EEN BEDELAARSKIND. BUITENLAND. 2e Jaargang No. 328. Bureau OUDG SINGEL 34, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post ƒ1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/» cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels f 0.75, elke regel meer 15 cent, ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop (geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. V Rotterdam V. De stembus heeft gisteren in Rotter dam V uitspraak gedaan en wel» ten na- deele van rechts. De Kamerzetel, waarvoor Mr. A. die Jong wegens zijki wethoudersbenoemkg bedankte, js ingenomen door een libe raal. Wat wij van den beginne af ge vreesd (hebben, is aldus geschied. Toch behoeft men aan dleze nederlaag Igeen bijzondere beteekenis te hechten. In 1909 was het een groote meevallen, Sat h£t liberale Rotterdam V een anti-re- vlolutioitair koos. 7t Was toe te schrijven aan kraditige actie onzerzijds maar tè- fvens aan groote oneenigjheid liinks, orn aat bij eerste stemming twee vfijzinnigr democraten elkaar bekampt hadden. Na jd!e algemeene nederlaag bij de stemming, was er bij de herstemming de fut bo vendien uit. Thans» stonden de zaken aufdjers. De éandidaai der liberalen, een mail in die (Maasstad zeer gezien, werd gesteuin(d| jcfoor alle linker partijen. De sociaal-; jdiemocraten hebben bij herstemming evengoed als de vrijzinnig democraten Jiet vuur uit hun sloffen geloopen voor iden oud-liberaal. Met grooïe felheid is aan weerskanten de' verkiezingsactie ge voerd Eiken avond was er vergadering met soms deftig debat. Huisbezoek en andere propaganda is met toewiji dingt verricht; in de pers is van onzen kant ïiiets onbeproefd gelaten om den A. R. candidaat de zege te doen behalen. .Wij Jhebben ons dus niets te verwijten. Niet altijd waren de strijdmiddelen van links even nobel. Tegen den heer Veg- tet werd duchtig geageerd met een be wering, die hij te Bruinisse voor .een» 'paar jaar gedaan zou hebben over den Rotterdams cheii Waterweg. Of nu al aan getoond werd, dat de heer Vegtel zich miet had uitgelaten, als die „N. R. Crt." bad gezegd, men bleef aan 't leugentje Vasthouden.- Natuurlijk hebben anonieme biljetten ook 'hun dienst verricht, een zelfs van Zoodanigen inhoud, dat de „N. R. Crt." er protest tegen aanteekeflft "Naar wij tot ons leedwezen verneimen, zegt het liberale orgaan in zijn nummer Van hedenmorgen, is aan .den vooravon|d) Van de verkiezing ter bestrijding van den antirevolutionairen candidaat een strooi biljet verspreid, waarover nfet andiers! id'an met de strengst mogelijke afkeuring, kan worden gesproken. Het biljet is| Jonderteekend) geweest: het comité. De (onderteekening is valschen de inhould van het stuk is van dien aard', dat, naar ions werd medegedeeld, sommige kiezers, die voornemens waren op den heer De 'Jongh te stemmen, thans zijn thuis ge bleven. Wij aarzelen niet, met de meeste beslistheid tegen dergelijke verkiezing- practijken verzet aan te teékenen." Napleiten helpt niet. De heer dé» Jongh heeft de zetel veroverd', dank de antithese, die bij de herstemming allen van links heeft saamgebracht, hierdoor 7t bewijs leverend, dat het geroep om an dere partijgroepeering weinig om 't lijf beeft. FEUILLETON. 'Vertelling uit Boliemenvan J. Vondraji. 10) „Ik geloof, dat ik u helpen kan, pas toor. Bij ons in Holitz is zoo iemand. iDe meeste lui op 't dorp noemen haar 1de kloosternon, omdat ze eens gezegd1 beeft, dat ze graag in 't klooster zouj gaan. Misschien kent u ze zelf ook al. Ik bedoel Rosalie Chora. Ze dient bij de Berans. Die zou, meen ik, hier wel op baar plaats zijn. Ik sta er u borg voor, dat ze het heel best bij u zal ma Wen"; En nu deelde de starost aan den pas toor eenige van haar I evens bijzo naar heden mee. Toen de burgemeester aan Rosaliei Vroeg, of ze misschien zin zou hebben in de pastorie te gaan dienen, zei ze da delijk ja, want ze hoopte daar in rust en in vrede te leven. Zes weken later pakte ze lïaar kof fer, die nu vol kleeren was, tilde hem jop een handwagen en reed' naar de pas torie. Daar aangekomen, zette ze den wa- fieu n£Qtv Jiep don tuin dpor en, kw$m En dat ook in de toekomst op die antithese gerekend wordt, zegt eene aan sporing van d'en heer Anient van 's-Gra- venhage tot de gisteravond feestvieren de propagandisten, om de lampen nu brandende te hou|den, om door samen werken van alle v r ijl z i n n i gl el krach te n zorg te dragen, dat in 1913 in alle districten in Rotterdam aan links de overwinning zal zijn. Ond'ertusschen geven de liberale bla den toe, dat aan dezen uitslag geen al te groote politieke beteekenis kan worden gehecht. Dat hij zou wijzen op een min der gunstige wending in den lande voor de «Christelijke partijen, lean dan ook na de overwinning van rechts bij de Pro vinciale stembus moeilijk staande wor den gehouden. Noordwijk. Het adres van belanghebbenden bij den belangstellenden in den bloei der bad plaats, gericht tegen den wethouder v. 11. Meer en vertrouwen uitsprekend in het beleid van 's Raads voorzitter werd in de raadsvergadering van 12 Oct. zonder eeni ge discussie voor kennisgeving aangeno men. Om er meer ruchtbaarheid aan te geven, heeft men het laten drukken en verspreid. Zoodoende houdt rnen de strandquaestie ook buiten het badseizoen gaande, en kan het vuurtje 't volgend jaar opnieuw oplaaien. De „N. R. Ct." deelde het adres Woensdagmorgen als een nieuwtje mede gevolgd door de „N. Crt.", die het Woensdagavond vermeldde. Van al het geen op het strand dezen zomer is ge beurd, hebben die bladen niets getn.elidi wel neemt men gretig op een aantij ging tegen een katholiek wethouder. Natuurlijk vanwege de liberale onpartij'- "Maar nog vreemdsoortiger heeft ons de mededeeling getroffen, dat Noordwijk's burgemeester zijn weigemeenden dank heeft betuigd voor de goéde gevoelens in dit adres te zijnen opzichte geuit; het be toonde vertrouwen werd door hem op jTfijs gesteld. Zelfs de niet-katholieke raadsleden keurden in den Raad het adres geen woord waardig. Wordt het gezag nu gediend door 'een dankbetuiging aan die mensChen, die de onrust in een gemeente trachten gaande te houden ALGEMEEN OVERZICHT. Naar aanleiding van het optreden van Frankrijk's echten minister, die zich door het geschetter van Jaurès ten de zijnen niet liet bang maken, "bevat de „Huma- nité" van Jaurès7 'hand een heftig artikel waarin hij nofrde zijn spijt over zijn ne derlaag verbergt en dat als een oorlogs verklaring te beschouwen is van de Socialisten tegen Briand. Het artikel besluit aldus: „"Nooit zal de arbeidersklasse de wa penen nederleggen, nooit zat de bitter- door de hulsdeur, die openstond, in de gang, waar de pastoor zich toevallig be vond. Zoo vriendelijk als het haar moge lijk was, maar zonder eerst behoorlijk te groeten, ze ize: „Ik ben Rosalie Cho ra, pastoor. En waar moet ik mijn boel laten De pastoor keek haar bij hét hooren van die woorden haar wel wat verbluft aan en zei: „Ga maar naar de keuken. Daar zal je mijn moeder wel vinden." Dat was niet eens noodig. De moeder, van den pastoor had haar al hooren ko men, kwam haar al te gemoet en riep haar met vriendelijken stem toe: _,,Ha, daar h:eb je Rosalie. Welkom hier, kind. ik ben 'blij dat je er bent". „Waar wil u, dat ik mijn kist jzal) zetten, juffrouw?" vroeg Rosalie nu. „Ga eerst maar eens met me mee naar de keuken, dan zal ik je dat straks wel zeggen". Nu bracht ze Rosalie ïn een kraak zindelijk vertrek, dat door twee ramen uitzicht had op den tuin. Ze wees salie alles aan. „En in dit vertrekje zal je moeten sla pen". Ze stonden, toen pe dit zei, in klein net kamertje. „Hier naast slaap ik", ging het vrién delijke poelje v.oprt „Ty^schiep, de twje,9 heid van haar verachting afnemen. Tus- schen haar en den woordbreker zal de strijd onverbiddelijk zijn, tot zij 'hem ver nietigd hebben, of Lij de republiek heeft ten ondier gebracht. Het getuigenis van den President verandert niets aan deze zaken en Briand heeft, door Fallières te hulp te roepen, en zich in diens armen te werpen, tegep de toenemende verach ting, dezen slechts blootgegeven en mede- getrokken in de crisis. Daar de meerder heid hem niet voldoende is, zoëkt Briand niet steun in het parlement, maar bij het presidentschap der republiek en mengt dat dus rechtstreeks in allen strijd, waar van Briand zelf het middelpunt is. I>at is een toestand zonder voorbeeld, een nog nooit voorgekomen gebeurtenis." Evenais de groote woorden in de Ka mer ,zal Briand ook dit fraais wel langs zich heen laten gaan. Gisteravond heeft hij het besluit der benoeming van het nieuwe ministerie aan den president der républiek voorge legd. Deze heeft het decreet aanstonds geteekend. Het ministerie, dat zich Dins dag aan de Kamer zal voorstellen, is sa mengesteld als volgt: Briand, premier en minister van biniien- landsche zaken; Theodorus Girard, jus titie; Pichon, buifenlandsche zaken; gene raal Brun, oorlog; Lapeyrère, marine; Maurice Faure, onderwijs; Klotz, Finan ciën; Jean Dupuy, handel; Raynaud, landbouw; Morel, koloniën; Lafferre, ar beid; Puech, openbare werken; Gusthau, ondersecretaris van marine; André Lefeb- vre van financiën Noulens van oorlog en Dujardiin van schoone kunsten. 'De taak van cüttweede ministerie Brb and wordt door de „Temps" als volgt uiteengezet 'Het land wil, dat de arbeiders en alle beambten der spoorwegen en alle overige personen van den openbaren dienst door een ondubbelzinnige wet gewaarschuwd worden, dat voortaan elke poging om het nationale leven door staking te schaden, als een aanslag op het vaderland zal "be schouwd worden. Daar echter geen 'enkelen arbeider ver hinderd mag worden, om de wenschen tot verbetering van zijn positie kenbaar te maken, moet naar wettelijke middelen ge zocht worden, waardoor men conflicten kan voorkomen, en een vreedzame oplos sing kan gevonden worden. Eindelijk is het noodzakelijk, het syn dicalisme achting voor 'de wet in te boeze men, want werkelijlk sinds verscheidene jaren toonen de vereenigingen een merk bare minachting voor de wet. Derhalve "zal men het stakingsrecht der staatsambtenaren moeten "beperken, scheidsgerechten oprichten en de politieke werkzaamheid der syndicaten aan 'zekere grenzen te binden. Dit laatste is, zoo zegt de „Temps", het moeilijkste gedeelte der regeerings- taak. Het is te «hopen, en het ziet er wel naar uit dat Griekenland in Veniselos een even sterken roerganger kamertjes is maar een dun beschot". „Moet ik hier slapen? Dat is toch niet waar hoop ik? Ik zou 't niet kun nen." „Bevalt het je dan met? Kom het zal wel wennen. Mijn kamertje is niets groo- ter dan het jouwe." Toen begreep Rosalie, dat ze een dom heid gezegd had. Een kleur van schaam te steeg haar in 't gezicht. „Zóó bedoel ik het niet", verbeterde ze ,.,Ik zeg het alleen maar, omdat ik nog nooit in een kamer geslapen heb." „Waar dan?" vroeg de oude vrouw verrast. „In de stad op zolder onder de pannen en hier bij de boeren altijd in het hooi op Üen stalzolder." De oude vrouw werd week'. „O", zei ze met zachte stem „maar dat zal gauw genoeg wennen."- Zweeg ze een oogenblik. Dan vervolgde ze: „Kijk, Rosalie aTs je nu hier eens je kist of je koffer zette! Zou dat geen goed plaatsje zijn tusschen het ledikant en den muur? Dan staat hij meteen uit het gezicht. Zou j'em niet even halen Nu heiinnerde Rosalie zich eensklaps dat de wagen met den koffer nog voor de deur stond In een wip was ze "buiten. ïlej; oudjg mokertje trippelde haar heeft ais Frankrijk in Briand:. Ook daar is dit hoog noodig, want de verschillende partijen geven hun gemodder niet op. 'Nu weer hebben de Rhallysten een mc5d- fest uitgevaardigd, waarin de minister president wordt aangevallen, omdat hij de Kamer heeft ontbonden, juist toen zij een aanvang zou maken met de grondwets wijziging. Verder wordt der regeering verweten, dat zij hare toevlucht heeft genomen tot demagogische maatregelen om de verte genwoordigers van het volk te vernederen ente intimideeren. Wanneer bij de eerst komende verkiezingen dergelijke metho den worden gebruikt, zegt het manifest, bestaat er groot gevaar voor verstoring der openbare orde. De aanhangers van Rhallys zullen dan ook, zooals zij reeds vroeger hebben verklaard, aan die verkie zingen geen a'eel nemen. Mavromlchalis heeft eveneens een uitvoerig openbaar schrijven aan het Grieksohe volk gericht. Hij herinnert daar in aan al 'hetgeen hij voor het land heeft gedaan en Wijst in het bijzonder op. zijn betrekkingen tot den Militairen Bond. Ook zijn aanhangers zullen zich bij de verkiezingen onthouden, daar zij de ont binding der Nationale Vergadering en de bijeenroeping eener nieuwe Kamer in strijd met de wet achten. Een zwaar verlies voor het Katholieke en Vlaamsche Belgie meldt ons piëteitvol het „Hbl. van Antw." op zijn zwartoinrande voorpagina nl. den dood van Edward Coremans, 'n bekend flamingant, lid van den AntwerpSchen ge meenteraad en oud-lid van de Belgische Kamer „Geen naam, aldus schrijft het blad, heeft in de Antwerpsche politieke wereld luider weerklonken dan de zijne, geen man heeft ruimer plaats in de politieke beweging der laatste 50 jaren ingenomen. In de Wetgevende Kamers "is Coremans in alle omstandigheden de trouwe en vol ledige uitdrukking geweest van de innig ste gevoelens van het Vlaamsche volk. Aan zijn moed, aan zijn woord, aan zijn invloed, hebben wij de wetten te dan ken die het statig gebouw der Vlaamsche rechtsherstelling uitmaken. In 1873 de eerste wet-Coremans over het gebruik van Vlaamsch in gerechts zaken. in 1883 de wet op «het Vlaamsch in het middelbaar onderwijs. in'*1888 de tweede wet op 't Vlaamsch in het gerecht. In 1889 de Gelijkheidswet (Coremans- De Vriendt). fn 1910 de wet op het middelbaar on derwijs, gestemd in den tekst Segers- Franck. Ziedaar in korte trekken wat Coremans heeft gewrocht, dikwijls heeft hij alleen gestaan in de Kamer om legen de aanval len van links en rechts het goecT reclit der Vlamingen te verdedigen. Maar nooit bezweek hij, nooit gaf hij toe, immer stond hij pal, immer bleef hij op de bres, kalm en vastberaden bleef hij staan, overtuigd dat daar achter hem de breede scharen van het Vlaamsche volk hem rugsteunden en toejuichten." GEMENGD. Uit Ch.aux-le-Fondis wordt gemelldy cfat vertegenwoordigers van de uurwerk fabrieken ep vjan Jiun arbeidérs gistereinj onder voorzitting van een lid' van dien Nationalen Raad zeven uur vergadérftfi hebben, zonder dat zij het eens zijn kun nen worden. Men neemt dus aan, dat del uitsluiting zal doorgaan. Kerim Aga, het hoofd1 der lossers, lastdragers ai bootwerkers te Salonila heeft de verklaring, dat het anti-Grieksche boycot opgeheven zou worden, moeten terugnemen wegens dreigementen der werklieden. Het boycot zal dus voorlool- pig worden voortgezet. De berichten over dén toestand van Abcfoel Hamid luiden zeer ongunstig. En wordt door de overheid groote geheim zinnigheid betracht In de Servische Skoepsjtina is het gisteren tot een vechtpartij gekomen tlus- schen den oud-radicalen afgevaardigde Dragowits en dén nationalist Agatono- wits. De andere a fgevaardigdien slaag den er ten slotte met veel moeite in, del vechtenden te scheiden. Volgens een bericht in de buiten- Iand«sche bladen komt de staking der be stellers in New-York den expeditie-maat. schappijen te staan o p een verlies van circa 100.000 p.St. dlaagsi. Ook in Chicago wordt gestaaktmaar, daar zijn het de confectiemakers. Do menigte heeft er zich mede bemoeid en de politie heeft zich genoodzaakt gezien op te treden en nu en clan charges uit te voeren. Daarbij zijn tal van personen in hechtenis genomen, o. w. vele dames uit de hoogere standen, die zich aan het hoofdi der stakingsbeweging hadden ge steld1. Te Madrid is op 74-jarigen leeftijldl overleden Don Christobal Colon (Chris- tophorus Columbus) d'e la Gevda, hertog van Veragua, een afstammeling van d'en! ontdekker van Amerika. In het klooster Neustift bij Brixen, overleed op 1 November de prinsaarts bisschop Mgr. Dr. Simon Aichner, die in 1904 de uitoefening van z'ijri opper- herderlijk ambt nederlegidie. De prelaat bereikte den hoogen leeftijd van 95 ja ren, na onlangs zijn 70-jarig priester-» feest te hebben gevierd. -De Eclair verneemt uit Rome, dat dé Duitsche ambassadeur aldaar de re geering in kennis heeft gesteld' met het voornemen van keizer Wilhelm, om in het voorjaar de tentoonstellingen te Ro me en Turijn te bezoeken. De kroonprins van Servië gaat lang zaam maar gestadig vooruit. Hij gebruikt weder voedsel en hoest bijna niet meer. - Te Saragossa wordt gestaakt, het geen in officieele kringen aanleiding geeft tot ongerustheid. De arbeiders hebben n.l. besloten zich aan het hoofd van een beweging voor algemeene staking te stellen en hebben reeds toezegging van steun van de spoorwegarbeiders gekregen Fen vijftigtal Portugcesohe Jezuie- terna en riep: „Wacht ik zal je wel hel pen Maar toen ze aan de buitendeur géko- men was, zag ze, hoe Rosalie haar stevige «armen uitstrekte, mefcde «handen de hen sels beetpakte, den koffer van den wagen tilde en dien alsof 't zoo maar niets was, voor «haar borst naar binnen droeg. „Kind! Voorzichtig tochVertil je niet" riep «het moedertje bezorgd. Rosalie lachte over die bezorgdheid en zei, toen de koffer op zijn plaats stond, schijnbaar onverschillig: „Als ik zoo'n dingetje niet wegdragen kon, dan was ik geen knip voor mijn neus waard." Toch deed het haar goed, dat die on bekende vrouw zoo "bezorgd voor haar was. „Die schijnt toch anders te wezen dan de mensdhen, met wie ik tot nu toe omge gaan neb", dacht ze. „Nu zullen we eerst je kist uitpakken. Je kleeren brengen we op zolder. Daar is een plaatsje, waar je ze kunt ophanden. Als je ze in den koffer liet liggen, zouuen ze maar verfrommelen. En dan zullen we dit mooie kleedje overliet dksel leggen, Dat staat nétjes. En kijk dit kruisbeeldje hang 'ik er boven, vindt je dat nou geen aardig plekje om je morgen- en avond gebed te doen?" Rosalie wist niet, wat ze zou antwoor den. Ze stond geheel foqdfeiiunc'ld- vriendelijk en hartelijk was ze nog nóóit toegesproken. Zou diie vrouw dat wel meenen? Was 't misschiai om'haar te lij men, dat ze zoo sprak? En wat 'zei ze odk weer. Bidden, 's morgens en 'savondsl Wat kon ze bidden? Het Onze Vader en het Wees gegroet, anders niet. En hier in de pastorie zou ze misschien veel moe ten bidden en wellicht in haar kerkboek moeten lezen. En ze kon n'iet lezen. Neen,- hier zou ze wel weer niet voldoen, dat wist ze al 'vooruit. Hier zouden ze haar 'ook alweer voor dom en onwetend ver slijten. En plotseling kwam de gedachte bij «haar op, -of 't misschien maar niet beter zou zijn den koffer op den wagen, te tillen en hem maar weer terug te bren- naar boer Boran, waar ze "dan wel stal- meid kon blijven „Waar denk je aan Rosalie? Is 't Zoo niet goe'd1? Ja? Kom, dan gaan we eens naar den tuin." Laar bck:k«*n ze de kippen in de loop,- den hond in zijn hok cn de koe in den stal. Bij het zien van cïe koe ging Rosalie's! «hart open. i „Een mooie koel" Zei ze j,En jong'ook. Wat zal die een melk geven7'! Fn ze streelde het dier over "kop en nek. De moestuin lag nog geheel braak. £Wffldt vervplgd.jpv

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 1