EEN BEDELAARSKIND.
BUITENLAND.
2e Jaargang
No. 328.
Bureau OUDG SINGEL 34, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post ƒ1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/» cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels f 0.75, elke regel meer 15 cent,
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
V Rotterdam V.
De stembus heeft gisteren in Rotter
dam V uitspraak gedaan en wel» ten na-
deele van rechts.
De Kamerzetel, waarvoor Mr. A. die
Jong wegens zijki wethoudersbenoemkg
bedankte, js ingenomen door een libe
raal. Wat wij van den beginne af ge
vreesd (hebben, is aldus geschied.
Toch behoeft men aan dleze nederlaag
Igeen bijzondere beteekenis te hechten.
In 1909 was het een groote meevallen,
Sat h£t liberale Rotterdam V een anti-re-
vlolutioitair koos. 7t Was toe te schrijven
aan kraditige actie onzerzijds maar tè-
fvens aan groote oneenigjheid liinks, orn
aat bij eerste stemming twee vfijzinnigr
democraten elkaar bekampt hadden. Na
jd!e algemeene nederlaag bij de stemming,
was er bij de herstemming de fut bo
vendien uit.
Thans» stonden de zaken aufdjers. De
éandidaai der liberalen, een mail in die
(Maasstad zeer gezien, werd gesteuin(d|
jcfoor alle linker partijen. De sociaal-;
jdiemocraten hebben bij herstemming
evengoed als de vrijzinnig democraten
Jiet vuur uit hun sloffen geloopen voor
iden oud-liberaal. Met grooïe felheid is
aan weerskanten de' verkiezingsactie ge
voerd Eiken avond was er vergadering
met soms deftig debat. Huisbezoek en
andere propaganda is met toewiji dingt
verricht; in de pers is van onzen kant
ïiiets onbeproefd gelaten om den A. R.
candidaat de zege te doen behalen. .Wij
Jhebben ons dus niets te verwijten.
Niet altijd waren de strijdmiddelen van
links even nobel. Tegen den heer Veg-
tet werd duchtig geageerd met een be
wering, die hij te Bruinisse voor .een»
'paar jaar gedaan zou hebben over den
Rotterdams cheii Waterweg. Of nu al aan
getoond werd, dat de heer Vegtel zich
miet had uitgelaten, als die „N. R. Crt."
bad gezegd, men bleef aan 't leugentje
Vasthouden.-
Natuurlijk hebben anonieme biljetten
ook 'hun dienst verricht, een zelfs van
Zoodanigen inhoud, dat de „N. R. Crt."
er protest tegen aanteekeflft
"Naar wij tot ons leedwezen verneimen,
zegt het liberale orgaan in zijn nummer
Van hedenmorgen, is aan .den vooravon|d)
Van de verkiezing ter bestrijding van den
antirevolutionairen candidaat een strooi
biljet verspreid, waarover nfet andiers!
id'an met de strengst mogelijke afkeuring,
kan worden gesproken. Het biljet is|
Jonderteekend) geweest: het comité. De
(onderteekening is valschen de inhould
van het stuk is van dien aard', dat, naar
ions werd medegedeeld, sommige kiezers,
die voornemens waren op den heer De
'Jongh te stemmen, thans zijn thuis ge
bleven. Wij aarzelen niet, met de meeste
beslistheid tegen dergelijke verkiezing-
practijken verzet aan te teékenen."
Napleiten helpt niet. De heer dé»
Jongh heeft de zetel veroverd', dank de
antithese, die bij de herstemming allen
van links heeft saamgebracht, hierdoor 7t
bewijs leverend, dat het geroep om an
dere partijgroepeering weinig om 't lijf
beeft.
FEUILLETON.
'Vertelling uit Boliemenvan J. Vondraji.
10)
„Ik geloof, dat ik u helpen kan, pas
toor. Bij ons in Holitz is zoo iemand.
iDe meeste lui op 't dorp noemen haar
1de kloosternon, omdat ze eens gezegd1
beeft, dat ze graag in 't klooster zouj
gaan. Misschien kent u ze zelf ook al.
Ik bedoel Rosalie Chora. Ze dient bij de
Berans. Die zou, meen ik, hier wel op
baar plaats zijn. Ik sta er u borg voor,
dat ze het heel best bij u zal ma Wen";
En nu deelde de starost aan den pas
toor eenige van haar I evens bijzo naar
heden mee.
Toen de burgemeester aan Rosaliei
Vroeg, of ze misschien zin zou hebben
in de pastorie te gaan dienen, zei ze da
delijk ja, want ze hoopte daar in rust
en in vrede te leven.
Zes weken later pakte ze lïaar kof
fer, die nu vol kleeren was, tilde hem
jop een handwagen en reed' naar de pas
torie.
Daar aangekomen, zette ze den wa-
fieu n£Qtv Jiep don tuin dpor en, kw$m
En dat ook in de toekomst op die
antithese gerekend wordt, zegt eene aan
sporing van d'en heer Anient van 's-Gra-
venhage tot de gisteravond feestvieren
de propagandisten, om de lampen nu
brandende te hou|den, om door samen
werken van alle v r ijl z i n n i gl el
krach te n zorg te dragen, dat in 1913
in alle districten in Rotterdam aan
links de overwinning zal zijn.
Ond'ertusschen geven de liberale bla
den toe, dat aan dezen uitslag geen al te
groote politieke beteekenis kan worden
gehecht. Dat hij zou wijzen op een min
der gunstige wending in den lande voor
de «Christelijke partijen, lean dan ook na
de overwinning van rechts bij de Pro
vinciale stembus moeilijk staande wor
den gehouden.
Noordwijk.
Het adres van belanghebbenden bij den
belangstellenden in den bloei der bad
plaats, gericht tegen den wethouder v. 11.
Meer en vertrouwen uitsprekend in het
beleid van 's Raads voorzitter werd in de
raadsvergadering van 12 Oct. zonder eeni
ge discussie voor kennisgeving aangeno
men. Om er meer ruchtbaarheid aan te
geven, heeft men het laten drukken en
verspreid. Zoodoende houdt rnen de
strandquaestie ook buiten het badseizoen
gaande, en kan het vuurtje 't volgend
jaar opnieuw oplaaien.
De „N. R. Ct." deelde het adres
Woensdagmorgen als een nieuwtje mede
gevolgd door de „N. Crt.", die het
Woensdagavond vermeldde. Van al het
geen op het strand dezen zomer is ge
beurd, hebben die bladen niets getn.elidi
wel neemt men gretig op een aantij
ging tegen een katholiek wethouder.
Natuurlijk vanwege de liberale onpartij'-
"Maar nog vreemdsoortiger heeft ons de
mededeeling getroffen, dat Noordwijk's
burgemeester zijn weigemeenden dank
heeft betuigd voor de goéde gevoelens in
dit adres te zijnen opzichte geuit; het be
toonde vertrouwen werd door hem op
jTfijs gesteld.
Zelfs de niet-katholieke raadsleden
keurden in den Raad het adres geen
woord waardig.
Wordt het gezag nu gediend door 'een
dankbetuiging aan die mensChen, die de
onrust in een gemeente trachten gaande
te houden
ALGEMEEN OVERZICHT.
Naar aanleiding van het optreden van
Frankrijk's echten minister, die zich door
het geschetter van Jaurès ten de zijnen
niet liet bang maken, "bevat de „Huma-
nité" van Jaurès7 'hand een heftig artikel
waarin hij nofrde zijn spijt over zijn ne
derlaag verbergt en dat als een oorlogs
verklaring te beschouwen is van de
Socialisten tegen Briand.
Het artikel besluit aldus:
„"Nooit zal de arbeidersklasse de wa
penen nederleggen, nooit zat de bitter-
door de hulsdeur, die openstond, in de
gang, waar de pastoor zich toevallig be
vond.
Zoo vriendelijk als het haar moge
lijk was, maar zonder eerst behoorlijk
te groeten, ze ize: „Ik ben Rosalie Cho
ra, pastoor. En waar moet ik mijn boel
laten
De pastoor keek haar bij hét hooren
van die woorden haar wel wat verbluft
aan en zei: „Ga maar naar de keuken.
Daar zal je mijn moeder wel vinden."
Dat was niet eens noodig. De moeder,
van den pastoor had haar al hooren ko
men, kwam haar al te gemoet en riep
haar met vriendelijken stem toe: _,,Ha,
daar h:eb je Rosalie. Welkom hier, kind.
ik ben 'blij dat je er bent".
„Waar wil u, dat ik mijn kist jzal)
zetten, juffrouw?" vroeg Rosalie nu.
„Ga eerst maar eens met me mee naar
de keuken, dan zal ik je dat straks wel
zeggen".
Nu bracht ze Rosalie ïn een kraak
zindelijk vertrek, dat door twee ramen
uitzicht had op den tuin. Ze wees
salie alles aan.
„En in dit vertrekje zal je moeten sla
pen".
Ze stonden, toen pe dit zei, in
klein net kamertje.
„Hier naast slaap ik", ging het vrién
delijke poelje v.oprt „Ty^schiep, de twje,9
heid van haar verachting afnemen. Tus-
schen haar en den woordbreker zal de
strijd onverbiddelijk zijn, tot zij 'hem ver
nietigd hebben, of Lij de republiek heeft
ten ondier gebracht. Het getuigenis van
den President verandert niets aan deze
zaken en Briand heeft, door Fallières te
hulp te roepen, en zich in diens armen
te werpen, tegep de toenemende verach
ting, dezen slechts blootgegeven en mede-
getrokken in de crisis. Daar de meerder
heid hem niet voldoende is, zoëkt Briand
niet steun in het parlement, maar bij het
presidentschap der republiek en mengt
dat dus rechtstreeks in allen strijd, waar
van Briand zelf het middelpunt is. I>at
is een toestand zonder voorbeeld, een
nog nooit voorgekomen gebeurtenis."
Evenais de groote woorden in de Ka
mer ,zal Briand ook dit fraais wel langs
zich heen laten gaan.
Gisteravond heeft hij het besluit der
benoeming van het
nieuwe ministerie
aan den president der républiek voorge
legd. Deze heeft het decreet aanstonds
geteekend. Het ministerie, dat zich Dins
dag aan de Kamer zal voorstellen, is sa
mengesteld als volgt:
Briand, premier en minister van biniien-
landsche zaken; Theodorus Girard, jus
titie; Pichon, buifenlandsche zaken; gene
raal Brun, oorlog; Lapeyrère, marine;
Maurice Faure, onderwijs; Klotz, Finan
ciën; Jean Dupuy, handel; Raynaud,
landbouw; Morel, koloniën; Lafferre, ar
beid; Puech, openbare werken; Gusthau,
ondersecretaris van marine; André Lefeb-
vre van financiën Noulens van oorlog en
Dujardiin van schoone kunsten.
'De taak van cüttweede ministerie Brb
and wordt door de „Temps" als volgt
uiteengezet
'Het land wil, dat de arbeiders en alle
beambten der spoorwegen en alle overige
personen van den openbaren dienst door
een ondubbelzinnige wet gewaarschuwd
worden, dat voortaan elke poging om het
nationale leven door staking te schaden,
als een aanslag op het vaderland zal "be
schouwd worden.
Daar echter geen 'enkelen arbeider ver
hinderd mag worden, om de wenschen tot
verbetering van zijn positie kenbaar te
maken, moet naar wettelijke middelen ge
zocht worden, waardoor men conflicten
kan voorkomen, en een vreedzame oplos
sing kan gevonden worden.
Eindelijk is het noodzakelijk, het syn
dicalisme achting voor 'de wet in te boeze
men, want werkelijlk sinds verscheidene
jaren toonen de vereenigingen een merk
bare minachting voor de wet.
Derhalve "zal men het stakingsrecht der
staatsambtenaren moeten "beperken,
scheidsgerechten oprichten en de politieke
werkzaamheid der syndicaten aan 'zekere
grenzen te binden.
Dit laatste is, zoo zegt de „Temps",
het moeilijkste gedeelte der regeerings-
taak.
Het is te «hopen, en het ziet er wel naar
uit dat
Griekenland
in Veniselos een even sterken roerganger
kamertjes is maar een dun beschot".
„Moet ik hier slapen? Dat is toch
niet waar hoop ik? Ik zou 't niet kun
nen."
„Bevalt het je dan met? Kom het zal
wel wennen. Mijn kamertje is niets groo-
ter dan het jouwe."
Toen begreep Rosalie, dat ze een dom
heid gezegd had. Een kleur van schaam
te steeg haar in 't gezicht.
„Zóó bedoel ik het niet", verbeterde
ze ,.,Ik zeg het alleen maar, omdat ik
nog nooit in een kamer geslapen heb."
„Waar dan?" vroeg de oude vrouw
verrast.
„In de stad op zolder onder de pannen
en hier bij de boeren altijd in het hooi
op Üen stalzolder."
De oude vrouw werd week'.
„O", zei ze met zachte stem „maar
dat zal gauw genoeg wennen."-
Zweeg ze een oogenblik.
Dan vervolgde ze: „Kijk, Rosalie aTs je
nu hier eens je kist of je koffer zette!
Zou dat geen goed plaatsje zijn tusschen
het ledikant en den muur? Dan staat hij
meteen uit het gezicht. Zou j'em niet even
halen
Nu heiinnerde Rosalie zich eensklaps
dat de wagen met den koffer nog voor
de deur stond
In een wip was ze "buiten.
ïlej; oudjg mokertje trippelde haar
heeft ais Frankrijk in Briand:. Ook daar
is dit hoog noodig, want de verschillende
partijen geven hun gemodder niet op.
'Nu weer hebben de Rhallysten een mc5d-
fest uitgevaardigd, waarin de minister
president wordt aangevallen, omdat hij de
Kamer heeft ontbonden, juist toen zij een
aanvang zou maken met de grondwets
wijziging.
Verder wordt der regeering verweten,
dat zij hare toevlucht heeft genomen tot
demagogische maatregelen om de verte
genwoordigers van het volk te vernederen
ente intimideeren. Wanneer bij de eerst
komende verkiezingen dergelijke metho
den worden gebruikt, zegt het manifest,
bestaat er groot gevaar voor verstoring
der openbare orde. De aanhangers van
Rhallys zullen dan ook, zooals zij reeds
vroeger hebben verklaard, aan die verkie
zingen geen a'eel nemen.
Mavromlchalis heeft eveneens een
uitvoerig openbaar schrijven aan het
Grieksohe volk gericht. Hij herinnert daar
in aan al 'hetgeen hij voor het land heeft
gedaan en Wijst in het bijzonder op. zijn
betrekkingen tot den Militairen Bond.
Ook zijn aanhangers zullen zich bij de
verkiezingen onthouden, daar zij de ont
binding der Nationale Vergadering en de
bijeenroeping eener nieuwe Kamer in
strijd met de wet achten.
Een zwaar verlies voor het Katholieke
en Vlaamsche
Belgie
meldt ons piëteitvol het „Hbl. van Antw."
op zijn zwartoinrande voorpagina nl. den
dood van Edward Coremans, 'n bekend
flamingant, lid van den AntwerpSchen ge
meenteraad en oud-lid van de Belgische
Kamer
„Geen naam, aldus schrijft het blad,
heeft in de Antwerpsche politieke wereld
luider weerklonken dan de zijne, geen
man heeft ruimer plaats in de politieke
beweging der laatste 50 jaren ingenomen.
In de Wetgevende Kamers "is Coremans
in alle omstandigheden de trouwe en vol
ledige uitdrukking geweest van de innig
ste gevoelens van het Vlaamsche volk.
Aan zijn moed, aan zijn woord, aan
zijn invloed, hebben wij de wetten te dan
ken die het statig gebouw der Vlaamsche
rechtsherstelling uitmaken.
In 1873 de eerste wet-Coremans over
het gebruik van Vlaamsch in gerechts
zaken.
in 1883 de wet op «het Vlaamsch in het
middelbaar onderwijs.
in'*1888 de tweede wet op 't Vlaamsch
in het gerecht.
In 1889 de Gelijkheidswet (Coremans-
De Vriendt).
fn 1910 de wet op het middelbaar on
derwijs, gestemd in den tekst Segers-
Franck.
Ziedaar in korte trekken wat Coremans
heeft gewrocht, dikwijls heeft hij alleen
gestaan in de Kamer om legen de aanval
len van links en rechts het goecT reclit der
Vlamingen te verdedigen.
Maar nooit bezweek hij, nooit gaf hij
toe, immer stond hij pal, immer bleef hij
op de bres, kalm en vastberaden bleef hij
staan, overtuigd dat daar achter hem de
breede scharen van het Vlaamsche volk
hem rugsteunden en toejuichten."
GEMENGD.
Uit Ch.aux-le-Fondis wordt gemelldy
cfat vertegenwoordigers van de uurwerk
fabrieken ep vjan Jiun arbeidérs gistereinj
onder voorzitting van een lid' van dien
Nationalen Raad zeven uur vergadérftfi
hebben, zonder dat zij het eens zijn kun
nen worden. Men neemt dus aan, dat del
uitsluiting zal doorgaan.
Kerim Aga, het hoofd1 der lossers,
lastdragers ai bootwerkers te Salonila
heeft de verklaring, dat het anti-Grieksche
boycot opgeheven zou worden, moeten
terugnemen wegens dreigementen der
werklieden. Het boycot zal dus voorlool-
pig worden voortgezet.
De berichten over dén toestand van
Abcfoel Hamid luiden zeer ongunstig. En
wordt door de overheid groote geheim
zinnigheid betracht
In de Servische Skoepsjtina is het
gisteren tot een vechtpartij gekomen tlus-
schen den oud-radicalen afgevaardigde
Dragowits en dén nationalist Agatono-
wits. De andere a fgevaardigdien slaag
den er ten slotte met veel moeite in, del
vechtenden te scheiden.
Volgens een bericht in de buiten-
Iand«sche bladen komt de staking der be
stellers in New-York den expeditie-maat.
schappijen te staan o p een verlies van
circa 100.000 p.St. dlaagsi.
Ook in Chicago wordt gestaaktmaar,
daar zijn het de confectiemakers. Do
menigte heeft er zich mede bemoeid en
de politie heeft zich genoodzaakt gezien
op te treden en nu en clan charges uit te
voeren. Daarbij zijn tal van personen in
hechtenis genomen, o. w. vele dames uit
de hoogere standen, die zich aan het
hoofdi der stakingsbeweging hadden ge
steld1.
Te Madrid is op 74-jarigen leeftijldl
overleden Don Christobal Colon (Chris-
tophorus Columbus) d'e la Gevda, hertog
van Veragua, een afstammeling van d'en!
ontdekker van Amerika.
In het klooster Neustift bij Brixen,
overleed op 1 November de prinsaarts
bisschop Mgr. Dr. Simon Aichner, die
in 1904 de uitoefening van z'ijri opper-
herderlijk ambt nederlegidie. De prelaat
bereikte den hoogen leeftijd van 95 ja
ren, na onlangs zijn 70-jarig priester-»
feest te hebben gevierd.
-De Eclair verneemt uit Rome, dat
dé Duitsche ambassadeur aldaar de re
geering in kennis heeft gesteld' met het
voornemen van keizer Wilhelm, om in
het voorjaar de tentoonstellingen te Ro
me en Turijn te bezoeken.
De kroonprins van Servië gaat lang
zaam maar gestadig vooruit. Hij gebruikt
weder voedsel en hoest bijna niet meer.
- Te Saragossa wordt gestaakt, het
geen in officieele kringen aanleiding geeft
tot ongerustheid. De arbeiders hebben
n.l. besloten zich aan het hoofd van een
beweging voor algemeene staking te
stellen en hebben reeds toezegging van
steun van de spoorwegarbeiders gekregen
Fen vijftigtal Portugcesohe Jezuie-
terna en riep: „Wacht ik zal je wel hel
pen
Maar toen ze aan de buitendeur géko-
men was, zag ze, hoe Rosalie haar stevige
«armen uitstrekte, mefcde «handen de hen
sels beetpakte, den koffer van den wagen
tilde en dien alsof 't zoo maar niets was,
voor «haar borst naar binnen droeg.
„Kind! Voorzichtig tochVertil je niet"
riep «het moedertje bezorgd.
Rosalie lachte over die bezorgdheid en
zei, toen de koffer op zijn plaats stond,
schijnbaar onverschillig: „Als ik zoo'n
dingetje niet wegdragen kon, dan was ik
geen knip voor mijn neus waard."
Toch deed het haar goed, dat die on
bekende vrouw zoo "bezorgd voor haar
was.
„Die schijnt toch anders te wezen dan
de mensdhen, met wie ik tot nu toe omge
gaan neb", dacht ze.
„Nu zullen we eerst je kist uitpakken.
Je kleeren brengen we op zolder. Daar
is een plaatsje, waar je ze kunt ophanden.
Als je ze in den koffer liet liggen, zouuen
ze maar verfrommelen. En dan zullen we
dit mooie kleedje overliet dksel leggen,
Dat staat nétjes. En kijk dit kruisbeeldje
hang 'ik er boven, vindt je dat nou geen
aardig plekje om je morgen- en avond
gebed te doen?"
Rosalie wist niet, wat ze zou antwoor
den. Ze stond geheel foqdfeiiunc'ld-
vriendelijk en hartelijk was ze nog nóóit
toegesproken. Zou diie vrouw dat wel
meenen? Was 't misschiai om'haar te lij
men, dat ze zoo sprak? En wat 'zei ze odk
weer. Bidden, 's morgens en 'savondsl
Wat kon ze bidden? Het Onze Vader
en het Wees gegroet, anders niet. En hier
in de pastorie zou ze misschien veel moe
ten bidden en wellicht in haar kerkboek
moeten lezen. En ze kon n'iet lezen. Neen,-
hier zou ze wel weer niet voldoen, dat
wist ze al 'vooruit. Hier zouden ze haar
'ook alweer voor dom en onwetend ver
slijten. En plotseling kwam de gedachte
bij «haar op, -of 't misschien maar niet
beter zou zijn den koffer op den wagen,
te tillen en hem maar weer terug te bren-
naar boer Boran, waar ze "dan wel stal-
meid kon blijven
„Waar denk je aan Rosalie? Is 't Zoo
niet goe'd1? Ja? Kom, dan gaan we eens
naar den tuin."
Laar bck:k«*n ze de kippen in de loop,-
den hond in zijn hok cn de koe in den
stal. Bij het zien van cïe koe ging Rosalie's!
«hart open. i
„Een mooie koel" Zei ze j,En jong'ook.
Wat zal die een melk geven7'!
Fn ze streelde het dier over "kop en
nek.
De moestuin lag nog geheel braak.
£Wffldt vervplgd.jpv