De mooie kamer.
144
Correspondentie.
ILLEM en Annie hadden den
verjaardag van hun huwelijk
altijd heel prettig samen ge
vierd. En het was nu al de derde
maal geweest, dat Willem zijn lief vrouw
tje op dien dag met een aardig cadeautje
verrast had.
De vierde maal zou 't haar beurt wezen,
dat had ze zich vast voorgenomen. En
al moest dan bijna haar heele spaarpotje,
dat ze in die jaren bijeenverzameld had,
er aan om de groote verrassing, die ze
haar man wilde bereiden, mogelijk te
maken daar zag ze heelemaal niet te
gen op. Sparen, daar kon je altijd weer
opnieuw aan beginnen, vond ze, maar
haar besten man eens een heel groot ge
noegen te doen, die gelegenheid moest
ze nu waarnemen.
Ze wist wel, hoe graag hij een eigen
kamertje zou hebben, waar hij zijn vele
paperassen en wat er meer te bewaren
viel, kon opbergen en zijn schrijfwerk kon
doen, zonder dat hij het telkens behoefde
op te ruimen. Een eigen kamertje
Neen, de mooie kamer, die eigenlijk
heelemaal geen mooie kamer was, want er stonden maar enkele
doodgewone meubeltjes in het niet al te ruime vertrek de
mooie kamer zou ze voor haren Willem laten inrichten, zoo ge
makkelijk en prettig als ze maar bedenken kon.
En daar ze wel wist, dat er voor hem toch geen aardigheid aan
zou wezen, om op „zijn" kamer 's avonds heelemaal alleen te
zitten, moest er ook een stoeltje voor haar komen met een klein
tafeltje voor haar naaiwerk er naast. Wat zou hij blij opkijken, en
hoe prettig zou hij het vinden, dat ze het plekje voor haar zelf
niet vergeten had!
De gedachte dat ze nu heelemaal van haar droom over een
mooi salonnetje daar vóór moest afzien, kwam haar maar een
oogenblik plagen. Het was immers voor Willem
En eenige dagen vóór den twaalfden Mei stapte ze er dapper
op uit om ailcs te'koopen. Op den vooravond van den feestdag
was 'de voorkamer geheimzinnig gesloten, en Willem vroeg ge
lukkig niet verder toen ze over schoonmaken sprak.
Den volgenden morgen kwam de verrassing los. Nadat ze elkaar
met een hartelijken kus gelukgewenscht hadden, nam Annie haar
man mee naar voren; de portes-briseés had ze straks al losge
maakt, en met een eenigszins plechtstatig gebaar schoof zij ze
open, terstond met een schalkschen blik naar het gelaat van haar
echtgenoot kijkende om den indruk te lezen, dien haar verrassing
maakte.
Maar hoe prettig de gezellig-ingerichte werkkamer Willem ook
aandeed, een oogenblik stond hij toch heel verbouwereerd en haast
verlegen te kijken.
„Vind je 't niet leuk, man," vroeg Annie, en haar gelaat be
trok
„Ja zeker, lieveling", was het antwoord, maar
Er hield een wagen voor de deur stil. En even later kreeg
vrouwtjelief de oplossing van haar mans verlegenheid, toen daar
een mooie sofa, een snoezig tafeltje en zes heel chique stoeltjes
werden binnengebracht.
HET BLOEMENFEEST TE HAARLEM:
Bij het officiëele diner, dat de Alg. Vereeniging voor Bloembollencultuur te Haarlem aan hare buitenlandscbe
gasten die den elders in dit nummer in woord en beeld beschreven auto-tocht hadden medegemaakt,
heeft aangeboden, zaten ook aan Z.Exc. Minister Heemskerk (i), Z.Exc Minister Talma (2) en de oud-
Minister De Marez Oyens, (3) voorzitter der Internationale Jury.
Willem had den geheimen wensch van zijn vrouwtje naar een
„mooie kamer" zooveel mogelijk willen verwezenlijken en de meu
beien tegen den twaalfden, 's morgens voor negen, besteld.
Daar stonden ze nu!
En toen de knecht, die de meubeltjes gebracht had, met zijn
fooi vertrokken was, barstten Willem en Annie tegelijk in een
hartelijken lach uit. 't Wa$ ook al te gek I Waarom elkaar ook
niet te voren gezegd wat ze van plan waren. Maar onder het
lachen kwamen toch ook beiden de tranen even in de oogen van
blijde ontroering, dat ze het zoo goed samen hadden en elkaar
zoo graag innig blij en gelukkig maakten.
Willem moest naar zijn kantoor, en met den ondeugenden raad
aan vrouwtjelief om nu oeide verrassingen maar ongedaan te zien
te maken anders zouden ze het toch nooit eens worden
vertrok hij.
Annie wist niet wat ze er mee beginnen moest. £e bekeek de
mooie meubeltjes, en moest erkennen dat haar man ze goed ge
kozen had. Hij had dus oók een spaarpotje gehad waar ze niets
van wist, want deze verrassinghad hem stellig veel meer dan
honderd gulden gekostWaar ifioest ze al het moois laten 1
Ze hadden nu eenmaal geen kamer meer over, en op haar klein
zoldertje kon ze die mooie spullen toch niet bergenEn Willem's
„werkkamer" weer ontnemen, neen dat deed ze stellig niet.
Toen de jonge echtgenoot thuiskwam, stond alles nog in
de gang, behalve de sofa, die i de huiskamer een plaats gevon
den had.
„Wel, vrouwlief," klonk ^het opgewekt, „heb je er al wat op
gevonden
„Och Willem, je weet immers dat er niets op te vinden is,"
klonk het een beetje neerslachtig.
„Zoo, dus je weet er geen raad op
„Neen, jij dan wel
„Gelukkig ja. Wat zei je ook weer
overzijde, op nummer zeventien?"
„Dat het veel te duur voor ons
is, man," sprak Annie zacht, maar
beslist.
„Zoo, hoeveel zou het ons alles
bij elkaar schelen?"
„Zeker honderd gulden."
„Precies, dat zei je toen ook. Ga
er dan van middag maar naar toe
en zeg dat wij het huis huren willen."
„Maar man, dat kan immers niet?"
„Niet Nu, alle goede dingen gaan
in drieèn, vrouwlief. Ik heb de
stoute schoenen aangetrokken, mijn
patroon alles verteld, en na eens
hartelijk gelachen te hebben, heeft
hij mij de tweehonderd gulden ver
hooging, die hij me, zooals hij zeide,
tegen Nieuwjaar toegedacht had, nu
maar vast gegeven I"
Annie's gezicht straalde. Want
die mooie kamer, daar had ze toch
niet zonder moeite en alleen omdat
het voor Willem was, van afgezien
VAN DE NATIONALE BLOEMENTENTOONSTELLING TE HAARLEMEdzard Ansingh, Jacobusstraat 49a,
Rotterdam, doet 28 April zijn eerste H.
de couranten hebben om strijd de „tweede tijdelijke" tentoonstelling geroemd, die nu de zalen van de Bloemen- Communie, en zal dan graag heel vele
tentoonstelling te Haarlem met een schat van nimmer-gekende bloemenweelde vult. Zelfs de buitenlandsc.he gelukwenschen ontvangen.
vakbladen erkennen dat zoo'n keurcollectie nog nimmer elders is bijeengebracht. Onze foto geeft een der meest-
frappante kiekjes weer van deze tweede tijdelijke expositiede groote groep hortensia's in de groote zaal.
