De Slagboom.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Dinsdag 14 Juni.
HJit de Pers.
Waar gaan we heen
De Nederlander" schrijft:
De heer Jroelstra heeft, de décóra-
tiezaak in het Parlement brengend, daar
jtegelijk ;e en zeer slechte strijdwijze op
ijdien voorgrond gesteld,- door van het za
kelijke terrein naar het gebied yan heit
persoonlijke over te gaan. Niet ten aan
zien van Dr. Kuyper zeiven, wiens par
ticuliere leven door den afgevaardigde
van Amsterdam III herhaaldelijk op zeer
smalende .wijze, werd ter sprake ge
bracht, maar ook ten aanzien van andere
personen, wier namen in verband met de
ze aangelegenheid zijn genoemd. Jam
merlijk genoeg, werd dit slechte voor
beeld ook' door andere Kamerleden ge
volgd.
Zij lieten zich over die personen uit op
leen wijze, die hen,- waren die woorden
buiten de Kamer gebezigd, zeker met
den strafrechter in aanraking zouden kun
nen brengen. Jioe lichtvaardig daarbij
vermoedens en praatjes tot bewijzen wer
den omgesmeed, herinnert men zich uit
,mr. Jroelstra's loslippigheid: „Het ge
heele land kent de Lehmannetjes", waar-
;pp de heer Loeff heeft aangetoond, dat
de heer Jroelstra hier althans de plank
geheel missloeg, terwijl de heer Lohman
erkennen moest de veel besproken heeren
in het geheel niet te kennen
De Kamerleden zijn nu eenmaal straf
rechterlijk niet verantwoordelijk voor het
geen zij in de Kamer zeggen of in offici-
eele stukken schrijven. Juist deze parle
mentaire onschendbaarheid moest hen te
dieper doordringen van den plicht om
nooit over personen te spreken op zoo
beleedigende wijze als in de decoratie-
aangelegenheid geschied is.
De heer Lohman heeft voor een deel
mede daarin aanleiding gevonden om op
den voorgrond te stellen, dat de Kamer
nooit een persoon tot voorwerp van on
derzot^ (kan maken, doch alleen een
:zaak. Trouwens, welk landsbelang is ge
moeid met het particuliere leven van de
heeren Lehman en mejuffrouw West-
in ey er?
Wij hebben volstrekt geen neiging
gelijk ?,De Nieuwe Courant" en de a. r.
;y,Rotterdammer" scheen te veronderstel
len om die juffrouw tot een heilige
te verklaren. Maar evenzeer heeft nie
mand het recht, buiten het algemeen be
lang om, iemands particuliere leven op die
kaak te stellen. Of mejuffrouw West-
'meyer of welke andere juffrouw ook,
zich al dan niet goed gedraagt, kan ons,
van dat standpunt bezien, volkomen koud
laten.
Gesprekken daarover zijn allicht voor
het bitteruurtje ien aan de kletstafel in
teressant. Van veel meer belang schijnt
ons de vraag met welk recht men voort
durend, eerst in de hoogste vergadering
des lands, en in navolging daarvan in
,de pers der linkerzijde, de allerdeftigste
en liberaalste niet uitgezonderd, sommi
ge personen in het openbaar blijft be
kladden, beschimpen, uitlachen en ver
dacht maken.
Het schijnt, dat men zoo iets geoor
loofd acht, omdat die personen op de een
pf andere manier met Dr. Kuyper in
verband kunnen worden gebracht. Dan
immers mag alles.
In naam van het recht, dat ieder mag
laten gelden, op eer en goedein jnaain,
verzetten we ons tegen zulke al meer in
sluipende kwaadwilligheid. Er is slechts
één fantast, slechts één handig intrigant
of lasteraar noodig, om iemand,- en zelfs
met schijn van recht, van de leelijkste
dingen te beschuldigen, en aldus van eer
en goeden naam te berooven. In stede)
yan daaraan mee te doen, fnoeten de
organen der publieke opinie er prijs op
stellen al zulk min bedrijf te signaleeren
en aldus voor behoud der goede zeden
in den omgang te waken.
Geschiedt dit niet, dan wordt de weg
die naar die „corruptie" voert, eerst recht
geëffend.
FEUILLETON.
(Yrij\ n.aar hei Fransch, van
RENE BAZIN).
42)
's Zondags ging mevr. Limerel tegen
•negen uur het hotel uit met haar doclif-
ter. Het was een schoone Inorgen en
in het vreugdevol, glanzende licht, dat
van alle kanten hen omringde, begaven
Zij zich naar de nabijgelegen kerk. Mid
den op 't plein spoot de fontein Zijn
water omhoog, dat in schitterende drup
pels, in regenboogkleuren neerdruppel-
de. De beroemde witte trap ervoor glans
de als marmer, in' de ochtendzon, en gaf
den indruk van een schoonen waterval
van glinsterend witte steen.
Langs dezen weg wemelde het van om
hoog stijgende en afdalende wandelaars.
.Bene,den stonden <Je bloemenhandelaren
Ziet wat ge hebt, bedenk wat
ge zoudt krijgen!
Wé lezen in dei a.-r. y,Rotterd."
r,Kiezers, fciLet wat ge hebt, bedenkt
wat ge zoudt krijgen
In de Jweede Kamer |en eveneens in
die Eerste Kamer is er thans eene meer
derheid der gecoaliseerde Christelijke
partijen.
Bij de stembus steunen die elkander
om de Christelijke candiiidaten te dóen
zegevieren.
En na de stembus trekken de gekoze
nen bij onderwerpen van p r i n-
cipieele beteeke nis nevens elkan
der op, en volgen zij dus eenzelfde ge
dragslijn.
Waartoe zouden zij anders elkander bij
die stembus helpen
Onder ide vrijzinnigen is dat echter
niiet zoo.
Die trekken b ij de stembus eendrach
tig op om.... na 'de stembus, indien zij
mochten overwinnen, met elkander aan
stonds.... te gaan koopen,
Dief tig uitgedrukt noemen zij dat: na de
stembus „herneemt iedere vrijzinnige
groep hare v r ij h e id/"
Onomwonden wordt dit erkend door
het vrijz.-dem. Jiaagsche orgaan „Land
|en Volk."
Dat blad betoogt, dat saamwerking
van vrije liberalen ten vrijzinnig-democra
ten bij de stembus „eisch der tactiek" is.
En laat dan woordelijk volgen:
„Het spreekt wel haast van zelf,
dat dez(e samenwerking geldt voor
deze gelegenheid. Geen van
deze beide groepen verstaat het an
ders. Vroeger, toen de samenwerking
zelfs meer algemeen was, heeft de
heer Tydeman het uitdrukkelijk ver
klaard: na afloop van deze verkiezing
herneemt ieder van de samenwer
kende groepen haar meest volstrek
te vrijheid.
Alle verband tusschen deze Sta
tenverkiezing len welke latere ver
kiezing, voor welk lichaam ook,- be
hoort finaal te zijn afgesneden. Men
bindt zich voor de toekomst tot
niets."
Het gaat dus nü bij de Provinciale
stembus van 1910 precies als bij de Ka
merstembus van 1905.
De vrijzinnigen van alle gading steuneh
elkander louter om de meerderheid
der Christelijke partijen te ver
breken.
Maar zoo zij 'daarin geslaagd zullen
zijn, hernemen zij ieder hun „v r ij-
h e i d"
Juist zooals het na Juni 1905 gezien
is onder het Kabinet-De Meester.
Joen scholden de vrijzinnigen zelf hun
eigen maaks.el voor „kraakporcelein",
„Amsterdamsche beurs vol spleten", „re
volutiebouw", j,bedelaar zonder beenen"
enz
Het slot was, dat het Kabinet, bij ge
brek aan levenskracht bezweek.
Zoo mag dan nu wel gevraagd wor-
denfo of de kiezers nu weer zoo'n lij
densperiode terug zouden verlangen.
Wij meenen, dat het Landsbelang niet
van'een „huis dat tegen zichzelf verdeeld
is" kan gediend wezen.
En daarom stemme Woensdag elke
kiezer van Chriistelijke beginselen
op de
rechts che Candida ten.
Frankrijk.
De „Pluvióse"
Na de verschillende mislukte pogingen
slaagde men er eindelijk .Vrijdagnacht bij
kalm weder en een gunstig getij in, de
Pluvióse"- te lichten en naar de binnen
haven te sleepen.
Slechts weinigen waren er bij tegen
woordig, toen het wrak naar de plaats
gebracht was, waar men het wilde heb
ben. Dat was Zaterdagmorgen omstreeks
vijf uur het geval, doch nog kon men
toen niet met het bergen der lijken be
ginnen, daar eerst moest worden gewacht
tot door de ingevallen eb het wrak bloot
zou komen te liggen. Omstreeks zeven
uur werd de eerste toren van het vaar
tuig zichtbaar en terwijl het water steeds
met chrysanthemums, rozen, anjers ien
bosjes anemonen. Boven op den heuVel
rees de hooge gevel van de Trinité duj
Mont, met zijn beide klokk'etorens om
hoog, in vroeger eeuwen geel geverfd!,
opdat de lijnen minder af zouden
steken' tegen den blauwen hemel. |Zij
moesten nog een plein oversteken, al
vorens de kerk binnen te tedren. Een
hek verdeelde de bijna volle kerk in
tweeën.
Het geheele bovengedeelte was voor
de leerlingen van de Zusters van bet
H. Hart gereserveerd. Dicht op een' der
banken gezeten, met hun sluiers, die tot
op de schouders neervielen, vormden zij
een groote witte massa, omringd (door
een rij van in 't zwart gekleede Zusters.
Marie dacht op 't eerste gezicht oogèn-
blikkelijk' aan' Frankrijk terug. Zij her
innerde zich dat zoo dikwijls gezien te
hebben. Die mousselinen sluiers had zij
door vele harer vriendinnen die in Mé
groote Parijsche kloosters school gin
gen, zien dragendiezelfde sluier zou
op dit oogenblik Jiet alles behalve kloos
terachtige gelaat van Edith omhullen.
In, bet achterste deej yan jdg ker^
meer viel,; bleek alras, dat de geheele
bovenbouw van dje „Pluvióse" in zeer
gehavenden toestand verkeerde.
Eindelijk kon het bergingswerk begin
nen. Men trachtte zich toegang te ver
schaffen tot het inwendige van het wrak
door de daarvoor bestemde openingen,-
maar alle drie bleken nog go,ed gesloten
te zijn.
Zaterdagmiddag werd slechts één lijk
geborgen, dat van een bootsman, Le Bre
ton,- die met de hand nog aan het roer
gevondien werd en dus op zijn post door
den dood moet zijn overvallen.
Toen het eerste slachtoffer te voor
schijn was gehaakt, kwam de vloed weer
opzetten,- waarop de werkzaamheden te
Zaterdagnacht moesten worden gestaakt.
Joen werd1 de tweede officiier, Engel
gevonden, die zich in den toren van den
roerganger bevond', in volle uniform en
gehandschoend, met eene hand uitgestrekt
in de richting van den bout voor de sluit
klep van den toren, alsof hij dezen had
willen openen. Uit een geneeskundig on
derzoek bleek, dat de officier den doodl
door verdrinking had gevonden, en daar
zijn horloge op tien minuten voor tweeën
stil was blijven staan en de aanvaring vijf
minuten te voren heeft plaats gehad,
schijnt te mogen worden aangenomen, dat
hij de aanvaring niet meer dan vijf mi
nuten overleefde.
Wed-er moest door den opkomenden
vloed het werk worden gestaakt en kon
dit ni-et voor gistermorgen negen uur
worden hervat.
Sedert zijn blijkens een ontvangen te
legram nog vijf lijken geborgen, w. o.
dat van den commandant Callot
De gestolen goederen.
Waartoe de goederen, die de Fransche
regeering van de Kerk stal, zooal ge
bruikt worden, blijkt o.a. uit het volgende
dat de „Croix de Touraine" mededeelt:
In het diocees Jours roofde indertijd
de reg., eveneenis in andere dioceesen,
het gebouw, waarin het klein-seminarie
gevestigd was. In dit gebouw werd een
meisjesschool voor meer uitgebreid la
ger onderwijs gevestigd
De kapel en de sacristie werden ver
anderd resp. in ontspannimgzaal en kleed
kamer. Op den preekstoel staat gewoon
lijk een onderwijzeres, die les geeft in
handwerken, uit romannetjes voor te le
zen. Het altaar dient tot steun voor een
tooneeltje, waarop men ultra-moderne
stukken voordraagt.
Op Sacramentsdag hadden de leerlin
gen een gemaskerd bal georganiseerd in
de vroegere groote zaal van het .klein
seminarie en vlak bij de kapel. Verschil
lende autoriteiten en notabelen waren uit-
genoodigd om bij dit bal, waarop het
nog. al uitgelaten toeging, tegenwoordig
te zijn.
Het ergste wel van dit alles Ijs,- zoo
serhijft genoemd blad terecht in een
woord van protest, dat de vrijmetselarij,
die al die dingen op touw 'zet het er
op toelegt, om zooveel mogelijk juist die
plaatsen en die tijden, welke voor den
geloovigen Katholiek een hoogere betee-
kenis hebben, t eontwijden door wereld-
sche feesten, die tegelijk een overeen
komst hebben met en tevens geheel staan
tegenover de kerkelijke plechtigheden,
die aan genoemde plaatsen en tijden als
verbonden zijn. Daarom moesten moder
ne romannetjes voor gelezen worden van
van dezelfde plaats, vanwaar vroeger ge
predikt werd; daarom moesten mondai-
tooneelstukjes worden opgevoerd, daar
waar vroeger die meeste heilige hande
lingen plaats hadden; daarom ook moest
een zeer wereldsche vertooning plaats
hebben op denzelfden plaats, waar vroe
ger een zeer plechtige processie gehou
den werd.
Luit.-gen. P. C. van der Willigen, f
Reuter seint uit Batavia
Gen'eraal van der Willigen, comman
dant van het leger, is aan de choljejra
overleden. 9
Luit-gen'. P. C. van der Willigen, een
zeer bekende figuur uit de Indische mil-
litaire wereld, was sedert kort gene
raal Rost van Tonningen als comman
dant van het .veldleger opgtevolgd ;en
ook vele geloovigen, voor 't grootste
deel de ouders van de meisjes, of bur
gers, uit deze wijk, waartusschen' de ar
men zich bevonden, zooals er altijd in
de kerken te Rome zitten bidden, op de
plavuizen neergeknield^ onbewegelijk,
met opgeheven blik. Marie haastte zich
door deze menigte en vond een plaats
aan de linkerzijde dicht bij het hek. De
priester verscheen aan den voet van 't
altaar, Idat met levende bloemen, met
smaak gevormde bloemstukken aan beide
zijden' der trappen getooid was.
Zij begon de liturgische gebeden te
bidden van dezen dag van den 20en Zon
dag na Pinksteren, en zij bleef naden
ken' bij de woorden van de Graduale:
„De oogen' van all. schepselen zijn ge
richt pp U, o Heer, en gij geeft hen
voedsel op JDw „eigen; Mag".
Op 't oogenblik der Communie, ver
hieven zich meerdére geloovigen. Marie
én' haar m'oéder volgden twee vrouwen,"
die tot dan; toe bij het hek waren geble
ven^ en die zich richtten naar de kapel
len' ter linkerzijde die een nauwe gang
Stfet (elkaar verbond.
_jZ|QG gingen zij vooruit tot aan het.
en daartoe bij Kon. Besl. van 14 Juli
1.909 benoemd.
Actie IO-urendag.
Het Bureau voor de R. K. Vakorgani
satie zal, in' samenwerking met de Fede
ratie van' de Vijf Dioc. Werkliedenbon-
den', gedurende de maanden Juli en
Augustus een groote actie voeren, ,ter
verkrijging van £en wettelijk vastgestel-
den 10-urigen arbeidsdag.
In alle plaatsen, waar een R. K. Werk-
liedenvereeniging of R. K. Volksbond
is gevestigd, zal een' betooging georga
niseerd worden. Verschillende dicht bij
elkander gelegen afdeelingen kunnen ge
zamenlijk een dergelijke vergadering pf
open-luchtm eeting beleggen.
Deze meetin'gs hebben ten doel het
geheele land op te wekken voor het
besluit van het Katholiek Sociaal Con
gres, hetwelk in' 1907 te 's-Hertogen-
bosch werd gehouden en dat zich ten
gunste van een wettelijken 10-urendag
uitsprak.
De campagne zal in September, kort
vóór de opening der Staten-Generaal ge
sloten worden met een groote betooging
te 's-Gravenhage, waartoe verschillende
Kamerleden als spreker zullen worden
uitgenoodigd en waaraan de afgevaar
digden van alle R. K. Vakvereenigingen,
Werkliedenvereenigingen en V.olksbon-
den zullen deelnemen.
De Besturen van het Bureau en de Fe
deratie zullen' voor sprekers en het be
leggen der vergaderingen zorg dragen.
Alle stukken op deze actie betrekking
hebbende, moeten gezonden worden aan
den Secretaris van het Bureau voor de
R. K. Vakorganisatie, P. J. J. Haazevoet,
le Spaarndammerstraat 80 te Amster
dam, alwaar voorloopig het kantoor van
het Bureau zal gevestigd zijn.
Kerknieuws.
Mariaansch congres.
Onder hooge goedkeuring van het Bel
gisch en Nederlandsch Episcopaat zal
er dit jaar een Mariaansch Congres ge
houden/ worden voor het Nederlandsch
sprekende volk. De commissie, welke
samengesteld werd met doel de voor-
loopige werkzaamheden te regelen, is
bezig met het samenstellen van een be
stuur, waartoe reeds geestelijken en
Ieeken van hoogen rang zijn toegetreden.
Ook hebben verschillende sprekers van
naam hunne medewerking toegezegd.
Zoodra het bestuur voltallig is, zal een
lijst van bestuursleden en het program
ma van' de werkzaamheden worden open
baar gemaakt.
Als datum i,s vastgesteld 26, 27, en' 28
Augustus. Als plaats werd gekozen Aver-
bode, in België, een der meest grootsche
abdijen van dat land gelegen in bet
dorp Averbode, bij Sichem. Het comi
té van organisatie vond daar de plaats
het meest geschikt omdat dan het con
gres zich onmiddellijk kón aansluiten'
aan de prachtige kroningsfeesten, wel
ke ter eere van Maria van .2 tot 25.
Augustus in de Norbertijner Abdij Aver
bode gevierd worden'. Het bestuur is
niet tot deze keus overgegaan, dan na
dat het zekerheid verkregen had dat alle
deelnemers in Averbode, Scherpenheu-
vel en zoo noodig in het onmiddellijk
nabijzijnde Leuven goede hotels tot hun
ne beschikking hadden. Het hoopt Mat
dit Nederlandsch Maria-Congres, even
als dat van' Hasselt, waar de Neder
landsch sprekende Katholieken bijeen
kwamen, om Christus in de H. Eucha
ristie te huldigen', moge bijdragen tot
de vermeerdering van Jcennis en liefde
voor de Allerheiligste Moeder en haren
Goddel ijken Zoon.
De prachtige omgeving, de heerlijke
natuur, de schitterende _abdij met haar
m'onümentalen tempel, zijn zeker het
juist (gekozen' oord om' dit Congres te
houden', terwijl de tegenwoordigheid
van meerdere kerkvoogden en de mede
werking van de beste redenaars en ge
leerden deze eerste Nederlandsche hul
de aan' Maria in openbaar congres, een
betooging belooft te worden, welke niet
onder behoeft te doen voor het interna
tionale congres te Rome, het Fransche
koor van de kerk en knielden neer voor
de Communiebank. Dichtbij Marie kniel
de eveneens een jonge man neer. Zij
keek niet naar hem. Maar toien zij na
het ontvangen der H. Communie opstond
en zich omkeerde, bemerkte zij, hoe diep
haar oogen ook neergeslagen waren,
vluchtig een' vaag beeld. En toch had
zij een zeker vermoeden. Een machtige
ontroering greep haar gan. Hij was daar
hij in Rome; hij bezat hetzelfde geloof,
hij had zoo juist denzelfden God ontvan
gen, hij liep achter haar aan, in haar
schaduw. Uit eerbied, streed zij tegen
de gedachten' ,die in haar opkwamen. Zij
ging door de kapellen, kwam dicht bij
het. hek en boog zich neer, verward en
vernederd, door dezen stortvloed van
vreemde gedachten, te midden van haar
aanbidding.
Bij groepen ging men de kerk uit, Ma
rie stond het eerste op, voor Mevrouw
Limerel. Zij wilde zekerheid hebben, dat
zij zich niet vergist had. Zij keek rondom
zich heen, of iemand leek op dengene,
die zij had herkend. Zij zag Italianen,
die met zusters spraken, eenige nog
iLe er geknielde vrouwen, en Frans chen
te Namen gehouden of het Duitsche dit
jaar in Salsburg te vieren. (Tijd.)
Academienieuws.
Lezing Prof. Louis Benault.
In' 1906 is te Groningen het „Oud:-'
Stud enten fonds" opgericht door eenigej
oud-leerlin!gen (der Groningsche hooge-
school, waartoe ook de oud-minister van
binnenlandsche zaken, wijlen mr. J. H.
Geertsema behoorde. De stichters had
den gelden bijeengebracht, waardoor de
Senaat der Groningsche Universiteit in
staat zou worden gesteld, jaarlijks „co->
ryphéeën der wetenschap, bij voorkemp
buitenlanders," uit te noodig;en tot het.
houden' van lezingen.
Tijdens de feesten ter inwijding van
het nieuwe academiegebouw in 1909 is
dit fonds aan zijne bestemming overge
geven en Zaterdagavond zijn de eerste
vruchten van deze stichting geplukt. Im
mers, toen is in de fraaie groote gehoor
zaal van het nieuwe academiegebouw als
spreker opgetreden de heer L. RénaulV
hoogleeraar irt fret volkenrecht aan Mö
Universiteit van Parijs, piet eene rede,
getiteld: „Progrès récents du droit des
gens. La Cour internationale des Pri
ses".
De Parijsche hoogleeraar, door den
rector-magnificus, prof. Dr. Moll bin«
n engel ei d, werd bij zijn intreden dooil
handgeklap begroet.
Behalve vrijwel alle h oogl eer aren', lec
toren'en privaat-docenten, vertegenwoor
digers van het gemeentebestuur en be
stuursleden van het Oud-Studenten fond^
waren slechts weinig belangstellenden
gekomen, om den 67-jarigen, maar nog
zoo krachtigen Parijschen hoogleeraar,
die een lénige plaats inneemt in dé
rechtswetenschap, te jjooren.
Spr. gihg na, welken grooten vooruit-
uitgang het internationaal recht en met
name het volkenrecht, dat zich bezig
houdt met de publiekrechtelijke betrek
kingen tusschen de staten onderling en;
tusschen staten en zelfstandige particu-
culieren In Men laatsten tijd gemaakt
heeft. Hij hield zich. daarbij in het bij
zonder bezig met dat gedeelte van hef
volkenrecht, dat den zeeoorlog betreft.
De rede van' Prof. Rénault werd toe
gejuicht.
Prof. Moll "bracht den hoogleeraar»
den' dank van den academisch en senaat
en Van de hoorders voor diens schitte
rende réde.
Rechtszaken.
Hooge Raad.
Voor den' Hoogen Raad werd behan
deld het beroep van' J. A. S., werkmees
ter te Wassenaar, door het Hof te
'sGravenhage tot 4 maanden gevange
nisstraf veroordeeld, wegens diefstal
van een eend op een buitenplaats onder
Wassenaar. Het beroep werd verwor-
p e n'.
Lotisco.
De Hooge Raad deed gisteren uit
spraak o.a. cfp het cassatiebèroep van
J. G. U, Mirecteur der naamlooze ven
nootschap „Lotisico", te 's-Hage, door de
Rechtbank veroordeeld tot f100 boete of
10 dagen hechtenis wegens overtreding
der Loterijwet door verkoop van z.g.
orderbiljetten, waarbij die Maatschappij
aanneemt den nemer van zulk een biljet
uit te betalen gelijk bedrag als op 1/20
bewijs van aandeel in de Ned. Staatslo
terij van hetzelfde nummer wordt uitge
keerd
Beweerd was schending van art. 10
der Loterijwet 1905, door niet te be
slissen dat de Maatschappij, waarvan re-
quirant directeur is, is aangelegd vóór
1 Juni 1905.
De Hooge Raad nam aan, dat iedere
serie orderbilejtten in deze 'is aan té
merken als een loterij, zijnde er een lo
terij aanwezig zoo dikwijls als -er) kans'
op prijzen wordt opengesteld. Het open
stellen van Serie D na 1 Juli 1905 waar
over het hier gaat, is dus aan te mer
ken als het aanleggen van een loterij
daar noch het oprichten van een Maat
schappij noch het uitgeven van polissen
voor een uit te geven serie als het aan-
die op reis waren, en een freseo bezich
tigden. Haar teleurstelling was groot.
Onder die Romeinen en die vreem-
delingen trad Marie vooruit en boog zich'!
over de balustrade, die aan het bordes
was gemaakt. E rwas niemand, neen nie
mand, omdat zij hem niet vond, dien zij
zocht. Zij had niet gekeken, dicht bij
haar in het portaal. Op 't oogeribli!4
dat zij de eerste trede afdaalde stakj
iemand haar de hand toe. Hij was zoo
ontroerd dat hij niet sprak. Zij richtte,
haar oogen tot hein op. Door een vreug
de boven alle menschelijke vreugd ver
heven, scheen hij veranderd. Zij zou1
graag gezegd hebben„O, Reginald,»
wat ben ik tevreden", maar zij zweeg*
Zij scheen heel klein naast hem, en £ij
(laaiden al de 'trappen af, zonder eeh
woord tot elkaar te spreken, met opgei
heven hoofd, met hun blikken boven de!
menigte, en hun hart nog hooger, en,
degenen die haar zagen, zouden kunned
denken dat zij elkaar lief hadden.
(Wordt vervolgd)^
