Landverhuizersweê
ZATERDAG 28 JANUARI 1911
hoe sommigen onzer medemenschen in onzen tijd over den oceaan reizen en met welke moeilijkheden:
een paar kiekjes van de Uusissche landverhuizers, die dezer dagen van Amerika naar Rotterdam werden overgevoerd, doch te Rotterdam door de
weigering der Duitsche regeering om ze door te laten reizen, een heele poos moesten blijven wachten. De diplomatie is er bij te pas moeteD komen
om dezen Russen doortotht door Duitsch'and te verleenen, daar dit land de reizigers liever over Duitsche scbeepslijnen en Tuitsche zeehavens zou
willen vervperenEen kijkje van het reisverblijf op het schip en van een groep cLer te Rotterdam gedwongen-verblijvende landverhuizers illustreert
deze historie van den dag voldoende
RM en ellen
dig, beu van
den honger
en het ge
brek en de uitputting
en de droeve toestan
den van land en volk,
waren ze jaren ge
leden uitgetrokken
uit het eigen land
naar verre streken,
over den Oceaan 1
Russen en Polen,
bij honderd- en dui
zendtallen, hadden
met vrouwen en kin
deren soms, met oude
vaders en grijze moe
ders, de reuzenreis
aanvaardeerst dagen
lang in donkere, vun
zige vierdeklas wa
gens op den trein,
dan opgepakt in de
stinkende ruimten van
het landverhuizers
schip
En in de Nieuwe de
wereld hadden ze het
beloofde land óók niet gevonden: het was er hard en. slaafsch
werken, dag in dag uit, wéér honger dikwijls, wéér ellen ie, nu
niet de ellende van het steppenland, maar de dikwijls nog grooter
ellende van de groote stad voor sommigen... En velen gingen onder...
Maar anderen waren wat gelukkiger. En door hard en ononder
broken werk van jaren lang wisten zij een klein fortuintje bijeen
te zamelen, waarmeê ze de toekomst minder duister inzagen.
En dan, dan kwam de herinnering aan en het verlangen naar
het vaderland weer op in hun hart, en ze gingen weer in het ruim
van het lacidverhuizersschip, om naar het land der vaderen terug
HOE WE ZULLEN REIZEN OVER EEN VIJFTIG JAREN OF KORTER MISSCHIEN 1
luchtexpress" van New-York naar Parijs, waarmede onze kleinkinderen (of misschien wij zelf?) mg eens u.tstapjes zullen
maken over den Oceaan, met een fantastisch kijkje op het wereldverkeer \an de toekomst.
te keerendoch nauwelijks aan de kust van Europa gekomen,
werd hun beduid, dat er politieke en administratieve bezwaren
waren, dat ze niet mochten terugkeeren, dat ze niet verder
konden reizen 1 En zoo kampeerden zij in een grensplaatsje dagen
en weken lang, of bleven in de vunzige ruimten van het land
verhuizersschip, verlangend naar patria, dat evenwel op hun terug
komst niet zoo gesteld was
Onze lezers kennen allen de historie der landverhuizers, die in
Oldenzaal en Rotterdam afwachten moesten, wat de autoriteiten
besloten. Onze foto's geven een paar kiekjes hiervan.
