7J. C. BERNARDX Emaille-Goederen „STAR COATING" Maatschappij „De Faam" W. Kruyfhooft voor het Huishouden. Karpetten, Vloerzeilen, Loopers, enz. Slaap- en Eetkamer Ameublementen. Nog slechts enkele dagen. VISCHMARKT VRAAGT Haarlemmerstraat 26-28-30. bericht de ontvangst van een ruime sorteering Vischmarkt 16=17. Houten en IJzeren Ledikanten. Veeren=, Kapok= en Vlokkenwolbedden Paardehaar-, Kapok Zeegras- Stroomatrassen Wieden, Kinderlefaten, Kinderstoelen, Babyboxes. JWagmi j 11 Do G a contant op 2 jaar schriftelijke garantie. Gratis op proef te bekomen. „Zij had gelijk" Gereedschappen, Plaatijzer en Staaxijzer. Alleen echt wanneer voor zien van nevenstaand Handels merk. Uitsluitend bij onze firma's verkrijgbaar. Colbert Costume „Confectie" f 2.2. SO naar w' Demi ot Ulst*»- f 2o naar maat f 22 SO VRAAGT STALEN. 7902 en SPRINGVEER- EN SPIRAALMATRASSEN. Oinase Matrassen worden uitsluitend van prima grondstoffen vervaardigd. REPARATIËN SPOEDIG EN BILLIJK. WITTE, GEKLEURDE EN TULE SPREIEN. fe79 WOLLEN, GEWATTEERDE EN MOLTONNEN DEKENS. van alle voorhanden zijnde Kerkboekjes, ver beneden de inkoopwaarde. Bijzonder goed koop in alle Religieuse Beelden, Engelen, Krnrsen, Stolpen in alle maten, Wijwater- vaatjes, Rozenkransen, enz. enz. Eerste kwaliteit. Prijzen onovertrefbaar. Vraagt eerst prijzen eer U koopt en zie de kwaliteit. 7e03 Aanbevelend, »J» V. d. HEI«JDEN» Haarlemmerstraat 220. In werking te zien iederen Dinsdag van 25 en Zaterdag van ll2 nur in het depot te LEIDEN Nieuwstraat 7, (bij Den Burcht.) 7613 Tooneelspel in twee Bedrijven., door B. EOLE. Personen: KITTY v. FLINKEN-geb. Rondstein, Jonggetrouwd vrouwtje. JAN VAN FLINKEREN, haar man, Prokuratiehouder. MARIE TER WAN KEN, haar vriendin. EDUARD VOORTEYNSE, Rijksamb tenaar, verloofd met Marie. GEERTJE, het meisje bij van Flinkeren. Het schetsje speelt ten huize van Kit ty in een der nieuwe wijken van LeMeqt. EERSTE BEDRIJF. Het to one el stelt voor een kamer in1 een aardig ingericht niet al te groot huis. Het geheel is smakelijk aangekleed 1en mrnkt een jjrettigen indrukvooral 'niet dien van vele goedkoope snuiste rijen. AMes in .de kamer, de meubelen, de gordijnen, het behangziet er mo dern uit, doch met een zeker cachet van fUnk^-degelijk, prettig-huiselijk. Kitty, een jmig vrouwtje met een Wei en open gezichtje, zit in een aardig passend morgentoiiet voor haar buy rpautje haar huishoudboek bij te werken. Geertje klopt aan de deur, Kitty roept „Binnen": „Mevrouw, daar is een juffrouw om ti te spreken". Kitty: „Zoo Geertje, heeft de juf frouw haar naam niet gezegd Geertje: „Ja zeker, mevrouw, 't is juffrouw Ter Wan ken." Kitty: Ah, Marie... Laat de juffrouw ïnaar direct boven komen... en eens voor goed, Geertje, als juffrouw Ter Wanken komt, is er nooit belet, die laat je gerusil maar bbven. Geertje af. Kitty verzet ven vn ander op een tafel met prulletjes. Marie ter Wanken: (lief tloiïr dinmtje, vier-en-twintig jaar): Dag K i t, hoe gaat t in de nieuwe woning? (Rondkijkend) Gut kind, wat ziet het hier snoezig uit. {Loopt bewonderend rond). Wat een magnifiek ameublement, wat een keurig behang. Blijft voor een ets aan den wand staan, in extase): Gut, wat heerlijk, wat een dot van een ets is dat, van wien heb je die? Kitty: Een cadeautje van Willem Brander, een vriend van Jan. Mooi hè Marie: Prachtig... och, wat een aar dig bureautje... ben je aan het boekhou den Kit? Dat had ik nooit verwacht, die wildie Kit, nog eens aan het boekhouden. Kitty: Dat moet wel (deftig doend) als je zoo een huishouden hebt ie bestie ren, dan moet je zorgen dat de adminis^- tratic in orde is. De administratie, zeg|t Jan, is en blijft overal de hoofdzaak, waar geen orde is, loopt de heele boel in de war... Maar Marie, ga toch zitten. Kom hier (schuift een knaapje bij het raamlaat ons hier bij het venster wat ouderwets gaan zitten babbelen. Marie: Ja, dat is heerlijk (kijkt door het vensterdan kan ik Eddy net zien aankomen... hij komt me hier halen. Kitty: Goed kind, en als ik dan in de verte Jan zie aankomen, dan gaan we in den erker en roepen onzen beiden rid ders van verre al den zegen toe. (Bei den gaan zitten, een poosje stilzwijgend. Marie kijkt melankoliek de kamer rond en zucht dan diep). Kitty: fin een lach schietendMaar Marietje, waar moet die zucht naar toe... Is 't leven zoo verschrikkelijk. Vree selijk hé, Eddy zoo den heel en morgen niet te zien en akelig dat hij van middag ook al wieer van je weggaat. Dan zie je hem zeker niet voor hal 1 vijf spottend verschrikkelijk, verschrikkelijk Marie weer zuchtendJe hebt goed spotten, jij hebt alles wat je ver langt, een net huisje, keurig ingericht en daarenboven een man, die je op de handen draagt, en van wien jij ook vree- selijk veel houdt. Kitt.y ernstigerMaar kind... er is toch niets tusschen jou en Eduard Marie (met vuur): Hoe kom je er bij, gelukkig niets. Kitty: Maar wat wil je dan.... Wat belet je dan om m'n benijdenswaardig voorbeeld te volgen. Jullie hebt beiden er den leeftijd voor. Eddy, zoover ik weet, verdient toch zeker net zooveel als Jan toen hij trouwde, met wat zui nigheid is er best te komen (knus bij haar schuivendje weet niet half hoe heerlijk 't is wat zuinig te zijn als je weet dat 't voor je man is en (licht blo zend) voor wat misschien nog later zich kan komen aanmelden. Marie: Ik vind 't niets om zuinig te zijn, dat weet je ook, als je veel van el kaar houdt, dan doe je graag alles, maar in onzen stand. Zoo'n inrichting kost zoo vreeselijk veel geld. Je kunt toch niet een withouten tafel en één sjtbel nemen, dat mag Eduard niet voor zijn positie. Maar om alles te koopen, moet je 't maar hebben. Ik spreek vreeselijk vertrouwelijk met jou, omdat ik weet daj' jij het niet verder zult vertellen. Edul- ard krijgt geen geld voordat zijn mama sterft, nu je begrijpt we gunnen moe dertje, een heel lang leven, en mijn pa kan door zijn zaak onmogelijk kapitaal missen, dat begrijp je, wel heeft hij: ons een vast jaargeld beloofd in den eersten tijd, maar daar kan je toch geen in richting voor koopen en ik wou 't zoo graag zoo hebben net zooals jij. Hoe heb je dat toch aangelegd? Kitty (ernstig): Wat zou je zeggen Marie, als ik je eens zeide, dat alles, wat je hier ziet staan, nog niet geheel be1- taald is'? Marie: Maar Kit, jelui hebben jiïefcu Kitty: Ja Marie, we hebben onze mi- richting gekocht op afbetaling. Schrik1 maar niet, het woord kilinkt vreeselijk.^» maar 't is toch heusch niet zoo heel iets ergs. Marie (rondziend): Maar Kitty, 'tis toch allemaal zulk mooi, zulk degelijk ied. Kitty (ondanks zichzelf lakkend): Jij bent toch nog net zoo'n gans als ik was. Wil ik je nu eens vertellen hoe 't ij gegaan is. Hoot dan. Toen ik zooWat 1 twee en een half jaar met Jan geënga geerd was, zuchtte' ik net zoo dikwijls en net zoo diep als jij daarnet nog deed, maar dat begon me zelf te vervelen. Ik dacht, zoo gaat het niet, ik ga ereis op raad uit. Ik naar een oude vriendin vain Ma, een flinke, hartelijke, degelijke vrouw, die weet wat er in de wlereld te koop is. Ik zei haar wat me scheelde. En ze antwoordde mij, kind ik ben blij: dat ije gekomen bent, ik weet een uitsteken den raad voor je. Zij nam een velletje papier van haar lessenaar en schreef er •een naam op. Gaat daar maar eens heen. Ik nam het papiertje en las den «aam 1 Maar mevrouwtje, dat gaat toch niet! Doe mijn zin kind, zei ze, wees ereis ffink en doet wat ik gezegd heb. Ik spartelde nog wel wat tegen, maar ik deed het toch. Ik ging op pad. Weet je wat op het papiertje stond? Marie knikt ontkennend. Kitty: Niets dan Magazijn „DE BAZAR" Heerengracht 7, aanbevolen door mevrouw Dieëndie. Ik zeg je eerlijk, ik ben er heen ge gaan met het idee: och, ik wil eens zien, maar dat is todh niks voor ons. Ik dacht zoo'n klein winkeltje te zien met aller lei ouderwetsche, slechte prullen, maar toen ik voor de deur stond, toen veran derde ik ineens van gedachteIs dat nu een magazijn van afbetaling, waarop ik zoo dikwijls had hooren schimpen, vroeg ik me zelf af? 'tWas een zeer groot winkelhuis aan het begin der Heeren gracht bij de Nieuwe Rijn, met prach tige Etalagekasten, waarin de nieuwste goederen waren geëtaleerd. Dat gaf ine moed, ik ging dus binnen en vroeg den Chef te spreken. Mijneer kwam naar mij toe. Ik dacht ik zal maar in eens ronduit vertellen wat de kwestie is. Dat deed ik. Eti ik heb ik er geen spijt van gehad. De Bazar heeft ons de geheele installatie gele verd, van het kleinste tot het grootste en... uitstekend. Toen we van ons huwe lijksreis je terugkwamen, zei ik tegen Jan, we moeten eens naar dien mijnheer, toe, om hem voor zijne goede behande ling te bedanken. Goed, zei Jan, van! avond dan. Van avond, neen zei ik, over dag, nu schaam ik me niet meer, dat Hé daar ben heengegaan, of liadt jij liever gehad, dat we nog een paar jaar hadden rondgeloopen en ons heerlijk nestje moesten ontberen Toen moest Jan me gelijk geven. We hebben die keer heel gezellig met den Chef van het magazijn gesproken, en die heeft on eens uitgelegd, hoe de zaak zich zoo heeft kunnen uitbreiden. Het systeem waarmee deze firma werkt is doodeenvoudiguitmuntend goed en billijke prijzen, naast gemaklceljjke be- talings-voorwaarden. Mijnheer Loeb! wees er ons op, hoe het toch zoo dom is, dat de menschen meenen, dat de ar tikelen bij hem gekocht niet soliede zouden zijn. Kijk eens mevrouwtje, als u ergens iets a contant koopt en be taalt, dan krijgt u het gekochte en als, het niet bevalt, hebt u vreeselijk wei nig veibaal op den verkooper. Bij ons! gaat dat niet. Wij loopen toch eiken dag de kans, dat, wanneer we geen eer ste klas artikelen verkoopen, men ze ons gewoon weer terug stuurt en wij last met de betaling krijgen. Wie is er dan de dupe van? Wij zelf natuurlijke En de prijzen moeten billijk 2ijn, dat be*- grijpt men, met het oog op de concur rentie, die overal bestaat. Marie: Maar je ziet toch in de winkels soms zulke spotkoopjes, heb ja die daar ook? 'I Kitty: Dat is juist het domme, je gaat op een koopje af en meent dat je iets degelijks krijgt, maar dat is alleenl eep lokvogeltje en de rest te veel du.urii

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1911 | | pagina 3