Het iied van Clarens.
Uit de Pers.
Derde Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Zaterdag 4 Maart.
Over alles en nog wat.
v.
Arti et Religioni.
Verleden week ben ik niet belangstel
ling gaan luisteren naar de uitvoering
!van onze R. K. gemengde zan'gvereeni-
ging „Arti et Religioni".
'tWas benieuwd, .wat ik te hooren
3tou krijgen, want men bad van' de repe
tities verteld dat zoowel de Mis als de
plocke goed ingestudeerd werden.
Met voldoening ben ik van de uitvoe
ring heengegaan en met genoegen' heb
lik gezien, dat Arti et Religioni over
igoede krachten beschikt. Het volmaak
te dat behoeft nauwelijks gezegd
te worden is nog geenszins bereikt.
'Men heeft pas een stap gezet op den
jveg der reorganisatie, maar de be
slistheid en de ernst, die daarbij wor
den getoond, geven vertrouwen' voor de
toekomst
Waarom zouden wij in Leiden gee.nl
flinke eerste klasse zangvereeniging van
Katholieken kunnen hebben? Als wij
bezitten christelijke jzangvereeniginlgen,
een vrijzinnig zangkoor, een Toon'kunst-
afdeeling, dan is er ook plaats voor
een goede Katholieke zangafdeeling.
De grondslag daarvoor bestaat. Arti
et Religioni heeft een tijd van verval
gekend, waarin zij ten doode scheenl
opgeschreven. Maar zij heeft deze cri
sis doorstaan en is thans 't best te ver
gelijken met een herstellende, die al
leen nog slechts versterkende middelen
noodig heeft om de laatste nadeelige
gevolgen van de doorgestane ziekte te
overwinnen. Worden die versterkende
middelen toegediend, dan zal Arti wor
den van een tenger tuberculeus schep
seltje, een gezonde jonge deem, met
frissche levenskracht, bij wie de gevaar
lijke tuberkelbacil verkalkt is.
leder kan begrijpen, wat ik met deze
beeldspraak bedoel. Wie de uitvoering
van Arti bijwoonde, weet dat zij over
igoede krachten beschikt, zooals ik al
reeds boven zeide. Maar naast goede
zijn er minder goede elementen', waar
door de koren, meer speciaal de dames
koren, qualitatief onvoldoende zijn. Men
telt bijv. enkele gbede sopranen, inaar
deze moeten het geheele koor dragen.
De versterkende middelen, die Arti
noodig heeft', zijn dus goede zangers en
zangeressen, die liefde hebben voor de
kunst en bereid zijn zidli aam de lei
ding van den directeur te onderwerpen
en de wenken van' het bestuur te vol-
6cn- j r
Men moet niet naar Arti gaan', pmdat
men van de repetitieavonden „lol
letjes" wil maken, 'k Ben geen vijand
van grapjes de heeren behoeven niet
met stijve gezichten tegenover de da
mes te zitten 't zijn immers in hoofd
zaak jongeiui, die bij elkaar zijn. Dit
neemt niet weg, dat nimmer het doei van!
het bijeenzijn uit 't oog verloren mag
worden en dat doel is de studie van een
bepaald zangstuk
Gaat men door met ijver te studee
rt u, dan za! het succes van een'volgende
uitvoering dat van de voorgaande over
treffen.
Dat succes moet bestaan in een toe
name van het aantal werkende leden',
opdat Arti in staat worde gesteld met
eigen krachten groote werken uit te
Voeren.
Ik schreef deze weinige, regelen dan
ook slechts met de bedoeling om aan
te sporen tot het lidmaatschap van on
ze gemengde R. K. zangvereeniging Arti
et Religioni, die op andere plaatsen
naamgenooten van zoo uitstekende re
putatie bezit.
Men zal wellicht schoorvoetend er
toe over gaan om lid te .worden. De een
doet het niet, omdat de ander het wel
doet en nummer drie verschuilt zidh
achter beide eersten.
De klacht wordt dan wel eens ge
slaakt: 'tls weer een Roomsche ver-
eeniging. Al de bezwaren, die bij Room
sche vereenigingen gemaakt worden, be
staan niet zoodra liet neutrale veree
nigingen geldt. Hoeveel Katholieken ge
ven en gaven hun krachten aan' Toon-
FEUILLETON.
Een-verhaal uit de Fransche revolutie.
78)
(Slot.)
En tegenover t" e verschijning, welke
bij zijn vo.zv wetendheid van het
geen in zijn a igheid was voorgeval
len, door nic. apu verklaard worden,
stond hij het eerste oogenblik als ver
steend, terwijl dc herinnering aan de
spookgesdi.edeni c.en van Piernic en Ge-
neviève zijn brein dreigden te doen sprin
gen In dien radeloozen toestand, voe
lend dat hij den waanzin nabij was, rust
ten zijn ve. .derde blikken op het por
tret der markiezin, wellicht met de ge
heime hoop, het schilderij daar niet meer
te zullen zien .eneinde een houvast te
vinden voor zijne hem ontsnappende re
de in de bevinding dat hij de beeltenis
Voor een spook had aangezien.
Maar,., de geschilderde dame was
kunst instede van eigen Katholieke
kunst te beoefenen.
Toch verdient dit laatste vlerrewegi
de voorkeur. Dit blijkt ook hieruit, dat
bij het bekendworden van de uitvoe
ring van La Damnation de Faust doof
Toonkunst van gezaghebbende zijde al
aanstonds de medewerking aan Katho
lieken ten sterkste ontraden is. Dien'
raad hebben verschillende onzer ge-
lcofsgenooten opgevolgd en zij hebben'
geweigerd om in dit werk mee te zin
gen. Hoe de geestelijkheid dezer stad
over de eerstvolgende Toonkunstuitvoe
ring denkt, zegt ons op ondubbelzinni
ge wijze de mededeeling van den Hoog-
eenv. Deken in de courant van gisteren.
Zooiets behoeft men bij een Katho
lieke vereeniging niet te verwachten.
De munikale verslaggever van deze
courant heeft in zijn hooggestemde re
censie van de laatste Arti-urtvoering nog
op een ander punt gewezen toen
hij schreef, dat Arti tevens een
sociale roeping vervult, door de schaap-
kens uit één stal bijeen te houden' e*i
ze voor vermenging te hoeden met die
uit een andere stam zijn gesproten.
Hierop ga ik voor heden niet dieper
in. Met dezelfde redeneering zou ik
kunnen bepleiten' het nut van' gemeng
de R. K. tooneel- en andere liefheb-
berijvereenigingen en dan zou het zijn
te veel hooi laden op één vork. Laat men
beginnen door meerderen steuin, Arti et
Religioni te maken tot een uitstekende
zangvereeniging, die onder de bestaan
de Leidsche zusterverenigingen een'
waardige plaats zal innemen.
Observator.
De Algemeen Kiesrecht-Coalitie.
Het (liberale „Handelsblad,,
mengt zich in de polemiek tusschen
„Nieuwe Courant" en „Vaderland" over
de beteekenis van de algemeen kiesrecht-
leuze als verkiezingsleuze.
Het blad gelooft, dat een groot deel
der liberalen zich nog niet recht voor
den geest heeft gesteld, dat de .eisch
van algemeen kiesrecht iets anders dan'
een leus is.
De Amsterdamsche kiesvereeniging
„Vooruitgang," de grootste vrijzinnige
kiesvereeniging ,meenen wij, van geheel
het land, is eerst thans bezig te over
leggen en te beraadslagen hoe zich
ten opzichte van dat algemeen kies-,
recht te stellen. Wat in deze kiesver
eeniging plaats vindt, het vormen1 van
een meeiiing moet wellicht bij meer li
beralen nog geschieden, dan de lei
ders der Liberale Unie wel bevroeden.
Want ook zij die werkelijk over de po
litieke vraagstukken van den dag heb
ben nagedadht en een gevestigde mee
ning hebben, kunlnen' licht, evenals een
paar jaar geleden de tegenwoordige
Unie-liberale strijders voor algemeen
kiesrecht, het algemeen kiesrechtvraag-
stuk als niet zeer urgent beschouwd
hebben. Terecht meenen wij; wij: heb
ben het vroeger reeds betoogd, de eisch
van algemeen kiesrecht leeft niet onder
ons volk, leeft niet bij de kiezers, is
slechts een verkiezingsleus, een verza
melleus, waarmede men, zoo al niet po
litieke partijen, dan toch kiezers wil
trachten te verzamelen.
Door haar algemeenheid en eenvoud
is zij daar uitmuntend voor geschikt
en voorloopig kunnen nog onder die
leus verzameld worden zij, die inderdaad
eiken meer of min volwassen Neder
lander (en Nederlandsche) het kiesrecht
willen geven, als ook zij die in het alge
meen kiesrecht slechts het tegendeel
zien van het attributieve kiesrecht.
Allen, die, als wij, hoezeer ook ge
neigd mede te werken het attributieve
kiesrecht door algemeen kiesrecht te
vervangen, daartoe slechts juist bereid
zijn omdat zij de zaak van zoo weinig
belang achten, zullen echter instemmen'
met de vraag door De „Nieuwe Courant"
uitgesproken„E11 daarna
Daarna als de eenige „verzamel-
leus" niet meer verzamelt, als het doel
bereikt is, of voorloopig volksvertegen
woordiging noch regeering ook maar
één stap kunnen doen om dichter bij het
doel te komen? Als dus wat verdeelt
wèl op den voorgrond moet treden
Ja dan zijn de verkiezingen afge-
daar nog altijd op haar plaats,het
andere beeld kon slechts zijn dat van de
uit den dood opgestane dame, of. ha
re schim
Alles was nevel en duisternis in het
hoofd van Raffut. Eindelijk, in een wan
hopig besluit, zonder de minste redenee
ring, in een soort van brutaal instinct,
stamelde hij, de lip opgetrokken tot zijn
gewonen spotlach, met een akelig ge
grinnik
„O, zoo, kom jij uit je graf, mevrouw...
O, zoo, kom jij me bang makenWel
nu, dan zal ik je opnieuw dooden, zoo-
als ik het de eerste keer gedaan heb!"
Als bij het voltrekken van zijn eerste
misdaad, flikkerde weer een rosse gloed
in zijn wilde oogappels, en zijn pistool uit
zijn gordel grijpend, legde hij, met den
vinger aan den trekker, het op de spook
verschijning aan.
„Ellendeling!"
Bij dat woord, den laatsten kreet, den
zelfden kreet, dien eenmaal de doodè
hem doodelijk ontsteld toevoegde, drukte
Raffut af en gaf vuur. Ofschoon de kogel
haar geheel moest hebben doorboord,
barstte de dame los in een zenuwaghti-
loopen en... wie dan leeft, die ;zorgt>
Wij gelooven niet dat deze redeneerin'g
er eene is, die zelfs openlijk uitgesproJ.
ken kan worden. Wanneer onder de „ver-
zamelleus" van algemeen kiesrecht ge
tracht zal worden een meerderheid in
de volksvertegenwoordiging te krjjgen,
moeten de kiezers vooraf weten wat
een regeering, steunende op die meer
derheid, zou willen trachten te berei
ken.
Men wil een „algemeen kiesrechtcoa
litie" vormen. Goed. Maar hoe zal die
coalitie werken
Wij meenen, dat zij die aldus samen
werken, verder moeten gaan en moeten
aangeven welk eene regeering wij krij
gen zullen indien' de linksche voorst-an
ders van algemeen kiesrecht een meer
derheid in de volksvertegenwoordiging
krijgen. Wij weten thanser zal geen
sprake van zijn, dat opgenomen wordt
in die regeering de leider van de partij
die in de eerste plaats het eerst en het
krachtigst de leus heeft doeii klinken,
thans de verzamelleus van de Liberale
Unie. De heer Troelstra zal, heeft „Het
Volk" ons verklaard, er niet aan denken
minister te worden. Nu, wij haddein het,
eerlijk gezegd, geen oogenblik gedacht
of verwacht de sociaal-democraten
zijn veel te goede tactici, voelen zich
als partij van oppositie 'a outrance te
behagelijk, om geneigd te zijn mede re-
geeringsverantwoordelijkheid te dragen
cm mede de waarheid te ondervinden
van het gezegde „gouverner, c'est mé-
contenter". (Doch'wel merkwaardig is
de verklaring van „Het Volk" dat uit
verzet tegen algemeen kies
recht „met het spook van Troel
stra's ministerschap" de goelien bang
gemaakt zouden worden. Immers men
moet uit die verklaring afleiden, dat
„Het Volk" den steun vvenscht van hen
die als een spookbeeld de mogelijkheid
beschouwen, dat een regeering krachtig
enkele sociaal-democratische idealen zou
trachten te verwezenlijken). Maar wel
ke partijen onder de verzamelleus bij
een gebracht, zullen wèl de regeering
aanvaarden en wat zal de richtinlg vain
hun regeeringsprogram zijn?
Ons scheiden nog meer dan twee ja
ren van de verkiezingen. Indien' zidh
thans een flinke coalitie vormt om de
regeeringsm eerderheid te veroveren,
meenen wij thans reeds te mogen
eischen, dat die linksche coalitie zegt
hoe zij zou willen regeeren. De regee-
ringsmeerderheid van 1905 heeft hare
taak moeten neerleggen, omdat, ter uit
oefening van haar regeeringsplicht om
voor 's lands defensie te zorgen, zij niet
op een meerderheid in de Kamer kon
steunen. Moet iets dergelijks weer ge
beuren? Wij mogen toch vragen, dat
partijen, die samen regeeren willen', ook
den kiezers een gezamenlijk werkpro
gram voorleggen.
Het blad besluit met deze ontboeze
ming:
- Ons zou niets aangenamer zijn dan
een samengaan van vrijzinnige partijen,
waardoor een linksche, waardoor zoo
mogelijk een vrijzinnige meerderheid in
de volksvertegenwoordiging verkregen
werd. Doch wij meenen, dat jpartijen
die een regeeringsmeerderheid zouden
willen vormen, alleen bijeengehouden
door den band van de algemeen' kies
recht-leus niet gemakkelijk een meer
derheid der kiezers op hun hand zullen
krijgen.
Het „Centrum" teekent bij die
conclusie aan
En vooral zullen zij niet gemakkelijk
kunnen regeeren.
Zou het eerste (n.l. het verkrijgen der
meerderheid) misschien nog mogelijk
zijn, het laatste is, bij de tegenwoor
dige samenstelling der linkerzijde, ab
soluut buitengesloten.
Waarbij dan nog komt, dat men het
ook over den eisch „algemeen kies
recht" allerminst eens is.
Unie-liberalen, vrijzinnig democraten
en socialisten verstaan onder dezen
eisch volstrekt niet hetzelfde om van
de vrije liberalen nu maar te zwijgenl
En de „verzamelleus" is bovendien
ook in zóó verre misleidend en valsch,
dat zij als politiek wapen tegen de
Rechtsche partijen alle deugdelijkheid
mist.
Immers ter rechterzijde verlangt men
eveneens dat het kiesrecht vraagstuk ter
gen, akeligen lach. Zij stond daar reeds
vóór hem, rechtop, onbewegelijk, roer
loos. Wankelend, razend van angst, hoor
de hij den kogel langzaam over den vloer
rollen als een knikker
Zijn geheele lichaam schokte... en uit
zijn keel steeg een schor gereutel op.
Hij had het vage gevoel, dat al zijn bloed
met onstuimigheid naar zijn nek drong en
al zijn slapen zou doen barstendat
hij achterover vielin een grenzenlooze
zwarte leegte... een oogenblik daarna
waggelde hij half rond en sloeg vervol
gens neer met een doffen smak op den
vloer...
„Het is mij voldoende geweest vóór
hem op te rijzen als het beeld van zijn
wroeging, om zijn geweten hem te doen
dooden."
Den volgenden dag, nadat lady Ros-
wald vertrokken was, begaf Piernic zich
naar de hoeve, om kennis te geven, dat
meester Jean, inweerwil van alle klop
pen on bonsen op de deur van zijn ka
mer, niet opendeed. De markies snelde
toe en vo-d Raffut op den grond, als
lijk, reed? koud en verstijfd. De in aller
ijl ontboden geneesheer v<yi Por£vieux,
hand worde genomen en door de regee
ring is reeds een Grondwetecommisie
ingesteld
Het algemeen kiesrecht, of wat daar
mee practisch overeenkomst, vindt
bij de christelijke partijen tal van aan
hangers en er is geen enkel bewijs om
aan te nemen, dat een kiesrechtregeling
onder Rechtsch regime tot stayd ge
bracht, minder democratisch en minder
afdoende zou wezen, dan onder een be
wind van het Linksche allegaartje.
Vele liberalen dit staat wel vast
zijn uiterst bevreesd voor een nieu
we kiesredhtuitbreiding, al verbergen
sommigen van hen die vrees onder min
of meer luidruchtige sympathie-betui
gingen.
Maar aangenomen zelfs, dat jnen het
Links over de electorale kwestie zou
eens worden, dan zijn daar nog zóóveel
andere zaken, waarover men het roerend
011 eens is, dat er alle reden bestaat voor
de vraag, door „Handelsblad" en „Nieu
we Courant" opgeworpen.
En van een bizondere welsprekend
heid is in dit verband de herinneriinjg
aan de miserie van 1905, waarnaar het
„Handelsblad" terecht verwijst als naar
een waarschuwend voorbeeld.
Vaderlandsloozen.
De „Nederlander" schrijft onder
dit opschrift:
Landsverdediging is, gelijk van zelf
spreekt, eene zaak van uitsluitend vader-
landsch belang.
Zoolang de wereld verdeeld is in sta
ten, is handhaving van eigen bestaan,
van eigen recht, van eigen vrijheid het
allerhoogste belang, waarvoor ieder
die tot" zoo'n staat behoort, alles be
hoort over te hebben, en, als het er op
aankomt ook heeft. Bij de verdediging
van zijn land wordt de ware gemeen
schap, het echte socialisme, het 'diep
ste gevoeld.
Voor 't eerst is in ons land hiermee
gebroken en wel door de Sociaal-Dz-
mocraten.
Getrouw aan hun beginsel, dat wat zij
noemen het proletariaat, al is het iets
geheel anders dan proletariaat één is
over geheel de wereld en staat tegenover
het „kapitalisme" van heel de wereld,
hebben zij zich niet ontzien, met een
groep personen uit een ander land ge
meenschappelijke besluiten te nemen,
strekkende ter bepaling van hunne hou
ding tegenover de maatregelen, voorge
steld ter verdediging van Nederland.
Hiermede hebben zij openlijk gebroken
niet alles, wat als grondslag van den
Staat kan worden aangemerkt.
Niet enkel het landsbelang beslist over
de toekomst van ons land, maar mede het
inzicht van een groep vreemdelingen.
Belgen zullen medezeggenschap heb
ben in hetgeen ons hoogste goed, ons
eigen bestaan betreft.
De stem der sociaal-democraten, leden
van den Nederlandschen Staat, die trouw
gezworen hebben aan de Grondwet, die
onderdanen zijn van Nêerland's Konin
gin, die Haar hebben te steunen, waar
Zij aan haar eed getrouw, geroepen is
„de onafhankelijkheid van het grondge
bied des Rijks met al haar vermogen te
verdedigen en te bewaren", die stem
zal mede beheerscht worden door bur
gers van een anderen Staat, welke met
onze onafhankelijkheid en onze reahten
en onze vrijheden niets van doen heb
ben.
Maar wij weten dan nu ook voor
taan, op welke waarde wij de felle positie
hebben te schatten, die van sociaal-de
mocratische zijde tegen elke landsverde
diging worSt gevoerd.
rt Is een oppositie van lieden zonder
Vaderland!
Debatten zonder eind.
De „Standaard" driestart:
Over rekken van de debatten valt
geen klacht. Van obstructie was geen
sprake. Zelfs aan gouddraadtrekken
mag niet gedacht worden. Maar toch
blijft het feil, dat er ook over de jong
ste wetsontwerpen uur 11a uur, en dag
na dag beraadslaagd is, en dat er een
kleine twee .weken alleen in de Twee
de Kamer mee heengaat Dan komt de
successiewet, waarover het gehaspel
ook niet weinig zal zijn. En dan weer
de Arbeidswet, die er voor geknipt is
om er eindeloos over te debatteeren.
Slechts één ding is er ,wat men Rechts
constateerde, dat de eigenaar van het
kasteel al sinds vijf of zes uren gestor
ven was aan een aanval van beroerte.
„Mijnheer Raffut," zei de dokter met
half-luide stem vertrouwelijk tot den mar
kies, „mijnheer Raifut maakte te veel
misbruik van sterken drank. Vroeg of laat
moest hem dat een leelijke part spelen."
EPILOOG.
Eenige maanden waren sedert heenge
gaan, en God had aan .iet jeugdige echt
paar een zoon geschon :en. Lord en lady
Roswald waren als peter en meter te
genwoordig bij den L. Doop. Ct ver
zoek van zij 1 tante ofschoon het idéé
hem zondei ng voork 1 sxond de
markies toe, t de groene kamer werd
herschapen i een bid! ïpel en de kelder
van den torcn. in een oi.deraardsche gang
ol kerk. Tel e.is als zij een bezoek bracht
aan het Kameel, bad dy Roswald daar
dikwijls. Vaak keerde 7 j uit de kapel een
weinig bleek en in j, 'achten verzon
ken terug naar nooit, g«. al,
kwam ook maar één hare
lippen, ^inspelend op dc 1 1 van
zelfs in zijn macht heeft, en dat is K .1»
rechtstreeks'het óuwfra!^' en dal?
bat wordt<^gehouden^er buital d*
lrZS daarenfeg<m nu we in TmvoR
strekt abnormalcn toestand verkeeren
lijk Ten achteTT- schrome.
vloot van onTwe^igT tf^ach^
op het oogenblik,'dat ze in dè hav^
ooke"nSdTteerd W°rden' is het zaak omi
bepalen tot
Die breedsprakigheid is onze viiand
ZrZ* lSt die breedsprakigheid h.'
volksaard. Een gewoon Nieder
De titd J"" eC" ^<TtT vtd^
het zicht Fn 913 komt reeds "t
net zicht. En we staan nog voor Ziek.
TaVn? Mnr?' '"validiteitsvmekerfng
n a 7'lcwet' Kustverdediging en
Grondwetsherziening, om nu van de tal
zeer'om °nhW waaronder er
zeer omvangrijk zijn, niet eens te spre-
re a 1 ter wereld wil men dan ge
reed komen, zoo de Kamer de toga aan
trekt en Academie wordt, en het ora
torische steekspel den tijd opeet d?e
HZ, a te ï.vater ,atal van nieuw-
Sa"'S? CPkenS 200 VOlstrekf °«-
binden, laat dan althans de^egeerinéU
tiid omnSPaarZamer met de" "a tonaRn
)d?mfan f ™Iks wel naar den zet
regel Spreek niet als de Minister het
even goed zelf alleen af kan, en als 1
spreekt, spreekt kort. S
Tegen de zedeloosheid,
schrijft: (A'"R K°tt e rdam m er."-
de
ongeemeenieckhVan sodalistischen kant
°"Sn '"n e" si"S meermalen de
grenzen der betamelijkheid te buiten
uok in de vrijzinnige pers ontbrak
heftig verzet niet en één orgaan maart
z.'ehte„asd.md aan dlg in Zi'n Kamerover-
f! schuldig aan onwaardige uitvallen
S» |ke 1-
In meerdere gevallen gaat men van vril
Zinnige zijde met den Minister mee Ech
zZ,SHmS h"g,niet van harte. Het geeft
zoo den indruk alsof men 't doet w.M
men het voor zijn fatsoen „iet laten k2
Ongetwijfeld gaat van rechts de stuw
kracht, de leiding uit.
Op cardinale punten stond men zelfs
lijnrecht tegenover elkaar en gin-r het on
enkele uitzondering na, rechts* ?ege„P
Te verwonderen is dit niet
ko hilZOU v"kcerd zijn de vragen, wel-
invlocT 1et zijn, buiten den
invloed der beginselen te plaatsen De
anhthese moet zich hier wel openbaren.
,..yan zedelijke begrippen toch als
huwehjk schuld, straf en andere hebben
gevonnder7'nVl0!d ,Van he' Christendom
fZZ!", sterk 'S de invloed dier
Christelijke religie geweest, dat eerst na
aan haa^ 7" 7"g0 Jare" ontworsteiii,g
aan haar invloed mogelijk is. En nu wil
7inni7,g7WIJ!eld een gr°ot aantal vrij
zinnigen die begrippen hooghouden, mee
Raffut, noch op zijn kastijding
„Wanneer haar bezoek bij Piernic,
intendant van het kasteel geworden, de
herinneringen aan het akelige drama
verlevendigde, schudde de oude inan
ernstig en het hoofd en mompelde na
eenig overwegen
„Dat was het beste middel om de ar
me markiezin te wreken, zonder de jon
ge mevrouw troosteloos te maken of
op' de eer van den markies een smet te
werpen. De versciliij..;-.g heeft Raffut
slechts gedood, omdat hij sell. Jig was.
Op het kasteel zingt imcn nog dik
wijls het aardige lied van Clarens, inaar
alleen die coupletten, die liefde en
vreugde ade:i: "o!t v.o neer
de laatste stroi" :i gezn .gen, die spre
kende van boete en wraakz" ht. En wan
neer het kleine markies je oud genoeg
zal wezen om het lied op de knieën van!
Piernic te herhalen, zal de oude, goede
dienaar hem slechts kunnen leerei de
woorden van geluk, de overigen zullen
worden vergeten, het kind zal ze nim
mer kennen.
