tiet erfdeel der Malleroy's.
BUITENLAND.
Ie Jaargang,
No. 249.
Bureau OUDE SINGEL. 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
PIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
ui het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 per kwartaal; bi] onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
9er post 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2'/i cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Maandag
I
Augustus
1910.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratl»
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiüngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere rege' meer 10 cent.
Het belangrijke en zeer lezens-
waardige Feuilleton van
Ien bekenden Franschen schrijver RÉNE
BAZIN,
„DE SLAGBOOM"
Is in boekformaat verschenen.
Wij stellen dezen boeienden Roman
toor onze lezeressen en lezers verkrijg
baar tegen inlevering van den bon, bij de
jgenten, courantenombrengers, of afge-
laald aan het bureau voor den geringen
>rijs van
25 Cent, fr. p, p, 28 Cent,
DE ADMINISTRATIE.
Een pleidooi voor meerdere
subsidie.
r,Dat zelfs ?yhet Volk" een pleidooi Zou
(aan leVeren voor meerdere subsidie aan
iet vrije, bijzondere onderwijs, is meer
lan had kunnen gedacht .worden.
.En toch is het zoo. 1
t ?,Het Huisgezin'1 schreef:
y,Indien men van jsodaal democrati
sche zijdie scholen „voor het arbei
derekind" wil, dan Jean men die op
richten. Financieele bezwaren be
staan daartegen thans niet meer. En
aan die bijzondere scholen kan men
idan voor zoover de wet zich daar
niet tegen verzet het onderwijs ge-
ven,- hetwelk men "voor (sociaal-de
mocratische) arbeiderskinderen ge
schikt acht
Maar de overheidsschool, hoedani-
ge de openbare schorol toch is, kan
t*u eenmaal niet het karakter dragen
van. school van het arbeiderskind",
i,Het Volk" antwoordt, dat de soc.-
tera. het aantal sectescholén niet .willen
termeerdjeren.
Geen Wondier! De kostelooze ppenba-
Is school is vrij .wat goedkooper, ziet
je. En met de absolute neutraliteit nog
Jen gratis propagandamiddel voor de soc.
lèm. meteen, t
Maar, zegt „Het Volk" bovendien
zou het „Huisgezin" ons niet eens
Willen voorrekenen, hoe het tegen
woordig subsidie voldoende is ora
leen lagere school goed in te richten?
Wij W.etfen wel, dat voo,r rijkelui's-kin-
deren, voor .wie een hoog schoolgeld
lean worden betaald, het Rijk nog een
hoog subsidie geeft op den koop toe.
Maar juist het subsidie voor het ar
beiderskind (is gering; .wij hebben
dat al meermalen aangetoond, met
voorbeelden, mede ontleend aan <de
r.-k. bijzondere scholen. Ook zouden
de onderwijzers van zulke door ons
niet gewenschte scholen geen kloos
terlingen zijn, die op de een of andere
■manier hun salaris in de kas van de
scholen doen terugvloeien. De be
kering van het ^Huisgezin", dat wij
om het geld het stichten van eigen
scholen niet behoeven te laten, is
pure demagogie."
t Nu, dat nemen >ve aan, zegt hierop
jÖe „N, Prov. Gron. Crt."- Je veronder
stellen dat de sociaal-democraten in staat
JZouden zijn zooveel op te offeren voor
FEUILLETON.
4)
Ilde HOOFDSTUK.
I
[Het kasteel Ronceval lag op een vlak
(terrein, dat derf top vormde van een' vrij
Jhöógerf heuvel, waarom' de bedding van
pee Couesnon een halven cirkel maakte
Dit kasteel had' oorspronkelijk het ge-
lieele vlak beslagen, maar thans bestond
£r nóg slechts ongeveer twee derde van.
Pp de plaats der afgebroken gebouwerf
had men een soort tuin aangelegd, tije
•Ei-oh tot 'u« rrvïcf uitstrekte!. Aan' oe zijde
Van da Conesnon kas een opening in
tiet dichte kreupelhout gemaakt, breed
jgenóeg om' uitzicht te geven op de rivier
Jen den keg.
i Het kasteel bestond uit vief1 gröote
gebouwen, 'dis een uitgestrekt plein om
sloten, terwijl zich voor een der zijkan-
Jen een ander plein bevond, dat door
granieten gebouwen omsloten' Werd,
kaar twee groote torens bóven uitstaken,
die aan' de hoeken van fifin' qphanltt^g
gepletst «Aren, ilui..lfcLL*ï,l i.l
het ouderwijs hunner kinderen als die
Christelijke arbeiders dat is demagogiei.
Daar heeft „H.et Volk" gelijk aan. Nie
mand KÜje dat zal durven te zeggen.
Wij nemen jdlan ook! slechts acte van
die? verklaring dat de subsidie voor het
arbeiderskind te gering is.
[Wij zien d|e sociaal-democraten reeds
medewerken om de vrije school verder
te helpen en meerdere steun te verschaf
fen voor schoolbouw. enz.
Het tegenwoordig subsidie is immers,
ook volgens ,,Het Volk", onvoldoende
om een lagere school goed in te richten....
België.
Een socialistisch Veemgericht.
In socialistische kringen te Brussel is
gropte opgewondenheid over de houding
van den socialistischen grootkapitalist
Grimard, die betrokken is bij de zaken
van den bekenden houder van spaelho-
len Marquet en rechtskundig adviseur is
van den groot-financier Empain. Grimard
is bij een hofdiner gast geweest van den
koning en de koningin. Donderdag avond
had hij zich voor den hoogen raad der
Brusselsdie partijganooten te verantwoor
den ,en persoonlijk was Grimard versche
nen.; Jiij verklaarde, dat hij alleen naar
het hof was gegaan omdat zijn ambt als
.wethouder dat van hem vorderde. Over
zijn speelholzaken met Marquet sprak hij
niet. Daarentegen verklaarde hij met be
trekking tot de Empain-aanklacht, dat
hij thans niet meer bij de zaken van Em
pain is geïnteresseerd;." De andere socia
listische grootkapitalist van der Velde,
verlangde daarop, dat hert veemgericht zich
door deze verklaring bevredigd zou ver
klaren ien morrend gehoorzaamden de
veem'genooten. De kwestie omtrent het
op bezoek gaan bij het hof zal op/ een
partijdag bijzonder behandeld worden.
Een „verlichte" gemeenteraad.
iDe gemeenteraad van Gent heeft het
inoodig gevonden de doodgebloede' Fer-
rerzaak weer een» op te rakelen.
Deze bevolkings-vertegenwoordiging
bestaat in meerderheid uit liberalen en
[socialisten en deswege besloten ze een1
derpleinen van hun stad naar dezeïtte-
rechtgestedlen, althans ter dood veroor-
d'eelden Oproerprediker te noemen.
Terecht komt de Bi en Public, het
Katholiek orgaan der plaats, tegen deze
(onzinnigheid op.
'Zij vraagt van hoogere autoriteiten dit
besluit te vernietigen, wijl het [een apo
logie is van moord' en plundering en om
dat het strijdt met de internationale hof
felijkheid.
In den tijd van de Ferrer-agitatie? pro
testeerde immers koning A1 f o n s s te
gen "de onbeschaamdheid van ben', die
de rechtvaardigheid jjer Spaansche Jus
titie in twijfel trokkert, en zelfs Canu
le jas, denkt niet anders daarover, blij
kens de debatten over de zaak! in 'de
Kamer gevoerd1.
Maar Gent is een broeinest van het So-
dialism'e.
Op 't oogenblik waarop het ongeval
plaats vond, zaterf drie dames op een
bank, vanwaar een uitzicht over de
Vallei hadden'. Een $er vrouwen, gravin1
Berangère van Courlans-Ronceval was
groot en'mager. Haar ingevallen Wangen,
haar gerjmpeld gelaat zouden doen ver
moeden dat zij minstens vijftig jaar Was.
In werkelijkheid' was zij slechts vijf eta
veertig. Aan de uitdrukking van sbm-
bere droefheid die haar groote zwarte
oogen nog verduisterde, kon mein' gemak
kelijk1 zien' dat een hevige gmart haar
lang gekweld1 had, en haar voor haar tijd
verouderd had. Uit haar trekken' sprak
goedheid, maar ook een soort van smar
telijke berusting, die somtijijls pla;ats
maakte voor een" Vfëémde uitdrukking
van' .wilskracht. j
Haar dochter Camille, die toen' acht
tien jaar oud! was, geleek veel op haar,
maar een Weinig terzijde, zat Sqzanne
sterk gehecht aan de gravinde liefde
volle en diepe blik van haar helder blau
we óogen was niet van het gelaat yajrf
Berengère afgewend.
Aan den-anderen1 kant van; de gravin
maar een weinig terzijde* zat Suzanne
Thorn'eux, de nicht van mevrouw de Mal
leroy. Zij was van [denzelfden leeftijd
als Camille, maar dat Was ook de eeni-
K€ av£re$nkoinsl tussqh.® de beide nich-
En ji'e socialisten ^jjn het altijd broe
derlijk eens met de anarchisten van de
dlaad.
iZoo verheerlijkte indertijd „Het Volk"
den moord op grootvorst Sergius van
Rusland en zoo werd ook de anarchist
Ferrer opgehemeld'.
Frankrijk.
Op wie men jacht maakte.
Onder dit opschrift lezen We in de
„Geld." een staaltje, op welke wijze de
Fransche 'regeering arme en onschade
lijke priesters behandelt
De regeering heeft weer eens een com
missaris van politie en twaalf agenten er
op uitgezonden om te snuffelen en alles
overhoop' te werpen in de vredige woning
van een rustig priester, wiens misdrijf
was dat hij op last van den eigenaar een
voormalig klooster bewoonde en de Mis
las in de verlaten kapel. Het was de
abbé Birolo, een Italiaansch priester, dien
dit aangenaam bezoek gold. Hij woont
met een bediende in de voormalige inrich
ting der paters Jesuïeten te Bastia en
de troep agenten, die onverwacht bij
binnendrong, bezocht al de zalen en ver
trekken, zich meester makende tot zelfs
van het kleinste papiersnippertje, dat er
aanwezig was.
Men wilde bewijzen vinden om de ver
denking te rechtvaardigen, dat de abbé
Birolo deel uitmaakte eener kloosteror
de. De agenten hebben alleen de hand
kunnen leggen op een stukje enveloppe
met de adressen van twee missionnaris-
sen, van wie de eene in Alaska vertoeft
en de andere in een vreemd land, dat bijtna
even ver is. De teleurstelling van com
missaris en agenten was groot, tot de
eerste eenige gedrukte vellen van het ,,A-
ipostolatde la Prière" in het oog kreeg.
Dat was een vondst! Daaruit was de
eigenschap van kloosterling van den eige
naar der bedrukte papieren te bewijzen!
De commissaris verliet opgetogen,- ge
volgd door zijn dozijn onderhoorigen, de
vertrekken, van den verontwaardigden ab
bé, en onderwijl zochten drie, zegge drie
marechaussées naar de bedrijvers van de
vier of vijf moordaanslagen, die in één
maand in de gemeente hadden plaats ge
had!.....
Dertien gerechtsdienaars achter één on
schadelijk geestelijke ien drie gerechts
dienaars achter een heele bende dieven
en moordenaars.
„O doux pays de France".
Duitsckland.
De verdeelde proletariërs.
In geheel Duitschland is thans het
stemmen der Badensche socialisten Voor
de b'egrooting en Jiun deelneming aan'
hofplechtigheden het onderwerp van den
dag. Overal vergaderen de afdeelingen
óm de houding der Badensche partijge-
nöoten te bespreken. Hun hesluiten zien'
er somwijlen heel barsch pit Zoo ver
langt de afdeeling te Karlsruhe, )<ort
en goed de uitsluiting van de Badensche
overtreders uit de partij. Anderen be
palen zich tot een scherpe afkeuring;
enkelen zoeken een' middenweg en' beve
len. Kleiner, maar welgevormder dan
Camille had Suzanne het uiterlijk van
een ^teCmdelinge. Haar geelachtig bleek
gelaat haar groote donkerblauwe oogein',
door dikke gitzwarte wenkbrauwen om
lijst, haar roode lippen, waartusschen
helderwitte tanden schitterden, herin
nerden aan 8e zuidelijke afkomst van1
haar vader, die de zoon' van een handelaar
uit Cette was. I 1 i l
Op 't oogenblik, dat Thierry en dé Ca-
nisy om' den hoek verschenen', dien Ide
weg daar maaktev schoot een straal van
vreugde over het gelaat van', meVrouw
de Mallenpyzij boog voorover om' ide
'ruiters b'eter te kunnen zien', i
Wie is die edelman, die Thierry
Vergezelt vroeg Camille, terwijl zij haar
hand op den arm' van haar moeder legde.
Wat een vreemd paard berijdt hij,
merkte Suzanha op. Men zou zeggen)
dat 't een postpaard is. i
e 'tls werkelijk een _postpaard, ant
woordde de gravin. Camille, kent ge dien
ruiter? i
1 Hoe zouden We iemand kurin'eh ken
nen, htömpelde Suzanne, terwijl We nooit
Uitgaan en hier niemand komt
'kOeef töe dat dat jammer is voor
Jonge meisjes van Uw Jeeftijd, zode de
ïli'f® l$F[ kArgdeJy^gnden. Joop, KW
len herziening van het desbetreffende
partijb'esluit aan.
De "Badensche sociaal-democraten la
ten zich echter door het rumoer niet van
de wijs brengen. Zij keuren de houding
van afgevaardigden volkomen goed. On
der hen bevindt zich ook wel een enkele
„radicaal", maar deze vindt weinig aan
hang.
In een druk bezochte sociajal-ldemor
cratische vergadering te Mannheim, Waar
een volgeling van de Berlijnsche extre
me school slechts zestig stemmen Jton
krijgen op een motie van afkeuring, werd
met overweldigende meerderheid het
volgende besluit genomen:
Deze druk bezochte partijverg|a|de-
ring spreekt haar volkomen vertrouwen
uit in de parlementaire 'fractie. (Zij is
van oordeel, dat het stemmen voor de
begrooting, werd geboden door den staat
kundigen toestand.
.Overwegende dat de besluiten van
de congressen van Lubeck en Neurenberg
wijl ze niet kunnen worden doorgevoerd
aanleiding geven tot herhaalde geschil
len in de partij en anderzijds dat het pn-
vereenigbaar is jnet het gebruik in de
partij, afgevaardigden met bindende man
daten naar 'de parlementen' te zendenl,
doet zij aan het komend partijcongres te
Maagdenburg het voorstel, het besluit
van het Neurenbergsche congres óp te
heffen".
Dat is het andere uiterste. Het con
gres te Maagdenburg ,zal nu moeten kie
zen. Tot al te scherpe maatregelen zal
het wel niet besluiten, daar de partij
met het oog op de a.s. Rijksdagverkie
zingen waarbij zij een niet onaanzienlijke
winst hoopt te behalen, wel zooveel mo
gelijk zal trachten de kloof te overbrug
gen. Een bemiddelingsvoorstel, waarme
de beide groepen zich Jkunnen vereöni-
gen, zal dus wel de beste kansen heb
ben.
Maar pp den' duur, naarmate ?ij aan
invloed in fte parlementen, wint, zal de
Duitsche aociaal-d'emoeratie gedrongen
worden paar het revisionistische stand
punt, dut de Badensche afgevaardigden
innemen. Daaraan' valt niet te Ontkomen,
wil piet elke vruchtbare medewerking
aau den parlementairen' arbeid onmoge
lijk worden. Want vooreerst bestaat er
in' .Duitschland en de bondsstaten pbg
Piet .veel kans, dat de eociaal-detnocra-
tie haar idealen in de wetgeving erfde
staatsinrichting zal kunnen verwezenlij
ken. .Voorshands kan zij het niet verder
brengen dan, indien zij pp zichzelf een'
meerderheid zou hebben, den burgerlij
ken regeeringen het besturen' pnmpge-
lijk ,te maken. Dat kan moeilijk een praC-
tlsch resultaat wórden! genoemd.
Sedert de krach van de Lei peiger Bank
in Juni 1901» heeft in Duitschland geen
bank-faillisseraent zooveel opzien gebaard
als dat van de Niederdeutsche te Dort
mund, «enkele dagen geleden. In Leipzig
Was het een oud en zeer gezien financieel
instituut, dat, pp soli ede basis rustende,
geruïneerd Werd door zijn connecties met
da Jrebertrocknungs-gesellschaft in Cas-
ik bert er gelukkig niet de schuld van,
dat weet ge SVel. 11
Nd mevrouw, ik verzeker üj dat ik
hief zeer gelukkig ben, en dat ik geen
lust gevoel om uit te ga,an, antwoordde
Camille, terwijl zij een tqeken gaf aan
Suzanhe Pm ook 't zélfde te peggen.
Ja zeker, antwoordde .deze, tefwijl
Zij baat hoofd schudde om Camille
te beduiden dat zij dit tegen haar pver-
tuigin'g in zeid'e. t
Gedurende dit gesprek, zag de gravin
voortdurend naar de beide ruiters. Bij
't voorbijgaan langs den voet van het
terras, waarop de tuin zich bevond, groet
te Thierry zeer deftig de jdrie vrouwen'.
dag, Thierry, goeden dag
vriend1, mompelde de gravin in (wier
öbgert een groote tee derheid schitterde.
Camille Wuifde vriendschappelijk te
gen den jongen' man, terwijl Suzanhe,
pp een oogenblik dat de Canisy niet keek
een' kushand aan Thierry toewierp.
Gij kunt hief blijven, kinderen, zei-
de mevrouw de Mal leroy, terwijl zij op
stond, ik ga $en yeinig rusten' bp mijn
kamer. i 4 i
Ook' ik ga naaf binnerf, zeide Srf-
zan!ne levendigIk moet mij kleeden'
vopir het déjeuner.
Efl. [k sal, puf piet geheel alleen te
sel, die grootste oplichterij-firma ooit opr
getreden in Duitschland.
De Niederdeutsche Bank Was een van
klein er soort, die wel een aanzien lijk aan,-
deelen-kapdtaal bezat, doch geen instituujt
van den eersten rang kon worden gek
npemdi.
Wanneer die volksmond Wil uitdrukken'
die soliditeit van een financieele ondeav
neming, dan zegt hij: „zeker als die
Rijksbank. Van die Niederdeutsche heeft
niemand ooit beweerd dat zij zeker was
als die Rijksbank. Vroeger, toen ze nog elft
bescheiden firma Ohm, Uemekamp en Co*
Was, brachten die Dortmundsche zaken
er gerust hun gekL Doch diie tijden Wa
ren lang voorbij. En het is typisch voor
het aanzien van deze bank in de stad
van vestiging, dat Dortmund zelf slecht»
voor 700.000 Mark betrokken is bij dit
faillissement van tiental millioenen.
De geschiedenis van deze bank, zéé£
kort verteld, komt hierop neer: de bank
zocht kort geleden geld. Het publiek ver-i
nam dit, en liep storm op het hoofdkan
toor en de ettelijke depositokas&en, filia
len en agenturen, dae zelfs te vinden wa
ren buiten het Ruhrdistrict, in Osnabrüd(
Hannover, Hamburg, Brandenburg.
De directie deelde mede, dat zij dq
uitbetaling voor drie dagen zou sluiten^
tot de zéér betrouwbare „Deutsche Treu-
handgesellschaft" rapport uitgebracht zoHJ
hebben, omtrent den stand van zaken/
dien zij voor uitnemend verklaarde.
In zoo'n korten tijd zag de „Treuhand-
gesellschaft" hiertoe geen kans. En, oirf
de gemoederen gerust te stellen, liiet dq
directie van de Niederdeutsche een ac
countant uit Berlijn op eigen houtje dq
boeken revideeren. En zie, er kwam in
een minimum van tijd een prachtig ratp-
Iport.... Doch diit rapport bracht het publiek
natuurlijk geheel van streek. Wie niets
ta vreezen heeft, zoekt niet zijn toevlucht
tót dergelijke onderhandsche knoeierijen/
Ds directeuren yan de groote banket*
staken de koppen bij elkaar. Zouden zij
helpen? Zij .besloten, vóór de ,Treu-
hanidgeseilschaft haar rapport uitgebracht
had, niet te helpen, omdat er niet fcq
helpen meer viel. Kort nadat dit bekend
raakte, werd de directeur Ohm gevangen
genomen. De balans van het vorige jaar.
moest niet deugen. Zeven procent kon
onmogelijk uitgekeerd zijn, wanneer hef
met .rechte dingen Was toegegaan. Dq
bank moest bijna uitsluitend geleefd heb
ben van de deposito's. Op dia manier al*
léén had zij in (d[e laatste jaren voorzien it*
het permanent geldgebrek.
Pa heer Ohm, die een jaarlijksch inko-
ïh'eii had van 140.000 mark, er auto's op
nahield en equipage, die meer in Monte;
Carlo zat dan in Dortmund, ook dikwijl»
in Berlijn kwam, zit nu gevangen.
Zaterdag verscheen voor het geboüv$
van de .Niederdeutsche Bank een troepj
straatmuzikanten, die het schoon e li-eo
blies:
Ach, die lieber Augustin, alles ist hinl
Om de muzikanten kwam een dakkq
ring van jnenschen, die lachten en pret-
maakten.
In de kleine plaatsen, Waar de faillietd
bank filialen en agenturen had, zullen dq
blijven, u vergezellen, zeide Camillq
lachend'.
Alle drie sloegen zij den weg 'jnaaiq
het kasteel in', maar in plaats van de trap!
óp te gaan', die naar hun vertrekken' leid
den, gingen zij 3e gan'g door naar bet
tWeeae plein,- waar Jhierry langs moest
om naar zijn kamer te gaan.
Catnille zag dat de aanwezigheid vatf
Suzanne haar móedér Jiindefde, en poog
de haar nicht met haar mede tedoen gaan,-
maar Suzanna hield zich alsof zij 't
niet begreep en bleef óp het plein, waar.
de gravin schijnbaar althans met vee!
aandacht, het werk van een glazenmaker
gadesloeg.
Intusschen waren de Mónteriay e!n dq
Canisy reeds o'p het kasteel aangeko
men. Tóen zij binn'entradeh1, deelde dé
portier aau'Thierry tnedie, qat de mar
kies Courlans reed» twee maal naar heitf
gevraagd had. 1
3 Verontschuldig mij dat ik u zoö!
plotseling verlaat, maar ik zie graaf Fré-
deric de Malleroy met zijn' zooti, did
het mij kwalijk zouden nemen, indien ild
hen het genoegen niet gunde u hier W
ontvangen, zeide hij tot Canisy.
(Wordt yervoigd)[
