141
KROTTEN TE LEIDEN:
eenige arbeiderswoningen die thans voor de ruime luchtige werkmans
huisjes, hieronder
maakte de telkens dichter
vallende sneeuw hem zijn
taak voortdurend moeilijker.
Maar eensklaps trad de detec
tive haastig op een struik
toe, waaraan hij iets wits
zag hangen. Het was een
zakdoekje, en een eigenaar
dige geur stroomde hem
tegen, terwijl hij het van de
takken losmaakte. Bij de
eerste lantaarn, waaraan hij
kwam, overtuigde Muller zich
er van, dat het zakdoekje,
evenals het notitieboekje,
met de letters E. K. ge
merkt was.
II
In het kleine kamertje,
waar Muller was gaan zitten,
zag het er bepaald gezellig
uit. Met de meeste kalmte
en bedaardheid begon onze
'vriend in het boekje te
snuffelen. Langen tijd staarde
hij op de vreeselijke woorden:
„Hoe ik vermoord werd."
Hij merkte op, hoe heel
anders het daarop volgende
schrift was dan dat van de
eerste aanteekem'ngen.
.Redden kan waarschijn
lijk niemand mij meer, maar
mijn moordenaar straffen,
daartoe kunnen deze regelen
wellicht bijdragen." Tot zoo
ver was Muller gekomen,
toen de commissaris het
vertrekje binnentrad.
„Wil je Horn misschien
spreken," vroeg von Ettlin-
gen.
fgebeeld, plaats hebben moeien maken
„Hii is zooeven teruggekomen."
Muller stond haastig op. „Ja
zeker," sprak hij, „en u hebt in-
tusschen immers naar alle grootere
en kleinere Stations getelegra
feerd
„Natuurlijk," was het antwoord,
„en ook aan de politiebureaux."
„Ook aan de ziekenhuizen en
aan het krankzinnigengesticht
de stad
„Neen, daar heb ik niet aan
gedacht." En de jonge commiS'
saris ging terstond heen om zij
verzuim goed te maken. -
Intusschen nam Muller den ar
beider een verhoor af, dat op een
groote teleurstelling uitliep. Horn
had letterlijk niets nieuws ontdekt.
Met enkele wilwillende woor
den zond de detective hem dus
heen en verdiepte zich opnieuw
in de dicht beschreven blad
zijden van het boekje.
„Donderdag," las hij daar.
„Zou het vandaag Donderdag
zijnl Ze hebben me vandaag
de courant van Donderdag 20
November gebracht, maar wie
weet hoe oud die al isl Ik
weet niet eens of ik dagen
dan wel weken lang ziek ge
weest ben. Ik weet zelfs niet
eens wat mij gescheeld heeft,
Toen ik voor de eerste maal
weer helder denken kon, be
vond ik mij hier in deze don
kere kamer. Alleen een oude
vrouw, die bijna geen enkel
woord spreekt, komt nu en
dan naar mij kijken. Op al
mijn vragen antwoordt ze
niets dan: „Gij zij t ziek.En
daarbij wijst ze op mijn voor-
J. J. SNELTJES. f
het oudste raadslid van Haarlem,
na een kortstondige ongesteldheid
Zondag j.l. overleden.
OPRUIMING VAN KROTTEN TE LEIDEN:
nog een paar rijen afgekeurde „woningen" tet Leiden, den [naam van
menschelijke woning inderdaad nietjjmeer waard.
haar niet meer gezien,en
toch ondanks al haar be
zorgdheid en goedheid, heb
ik er een voorgevoel van dat
zij het geweest is, die mij
in deze val gelokt heeft. Zou
er een verdoovingsmiddel of
misschien zelfs vergif in die
thee geweest zijn? Toen ik
pas weer tot bewustzijn kwam,
lag er een ijzeren ring om
mijn hoofd. Toch ben ik niet
krankzinnig, en de angst die
mij kwelde, is volstrekt geen
ijdele verbeelding; zij komt
voort uit het bewustzijn dat
wezenlijke gevaren mij omrin
gen.
Wordt vervolgd
ZORG VOOR DE VOLKSHUISVESTING:
de nieuwe arbeiderswoningen, te Leiden gebouwd in plaats van de krotten, elders
op deze pagina afgebeeld.
HUISVLIJT-TENTOONSTELLING TE HAARLEM
wat huisvlijt al vermag, is op deze tentoonstelling met belangstelling te aanschouwen:
zelfs zeer ingewikkelde machines, in vrije uren vervaardigd, staan er te kijk.
hoofd. Wie niet
krankzinnig is, zou
het hier haast wor
den. En wat een
akelig schorre stem
heeft die vrouwl
Zij moet wel ziek
zijn, want ze hoest
haast den heelen
nacht. Maar ik ben
niet ziek, tenminste
niet zooals ze het
hier bedoelen. Ik
heb heelemaal geen
koorts meer en weet
me nog alles te her
inneren, tot zelfs den
smaak van die kop
thee aan het station.
Wat zou er toch
in die thee geweest
zijn, die mijn reisge-
noote mij zoo op
vallend opdrong? En
wat was ze bezorgd
voor mijIk heb
MR. T. M. C. ASSER,
Minister van Staat, de wereldberoemde
kenner van het internationaal recht, wiens
50 jarig promotiejubileum deze week onder
overgroote belangstelling van diplomaten
en juristen uit alle landen van de wereld
is herdacht, en die in het openbaar door
de Regeering en de eerste mannen van.
ons vaderland is gehuldigd.
