Het erfdeel der Malleroy's.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Donderdag 15 September.
JJit die Pers.
Kustverdediging.
De (O. L.) „Nieuwe .Coura nt"
heeft over dit onderwerp drie artike
len geschreven en! wel allereerst behan
deld' de mogelijkheid van een oorlog
tusschen DuitschLand en] Engeland1, in
jivelk geval wij in de verdrukking zullen
komen en dat het gevaar heel niet denk
beeldig is, dat Engeland hier te lande
troepen poogt aah wal te zetten, ten
einde die, dwars door on's land, naar de
Duitsche grens te voeren! En dan zou
Frankrijk, dat altijd nog aan 1870-1
denkt, wel éen handje tegen de
Duitschers willen helpen1. Over dat ge
val sprekend1, zegt het blad verder:
„De Duitsche bodem! is niet rijk ge
noeg, levert de producten' niet, jioodig
pm in de dagelijksche behpefteni der be
volking te voorzien. Mochten in het drei
gend conflict de graanschuren van Rus
land voor Duitschland gesloten wor
den, mochten; die van Z.-O. Europa min
der rijkelijk vloeien, de haven's der Mid-
dellandsche Zee medewerken' tot Duitsch
lands isolement... als Engeland den groo-
ten strijd aanvaardt, zal het zich vooraf
sterk maken döor concessies en belof
ten,
...dan krijgen! de Nederlandsche door
voerhavens een' nog grootere beteekenis,
dan ze nu reeds bezitten. Die havens
liggen bin'nen het onmiddellijk bereik
van Engeland. Blokkade kost schepen,
!d'ie zooveel nuttiger rendement kunnen
opleveren voor het naastliggende doel
het meesterschap ter zee. Ergo, de mo
gelijkheid' eener Enigelsche bezetting
dier havens, met een' weerstandslijn voor
uit".
Dan berekent het blad wat zou kun
nen gebeuren als Duitschland Zoo iets
zou gaan vermoeden'.
„Wann'eer Duitschland een Engelsche
invasie in Nederland tegemoet ziet, be
schikt het over een deugdelijk middel
die te keeren, wellicht te voorkomen!
Dat middel is de Nederlandsche havens
zelf te bezetteneen leger voor de Ne
derlandsche gren's te brengen, gereed
om zich op den aanvaller te werpen,
als het dezen gelukt mocht zijn' aan land
te komen.
De kans om' 'de Nederlandsche zee
gaten te blijven; benutten voor zijn in
voeren, wordt alsmede verhoogd idoor
beazetting van' die gaten, vóór dat de
tegenstander daartoe overgaat. Het
dwingt dien tegenstander daivi tot blok
kade en daardoor tol een, zij het al
geen aanzienlijke, verzwakking var, zijn
scheepsmacht. Reeds een op deze wij
ze verkregen uitbreiding van het in be
zit zijnde kustgebied, kan voor Duitsch
land' van beteekenis zijn.
Dat zijn de gevaren, welke ons van die
zijde bedreigen."
Wij hebben ons dus naar twee zijden
te beveiligen,, en' dan hebben we pok
te zorgen voor onS koloniaal bezit. Met
deze conclusie, zoo eindigt het blad zijn
eerste artikel
„Met deze conclusie hangt een an
dere -samen. Het is dezeWanheer men
aanneemt gelijk wij doen dat de
handhaving der neutraliteit voor ons land
plicht en belang beide is, dan zal moe
ten worden toegegeven, dat offers voor
de kustverdediging niet kunnen worden
geweigerck op grond van de eenzij-
d' i g h e i d dezer versterking. Inderdaad
(Wordt door die versterking de kans op
schending van onze neutraliteit aan be i-
;d e zijden verminderd.
Deze opmerking lijkt oifs van belang
Omdat zij de reeds meermalen gemaak
te bedenking weerlegt, als pou Neder
land' door zijn kust te versterken wer
ken „pour le roi de Prusse" en' dus fei
telijk reeds in vredestijd zijn' eigen strikt
neutraliteitsbeginsel verloochenen. Het
optreden van baron Van Heeckeren heeft
ertoe medegewerkt, deze meenin'g te ver
breiden die senSationeele zaak dient
FEUILLETON.
36)
Ongelukkige! hernam' de gravin^
hoe durft ge zoo spreken op dit oogen-
"fclik nu die engel des (doo'ds ons reeds
|n zijn 'schaduw hult.
Kom mevrouw, zie, bi,d ik' u al van
al die....
Zwijg, onderbrak zij hem', op een
toon van gezag die zelfs op Richard in
druk maakte, zwijg!... Begrijpt je niet
Ongelukkige,(dat ik je van uw, nieuwe
misdaad af heb willen houden, voegde zij
er zacht aan toe.... Pezen morgen' nog
heb ik vernomen.... wat ik helaas reeds
lang vermoedde.... de misdaden van[uw
vader en....
Canisy is gek, mevrouw, en jzijn
brief slechts gekkenpraat.
Tracht mij niet te misleiden, Ri
chard, d|at is nuttelooze moeite.... Suzan
ne en ik hebben' een groote onrechtvaar-i
kligheid goed te maken, en .God
Imij toegestaan nog juist ppj fce ko-
fcuen om haar onrecht goed te maken!...
Tegenover wi^nj> vroeg Richard £p
spotte&den. top&,
echter eens en; voorgoed buiten elk ver
band1 met de in'gediende plannen te wor
den gesteld, vooreerst omdat zij in de
beoordeeling ervan' een fantastisch ele
ment zou brengen, dat slechts ter ver
troebeling strekken' k'an, maar vooral,
omdat zulk verband weersproken' wordt
döor het nuchtere feit, dat de plannen
der „Commissie van Samenwerking",
waarop de door de Regeering aange
boden voordracht tot verbetering van de
kustverdediging steunt, dagteekent van
190304 en dUs anterieur zijn aan de
beweerde poging van Duitsche zijde om
zich met onze landsverdediging te be
moeien. Néén, de kustverdediging is in
de allereerste plaats een "Neder-
land'sch belang, daaromtrent kan geen
twijfel bestaan".
In het tweede artikel bespreekt jhet
blad 'meer in het bijzonder de khsft:
verdediging zelf en eindigt dan:
„Resuméerende komen wij tot het be
sluit, dat in het gezicht der huidige po
litieke constellatie in Europa, voor ons
kustgebied', het strategisch zwaartepunt
ligt aan de Westerscheldedan volgen
de Wateren lan'gs de Zuid-Hollandsche
eilandein!; dan de haven van IJmiuiden,
terwijl aan d'e Texelsche zeegaten slechts
een zeer secundair belang kan worden
toegekend. Teneinde niet te worden mis
verstaan, willen wij hier dadelijk aan
toevoegen, dat de haven' van Nieuwen-
diep altijd van belang zal blijven bij
een aanVal op ons land, om' de reden
die wij hierboven reeds memoreerden!,
t.w. als voorstelling van de Stelling van
Amsterdam. Die haven en! de reede van
Texel zullen dus niet van verdedigmgs
middelen ontbloot mogen worden. In
verband daarmede kan' men er ook een
reparatieWerf van beperkte capiciteit la
ten.
Maar men hoede er zich voor aam!
de Texelsche zeegaten ,eeri beteeklenis
te hergeven, die zij in een lang vervlo
gen tijdperk voor on's konden en moesten
hebben, en /die zij wellicht ook
thans zouden hebben... wanneer Hol
lands noordelijke punt Duitsch territoir
was. Men wake tegen de bekoring, die
voor eenzijdig militair standpunt uitgaat
van de traditie eener duchtig versterkte
zeehaven".
In het derde (slot) artikel stelt (de
Nieuwe Courant de volgende con-
clusiën
„De bedenkingen, welke wij in zake
het kustverdedigingsontwerp in het mid
den brachten', maken ons het trekken van
een conclusie niet gemakkelijk.
Onze eerste opmerkingen betreffen-
fende de volgorde en de noodzakelijk
heid' van enkele der aan te brengen ver
sterkingen mogen ons niet ertoe lei
den de aanneming der wetsvoordracht
te ontraden, daar immers de kennisne
ming dCr politieke en strategische gron
den waarop de Voordracht steunt, ons
is onthouden!. Al vreezen wij wel, dat%
die gronden1 in sommige opzichten niet
logisch zijn gesteld', het eindoordeel
moet in dezen aan de meerderheid dei-
ruimer d'an het publiek ingelichte Kamer
leden worden overgelaten, die daarvan
en tevens van d'e geleverde afwijkende
beschouwingen kennis kunnen nemen.
De tweede bedenking betreffende
d'e pantserschepen richt zich niet zoo
zeer tegen de voordracht zelve als tegen
haar toelichting. Zij is er derhlalve niet
overwegend', mits gezorgd worde dat zij
die hun stem aan het ontwerp geven,
zich daarmede niet verbinden, om tot
verderen aanbouw van pantserschepen
over eenige jaren; mede te werken, maar
zich dë volle vrijheid voorbehouden om
al het hunnie te doen, teneinde daarvoor
klein scheepsmateriaal (dat dan; boven
de in dit ontwerp voorgestelde hoeveel
heid zal komen) iri de plaats te doen
stellen.
De derde bedenking de overbren
ging van' de kustverdediging bij Marine
leidt er ons toe aan te dringen oj>
een losmaking van d'it plan uit het ont
werp. Het komt ons voor dat dit mo
gelijk is zonder het ontwerp zelf naar
het leven te staan het .beginsel en de
geh e el e'uitwerking van het Fonds" zoo
wel als de bestemming, waartoe het vol-
Tegenover Thierry de Montenjay,
mijn zoon en haar echtgenoot.
Dat is niet waar-
En tegenover den! zoon van Suzanne
en Thierry.
Die gij daar noemt zijn dood me
vrouw en ik behoef zelfs niet te vreezen
in 't vervolg hun moordenaar op mijn
weg te ontmoeten.
Moge God je verhardheid in 't
kwaad vergeven, hernam de gravin! Ik
ben vol angst en medelijden voor U.
Ach, wat zou uw meemng over mij?
Ik weet maar al te goed hoe gij steeds
over mij gedacht hebt. Uw liefde en tee-
derheid hebben nooit iemand anders ge
golden dan dien vagebond die men Thier
ry de Montenay noemt, en die u wist te
overtuigen.
Genoeg hierover! onderbrak de gra
vin hem op waafdigen toon.... "Voeg de
vernedering van dergelijke leugens niet
toe aan de misdaden, Waarmede gij u
reeds bezoedeld hebt.... Wat wilt ge? zéi-
de zij, hem ïn den weg 'tredend, terwijl hij
naar Suzanne wilde gaan.
Ik wil mijn Vrouw spre"kenonder
yier oogen.... "Men late ons alleen.
Wat wilt ge met haar spreken?
i— (Wat gaat dat u aan? met welk recht
gij IV,.
Met het heilig recht dat ieder Chris
ten (heelt oiji flutter J§ feesshersoj
gens art. 1 moet dienen, blijven daarbij
onaanlgetast.
Afstemming van' "het ontwerp in zijn
geheel, zouden wij betreuren, omdat'
■daarmede de zaak weder geruimen tijld
Van de haait zou zijn geschoven, waarop
zij zich sedert bijna acht jaren' bevindt.
Er is periculunt \n mora. Immers niet
slechts is de kans op het uitbreken van
een Europeesch conflict ondanks de toe
neming d'er vreedzame internationale aan
rakingen1, niet verminderd, maar boven
dien is onS land, met zijn stil volge
houden, wel ietwat struisvogelachtige,
maar toch consequent-negatieve neutra-
liteits-politiek allengs gekomen tot het
punt, waarop een tastbaar bewijs zal
moeten worden geleverd, dat het zijn
neutraliteit niet uitsluitend van machten
en verhoudingen buiten zich afhankelijk
acht, mflar zich ook in staat rekent zelf
zoo noodig, die met kracht van' wapenen
te handhaven.
Als zoodanig heeft het ontwerp betref
fende de kustverdediging, naar ons in
zicht, een beteekenis, welke die van de
niet geringe lasten ,aan de natie daar
voor gevraagd' en van de bedenkingen
door belangrijke onderdeden ervan uit
gelokt, overtreft".
De arbeid der Ineenschakelings-
commissie.
De Nieuwe Rotter dl Courant
heeft een serie artikelen gewijd aan den
arbeid' der Ineenschakelingscommissie.
In een nabetrachting heet het aldus:
„De premier in het zittend' kabinet
is een bekwaam man, van wien de faam
zegt dat hij gemakkelijk werkt. Hem be
hoeft 't niet veel moeite te kosten, on
danks 't vele andere werk, waarvoor hij
staat, in de voorstellen der staatscommis
sie er zich spoedig in te werken. Hij zou
Zich 'n monument stichten hechter dan van
metaal, als hij zijn naam verbond aan
eè(n reorganisatie van ons onderwijs in
d'e lijn van; deze voorstellen. Menigeen
zou daarvoor hem voor de nieuwe grond
wetsherziening nog een tijd lang cre-
diteeren met plezier. Wij begrijpen, dat
de aangeboden voorstellen met bedaard
heid' moeten worden onderzocht en'
overwogen. Maar waar zoovele deskun
digen aan de voorbereiding hebben deel
genomen, is het nu toch niet noodig,
dit onderzoek zóó minutieus te maken
en te doen loop en over zooveel schij
ven, dat daaraan ook weer jaren lang
oponthoud vast is. Wat zou er tegen
zijn, aan deze staatscommissie nu eens
een brevet van groot vertrouwen te
schenken en haar ontwerpen, in d'e groo
te strijdvragen waartoe zij aanleiding ge
ven, door den. minister partij gekozen
is, en bloc over te gieten in regeerings-
voorstellen, die in eenige tempo's wor
den toegezonden aan de Tweede Ka
mer? Dat de minister voor een goed
deel de verdediging op zich moet ne
men van' een arbeid', die uit het brein
van anderen is ontsproten Maar voor
zoover de bewindsman zelf hierin be
zwaar mocht gelegen achten', vindt hij
in de staatscommissie meer dan één lid,
dat stellig als een bekwaam regeerings-
commissaris bij de behandeling zich zou
ontpoppen.
Van een aanhangig „maken in tem
po's" spraken wij. Wij hebben ook reeds
er op gewezen, dat, om velerlei redenen
de wet op het vakonderwijs nog wel
niet zoo dadelijk ingediend zal kunnen
worden. Maar zoover wij zien' kunnen,
verzet zich niets, noch de geldkwestie
noch de partijpolitiek, noch iets an
ders tegen het dadelijk onder handen
nemen van de voorstellen door de staats
commissie met betrekking tot het hoo-
ger onderwijs gedaan. En evenmin iets
tot het, voor zooveel noodig gewijzigd
indienen van hare bij elkaar behoorende
niet te scheiden, voorstellen vain het
middelbaar en hooger onderwijs. Zoo
dat in een eerste tempo deze drie re
gelingen zouden kunnen worden afge
daan in' een, als het den premier meenens
is, korte spanne tijdis. In een "tweede
tempo ware met betrekking tot het la
ger onderwijs de slag te slaanl Te zij
ner tijd kon! dan, als de kroon op het
ge.bouw, het vakonderwijs volgen, dat
op een goed aansluitend lager- en jnid-
tegen list en geweld,.... Drijf mij niet tot
het uiterste, RichardDwing mij niet te
vergeten dat ik je moeder ben en noocL
zaak mij niet enkele verschrikkelijke
woorden te spréken
Zoudt ge den moed hebben uw
'man en uw zoon aan te klageh?
Ik zal den moed hebben mijn plicht
te doen en u beletten een stervende te
martelen door bedreigingen en geweld.
Verwijder ,u iheeren, zëide Richard
zich tot den notaris en den geneesheer
wendend. Men zal u doen roepen,- zoódra
men u noodig heeft.
Blijft heeren, zeide de gravin vol
energie, gij zijd aan het bed van een ster-,
vende en het is uw plicht daar te blijven
zoolang 'uw tegenwoordigheid noodig is.
Ik ben in mijn eigen huis, en ik
alleen heb' hier te bevelen, hernam Ri
chard. In naam'der wét, heeren, sommeer
ik u deze kamer te verlaten*
indien een van beiden over 'dezen
drempel komt, openbaar ik alles, riep de
gravin.
Gij zoudt het walgen
Ik zou alles wagen. "In naam der
menschelijkheid, in naam van uw plicht,
blijf heeren!
Aan den vasten toon van haar stem, be
greep Richard, dat "het gevaarlijk zou zijin
haar tot het uiterste ïe drijven.
DAar n^e,n fnijn feedingen goQ
delbaar onderwijs |s berekend. Bij de
inrichting en subsidieering van dit ou
derwijs zouden particulieren' en over
heid1 middelerwijl reeds h,un voo(r{deel
kunnen doen met de gegevens en denk
beelden, in de voorstellen der staatsconf-
missie opgestapeld'.
'Zoo zou in afzienbaren tijd de oogst
van de bemoeienis der staatscommissie
kunnen worden binnengehaald. Maar tus
schen kunnen en zullen ligt 'een
kloof van belan'g. En zij, die op spoedige
afdoening hier in het land van hoogst
noodige, voor tot stand komen rijpe,
maatregelen hopen, zijn reeds zoo vaak
door de ervaring gedupeerd, dat wijniet
al te zeer er op durven reken'en, d,at
het met deze voorstellen zal loopen
zooals het zou kunnen en moeten gaan
willen wij op onderwijsgebied rfiet hard
achteruit raken tot groote sqhade voor
ons volk. Wij hebben d'en mond vol
van de behoefte a,an' sociale wetgeving.
Welnu: de reorganisatie van ons onder
wijs is een bij uitstek' sociale maatre
gel". i
Op den goeden weg.
Minister Talma heeft over zijn voor
stel tot invoering van raden van arbeid
in (de liberale pers cfitiek moeten hoorem
Mr. J. van Drooge in (het yrijzinnig-
democratische „Land en Volk" is van
andere meening. Hij schrijft, onder (bo
vengenoemd opschrift:
„Bekend is het genoeglijke verhaal van
Tijl Uilenspiegel, die in een bijenkorf ver
stopt, door twee dieven werd weggedra
gen en om beurten den een en "dien andier
aan het haar trok tot rij, elkander de
schuld gevende, aan 'het bakkeleien raak
ten. Niet anders igaat het met de voorstan
ders van de Rijksbank en die van "de ri
sico-overdracht, wanneer zij elkander de
schuld geven van al de tegenspoeden on
zer ongevallenverzekering, inplaats van de
oorzaak te zoeken in den opzet dier ver
zekering, haar tot het uiterste doorgevoer
de centralisatie.
Daar ligt naar onze bescheiden mee
ning goeddeels de schuld èn van het ge
brekkig toezicht op rentetrekkers zoowel
als premiebetalers, én van de omvang
rijke administratie, evenzoovele finanaiee-
cieele bewaren voor de verzekering.
Vijf jaren gèleden is door mij in een
rapport aan het internationale congres te
Weenen 'de weiischelijkheid bepleit van idle
centralisatie der ongevallenverzekering
door middel van plaatselijke instellingen,
die tevens de dragers der ziekteverzeke
ring zouden worden en hun medewerking
zouden verleenen aan wat er verder aan
verzekeringen mocht worden ingevoerd
Met groote instemming heb ik dan ook
kennis genomen van een wetsontwerp van
dezelfde strekking een maand geleden
door de tegenwoordige regeer!ng aan de.
vertegenwoordiging Ingediend, het voor-
sfei'tot invoering van raden yan arbeid.
Leger en Vloot.
Zaak De Groof-Nolthenius.
Wij lezen in het Dagbl. v. N.-Brabant:
„Naar men zich herinhert, heeft de
De Groof van Eindhoven indertijd aan
den minister van oorlog een stuk ge
zonden1, waarin hij zich beklaagde over
het optreden van; den 2en luitenant Nol-
thenius bij d'en troep.
Met dit stuk is instemming betuigd
door zes miliciens, van welke er vijf,
nadat zij door een commissie van on
derzoek zijn gehoord, zes dagen pro
voost hebben gekregen.
De Bred'asche Ct. weet waarom'.
Zegt dat gebleken is, dat de \jijf mili
ciens hebben onderteekend onder aaniria-
nin!g van iemand1, die veel gezag pver
hen heeft, zonder dat zij kenden den
inhoud vari het stuk, hetwelk door hen
is geteekendl
En dan' port de Br. Ct. (de Katholieke
bladen aan om hun lezers te vertellen
y/at aan haar Br. Ct. gebleken' is."
Wij doen dat bij 'dezen1.
Maar wij voegen er dadelijk aan' toe,
dlat ons nu bbj uit een in dit nummer
opgenomen ingezonden stuk. dat de Br.
Ct. verkeerd' is ingelicht. Drie van! de
vijf miliciens hebben geteekend', zonder
slecht poogt te verklaren, verzoek ik u
te blijven. Ik hoop dat het mij althans zal
vergund zijhjn uw bijzijn met mijn vrouw
te spreken, voegde hij er vol (bitterheid
aan toe.
Op een wenk van de gravin ging de
priester naar het voeteinde van het leda
kant met zijn gebed voort
Mevrouw de Malleroy verwijderde de
beide kinderen van "het bed.
Suzanne, zeide Richard zacht, ;wat
hebt ge gedaan met het testament, dat
gij op mijln verlangen "begonnen waart?,
Dat heb ik verscheurd.
Ti ebt ge een ander gemaakt?,
r~—1 Ja-
i!W,aarom
iDat was mijn plicht.
Aan wien hebt ge het ter hand ge
steld?
"Zij antwoordde niet.
Antwoord! Ik wil weten!... Ant
woord, zeg jk u!
Gij' kwelt mij nuttelooszeide zij.
Spaar mijlaat mij in vrede sterven.
Het zal u berouwen, Suzanne!
iWat kan ik nog op 'deze wereld
vreezen"?... Richard, eens zal de dag ko
men waarop gij uw leven als 't zand jn
den Zandkoker korrel voor korrel zult yoe-
wegzinken, Waarop al de ellendige belan
gen dezer wereld^ die u tot zoo verschrik
kelijke. (d^en gedreven hebben zullen y»er-
d'at de directeur der militaire vereend
ging er bij was. Hij Was ïibta bene opj
reis. En aan! de drie anderen ]s geeaï
meening opgedrongen naar de geachta
inzender als eerlijk m|aji en' als por- esn
ooggetuige verklaart.
Dat de miliciens met het adres jdes(
heeren De Groof onbekend zouden zijnt
is op zich zelf al in d'éri hjoogsten graad1
onwaarschijnlijk, daar het stuk genoeg
over d'en ton'g is gereden. Bovenbed]
verklaren én! de heer De Groof, én de|
geachte inzenjder, dat de miliciens on'J
derte eken aars er kenpis van' geuo'm'ejr
hebben. J
Hiermed'e is het „nieuwe feit" dooi!
de Bred. Ct. aangevoerd, vah! de baan'.j
Kunst en Wetenschappen.
St. Gregoriusdag.
Te Amsterdam zal op 28 Septembeu
a.s. de St. Gregöriusvereeuiginlg haart
algemeene vergadering houden.
Het programma belooft een zeldzaam!
luisterrijken d!ag vpor de kerkelijke!
toonkumJst te worden, 's Morgens Hoog<
mis met de „Missa-O, crux Ave", yan!
Nekes, onder leidimjg van Hub. Cuypersf
een n|azang van Hamers en orgelmuziek}
van Bach's middags in' het concert^
gebouw verklaring en' uitvoering yajnf
oude Gregoriaansche gezangen onder leiji
ding van Kapelaan Beukers, en rede
döor Alph. Laudy over Gregoriaanschenl
volkszang, daarna uitvoering door ver-!
schillende Am icrdamsch,e kerkkoren van!
vermaard'e composities o.a. van Ebper^
van Scha ik, Mitterer, Loots, Palestrinja,-
Hal Ier, Cuypers, Diepenbrock, J anjsen eraf
Nekies.
Gemeenteraad van Noordwijk.
Vergadering van gisteravond.
Voorzitter de heer J;hr* LW|. iO. vani
Panihuys, burgemeester,
Aanwezig negen ledenafwezig de heer
Balkenende. Er |s een vacature.
De Voorzitter .opent de vergade
ring. De notulen van de vorige vergade
ring worden gelezen. Naar aanleiding
daarvan zegt die Voorzatte r dat hem;
bij nalezing van de notulen een punt i$
opgevallen, waaraan |n de vorige raadszit
ting door spr. niet voldoende aandacht
is geschonken. In de raadsvergadering
yan 17 Maart hebben B. en |W. eene
verordening op het gebruik van het strand
aangeboden, welke in den Raad ongun
stig is ontvangen. Naar aanleiding (daarvan;
hebben B, en LW. een nieuw voorstel ge
daan ofschoon spreker aan het eers'te
voorstel de voorkeur gaf. Dit wenschte
spr. even, naar aanleiding van "de (be
merkingen van den heer v. id. Meer te
zeggen.
De notulen worden daarna goedge
keurd
Ingekomen zijn de volgende stukken:
Verzoekschriften om ontheffing of ver
mindering van dien hoofdelijken omslag*
Deze zullen met de overige bezwaar
schriften in de volgende vergadering be
handeld worden.
Schrijven v. *d. M i n i s t e r v. Finan
ciën, luidende als volgt: In antwoord1 op
uw brief, veroorloof ik' mij, uw college
voor zooveel noodig, in herinnering te
brengen, mijns ambtsvoorgangers missive
di.d. 26 October 1905, voor zooveel daarbij
het dezerzijds sedert 1866 geldende cri
terium is aangegeven ter beoordeeling yan;
de landwaartsche grens of scheiding van,'
het strand.
Van aanwijzing en uitzetting der
plaats van de scheidingslijn zelve, meen'
ik mij intusschen te moeten onthouden,-
zoolang niet ondubbelzinnig vaststaat, dat
de rechtspraak met het bedoelde stand
punt zich vereenigt, dan wel eeü muer
criterium voor de grensbepaling aangeeft.
Naar aanleiding Van de afsluitingen,
welke op sommige gedeelten van het zee
strand onder N o o rd w ij k hebben plaats
gehad, heb ik maatregelen dloen nemen#;
welke de bedoeling hebben eik, naa: 'ik
hoop, ertoe zullen leiden, dat een
spraak van den rechter op het pu
quaestie volge."
Dit schrijven wordt voor kennisgeving
aangenomen.
zinken bij de gedachte aan de eeuwighei
In 's hemels naam Richard, heb berouw
herstel uw kwaad'Helaas, ik heb 't
reöht riïet streng te zijn jegens anderen, iki -
die... ,maar heb berouw...! heb (be
rouw! i
Een kramaohüg trekken belette haar
verder te spreken. Zij trachtte ;nog te
vervolgen, maar een trek van felle smart
teekende. zich op haar gelaat. Zij strekte
haar armen naar de gravin uit:
Mijn kinderen! mijn kinderen, sprakf;
zij op zoo zachten toon dat mevrouw de
Malleroy meer haar bedoeling raadde dan
het verstond. Zij bracht Albert en Au.ia
haar.
■(Wie heeft dat testament? vroeg Ri
chard, de kinderen terzijde duwend'.
Genadeniijn kinderen'!riepj
de arme vrouw, gevoelend dat zij ging|
sterven.
Achteruit, zeide de gravin, hem weg*
stootend terwijl zij dc kinderen bij ihutf
móéder bracht, die hen hartstochtelijk om-*
helsde,
Richard wilde met gewéld terug
dringen, maar de priester plaatste tri dj
niet 't kruisbeeld in de hand voor heni^
Ondanks zijn góddeloosheid, gevoéld^
Richard een zékere schrik en wéék erikel^
passen achterwaarts.
Camille zeide de stervende tot mej
yrpp^y de Cflnisy, flan u verirauw, ity
