292
HARDRIJDERIJ TE BEVERWIJK
de jaarlijksche harddraverij heeft dit jaar te Beverwijk weer plaats gehad en uit geheel Kennemerland
zeer veel volk getrokken, al kon de pas vernieuwde Breedstraat ditmaal niet worden gebruikt. Nu had
ze plaats op den Schulpweg, en onze fotograaf heelt er een aantal aardige kiekjes van genomen. Een
gezicht, op de baan als 't bovenstaande geeft duidelijk weer, hoe alles was ingericht en hoeveel
belangstelling de Kennemers bij dit echt Hollandsch volksvermaak toonden.
vriend in koelen bloede zouden neerschieten zooals ze
het reeds zooveel anderen gedaan hadden.
Lang bleef de prins niet in twijfel. Zijn vijanden had
den onder luide juichkreten hun gevangene aangegrepen.
De sergeant haalde een ruwe schets van het gelaat des
prinsen te voorschijn én vergeleek deze met het uiterlijk
van zijn gevangene. De gelijkenis was sprekend blauwe
oogen, Grieksche neus, blonde haren.
Evan's bloed kookte, terwijl hij zoo scherp werd aan
gekeken. En de gedachte van in koelen bloede doodge
schoten te worden om den prijs, die op het hoofd des
prinsen gezet was, deed zijn drift nog toenemen. Hij
wilde ten minste niet ongewroken, maar strijdend sterven.
Op dit oogenblik hief de sergeant zijn musket op en
richtte het op hét hart van den jongen Schot. Maar eer
hij had kunnen vuren, viel hij al met doorboorde borst
ter aarde, een tweede onderging hetzelfde lot, en een
geweldige vuistslag velde ook den derde neder. Toen
trachtte hij in razende vaart te ontkomen, met nog drie
vallers wierpen zich op hem en maakten
hem als een doodgejaagd hert af.
Hun belooning hadden ze dus te pakken I
Ze scheidden den armen jongeling het
hoofd van het lichaam en reden haastig
naar fort Augustus, in de meening dat ze
nu prins Karei toch stellig gedood hadden.
De prins wachtte in zijn schuilhoek tot
de laatste echo van het paardengetrappel
weggestorven was en snelde toen op het
lijk van zijn trouwen vriend toe.
„Arme Evan," zuchtte hij „dat uw
liefde voor het vaderland en voor mij u zulk
een treurig en vreeselijk lot bereiden moestl
En bittere tranen Vloeiden den ongeluk-
kigen vorstenzoon over de wangen.
Er kwamen nog jonge mannen genoeg
om Jeanne Cameron's hand, maar zij wees
ze allen afhaar hart lag begraven daar
aan den voet van den heuvel, waar ze de
kist die het overschot van haar heldhaftigen
verloofde bevatte door de aarde had zien op
nemen. En thans slapen er twee daar naast el
kander, want de oude vrouw, die eenmaal het
goudblonde meisje van Evan Macdonald
geweest was, had geen anderen wensch
meer gehad dan te rusten naast den man,
dien ze zoo innig liefgehad had en dien
het vaderland als offer van haar gevraagd had.
HARDRIJDERIJ TE BEVERWIJK
De start voor den eersten grooten rit.
vijanden op zijn
hielen, 'terwijl twee
anderen bleven staan
en hun musketten
op hem afvuurden.
De prins zag Evan
een honderdtal
meters ver vluchten
in steeds sneller-
vaart, maar toen
sloeg de dappere
jongeling opeens
met zijn armen in
de lucht en stortte
neder om niet
meer op te staan.
Nog even richtte hij
zich op de knieën
overeind om zijn
leven zoo duur
mogelijk te verkoo-
pen. maar zijn aan-
HARDRIJDERIJ TE BEVERWIJK:
Een kijkje van den kamprit tusschen de prijswinnere.
Laaghartig. „Die Smit is een lage kerel,"
riep Jenkins uit.
„He, wat heeft Smit nu opeens misdaan
„Hij wedde met mij om vijf gulden dat
ik op vijf pas afstand niet door een deur
zou kunnen schieten. Ik nam het aan in
tegenwoordigheid van getuigen werden de
vijf passen genomen, hij gaf mij een ge
laden revolver in de hand, en zette toen
de deur wagenwijd open, maar naar den
verkeerden kantl"
Boerenlogica. Burgemeester. „Zeg
eens vrienden, nu heb jelui al zoo lang
gebeden en gesmeekt, dat hier toch een
dokter zou komen en nu er eindelijk een
is, raadpleegt ge hem geen van allen!"
„Ja burgemeester, dat zit zoode men-
schen denken een dokter die zich in zoo'n
klein nest als hier komt vestigen, moet wel
heelemaal niets van zijn zaken verstaan, an
ders kwam hij toch wel beter terecht!"
ZEILWEDSTRIJD OP DE ZUIDERZEE TE HARLINGEN:
Te Harlingen had onlangs een zeilwedstrijd plaats, die buitengewoon veel succes had; onze aardige foto geeft links het uitzeilen
weer van een Harlinger sloep, die medezeilde, en een kiekje op de Willemshaven. Rechts het vertrek van twee Belgische
jachten die den wedstrijd hadden bijgewoond. Uit geheel Friesland waren beschouwers naar Harlingen gestroomd om dezen:
belangwekkenden zeilwedstrijd bij te wonen.
Foto's v. d. Mei en Hardorf.
