Z 5 3
EEN STAALTJE VAN DE MOEILIJKHEDEN DER MODERNE KANONNENINDUSTRIE
•v
de dikte der oorlogspantser*
neemt toe, en in diezelfde
mate moet natuurlijk ook de
capaciteit der groote scheeps-
en fortkanonnen toenemen,
dat eischt nu eenmaal, naar
het schijnt, de oorlogsfactor
van onze dagen. Interessant
is het te zien, hoe de vreed
zame industrie nu deze oor
logsmonsters op proef moet
stellen. Op'n heelen afstand
(onze plaat geeft dat links
onder aan) is dan in een aar
den versterking de kanonnier
opgesteld, die langs electri-
schen weg de lading doet
ontploffen. Soms gebeurt het
natuurlijk dat er iets hapert,
dan vliegt door den achter
wand van het kanon de heele-
lading in de ijzeren loods
en.... alles wordt vernield.
Vandaar deze bijzondere
voorzorgsmaatregelen. Op
onze plaat is een deel van
den zijwand der Ijzeren ka-
nonloods weggenomen om
de opstelling van zoo'n oor
logsmonster op proef goed
te doen zien.
yijk verantwoordelijk was. „Hier hebt ge nog een
'bord kippensoep en een paar eieren", sprak hij,
„en als ge dit op hebt, moet ge noodig een poos
gaan rusten. Daarna kunnen we dan verder
praten."
Met deze woorden trok de jonge man zich
terug en liet Sybil aan de zorgen der Indische
over. Tot onze groote spijt moeten we beken
nen, dat hij, in zijn hut gekomen, een glas wijn
dronk op de gezondheid van den lichtzinnigen
Indiër, uit het bootenhuis en zelfs op den ge
broken roeiriem en op de rivieren uit het Indus-
gebied, die miss Sybil meegevoerd hadden tot de
plek, waar zijn bedienden haar hadden gevonden.
De volgende vier dagen gingen voorbij als in
een droom, en toen hij er eindelijk getuige
van was, hoe miss Etherington en haar vader
in elkanders armen vielen, kwam er naast het
zoete gevoel van voldoening over een goede
daad toch ook dadelijk de pijnlijke gedachte bij
hem op, dat hij nu spoedig afscheid zou moeten
nemen van de schoone miss.
Toen Sybil haar papa eindelijk genoeg om
helsd en gekust had, kreeg ze gelegenheid zich
te verheugen over een heele lading kleederen,
die de heer Etheriogton voor haar meegebracht
had, en ze maakte gretig van de gelegenheid
gebruik om haar voorheen witte japon te ver
wisselen voor een andere, waarin ze er nog veel
liever en aardiger uitzag. En toch kon Denison
maar moeilijk de bekoring weerstaan om die
witte japon te stelen en ze te bewaren als een
herinnering aan de heerlijkste dagen van zijn
leven. Hij zou echter meer krijgen dan alleen
die enkele herinnering; de heer Etherington
deed hem als in den zevenden hemel van geluk
geraken door hem uit te noodigen mee naar
Faziabad te gaan en daar een verlof van twintig
Jagen voor hem te verkrijgen.
Op den laatsten dag van dit al te snel voor
bijgevlogen verlof stond Denison aan Sybil's
zijde in haar lief boudoir. Ze hadden voor het
W. G. STREEFKERK.
Na een ruim 41-jarige werkzaam
heid als hoofd der R. K. Parochiale
School in de Zuidbuurt te Zoe-
terwoude werd aan dezen ver
dienstelijken hoofdonderwijzer, die
ook aan het Katholiek openbaar
leven een werkzaam aandeel nam,
met ingang van 1 Augustus eer
vol ontslag verleend.
laatst met elkander gemusiceerd
en Sybil sloot juist de piano,
toen Frank opeens een kloek
besluit namhij moést weten
of er eenige hoop voor hem was.
„Sybil", sprak hij, en hij
legde zijn hand op haar arm
„Sybil, ik kan niet heengaan
zonder te weten of ge mij lief-
hebt. Ik heb een gezellin noodig
voor het leven, en dat moet
gij zijn, lieve. Is er eenige hoop
voor mij
Toen de heer Etherington eeni
ge oogenblikken later thuis
Kwam, kreeg hij, het gelaat van
zijn dochter ziende, een vaag
voorgevoel dat hij haar verliezen
ging-
„Dus was het maar voor drie
maanden dat de Indus je terug
gaf", vroeg hij schertsend.
En de beide jongelui lachten,
want ze vonden dit de aardigste
grap die ze in langen tijd ge
hoord hadden.
„Dat zullen we pas
kunnen beslissen als uw
vader hier aangekomen
is", antwoordde Frank
Denison.
„En wanneer zou papa
dan komen
„Miss Etherington",
was het antwoord, „het
spijt mij u geen gunsti
ger bescheid te kunnen
geven, maar uw vader
kan onmogelijk eerder
dan binnen vier dagen
hier zijn. Zelfs kan er
voor Zaterdag het is
nu Donderdag niet
eens antwoord zijn op
ons telegram."
Sybil wilde verder
praten, maar Frank De
nison herinnerde zich
op dat oogenblik, dat
hij voor het herstel van
het jonge meisje eigen-
POSTDUIVEN WEDSTRIJD IN BELGIE:
in ols land neemt de postduivensport hand over hand toe. Maar in België is dat
nog veel sterker en elke echte postduivenliefhebber weet dat Zondags duizenden
en duizenden in allerlei Belgische plaatsen de lucht woiden ingezonden en.... dien
dag op de plaats van aankomst vaak met de allergrootste spanning worden ver
wacht. Onze aardige plaat toont de vrijlating van zoo'n reuzenmenigte van duizenden
postduiven, op de hoogte van- Tervueren, bij het Koloniaal Museum losgelaten.
