn wetsontwerp betreffende de
verplichte ziekteverzekering had inge
diend, konden onze liberale kranten niet
uitgepraat raken over het enthousiaste
onthaal, dat zijn wetsvoorstel zelfs bij
de oppositie gevonden had. „Zie je, dat
is nu pas 'n Minister, die 't wetgeven
verstaat! Vergelijk daar nu eens mee dc
kritiek, die op de wetsontwerpen van
onzen Minister Talma wordt uitge
oefend! Welk een figuur maken wij
dan!"
Ja, welk een figuur!
Doch.,., aan wie de schuld? Aan Mi
nister Talma, of... aan onze oppositie,
die niet zoo hoog staat, om ook 't goede
in den arbeid van den politieken tegen
stander openlijk te durven waardeeren
Frappant is oo kdit: het Engelsche en
thousiasme over George's wetsontwerp
vond luide weerklank in pnze liberale
pers. Maar wat bemerken wij nu hier
van de hevige oppositie, die thans in En
geland opkomt juist tegen de regeling,
welke George voorstelt, en dat vooral
op een punt, waar men juist de grootste
verwijten tot Minister Talma heeft ge
richt: de ziekte-behandeling.
Zoowel de dokters als de Friendly
societies blijken hoogst ontevreden.
I he Catholic Times van 10 Juni
een blad, dat zeer met Minister George
ingenomen is zegt dan ook:
„Gclukwenschen kwamen tot hem van
alle kanten. Voor een tijd waren de po
litieke scheidingslijnen uitgewischt. Con
servatieven waren even hartelijk als de
Liberalen en de Arbcidersafgevaardigden
in hun verwelkoming van liet wetsont
werp.... Maar langzaam kwam de kri
tiek op. Eerst heel voorzichtig. Dan lui
der hier, dan weer daar. Dan een krach
tiger toon. En nu is 't een lawaai van
alle kanten."
Minister Lloyd George erkende dat
zelfs in zijn geestige, op 10 Juni te Bir
mingham gehouden, redevoering.
Hij zeide o. a
„Men heeft mij gewaarschuwd, dat cr
heeren, die het doktersberoep uitoefenen,
aanwezig zijn. ik weet, dat er ook hee
ren zijn, die de friendly societies verte
genwoordigen. Ik hoop, dat ze niet aan
dezelfde kant der zaal zitten. Er is al
heel wat over getwist, hoeveel er zal
moeten betaald worden. Op 't oogenblik
zal ik daarover niet spreken. Ik heb twee
uren met de medische heeren gediscus
sieerd, gisteren. Ik geloof niet, dat er
zoo iets geweest is sinds de dagen, dat
Daniël trad iu de leeuwenkuil.... Gij
moet bedenken, dat deze discussie over
wat betaald moet worden, al oud js. Ik
heb haar niet geschapen. Ik kan niet zeg
gen, dat ik veel sympathie heb voor dit
getwist in de ziekenkamer. Het is on
aangenaam en zal velen onbetamelijk
voorkomen. Voorloopig ben ik de Buffer-
niet de kracht vinden hem ter zijde te
staan.... Maar al moest ik er door te
gronde gaanik kan niet!
Al moest ik cr mee tc gronde gaan
zoo had ook Steinfels gesproken, ge
steund door liet bewustzijn eener lioogc
ideale plichtsvervulling. .Het meisje werd
echter door dit voorgevoel troosteloos
of voor jaren ontmoedigd en terneerge
slagen
Geschokt door het verdriet van zijn
lieveling, zocht de oom vergeefs naar
troostwoorden. Erna. Harneck luisterde
nauwelijks naar hem. Maar toen zij ver
nam, dat baron Steinfels de gunst had
verzocht van tante Marie afscheid te
namen, voor hij afreisde, kwam de
wcnsch bij haar op den mandien
zij bemind had, nog eenmaal te zien.
En die wensch was zoo sterk, dat zij
die terstond in vervulling wilde doen
gaan.
Na een in verdooving doorgebrachten
nacht, waarin zij eerst op 't laatst de zware
oogleden geloken had, om door benau
wende droomen gekweld te worden, ver
liet Erna Harneck het hotel. Zij was diep
gesluierd en sloeg het dichte .weefsel niet
staat. De doktoreii zeggen mij, dat 6
shillings niet genoeg is, en ze slaan
mc tegen den eenen kant van mijn hoofd.
De Friendly societies zeggen: hoc durft
gij zooveel geven? en ik krjjg een ande
ren slag tegen den anderai kant van mijn
hoofd, en onderwijl kan ik de afstraffing
slechts ondergaan met de christelijke
zachtmoedigheid, welke den politicus
eigen pleegt te zijn."
„The Catholic Times" erkent, dat cr
wel een en ander in 'i wetsontwerp zal
moeten veranderd worden, en dat er
overal vergaderingen worden gehouden
van doktoren, waaruit blijkt, dejt deze
hun medewerking aan de uitvoering der
wet, blijft z ongewijzigd zullen onthou
den.
Wat blijkt dus?
Dat men in Engeland dezelfde bezwa
ren onder\indt, als hier, maar dat de En
gelsche oppositie hoog genoeg staat, om
de minister toch te huldigen.
Een ridder der droevige figuur.
Te Amsterdam heeft de Unie-liberale
kiesvereeniging Vooruitgang met de vrij
zinnig-democraten een compromis geslo
ten voor de* a.s. raadsverkiezingen. De
grondslag dezer overeenkomst is de val
van den A. R. wethouder van Onderwijs,
mr. S. de Vries Czn., die in September
periodiek aftreedt.
Tot welke middelen deze concentratie
haar toevlucht neemt, beschrijft liet
„Huisgezin' in een driestar onder
bovenstaand opschrift
Een kwarteeuw geleden was er te Am
sterdam een professor i'ellaar Spruyt, die
met Wertheim, Levy en anderen tot de
kopstukken behoorde van het toen nog
^nachtige liberalisme.
Thans is er te Amsterdam weer een
dr. Bellaar Spruyt, die geen schitterend
figuur maakt in de gelederen van liet
reeds lang tanend liberalisme.
De lieer Bellaar Spruyt is geneesheer,
voorzitter der Commissie van Toezicht
op het middelbaar onderwijs te Amster
dam en overtuigd vrijzinnig, schoon on
vast in de kleurschakeering.
Geen van deze drie qualiteiten had hem
tot het begaan eener domheid behoeven
te nopen.
Toch heeft hij zich daartoe laten ver
leiden en wel tot een, die dc Franschen
erger dan een misdaad noemen.
De lieer Bellaar Spruvt is candidant
voor den gemeenteraad en heeft beloofd
niet; te zullen meewerken tot de herkie
zing van den anti-revolutionnairen wet
houder van onderwijs mr. De Vries.
Dat hebben cr meer beloofd: het
scheen een soort toetsteen van oprech
te vrijzinnigheid.
Maar dr. Bellaar Spruyt heeft meer
gedaan hij heeft gezegd dat hij als voor
zitter der lommissie van rpezicht <>i>
het middelbaar onderwijs uit feiten, die
het publiek onbekend blijven, heeft er
varen, hoe bedenkelijk het is een anti-
revolutionnair tot wethouder van onder
wijs te kiezen.
Wie zoo iets insinueert of zegt, moet
het waar kunnen maken.
Mr. De Vries vorderde van dr. Bel
laar Spruyt een nadere verklaring.
Ze werd gegeven, ze moest althans
zoo heeten, maar ze was zóó onbedui
dend, zóó dun, dat de liberale pers ze
still ekens afdrukte zonder meer, wij
gelooven zelfs met eenige schaamte.
Thans heeft mr. De Vries dr. Bellaar
Spruyt van antwoord gediend in een
artikel van vier groote kolommen, waar
in hij de verklaring van den dokter on-
barmhartig-logisch uiteenrafelt en hem
met de stukken om de ooren slaat.
Dr. Bellaar Spruyt is een verloren
man, tenzij hij alsnog den moed heeft
eên moed dien hij na de uitnoodiging
van mr. Dc Vries om een nadere verkla
ring had dienen tc betoonen te erken
nen dat hij zich heeft vergaloppeerd.
Maar, schoon, naar een historisch
woord, liet boetekleed den man niet ont
siert, het getal dergenen die liet durven
aantrekken is klein.
En wij zijn er niet zeker van, dat dr.
Bellaar Spruyt tot dit getal zal bchoo-
ren.
De vraagpunten over de ziekte
verzekering.
De „S t a n d a a id' zegt daarover o.a.
in een hoofdartikel
terug toen zij door een rijengang den
Dom binnentrad en daar in een der ban
ken op de knieën zonk. Zij vouwde dc
handen, haar lippen stamelden een gebed.
Het geschiedde echter slechts werk
tuigelijk.
Onderweg was in haar gepijnigd hoofd
steeds eene gedachte opgekomen, die zij
oom Frans had hooren uitspreken: Stein
fels heeft in overijling gehandeld.
Gedurende de lange, bange uren der
nacht had zij zich langzamerhand iu een
soort wrok jegens Hans Otto gebracht.
In dit gevoel kwam zij plotseling op den
inval, dat ook hem de nieuwe dag en een
in koelen bloede gepleegd overleg wel
tot dc overtuiging brengen zouden, dat
er een uitweg, diende gevonden te wor
den. Ritmeester Eichstett zou raadgeven
en helpen zoo kon misschien alles nog
goed worden.
Misschien! Telkens weder verhief de
twijfel waarschuwend zijn stem over het
meisje voor ontgoocheling te behoeden.
Zel/s in het huis Gods, de plaats van
troost voor de droeven en bedrukten,
waar reeds zoo menig hart den vrede
gevonden had, stoorde de twijfel haar
gebod.
De kwartieren en halve uren tellende en
toch ,sje Jundsu voor de ooren houdend,
De nu opgedane ervaring is diep te
leurstellend voor wie van het vraagpun
ten instituut ook hier heil had verwacht.
Gelijk we toch van meet af opmerkten,
liep de strijd niet over de Raden, noch
over dc particuii .tc kassen. Op die twee
punten had de Minister reeds, vóór d,e
vraagpunten iu de Kamer aan de orde
kwamen, al toegegeven wat noodig was.
Daarover waren de vraagpunten dus
volmaakt overbodig. Het eenige punt
waarbij men te kiezen of te dcelcn had,
was de al of niet opneming in het ont
werp van dc geneeskundige behandeling.
Over die vraag nu is zoo breed en lang
gediscussieerd met speeches van liefst
twee uur in folio, dat er geen minuut
gespaard werd op den tijd die bij het
ontwerp toch aan datzelfde punt zou
besteed zijn, en da. wel zonder dat een
doublure van hetzelfde debat bij liet ont
werp zelf is uitgesloten. Wat op bespa
ring van tijd was aangelegd, loopt dus
uit op aanmerkelijk tijdverlies. Er moest
bij zulke vraagpunten nooit anders dan
een theoretisch besluit vallen, en heel
het land weet uu reeds, dat er een zeer
gewichtige politieke beslissing achterzit.
Hiertoe dwong de linkerzijde door haar
feilen aanval op het ontwerp, waarbij
niets zoo duidelijk doorstraalde als dat
men den Minister reeds bij de vraagpun
ten het beentje zocht te lichten en zulks
liefst onder een hartroerend protest te
gen elke politieke bedoeling. Die aanval
noodzaakte van zelf de fractién Rechts,
om zich reeds nu over het lot van het
ontwerp en van zijn auteur te beraden.
De politieke aanval van Links konden
/.ij niet anders dan met politiek verweer
beantwoorden. En zoo was de uitkomst
geen andere, dan dat liet debat over deze
vraagpunten reeds den eersten dag van
de vraagpunten zelve afging, en dat men
over het ontwerp zelf heeft getracht te
beslissen, nog eer het onderzoek goed
op gang was. Eigenlijk in strijd met
Artikel 111 van onze Grondwet.
Koloniën.
De reis van den li e e r van Kol.
Aan de „Locomotief" is uit Benkoelen
geseind, dat de heer van Kol, <>i> zijn reis
van Djainbi over Palembang naar Benkoe
len, overal den steun van ambtenaren en
particulieren ondervond. De firma Erd-
mann Jk Siclck ii weigerde hem evenwel
den toegang tot de Leboiigmijncn.
De pest neemt sterk af.
Het „Bat Nwsbl." heeft onder dag-
teekening van 7 Juni het volgende bericht
uit Bandoeng.Uier is uit M:i! uw van me
dische zijde bericht ontvangen, dat de
pest aldaar sterk aan het afnemen is.
Een in i 11 i o e n.
Naar het „Bat. Nwsbl." verneemt, is op
de begrooting voor het volgend jaar een
bedrag van een millioeii guidon uilge
trokken voor maatregelen ter bestrijding
der pesl, inzonderheid voor het uitkec-
ren van premies voor het dooden van rat
ten.
Niet in den haak.
Eenige heeren en dames, die een auto
tochtje maakten en toevallig een bezoek
aan den assistent-wedono van Prigen
brachten, vertelt de „N. Soer. Ut.", vroe
gen dezen assistent-wedono, waarom cr
zoo'n ondragelijke stank in zijn woning
hecrschtc.
De assistent-wedono deelde mede, dat
hij gedurende 14 dagen 15000 rattenstaar
ten moest bewaren, die bij een eventueel
bezoek van den controleur moesten die
nen om rekening en verantwoording af tc
leggen van het geld, dat hij voor het doo
den van ratten had uitgegeven.
Hier is zeker het remedie erger dan de
kwaal! Wie het bij een dergelijkcnstank
kan uithouden, heeft recht op een ridder
orde.
Een m a I a r i a-e p i d c in i e.
Uit het kort verslag van Bali over Maart
blijkt, dat in de stranddistricten van de
onderafdccling Karangasem een hevige
malaria-epidemie luerschte. Door den of.
ficier van gezondheid werden op één dag
iu de desa Djasi 150 lijders aangetrof
fen; spoedig toegediende chinine deed
den toestand aanmerkelijk verbeteren30
lijders overleden.
Van dc overige dessa's wordt niet ge-
spro! a.
toen de torenklok haar zware slagen deed
hooren, bracht zij den langen tijd door
iu de oude bank, welker hooge zijwand
haar voor de blikken der kerkgangers
verborg.
Weder was de hamer gevallen zij stond
op en verliet de kerk. Het met oom Frans
voor de ontmoeting in de kliniek afge
sproken uur was gekomen.
De weg daarheen, dien zij in den laat-
sten tijd zoo vroolijk van hart had afge
legd, strekte zich thafis eindeloos voor
haar uit. En toch, hoe meer zij haar doel
naderbij kwam, hoe meer zij haar schre
den vertraagde. Angst, doodelijkc angst
maakte zich van haar meesterToch
mocht zij niet langer aarzelen; haar hand
moest aan dc schel trekken.
In het woonvertrek van mevrouw von
Glockner vond Erna niet alleen oom Frans
reeds aanwezig, maar ook pastoor Milder,
van Hartcnsteiu, hief zich bij haar binnen
komst van een zetel op.
Zeg maar niets, tante Marie, verzocht
Erna zacht aan de oude dame, toen deze
haar teeder in de armen sloot; ik weet
toch, dat ook gij treurig zijt.
Daarna, den grijzen priesterlijken vriend
uit haar geboortestreek slechts vluchtig
begroetend, wendde zij zich tot den heer
von Glockner*
Van dergelijke epidemieën hoort men
eerst.... twee maanden na dato, merkt het
„Bat. Nwsbl." terecht op.
Cholera.
Voor den 7en Juni meldt de „Java Bo
de," dat er te Batavia 8 nieuwe gevallen
en 8 sterfgevallen zijn voorgekomen,
-waaronder 1 Europeaan en 1 Chinees.
De „Java-Bode" meent, dat de cholera
aan het wijken is, wellicht ten decle door
de inenting.
Naar de „Java Bode" verneemt, moet
de cholera zich te Meester Cornells on
rustbarend uitbreidenin alle buurten ko
men gevallen voor. Den 26sten Mei is de
mantri van Pasar Poeli aan de ziekte be
zweken.
Nog meer misère.
Eerst cholera, toen pest en nu mis
schien nog een andere vreeselijke en even
als de beide andere, zeer besmettelijke
ziekte: meningitis cerebrospinal epide-
inica.
Een geval heeft zich een paar dagert
geleden op Kalongan voorgedaan. De au
toriteiten hebben getracht dit geheim to
houden, zegt het „Soer. Nbl."
De li e e 1 e belasting gestolen.
In den nacht van 23 Mei jl. is ingebro
ken in het kantoor van den controleur tc
Bindjef, Boven Laugkat. Een ijzeren kist,
inhoudende de belasting van het Lang-
katsche, zijnde f-1000 aan contanten en
f18000 aan cheques, is verdwenen.
l\: twee „wachf'-hebbende politiedie*
naren, door slaap overmand, hebben irets
van dit alles bemerkt
Om hen in de gelegenheid E st il u
verder te slapen, zijn de twee plichtgetrou
wen voorloopig opgeborgen.
Eenige dagen later is de gestolen ki t,
aan welker inhoud geen cent ontbrak, te
ruggevonden door dc politie. Drie hang
sloten waren vernield, maar het letterslot
van de kist had vvcei stand jfchoden. Do
daders had men den 27sten Mei nog niet
in handen. De beide oppassers blijven
voorloopig nog achter slot en grendel.
Treurig. Tc Delft Is zwervendö
aangetroffen een El-jarig meisje, dat in
een woonwagen thuis hoorde, welke het
laatst te Papendrccht was. Het kind, dat
geen ouders heeft, zeide weggeloopcn te
zijn, omdat /ij door den houder van den
woonwagen mishandeld werd. Dit noma
denleven maakte zij reeds vanaf haar Ie
jaar mede. Het kind werd aan de politic
toevertrouwd.
Een vogelnestje in s r hooi.
Op e n balk boven een schoolbord iu een
der lokalen van de le openbare school tc
Oidenzaal heeft een roodstaartjespaar zijn
nest gebouwd, waarin thans een drietal
jongen worden opgevoed. De oudeis too-
nen tijdens de schooltijden ui et de minste
vrees, maar vliegen geregeld af en aan,
om litiu kroost met rupsen, vliegen en tal
van andei insecten te voeden. Zoo krij
gen dé schoolkinderen een aanschouwe
lijk onderwijs hoe nuttig deze kleine vo
geltjes, door het verslinden van allerlei
schadelijke insecten zijn. Waarschijnlijk is
dit een tweede broedsel, want d nutti
ge vogeltjes broeden tw ee kc r per jaar.
Den eersten keer legt hel wijfje 5- 7 den
tweeden keer I of 5 eitjes.
V' e r d r o n k e n. I iet 21/i-jarig zoon
tje van den lieer Nijliof, te Eext, viel in
een waterkuil en verdronk.
Ecrgistcrmiddag is te Gelderma'sen 't
tweejarig dochtertje van den landbouwer
de Bruin I li/.., iu eene wetering ver
dronken.
Door den bliksem getroffen,
J. v. O. tc Oss is eergisteren, terwijl
hij aan de Maas tegenover Alphen aan het
hooien was, door den bliksem getroffen,
en gedood. Zijn broer werd ev» eens ge
raakt; diens arm is verlamd. Twee an
dere arbeiders, die bij hen stonden, kwa
men met den schrik vrij.
M o n d- en k 1 a u w i e e r. Je Wa.
geningen is thans ook onder het vee tier
R. H. L. ,T. en Boschbouwselio >1 het
mond- en klauwzeer geconstateerd.
Overreden. Opnieuw is nu eer
gisteravond om kwart na acht, door den
loknaltrcin van Zwolle, nabij liet Loo
iemand aan een onafgeslotcu overweg
overreden. Ditmaal was het 't tweejarig
Niet waar, oom, als Steinfels heden
om een of andere reden, dien gij en rit
meester Eichstett wel uit zullen vinden,
verklaart, dat een misverstand hem aldus
heeft doen handelen, kan alles nog goed
worden
Erna zag trots naar den priester, die
met diepe bekommering haar woorden
aangehoord had. Vervolgeus dwaalde
haar blik vorschcnd naar haar oom, die,
tot haar bevreemding, met het antwoord
aarzelde.
Ik weet het niet, mijn kind, sprak
hij eindelijk'onzeker, of het mogelijk zal
zijn. Ge vergeet de hoofdzaak, Erna,
Steinfels wil niet
De heer von Steinfels voldoet daar
mede aan d< duidelijk uitgesproken woor
den der H. Kerk, antwoordde de pastoor,
ernstig.
Steinfels begaat een dwaasheid,
sprak von Glockner opbruischcnd.
Dc dwaasheid des kruises, was des
priesters antwoord.
Men kan niet twee heeren dienen,
mijnheer pastoor, riep de ander. De offi
cier moet zich aan dc wet houden. Er staal
geschrevenGeef den Keizer wat des Kef
zers is.
(Wordt vervolgd.)
