Allerlei.
1Ö9
Zoo eenvoudig mogelijk. Conducteur (tot een
reiziger die hem een duchtige fooi gegeven
heeft) Gaat u maar niet in den laatsten waggon
zitten, meneer. Bij een botsing loopt men daarin
altijd het grootste gevaar I
Reiziger. Zoo 1 Wat drommel, waarom laat
u den laatsten waggon er dan ook niet af!
het station A. naderde. Op een ongewoon punt stopte
de trein en het gerucht verspreidde zich dat de weg
versperd was door een déraillement dat een uur te
voren had plaats gehad. Verschillende reizigers,
waaaonder ook Willem, verlieten den trein en gingen
te voet naar de plaats van het onheil.
Hoe nader zij kwamen, hoe meer hun het rumoer
in de ooren klonk. Voorbij een bocht in den weg
stonden zij plotseling voor een chaos van vernielde
waggons en vernamen de jammerkreten der gewoD-
den. Willem liep met een angstig voorgevoel den
trein langs en zag tot zijn schrik dat het die was,
welken hij gemist had.
Hij zocht en zocht en vond eindelijk het lijk
van zijn vriend 1 Als een bliksemstraal schoot hem
het woord zijner moeder door den geest„Als je
eens door een plotselingen dood werd overvallen,"
en hij rilde. Hij kon
het lijk van zijn vriend
niet langer aanzien en
ging langzaam verder.
Hulp was er in over
vloed, dus hij kon ge
rust den terugweg aan
nemen. Diep in ge
dachten vervolgde hij
zijn weg en bereikte
na een paar uren een
station, waar hij spoe
dig een trein vond,
diq hem weer huis
waarts bracht. Wat
hem op zijn wandeling
en op de terugreis al
zoo door het hoofd
ging, wie zal het zeg
gen, maar toen hij,
veel vroeger dan hij
verwacht werd, thuis
kwam, zagen zijn moe
der en zuster dadelijk
dat hem iets overko
men was. Hij vertelde
intusschen niets maar
ging tegen den avond
uit en toen hij een paar
uren later thuis kwam,
vroeg hij zijn moeder
en Anna den volgen
den morgen met hem
naar de kerk te gaan.
Hij verhaalde nu wat
gebeurd was, en waren
de beide vrouwen eerst
verschrikt en ontsteld,
spoedig vloeiden hun
harten over van dank
OM DEN ZILVEREN BEKER TE HAARLEM:
de twee Haarlemsche voetbalclubs, H. F. C. en Haarlem, streden j 1 Zondag een
spannenden wedstrijd in de seriewedstrjjden cm den zilveren Beker. H. F C. dat
Francken miste, die als
international te Dor
drecht speelde, bleef in
de minderheid met 0
tegen 2 punten. Onze
fotograaf kiekte een
van de meestspannende
momenten uit den wed
strijd.
hebt voor de heenreis!
De terugreis betaalt
immers je schoon
zoon wel I
Slagvaardig. Een
stamgast komt eens
voorbij een herberg,
waar hij om goede
redenen al lang niet
meer geweest is.
„Zeg," roept de kas
telein hem toe, „hoe
lang moeten die
twaali glazen bier van
jou hier nog blijven
staan
„Och," is het leuke
antwoord, „ik zou ze
maar wegwerpen. Ze
zullen toch niet meer
om te drinken zijn!"
In een rariteitenver
zameling Bezoeker.
Is dat nu iets bijzon
ders! 't Is een gewone
opgezette kip!
Eigenaar Maar mijn
waarde heer, dit is de
beroemde kip, die
het ei van Columbus
gelegd heeft
DE MALTEZER-RIDDERS IN NEDERLAND:
in ons vaderland was de katholieke adel tot nofrtoe uit de oude, nog bestaande, en van rechts
wege katholieke ridderschappen als de rijke „Balije-Alrecht» en de pas-opgerichte Johanniter
orde geheel buitengesloten. Dat heeft geleid tot de oprichting van een Nederlandt-cbe afdeeling
der aloude, schitterende Orde van Malta, waarvan de katholieke adel lid kan zijn. De souve'reine
Prins-Grootmeester dezer orde, die te Rome zetelt, benoemde tot Baljuw der Nederlandsche
afdeeling den Generaal baron J. G. G. van Voorst tot Voorst, en tot griffier van het kapittel
Jhr. Mr Wittert van Hoogland te 's Gravenhage, welke beide functionarist-en onlangs aan H. M.
de Koningia het grootkruis der orde hebben aangeboden, dat door H. M. welwillend werd aan
vaard. Onze foto geeft de beide heeren weer, terugkomend van het koninklijk paleis van deze
plechtigheid. Rechts: Generaal baron van Voorst tot Voorst, links: Jhr. Wittert van Hoogland,
de laatste in het weeldeachtige costuum der Maltezer ridders.
baarheid jegens God, die den nu teruggekeerden
zoon zoo vaderlijk beschermd en bewaard had
voor een plotselingen dood die zijn ziel in eeuwig
heid noodlottig had kunnen zijn.
Dat den volgende morgen een gelukkig
drietal aan de Tafel des Heeren aanzat en dat
de moeder God nogmaals en nogmaals dankte
voor het dubbel behoud van haar zoon, zal
de lezer wel kunnen begrijpen.
Het aanhoudend smeeken der moeder en
de dagelijksche communie der zuster hadden
rijke vruchten van genade voortgebracht.
EEN MOOI KIEKJE VAN HET SCHUITJE VAN EEN
BESTUURBAREN LUCHTBALLON:
de Fransche fabrikanten van bestuurbare ballonshebben aan
het Fransche leger, in plaats van den verleden jaar veronge
lukten ballon „République," een nieuw luchtschip aangebo
den, dat met de nieuwste toestellen en hulpwerktuigen is
voorzien. Van de opstijging daarvan geeft onze foto, die vooral
de onderdeden van het schuitje duidelijk weergeeft, een
aardig kiekje.
Goedkoope troost. Dame. Ik zou graag mijn
dochter willen gaan bezoeken, maar ik heb
geeD geld genoeg voor de reis 1
Vriendin. Welnu, als je maar geld genoeg
