VERGELDING.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Woensdag 20 Juli.
Uit de Pers.
Het loslaten van Jhr. Beyma en
Baron van Heeckeren van Keil.
r- Daaromtrent lezen wij in den laatsten
WHaagschen brief" van den correspondent
;>an ,-,De Jijd"- het volgende:
„Ik heb in mijn lange leven veel
zien gebeuren van wat ik onmogelijk
achtte, maar ik durf Zeggen, dlat ik op
politiek gebied over niets ooit meer
verstomd stond dan over de houding
ider liberalen in Friesland. Ik had tot
een politieke immoraliteit, als waar
aan zij zich schuldig maakten geen par
tij en geen deel van een partij in Ne
derland in staat geacht,- maar aller
minst een groep stoere Friezen, be
noemd en berucht om hun koppige
vasthoudendheid.
Drie jaren geleden hebben zij,
op commando van de socialisten, den
heer Van Houten losgelaten en den
heer van der Zwaag, waarlijk niet die
daartoe als van zelf aangewezen fnan,
jeen plaats ingeruimd in het Ooilege
yan Ged. Staten. Het getuigde niet
van een sterken ruggegraat, maar de
heer van Houten had het wel een wei
nig ernaar gemaakt. Het liberale kabi
net De Meester heeftgefen feller oppoj-
sant gekend. De liberale leiders van
toen waren dan ook geweldig op hem
gebeten, en zij hadden daarvoor, van
hun standpunt, alle reden. De socia
listen, het offer eischend van den
heer Van 'Houten, konden geacht
worden de liberalen ieen werkje te
vergemakkelijken, dat, al durfden zij
jer niet voor uitkomen, hen wiel toe--
lachtte. Ik wil dus het offer van den
Groninger, al geloof ik niet, dat eeni-
ge ontwikkelde partij ertoe in staat
zou zijn geweest, niet al te zwaar la
ten wegen. .Wat echter te zeggen van
het offer van den heer van Beyma,
een Fries, als zijn kiezers, destijds
door dezen ertoe gebracht om de
hoogste ambtenaarspost aan het de
partement van Justitie prijs te geven,
om hen te gaan vertegenwoordigen
in den Senaat. Hij heeft dat zes jaren
gedaan, niet langer, en hij is in de
Kamer geweest de type van den Fries
gelijk wij meenden, dat hij was:
stroef en straf tot in het uiterlijke.
[Hij is in die jaren geweest wie hij
Was, vóór hij gekozen was. In hem
is niets veranderd en niets gewijzigd.
Hij had geen enkele reden gegeven
om zich over hem onvoldaan en onte
vreden te toonen. De Friesche libe
ralen en socialisten zijn met dezen
man in correspondentie getreden over
zijn beginselen. Men heeft, hem naar
zich zelve oordeel en die, blijkbaar ge
hoopt, dat hij een beetje water in dJen
[wijn zou doen; om de socialisten in
het gevlei te k'omen. Er zijn zooveel
anderen geweest, die het deden zon
der overtuiging, waarom zou hij op
zijn beurt niet neervallen voor het
algemeen kiesrecht ien het in een
wierookwalm hullen. Men heeft zich
in hem vergist JHij kon niet veran
deren, maar wilde men een ander,
die da socialisten meer in het gevlei
kwam, men mocht het om hem niet
laten. Ik vraag u: welk ander ant-
[woord kan een man van karakter
geven. Had men waarlijk van diezen
Fries gedacht, dat hij zou zeggen:
heeren, laat mij toch vooral niet los?
Is het niet teekenend voor het
karakter der Friesche liberale Sta
tenleden} dat zij het antwoord niet
jeens begrepen hebben, en daarin nog
leen soort advies vinden van den heer
Van Beyma, om hun Friesche nekken
te krommen, onder het juk der so
ciaal-democraten? En dian te zien,
dat niet een der Statenleden daarte
gen bezwaar heeft gemaakt, dat zij
als één man hun Frieschen geestver-
Want hebben in den steek gelaten om
ite stemmen op den Haagschen wet
houder. En dat waarvoor? Een hou
ding als van de Friesche Statenleden
is altijd karakterloos, doch zij zou
tenminste nog eenig excuus hebben
gehad, indien van den uitslag der
FEUILLETON.
(Naar het Engelsch.)
10)
Eens op een avond, terwijl de vreese-
iijke veivolging zoo woedde, hield Ga-
jlbriël zich wat langer dan gewoonlijk op
In de hofstede van Perrine's vader. Hij
jibracht in den laatsten tijd een groot ge
deelte van den dag op de hoeve door,
(daar het een plaats van toevlucht voor
ihem was, voor het lijden, zwijgen en de
heimelijke schande, die aan zijn huis ver
bonden waren, Juist wilde hij afscheid
fcran Perrine nemen, toen haar vader hem
(terughield, en wees op een stoel bij den
haard.
L iMaj; £yga Ai^en, bestje Wad"*
stemming de meerderheid zou heb
ben afgehangen in de Eerste Kamer,
'Zij echter wisten,- dat daarvan hier
geen sprake kon zijn en dat het dus
alleen ging om een mannetje meer.
Neen, er is Lettelijk geen enkel excuus
geen enkele verklaring te vinden,
zelfs geen enkele reden van taktiek,
om hun karakterloos ppjtreden t)e
rechtvaardigen.
Schijnbaar winnend,- hebben zij al
les verloren, vooral de eer.
Rusland.
Zomer te Sint Petersburg.
iDé meeste menschen verbeelden zich
onwillekeurig dat het in de hoofdstad
van het Russische rijk altijd wintert. Sint
Petersburg! en1 men denkt aan be
sneeuwde straten en aan Ijs in de Ne-
wa dn[ aan sleden en pelsjassen. Dodh
het kan! daar in het hooge Noorden ook
aardig zomeren'. Wij lezen dit o. a. in
een correspondentie „Zomer", uit St. Pe
tersburg geschreven aan de ,,.N R. Ct."
Petersburg aldus de berichtgever
geniet met welbehagen zijn zomer-
sche rustL De stad is leeg, verlaten zijn
de woningen, de vensters zijn gewit om
de' haast dag en nacht schijnende zon
te weren, de huisknechten onder de poort
geeuwen lusteloos en lui, droomen van
hun1 dorp, waar het nu juist zoo druk is,
waar alles werkt in! het veld, waar nu,
juist geen handen genoeg zijn. Voor
de stad beteekent de zomer rust, va-
cantie, liet opdoen van nieuwe kracht,
verjonging, ja, een zeker feestelijk aan
zien! geeft de zomer aan het stadsleven,
dat drie vierde van het jaar in grauwen
winter gedompeld is. Feestelijk doen de
plantsoenen met bloemen, de parken
waarin' het bont wemelt van spelende
kinderen ,waar fonteinen ljchtend om-
hoogpluimen tusschen zwaar loover. De
zon, de alles mooimakende, giet uit den
blauwen zomerhemel haar schitterend
ste licht uit boven den vrijen stroom,
en over huizen en paleizen aan den
oever.
Levendig blankende vlekken, vormen
de plaatsen waar het werkvolk bedrij
vig aan het herstellen is van straten,
aan het bouwen en schilderen; het riekt
prikkelen'd naar teer en pek; de stad
wordt verjongd. En 's avonds in de
zomertheaters, waar het straalt van licht
lijnen, en -bogen en -slingers over een'
publiek ,dat geen' ernstige levenszorgen
schijnt te kennen, is het of het één den
heelen zomer durende feestavond is.
Maar 't is een! betrekkeljjk1 klein ge
deelte der bevolking, die 's zomers -
avon'ds in de stad blijft. Wie maar even
weg kan, woont buiten, al is het dan
ook zoo dichtbij, dat men iederen dag
weer naar de stad kan.
De gelukkigen, die 't zomers in de stad
niets te doen hebben, en zulke geluk
kigen zijn er in het Russische leven heel
veel, trékken ver weg en keeren niet voor
den herfst terug. Het is hier het land'
van belofte voor schoolkinderen en on
derwijzers drie maanden schoolvacan-
tie.
Er wordt steeds beweerd; dat het
hier in het Nporden noodzakelijk is, kin
deren een lange zomerrust te geven, om
dat ze gedurende den winter zoo inge
spannen werken .Het is zeker waar, dat
de kinderen 's winters hard werken, maar
men vergeet daarbij, dat hoe korter de
schooltijd wordt gemaakt, zooveel te in
spannender er dan moet worden gewerkt
om ide voorgeschreven jaarlijksche do
sis kennis naar binnen te krijgen). Bo
vendien wordt de schooltijd toch al zoo
bekort door de tallooze feestdagen, al
stuit zij vooralsnog op onbreekbaren te
genstand van de Hjde van de geestelijk
heid, (die schismatieke geestelijkheid
Red.) en misschien komt men dan ook
wel tot het inzicht dat de lange school-
vacanties eveneens eigenlijk' tot den
ouden tijd b.ehooren, toen er nog geen
spoorwegen waren, en de leerlingen uit
de provincie, die met de vacantie naar
huis reisden, weken lang onderweg wa
ren. Wordt er meer tijd gevonden voor
de werkzaamheden, dan kan er ook' meer
tijd overschieten voor lichamelijke ont
wikkeling, die nu in de Russische scho
len zeer verwaarloosd wordt en welk ge
mis nu door lange vacanties moet wor
den Vergoed.
zeide die oude man tot Perrine, „ik moet
Gabiiil spreken, gaat gij zoolang naar uw
moeder."
Hetgeen nu Perrine's vadier alge
meen „père Bonin" genoemd in het
geheim aan Gabriël te zeggen had, gaf
tot zeer onverwachte gebeurtenissen aan
leiding.
Eerst sprak de oude man over de ver
andering, die er bij Gabriël was ontstaan
en vroeg hem toen niet onvriendelijk maar
bedroefd; of hij nog wel even veel van
Pen ine hield als vroeger. Gabriël beves
tigde diit ijverig, en toen begon père Bo
nin over de vervolging te spreken, die
in Bretagne woedde en over de mogelijk
heid, dat ook hij, als zooveel anderen,
zou geroepen worden om te lijden, ter-
wi.le van den godsdienst.
Zoo het mocht gebeuren, dat hij tot het
martelaarschap geroepen werd, dan zou
Perri:ie onbeschermd achterblijven, tenzij
Gabiiil zijn belofte nakwam, en haar zoo
spoedig mgoelijk huwde.
„Beloof mij, dat gij dat doen zult," zei-
|d£ ^ujd-e ad&n gaj ijs gndjerwgr;-
Portugal.
Colo wan.
Wij hebben' melding gemaakt Van het
dat de beschieting van Colowan door
de Portugeezen was Hervat. Het blijkt
nb, wat daartoe had aanleiding gegeven.
Aan de bewoners van het eiland, die
gemeene zaken hadden gemaakt met de
piraten' ,was een termijn gesteld, bin-
n'en welken zij zich hadden over te ge-
Ven. Maar de termijn verstreek zonder
dat de betrokken Chineezen aan de som
matie hadden gehoor gegeven. Toen be
gonnen de Chineezen weer met de ka
nonnen te werken. De Chineesche au
toriteiten hebben weliswaar hunnie te
vredenheid betuigd over de tuchtiging
die den piraten wordt toegediend, maar
toch wordt de kanonnade van dichtbij
nauwlettend gadegeslagen door de be
manningen van tal van Chineesche ka-
nonneerbooten.
Overigens schijnt het hier werkelijk
de tuchtiging van een zeerooverbehde
te geldein', die ook aan den handel Van
Kanton en aan de Chineesche kustvaart
tientallen van jaren lang veel nadeel be
rokkend heeft.
Denemarken.
Dit kleinste van de drie Scandinavi
sche rijken is in de laatste jaren het too-
néel geweest van veel inwendigen strijd
ook hier geraakte men niet weinig in
socialistische strooming en meer dan
eens gingen er stemmen op, die duide
lijk te kennen gaven, dat men de af
schaffing van het koningschap verlang
de. Nu was er de vorige week .£e Oden!-
se op Funen een feestviering, waarbij
ook koning Frederik tegenwoordig was,
bij welke gelegenheid hij een redevoe-
voering hield, die nog al opzien heeft
gebaard.
De koning zeide o. a.„Ik zie in de
geestdrift van de burgerij een bewijs
dat men te Odense en op Funen niet de
afschaffing van het Deensche Iconing-
ningsschap wenscht. Allen, die mij ken
nen, weten dat geen hart wanner voor
ons geliefde Deensche vaderland en voor
zijn toekomst slaat dan het mijne. Het
is nog zoo lang niet geleden, dat het
Deensche volk bij de verkiezing toonde,
dat het zijn wil niet is, dat ons geliefd
vaderland op-en ligt. Ik neem aan, .dat
hier vandaag vele tegengestelde poli
tieke meeningen vertegenwoordigd zijn
maar ik ben overtuigd, dat allen het met
mij eens zullen zijn, dat de verkiezing
den vasten wil van het Deensche volk
tot behoud van rust en vrede tot uiting
gebracht heeft. Moge de tijd van de bin-
n'enlandsche strijd en onlusten voorbij
zijn. Moge het Deensche volk zich nu
in vréde, eenheid en kracht pm de man
nen scharen, die het zelf gekozen heeft
en die ik gaarne tot mijne raadgevers
benoemd heb. In de laatste jaren zijn
de tijden' moeielijk voor mij geweest;
zij hebben' echter, naar ik !geloof, aan
den anderen kant het goede gevolg ge
had, dat allen, ook de tegenwoordige op
positie, gezien hebben., dat Denemar-
ken's koning geen hinderpaal is voor
gezonde democratische Jiervormingen,
van welken kant zij ook komen."
©frairia.
Het Russisch-Japansch verdrag
nopens Mantsjoerije.
Uit Peking wordt d.d. gisteren aan
de „Frankf. Zeitung" het volgende ge
meld
„Het Russisch-Japansche verdrag
heeft in' toonaangevende kringen alhier
groote bezorgdheid gaande gemaakt over
de toekomst van Mantsjoerije (als deel
van' het Chineesche Rijk) en over Ide
algemeene politiek. De vóór de her
vormingen geporteerde minderheid' doet
met het oog daarop pogingen om het
Hof te overtuigen, dat er een ander re
gime moet worden' gevolgd, en dat er
krachtige, eerlijke persoonlijkheden in
de hoogste betrekkingen moeten worden
benoemd.
Een terugkeer aan het bewind van
Joean-tsjnkai is nog buitengesloten. Er
zijn nog aanwijzingen voorhanden, dat
het Hof strenger zal gaan optreden te
gen de hoogere standen gn de vooruit-
strevenden. De terugkeer van prins Tsai-
tau en van generaal Jintsjang wordt met
belangstelling tegemoet gezien. De Ja
pen dragen, wat mij wordit opgelegd, als
ik maar de verzekering heb, dat Perrine
in u als haar echtgenoot een beschermer
heeft als ik sterf."
Gabiiil gaf die belofte gaarne, en toen
hij Avegging zeide Perrine's vader tot
hem
„Kom morgen terug, dan zal ik den dag
van uw huwelijk met Perrine bepalen,
omdat ik dian meer weet als nu op dit
oogenbük.
Waarom aarzelde Gabiiël bij die deur
der boerderij en keek hij naar vader Bo
nin, alsof hij hem iets te zeggen had,
hoewel hij het niet deed? Waarom bleef
hij staan, toen hij reeds een paar schreden
had geloopen, keerde hij schielijk naar
de boerderij terug, bleef besluiteloos staan
en ging eindelijk weer zuchtende heen,
Zonder meer stil te staan,, eer hij zijn va
ders huis had bereikt?
Omdat zijn vreeselijk geheim hem
zwaarder te dragen viel dan ooit, nu hij
die belofte aan Perrine's vader gegeven
had. .Hij werd door ieen sterke neiging
«Stoa sin taMM saai te§
pamsche oordeelvellingen over de toe
komst zijn! opvallend pessimistisdiL"-
Provinciale Staten van Zuid-Holland-
(Vervolg).
Verschi lende wijzigingen van polderre
glementen werden vervolgens goedge
keurd, waarna aan de orde kwam de vor
ming van eene iïieuwe gemeente Hoek
van Holland met toekenning van een ren
teloos voorschot aan de nieuw te vormen
gemeente.
Bij de beraadslagingen bracht de heer
H oogen boom hulde aan Ged* Staten
voor de tactvolle wijze, waarop zij zich
van hare taak hebben gekweten, alsme
de aan de commissie van onderzoek. Min
der ingenomen was spr. evenwel met de
annexatie van den H,oek bij Rotterdam
omdat daardoor aan die zelfstandigheid
der gemeenten min of meer geweld wordt
aangedaan en 't speet spr. Üat met Maas
sluis geen overleg is gepleegd. Hij hoop
te echter, dat in die toekomstop Maassluis
zou worden gelet.
Hiertegenover merkte de Vooruit
te r op, dat de vereeniging der gemeenten
nog niet aan de orde was, doch alleen
de toestemming van subsidie bij leen |even-
tueele samenvoeging.
Zonder stemming wordt conform het
voorstel besloten,
De heer Edersheim lichtte diaarna
het voorstel toe betrefefnde het pension-
neeren van leden van Ged. Staten met be
noeming van een commissie tot het uit
brengen van rapport en tot indiening van
een desbetreffend voorstel. Het commis-
sioriaal maken is daarom voorgesteld;
omdat het moeilijk was in deze advies te
vragen van Ged. Staten, eenigszins be
langhebbenden in deze zaak. Het over
wegen van het voor en tegen blijve ove
rigens aan de commissie.
De Voorzitter verklaarde dat Ged.
Staten tegen het onderzoek geen bezwaar
hebben en meende dat het pensionnee-
ïingsprincipe thans buiten debat behoor
de te blijven,
De heer de Gij sela ar achtte zich g-
heel vrij tegenover de vraag zelve.
Dit was de bedoeling, zeide die voorzit
ter.
De motie werd aangenomen. Tot le
den der commissie werden door den
voorzitter benoemd de leden Edersheim,
de Wilde, de Gijselaar, van iWichen en
Visser van IJzendoorn.
Ten slotte werd behandeld de pro
vinciale begrooting voor 1911.
Er werden geen algemeene beschou
wingen gehouden.
Bij de afdi. verkeersmiddelen wenscht
de heer Vegtel in verband met de
klacht over de lange werktijden bij de
Rotterdamsche Tramwegmaatschappij,
dat Ged. Staten de regeering zouden wij
zen op wantoestanden, als bij het tram
ongeluk te Oud-Beierland aan het licht
gekomen, nl. dat de machine bediend
werd door jongelieden van 21 en 17 jaar.
De voorzitter betuigde, dat Ged
Staten hieraan hunne aandacht zullen wij
den.
De eindcijfers in ontvang en uitgaaf
werden vastgesteld op een bedrag van
f425,600.000 ruim.
Onder hulde aan het zuinig beheer
der vereeniging werd nog de rekening
van het krankzinnigen-gesticht Oud-Ro
zenburg goedgekeurd'.
Eindelijk werd nog goedgekeurd een
voorstel tot voorziening in de behoefte
aan ruimte tot plaatsing van krankzinni
gen uit deze provincie.
Verder niets meer aan de orde zijnde
sloot de voorzitter deze zomerzitting.
Tentoonstelling te Brussel.
De commissaris-generaal heeft de ju
ry-leden benoemd voor de Brusselsche
tentoonstelling en wel o.m. de volgen
de heeren
klasse 6: Henri Evers, hoogleeraar te
Delft
Klasse 23 C. Feldman, hoofdleeraar
te Delft.
Klasse 35. W. J. Poels, dir. Rijksse-
ruminrichting Rotterdam.
Klasse 41. K. J. A. G. baron Collot
d'Escury te Hontenisse.
Plaatsv. voor kl. 5, 35, 38 en 41
V. R. Y. Croesen, secr. Kon. Ned. Landb.
Vereeniging, 's-Gravenhage. O. Reitsma,
secr. Feder. Zuivelbond 's-Gravenhage.
te vertrouwen aan den vader van het ge
liefde meisje, dat spoedig zijn vrouw zou
zijn. Maar de twijfel of hij de zoon van
een 'eerlijk man was, of de zoon van een
moordenaar en dief, hield den drang van
de vreeselijke bekentenis terug.
In wanhoop over zijn toestand besloot
hij' ten slotte het ergste te wagen, en
de noodlottige vraag in ronde woorden
aan zijn vader zelf te doen.
Doch die ontmoeting tusschen vader en
zoon zou niet plaats hebben. Toen Ga
briel thuis kwam, was zijn vader afwezig
en had aan de kinderen gezegd, dat hij
niet voor den volgenden middag thuis
zou komen.
Den volgenden morgen begaf Gabriel
zich opnieuw naar de boerderij van zijn
aanstaanden schoonvader. Onder den in
vloed van zijn liefde voor Perrine, zich
vleiende met de flauwe hoop, dat zijn
vader misschien toch onschuldig was, wist
hij nu uiterlijk zijn kalmte te bewaren.
j.AIs ik mijn geheim aan Perrine's va
der vertel, zou ik waarschijnlijk zijn ver
houwen verstoren^ pp het toekomstig g-q-
Klasse 46 E. H. Krelage te Haarlnem.
Plaatsv. voor kl. 43 en! 46: P. My
Koster te Boskoop. I
Klasse 51 en 52: F. B. Löh'nis, Insp,
landb., 's-GravenKage. j
Klasse 53: J. P. van Lonkhuizen, dir,
Heidemaatij., Utrecht.
Klasse 58; !mr. E, L. Th. Hpogenstra
ten, Leaden.
Klasse 63S. J. Vermaes, hooglef
raar, te Delft. I
Plaatsv. voor kl. 63 en' 651 M. Cle
ment, hoogleeraar, Delft.
Plaatsvervangers voor klasse 67, 70,
81, 84 en' 86Jos. Th. J. Cuypers, t«j
Amsterdamprof. dr. Vogelenzang, tq
Utrecht. I
Klasse 112. Dr. W. P. RtiyscH, hooftt-
inlspect. Volksgezondheid te 's-Graven-*
hage. i
Plaatsv. voor kl. 106, 108 en' 112 i
Mr. R. J. H. Patijn, lid Tweede Kamer
t e's-Gravenhage.
Onze nieuwe Senaat.
Na de algemeene Eerste KamerverkCeh
zingen is het niet onaardig, eens ieven na
te gaan, hoe ons Hoogerhuis sedert zijn«cj
hernieuwing in zijn geheel samengesteld
is.
De Rechterzijde telt 32 leden: nl. 18
Katholieken, 10 Anti-revoluticwinairen,
Chr.-Historisch en.
De Linkerzijde telt 18 leden, ml. Uniel-
en Oud-liberalen.
Het aantal oud-liberalen is moeilijk met
juistheid te zeggen, maar zeker behooh
ren de heeren Röell, Van Weideren Ren-i
gers en Sickinga tot dje steeds slinken-»
kende partij.
Er zijn nu In onzen Senaat:
18 advocaten.
4 doctoren nl. de heeren Lely, Woltjec
Vermeulen en Franssen.
3 Burgemeesters, n.l. van Driebergen^
's Hertogenbosch Groningen.
6 Leden der rechterlijke macht, n.l. de
heeren Verheijen, Van Basten Batenburg
't Hooft, Van der Maessen de Sombreff,;
Sickenga, Pelinck.
6 Militairen, n.l. de heeren van Löben,-
Seis, Schimmelpenninck, Staal,- Van Voorst
tot Voorst, Van Wassenaer van Rosande,-
Havelaar.
1 Koloniale specialiteit, n.l. mr. Barge,-
oud-gouverneur van Curaijao.
6 Oud-minsters, n.l. de heeren Lely
Godin de Beaufort, De Marcz Oyens,-
Havelaar, Staal, Roëll.
5 Landbouw-specialiteiten, n.l. de hee
ren Breebaart, Dojes, Knoll Welt, Mi-
chiels van Kessenich, De Boer.
6 industrieelen n.l. de heeren Hovy, Ide
Jong, Laan, Merkelbach, Prinzen, Ray-
makers.
2 notarissen, n.l. de heeren Haffmans^
van Waterschoot van der Gracht.
3 fi.ianciëele specialiteiten n.l. de hee
ren Bloembergen, van NL'rop, Waller.
(Tijd.)
Vorstelijk bezoek.
Het in September te verwachten be
zoek van H.H. M.M. den Koning en dq
Koningin der Belgen zal gebracht wor
den in de dagen na de opening van de
nieuwe zitting der Staten-Generaal dooi;
H. M. de Koningin. l
Kunst en Wetenschappen-
Voor eenige weken berichtten wij, dat
Koebeig's A i .nora-muzi-ek waarschijnlijk
in druk zou worden uitgegeven. Het blijkt
nu,dat zich daarbij een moeilijkheid voor
doet De verzen nl. zijn, nadat de muziek
reeds geschreven was, door Boutiens in
overleg met prof. Verdam hier |en daar
eenigzins gewijzigd. (Men zal misschien
opgemerkt hebben, dat sommige regels
door het koor anders werden gezongen als
het tekstboek aangaf). Boutens eischt nu,-
dat bij de uitgave der muziek gebruikt
zal worden de verbeterde tekst, zooals
die in het tekstboek voorkwam. Koeberg
verklaart dit onmogelijk en denkt ér over
de muziek dan maar zonder tekst uit te
geven. Het is te hopen, dat de beide
kunstenaars tot overeenstemming zullen
weten te komen.
Voor de restauratie van de St. Bavo
te Haarlem zal d-e provincie Noord^-Hol-
Iand te beginnen dit jaar, acht jaar lang
f2000 per jaar bijdragen, mits het rijk tel
kens f5000 en de gemeente Haarlem
f 1000 geeft.
luk van zijn kind, waarvoor ik alleen
verantwoordelijk zal zijn," die gedachte
had Gabriël, toen hij van vader Bonin de
hand gaf en vol spannnig afwachtte, wat
deze hem verder te zeggen had.
„Het gevaar is voor het oogenbük af
gewend, Gabriël", zeide hij. „Ik heb be
richt ontvangen, dat de plunderaars onzer
kerken en de moordenaars onzer gemeen
ten, op hun weg gestuit zijn geworden
door de tijdingen, welke zij uit een ander
district hebben ontvangen. Maar die tijd
van rust zal niet lang duren; wij moeten
er gebruik van maken, zoolang wij hem
hebben. Mijn naam staat op de lijst der
verdachten, als de soldaten van de Repu
bliek mij hier vindenmaar daar zul
len wij over zwijgen. Ik moet nu spreken
over Perrine en u. Morgen kan uw huwe
lijk met Perrine door een priester voltftok-
ken worden; luister oplettend-, dan zal ik'
u zeggen hoe." En vader Bonin verhaakte
aan Gabriël het volgende:
(Wordt yervolgd}.)
