BUITENLAND. Het erfdeel der Malleroy's. BINNENLAND. Tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van Zaterdag 6 Augustus- Het belangrijke en zeer lezens- waardige Feuilleton van den bekenden Franschen schrijver RÉNÉ BAZIN, „DE SLAGBOOM" Is in boekformaat verschenen. Wij stellen dezen boeienden Roman voor onze lezeressen en lezers verkrijg baar tegen inlevering van den bon, bij de hgenten, courantenombrengers, of afge haald aan het bureau voor den geringen prijs van 25 Cent, tr. p, p, 28 Cent. DE ADMINISTRATIE. Dit de Pers. Ziektewet en Radenwet. Mr. Paul Reijmer schrijft in r,Hét Cen trum" In de laatste dagen van de maand Juli is een zeer belangrijk stuk' wetgevende arbeid bij de .Tweede Kamer dier Statdn- [Generaal ingekomen. "Een van de lajng verwachte sociale wetsontwerpien van mi lt.* er Talm3- T~i|et ontwierp Ziekteverze kering, vergezeld; van een ontwerp Ra- icfen wet, is ingediend. De minister heeft idus zijne belofte, bij het verzeikerings- Idebat gegeven, eerlijk en loyaal ingelost. In de aangeboden ontwerpen is de grondslag van het geheele verzekerings gebouw gelegd. [Wijziging der ongeval lenverzekering en daarna verzekering te gen ouderdom en invaliditeit mogen Thans spoedig volgen! Verzekering tegen ouderdom en jnvali diteit moet voorafggegaan worden door ziekte- en ongevallenverzekering. [Want indien men niet op de eerste plaats zorgt dat de zieke en gewonde arbeiders be hoorlijk verpleegd Worden, en, althans (een gedeelte van hun loon, gedurende hunne zeikte of na hunne verwonding .ontvangen, dan "bestaat er groot gevaar dat hunne gezondheid door verwaarloo- Zing en door nijpend! gebrek, zoodanig on dermijnd wordt,"dat zij eerferzijds de ou derdomsrente nimmer zullen genieten, en anderzijds veel te vroeg door eene onge- Wenschte invaliditeit aanspraak op in va- liedenrente zullen verkrijgen. Op deze Wijze beantwoordt de verzeke- ;ring geenszins aan haar doel. „Boven alles,- schreef Minister Talma, in zijne Memorie van Antwoord op de Staatsbegrooting 1909, gaat èene goede organisatie der verzekering. Ais men 'de .verzekering niet goed organiseert, krijgt mea niets dan -éllende." De ziekteverzekering zai dan ook, vol gens het voorgestelde ontwerp, mee brengen eene "belangrijke wijziging in de ongevallen verzekering, d&ar een grooï deel van de nu krachtens de ongevallen- Wet behandelde gevallen, dan zullen wor den behandeld door de organen der ziekte Verzekering. Beide ontwerpen Ziektewet en Ra denwet behooren bij elkander. Want de ziekteverzekering moet door de Ra den van TVrbeid en de daarboven staande Verzekeringsraden worden uitgevoerd. Maar de Radenwet heeft nog een veel [brecdere strekking dan uitsluitend tot uitvoering Vier ziektewet te dienen. Bij het ontwerpen der organisatie in de Raden- Wet is het oog gericht geweest op de ver schillende bevoegdheden, welke den raad yan Arbeid in verband met de verdere arbeidersverzekering 'zoiTden kunnen op gedragen worden. Naar het ministerieel plan zijn de Verzekeringsraden en de Raden van den arbeid ook bestemd de zorg voor de ongevallenverzekering en de invaliditeitsverzekering te dragen. Ziehier dus het begin eener publiek rechtelijke organisatie van den arbeid. Bij het samenstellen van zijn ontwer pen heeft de Minister gestreefd naar de centralisatie. |Het omgekeerd stelsel dus als pij de ongevallenverzekering, waar centralisatie noodwendig was, zoolang er naast die ongevallenverzekering mets an ders bestond. De ervaring van de ongeval lenverzekering heeft echter bewezen, 'dat de daarbij bestaande centralisatie te kost baar en te bndoelmatig is en "tal van mis bruiken in die hand wérkt. Aan de Raden van Arbeid en aan de Verzekeringsraden Wordt de grootst mogelijke zelfstandig heid gewaarborgd), In het bijzonder mag er op Worden gewezen,- dat ook de arbeiders in den landbouw onder de verzekering worden opgenorhen. „Bij een gedecentraliseerde regeling, aldus de Memorie van Toelich ting, als het ontWerp brengt, kan hunne opneming geen overwegende bezwaren opleveren"- De noodzakelijkheid van so ciale Verzekering van de landarbeiders heeft men langen tijd betwijfeld en be streden met een beroep op de meer pa triarchaal getinte agrarische toestanden •en feniet een beroep op "het buitenland!, Waar men bij land-en met verplichte verze kering, naar Duitsch model, de landarbei ders van de verzekering heeft buitengeslo ten, Langzamerhand is er evenwél Wijzi ging in de denkbeelden gekomen en na men de stemmen toe van hen, die pleitten voor liltb rei ding der sociale verzekering, ook tot de landarbeiders. De ontwerpen, met zoo groote zorg voorbereid en zeer belangrijk afwijkend van de vorige ontwerpen ziekteverzeke ring van de ministers Kuyper en Vee gen s, vereischten ernstige en nauwkeu- rige^itudde.; |Het werk van jarenlange voorbereiding kan niet na een-ige dagen Worden beoordeeld. Daarom was het de bedoeling dezer vluchtige aariteekenin- gen allerminst, om thans reeds eene be - spreking van het ingediende ontwerp te geven, maar om de'talrijke belanghebben den aan te sporen tot eigen bestudeering dezer omvangrijke wetsontwerpen, welke van diep-ingrijpenden invloed zullen zijn op den groei tn fle ontwikkeling onzer maatschappelijke verhoudingen. Veertig millioen. De „Geld." acht met het oog op onzen financiëelen toestand het indienen van' het wetsontwerp d^r 40 millioen voor onze kustverdediging, zacht uitgedrukt, min der voorzichtig." „Kon men zich nü nog op de onver mijdelijke noodzakelijkheid eenier "door doode weermiddelen verbeterde kustver- d-edagen beroepen, dan zou de regeering zich hiermede althans kunnen dekken. Maar het is voldoende bekend, dat er in militaire kringen zeer verschillend ge dacht Wordt over het al dan niet nood zakelijke dezer doode weermiddelen. Nog voor eenige dagen verscheen een zeer deskundige strategische studie, waarin er op gewezen werd, dat wij best in staat zijn alléén door onze levende weermid delen elke landing op onze "kust te be letten. Overigens; het is een sterke partij onder onze militaire deskundigen, die van óórdeel is, dat het beter ware op de eerste plaats te zorgen voor ©en deugdelijke en afdoende reorganisatie on zer fevende weerkrachten. En, waar de opinies zoo verdeeld zijn, zouden we, voor zulk een problematiek nut als de versterking der doode weermid delen 40 millioen gaan uitgeven"? Terwijl het volk niet meer wachten kan orp sociale hervormingen „geen dag en geen nacht" Terwijl de toestand onzer financiën, zachtst gezegd, zorgwekkend is en al lerlei eischen van het hoogste belang moe ten bevredigd worden! .Wij vreezen, dat de regeering weinig steun zal vinden voor 'deze hare plan- nen. En zooi zé al steun vindt in de Ka mer, "bij het volk zal ze dien steun niet vinden. Ja, we kunnen "de vrees niet onder drukken, dat de allerbedenkelijkste ver schijnselen in ons politieke leven niet zul len uitblijven, Wanneer cfe partijen der Rechterzijde deze voorspellen zouden aannemen. Reden-en waarom wij onzen 'steun aan deze Wetsontwerpen met de meeste be slistheid Weigeren.'" Tegen de Kerk. Aan een hoofdartikel „Diversen" in het ijDagbl. v. Noord-Brabant" ontleenen wij het volgende: Men kent de geschiedenis van het „Lampje" en van de „Zondagsbode v. Doorn en Omstreken", "Een dame had aan dat blad een griezelige geschiedenis verteld, door haar ondervonden in een Roo.msche kerk te Rome. Men sleepte er jonge meisjes naar on'deraarusche kel ders en de dame had haar ondervinding dadelijk aan den Nederlandschen consul te Rome medegedeeld. Intusschen informeerde Dr. Brom te Rome -en de consul meldde hem, dat er nooit een dame met een dergelijk verhaal bij hem gewées't was. "Nu zou men zeggen: de zaak is uit. Neen, 'de „Grenswachter" houdit het verhaal nog vof, naar Wij heden in het „Crt." lezen. Het komt dan ook van een ongenoemde dame, die den naam der kérk niet heeft genoemd, waarin het drama is afgespeeld, noch de straat heeft aan geduid, waarin de kerk ligt. Alleen heeft ze beweerd, den consul te hebben inge licht. De consul, de eenige, die genoemd is, oen niet-katholiek overigens, ontkent. Toch wordt het verhaal volgehouden» Hiei ziet men koe in sommige kringén de R. K. kerk bewust wordt belasterd. In München is negen jaar geleden éen R. K. priester afgevallen. De man gaat nu trouwen en heeft de dwaasheid uitge haald aan 'den bisschop verlof tot dit hu welijk te vragen. Het antwoord behoeven we niet te vermeld-en. Nu schrijft de afgevallene in een tijd schrift een brief, waarin hij bisschoppen en priesters op geniepige wijze beschul digt het coelibaat te schenden. Zuiken lasterpraat kan men van een man als deze wel verwachten. Maar die praat stond gisteravond vol uit afgedrukt in de „N. R. Ct." Zonder eenig kommentaar. O neen, dit deftig li beraal blad gooit geen onbewezen be schuldigingen naar het hoofd des pries ters; het beweert evenmin, dat de insinu aties van den afgevallen priester waar zijn, het drukt deze slechts af bij wijze van curiositeit. Maar ondertusschen Zoo'n ex-priester weet er meer van, snuiven de lezers onder elkaar en zij knippen een oogje! Voor de praatjes als die van het Lamp je of de Grenswachter haalt de N. R. Ct. natuurlijk den neus op. Maar zoo'n brief van een afgevallen priester vertalen en diens Verdachtmakin gen zonder eenige commentaar overne men, dat is iets anders. "Het is de R. K. kerk bestoken en 'toch den onschuldige spélen. Te 's Gravenhage is dezer dagen een Congres gehouden van den Neo-Malthusi- aanschen Bond. Daar heeft een Belgische mijnheer dwaasheden staan verkoopen over raadgevingen welke een R. K. pries ter in de biechtstoel zou hebben gegeven aan een vrouw. Dadelijk schreef iemand daarop in de „N. R. Ct.": dat kan niet waar zijn. Ik ben katholiek geweest, doe echter sinds jaren niets meer aan mijn geloof, maar jk weet, dat onmogelijk waar "kan zijn, wat die Belg in den Haag beweerd heeft. De biechtvader zou die vroiuw! nota be ne tot overspel hebben aangespoord. Na de tegenspraak van den gewezen ka tholiek zou men zeggen, dat de zaak liit zou zijn, O, neen. Een ander erkent nu, "dat de R. K. Kerk zulk een leer niet 'aanhangt, maar "die ongenoemde biechtvader zou aan die on genoemde vrouw! toch in dat geval dien raad hebben gegeven. Het is een schandeliijke beschuldiging deze. Een fatsoenlijk' man beschuldigt riiet op deze wijs, tenzij hij eenig bewijs kan bijbrengen. En geen behoorlijke krant helpt mede aan het verspreiden van Zulke naamlooze aanklachten, waarvan de waarheid Zoo onwaarschijnlijk mogelijk is, terwijl fer voor de Waarheid geen zweem van bewijs gegeven wordt. Maar het geldt hier de Roomsdh-Ka- tholieke Kerk. En daartegen schijnt alles geoorloofd. Omtrent haar leer, haar 'tucht, haar bet dienaren worden de meest fantastische verhalen verspreid en geloofd, terwijl er nooit een ernstige poging wordt gedaan om uit vertrouwbaren bron kennis van onzen godsdienst op te diepen. "En dan verwonderen wij ons nog, clat er omtrent onze kerk, hare bedienaren en geloovigen zulke allerdwaaste wanbe grippen bestaan in sommige kringen. Plukt men ooit rozen van distelen? En kan men verwachten, dat eenig wa ter helder zal zijn als er telkens door kwaadwilligen modder in wordt gewor pen? kMaar als de laster tegen onze kerk noodt verstomt, doordringen wij dan har ten en nieren van de roomsche leer, op dat, als wij dien laster ontmoeten, wij weten, wat de waarheid is. En zorgen wij, dat het opgroeiend ge slacht van de waarheid nog sterker wor de doordrongen dan wij, omdat met den dag de hulpmiddelen van Ben laster me- nigvuldiger worden. Frankrijk. Modern genot. Een nieuw! modern „genat"-middeJ heeft naar de „Figaro" mededeelt Tn den Iaatsten tijd zijn intrede in Parijs gedaan. Naast het rooken van opium cn het ge bruik van morphine, behoort thans het drinken van ether, waarvan de verkoop in Parijs vrij is, tot den Iaatsten smaak. Vooral bij tot zekere kringen 'behoorende vrouwen is het ethergebruik tot een waren hartstocht geworden en ongelooflijk zijn de hoeveelheden, 'die aan sommigen harer door de apothekers dagelijks worden ge leverd. Beginners vergenoegen zich er aanvan kelijk mee "Slechts den damp'der vloeistof op te snuiven, maar al spoedig gaan zij er toe over den ether in kleine glaasjes te drinken, om Ten slotte de dosis steeds grooter te maken. Zoo bleek een onlangs dood gevonden vrouw dagelijks met min der dan 4 liter er van 'te hebben gedron ken. Het gebruik schijnt in het eerst on aangenaam 'te zijn, maar zij die er aan wennen noemen de bedwelming, waarin zij er door geraken, heerlijk. De aan ether verslaafden nemen snel in krachten af en gaan een zekeren dood tegemoet. Met het oog hierop eischt de sdnrijver van Tiet ar tikel in de „Figaro" reglementeering van den etherverkoop. Rusland. Cholera. Aan een beschouwing in een buiten - Iandsch blad over het heerschen der cho lera in Rusland en in de Russische hoofd stad, ontleenen wij het volgende: FEUILLETON. 9) Ongetwijfeld ben ik riiet gelukkig, hernam Canisy. Ik was zoo verrukt met )de gedachte mij aan uwe familie te binden. —'Geloof mij, baron, dat mij spijt pardon, riep de Canisy, ik meen jdat ik mij vergis heb, en uw glas geno men heb. De Malleroy, die juist .wilde drinken, sidderde en zette zijn glas weer op ta fel, terwijl hij zich op de lippen beet. Hij [nam twee andere glazen, vulde ze en Zeikte er een rian de Canisy over, The het thans zonder aarzelen lediigde. Het was den graaf nu duidelijk dat de Panisy hem volkomen in de kaart zagen dat hij een ander middel moest te baat Snemen om zich v&n een zoo gevaarlijken gast te ontdoen. Francais, zeide hij tot den knecht, Vraag mijn zoon hier te komen, wij heb ben hem noodig. [Werkelijk graaf, hernam de Canisy, 5$ood:ra de bediende vertrokken was, ik kan het verlangen dat [ik had om mij met iiwe familie te verbinden niet laten varen.» iZou er geen middel Zijn om 't te schik ken? Dat lijkt mij 'zeer lastig. f— Daar Richard en Suzanne elkaar joo^s ge zegt... zal ik ze- kqr alle hoop op "haar moeten vaarwel zeggen, niet waar? Helaas ja, arme baron Helaas, inderdaad!maar hebt gij geen lieftallige dochter? En uw liefde voor Suzanna? riep de baron verwonderd over deze plotselinge wending. Helaas, graaf, de liefde zonder hoop is als een lamp zonder oliebeiden dooven spoedig uit. Komaan, mijnheer, zei de graaf ern stig, ge hebt nu genoeg geschertst. Laat mijne familie er buiten, als Ik u verzoeken mag TR scherts nooit, wanneer ik over ernstige zaken spreek, mijnheer Be graaf, antwoordde de Canisy op denzelfden toon. Ik heb de eer u de hand te verzoe ken van Camille de Malleroy, uwe doch ter. Frederik zag hem met die grootste kalm te strak aan. Canisy doorstond dezen on- beleefden, toornigen en 'dreigenden blik. Mijnheer de graaf, hernam hij, ik zie ondanks uw ^buitengewone "beleefdheid, dat gij u niet kunt verzoenen met liet vreemde van mijn laatste verzoek. Daar om zal ik mijn vader schrijven pan hem te verzoeken dat hij u zooals ;t behoort mijn aanzoek zal doen. Voorloopig zai ik mij dan te Antrain vestigen oba mij be zig te houden met Tiet opsporen van cien moordenaar van dien ongelukkigen klerk uit Bostoin. Het zal u moeite koisten om daarin te slagen. Indien ik alleen .was, 'jaT maar ik heb reeds aan mTjn broeder geschreven of hij mij van .ujit Brest genige hulp wil^e zenden. Dus mijnheer uw broeder we'et, dat gij hier zijt? vroeg de graaf. Ja, zeker. Vooreerst was het hem be kend dat mijne bedoeling .was mijn op wachting bij de édele dames van Ronoe- vai fo gaan maken. En verder dacht ik van morgen, toen ik het ongeluk zag dat dien armen "Afrikaan overkomen was, "dat ook i ets dergelijks mij kon wachten jen daar ik niet gaarne ongewroken zou ster ven heb ik onmiddellijk mijn broeder het gevai Tnediegedeekt en hem terzelfdertijd kennis gegeven van hetgeen ik van plan was te doen. Waarlijk, baron,- gij zijt zeer voor zichtig. mompelde de graaf. Als iemand die veel geréisd heeft.... en die nog verder gaat réizen, voegde de Canisy er lachend aan toe. Gij kunt ons zoo niest verlaten, her nam de Malleroy levendig. Misschien kun nen ,wij, zooals ge zoo juist zeide een middel vinden om alles tot ons beider ge noegen te schikken.... Daar komt Ri chard.... laat hem niets weten,... Ook niets over zijne genegenheid? Vooral riiet over zijn genegenheid. Begrepen, graaf, maar wij zullen dit gesprek voortzetten, niest waaren zon dier Canariesche wijn, voegde hij er aan toe, terwijl hij met een veelbeteekenen- den blik naar het eerste glas zag, dat de Malleroy hem had ingeschonken. Ik heb een zwaar hoofd en kan slecht tegen wijn, ziet uindien ik te veel van dien heerlijken nectar Bronk kon er een ongeluk voor mij en ook voor uw huis uit voortkomen. Wees gerust, zeide de graaf, met m geaaftkt,êO glaffil&ch. zai jj KSQifean minder koppige geven. De wijnsoorten zijn als de menschen, heer graaf, men moet ze bestudeeren om ze fe kennen en zich nooit roekeloos aan hun genade overgeven. De wijn die bij matig gebruik, den drinker opwekt en krachtig maakt, of hem bedwelmt én een beweginglooze massa van hem maakt, is evenals jk een nuttig vriend, of een ge vaarlijke vijand. Een bijtende blik, scherp als een dolk, vulde de woorden van den baron aan. Ik geloof dat wij het volkomen eens zullejn worden, zeide de graaf, die als vele opvliegende menschen, spoedig tot kalmte kwam als de eerste 'opwelling van zijn toorn voorbij was. "Richard, vervolg de hij tot zijn zoon, die 'juist binnentrad, wij hebben ontdekt, dat wij gemeenschap pelijke belangen hebben.... en dat wij el kaar Wederkeerig groote "diensten kunnen bewijzen... Ik verzoek je dus den baron voortaan als vriend te bejegenen. En ik hoop dat ik u weldra )een nog veel vriendschappelijker titel dan die van vriend mag geven, vervolgde de ba ron, terwijl hij de hand schudde van Ri chard, die zijn vader hoogst verwonderd aanzrig, als om 'te vragen óf hij zijn woor den wel ernstig meende. IVde HOOFDSTUK. II i I "Toen Thierry de Monbenay op'de plek was gekomen,- waar hij Suzanne gewoon lijk ontmoette, wachtte zij reeds eenige minuten op hem. Met neergeslagen oogen en een somberen en denkenden blik, fronste zij van tijd tot tijd haar donkere W.e^brauwefl y.ol pngeduld, waardoor Tegen aller verwachting in, is de cho>- lera jp St. Peetrsburg weer verschenen* Zij woédt er mét een buitengewone he vigheid. De bladen schrijven .er Wéinig .over, hetzij op bevel van hoogerhand, het zij uit onverschilligheid en minachting vah het gevaar. Maar de gemeente^statistiek .vermeldt op het oogenblik een vijftig k zestig ge vallen per dag en dit getal Wordt iedere vierentwintig uur zichtbaar grooter. Dit feit is des te treffender, daar de hoofd stad op het oogenblik betrekkelijk slecht béwloooid Is, Want de aristocratie vertoeft in den vreemde of op haar buitengoederen; terwijl de burgermenscheai in den om trek van Be stad huizen. De aristocraten- wijken zijn zoo goed als verlaten. Het is dus niet te verWondéren dat dé epidemie "bij voorkeur in 'de voorsteden* in de fabrieken en 'in de arbeiderswijken .woedt, of, evenals het vorige 'jaar, vooral onder de concierges in grooten getale slachtoffers maakt. Het leger "blijft groottendeels gespaard* bijna alle troepen zijn naar het kamp van Krasnoië-Selo vertrokken. De epidemie schijnt tot nu de Finsche grens nog riiet overschreden te hebben. In ieder geval heerséht in dokterskrin gen groote ongerustheid. Men meent, dat op het eind van dieze Week er wél meer dan honderd nieuwe gevallen per dag zul len voorkomen. Het Water van de Newa en dat van dé kanalen moet geheel besmet wezen door de bacillen. Maar tevergeefs raden de au toriteiten de bevolking aan "het te koken* Het overgroote deed der bevolking Wei gert eenvoudig zich aan dit voorschrift te houden, 'De dokters drukken den menschen ookj op het hart, om toch zoo 'zindelijk moge- lijk te zijn. Maar hoe zou men den Rus- sischen werkman of den Russischen boer van het nut hiervan kunnen overtuigen! D? bevolking krijgt eveneens den raad!* de zieken te isoleeren, maar de meesten weigeren uTt een even onvoorzichtig als edelmoedig gevóél van piedelijdien, van hen heen te gaan. Men vraagt zich af, hoe het komt, dat de epidemie Midden- en West-Europa nog niet getroffen heeft. Want aanhoudend i$ er toch scheepvaartverkeer tusschen St Petersburg en Kroonstad en tusschen en Duitschland en West-Europa. Zou die cholera misschien een zekere voorliefde! hebben jegens het Slavische ras? En nü komt nog tot overmaat van rampj voor het toch al zoo geteisterde Rusland* de tijding, dat in het Zuiden van Bit land zich enkele gevallen van pest hebben vooir- gedaan. Hoe het ook zij, het Russische volk is zoo verschrikkelijk fatalistisch; het legt* voor het leven en voor den dood, een zoó volslagen minachting aan den dlag, dat maar heel weinig spreekt over de zich uitbreidende epidemie. De menschen kij ken als onverschillig naar het vervoer der zieken en naar de lijkstoeten, die in ande- re landen een zekere ontroering zoudieit verwekken. En in de arme buurten blijven' de Lieden naar de kroegen Ioopen, om zich' dronken te drinken, en de aresrtocraten! blijven naar "de theaters gaan, om te ge nieten van het leven. ;t Is alsof de cho lera in St. Petersburg een zaak is, niqt waard om er over te spreken Enschedé. De algeheele uitsluiting "te Enschedé is feitelijk deze week ingegaan. Gisteren werden de machines „stop"- gezet, en zoolang de staking bij de fir ma Menco duurt, zullen ze niet meer wordejn aangezet. Zóó eischt het een bepaling van het reglement der Patroonsvereeniging, Duizenden en 'duizenden 'arbeiders en arbeidsters zijn aldus tot werkloosheid haar uiterlijk iets buitengewoons hard ver kreeg. Ik dacht dat gij niet zoudt komen* zeide zij tot Thierry, drie haar bij den arm nam en haar omheléde, Hij vertelde haar waarom hij zoo laaf kwam. Overigens moest ik er reeds aan ge wend zijn om overal 't laatste bij te zijn* behalve bij u 'Kom, kom, onderbrak 'de jonge man haar kalm, wat ge daar zegt is onrecht vaardig, voor mij vooreerst, die alles voor je zou verlaten, en ook onrechtvaardig! voor da andere bewoners van het slot* die je evenveel attentie als vriendschap bewijzen. De graaf ook, niet waar? Betuigt hij soms meer attentie aan zijn vrouw of aan zijn dochter? iO! ik haat dien man zoo!.... Wan neer zai ik toch de gelegenheid hebben om mij te wreken 'op dien harden, trot- schen man en wanneer zullen wij de mid delen hebben om ons aan de tyrannie van' mijn grootvader te onttrekken! Nog een weinig geduld, liefste, her nam Thierry. Als God mij bijstaat en mij door een moedig feit doet uitschitteren op dezen Kruistocht zal ik bij mijn te rugkomst waarschijnlijk tot luitenant be vorderd worden. Indien gij slechts pp uw tractemenf rekent.... Een bescheiden leven .Weliswaar* maar Een prachtig bestaan voor de klein» dochter van den jnarkies van Courlans* Roncevall CmM Y£ryolgdXi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 5