Ingezonden Stukken.
Gemengd Nieuws.
Rechtszaken.
Behartiging van de rechten der
schuldeischers ia failliete boedels
door den Curator.
Volgens de wet is de curator aangewe
zen, en het is dus zijn dure ambtsplicht
te waken voor de belangen der schuld
eischers.
De rechter-commissaris is de ambte
naar, belast met het toezicht op de da
den van den curator, en heeft de rechter
commissaris dan ook casu quo de be
voegdheid het ontslag van den curator
'aan de rechtbank te verzoeken, in geval
van vcrwaar!oozing of schending van des
curators ambtsplicht.
Tot dusver is het ons niet bekend dat in
ons land een Rechter-Commissaris van
deze bevoegdheid ooit heeft gebruik ge
maakt.,
Men make daaruit evenwel niet de ge
volgtrekking dat de curators in faillisse
menten steeds hun ambtsplicht naar be-
hooren hebben waargenomen.
Immers een arrest, door den Hoogen
Raad den 3 Juni j.l. gewezen en opgeno
men in het Weekblad van het Recht waar
bij is verneitigd een arrest van het Ge
rechtshof te 's Hertogenbosch d.d. 15
juni 1909 levert het bewijs op van het
tegendeel.
Het geval is in 't kort als volgt: B. van
iHoutem te Wittem, thans gefailleerd,
kocht vóór eenige jaren van den landbou
wer Watrin aldaar een perceel grond,
'bouwde daarop een huis, en vestigde
daarna drie hypotheken op het pand.
Niettegenstaande aan Watrin de koop
prijs herhaaldelijk in der minne was aan
geboden, weigerde deze geheel ten on
rechte, zonder opgave van redenen, dit
geld in ontvangst te nemen.
Inmiddels failleerde voornoemde van
Hou tem en wordt door de rechtbank te
Maastricht tot curator in geineklen faillie
ten boedel benoemd mr. Femand Tripels.
Na ingesteld onderzoek bleek aan den
curator dat de koopprijs niet aan Watrin
was betaald geworden, waarop deze laat
ste een brief ontving van Mr. Gustave
iTripels, advocaat te Maastricht, met uat-
noodiging te zijnen kantore te komen.
Watrin deelde toen dezen advocaat
(den vader van den curator) mede den
koopprijs nimmer te hebben ontvangen,
waarop Mr. Gustave Tripels antwoordde:
s,De zaak is in orde, ïk zal u aan uw
geld helpen," onder mededeeling tevens
bij eventueel aanbod van gemdden koop
prijs niets aan te nemen.
Bij exploit d.d* 30 Nov. 1906 van den
deurwaarder van Engelshoven te Maas
tricht, had deze in opdracht van Mr. Gus
tave Tripels ten verzoeke van den ver-
koopcr W. voornoemd den curator Mr.
Fernand Tripels gesommeerd tot betaling
van voorbedoelden koopprijs en dezen bij
gebreke daaraan te voldoen, tegelijkertijd
gedagvaard voor de rechtbank te Maas
tricht, ten einde op grond van wanbetaling
Van meergemelden koopprijs de ontbin
ding van de desbetreffende koopovereen
komst te hooien uitspreken met schade
vergoeding, ten gevolge van welke ont
binding de voormelde op het verkochte
pand, na den verkoop gevestigde hypothe
ken rechtens kwamen te vervallen.
Eenige dagen nadat gemelde dagvaar
ding was uitgebracht, volgde een gerech-
terlijk aanbod van betaling van meerge
melden koopprijs aan Watrin, door tus-
schenkomst van notaris Wynans te Gul
pen, doch werd dit aanbod andermaal
door hem niet aangenomen.
Den 13en Dec. 1906, twee dager na
voormeld gerechteriijk aanbod!, liet de
'advocaat Mr. Gustave Tripels deze zaak
•ter rolle van genoemde rechtbank aan
brengen door den procureur mt. Von
Geldern, die concludeerde conform den
inhoud der dagvaarding, waarna de cura
tor onmiddellijk acte vroeg van zijne ver
klaring, dat hij niet kan betwisten, dat
.voorbedoelde koopprijs onbetaald is ge
bleven en hij zich ten aanzien van de
hoofdvordtcring refereert aan het oo*deel
'der rechtbank, terwijl de officier van jus
titie, die blijkbaar ten deze niet goed was
ingelicht, in dezelfde zitting tot toewijzing
der vordering concludeerde, waarna de
rechtbank de uitspraak bepaalde op 20
Dec. d. a. v.
Op de dooropvolgende verificatiever
gadering in gemeld faillissement kwamen
de drie hypothecaire schuldeischers ter
vergadering en handhaafden krachtens
hunne hypothecaire rechten, welke door
den curator waren betwist, de gevorderde
preferentie.
Daar de curator de door hem gedane
betwisting bleef handhaven op grondvan
voorbedoelde uitgesproken ontbinding,
Verwees de rediter-commissaris partijen
liaar de openbare terechtzitting der recht
bank. En nu volgde een lange procedure
in drie instantiën tussdien de drie hy
pothecaire schuldeischers en den curator.
De schuldeiscbers hadden verzet ge
daan op de navolgende grondenle. dat
.Watrin ten onrechte de vordiering tot ont
binding van voorschreven koopovereen
komst heeft ingesteld op grond van wan
betaling van den koopprijs van het ver
kochte goed, dewijl hem die koopprijs
niet alleen herhaalde maliën van wege
den thans gefailleerde v. H. lang vóór
diens faillissement en lang vóór het in
stellen der vordering tot ontbinding in
der minne ten vol ie in contanten,
is aangeboden geworden, als wanneer ge
noemde W.' steedis zonder opgave van
redenen heeft geweigerd dien koopprijs
aan te nemen, doch hem zelfs bij exploit
Van den deurwaarder Odekerken te Gul-
pep, d.dt 11 Deqemher 1906 b^dogfde
koopprijs tevergeefs gerechtelijk is aan
geboden en daarna is geconsigneerd ge
worden, terwijl de vordering tot ontbin
ding eerst bij de rechtbank is aanhangig
gemaakt den 13 December dw a. v.; dat
derhalve de voorwaarde, op grond waar
van de ontbinding is gevorderd en uitge
sproken niet aanwezig was, daar de koG-
per v. H. niet in gebreke is gebleven den
koopprijs te betalen, en ongetwijfeld niet
in gebreke kon worden gesteld doror de
schuld of nalatigheid van den verkooper
W., die herhaaldelijk geheel ongemoti
veerd heeft gewegerd den hem aangebo
den koopprijs aan te nemen.
2e. dat Watrin ook nimmer eenigen
last of opdracht tot het instellen dezer
vordering tot ontbinding heeft gegeven
en deze vordering geheel eigenmachtig
ten name van Watrin is ingesteld gewor
den door Mr. Gustave Tripels, advocaat
te Maastricht, en zulks in samenspanning
en vooraf beraamd overleg met den cura
tor, en dus g£neel en al buiten weten
of voorkennis van .Watrin zoodat deze
moet geacht worden niet in het minste be
lang bij die ontbinding te hebben gehad.
3e. Dat ook nog op grond van art.
1377 B. W. tegen gemeld vonnis in ver
zet wordt gekomen, daar de schuldenaar
van Houtem vertegenwoordigd door den
curator, in samenspanning en vooraf be
raamd overleg met genoemden advocaat
Mr. Gustave Tripels heeft gehandeld ter
bed degelijke verkorting van de rechten
der hypothecaire schuldeischers, door, na
dat die ontbinding der koopovereenkomst
tenname van genoemden W., zonder op-
dra cht en buiten voorkennis van dezen,
in rechte gevorderd was, onmiddellijk in
die vordering toe te stemmen, zonder
cenig verweer te voeren, door welke han
deling de curator, als vertegenwoordiger
van den gefailleerde, op bedriegelijke wij
ze de rechten der hypothecaire schuld
eischers heeft verkort.
De .rechtbank ontzegde aan de hypo
thecaire schuldeischers het vei zet als on
gegrond, met gedeeltelijke compensatie
der kosten. Tegen gemeld vonnis voorza
gen de hypothecaire schuldeischers zich in
hoogei beroep.
Het Hof vernietigde het vonnis der
Rechtbank voor zoover het hypothecair
recht der schuldeischers daarbij mede
werd ontzegd op het huis en gebouw
en wees hunne vordering toe oan op
voormelden opstal als preferente schuld
eischers te worden erkend.
De curator kwam van dit arrest van
het hof in cassatie, doch de Hooge Raad
verwierp de door den curator opgewor
pen cassatiemiddelen.
De moraal van deze geschiedenis is,
dat, niettegenstaande de hypothecaire
schuldeischers hun proces geheel en al
zullen winnen en den curator d-oor ons
hoogste gerechtshof een. behoorlijke re
primande is toegediend, de hypothecaire
schuldeischers ten slotte nog het kind van
de rekening zullen worden, doordien zij
het bedrag hunner verzekerde vorderin
gen slechts gedeeltelijk zullen kunnen ver
halen, omdat de proces-kosten, die de cu
rator in deze heeft veroorzaakt, het groot
ste gedeelte van de baten des boedels
zullen absorbeeren.
Het is te hopen dat dit geval niet alleen
de rechter-commissarissen in faillissemen
ten zal aansporen in de toekomst buiten
gewoon streng toezicht uit te oefenen op
alle handelingen van den curator, doch
zulks tevens voor de rechtbanken een
aanleiding zal zijn om in de keuze van
den te benoemen curator met de meeste
omzichtigheid te werk te gaan.
De rechterlijke macht zal daardoor haar
prestige slechts kunnen verhoogen.
„H,"
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
De „Tuindersbond" te Roelofarends-
veen.
WelEd. Heer Redacteur-
Aanvankelijk was het mijn bedoeling
en ook ten deel-e reeds uitgevoerd om
door p!aabing van een ingezonden stuk
het gebeuide van verleden week (Maan
dag avond) in het licht te stellen, doch
daar de toestand een minder fel aanzien
begon aan te nemen, meende ik voldoende
te zijn met een „bericht" in te zenden.
Nu UEd. echter te kennen heeft gege
ven het wenschelijker te achten een plaat
sing als „Ingezonden", dan als „bericht"
veroorloof ik mij het bericht te verwerken
en uit te breiden tot een uiteenzetting der
zaken zooals die in de laatste dagen zich
voordoen teRoelofarendsveen. Ik
acht zulks noodzakelijk, om de onjuiste
beoordee.ingen en gevolgtrekkingen en
wat daarvan de treurige gevolgen zijn in
haar uitbreiding te stuiten en wellicht aan
leiding te geven tot tempering van al te
hartstochtelijk gewordenen.
Voor belangstellende lezers builen on
zen kring zij dan medegedeeld dat er te
Roelofarendsveen drie tuinders vereenigin-
gen gevestigd zijn en wel le. Coöperatie
ve Groenten Veiling", 2e Bond „Een
dracht m Macht" en 3e. Vereen. ,vTuin-
dcrsbelang,." Nu is het duidelijk, dat alle
drie niet gelijk veilen kunnen. Ook is het
te verklaren, dat de drie besturen vooraf
een bespreking houden over de beurt van
vielen en de regeling voor veilen vaststellen
vooral omdat het niet van belang ontbloot
is wie eerst of wie laatst veilt Aldus was
ook voor dit seizoen een regeling getrof
fen door de drie besturen.
Wat gebeurt echter! Ons bestuur (Ver
eeniging Tuindersbelang) ontving van de
1.1 jr mede gevestigde koop ieden ycrue^i-
ging een schrijven, waarin sterk werd aan
gedrongen dat onze vereer.iging sieeds
het eerst zou veilen, 'met verzoek per
omgaande van antwoord te dienen.
Nu is het onverklaarbaar dat een be
stuur een vraag richt aan een ander be
stuur van zulk een ingrijpenden aard, en
dan nog per omgaande antwoord kan ver
zoeken.
Bedoeld schrijven kwam Maandagmor
gen in mijn handen en reeds Maandag
avond, dus denzelfden avond, moesten
wij onder\inden, dat de boycot over on
ze vereeniging was uitgesproken. Dit feit
gebeurde zonder eenige kennisgeving van
wege de Koop iepen veieeniging.
Dat deze uitsluiting van onze vereeni
ging gansch ongemotiveerd was, zal ieder
moeten toegeven. Dat na zu'k een eigen-
machiig en ongerijmd optreden der koop
lieden van Maandagavond een antwoord
op hun schrijven niet door ons in over
weging is genomen zal wel geen naderen
uitleg behoeven. Ook heeft liet bevreem
ding gewekt, dat deze beweging der koop
lieden nog gesteund weid door bet be
stuur van den Bond „Eendracht maakt
Macht."
De eigenlijke grief der kooplieden tegen
Tuindersbelang schijnt te zijn, dat het
bestuur te veel ijvert voor uitbreiding van
afzetgebied der augurken, waardoor de
prijzen te hoog, naar hun zin, gehouden
worden. Dat cit doel door ons beoogd
wordt zal niemand onzer tegenspreken.
Voornoemd doel tracht Tuindersbelang
te bereiken door exposeeren op een of
andere tuinbouw tentoonstelling met
Vceusche Tuinbouwvooitl'rer.gsejen en
ook door in verbinding te komen met de
voormannen op tuinbouwgebied in het
builenland enz.
Een en ander heeft ten gevolge dat het
bestuur in kennis komt met de directe bui-
tenlandsche afnemers en orders ontvangt
tot het leveren van augurken.
Nu is het gebruik van bet bestuur van
Tuindersbelang voor zulke aanvragen de
augurken te doen koopen door iemand
uil den gewonen kring van kooplieden en
niet op te houden of zelf te mijnen en
door en voor rekening van de vereeni
ging te verzenden, Dat die aanvragen ge
richt aan Tuindersbelang van uit het bui
tenland, van grooten invloed zijn op de
marktprijzen is licht te begrijpen. Dezen
invloed op den gang der te maken prijzen
meent het bestuur van .Tuindersbelang
niet te mogen afstaan, te meer daar het
bestuur bekend is met den toeleg dei-
kooplieden en de verhouding onderling.
Klaarblijkelijk is de toeleg om den handel
te Roelofarendsveen in kleinen kring te
houden, getuige een vroeger gedaan voor
stel van wege de Koop ieden vereeniging
om het koopen van buiten de plaats ko
mende personen te bemoei ijken zoo niet
onmogelijk te maken. Ook is het een feit
dat de koop ieden van hier elkaar een
concuiren ie aandoen, welke aan het on
gelooflijke grenst. Om elkaar vliegen af
te vangen werkt de een nog voor minder
procenten dan de ander Dit is zeker niet in
het belang van hun eigen maar voorzeker
niet in het belang der tuinders.
Niemand zal het bestuur van .Tuinders
belang euvel duiden dat het ijvert voor de
belangen der tuinders,temeer daar de le
den al hun producten moeten afstaan
aan de vereeniging en het bestuur op de
voordeeligste wijze ze tracht te verkoo-
pen.
Nu ligt het voor de hand, daar waar
zulke tegenstrijdige belangen behandeld
moesten worden, men voor een oogenblik
tegenover elkander komt te staan. Dat
heet zaken afhandelen. Wanneer uit goed
door de koop.ieden begrepen werd, zou
den zij niet aldus opgetreden zijn tegen
de vereeniging „Tuindersbelang."
Dan zou het den koop ieden duidelijk
worden dat het bestuur niets doet dan wat
strikt plicht is, namelijk de behartiging
der belangen van de leden.
Een pi cht van het bestuur, die des te
Zwaarder nog drukt, wanneer overdacht
wordt wat een ontbering, wat een koude
en hitte, wat een vermoeienissen een tuin
der te verduren heeft alvorens iets aan
de markt te kunnen brengen. Ook is het
.ieder bekend, dat het moeilijke tuinders-
leven in het algemeen nog verzwaard
wordt door geldelijke zorgen. Dus wan
neer geijverd en gestieden wordt voor
de belangen der tuinders, mag er heusch
geen sprake zijn dat de eenige drijfveer
is wangunst tegenover kooplieden. Dit is
de reden niet van het optreden onzer ver
eeniging .Ons bestuur is er zelfs van
overtuigd dat door de kooplieden zeer
wti.iig verdiend wordt. Maar dat de ver
meerdering der te geringe verdiensten
ten gezocht worden in het verlagen der
prijzen meen ik sterk te moeten betwijfe
len .Volgens mijn bescheiden meening
moest het bestuur van de Kooplieden ver
eeniging den weg inslaan van de R. K.
A'iddenstandsbev. eging. Wanneer het stu
die maakt van het Middenstandsvraag -
stuk, ben ik overtuigd, dat zij eerst wan
verhoudingen in eigen kring zouden weg
ruimen en niet elkander benadeelen maar
bevoordeelen. Voorzeker zouden zij dan
ook den stand van zaken geheel anders
inzien en niet handelen zooals nu opge
treden is.
Vanwege Tuindersbelang is steeds al
les gedaan om het den koopman in den
handel gemakkelijk te maken, door mede
te wei ken met goede sorteering, maat en
gewicht, door bevordering van het ver
keer enz. Maar dat zij beperkt wordt aan
wien te verkoopen, dat moet men niet
van ons bestuur vergen. Het bestuur kan
en mag in deze niet anders handelen.
Het is te hopen, in het belang der
tyjaders, dat de kp^gliedeji het on redelij
ke van hun optreden inzien en de wenj-
schen vervat in dit schrijven in overwe
ging nemen, dan twijfel ik niet of de
veilingen zullen dra weer een even ge
moedelijk verloop hebben als te voren.
In de verwachting dat deze regelen
zullen bijdragen tot reen verderen gere-
gelden gang van zaken en met een woord
van dank voor de plaatsing teekent
met alle .Hoogachting,
UEd. dw. dn.
G. H öLSCHER.
Secr. Vereen. „Tuindersbelang."
Roelofarendsveen 18 Juli 1910.
Aan boord van het s.s. „Ke d i-
ri" van de Javalijn werd gedurende de
reis in de bunkers gevonden de 18-jarige
matroos J. J. S., woonachtig te Amster
dam. Deze was te Marseille van een
Noorsch schip gedeserteerd en |>ad zich
toen aan boord van de „Kediri," ver
stopt. Hij is toen medegenomen paar
Rotterdam en vandaar naar Amsterdam
getransporteerd.
Eergisteravond was er groo-
te opschudding in de Spuistraat te Am
sterdam. In de meubelfabriek van de
firma Hillen was de politie geroepen
voor een inbreker, die zich tot het uitge
breide perceel toegang had verschaft.
Inderdaad bleek" er een man in het ge
bouw te zijn. Een groentenkoopman had
hij toegeroepen hem aan een ladder te
helpen en deze, meenende dat een werk
man van de fabriek bij vergissing was
ingesloten, voldeed aan dit verzoek en
hielp op die wijze den dief ontsnappen,
natuurlijk zeer tot ontstemming der po
litie.
Portzegels. Ook te Haar
lem zijn portzegels uitgegeven van 3
cent op 50 cent, uitgaaf 1881-7. De ge
ringe voorraad werd gekocht door een
handelaar die er nu enorme zaken mee
tracht te maken, dank zij het feit, dat de
verschillende typen overgedrukt zijn.
Daardoor wisselen de prijzen waarvoor
de Ongestempelde zegels worden aan
geboden van 15 cent tot f2.50. Een bui
tenkansje dus voor hem, tenzij de voor
raad restant zóó groot is, dat er meer
wordt afgeleverd
Het heeft geregend. Een
lezer zendt aan het „Vad." eenige resul
taten van regenwaarnemingen van de
laatste dagen.
De regenmeter, waaraan ze ontleend
zijn, staat zeer gunstig in een grooten
tuin aan "den Stolkweg te Scheveningen.
Van Zondagochtend 17 Juü tot Maan
dagochtend 18 Juli 81/2 uur viel er 27
mM. Daar er Zondag maar zeer weinig
viel, was dit in hoofdzaak het cijfer van
den 'val op Maandagochtend vroeg.
Maandagmiddag leverde de bui, die
hier ten 4.20 begon en ten 5.20 grooten-
deels over was, 25.3 mM.
In totaal viel er Maandag 18 Juli in die
24 uur 59.2 mM.
Ter vèrgelijkin'g van dit cijfer diene, 1
dat het totaal van den regenval was in de
maanden Maart 1910 32.2 mM. April
1910 68.4 mM. Mei 1910 52.5 mM.
Juni 1910 47.6 mM.
Hoe ongelijk de regen in ons land Val
len kan, blijkt wel uit het volgende. Er
viel van Zondag op Maandag j.l. te Gro
ningen 2, Helder 16, Amsterdam 3, waar
van 32 in twee uur tijds), Utrecht 4, Vlis-
singen 5, Maastricht 24 en Zutfen 30
m.M. De regen was dus in -de streek,VIis-
singen. Utrecht, Groningen, niet van be-
teekenis.
Wederom een steker. Zater-
dagavond omstreeks 10 uur werd in het
le Weteringplantsoen te Amsterdam de
dienstbode van een familie, in de omge
ving wonende, door een als werkman ge
kleed persoon onverhoeds met een scherp
voorwerp in het linkerschouderblad ge
stoken. In de Apotheek van den heer
Hempenis, op de Vijzelgracht, werd zij
door een geneesheer, wonende op de
Weteringschans, verbonden. Deze kon ge
lukkig constateeren, dat de wonde niet
gevaarlijk was. Bij de politie van het bu
reau Ferdinand Bolstraat werd aangifte
gedaan. De gewonde kon alleen opgeven
dat zij gestoken was door iemand, die
als een metselaar uitzag en in gezelschap
was een tweeden op dezelfde wijze ge-
kieeden man. Beiden schenen volgens haar
eenigszins onder de invloed van sterken
drank te zijn. Met een acetyleenlantaarn
werd door de politie de omgeving afge
zocht, doch van een wapen was geen
spoor te vinden. Verschillende personen
die wegens dronkenschap waren aange
houden, werden met het dienstmeisje ge
confronteerd, doch zonder resultaat. De
politie zet haar onderzoek met grooten
ijver voort.
25 j a a r 1 a t e r. Het „Groene Week
blad" wijdit een vermakelijk plaatje aan de
Papendrechtsche rechtzaak.
Zij vertoont ons den rechter commis
saris in de genoemde zaak.... in het jaar
1935. De man is oud en uitgedroogd.
Overal stapels rapporten, enz.
Nu heb ik de getuigen tot in den
zestienden graad en ook de psychiaters
psychiatrisch laten onderzoeken. Nu al
leen nog mij zelf en dan kan de openbare
zitting worden geopend,
Een zonderling. Dezer da
gen werd de ruim 60-jarige v. d1. M.,
wonende op de Rith te Prinsenhage,
wegens niet te noemen hpadelingen in
het huis van bewaring te Breda opgeslo
ten.
Deze man', die als een zonderling be-
kejijd staat en in ee/i kx.otje ^oppde,,
werd door velen als^ een arme tobbeij
beschouwd. Zijn voecfing bestond uit
bier en brood, middageten was hemf
vreemd. Toen hij nu enkele dagen achter,
slot en grendel zat, begon hij te vertellen,
dat hij thuis nogal een flink spaarpotje
had en hij verzocht, of dit niet voor hem1
kon worden gehaald, daar hij Jbangvoorj,
dieven was. Woensdagmiddag nu ,was
men onder poiltietoezicht bezig, naar dat
spaarpotje te zoeken. Maar dat was een,
allesbehalve gemakkelijke en aangename
taak. Toen de deur van het krot geK
opend werd, kreeg men een aanblik van,
de verregaandste vuilheid1 en kwam er.
een verpestende stank naar buiten. I
Het bed was een' ware mesthoop, jom1-
wonenden verklaarden, dat het bed lan-,
ger dan zeven jaar had gelegen zonder
gelucht of gewasschen te zijn geworden'.
Nu begon 't zoeken naar den schatl
Onder den vloer in een kast vond' men;
een steenen pot, waarin f75 aan rijks
daalders. c
Dit geld was bedolven onder onge
dierte en had blijkbaar jaren ter plaatseji
gelegen. Verder werd er overal geldji
gevonden, zelfs op "de onmogelijkste
plaatsen. Toen men ophield met zoeken/
was er een sommetje van ruim f 180('
gevonden en bovendien had de man nog
ruim f 500 uitstaan. Hij zal overgeluk
kig zijn geweest, toen hem het spaarpotje^
werd gebracht.
Als men van iemand kan zeggen: „Hij
is van alle markten thuis", dan js dat;
op v. d. M. van toepassing. Zijn hoofd
beroep is timmerman. In het krot, .dat
hoogstens 10 vierkante meter oppervlak
te heeft, was een volledige timmermans
winkel aanwezig. Bovendien wijs hij
verver, mandenmaker, nettenbreier en
barbier. Al deze beroepen werden dood
hem uitgeoefend.
Achteraf is nu gebleken, dat hij hier.
nog een aardig duitje mee verdienden
Zekere A. die v. d. M. steeds kosten
loos in het huisje heeft laten wonenj
zal hem bij zijn terugkomst het krot la
ten ontruimen, omdat deze hem steeds
heeft wijs gemaakt, geen geld te hebben
om huur te betalen
v. d. M., die zóó doof is, dat hij niet
te beschreeuwen is, verklaart, dat hij
geen familie heeft. („D. v. N.")
Uit de Prinzregen t-m ij n, w a a r,
op 18 Juli een instorting plaats had,
zijn twee mijnwerkers levend tevoor
schijn gebracht. De instorting had hun
den terugtocht afgesneden zonder hen te
deren. De redders, die hen, na lang en
hard werken, uitgroeven, bikkelden hen
terstond na hun bevrijding in warme
dekens. Den oudsten der twee diende
een geneesheer een ether-inspuiting toe,
verder werd hun melk en mineraalwater
nigegeven. In een ziekenwagen naar het
hospitaal gebracht, vielen zij terstond irt
een diepen slaap. Zij zijn zeer zwak en
kunnen nauwelijks spreken, maar men
twijfelt niet aan hun herstel, hoewel zij
123 uren zonder eten of drinken opgeslo
ten hebben gezeten. 1
,Te Trilport, een geliefd uit
spanningsoord der Parijzenaars, is dezer
dagen een formeel oproer uitgebroken te
gen roekelooze automobilisten. Het dorpj
ligt aan den grooten weg van Straats
burg. naar Parijs en de toeschouwers
van de vliegweek van Riems, die in het
gelukkig bezit van een automobiel waren
reden op hun terugtocht naar Parijs met
overmoedige snelheid door het plaatsje.;
De burgemeester had groote borden ter
waarschuwing laten aanbrengen en daar
op uitdrukkelijk er aan doen herinneren,-
dat volstrekt niet met groote vaart mocht
mocht worden getuft. De automobieleige-
naórs stoorden zich hieraan echter niet.;
Hierover verbitterd, hoopten de boeren
balken, banken en planken iniiden op de
straat opeen en dwongen daardoor de
krachtwagens om hun vaart te onderbre-
breken. Van deze gedwongen pauzeeiing
maakten de boeren gebruik om met knup
pels de chauffeurs en andere inzittenden
danig toe te takelen.
Een wagen wiens chauffeur het ge
lukt was, de hinderpalen omver te rij
den, werd met een kuip vol mest over
goten en de beide inzettende dames, die
zeer rijk gekleed waren, kregen een bad!
van een niet nader te noemen vloeistof
H:et zou voorde automobilisten nog slech
ter zijn afgeloopen, als niet gendarmes
waren gekomen,' die de boeren kalmee-
den en voor de ïuffers vrij baan hadden!
gemaakt,
In elk geval hadden de bewoners van
Trilport bereikt, dat de auto's die in de
avonduren door hun dorpje reden, zich
aan het voorschrift hielden om bedaard
te rijden.
Johnson-Jeffris. De boks-
partij te Reno tusschen Johnson en Jef
fries is voor den impresario Rickart een
groot financieel succes geweest. Volgens
een door hem gepubliceerden staat be
droegen de ontvangsten 270,775 dollar.
15.760 betalende toeschouwers woonden
den strijd bij. Rickart had ongeveer 760
vrijbiljetten verstrekt, terwijl naar schat
ting 1500 personen zonder toegangsbe
wijs een plaats machtig geworden waren
allen medegerekend dus 18,020 toe
schouwers.
Verkocht werden 1,158 plaatsen tegen
50 dollar, 350 voor 40, 634 voor 30,
1050 voor 26, 1457 voor 20, 1706 voor
15 en 9050 voor 10 dollar.
De twee kampioenen ontvingen aan
tantièmes 121,000 dollar; Rickart schat
zijn onkosten op 30,000 dollar, zoodat
voor hem en zijn compagnon Gleason
een zoet winstje van 120.000 dollar over
blijft
