het zakboekje.
140
ROOMSCHE ACTIE IN ROTTERDAM:
het bestuur met de talrijke leerlingen van het Patronaat der parochie van St. Hildegardis te Rotterdam;
van het bestuur voorop van links naar rechts de
heerenJ. A. Hendriks (com-lid), L. Koreman
(onderw bouwk teekenen), F. W. A. van Geldorp
(ond. handteekenen), H. J. Duffels (com.-lid), L.
Hazelzet (secr.,) kap. J. M. Lucassen (directeur),
pastoor C. A. Hammer president), kap. P. Roovers
(vice-dir.,) F v. d. Heijden (beheerder der spaarkas),
A. R. v. d. Pluijm (com-lid), A. L. Verduijn (CÖm.-lid,
scherm-ond.), V. J Elemans (ond. projectie-teeken;,
G. F Guinée (ond. Fransch), P. Hendriks (com
lid) Nog eenige bestuuisleden ontbraken bij het
maken van deze foto: geen wonder bij een zóó
groot aantal
De commissaris gelastte een der dienst
doende agenten, voor Muller een kop
thee te halen, zond hem een paar lekkere
sigaren, stak zelf een Havannah op en
ging toen op zijn gemak zitten om eens
over dit in zijn jonge praktijk zoo zeld
zame geval na te denken.
De detective had tusschen, de attentie
van zijn superieur ten zeerste waardeerend,
zich met vollen ijver aan het lezen gezet.
Misschien ontdekte hij thans meer dan
hij straks op zijn tocht met Horn gevon
den had. Zwijgend hadden ze met hun
beiden de plaats der vermoedelijke misdaad
opgezocht. Iets nieuws had Muller niet
ontdektalleen had hij de richting kunnen
vaststellen, die het rijtuig genomen had.
„Wilt gij het spoor verder volgen, terwijl
ik hier op de plek zelf eens rondkijk,"
had hij aan Hom gevraagd. „Maar zoo
gauw ge iets bijzonders ontdekt, moet
ge mij waarschuwen."
„Gaarne", had de werkman gezegd, en
ze waren ieder huns weegs gegaan.
Eer Muller nu zijn onderzoek in een
3.
,CH kom, ik heb al in twee wereld-
deelen naar misdadigers gezocht
en ze haast altijd gevonden," sprak
Muller op kalmen toon
Toen glimlachte de commissaris en zei
„Ja, 't is waar, ik vergat een oogcnblik wat
gij al gepresteerd hebt."
„Niets bovenmenschelijks intusschen, en
meer is trouwens ook niet noodig, daar
immers ook de sluwste misdadiger niets boven
de kracht des menschen kan ondernemen.
Overigens halen ze allemaal op hun tijd wel
eens een domheid uit en laten sporen van hun
bedrijf achter. Als hier een misdaad bedreven
is, zullen we deze dus ook wel ontdekken."
„Goed, beproef uw kunst dan maar eens,"
lachte commissaris von Ettlingen.
De oude man knikte, nam met een ver
ontschuldigend gebaar het notitieboekje van
de tafel op en trok zich in een aangrenzend
vertrekje terug.
HUISVLIJT IN HAARLEM
in liet Haarlemsche Brongebouw wordt op het oogenblik een goedgeslaagde tentoonstelling
gehouden van voorwerpen, door huisvlijt vervaardigd, die alleraardigste staaltjes oplevert van wat
inde vrije uren door nleizierarbeid kan worden gedaan. Deze tentoonstelling gaat uit van de
afd. Haarlem van den Volksbond tegen Drankmisbruik en trok vele bezoekers. Onze foto geeft
op het middengedeelte der zaal een werkelijk aantrekkelijk kijkje.
andere richting begon, nam hij een der glassplinters cp. „Heel
gewoon glas, sprak hij bij zich zelf, „het schijnt dus maar een
eenvoudige huurkoets geweest te zijn." Heel veel anders echter
ontdekte hij bij het volgen van het spoor niet, en bovendien
DE GROOTE AUTOTOCHT VAN VREEMDE TU1NBOUWLIEDEN DOOR
DE BOLLENSTREEK
aan den lunch, in Hotel Hof van Holland te Noordwijk aangeboden. De zaal
van het hotel was smaakvol versierd en de vreemde gasten, waarover wij op
een andere pagina reeds spraken, hebben ook van het natuurschoon dat de
omgeving van Noordwijk oplevert, ruim genoten.
DE GROOTE AUTO-TOCHT VAN VREEMDE TUIN BOUWLIEDEN
DOOR DE BOLLENSTREEK
een kijkje op de eerbiedwaardige rij van auto's, die de ruim honderd
gasten door het mooiste deel der bollenstreek voerden. Op het prachtige
dorpsplein van Noordwijk, Holland's mooiste dorp naar men niet zonder
reden beweert, hadden die auto's, waarvan verschillende versierd waren,
veel bekijks, onderwijl de gasten den smakelijken lunch in 't Hof van
Holland eer aandeden
