mms***
ffttaSEt-*:
ÜtPS!
SÏÏsjgSvaS
ssr-tós
§ÜP2§
Uit de Pers,
Erna von Harneck.
Gemengd Nieuws.
hk,"r-
- -JWsrsftva
«"pstsrr'ïïa?
perde Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Zaterdag 24 Juni.
k
Een lied per week.
No. 6 uit „De Leeuwerk".
Ons Landje.
r (Woorden van Muziek van
Mr. H.W. v. d. Mey. Adr. P. Hamers,
I I
gns landje, ons landje, dat is er zoo klein 1
Wanneer je and're landen ziet,
Dan haalt daarbij ons landje niet.
JjJaar toch maar toch, we ruilen Hniet,
Want Is ons landje nog zoo klein,
Een beter land kan nergens zijin(bis)
t>ns landje, ons landje, dat is er zoo Jaag!
De bergen, die je elders ziet,
Die vindje In ons landje niet
jy,aar toch maar toch, we ruilen ?t niet,
Want ligt ons landje nog zoo laag,
We houden toch ons landje graagl (bis)
jpns landje, ons landje, dat is er zoo zwak!
De legers, die je elders ziet,
Bij deze haalt ons leger niet
Maar toch maar toch, we ruilen 'tniet,
Want is ons landje nog zoo zwak,
Wij leven hier op ons gemak, (bis)
éns landje, ons landje, dat is ons zoo goed.
We willen heusch geen ander jand,
Al zij het ook van grooter stand.
Wij houden 'tvast met hand en tand,
En als het voor ons Jandje moet,
Dan geven wij ons goed en bloed, (bis)
De Ziekteverzekering.
Het „Centrum"- driestart:
Minister Talma heeft in een knap be
toog zijn Ziektewet verdedigd, voor zoo
ver deze zich zal bepalen tot de uitkee-
riug van ziekengeld.
De verzekering van geneeskundige be
handeling acht de minister onuitvoerbaar;
!en nu kan men van een ander gevoelen
zijn, de heer Talma voerde voor zijn
standpunt deugdelijke argumenten aan,
gelijk de heer Nolens, die vrijwel tot het
standpunt des ministers bleek bekeerd te
zijn, nader in 't licht' stelde.
Bovendien, al geldt het hier een niet
onbelangrijke vraag, van nog veel meer
beteekenis moet het heeten, of de ziekte-
iverzekering nu eindelijk haar beslag zal
krijgen, en of, in verband hiermee, ook
met de invaliditeits- en ouderdomsverzeke-
ring kan worden voortgegaan.
Aangenomen dus eens, dat het stelsel
des ministers niet is het beste, dan zou
jhet toch geenszins verstandig zijn, daar-
jaan het goede, dat men bereiken kan,
op tc offeren.
Een allerzonderlingsten jndruk maakt
"daarom de uiterst vijandige critiek, waar
aan de .Regeering en de Rechterzijde in
ten buiten de Kamer blootstaa t.
Eu wanneer er van „politiek" in den
'minder gunstigen zin des woords kan
j,worden gesproken, dan is die zeker niet
■van toepassing op de houding van de
fiRcchterzijde en van het Kabinet
Beide gaan uit van het standpunt, dat
I !er gehandeld moet worden en dat
'ïiu eindelijk dient tot stand.gebracht, wat
practisch tot stand te brengen is.
Doet de heftige oppositie daartegen en
tie declineerende, verdachtmakende toon
welke daarbij wordt aangeslagen, niet
aan obstructie denken?
Het ongegrond verwijt, zich te laten
leiden door politieke bijoogmerken van
minder allooi, zal de Rechtsche partijen
niet deren.
Zij laten zich leiden door de oprechte
begeerte, de belangen der arbeiders te
dienen en hen in dagen van ziekte te
i waarborgen tegen het in die dagen vooral
zoo drukkend gemis aan verdiensten,
i Een van die zaken, welke geen langer
uitstel dulden, en die reeds lang genoeg
op allerlei wijze zijn betheoretiseerd.
Zondagsrust.
De „Haarlemsche Hanze", or-
j gaan van den Bond van R. K. Midden-
FEUILLETON.
I
Naar het Duitsch.
50)
Gij begrijpt, hoe vertoornd ik was,
.want, afgezien daarvan, dat, naar mijn
overtuiging, dc jongen reeds bij de heen
reis niet met Neinstetten alleen had wil
len rijden, dank ik hartelijk voor derge
lijke onbeleefdheden tegenover mijn
Vrouw. Ik moet gevloekt en gescholden
hebben als een turk. Stel je de zaak eens
Voor, Steinfels. Iedereen had zich ver-
blaakt en daar komt nu zoo'n zwakhoofd
'en speelt de freule dien lagen streek.
'En daarmede was het nog niet uit. Wie
1de paarden niet regeeren kan, moet er
met de vingers afblijven. Nauwelijks was
ik bij de verlaten steengroeve gekomen...
■Neen, neen, houd je maar kalm, alles is
Zonder ongelukken afgeloopen.... Bij de
steengroeve dan, vond ik de arme dieren
^verbijsterd op den weg staan, de slede
lag onderstboven en signeur von Nein
stetten scharrelde in het kreupelhout.
[Verder, verder, zoo drong Hans
standsvereenigingen, bevat een artikel
over Zondagsrust
Eerst gaat het weekblad na. welke de
oorzaken zijn, dat zoo weinig aan Zon
dagsrust gedaan wordt: „de groote oor-
Schl'nt ons te zÜn gelegen
in het feit, dat vele winkeliers de winst
verbonden aan den Zondagsverkoop, niet
kunnen missen". Andere oorzaken zijn
„de concurrentie, welke geen gelegenheid
laat passeeren om maar zaken te doen"
de trek van de buitenbevolking des Zon-
ags naar de stadj de verwording van
den Zondag voor velen tot een dag van
genietingen.
"0(; «J" 5"vel. 'e keeren? .Het radicale
middel^ daartoe is, zegt de „Haarlemsche
Hanze niets te koopen op Zondag. „En
gelijk men in de meeste Katholieke bladen
aantreft de bekende annonce: Katholie
ken, koopt niet in winkels waar. enz., zou
het zeer zeker aanbeveling verdienen, in
dien de gezamenlijke middenstand in alle
dagbladen en tijdschriften propaganda
ging maken voor de Zondagsrust, door
met een dergelijke annonce de Zondags-
koopers te trachten tot betere inzichten
te krijgen."
Intusschen aldus gaat het artikel dan
voort behoeft men niet kalm te gaan
afwachten, totdat in dezen een jeder be
keerd is. .Tot practisch resultaat zal men
alvast kunnen komen, indien alle, of ten
minste een voornaam deel der vakgenoo-
ten tot overeenstemming ware té bren
gen betreffende Zondagsrust. Concurren-
tievrees ware dan op zijde gezet en voor
schade behoefde men evenmin beducht
te zijn.
Indien de middenstanders zelve daar-
bij dan het voorbeeld zouden willen geven
en besloten onder geen voorwaarde dé
Zondagsrust van hun standgenooten te
verstoren, dan kwam men al een gr ooten
stap nader lot het gewenschte doel. Niet
te onderschalten ware ook het streven
om te verkrijgen, dat aan fabrieken en'
groote inrichtingen het loon b.v. des Vrii
dags werd uitbetaald, en niet des Zater
dagsavonds. 't Behoeft geen nader betoog
dat daardoor toch een einde gemaakt
zoude worden aan de ongerijmdheid, dat
een werkman, die om Zondagsarbeid een
loonsverhooging eischt van 50 tot 100
procent, zelf een middenstander als 't
ware dwingt Zondags te werken, echter
zonder loonsverhooging.
Van een overwegend belang [ijkt het
OI1S toe, hier de vraag te stellen: „Is
algeheele Zondagssluiting noodig, nuttig
en gewenscht?" Zonder voorbehoud ant
woorden wij met eiken middenstander-
„Zeer zeker".
Noodig op de allereerste plaats voor
Katholieken, opdat het gebod van Zon
dagsheiliging meer dan tot heden het
geval is kan worden nageleefd; noodig
en nuttig ook voor ieder ander, opdat
men gelegenheid krijge ongestoord een
dag per weck te Jeven buiten de zorg
van het „zaken-doen", of buiten vermoeie-
mssen aan den arbeid verbonden. Daar-
mede hebben wij tevens aangegeven de
wenschclijkheid betreffende de Zondags
rust, welke wenschelijkheid des te meer
zal worden onderschreven, indien we in
herinnering brengen, dat de Zondag bij
uitstek zich kan leenen. om middenstan
ders meerdere ontwikkeling bij te bren
gen, welke zij tol lieden moesten missen
aangezien de tijd hun ontbrak zich dié
eigen te maken.
We njogen dus hiermede besluiten:
Zondagsrust is noodig, nuttig en ge
wenscht Onoverkomelijke bezwaren om
dien rustdag te erlangen zijn er niet
KathoifekC'liffing 'S eC" geb0d voor elk'
De Tariefwet.
Wij lezen in de (A. R.) „Rot ter-
dammer":
Maandagavond heeft de Tariefwet het
onderwerp van de besprekingen der Rot-
terdamsche Kamer van Koophandel uit-
gemaakt
Dat een veroordeelend vonnis werd uit
gesproken, spreekt van zelf.
Van deze „fine-fleur" van Neerlands
vrijhandelaren mocht niet anders worden
verwacht.
Of echter van liet vonnis groote zede
lijke kracht zal uitgaan, valt met recht te
betwijfelen.
Reeds verraste het ongewoon verschijn-
Otto aan. Hoe was het met freule Har
neck?
Eichstett lachte over de uitwerking van
zijn schildering.
Zij was door al het pelswerk, dat
de man in zijn slede gepakt had, zacht
gevallen en was weer gauw flink op de
been. En toen had ik de eer, de freule
in mijn slede te nemen.
Hans Otto, die nu somber voor zich
op de tafel zag, was het ontgaan, dat
bij de laatste woorden van den ritmees
ter Erich Neinstetten binnengekomen was,
en, zijn jas aan een kapstok hangend,
niet ver van hen af stond. Hoewel het
onderhoud op gedempten toon gevoerd
werd, bevond Erich zich toch dicht ge
noeg bjj, om het gesprokenen te kunnen
verstaan.
Eichstett daarentegen, die, in een tegen
over hem hangenden spiegel ziende, be
merkte Neinstetten zeer goed. Met eenige
stemverheffing ging hij dan ook verder:
Hoe 't verder tegenover de jonge
dame goedgemaakt is, kan ik niet be-
oordeelen en gaat mij ook niets aan.
Maar ter zake van de onbeleefdheid je
gens mijn vrouw verwacht ik nog vol
doende verontschuldigingen.
Een vaal rood vloog over Neinstettens
trekken, 't Was waar ook; in zijin yer-
sel, dat in dit gezelschap bij monde van
de heeren .Van Stolk en Koch een warme
verdediging van het ingediende ontwerp
werd geleverd en een degelijk protest
werd uitgebracht tegen de oppervlakkige
en holle agitatie, welke van de zijde der
vrijhandelaren tegen de tariefsherziening
wordt gevoerd.
Hetgeen hiertegenover voor de meer
derheid door den heer Hintzen werd op
gemerkt was kwalijk in staat om van het
goed recht der vrijhandelaars beteren in
druk te verkrijgen.
Enkele oude versleten argumenten wer
den wederorji ter tafel gebracht. Bezorgd
heid voor <!e verbruikers, die van het
duurder worden der waren alle nadeelige
gevolgen zouden ondervinden, was het
hoofdmotief.
Welke waarde echter aan deze bezorgd
heid mag worden toegekend, blijkt uit
hetgeen verder geschiedde. In haar Rap
port stelt de Commissie voor liever een
hooger invoerrecht te heffen op artikelen
die hier te lande niet kunnen worden
geproduceerd, b.vpetroleum. Juist
van deze artikelen, die bij ons niet kunnen
worden vervaardigd, wordt bij het heffen
van een invoerrecht de prijs met het volle
bedrag van het recht verhoogd.
Van orpechtc deelneming in het lot der
verbruikers merkt men hier niets meer.
Klompen en petten zullen misschien
iets duurder worden, wat echter op deug
delijke gronden kan worden ontkend
en daarover schreeuwt men moord en
brand.
Petroleum wordt zeker duurder....
en dat is heerljjk.
Waarlijk, tot de kennis van de ziels
gesteldheid onzer vrijhandelaren levert het
gebeurde in de Rotterdamsche Kamer van
Koophandel eene merkwaardige bijdrage.
Moord. Dinsdagmiddag is in de
Kruisstraat even buiten Oss in een sloot
vermoord gevonden zekere W. v. d. L.
Hij had behalve enkele kleinere wonden
een zeer diepe messteek ontvangen, waar
door het hart geraakt werd. De ver
moorde, 40 jaar oud, was vader van
zeven, nog jeugdige kinderen.
Omtrent dader(s) is nog niets bekend
wel heeft de politie enkele personen,
met wien de verslagene even van te voren
in gezelschap gezien is, gevangen geno
men.
Ontsporing. Dinsdagavond is de
Noordexpres een paar honderd meter
voorbij het station Maassluis ontspoord.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet
voor.
Van den Hoek van Hoek van Holland
kwam er later een trein, om de passa
giers van den ontspoorden trein over te
nemen.
De Harwichboot zou tengevolge van
dit voorval met belangrijke vertraging
vertrekken.
Sport. Tijdens het voetbalspel
Zondag aan den Walenburgerweg te
Rotterdam is een 16-jarige voetballer zoo
danig met den buik tegen de opgetrokken
knie van een ander aangeloopen, dat hij
bewusteloos neerviel en per brancard naar
het ziekenhuis moest vervoerd worden.
Ongelukken. Te Geldermalsen is
een paard, bestuurd door G. J. van Soelen
op hol geslagen. De voerman raakte on
der den zwaar geladen wagen en kreeg
ernstige kneuzingen. Hij werd in het zie
kenhuis te Utrecht opgenomen en is daar
overleden.
In de Rosestraat te Rotterdam stak
de bijna 5-jarige T. G. S. Donderdagmid
dag de tramrails over juist toen de stoom
tram uit Hellevoetsluis aankwam. Het
meisje werd door de locomotief gegrepen
en verdween onder de machine. Met een
gebroken rechterarm en been, een ver
vormd hoofd en verschillende kwetsuren
is het kind daaronder uit gehaald en in
zeer zorgwekkenden toestand naar de wo
ning der ouders in de Rosestraat no. 164
gedragen.
Een langefeesttafel. Bij gele
heid van het congres van Hongaarsche
agrariërs te Kecskemet was zulk een lan
ge feesttafel opgezet, als nimmer in Hon
garije en wellicht ook elders plaats had.
De tafel, die buiten het feestgebouw was
driet over Erna's terughoudendheid had
hij aan mevrouw von Eichstett niet meer
gedacht
Vergeefs had hij zich de beide sinds
de partij verloopen dagen al ingespannen
om vergiffenis van Erna te erlangen. Reeds
tweemaal weigerde zij hem te ontvangen
en de bloemkorf, die hij haar gezonden
had, stond gisteravond met zijn kaartje
nog onaangeroerd in het salon. Ten over
vloede had Herman hem schouderopha
lend opgemerkt, dat hij zichzelf waar
schijnlijk een strop om den hals had
gehaald. Gedurende een slapeloos door-
gebrachten nacht had hij zich aan zoo
mateloozen toorn jegens baron Steinfels
overgegeven, dat die boosheid weder op
kwam nu hij1 den gehate voor zich zag.
Zij noogen glinsterden onheilspellend.
Achteloos trad hij naar voren.
Goeden morgen, heeren, zeide hij,
vluchtig buigend.
Berger beantwoordde den groet hof
felijk, Steinfels verhief zich stijf, Eichstett
echter draaide rustig, met de ellebogen op
tafel leunend, aan zijn lange snor, zonder
te groeten .en recht voor zich uitstarend.
Neinstetten aarzelde. Daarna zeide hij
met een kort lachje:
Ik schijn waarlijk bij iedereen met
jwarte kool aangerekend te staan
opgesteld was 1300 meter lang, het aan
tal aanzittenden bedroeg 4328. Voor el-
ken gast was dus niet meer ruimte dan cir-
ml*?Wal niet veel is' Het heeft in.
™*ls.de? eetlust dezer agrariërs niet
geschaad, daar o.m. 30 centenaars rund-
vleesch en 2000 brooden verteerd werden
voor den dorst hebben zij zich met 28.000*
liter wijn moeten behelpen!
H.™rïta j'" De heer S" uit Amster
dam, huurde Woensdag een fiefs bij den
o/t nMflfn' te Wa'ergraafsmeer.
Up de Oosterbegraafplaats liet hij' het
gehuurde wiel een oogenblik onbeheerd
C" u- ^an °°genblik maakte een rii-
wieldief gebruik.
De huurder stelde den heer v. d. Moo.
tenin kennis met de ontvreemding.
uistermorgen accepteerde de heer v. d.
M. een pngefrankeerden brief.
Hierin werd hem medegedeeld, dat het
ontvreemde rijwiel beleend was in Bank
12 voor14.
Naar den dader wordt een scherp on
derzoek ingesteld.
De verbrande slagersknecht
- De officier van Justitie te Almelo heeft
een nader onderzoek ingesteld naar het
overlijden van een slagersknecht fe Bor
ne, die onder den toren, waar hij was op-
gesloten, in brand geraakte en een paar
dagen later aan de bekomen wonden is
hoo^d^" ^ersck'"ent*e Pefsonen zijn ge-
G e w e t e 11 s g e 1 d. De minister van
rmanciën maakt bekend, dat ten behoeve
van 's Rijks schatkist, van onbekenden is
ontvangen, uit Amsterdam, een bankbiljet
groot f 1000, ter voldoening van te weinig
betaalde inkomstenbelasting, en uit Rot
terdam, onder letters A. B., een bankbiljet
groot f 60 ter voldoening van te weinig be
taalde successiebelasting.
'n Nieuw Paleis van Volksvlijt
Te Rotterdam heeft zich een voorloopig
comité gevormd, hetwelk zich ten doel
stelt de oprichting van een gebouw, onder
den naam van „Paleis voor Volksvlijt"
Men wil komen tot een naamlooze ven
nootschap, gevormd uit verschillende ver-
eenigingen. (Msb.j
Romantisch. De chauffeur eener
reclame-auto, J. H. genaamd, en woon
achtig te Amsterdam, had de vorige week
zijn meisje, Anna v. d. Z., eveneens woon
achtig te Amsterdam, afgeschreven, om
dat zij met een anderen jongen was uit
geweest Anna scheen echter haar vrijer
yet te willen missen, want toen zij Maan
dag hoorde, dat hij met fijn auto te Breda
vertoefde, bedacht zij zich niet lang, maar
ging per eerstvertrekkenden trein ook
naar Breda, om hem daar te zoeken
waarin zij dan ook spoedig slaagde. Toen'
de chauffeur haar liefde toch niet meer
wilde beantwoorden, zon zij op wraak-
en deze bestond daarin, dat zij vlak vooé
de auto bleef loopen, zoodat de chauffeur
genoodzaakt was heel langzaam te rijden
en dikwijls te stoppen, wat hem ten slotte
deed besluiten de politie jn de zaak te
mengen.
Deze toog op onderzoek uit en vond de
liefdevolle deerne in de Veemarktstraat,
vlak bij het bureau van politie. Een re-^
chercheur verzocht haar naar het bureau
mede Ie gaan, doch hieraan verkoos zij
mei te voldoen, waarop zij werd meege
nomen, dit ging echter met 'n verschik-
kelijk gehuil gepaard; en in het bureau
gekomen viel zij zelf flauw. Nadat zij
weer was bijgebracht werd zij met den
chauffeur te zamen verhoord en haar den
raad gegeven, om hem voortaan met rust
te laten, doch J. H. door zooveel liefde
getroffen, bood haar zij'n hart en hand
weer aan, waarop beiden het bureau ver
heten, terwijl hij haar reisgeld gaf om
naar Amsterdam terug te keeren.
Zoo eindigde dit treurspel in een blij
spel J
Inkwartiering een lust en
g e e n 1 a s t. In de Nijkerksche cou
rant lezen wij het volgende bericht:
De verwachting dat hier de najaars
manoeuvres een uitgebreide inkwartiering
zouden brengen, wordt teleurgesteld. Het
oefeningsterrein ligt meer naar het Noor
den, zoodat wij ons tevreden moeten stel
len met het tijdelijk verblijf van een 200-
tal caveleristen, die in de buurtschap Ap
pel en omgeving worden onder dak ge
bracht. 6
wegens mijn onschuldige handelwijze. Ge
lief mij bij 'de schoone mevrouw von Eich
stett te verontschuldigen, heer ritmeester.
Ik kan niet zeggen, dat ik gewoon
ben op deze wijze over mijn vrouw te
woord van den aangesprokene. Boven
dien vind ik plaats en tijd voor dit hoogst
noodige verzoek om vergeving niet ge-
hooren spreken, zoo klonk kortaf het ant-
schikt
Von Eichstett had de ellebogen van de
tafel genomen en zich half naar Neinstet
ten omgewend, koel mat zijn oog den
naast hem .staande. Steinfels sloeg den
blik ernstig tot Neinstetten op, terwijl Ber
ger ternauwernood een lachje over de
welverdiende afstraffing verbergen kon.
Neinstetten werd meer en meer door
den in hem opbruischenden toorn over
mand.
Zulke terechtwijzingen staan mij
niet aan, heer ritmeester, sprak hij» Uw
toon en uw manieren zijin evenzeer niet
naar mijn zin. Ik kan niet anders zeg
gen dan dat ik meen, dat gij u aanmati
gend gedraagt
Eichstett keerde zich rustig om^en knik
te zijn zwager beteekenisvol toe.
Neinstetten had intusschen alle zelfbe-
heersching verloren. De gezochte gele
genheid om zijn medeminnaar een belee-
van een huis hJ u bewoners
de Papenlaan ?e Wee%HSrS'"gel 1
uur uit Amsterdam g.ls,eren om 5
de vrouw dit in hei f, i kwamen, zag
ruit was utigetoten U'S gr00ta
staand tafellid mei t een daarvoor
er op was verplaatst^6 pe(l;oleunistel1eii
bleken alle kasten f?nen de woning
de inhoud lag over df'Jn opan6ebr°ken.
en een zilveren hnrln™ g d versPreid
bng en ongeveer ee" gouden kei-
was verdwenen né g ug den aan SeM
moet br",ale '"braak
gehad. De dief hPP* ben P,aats
'angs het achter Hp Z1. vermoedelijk
'and® en door over een°"loot'teg6nd'
toegang verschaft sPnngen
die manicTverwjiderdZICne°0 reder p
direct een u (Sm ?e poll"e stelde
is de„eevermogde, en0ndeadeOCk Men
tieagenten." - He" "h bid
glaasje bier "drinTérf g,enstk,^edij een
memïpint6: ^aa's «r gedaan aan
dat ze zelfs déh,T„en *i!d
met rust lieten. r£,erster niet meer.
allKiVeVaM ol,TS C"
voortaan te 11 „ur de vrouw,
^Korto6"6!! t in"te dienèn'ten
berg binnendrfngen" om z^i'TvépenVfT
dit^verwekte H^h" iT"16 0'«chudd,„g
Twee' nrdiu„ee" bee- vreemd tooneel:
den ze naar den „bureau" gebracht
wacht" Wildcn ze nu den officier van de
ber,hen,rrreanna;"gdoe^bgacfngtrOP
Onnoodig tc zeggen dat deze buitenge-
ijsfabriek gemaakt Maar men heeft V(-r
maken6 rv°k berSPlaats voor ijs bij te
besteed 6crst,'a,lS's worden aant
(L. en V.)
diging aan te doen, scheen hem nu ge
komen. Hij zag Hans Otto met een ver-
achtelijken blik aan en beet hem toe:
Baron Steinfels mag bij deze gele
genheid eveneens vernemen, dat ik hem
vandaag verregaand onbeschaamd vind.
Daarop rukte hij dc jas van den haak en
ijlde naar buiten.
Op zijn woorden volgde eerst een algc-
meene stilte. Daarop zeide Eichstett op
staande, tpt zjjn zwager:
Gij zult dat zaakje wel voor mij op
knappen, nietwaar Berger? Verlang af
doende verklaringen. In het tegenoverge
stelde geval weet gij watj*e te doen hebt*
Hans Otto was blijven zitten. Zijn rech
terhand, die op de tafel steunde, opende
en sloot zich eenige malen heftig. Hij was
bleek geworden en had de oogen ais voor
een diepen smart gesloten.
De majoor, wien de luid uitgesproken
woorden, niet konden ontgaan, trad thans
naar voren, en zeide met knorrige stem:
Ik verzoek u, over mij wel te willen
beschikken, kameraad.
Hans Otto stond nu evenzeer op en
zeide zacht maar vastberaden:
Ik dank u voor uw aanbod, heer ma
joor. I
(Wordt vervolgd.)
