28
Le,eken=apostolaat.
liet erfdeel der Malleroy's.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
No. 246.
tf Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
rDlT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
L10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post ƒ1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/» cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Donderdag
Juli
1910.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeeiingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën: gevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere rege1 meer 10 cent
,f Aalp' de oppervlakte van' het fiïaatschap1-
pelijk leven stijgt steeds hopger de so
cial e arbeid1.
Socialen arbeid schrijven1 in hun "pro
gram alle godsdienstige partijen sociale
'arbeid is de eenige en! hoog-oplaaiende
[leus van alle God-vergetendie of God-
ïpochenende stelsels.
Sociale arbeid magnetiseert het jon'ge-
Jïé geslacht, en begeestert zielfs hen, wier
[God-loochening en stof-vergoding een'
jniatuurlijke bron! Pioet zijn voor bekrom
pen zelfzucht. 1
Maar 't blijft zeker, dat de sociale' ar-
!jbèid in' on'vervalschte waarheid en volle
•levenskracht slechts groeien' en bloeien
kan p den1 bodem' van Chris tus'
Kerk.
iWalnt: wlat is socialarbeid?
Het is de arbeid', verricht in! 't belang
Van de sociëtas, dl W. Z. van' de geméen-
6chap, in 't belang van anderen'.
Welnu, het belang van de menschh'eid
ïcan slechts bevorderd worden' door te
jdoen dóórdringen diep in de maatschap
pij, te doen leven' in ieder menschen'-
ïiart de hooge beginselen' yan recht en
liefde.
En waar zouden' die beginselen beter
'i|n' onbesmette waarheid en heerlijke
schoonheid kunnen gevonden worden1 dan
Üjn den godsdienst, geopenbaard door den
Om eindigen Rechtvaardigheid en oneindi
ge Liefde.
iMaar niet slechts bezit de ICerk van
Christus de beginselen van allen socia-
arbei-d; zij weet ook hare kinderen te
bezielen om die b'egin'selen te versprei-
jden zij heeft die levenskracht, .welk'e
póodig is om te vormen! ware, nuttige
sociale arbeiders.
De sociale arbeid, welke is dé arbeid
jt>m wille van' den' naaste, moet verrij
zen uit de vernietiging der zelfzucht*
pioet leven uit de liefde.
Bn waar zou die liefde dieper en' rij
ker te vinden zijn dlan bij de volgelin'gen
van Hem, Die 'Zijn hoogste grootheid en
hoogste schoonheid bereikt had1, toen Hij,
hangend aan het kruishout, was „het uit-
I 'yaagsel der menschheid'7, omdat Hij toen
(Zijn levert had geofferd uit Liefde...
(Wij Katholieke leekeln, mogen' niet den-
'ken, dat het werken! op sociaal terrein
is voorbehouden aan' d'e priesters en de
'.IRoomsche sociologen'.
De Priesters moeten! on's de'beginselen
'ïeeren, de sociologen' de toepassing van
Idie beginselen, maar wij mogen en moe
ten meewerken' pm die toepassing te
beleven.
i En dit is het heerlijke jeaOmttigé en
jn'oodige 1 e eken'-a pos to laa t.
FEUILLETON.
EERSjTE DEEL.
f [Het stadje Antrain, aan die oevers van
(de Couesnon, op ongeveer zes mijlen van
jFougèn i gelegen,- telde in 1724 hoog
stens iöen duizend inwoners. Het post-
huis bevond zich op enkele geweerschoten
jafstands van het stadjei stroomafwaarts,
ji Opeen ochtend van de maand April
Ik'wam in. vollen gang een koets met vier
paarden,- waarin slechts één persoon had
'plaats genomen, voor het posthuis aan.
.Ofschoon de beide postillons hun zwepen
[jdeden knallen, verscheen niemand valn!
het stalpersoneel,
Terwijl een van de postillons afsteeg
•|én het huis binnentrad, stapte de reiziger
[vlug uit zijn koets. Het was een jonge
'man, van vier of vijf en twintig jaar. Hij
jiwas regelmatig gebouwd, maar zijn yer-
'moeide houding, de valsche lach, die
[Voortdurend om zijn lippen speelde en
I [zijn. koude gelaatstrekken gaven hem een
'alles behalve sympathiek uiterlijk.
Hij was gekleed als edelman, maar
jltwee of drie jaar minstens bij de mode ten
j [achter en zijn kleeding was gekreukeld
Idoor hpt langdurig gebruik en de verre
EeLs
i>Waa,r zijp dap sqhplmen yap pqs-
AaW dat wérkenr op sociaal terrein,
aan dat apostolaat moeten wij allen on
ze kracht besteden', ömdjat wij allen moe
ten worden geïnspireerd1, móeten worden
bezield door dlie opofferende liefde, wel
ke is het kenjmerk yan' Christus volge-
lingepC li I II i
Ep juist in' idie liefde bestaat het echte,
het ware, het vruchtbare van! den' socialen
arbeid. 1
Het apöstolaat zegt Pater P a 1 a u
bestaat m'iet in veel spreken, zelfs niet
in' veel werken', maar in werken uit liefde,
werken met nederigheid.
Wij allen moeten werkeP door voor
beeld en gebed1-
Voorbeeld en gebed' zijn' poodig, vol
strekt onmisbaar voor den socialen wer
ker1. i i I I I
Van' het vóórbeeld Zégt Pater P a 1 a u
Zoo schoon in het Werkje „Dé Katholiek
van de d'aad"„Eén reine ziel is nutti
ger op aarde, dab duizend onkuisch-
aar'ds, hoe machtig zij ook zijn*7. In'been
krachtig wóórd, hetwelk voor ons pllen
gelden móet als het levensprogram, staat
uitgedrukt 4e noodzakelijkheid van het
gebed: „Wij móeten werken', alsof wij
alles kunnen, en bidden, alsof wij niets
kunnen verrichten7'.
Maar behalve door voorbeeld' ifejn ge
bed móeten velen van ons ook werken
door woord, door geschrift en' door dón
daad.
Ejn deze sociale arbeid is ni'et éen
liefhebberij voor onze Katholieke jonge
mannén en vrouwen, die zooals men
dat nöemen wil sociaal zijn aangelegd'
gelijk voor anderen het biljartspel of het
borduurwerk een' ontspanning is. Neen,
het is een heilige, ernstige zware plicht,
voor allen die kunhen. i
Wij kenden den adel, de onschatbare
waarde van' één' menschenziel.
iWij weten, dat d'ie vele, welke nu staan
te wa'nkelen in hunne overtuiging, bid
den korten tijd zullen omslaan'pit hun
halfheid, ed zullen', strijden of Wel vóór
of Wel tegen' de eer van! God', voor pf
tegen' Christus7 Kérk.
Aan ons de vreugdevolle taak, aan
ons de zware plicht, om hen' een hulp-
hanfd toe te steken' én hen te bren'gjêp
tot datgéne, wat is onze ée"r en onze
Eijkdom én' ons geluk, d'e leer én de liefde
van Christus. i i
Dit moeten' we allen doen door |ons
voorbeeld en ons gebed', maar velen ook
door woord', geschrift en door de dafld.
Hoe deze laatste practische arbeid' ge
richt moet worden' om doeltreffend te
zijd, dat zal ons Ïeeren dé Socialej
Week, welk'e van 14 tot 21 Augustus
te Amsterdam zal Worden' gehouden'.
Daar zal ons worden geleerd, door
mannen, dié zijn én socioloog én redeL
daar én' bovén alles diep en idnig Ka-
tiilkms?77 zeidé hij, ongeduldig rond-
ziienideii
Waarlijk, mijnheer, jk' begrijp ér
niets van, antwoordde die andere postillon,
die zich in die stijgbeugels oprichtte pm
door het stal raam te kunnen zien. Zij
zijn toch ni et op Wgg, want |al 'de paarden
staan op stal.
Welnu, sprak de jonge man, span
dan zoo vlug mogelijk vier van idiepaarden
in en Irijd mij verder, dan kun je |ecu
dubbel drinkgeld verdienen,77
Juist wilde die postillon antwóordep,
toen de postmeester es, iTiphainel, geheel
buiten adem aan kwam loopen van achter
uit iden tuin-,
tr-. Mijnheer, riep zij, neém mij niet
kwalijk dat ik u liet wachten. De pos
tillons komen dadelijk. Zij zullen wei naar
'dien [verdwenen pian zijn gaan kijken],.
Vooruit, Piet, gaat ze eens spoedig roe
pen, en blijf niet onderweg stilstaan, of ik'
zal je eens aan je ooren voelen.
Een jongen van Zeven of acht jaar, die
met haar was medegeloopen, liep zoo
snel hij kon weg, Waarschijnlijk in hoofd
zaak omdat hij gaarne den drenkeling,
waar zijn moeder over sprak, wildé zien.
7k Ben niet van plan voor plezier
van idie snaken hier te wachten mom
pelde de reiziger. Als ze niet spoedig
terug zijn, moeten de postillons, die mij
hier gebracht hebbeln mij maar verder
rijden. Wat i k zeggen wilde, hebt u gis
teren ,soms een andere postkoets van paar
den .moeten laten verwisselen?.
Neen,- mijnheer, antwoordde juf
frouw Triphaind.
fc=d En eergisteren? i 1
Ja, eergisteren, 7s morgéns Rm .ejefn
,uii|r |of pcg^n,,
tholiek, den plicht tot en d'en verschil
lenden vorm van socialen arbeid'.
Dat we "daar die nuttige en poodige
lessen mogen gaan bijwonen, of zoo dit
ónmogelijk js, deze van verre met warme
belangstelling volgen.
Wij moeten dit, als we willen' zijn wat
wij volgens onzen plicht moeten zijd,
Katholieke Sociale werkers, leeken-apos-
teleri. W.
Esragelarad.
Het wetsontwerp betreffende
den kroningseed.
Asquith heeft in het Lagerhuis bekend
gemaakt, dat hij Vrijdag een mededee-
ling zal doen betreffende de veto-confe
rentie.
Bij het indienen van het voorstel join
het wetsontwerp nopens den kronings-
eéd in tweede lezing aan te nemén!,
zeide Asquith, dat het wetsontwerp in-
gedie'n'd' was, om' den soeverein te be
vrijden van de noodzakelijkheid openlijk
een verklaring af te Jeggen, welke voor
millioenem1 trouwe onderdanen' beleedi-
gend. is. De 'minister hield vol datidépro-
testantsche troonopvolging volkomen
verzekert! is door de wet op Vie troop-
opvolging en' door het Engelsche .char
ter 1689, en dat de kroningseed werke
lijk noodzakelijk is. Hij erkende, dat de
op de dbor de regeering voorgestelde be
woording geoefende kritiek, niet onge-
groin'd is. Om nu aan 'de in het bijzonder
door d'e inónconformisten opgeworpen'
bezwaren tegemoet te komen', stelde As_'
quith yoor de volgende wijziging, nl. dat
hij is eeti geloovig protestant en zal be
loven te behoeden' en te handhaven' de
wetten, die de protestantsche troonop
volging verzekeren.
Agar Robartes (liberaal) stelde yoor
het wetsontwerp te verwerpen'.
,Mitchell Thomson (unionist) steunde
Balfour, die niet kon inzien hoe dé pro-
testan'tsche troonopvolging gevaar kon
loopen, doordat de Koning zich verklaar
de te zijn een geloovig protestant. Zich
zijn vrijheid van handelen voorbehouden
de als d'e artikelsgewijze behandeling van.
het wetsontwerp begint, gaf hij te ken-
pen, dat hij zich niet zal verzetten tegen'
het heden door Asquith gedane voorstel.
*Birrel verheugde zich er over, dat, ter
wijl de protestantsche troonopvolging in-
ruime mate verzekerd is, er een formule
is gevop'den, die geen godsdienstige ge
zindte beleedigt.
De motie tot verwerping van' het Wets-
op'twerp Werd met 410 tegen' 84 stemmen
verworpen'. i
Het wetsontwerp is voor dé twééde
Waal gelezen.
t—,Wie was in dat rijtuig?
31echts iéen peroon, ik denk een
Engelschman, want hij sprak zoo vreemd.
t—Zoo! antwoordde de reiziger, ter
wijl hij met een teleurgesteld gelaat éen
weinig zijn .wenkbrauwen optrok. [Waar
ging hij heen?
s=i (Waarlijk, mijnheer, ér is iets zeer
vreemds met dien edelman gebeurd
ik zeg edelmap, maar eigenlijk hajd hij
Weer van een procureur pf belastingont
vanger. Vooruit, Jeaurè, riep' zij tot e'en
dqr postillons, die twee grijzen daarachter
'moet je aanspannen. iWacht ik zal je de
leidsels geven.
De vreemdeling scheen ernstig na té
denken terwijl zij aan den postillon haar
aanwijzingen gaf. Na twéé of drie minuten
trad hij wéér op Ide postmees te res toe en
zqtte het gesprek over dien reiziger voort.
Verbeeld u, mijnheer, zeide de póst-
méesteres,' dat die Engelschman gezegd'
had dat hij naar Saint Aubin d' Aubigné
bij Rennes moest, én bij het bosCh van
Gorrier laat hij nog zijn koets stil houden,
piéémt zijn valies, pf liever zijn koffer,
want 7t \Vas éen zeer groote, betaalt de
postillons,' laat hup teruggaan, én loopt
kalm te voet wet zijn lkoffer op iden rug
Vertier.
Dat is waarlijk vréémd, antwoordde
4e jonge Wan,
t—Dat is pog niet alles: gisteren heb
ben kinderen, terwijl zij hout sprokkelden
in het bosch van Gourier, vlak bij de
plaats waar de reiziger is uitgestapt, een
pakje gevonden waar een zwart pak in
Zat, juist Zópals hij idroeg.
t-. Waarlijk?
Geheel 7t Zélfde, mijnhéér; ik-wéét
ze^ejTi 4;? iopgejii yap eep |d|gr pos-
ttalië.
Communiekinderen bij den Paus.
Een tweehonderdtal jongens en meisjes,
die in de verschillende parochiekerken
van Rome dezer dagen hun eerste H. Com
munie hebben gedaan, zijn Maandag door
den H. Vader in audiëntie ontvangen.
De ouders der kinderen waren hierbij
aanwezig.
De Paus hield tot de kinderen een
korte toespraak, waarbij hij het evangelie
van den dag tot uitgangspunt koos. Vol
gens de Italiaansche bladen zeide de
Paus in deze toespraak o. a. deze woorden:
„Uw geest, kinderen, is zeer verheugd,
want uw leeftijd doet u nog niet gevoe
len de slagen van den geest des kwaads,
die streeft naar de vernietiging van al
wat er groot en heilig is op de wereld,
en die op dit oogenblik zijn aanval op
uw allèr Moeder, de Kerk, verdubbelt.'7
En toen hij dit zeide, scheen het, of
diepe droefheid den H. Vader het spreken
bemoeilijkte.
De kinderen zongen na deze toespraak
in koor een lied ter eere van den Paus,
die ze daarop twee malen zegende en
vervolgens onder het gejuich der kleinen
heenging.
Portugal.
Het röovernest op Colowan.
Op Colowap zijn nog énkele rooVers
gepakt én ook nog eenige gevangenen zijn
bevrijd,
En nu komt pil Hongkong pog het
bericht, d at ook die hoofdman der roovers
die het dien Portugeezen in die Kanton-
Delta zoo lange japen heeft lastig ge
maakt, gevat is,
Tweede Kamer.
Bij de Tweede Kamer zijn ingekomen
Wetsontwerpen
lo. tot opheffing van het kantonge
recht te Berlikum met indeeling bij d'e
kanton'gerechten te Leeuwarden en' te
Dokkum
2o. om niettegenstaande' het onuitge
voerd blijven van de spoorwegverbinding
voor havenverbeterin'g te Vlaardingen
toch Volle rijksbijdrage ,uif te keeren';
3ó. tot regeling van het Néderlandsch-
Inidische muntwezen in een nieuwe
verbeterd 'dn' aangevuld' ó.a. door invoe
ring van een zekere pasmunt ter waarde
van 5 cent, ter vervanging vapf het zilve
ren 1/20 guldenstuk,
4o. tot wijziging van' de gezondheids
wet, ten einde een goede leiding jder
inspectie zoowel uit technisch als admi
nistratief oogpunt te waarborgen. |Dde
tillons was bij de kinderen diie hetvondep..
en zijn vader is ons dadelijk het pakje ko
men toonep.
tri Maar wat is 'er vap dien Engelsch
man zelf geworden?
Men heeft niets meer van hem gé-
h'otord),
t=: Hij zal ongetwijfeld naar een kasteel
daar in dien omtrek gegaan zijn.
j=Vanaf de plaats waar hij zijn koets
terugzond, is heit minstens zes mijlen voor
men aan één kasteel kómt, behalve Jiet
kastée: Ronceval, dat ér slechts een mijl
vandaan ligt
c=i .Misschien is hij naar Ronceval ge
gaan.
c=- Néén piijlnheer.
JHoe weet gij dat?
cri Gisteravond is men van het kastéél
hier levensmiddelen komen halen, en er
Was geen vreemde op Ronceval, Kijk,
mijnheer, daar komen mijn postillons te
rug.;
r-i Hebben die den Engelschman, waar
over gij spreekt, weggebracht?
Een van hén, de voorste, Oliinot
Labollée, izooals men hem noeimt.
t-. Juffrouw, zeidé hij, ik zal u vertellen,
waarom wii Zoo laat komqn. Verbeeld ,u...
.Hééft Antoüie een zadel meegebraciht?
Neen, neém dat van Baptist maar,
e-; Verbeeld u, hernam de postillon,
terwijl hij zijn blauw! vest aantrok, dat de
verdronkene sprekend gelijkt pp den .En
gelschman diep wij gisteren gereden hieb-
bepk
c=i Mijn Goidl is 7t mogelijk! riep 'de
Postm eestereis, térwijl zij Paar den vreem
deling 'Zag.;
En 't Vréémdste is, he'rnam Ghinot,
dat Jiij gejklqqdj ^as <e§n, fflArAkranier,
centrale raad krijgt een! adViseerendé
ta,ak ep ingesteld worden een vakhoofd
inspecteur voor het rijk eu' territoria,ld
vak-ipspecteurs. 1 i
Wijziging der Arbeidswet.
De Vereengiing yan Nederl. Werkgén
vers heeft een uitvoerig adres aan Ide 2e
Kamer gezonden naar aanleiding van het
ontwerp van \yet tót wijziging der Ar bei ds^
wet,
,Wat betreft de ve'rhooging van den leef-i
tijdsgreps voor kinderen van 12 op 13
jaar ep voor jeugdige personen van li6 óp
17 jaar, blijkt uit de M. V[. fT,, |dat de Mi^
nister slechts voórloopig huiverig is om'
in deze richting nog verder te gaan, (doch
in de toekomst bepalingen van verderf
strekking, dus hernieuwde verhooging dec
leeftijdsgrenzen niet uitgesloten, veeleeC
in beginsel reeds wenschelijk acht. j
[Té dien aanzien wordt door adr. opge
merkt, dat de wetgever bij zulke bepaling-
gen, welke steeds op de belemmering van,
de voortbrenging neerkomen, omzichtig
behoort te zijn, opdat Ihij biet, (rneltbe eené
hand gevend, met die andere band weerpé-
me, d. w. z. wel Jdle arbeidersbeschermingl
uitbreidenid, tevens de arbeidsgelegenheid
beperkt door die productie te belemmeren,
en voor de nijverheid den bestaansstrijd
met het buitenland te verzwaren. i
Omtrent de beperking van den wette
lijk normalen arbeidsduur voor beschermr
de pérsouen tot 10 uur per|etmaal merkt
adr, op, dat deze beperking in zeer velé
gevallen haar effect niet zal bepalen tot
deze categorie van arbeiders. In zeer velé
bedrijven, o.a. in de geheele katoennijver-
heid, kómt de arbeid' van beschermde
personen voor in nauwen samenhang met
den arbeid van volwassen mannen, zoo
dat de duur van de laatsten gehouden is
aan den duur van dé eersten,
Men kan dus veilig aannemen, Mat, waar
volwassen mannen en beschermde perso
nen samen werken, in de overgroote meer
derheid der gevallen de arbeid Idierplannen;
zal moeten ophouden tegelijk als die diet
beschermden eindigt.
Tegenover de daaruit voortvlo ei endiö
beeperkte voortbrenging blijven verschil
lende productiekosten én blijven piet Pamé
de vaste Uitgaven der ondierneming gelijk
én stijgt dus de kostprijs Van het product*
welk laatste gevolg van geheel overwe
gend gewicht kan zijn, vooral voor dé
exportbedrijven,' die bij de mededinging
op de wereldmarkt met kleine jnarges Vau
kostprijzen te rekenen hebben.
Gewezen Wordt op de loonsverlaging
die het natuurlijk gevolg is van arbeids-
duurbeperking in al die bedrijven, waar
de omvang der productie in hoofdzaak
door dén gang der machines, niet door
de intensiteit van den menschelijken ar
beid wordt bepaald; bij uurloon zal dé
én toen men hem zijn kleederen uittrok*,
wat denkt u dat men toen zag?^...4
Koest dan, riep hij tot een der paarden,-
die achteruit sloeg. Pas op Mathurin, dié
kno! is ondeugend. ,i
i ,Wat zag men? vroeg de postmees-
teres,
Wiel, juffrouw, de Engelschman had
drie dolksteken in rug en borst gekregen
ien aan zijn hals 'had hij een roodep striem'
alsof men hem geworgd hadi, voor mep
hem in 7t water wierp of liever alsof men
hem een grooten steen om zijn hals had'
gebonden om hem te doen verzinkeaiK
c—Hoe afschuwelijk, riep de postmees-
teres, terwijl zij haar handen voor haar
oogen bracht. Dat moet ik eens gaan zien<
Inderdaad, zei de reiziger, ook Ik.
ben benieuwd om 'die ongelukkige té
zieniw
er—, !Het rijtuig is klaar, mijnheer, zeidé
één der postillons.
Welnu! laat het maar .wachten*
antwoordde de vreemdeling.
iHij ging naar de rivier in gezelschap
van de postmeester es, die hij ondervroeg'
over de voornaamste families in den om
trek', en vooral over Ide bewoners van hét
kasteel Ronceval.
Bij de plaats gekomen, waar het li
chaam van den drenkeling lag, bezag hij
eerst het gelaat yan den ongel ukkigep
Engelschman; daapna, bekeek hij aan
dachtig de wonjden én de sporen die bet
koord aan den hals hadden achter gelaten*
Toén hij zijn onderzoek voleindigd had^
ging hij wéér terug naar het posthuis.-
(Wordt yervolgckj
U- M V' V v
