ALLERLEI.
293
Een gevaarlijk beroep. Marietje's pa is
nachtredacteur aan een groote krant, maar
daar weet Marietje nog niets van. Eenige
dagen geleden vroegen ze haar wat haar
vader van zijn vak was, en toen antwoord
de ze: »Ja ik geloof eigenlijk, dat hij in
breker is, want hij is altijd den heelen nacht
uit en komt 's morgens pas thuis 1"
Uit een ander oogpunt beschouwd. A. Je moet
niet zooveel sigaren rooken, amice. Iedere sigaar is
een nagel aan je doodkist
B. Precies, en nu leg ik me er op toe, om er
zooveel nagels in te krijgen, dat ik zelt er niet meer
in kan 1
Een vermoeiende bezigheid. „Waarom werk je
niet liever dan zoo te slenteren," vroeg iemand aan
een smerig uitzienden straatlooper.
„Ik ben aan het werk," was het antwoord.
„Zoo," klonk het verbaasd, „ik merk er toch
niets van."
„En toch is het zoo. Mijn kameraad daar ginds
en ik, wij werken alle twee voor een zeepfabriek.
Ik ben de advertentie „vóór het gebruik," zooals u
op mijn rug kunt zien, en hij daar ginds is de man
„na het gebruik."
De man aarzelde een
oogenblik, maar terstond
richtte hij zich fier op en
sprak met vaste stem„Ja
mevrouw, handwerk is altijd
duurder dan dat ellendige
fabrieksgoed 1"
„O, is het dat," sprak
het mevrouwtje gerustge
steld, „nu, dan kun je
blijven leveren, hoor!"
Moderne kinderen. Vader,
PER VLIEGTUIG VAN PARIJS NAAR LONDEN MET EEN PASSAGIER:
dat kunststuk heeft de Amerikaansche vlieger Moisant kunnen volbrengen, die in
verschillende „étappes", zij het ook door allerlei pech gehinderd, de reis tusschen de twee
wereldsteden heeft gemaakt door de lucht. Onze foto geeft den vlieger weer, met zijn
mecanicien, dien hij steeds meeneemt, opstijgende te Rainbam in Engeland, nadat hij zijn
schroef, die gebroken was, had hersteld.
Ze konden het krijgen,
zooals ze het hebben
wilden. Een voetballer
zond zijn familie het
volgende telegram
„Neus gebroken. Wat
hebt ge liever; een
Griekschen of een Ro-
meinschen De dokter
wacht uw antwoord I"
Daar moet men op voorbereid worden Ver
wend dochtertje. Pa, wat hebt u toch 1 Ik had
vroeger nooit een wensch, dien u niet gaarne
vervulde, en zelfs hadt ge het heel dikwijls
al geraden, nog vóór ik hem uitsprak; ge
gaaft mij geld voor allerlei dingen, waar ik
nog niet eens aan gedacht had En nu moet
ik u haast iederen cent afbedelen, nu doet
ge niets dan grommen en knorren, ge vraagt
of ik denk, dat het geld u op den rug groeit,
en klaagt over de zucht tot verkwisting bij
de vrouwen, en ik kan er al op rekenen
dat ge telkens informeert, waar toch de laat
ste cheque of het laatste goudstuk dat ge
mij gaaft, zoo gauw weer gebleven is Houdt
ge dan niet meer van mij?
Papa. Dat weet je wel beter, lieveling, ik
houd nog juist evenveel van je als vroeger,
maar nu je binnenkort gaat trouwen, moet
ik je op die groote verandering toch een
beetje voorbereiden, kind, wil het je niet al
te veel opeens afvallen
VAN DE SPORTTENTOONSTELLING EN HET AARDIGE JAPANSCHE MARKTPLEININ
HET BRON GEBOUW TE HAARLEM:
Zooals uit de couranten bekend is, wordt in het Bron gebouw te Haarlem een zeer-goed-voorziene
sportten toon stelling gehouden, die vele bezoekers trekt. Wij geven de volgende week van deze
tentoonstelling zelve een paar mooie kiekjes. Voor heden zij een kijkje gegeven op het „attractie
terrein" dat tegenwoordig bij elke Expositie regel schijnt te worden, en dat hier „een Japansch
Marktplein" verbeeldt. Dat „Japan" is alleraardigst nagemaakt, en er zijn zelfs echte Japanneezen,
de Hinoko's, die verbazingwekkende toeren doen. en die men hierboven gekiekt ziet.
Leve het handwerk! „Zeg eens vrind, je rekent
tweemaal zooveel voor de aardappelen als de
menschen, die bij mij aan
de deur komen. Hoe
zit dat
En de jonge huismoeder
keek den groentehande
laar wantrouwig-onder-
zoekend aan.
VAN DE SPORTTENTOONSTELLING EN HET AARDIGE JAPANSCHE MARKTPLEIN
IN HET BRONGEBOUW TE HAARLEM:
aan eet- en drinkgelegenheden ontbreekt het op het Japansche marktplein natuurlijk
geenszins: een der aardigste en 't meest in den Japanschen toon blijvende is wel het
theehuis, hierboven gekiekt.
Een enfant terrible.
De kleine Claudius
had gehoord, dat oom
Jan een glazen oog
had, maar vergat dat
hij er niet over praten
mocht.
„Oom," sprak hij,
„mag ik uw glazen
oog even hebben
Mijn mooie albasten
knikker is in de goot
gevallen, en nu kun
nen we niet verder!"
Nu kinderen, ge krijgt weer een moeder, ik
ga weer trouwen.
Kleine (zesjarige) Frits. Hebt u over dien
stap wel ernstig nagedacht, papa
J. SPRUIJT
Meesterknecht der Firma
M. J. Roozenkrans, wijn
handel te Haarlem diej.l
Woensdag zijn 25-jarig
jubileum vierde bij ge
noemde firma.;
