BUITENLAND,
De Slagboom.
BINNENLAND.
Ie Jaargang.
No. 168.
9e fozklóclie Sotvtomt
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 93S. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
'per post f 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/. cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent;
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden-
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Duitschland.
Verval van kerkelijk leven.
In een vergadering te Neumtinster heeft
prof. dr. Baumgarten, uit Kiel, een bittere
klacht aangeheven over het geringe kerk
bezoek in Sleeswijk—Holstein, waar onder
de Protestanten een grenzelooze ver-
waarloozing heerscht van godsdienstig
leven.
Het getal van hen, die uit de kerk
treden neemt voortdurend toe. In Sleeswijk
is het kerkbezoek gedaald tot 6 percent,
in Holstein tot 1.76 in Lauenburg tot
.4.85 en in de provincie gemiddeld tot
3.86. Nergens nemen zoo weinigen deel
aan het H. Avondmaal als in Sleeswijk-
Holstein en nergens is het verval van
alle kerkelijke gebruiken zoo groot
De strijd in de bouwvakken.
In Berlijn, waar de uitsluiting ernF
istige gevolgen dreigde te veroorzaken,
.\vaar de lock-out, zoo zij doorgevoerd
twas, tienduizenden werklieden broode-
Joos had gemaakt, is door de werkgevers
en de arbeiders een overeenkomst getrof
fen. Onder voorzitterschap van den ma
gistraat v. Schultz, d$ed de bemidde-
ilingscommissie na langdurige beraadsla
gingen het volgende voorstel:
„Alle arbeiders, die bij de bouwvak
ken werkzaam zijn (metselaars, timmer
lieden, opperlui enz., uitgezonderd de
voegers) ontvangen vaniaf 13 Augustus
1910 een loonsverhooging van 3 pfen.
per uur en van '1 October 1911 een ver
dere loonsverhooging van 2 pfen. per
juur. De voegers krijgen van 13 Augus
tus 1910 een verhooging van 5 pfen.
per uur en vanaf 1 October 1911 een
verdere loonsverhooging van 2i/a pfen.
per uur.
Dit voorstel hebben èn werkgevers èn
ide betrokken arbeidersorganisaties goed
gekeurd en daarmede is de strijd in Ber
lijn zonder «enige schade of nadeel be
slecht. Mogen ook de andere plaatsen
Idit voorbeeld volgen en spoedig een
,einde maken aan den kamp, die het eco
nomisch leven der plaatsen zoozeer treft.
(Zeker is het, dat in vele steden een nei
ging valt waar te nemen, om langs vre-
delievenden en den kortst mogelijken
(weg een oplossing voor de geschillen
tusschen bouwondernemers en aiVeiders
te vinden.
Daar de onderhandelingen tusschen
[werkgevers- en arbeidersorganisaties te
Berlijn tot nog toe niet tot een schikking
hebben geleid, heeft men de hulp van het
scheidsgerecht van het Berlijnsche „Ge-
Werbe-gericht" ingeroepen.
Gisteren om negen uur zijn de verhan-
FEUILLETON.
(Vfifi naar het Fransch, van
RE NÉ BAZIN).
13)
Met vaste hartd opende hij het wet
boek, bladerde het door, en vond de
5,Fines and recoveries act" van 1833,
hoofdstuk 74. En zijn oud gelaat, met de
kleine, blauwe oogen richtte zich naar
Reginald. Hij oordeelde, hij sprak recht
in naam van zijn huis; hij koesterdegeeu
(wraakhij vertegenwoordigde het ou
de Engeland.
Je ziet: de tekst is formeel; ik heb
het recht en ik zal van dat recht ge
bruik maken oin je te onterven, en
lom Redihall en zijn aanhoorigheden te
doen overgaan aan je broer.
Ik zal Redihall aan je broer doen
overgaan. Het is voldoende lees maar
dat ik mijn verklaring binnen zes
maanden laat registreeren bij het "Centraal
Bureau van het Hoogste Gerechtshof.
De oude edelman grimlachte, ofschoon
hij geen lust tot lachen gevoelde en zei.de:
Het zal me een shilling belasting kos
ten voor elke twee en zeventig woorden...
(Hoe denk je er over?
Reginald, die nog immer onbewogen
voor hein stond, antwoordde:
Dat li het recht hebt te doen .wat u
fcegt,
delingen voor het scheidsgerecht begon
nen.
De uitslag is echter nog niet bekend
Frankrijk.
La vie large.
In een stuk over den socialistisch en
leider Jaurès lezen we in de „Msb."
„La vie large" ja, hij geniet van het
weelderige leven en volop. Dank aan zijn
leiderschap bezitten een dozijn andere
rasechte socialisten ex-professoren,
verloopen advocaten en blaffende volksre
denaars, die eenige jaren te voren geen
zooien aan hunne voeten hadden nu
óók villa's, auto's en stevige brandkasten.
„La vie large!" Daar was eens een
groot gala-diner, toen de Koning en Ko
ningin van Italië een bezoek brachten aan
de Liahtstad. En Jaurès, die, nog kort
te voren in een kroeg, onder allerlei bok-
kesprongen rondom een tafeltje, raasde
dat hij van God noch Koning iets wilde
weten, was toch met zijn welgedane ge
stalte óók van de partij. Aan den eene
arm had hij de Hertogin van Ascolli, aan
den anderen de Gravin Guicciardini,
beiden „dames d'honneur" der Koningin
en mevrouw Jaurès, stralend van diaman
ten, maakte diepe buigingen voor Hare
Majesteit en smulde van de truffels en de
champagne met Graaf Bruschi Falgari
den „hoveling" des Konings.
Die brave Jaurès, die van God nocb
Koning wil weten, die inéér nog dan
eenig sterveling gedaan heeft om de Ka
tholieke scholen te sluiten en de geestelij
ken uit te drijven, die de priesters en
nonnen opgeajagd heeft en alle „supersti
tions" van den godsdienst wil uitroeien,
diezelfde brave Jaurès laat zijn kinde
ren doopen door een priester, en nog wel
met water, daartoe speciaal uit den Jor-
daan overgebracht, terwijl zijn dochter
opgevoed wordt in een klooster.
Verstoring eener kerkelijke
begrafenis.
Een pijnlijk incident heeft zich verleden
Zondag voorgedaan in het Fransche dorp
La Montague van het departement Loire-
Inferieure. Een aldaar wonende vrouw
van zeer christelijken levenswandel had
het ongeluk een zoon te bezitten, die
door den omgang met socialisten en vrij
denkers van het geloof zijner jeugd was
afgevallen. Vreezende dat de zoon haar
niet kerkelijk zou doen begraven, deed; de
vrouw, die den laatsteii tijd zeer ziek was.
den pasioor ontbieden, droeg dezen op,
haar na haar dood een christelijke begra
fenis te doen geworden, en betaalde te
gen afgifte van een door den burgemees
ter geteekend bewijs, de daarvoor vastge
stelde som.
Verleden Vrijdagnacht overleed de
vrouw godvruchtig en Zondag namiddag
zou zij begraven worden. Ofschoon den
zoon de laatste wil zijner moeder bekend
was, gaf hij echter last, dat de begrafenis
Je moet er nog bijvoegen, dat je
zeker bent, dat i,k het doen zal, want je
kent me.
Ja-
Je moet er ook nog bijvoegen, dat ik
rechtvaardig handel.
Naar uw inzicht, ongetwijfeld.
Neen, in zichzelf. Ik wil geen ver
andering op Redhall: ik wil niet, dat
boomen zullen worden omgekapt, niet
dat het grondgebied kleiner wordt, niet
dat de pachters weggestuurd worden, en
ook niet dat het gemeenschappelijk, oude
geloof veranderen zal. Mijn kudde dam
herten zou werkelijk vluchten, als zij een
paapschen meester hadden. Ha, ha, het
zal niet gebeuren!
Ik moet u opnieuw opmerken, va
der, dat ik niet Roomsch-Katholiek ge
worden ben.
Ik wil opmerken, dat je het wor
den zult. Ik laat me niet bedriegen. Ik
zie, hoe het met je gesteld' is. Ik zal
mo dan ook met een belofte van je ver
genoegen. Je .zult me beloven, mij te
waarschuwen den dag, dat je tot het
Rooinsohe geloof bent overgegaan, onver
schillig waar je bent, of waar ik ben?
Reginald zocht eenige aarzeling, eenig
medelijden in de kleine, levendige oogem,
die ondervroegen en bevolen. Hij dacht:
„welke harde voorwaarde". Ge bedreigt
mijn twijfelziek geweten en nu wilt ge
mij het domein ontnemen, dat ik lief
heb! Hij sprak slechts:
Indien u meent, dat dit billijk is, zal
ik u waarschuwen.
.Goed, dan reken jk daarop;.
zonder kerkelijke plechtigheid zou plaats
hebben. Op een vroeger uur dan dooi
de familieleien in overleg met den pas
toor was vastgesteld, verliet daarom de
begrafenisstoet het sterfhuis. Maar ver
wonderd en woedend zag de zoon op,
toen hij op het dorpsplein de geestelijk
heid ontwaarde, die in kerkelijk gewaad
en van koorknapen vergezeld, den stoet
opwachtte. De dragers der lijkkist, vrien
den van den socialist-vrijdenker, wilden
zich verzetten tegen wat zij noemden „de
inmenging der geestelijkheid."
Toen zij dit aan de geestelijkheid rond
uit gaven te verstaan, drongen de andere
familieleden en de buren der overledene
die de lijkkist volgden, zóó op, dat de
dragers aarzelden. De omstanders raakten
ten slotte met de on willigen handgemeen,
en rondom de lijkkist, die heen en weer
geschud werd, ontstond een verwoed ge
vecht, zoodat bloemkransen op den grond
vielen en vertreden werden. Toen einde^
lijk de zoon en zijn vrienden, door de
bevolking uitgejouwd, zich gedwongen
zagen, hun sectarisch plan op te geven,
brachten de familieleden het lijk naar
de kerk, om het vervolgens op het nabij
gelegen kerkhof christelijk ter aarde te
bestellen.
Engeland.
Uit het Lagerhuis.
In het Lagerhuis gister heeft in dep
loop der beraadslaging een tooneel van
wilde opwinding plaats gegrepen over
het gedrag van Sir Robert Anderson, den.
voormaligen chef van het speurdienst-
departement, wiens artikelen onlangs in
een tijdschrift over Parnellisme en mis
daad opschudding hebben verwekt.
Cambell (unionist) maakte in den loop
zijner rede een opmerking, die uitgelegd
werd als de bedoelen, dat ten spijt van
de beslissing der Parnell-commissie, het
nog een open vraag was, of Parnell in
verband stond met de beruchte Phoenix
park-moordenaars.
De nationalisten en ministerieelen
vroegen onmiddellijk intrekking dier ver
onderstelling.
Cambell verklaarde tot een voorwaar
delijke intrekking bereid te zijp, welk
gezegde een toenemende wanorde ver
oorzaakt.
Men deed een beroep op d,en voorzit
ter. Deze verklaarde, dat Cambell niets
gezegd had, wat bevolen kon worden,
dat hij zou intrekken.
Hij gaf echter als zijne meening te ken
nen dat Cambell onnoodig agressief was
geweest, met het oog op "het sterke ge
vóel, dat aangaande die zaak heerschte.
De nationalisten weigerden met iets min
der genoegen te nemen Ndan een volstrek
te intrekking en verzochten dat de Spea
ker zou ontboden worden.
Cambell stond op en zeide dat hj/
bereid was de bevindingen der Parnell-
De woorden werden met zonderlinge
scherpte uitgesproken; ze vielen als een
veroordeelend vonnis. Zijn gelaat nam
een minachtende uitdrukking aan.
Ik denk, Reginald, dat je door op
reis te gaan gemakkelijk uw verder ver
lof zult kunnen doorbrengen.
Ik vertrek, sprak de officier. Ik
was van plan later op reis te gaan. Nu
heb ik mijn plan vervroegd.
Wanneer vertrek je?
Dezen zelfden nacht nog.
Goed, maar Vulkaan, die dezen
middag lichtelijk hinkte, moet ge niet
aanspannen. Mijn andere paarden staan
tot je beschikking.
Hij stond op ein zonder een enkelen
blik naar Reginald verliet hij de rook
zaal.
Reginald bleef rechtop staan, den blik
naar de deur gericht. Toen zijn vader
verdwenen was, keerde die jonge man
zich om en sloot dë oogen. Alles wat er
dien dag was voorgevallen, zag en 'hoor
de (hij opnieuw. Hoe had zooveel op
een enkelen dag kunnen plaats vinden?
Het leven, plannen, toekomst, woor
den dezen morgen nog vol zin, waren nu
ledig! Hij stond op het punt te wee-
nen, maar de gewoonte zich te bedwin
gen en man te zijn, de vrees een kamer
dienaar te zien binnenkomen beletten de
ze zwakheid. Hij ging naar het venster,
Als naar gewoonte waren "de gordijnen
omhoog getrokken. Het park, door de
maan beschenen, had door den dauw
een blauwachtige kleur aangenomen. Een
laaq graaide jdpor grasperken naar het
commissie te aanvaarden, maar de natio
nalisten wilden hiermede geen genoegen
nemen en het rumoer hield aan. Cam
bell bleef staan en ofschoon hij sprak,
kon men geen woord verstaan.
De voorzitter weigerde den Speaker
te laten halen en deed een beroep op het
Huis Cambell aan het woord te laten. De
nationalisten bleven echter lawaai ma
ken.
Zij vroegen den voorzitter te verkla
ren dat Campbell büiten de órde was.
De voorzitter legde uit, dat een beschou
wing over wijlen Parnell geen beleedi-
♦ging voor eenig tegenwoordig lid yan;
het Lagerhuis is.
De nationalisten zijn het daarmede
niet eens.
Redmond zeide heftig: Wij beschou
wen het als een beleediging(Toejui
chingen der nationalisten.)
Churchill stelde toen sluiting van het
debat voor om een einde aan de hevige
tooneelen te maken. Dit voorstel werd
aangenomen eri het Huis verdaagd.
Venezuela,
Uit Caracas wordt gemeld, dat president
Gomez, volgens de bepalingen van de
nieuwe Grondwet, afstand van het presi
dentschap heeft gedaan. Men twijfelt
echter niet aan zijn herkiezing.
Alg. Bond van R. K. Kiesvereenigingen
in Nederland.
De Algemeene Bond van R. K. Kies
vereenigingen in Nederland vergadert op
Maandag 23 Mei, ten half één uur nam.
in 'iet „Gebouw voor Kunsten en weten
schappen", (Mariaplaats) te Utrecht.
De agenda vermeldt o. m. verkiezing
van bestuursleden.
Door het overlijden van den heer J.
Th. Hessels, Bestuurslid voor Gronin
gen, en het ontslag nemen van den heer
G. A. de Bruijn, plaatsvervangend-Be
stuurslid voor Overijssel, zijn twee ver-
kiezingen noodig gewordenéén voor
Groningen en één voor Overijssel.
Aan de orde komen nog de navolgen
de voorstellen, enz.
Voorstel van Goes,
Tusschen de 1ste en 2de alinea van
Art. 13 in te voegen de beide volgende
alinea's
„Deze afgevaardigde moet voorzien
zijn van een geloofsbrief: zijn reiskosten,
berekend naar de 2de klasse per spoor,
worden door den Penningmeester van
den Bond vergoed."
„De hiervoor benoodigde gelden wor
den verkregen door een hoofdelijken om
slag over alle aangesloten vereenigin -
gen."
Toelichting: Dit voorstel heeft ten
doel: lo. dat de aangesloten vereenigin-
huisje van den oppertuintnan. En juist
zag Reginald door de ruiten den dikken
William door 'het zand loopen, zonder
meer geruisch te maken dan als hij een
schaduw was. Hij kwam uit de keuken,
waar hij wel niets te maken had, maar
het was gewoonte dat hij, als er gasten
waren, in de kamer der hoogere bedien
den genoodigd werd waar dan overvloe
dig gedronken werd op de gezondheid
van sir George. Hij was een weinig be
neveld en waggelde op zijn dikke kuiten.
Zijn pannendak, dat glom in den dauw,
zijn kamperfoelie en jasmijnen riepen
hem. Wat vreemde gedachte kan soms
een ongelukkig menscli hebbenRegi -
nald had het venster geopend. De tuin
man schrok van het geluid, bracht, toen
hij zijn meester herkendie, de vingers aan
den rand zijner pet, die hij niet afnam
en begon, verward, te glimlachen.
William, ga je slapen?
Ja, mijnheer Reginald1, goeden
nacht.
William, vindt je Redhall niet mooi?
O! zeer zeker mooi, van 's mor
gens af tot op dit late uur... U ziet, ik
wandel nog...
Sinds de thuiskomst van Reginald was
dit de eerste maal, dat William wat vrij
met hem sprak zooals ten tijde, dat Regi
nald van Eton of het kamp van Aldershot
terugkeerde. Hij streek de hand over zijn
geschoren kin en voor 't eenige venster
van het kasteel, dat nog open \vas, zei
hij: stel u voor, dat ik een nest met jon
ge vossen onder dc tuinhaag gevonden
heb. Ik dacht aanstonds aan ket genóe-
:gen meer getrouw zullen opkomen ea<
:zich niet behoeven te laten afschrikken!
door de groote ofakosten2o. te ge-
moet te komen aan vereenigingen, die!
ver van het vergaderpunt af zijn3o. een
groote steun te zijn voor kleine vereeni-
gingen, en 4o. te voldoen aan den billij
ken eisch, dat allen naar evenredigheid
de kosten helpen dragen, die door allen;
gemaakt worden voor cle goede Kaak.
Voorstel van Arnhem.
De Algemeene Bond van R.-K. Kies-1
vereeni gingen in Nederland.
overwegende, dat het wenschelijk is,
zoo mogelijk in een program vast te
leggen de beginselen, volgens welke de
verschillende gemeentelijke belangen lu
de gemeenteraden dienden te worden be
hartigd
tevens van oordeel ,dat een betere sa
menwerking tusschen R.-K. gemeente
raadsleden behoort te worden gevor
derd
draagt aan het Bestuur op:
lo. te benoemen een commissie, oitf
voor den Bond te ontwerpen een pro
gram als bovenbedoeld, vergezeld van
een memorie van toelichting,, en
2o. het initiatief te nemen tot het vor
men van een Bond van R.-K. gemeente
raadsleden.
Vraag en wensch van Deventer. j
Ligt op den weg van den Bond, het
Program van Actie yoor de Katholieke
Kamerleden te herzien? Zoo ja, dan zag!
zij gaarne een commissie daarvoor be
noemd.
Art. 15 van het Reglement worde ge
lezen als volgt: „Door de aangesloten;
kiesvereenigingen wordt vanuit ieder
kiesdistrict jaarlijks zooveel maal f 4.—
bijgedragen als het aantal stemmen be
draagt, dat zij volgens Art. 13 op de
Algemeene Vergadering mogen uit-
örengen.
Toelichting: De R. K. Kiesvereeniging
te Tiel is van oordeel, dat het niet meer
dan billijk is, dat de Kiesvereenigingen;
wier invloed op den gang van zaken;
twee-, driemaal zou groot is als die van'
andere kiesvereenigingen ook twee.-
driemaal zooveel in de kosten bijdra
gen.
De bijdrage werd op f 4.gesteld in'
de verondersieliing, dat, bij aanneming
van dit voorstel ,het totaal der inkom
sten niet verminderen zou.
Koninklijke Besluiten.
Aan den heer O. Finsen, op zijn ver
zoek, eervol ontslag verleend uit zijn be
trekking van vice-consul der Nederlanden
te Thorshaven en Is als zoodanig be
noemd, buiten bezwaar van 's lands schat
kist, de heer J. Evensen.
Het ressort van het v.ce-consulaat om
vat de Farber-eilanden.
Aan den heer Evensen kan in net Ne-
djfrlandsch geschreven worden.
Aan J. M. Slinkert, notaris te Rot-
gen, dat u hebben zoudt, om in October
op de vossenjacht te gaan. Ja, ja, die
diertjes Vassen snel voort. Ze hebben;
al meer konijnen en "fazanten opgepeu
zeld dan ik zou kunnen zeggen.... Het
zal me pleizier doen, mijnheer Reginald,
als ik u in het park zie galoppeeren...*
De vossenjacht zal dus in October zijn...
Ik vrees van niet, William, maar ik
dank je. Vaarwel. Goeden nacht.
Goeden nacht. j
Hij zag den ouden dienaar, die zeker
was van den volgenden dag, en even
sterk als de oude muren aan het domein;
gehecht, zich naar zijn rustig huis be
geven. Nadat hij het venster had geslo
ten, schelde hij zijn kamerdienaar, gaf
hem bevel alles voor een reis in orde te
brengen en het stalpersoneel te waar
schuwen.
Het zal een lange reis worden, zei
hijziehier wat ge moet inpakken.
Hij schreef eenige regels op de tafel-
waarop nog de sigarendoos en het en-
gelsche wetboek lagen. Toen ging hij
zachtjes naar boven. Hij ging door den
corridor van den rechtervleugel, vervol
gens door den gang, die zich boven de
galerij bevond en hij stond stil voor eeof
'deur, waar boven in blauwe letters Prin
cess Mary's room" geschreven was. Lan
ge jaren ierug had in die kamer een
koningsdochter gelogeerd. Dc deur ging
open. Een lichte kreet van angst werd
gehoord en lady Breynolds verscheen oj>
den drempel met een doek om de schou
ders.
(Wordt .vervolgd)^,
